"ΑΔΥΝΑΜΙΑ¨ΣΤΗ ΜΑΜΑ Η ΣΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ???

[SOULA33]

Κορίτσια ακούω συνέχεια ότι τα κοριτσάκια έχουν αδυναμία στοιν μπαμπά και τα αγοράκια στην μαμά.

Ισχύει λέτε???

Σαν κοριτσομάνα με ενδιαφέρει ιδιαίτερα και βλέπω το θέμα λίγο εγωιστικά.

Ισως δεν θα έπρεπε αλλά θα ήθελα η κόρη μου να μου έχει αδυναμία.

[κωνκων]

Σούλα μου από δική μου εμπειρία, έχω αδυναμία στον μπαμπά μου! Και την μάνα μου την λατρεύω αλλά με τον μπαμπά έχω τρέλα! Τώρα ο μπέμπης μου πιό πολύ εμένα θέλει , έτσι θέλω να πιστεύω, ίσως γιατί περνάμε πολλές ώρες μαζί, αλλά είναι μικρούλης ακόμα θα δείξει!

Καλύτερα να μας πούνε εμπειρίες μανούλες με μεγαλύτερα παιδάκια!

[ΝΑΝΤΙΑ1]

ΚΩΝΚΩΝ ΕΜΕΝΑ Η ΜΙΚΡΗ ΕΧΕΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΛΑΤΡΕΙΑ ΣΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΤΗΣ.ΓΕΝΙΚΑ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΧΟΥΝ ΑΔΥΝΑΜΙΑ.ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΛΕΙΠΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΩΡΕΣ,ΔΕΝ ΤΗΝ ΜΑΛΩΝΕΙ ΤΗΣ ΚΑΝΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΧΑΤΗΡΙΑ.ΕΝΩ ΕΓΩ ΠΕΡΝΩ ΠΟΛΛΕΣ ΩΡΕΣ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΤΗΝ ΒΑΖΩ ΟΠΟΤΕ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΤΙΜΩΡΙΑ ΚΑΙ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΟΛΑ ΤΑ ΧΑΤΗΡΙΑ.ΞΕΡΕΙ ΠΟΥ ΤΑ ΚΑΝΟΥΝ.ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙ ΓΥΡΙΖΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΚΟΙΤΑ ΜΕ ΥΦΟΣ ΠΟΝΗΡΟ.ΓΕΝΙΚΑ Η ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΝΑΖΙΑΡΑ.ΠΑΝΤΩΣ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΜΑ ΔΕΝΟΝΤΑΙ.ΕΧΟΥΝ ΜΥΣΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΤΟΥΣ.ΑΛΛΑ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ-ΜΠΑΜΠΑΣ.

[evangelia]

αχ,τζάμπα το κουβάλημα τόσους μήνες..πιστεύω ότι τα κορίτσια έχουν αδυναμία στον μπαμπά γιατί και οι μπαμπάδες για τις κόρες τρελαίνονται..εγώ την μαμά μου την ,λάτρευα αλλά για τον πατέρα μου λιώνω και επειδή όλα εδώ πληρώνονταιν η κόρη μου θα λιώνει για τον μπαμπά της χαλάλι τους όμως

[Σοφία Τ.]

Στην περιπτωση μου ισχυει το αντιθετο:ως παιδι ειχα παντα αδυναμια στη μαμα γιατι αυτη μας μεγαλωσε μια και δε δουλευε και ο μπαμπας δουλευε πολλες ωρες και κρατουσε τα ηνια στο θεμα αυστηροτητα κλπ.Ετσι και η κορη μου ειναι πιο κοντα σε μενα απο οτι στον μπαμπα της αν και ο καημενος προσπαθει να την καλοπιανει αλλα γενικα η μικρη μου δεν εχει πολλα-πολλα με το αντρικο φυλο (ακομη!).Παντως και σε μενα μη φανταστειτε οτι εχει καμια τρελη αδυναμια καθως απο μωρο ηταν πολυ ανεξαρτητη και συνεχιζει να ειναι.Απλα εχει μια "προτιμηση" σε μενα θα ελεγα...

[elina2211]

Ίσως η κορούλα μας είναι μικρή ακόμα, είναι 8 μηνών, αλλά δεν μπορώ να ξεχωρίσω σε ποιον έχει αδυναμία. Μέχρι στιγμής και στους δύο, μας κάνει τα ναζάκια της και μας τρελλαίνει...Μπορεί μεγαλώνοντας να αλλάξει.

Προσωπικά δεν μπορώ να πω σε ποιον από τους γονείς μου έχω αδυναμία. Κάποιες φορές νομίζω στη μαμά μου και άλλες στον μπαμπά μου.

[Nantia]

Εμενα η κορη μου δεν κανει μακρια μου................ Ταιριαζουμε πολυ εχουμε βρει τους κωδικες μας.

Βεβαια οταν ειναι με τον μπαμπα της δεν παει σε κανεναν αλλο

Αλλα με την μαμα ειναι αλλο.............................

[sardelaki]

ο δικός μου δείχνει να τρελλαίνεται με την πάρτη μου, αλλά πιστεύω πως είναι πολύ μικρός ακόμη για να κρίνω κάτι απ΄αυτό!

[sardelaki]

...

[Deleni]

έγω δεν μπορώ να καταλάβω ακόμα... Βέβαια μια αδυναμία στον μπαμπα την έχουμε αλλά όταν της λέω έλα-έλα αμέσως απλώνει τα χεράκια της

[lenagr1]

αδυναμιες δεν υπάρχουν κορίτσια, εγώ δεν έχω αδυναμία σε κανένα απο τους δυο γονείς μου. Όσο για την μικρή μου, επειδή την έχω κοψει τι άτομο και συμφεροντολόγα είναι, και καλά κάνει στο κάτω κάτω!! Έχει αδυναμία σε αυτον που της κάνει τα χατήρια. Αλλά έχει εμπιστοσύνη μόνο σε μένα. Τον μπαμπάκα της δε λέω τον αγαπάει αλλά όταν της πω κάτι εγώ ακουει μόνο εμένα. Τα παιδιά όλα έχουν αδυναμια στην μαμά τους γιατι όσο είναι μικρά την εχουν ανάγκη. Μετά όταν μεγαλώσουν λόγω του υπάρχει η αντιδραση μεταξύ γυναικών, ε, τοτε συνήθως μάνα με κόρη αρχιζουν να βγάζουν τα όπλα. Αλλά μεχρι τότε, αναλύουμε και τις σχεσεις εφήβων με γονιούς κτλ.

[Diana Dee]

Oh yes,υπαρχουν αδυναμιες κι ομως!!! Εγω ειχα τρελλη αδυναμια στον μπαμπα μου και μαλιστα οταν με ρωταγαν ποιον αγαπαω πιο πολυ ελεγα τον μπαμπα μου! Απο οσο θυμαμαι τον εαυτο μου,απο το νηπιο περιπου ειχα "ερωτα" με τον μπαμπα μου. Δεν μπορω να το εξηγησω,η μαμα μου με υπερ-αγαπαει,αλλα με τον μπαμπα,αλλο πραγμα!!! Οταν τον εχασα,κοντεψα να παιθανω...Παντα στους συντροφους μου εψαχνα καποιο που να του μοιαζει(πριν τον χασω). Και λιγους μηνες πριν αρρωστησει και τον χασω,γνωρισα τον αντρα μου. Κριμα δεν προλαβε να τον γνωρισει...

Η μπεμπα προς το παρον δεν εχει εκδηλωσει αδυναμιες, αν και τα πρωτα της χαμογελα και τα πρωτα της "λογακια" στον μπαμπα τα εκανε! Δεν με πειραζει καθολου παντως να του εχει αδυναμια!! Θα ειμαστε και οι 2 ερωτευμενες με τον μπαμπα!!

[monbebe]

ο μικρος ειναι συνεχεια στο "μανουλα μου" και "αγαπη μου-καρδια μου-γλυκια μου"... και εκει που αρχιζα να λεω οτι ο γιατρος δεν του εκοψε καλα τον ομφαλιο λωρο, μου πεταει χτες μες το αμαξι την ωρα που περιμεναμε να ερθει ο μπαμπας του απο ενα μαγαζι που μπηκε για 5' "ο μπαμπας μας αφησε?" "θελω να ερθει ο μπαμπακουλης!"

"καλε τι λες", του λεω "θα ερθει σε 5' πηγε να δει κατι..." με κουφανε γιατι ποτε δεν ειχε δειξει τοση αδυναμια στον μπαμπα του... σαν αγορια τα βρισκουν στο παιχνιδι και τα μαστορεματα κτλ, αλλα συνηθως μολις ξυπναει ζηταει εμενα και κλαψουριζει του μπαμπα του...

εγω παλι με τον μπαμπα μου, αν και ηταν ετσι αυστηρος σαν μπαμπας -παρολο που παιζουμε και σφαλιαρες που λεει ο λογος και μιλαμε πολυ χυμα-, ποτε μικρη δεν τον ξεχωριζα απο τη μαμα.. αν και παντα μ'εκεινον πηγαινα λουνα παρκ, και βολτες στο μοναστηρακι μικρη...φυσικα βρηκα εναν αντρα που του μοιαζει, και εννοειται οτι απο τοτε που εχασα την μαμα μου εχουμε δεθει περισσοτερο... αλλα το πακετο που εφαγα οταν εχασα την μαμα μου δεν συγκρινεται με τιποτα! δεν νομιζω οτι υπαρχει ανθρωπος που να εχει δυσκολευτει τοσο οσο εγω να παραδεχτει θανατο... και να μετανιωνει για οσα δεν προλαβει να κανει και να πει....

[xara_2]

Σε μας ισχύσει το εξής :

Και τα δύο έχουν αδυναμία στον μπαμπά τους

Τρέχουν, παίζουν, κυλιούνται γελάνε

 

Όταν, όμως, ξυπνάνε μέσα στη νύχτα ή είναι άρρωστα θέλουν μόνο εμένα

Τώρα αυτό είναι καλό (ο κύριος τον ύπνο του δικαίου και εγώ να τρέχω από δωμάτιο σε δωμάτιο)

 

[ngeo23]

εγω ειχα αδυναμια στη μαμα μου παρολους τους καβγαδες μας και η μικρη μονο πλεον μαμαμαμα λεει και τρεχει απο πισω μου ενω οταν ειναι ο μπαμπας της δεν δινει και πολυ σημασια και ερχεται παλι σε εμενα. Ολη μερα ομως ειμαστε μαζι και ειναι μικρη ακομα. Παντως πιστευω οτι θα εχει περισσοτερο αδυναμια στον μπαμπα μιας και θα τον βλεπει λιγοτερο και θα της λειπει (λεω, δεν ξερω) παντως πολύ άδικο, εγω την ταιζω, την πλενω, μαγειρευω, παιζω, παω βολτα, κοιμιζω κτλ...

[νούφαρο]

ο δικός μου ψηφίζει ΔΑΓΚΩΤΟ μπαμπά

(και ξερό ψωμί -εμένα ούτε να με φτύσει όταν είναι ο μπαμπάς του μαζί)

Τι να κάνουμε αδυναμίες είναι αυτές

[sofi-geo]

Μια απο τα ίδια και εμείς. Δεν λέω, κάνει χαρούλες και διάφορα τρελά και σε μένα αλλά μόλις δει τον μπαμπά της άλλο πράγμα. Καταλαβαίνεις απο χιλιόμετρα μακριά την διαφορά στο γέλιο της, στην έκφραση του προσώπου της....Αδυναμίες είναι αυτές. Ίσως αν το επόμενο είναι αγοράκι να έχει αδυναμία σε μένα, όπως συνηθίζεται να λέγεται..

[jodido]

ο δικός μου ψηφίζει ΔΑΓΚΩΤΟ μπαμπά

(και ξερό ψωμί -εμένα ούτε να με φτύσει όταν είναι ο μπαμπάς του μαζί)

Τι να κάνουμε αδυναμίες είναι αυτές

 

Έτσι είναι ακόμη και τώρα που πλησιάζει τα 2. Όλοι μου λένε ότι θα αλλάξει όταν μεγαλώσει γιατί τα αγόρια έχουν αδυναμία στις μαμάδες τους αλλα δεν μου έχουν προσδιορίσει το πότε.

Πάντα ήθελα να έχει αδυναμία σε μένα. Βέβαια κάποιες φορές επωφελούμαι απο αυτήν την κατάσταση ... να λέμε και την αλήθεια.

Τώρα στις γιορτές που κατεβήκαμε στα μαγαζια για δώρα ήθελε συνέχεια να είναι στην αγκαλια του μπαμπά του και έτσι εγω έκανα τις αγορές μου ήσυχα και ξεκουράστα. Βέβαια όταν φτάσαμε στο σπίτι ο άντρας μου βογκούσε γιατι του έπεσε η μέση αλλα τι να κάνουμε... δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα σ΄ αυτήν την ζωή.

[fasolaki]

κι εμεις τα ιδιαα...

ολη μερα την εχω εγω με το που θα εμφανιστει ο μπαμπας λες και δεν υπαρχω..ακομα και οταν ειναι σε αλλο δωματιο εχει τα ματια καρφωμενα στην πορτα και με το που θα τον δει να κατι χαμογελα..

οταν ερθει ομως η ωρα του υπνου...μονο τη μαμα θελουμε να μας κανει αγκαλιτσες..με τον μπαμπα γκρινιαζουμε..

[nnm004]

χμμμμ , η αληθεια ειναι οτι ο μικρος ειναι τρελα κολημενος πανω μου εδω και πολλους μηνες , τον τελευταιο καιρο δε ακομα και λιγο να φυγω απο το σπιτι και να μεινει με το μπαμπα μας τσιριζει , και ο αντρας μου ασχολειτε πολυ μαζ του , και τον ταιζει και τον αλλαζει και τον παιζει πολυ αλλα ο Κωνσταντινουλης ειναι συνεχεια απο πισω μου σαν το γατακι πισω απο τη μαμα του χαχαχαχα εχει και πλακα μερικες φορες , δεν με ενοχλει καθολου , ισα ισα μουυ αρεσει και στεναχωριεμε που αναγκαζομαι 1-2 φορες τη βδομαδα να φευγω και να τον κανω να κλαιει εστω και για τις λιγες ωρες οπου θα εχω δουλεια . Η μικρη ακομα ειναι πολυ πολυ μικρη για να δι3ει αδυναμιες , μοιραια εφοσον ασχολουμε τοσο με τον Κωνσταντινο , τις ωρες που ειναι σπιτι ο αντρας μου ασχολειτε εκεινος με την μικρη , αυτο φυσικα θα τους δεσει πολυ αλλα και απο την αλλη κακα τα ψεμματα τα παιδακια ειναι κολημενα μεχρι την ηλικια των 3,5 περιπου με τη μαμα τους ,ετσι μου εχει πει και ο ψυχολογος μου , παντως ως κορη λεω οτι ειχα τρελλη αδυναμια στο μπαμπα και φυσικα τον εκανα οτι ηθελα χαχαχαχαχαχ

[stavro]

Η ζωούλα μας, έχει αδυναμία στον μπαμπά της, από τότε που ήταν ακόμη στην κοιλίτσα μου! Όταν με τρέλαινε στις κλωτσιές, όταν την έπιανε λόξυγκας, όταν δεν ένιωθα καλά, μόνο τα χάδια και η φωνή του μπαμπά της την ηρεμούσε! Ήταν απίστευτο! Στην αρχή ένιωθα μια μικρή ζήλια. Μετά όμως άρχισα να το βρίσκω τόσο όμορφο! Ήταν η δική του συμετοχή και η ζωούλα μας τον αναγνώριζε! Και όταν γεννήθηκε, τη δική του φωνή άκουσε και γύρισε να τον ψάξει! Ήταν μιας ημέρας και την κράτησε όρθια στον ώμο του και εκείνη γύρισε και έβαλε το κεφαλάκι της στο λακάκι του λαιμού του και λιώσαμε και οι δύο! Αλλά και τώρα, μόλις ακούσει τη φωνή του όταν μπει στο σπίτι, τρελαίνεται στο γέλιο! Του έχει αδυναμία και το δείχνει και μου αρέσει πολύ να το ζω! Είναι απίστευτη η χαρά που έφερε στη ζωή μας!!!

[georgia2006]

O Νικολής μου που μολις έκλεισε τους 25 μήνες πραγματικά δεν ξέρω ποιόν έχει αδυναμια . Ο άντρας μου λέει ότι ο γιος μου όταν με βλέπει λιώνει εγω δεν το νομίζω απλά πιστεύω ότι έχει λίγο περισσότερο αδυναμία σε εμενα, με ψάχνει όταν δεν είμαι στο σπίτι και το βράδυ θέλει μόνο τα δικά μου χάδια για να κοιμηθεί αλλά όπως είπα είναι μόλιε δύο χρόνων και αυτό μπορεί να αλλάξει. Εγω σαν παίδι είχα αδυναμία τον πατέρα μου αλλα τώρα νομίζω ότι σαν την μάνα δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο (αν και ακομα και τώρα δεν τους ξεχωρίζω)