Βάρδιες στο φύλαγμα του παιδιού

[tzoutzouka]

Καλημέρα και καλή χρονιά σε όλες και όλους!

 

Χθες το βράδυ συζήταγα με μια φίλη μου στο τηλέφωνο και της έλεγα πως το 10 μηνών κοριτσάκι μας το φυλάμε με τον άντρα μου με βάρδιες. Τι εννοώ: απο την προηγούμενη ημέρα φτιάχνουμε ένα πρόγραμα πχ το πρωί μέχρι αργά το μεσημέρι την φροντίζω εγώ (τάισμα, άλαγμα, παιχνίδι κλπ)και μετά μέχρι το βράδυ αναλαμβάνει ο πατέρας της (ο οποίος κάνει κι αυτός τα πάντα). Ανάλογα με το τί θέλουμε να κάνουμε κάθε μέρα και ανάλογα με τις υποχρεώσεις μας καταστρώνουμε και το καθημερινό "σχέδιο δράσης". Το συγκεκριμένο - μοτίβο ας το πούμε - το πρότεινε ο άντρας μου και ενώ στην αρχή είχα αντιρρήσεις γιατί μας φανταζόμουνα σαν οικογένεια του στυλ "περνάμε όλοι μια χαρά και βοηθάμε ο ένας τον άλλον" καταλήαγαμε να τσακωνόμαστε και μάλλον να μπερδεύεται ο ένας στα πόδια του αλλουνού. Τελικά είχε αποτέλεσμα. Με αυτόν τον τρόπο κάθε μέρα κι οι δυό μας έχουμε κάποιον ελεύθερο χρόνο, έστω και λίγο, να κάνει ένα μπάνιο σαν άνθρωπος, να μπορέσει να χαλαρώσει έστω και μια ώρα με ένα βιβλίο ή οτιδήποτε άλλο του αρέσει τέλος πάντων.

 

Χθες όμως που μίλαγα με τη φίλη μου, που παρεπιπτώντος την θεωρώ και καλό άνθρωπο και λογικό και υπολογίζω πολλές φορές στη γνώμη της, μου είπε όπως πάντα πολύ ευγενικά, ότι αυτό το σύστημα της φαίνεται "κάπως". Σαν να είναι το παιδί μια αγγαρεία που πρέπει να την βγάλουμε πέρα και κανονίζουμε βάρδιες όπως στη δουλειά. Η αλήθεια είναι ότι αρχικά κι εγώ έτσι το εξέλαβα όταν το είπε ο άντρας μου αλλά μετά άλλαξα γνώμη όταν είδα ότι αυτό μας ξεκούραζε και μας βοηθούσε να τα βγάλουμε πέρα (δουλεύουμε και οι δύο να σημειώσω εδώ). Και χθες η φίλη μου με ταρακούνησε λιγάκι. 'Ενιωσα τύψεις μήπως όντως κάνουμε λάθος.

 

Εσάς τι γνώμη έχετε γιαυτό? Πώς σας φαίνεται το όλο θέμα?

[marios_dad]

Καλημέρα και χρόνια πολλά

 

 

Συνήθως ισχύει το " Οι καλοι λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους" αλλά αυτο δεν ξέρω κατα πόσο έχει ισχύ στο αντρόγυνο οσον αφορά το μωρο.

 

βεβαια περί ορέξεως που λένε....

 

Αν σας βγαίνει ετσι και ειστε και οι δυο ικανοποιημένοι τότε έχετε κάνει πολυ καλή κινηση και αυτο ειναι που μετράει

 

Αρκεί βεβαια μην αρχίσετε να σημειώνετε " Σήμερα που θα βγεις στη βάρδιά σου θα κάνεις αυριο διπλή " και τέτοια

[Panoz]

Δεν το βρίσκω κακό αυτό. Το παιδί χρειάζεται να τυγχάνει πάντα της προσοχής τουλάχιστον του ενός από τους δύο γονείς. Εσείς το όργανώσατε κάπως καλύτερα αυτό που γίνεται σε όλα τα ζευγάρια αν έχουν κάποια άλλη υποχρέωση και η φροντίδα του παιδιού μοιράζεται εξίσου στους δύο γονείς.

 

Παράξενο θα φαίνονταν αν αφήνατε το παιδί σε τρίτο κάθε μέρα προγραμματισμένα, χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος και σοβαρός λόγος.

 

Επίσης την ώρα που έχει την ευθύνη ο ένας από τους δύο, ο άλλος ο γονιός δεν ασχολείται καθόλου; Πιστεύω ότι τα παιδιά έχουν την ανάγκη και των δύο γονιών ταυτόχρονα όσο αυτό είναι εφικτό και όχι να βλέπει τον ένα κάθε φορά. Δηλαδή δεν θα ήταν ωραίο να δημιουργηθούν συνθήκες όπως όταν οι γονείς είναι σε διάσταση, ενώ δεν είναι.

[tzoutzouka]

Υπάρχουν φορές που ασχολούμαστε και οι δύο μαζί της, πχ μπορεί να την έχουμε πάει βόλτα με το καρότσι ή το αυτοκίνητο ή να καθόμαστε και οι 3 στο κρεβάτι και να χαζολογάμε και υπάρχουν φορές που επειδή είτε υπάρχουν δουλειές να γίνουν μέσα στο σπίτι ή κάποια στιγμή μπορεί να βγει ένας απο τους δυό μας για έναν καφέ με έναν φίλο-η (για να μην λαλήσουμε μέσα στο σπίτι) να μην είμαστε και οι 3 μαζί.

 

Δεν είναι καλύτερο αυτό απο το να είμαστε και οι 3 μαζί όλη την ώρα και να γίνεται κάτι με το παιδί, να γκρινιάζει ας πούμε και να τρέχουμε και οι 2 καταμπερδεμένοι να βρούμε τι συμβαίνει και να διαφωνούμε και να καταλήγουμε να δημιουργούμε εντάσεις μπροστά της? Γιατί όπως και να το κάνουμε η κούραση (και έχουμε τραβήξει αρκετή τα τελευταία χρόνια για διάφορους λόγους) δημιουργεί παρεξηγήσεις και εντάσεις. Παρόλα αυτά κι εμένα αυτός ήταν ο φόβος μου, να μην εκληφθεί απο το παιδί ότι ζούμε σαν να είμαστε σε διάσταση.

[marios_dad]

To παιδι δύσκολα θα εκλάβει κάτι τέτοιο.

 

Ίσα ισα που έχει συνέχεια κάποιον απο πάνω του να το φροντίζει.

[Olg@]

Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τον προβληματισμό σου και γιατι αγχώνεσαι ... προσωπικά αν το κατάλαβα καλά ετσι οπως το περιγράφεις κάνετε το αυτονοητο ... αυτό που κάνουμε λίγο πολύ όλοι μας ....

Κάποιες ώρες αναλαμβάνει την ευθύνη ο ένας και κάποιες ο άλλος χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν στιγμές που συνυπάρχετε όλοι μαζί και απολαμβάνεται και οι τρεις σας οικογενειακές στιγμές...

Δεν βρίσκω τίποτα το κατακριτέο σε αυτό ... ούτε το βρίσκω κάπως όπως λέει η φίλη σου και πραγματικά δεν αντιλαμβάνομαι το σκεπτικό της (αλήθεια έχει παιδιά η φίλη σου δεν διευκρίνησες) ... λογικό δεν είναι να παίξει το μωρο με το μπαμπά του για να κάνει η μαμά του ένα μπάνιο ας πούμε;;; Λογικό δεν είναι να το ταίσει ο μπαμπάς για να μαγειρέψει η μαμά ή το αντίθετο;;; Επίσης λογικό μου φαίνεται να βγει ο ένας απο τους δυο για καφέ έξω και να ξεσκάσει αφού δύσκολα μπορείτε να βγείτε ταυτοχρόνως .... Μια χαρά μοιράζεστε την ευθύνη και την ανατροφή του παιδιού σας και έτσι έχετε την δυνατότητα να συμμετέχετε εξίσου και το μωράκι σας να σας απολαμβάνει και τους δυο σας!!! Δηλαδή συγγνώμη θα ήταν πιο "σωστό" για τη φιλη σου να τα κάνεις ολα εσύ και ο μπαμπάς να εμφανίζεται σαν guest star;;; Ή αυτό τα κάνουμε όλα όλοι μαζι και ταυτοχρόνως δεν το καταλαβαίνω ...

[roulaki71]

Αφου ο αντρας σου ειναι προθυμος να βοηθησει γιατι να σκοτωνεστε και οι δυο? Θυμαμαι φιλη μου που ο αντρας της ηταν σαν το μωρο, δηλαδη μαμ, κακα και νανι, που μου ελεγε οτι το μονο που θελει ειναι ενα κρεββατι να σωριαστει 4-5 ωρες σερι. Εισαι τυχερη που σε βοηθαει ο αντρας σου.

[tzoutzouka]

Κατ΄αρχήν σας ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις σας

 

Olg@ έχεις δίκιο ο προβληματισμός μου μπορεί να είναι άδικος, αγχώθηκα όμως γιατί οι στιγμές που περνάμε όλοι μαζί δεν είναι και πολύ συχνές λόγω της φορτωμένης καθημερινότητας. Επίσης - ίσως επειδή εγώ δεν είμαι του προγράματος - είχα την πεποίθηση, μάλλον αφελή χαχα, ότι θα μπορούσαμε αυτόματα να είμαστε όλοι μαζί και να βοηθάμε ο ένας τον άλλον όταν θα χρειαζόταν. Πράγμα που βέβαια στην πράξη δεν ήταν εφικτό γιατί όταν μπλέκεσαι στα πόδια του άλλου το πιθανότερο είναι να τσακωθείς. Η φίλη μου έχει κι αυτή ένα αγοράκι αλλά είναι χωρισμένη κι έτσι τα βγάζει πέρα μόνη της, δυστυχώς.. Δεν υποστήριξε ότι θά 'πρεπε να τα κάνω όλα εγώ, ίσως εννοούσε ότι της φαίνεται περίεργο ένα τόσο "κανονισμένο" ωράριο μεταξύ μας. 'Ισως θεώρησε όπως κι εγώ στην αρχή ότι είναι παράλογο να προγραματίζεις τόσο πολύ τα πράγματα εφόσον είμαστε μια οικογένεια που υποτίθεται ότι αγαπιόμαστε και συνεννοούμαστε.

 

Είναι αλήθεια ότι αυτή η θεώρηση των πραγμάτων απο την πλευρά του άντρα μου, να βάζει δηλαδή πρόγραμα, με είχε ξενίσει στην αρχή, το έβρισκα πολύ αυστηρό και τσακωνόμασταν αρκετά συχνά γιατί κατά την δική του άποψη ταλαιπωρούσα άδικα και τους 2 μας με το να μην βάζω πρόγραμα. Δεν ξέρω, ίσως έφταιγε η ρομαντική μου αντίληψη σχετικά με την "ευτυχισμένη οικογένεια που είναι μαζί σε όλα και περνάει καλά όλες τις ώρες με λίγη καλή θέληση". Κάτι σαν happy together ένα πράμα. Ίσως πάλι μου λείπει ο άντρας μου επειδή λόγω προβλημάτων υγείας δικών μου και της μετέπειτα εγκυμοσύνης λαχταρούσα να περάσουμε λίγο χρόνο όλοι μαζί.

 

roulaki71 και βέβαια είμαι χαρούμενη που με βοηθάει ο άντρας μου, το ξέρω ότι είμαι τυχερή σ' αυτό. Βέβαια έχει γίνει λίγο ανέκδοτο με την αδυναμία που έχει στην κόρη του, φτάνει σε σημεία να φρικάρει με το παραμικρό και να ωρίεται που το παιδί πχ κρύωσε μια φορά μέσα στους δέκα μήνες και να με βάζει να παίρνω την παιδίατρο τηλέφωνο ίσαμε 7 φορές να ρωτήσω αν το 35,5 θεωρήται υποθερμία σε ένα βρέφος χαχαχαχα

[mata]

Αυτή η συμφωνία, μου φαίνεται πολύ σούπερ ιδέα!!!!!!!Μπράβο στον άντρα σου, που το σκέφτηκε και το πρότεινε!!!!!Μην επηρρεάζεσαι αρνητικά από καμία σκέψη!!!Σαφως και μπορείτε να κάνετε πράγματα ταυτόχρονα και οι τρείς ασχετα από αυτό που συμφωνήσατε. Αυτή η μέθοδος, σας διευκολύνει και παράλληλα μπορεί να κάνει ο καθένας κάποιο πρόγραμμα για τον εαυτό του ή για κάποιες δουλειές του σπιτιού.

Για παράδειγμα λές εσύ:Αύριο είναι η σειρά του άντρα μου για την φροντίδα του παιδιού, άρα, εγώ μπορώ να σιδερώσω, να κάνω κάποιο δύσκολο φαγητό ή και να βγώ για έναν καφέ. Όλα αυτά, είναι πολύ αγχωτικό να τα κάνεις ξαφνικά όταν είσαι μωρομάνα. Συνήθως, εκεί που ξεκινάς κάτι, το αφήνεις στη μέση, ή και αν ο άντρας σου, προθυμοποιηθεί να κρατήσει το παιδί ξαφνικά, δεν βρίσκεις παρέα για να βγείς για καφέ.

Με την δική σας μέθοδο, συνδιάζονται όλα μια χαρά!!Και ο χρόνος του καθενός, και η ευκαιρία να δεί ο καθένας πόσο καλά τα καταφέρνει με το μωρό, και το να είστε σαν αποτέλεσμα όλοι ήρεμοι!!!!Τί το καλύτερο δηλαδή; Μπράβο υπέροχη ιδέα!!!!

[elenik]

Nα συνεχισετε αυτο που κανετε . Μια χαρα μου ακουγετε και ουτε εσυ εισαι χωμα ουτε εκεινος.

[Νίκη]

Θα συμφωνήσω με όσα ήδη είπαν τα κορίτσια, πολύ ωραία ιδέα!

[tzoutzouka]

Σας ευχαριστώ όλους και όλες για τη γνώμη σας!

 

Και τώρα πάω να δώσω ένα φιλάκι στον οργανωτικό αντρούλη μου...

[marios_dad]

Για μένα δεν ειναι θέμα συμφωνίας αλλά αλληλοστήριξης.

 

Το παιδί δεν το έκανε μονο η μαμά για να επωμιστεί ολο το βάρος.

 

Χωρίς να θέλω να ευλογήσω τα γένια μου, πιστεύω οτι βοηθάω πολυ στο θέμα "παιδί". Όχι επειδή πρέπει αλλα επειδή θέλω.

Δυστυχώς τις περισσότερες ώρες ειμαι εκτός σπιτιού λογω δουλειάς και το απόγευμα που γυρνάω τον βλέπω για πολυ λιγο γιατι μετά πέφτει για ύπνο ( ειναι υπναρας τι να τον κάνω ).

Τα ΣΚ όμως ειναι η καλύτερή μου, γιατι μπορώ να περάσω χρονο με τον μικρό και φυσικά να βοηθήσω στα του μικρού ( τάϊσμα, άλλαγμα, πλύσιμο κοκ ).

Όπως και να έχει ειτε με τον έναν είτε με τον άλλο τροπο το θέμα είναι να ειναι και οι δυο γονείς οσο γινεται πιο ξεκούραστοι. Ετσι θα έχουν πολυ καλύτερη διάθεση και αυτο σίγουρα θα έχει αντίκρυσμα στο παιδι.

[Maya]

Εμείς λέμε τώρα πια να ξεκινήσουμε το συστηματάκι αυτό. Παρά να είμαστε όλοι μαζί κατάκοποι και να μην κάνουμε τις υποχρεώσεις μας, καλύτερα ένας ένας και να γίνονται οι δουλειές και φυσικά να οργανώνουμε κοινό χρόνο το σαββατοκύριακο και όταν τα παιδιά κοιμηθούν. Αρχίσαμε ήδη με τα Χριστ/τικα ψώνια και ήταν υπέροχα. Μη φανταστείς τίποτα τρομερό, έκανα μία βόλτα δύο τρεις ώρες στα μαγαζιά για τα ψώνια μου και άλλες τόσες ο άντρας μου. Ή παίρνει το παιδί στον παιδότοπο και εγώ δουλεύω λίγο σπίτι. Φυσικά οι ώρες που θα είμαστε και οι τέσσερεις μαζί, σαν οικογένεια, είναι δεδομένες.