Ζητείται συμβουλή (από 14 χρονη) σε σχέση με γονείς & αγόρια

[EviPi]

Μπορεί να μην είναι τόσο σοβαρό πρόβλημα όσο περνάνε κάποιοι άλλοι άνθρωποι αλλά θέλω να το μοιραστώ και να με συμβουλέψετε στο τι να κάνω. Τον Αύγουστο που πέρασε έγινε μια φασαρία στο σπίτι μου. Ο πατέρας μου είχε facebook και η μητέρα μου το βρήκε μια μέρα ανοιχτό και χωρίς να ψάξει εμφανίστηκε κατευθείαν ένα μήνυμα από μια άλλη γυναίκα. Ενώ εμείς μέναμε Θεσσαλονίκη αυτή έμενε Χαλκιδική, αλλά ο πατέρας μου είχε γνωρίσει αυτή τη γυναίκα στην μητέρα μου μια μέρα που είχαν βγει έξω. Κατάλαβε κατευθείαν ποια ήταν και ξεκίνησε να μαλώνει μαζί με τον πατέρα μου ότι την είχε απατήσει μετά από τόσα χρόνια γάμου. Εγώ ήμουν έξω όπως ήταν φυσικό αφού ήταν καλοκαίρι, και κάτι που ξέχασα είναι ότι είμαι 14 χρονών. Ο αδερφός μου ήταν μπροστά σε όλο το σκηνικό, ο οποίος είναι 18 χρονών. Όταν ήταν να γυρίσω σπίτι ο αδερφός μου μου είπε να συναντηθούμε λίγο πιο κάτω από το σπίτι και αφού μου εξήγησε τι είχε γίνει όσο ήμουν έξω, μου είπε ότι δεν πρόκειται να γυρίζαμε σπίτι. Πήγαμε σε ένα πάρκο να κάτσουμε όπου μου πήρε το κινητό και το απενεργοποίησε για να μην μπορούν να μας βρουν μιας και ήταν πολύ θυμωμένος μαζί τους. Αφού μου εξήγησε ότι θα καθόμασταν εκεί όλο το βράδυ, τον πήρε ο ύπνος αλλά εμένα δεν μπορούσε. Μετά από κάποιες ώρες αφού είχε κοιμηθεί άνοιξα κρυφά το κινητό μου για να μιλήσω με την μητέρα μου. Δεν κοιμόταν ούτε αυτή και μου ζήτησε να γυρίσω σπίτι γιατί την επόμενη μέρα θα έφευγε και θα πήγαινε στην θεία μου μιας και ήθελε λίγο χρόνο. Ήθελα να γυρίσω σπίτι πραγματικά οπότε ξύπνησα τον αδερφό μου και του είπα ότι θέλω να γυρίσω σπίτι. Με επέστρεψε σπίτι και καθόμουν όλο το βράδυ συζητώντας με την μητέρα μου για το τι είχε προηγηθεί παρακαλώντας την να μην φύγει την επόμενη μέρα. Ευτυχώς για εμένα δεν έφυγε και περίμενε πρώτα να πάω εγώ σε μια φίλη μου να μείνω για κάποιες μέρες όπως είχα κανονίσει και μετά να φύγει. Από τότε ενώ πάντα είχα μια αδυναμία στο πατέρα μου πλέον δεν μπορώ να τον νιώσω σαν πατέρα μου. Κάθε φορά που ήμαστε μόνοι σε ένα δωμάτιο νιώθω τόσο περίεργα. Είχα καταφέρει να μπω στον λογαριασμό του και είχα βρει ότι μιλούσε και με άλλες γυναίκες. Αυτός έλεγε ότι απλά έκαναν μια πλάκα μαζί με έναν φίλο του και από κοντά δεν είχε γίνει ποτέ τίποτα μόνο από μηνύματα. Αυτές οι γυναίκες όλες ήταν παντρεμένες. Πέρασαν πόσοι μήνες και ακόμη δεν μπορώ να το ξεπεράσω, οι γονείς μου δεν χώρισαν και ο πατέρας μου έκοψε να βγαίνει έξω και έκλεισε τον λογαριασμό του. Εδώ και μια εβδομάδα όμως ήμαστε μαλωμένοι και κανένας δεν μιλάει στον άλλον. Μαλώσαμε για τις εξετάσεις στο σχολείο επειδή δεν έγραψα καλά ενώ είχα διαβάσει αλλά αυτός ισχυρίστηκε ότι δεν είχα διαβάσει. Τέλος πάντων, τελειώσαμε με τις εξετάσεις και ξεκίνησα να βγαίνω έξω. Με πέτυχε μαζί με μια φίλη μου και δύο αγόρια ενώ ήταν με το αμάξι τον είδα και με είδε αλλά αυτός είπε στην μητέρα μου ότι εγώ κρύφτηκα ενώ δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Έχουν και οι δύο ένα μεγάλο κομπλεξ και με ποιους κάνω παρέα, δεν θέλουν να μιλάω με αγόρια και νόμιζε τώρα ότι έχω σχέση. Πήγε και κατηγόρησε την μητέρα μου ότι αυτή το ξέρει και ότι του κρύβει πράγματα για εμένα και η μητέρα μου μου μίλησε. Της εξήγησα ότι με τόσο κομπλεξ που έχουν δεν μπορώ να τους ανοιχτώ και να τους πω πράγματα για εμένα σε σχέση με όλα τα κορίτσια της παρέας μου. Μάλωσα και με αυτήν στο τέλος και μαζί με τον αδερφό μου γιατί μπήκε στην συζήτηση χωρίς να χρειάζεται λέγοντας με μωρό και ξεκίνησε να με "βρίζει". Να προσθέσω κάτι ακόμη ότι επειδή στην αρχή που είδα τον πατέρα μου με το αμάξι ήταν ακριβώς αφού βγήκα νόμιζα ότι βγήκε για να με παρακολουθήσει και τηλεφώνησα στην μητέρα μου για να μάθω τι έγινε και μου είπε ότι πήγαινε να την πάρει από μια εκδήλωση που ήταν. Όταν μιλούσαμε της είπα ότι αν ποτέ μάθω ότι με ακολούθησε έξω δεν θα επέστρεφα σπίτι για λίγες μέρες εκεί ήταν που το κλίμα κορυφώθηκε. Δεν έχω κάνει σχέση κτλπ ποτέ μιας και πάντα φοβόμουν αλλά κάθε φορά που στην παρέα μου είναι αγόρια λέω ψέματα στους γονείς μου γιατί ξέρω πόσο θα εκνευριστεί ο πατέρας μου ειδικά.

 Δεν ξέρω τι να κάνω και πάνω από όλα δεν μπορώ να ανεχτώ ότι μετά από όλα αυτά που έχει κάνει ο πατέρας μου στρέφετε τόσο εναντίον μου. 

Πως μπορώ να τους κάνω να είναι εντάξει με το θέμα των αγοριών και γενικά με ποιους κάνω παρέα;

[ΑΡΓΚ]

Ως μαμά με κόρη στην ηλικία σου, δύο πράγματα θα σου πω:

1) Είναι πολύ δύσκολη η φάση με τους γονείς σου, αλλά προσπάθησε να θυμάσαι ότι δεν έχει σχέση με εσένα. Πρέπει να κάνουν το σωστό γι αυτούς, να μείνουν μαζί, ή όχι, αλλά χωρίς να προσπαθήσετε να τους αλλάξετε γνώμη. Δεν έχει να κάνει με εσάς, πάλι γονείς σου είναι. Μπορεί να μην αγαπάνε πια ο ένας τον άλλον, ή να περνάνε μια κρίση μέσης ηλικίας, ή και όντως ο μπαμπάς σου να είναι κακός ως σύζυγος, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι είναι κακός πατέρας. Ολο αυτό επηρεάζει πολύ τη ζωή σου, αλλά προσπάθησε να μην το πάρεις σαν κάτι εναντίον σου, οι γονείς έχουν προβλήματα και κάνουν και λάθη, ανεξάρτητα από το αν και πόσο αγαπούν τα παιδιά

2) Σε αυτό με τα αγόρια, να θυμάσαι ότι οι γονείς σου και σε αγαπούν και έχουν την έννοια σου, και έχουν δει πολλά τα μάτια τους. Αν εννοείς να κάνεις παρέα αθώα με φίλους όπως έκανες και μικρή, πρέπει να το συζητήσεις με τους γονείς σου να καταλάβουν ότι δεν τρέχει κάτι. Αν ομως είναι και θέμα να έχεις "φίλο", ο πατέρας σου έχει δίκιο να ανησυχεί. Να θυμάσαι ότι και εκείνος αγόρι ήταν κάποτε, και καταλαβαίνει και την άλλη πλευρά, και ποιος μπλέκει τελικά. Μη λες ψέματα, τα κάνει χειρότερα και χάνεις την εμπιστοσύνη των γονιών σου. Αν λες ψέματα,  μία φορά να σε πιάσουν, χάνεις την εμπιστοσύνη για χρόνια. Άσε που αν κάτι κακό ή ανησυχητικό συμβεί, δε θα μπορείς να το συζητήσεις και να πάρεις βοήθεια. Με τα προβλήματα που περνάν οι γονείς σου στο γάμο τους, κάνε λίγη υπομονή, άνθρωποι είναι, λογικό είναι ειδικά η μαμά σου να είναι σε άθλια κατάσταση ψυχικά και όντως να αντιδρα κάπου και υπερβολικά.

Οσο για αυτά με το να φύγεις από το σπίτι σαν απειλή, είναι πράγματα φοβερά επικίνδυνα.