πνευματικος

[ioannakyr]

γεια σας κοριτσια,

 

ειμαι σε μια λιγο δυσκολη φαση γιατι νιωθω ετοιμη να γινω μανουλα αν και νεαρη αλλα δεν εχω συντροφο. δεν σταθηκα τυχερη να βρω ενα ανθρωπο για να μοιραστω τη ζωη μου αλλα αυτη ειναι η επιθυμια μου και πια ειναι πιο εντονη απο ποτε.εχω μεγαλη αναγκη να γνωρισω τον ανθρωπο μου και θαυμαζω ολες εκεινες τις γυναικες που τα εχουν καταφερει. ισως επειδη ειστε οι περισσοτερες μανουλες να μη μπορειτε τοσο να συμμεριστειτε το αισθημα της αγωνιας μηπως αν δεν βρω ποτε τον ανθρωπο μου δεν θα κανω ουτε παιδια ομως ειναι λυπηρο και στεναχωρο. βλεπω εγκυους και σκεφτομαι οτι ισως να μη το βιωσω ποτε. εχω αρχισει να σκεφτομαι εναλλακτικους τροπους γνωριμιας οπως τα γραφεια συνοικεσιων η τη βοηθεια ενος πνευματικου που οπως εχω ακουσει εχουν φερει κοντα ανθρωπους. τι μου εισηγηστε? καλους πνευματικους και οχι τιμωρους ξερετε? συγγνωμη που τα μοιραζομαι εδω αλλα δεν εχω καποιν να μοιραστω τις σκεψεις μου

[MARSIA1970]

γεια σας κοριτσια,

 

ειμαι σε μια λιγο δυσκολη φαση γιατι νιωθω ετοιμη να γινω μανουλα αν και νεαρη αλλα δεν εχω συντροφο. δεν σταθηκα τυχερη να βρω ενα ανθρωπο για να μοιραστω τη ζωη μου αλλα αυτη ειναι η επιθυμια μου και πια ειναι πιο εντονη απο ποτε.εχω μεγαλη αναγκη να γνωρισω τον ανθρωπο μου και θαυμαζω ολες εκεινες τις γυναικες που τα εχουν καταφερει. ισως επειδη ειστε οι περισσοτερες μανουλες να μη μπορειτε τοσο να συμμεριστειτε το αισθημα της αγωνιας μηπως αν δεν βρω ποτε τον ανθρωπο μου δεν θα κανω ουτε παιδια ομως ειναι λυπηρο και στεναχωρο. βλεπω εγκυους και σκεφτομαι οτι ισως να μη το βιωσω ποτε. εχω αρχισει να σκεφτομαι εναλλακτικους τροπους γνωριμιας οπως τα γραφεια συνοικεσιων η τη βοηθεια ενος πνευματικου που οπως εχω ακουσει εχουν φερει κοντα ανθρωπους. τι μου εισηγηστε? καλους πνευματικους και οχι τιμωρους ξερετε? συγγνωμη που τα μοιραζομαι εδω αλλα δεν εχω καποιν να μοιραστω τις σκεψεις μου

 

Ιωάννα,

ο περισσότερος κόσμος θεωρεί πως ο σύντροφος και κατ' επέκταση ο γάμος είναι λαχείο,δηλαδή βάζουν μέσα τον παράγοντα τύχη. Άλλοι τραβούν τον πρώτο αριθμό κι άλλοι ούτε στο λήγοντα.

Για μένα δεν υπάρχει τύχη. Υπάρχει μόνο ο Άγιος Τριαδικός Θεός. Αν πιστεύεις σε Αυτόν, σου συνιστώ να βρεις έναν καλό πνευματικό (όχι όμως για να τον έχεις ως προξενήτρα) , αλλά για να σε βοηθήσει να γνωρίσεις τον εαυτό σου, την ψυχή σου, το Θεό.

Ο Θεός είναι ΑΓΑΠΗ και μόνο, δεν είναι τιμωρός. Κι όσες δυσκολίες, προβλήματα κλπ αντιμετωπίζουμε στη ζωή μας να θυμάσε ότι εμείς φταίμε για αυτά λόγω των αμαρτιών μας. Ο Θεός επιτρέπει τις δοκιμασίες για διάφορους λόγους , όπως για να Τον προσεγγίσουμε-αγαπήσουμε, για να "ξεχρεώσουμε" εδώ σ' αυτή τη ζωή αμαρτίες, για να αλλάξουμε στάση ζωής γενικότερα προς το καλύτερο ή ακόμα και για να λάβουμε μεγάλο "ουράνιο μισθό" .

Συμπέρασμα... τίποτα μα τίποτα δεν είναι τυχαίο.

Να μην βιάζεσαι γιατί τότε θα κάνεις λάθη. Βρες έναν καλό πνευματικό που να σε "αναπάυει" -ρώτα στην ενορία σου για αρχή- κάνε προσευχή , να εκκλησιάζεσαι , να μετέχεις των μυστηρίων της εκκλησίας μας κι είμαι σίγουρη πως η Παναγία μας θα σου στείλει από εκεί που δεν το περιμένεις τον άνθρωπο της ζωής σου και θα κάνεις μία ευλογημένη οικογένεια.

Στο εύχομαι από καρδιάς.

Ο Θεός μαζί σου.

[Αγγελίνα_2]

Αν δεν είχες μέχρι σήμερα σχέση με την εκκλησία, κατά πάσα πιθανότητα, ακόμα κι αν έχει κάποιους ανθρώπους ο πνευματικός να σου συστήσει, που ενδιαφέρονται για γάμο και οικογένεια, δε θα σου "κάνουν". Άσε που, όπως πολύ σωστά σου είπε και η κοπέλα από πάνω, οι πνευματικοί δεν είναι προξενήτρες. Δε μπορείς να πας εκεί και με το καλημέρα να του ζητήσεις να σου βρει σύζυγο κι αν είναι σωστός πνευματικός, δε θα το κάνει. Δηλαδή το δίλημμα "πνευματικός ή γραφείο συνοικεσίων" δεν υπάρχει. Τουλάχιστον στην Ορθοδοξία, σίγουρα όχι. Ίσως σε κάποιες αιρέσεις, που πασχίζουν να μην τους ξεφύγει κανείς κι αλλαξοπιστήσει ή κάνουν προσηλυτισμό, αλλά αυτά είναι να τα ακούς και να τρέχεις μακριά.

 

Αν σε απασχολεί η πνευματική σου ζωή, τότε να ψάξεις να βρεις ένα καλό πνευματικό, αλλά για το δικό σου το καλό. Όχι με απώτερο σκοπό την "αποκατάσταση" μέσω αυτού. Αν δε σε ενδιαφέρει, τότε ψάξε κάποια άλλη λύση.

[Rosali]

γεια σας κοριτσια,

 

ειμαι σε μια λιγο δυσκολη φαση γιατι νιωθω ετοιμη να γινω μανουλα αν και νεαρη αλλα δεν εχω συντροφο. δεν σταθηκα τυχερη να βρω ενα ανθρωπο για να μοιραστω τη ζωη μου αλλα αυτη ειναι η επιθυμια μου και πια ειναι πιο εντονη απο ποτε.εχω μεγαλη αναγκη να γνωρισω τον ανθρωπο μου και θαυμαζω ολες εκεινες τις γυναικες που τα εχουν καταφερει. ισως επειδη ειστε οι περισσοτερες μανουλες να μη μπορειτε τοσο να συμμεριστειτε το αισθημα της αγωνιας μηπως αν δεν βρω ποτε τον ανθρωπο μου δεν θα κανω ουτε παιδια ομως ειναι λυπηρο και στεναχωρο. βλεπω εγκυους και σκεφτομαι οτι ισως να μη το βιωσω ποτε. εχω αρχισει να σκεφτομαι εναλλακτικους τροπους γνωριμιας οπως τα γραφεια συνοικεσιων η τη βοηθεια ενος πνευματικου που οπως εχω ακουσει εχουν φερει κοντα ανθρωπους. τι μου εισηγηστε? καλους πνευματικους και οχι τιμωρους ξερετε? συγγνωμη που τα μοιραζομαι εδω αλλα δεν εχω καποιν να μοιραστω τις σκεψεις μου

 

Γεια σου, Ιωάννα μου! Εγώ πιάνομαι από το "αν και νεαρή" που είπες! Πόσο είσαι, παιδί μου, και έχεις ανησυχίες μήπως και μείνεις στο ράφι;;; Που πάω στοίχημα πως δεν θα μείνεις! Έχεις περάσει τα 35; Αν όχι, τότε δεν πρέπει να περνούν καν από το μυαλό σου τέτοιες σκέψεις, πόσο μάλλον να τα λες!

 

Λοιπόν, ας σοβαρευτούμε: Όσον αφορά στο θέμα της Εκκλησίας, εγώ προσωπικά είμαι πολύ υπέρ του να είμαστε κοντά στην Εκκλησία και στο Θεό, να προσπαθούμε να αναπτύξουμε μια επικοινωνία μαζί Του και με τον εαυτό μας, και γενικότερα να γαληνέψουμε την ψυχή μας. Συμφωνώ 100% με τα κορίτσια ότι οι πνευματικοί δεν είναι προξενήτρες και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να έχουμε τέτοια προσέγγιση απέναντί τους. Θα δεις ότι θα γνωρίσεις τον άνθρωπό σου από εκεί που δεν το περιμένεις.

 

Και επειδή είμαι και πρακτικός άνθρωπος, θα σου πω τι λέει και ο σοφός λαός: Συν Αθηνά και χείρα κίνει. Δηλαδή αν δεν κάνεις κι εσύ η ίδια κάποιες προσπάθειες, πώς θα γνωρίσεις κάποιον; Οι άντρες δυστυχώς πιο πολύ συχνάζουν στις καφετέριες παρά στην Εκκλησία. Η σχέση σου με το Θεό είναι δεδομένη και αναμφισβήτητη. Από εκεί και πέρα όμως, να κάνεις και πράγματα που ταιριάζουν στην ηλικία σου, γιατί αυτό θα σου δώσει την ευκαιρία να γνωρίσεις κόσμο και νέους ανθρώπους. Κανόνισε με 1-2 φίλες σου να πάτε για καφέ ή μια εκδρομή, κανονίστε να βγείτε με συμφοιτητές ή συναδέλφους από τη δουλειά με τους οποίους βλέπεις ότι τα πάτε καλά. Δεν έχεις τόσο μεγάλο κύκλο γνωριμιών; Γράψου στο γυμναστήριο! Εκεί να δεις τι γίνεται από γνωριμίες! Θα βελτιώσεις και το σώμα σου, θα αποκτήσεις αυτοπεποίθηση και θα γνωρίσεις σίγουρα ενδιαφέροντα άτομα. Επίσης, στάσου μπροστά στον καθρέφτη. Μήπως χρειάζεσαι κάποια αλλαγή στην εμφάνισή σου; Ένα πιο μοντέρνο κούρεμα ή μερικά πιο μοντέρνα ρούχα; Τόλμησέ το και θα δεις πόσο θα σε τονώσει.

 

Και το κυριότερο: Σε καμία περίπτωση να μην έχεις ξανά τέτοια πεσιμιστική διάθεση. Η ζωή θέλει παιχνίδι, θέλει αισιόδοξη διάθεση! Έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου και το μόνο που σου μένει είναι να την πάρεις στα χέρια σου!

[ioannakyr]

Rosali,

 

Με εκανες και χαμογελασα. Να σαι καλα με τονωσες αρκετα ειμαι πολυ κατω απο 30 απλα οταν ολοι γυρω σου φτιαχνουν οικογενειες νιωθεις λες και δεν θα το πετυχεις ποτε. Ειμαι σε φαση που δεν εχω και πολλες επαφες, δεν εργαζομαι τελειωσα τις σπουδες μου οι φιλοι μου σπουδαζουν εξωτερικο και εχω μεινει πολυ μονη και ειναι οπως το λες δεν ξερω πως θα τυχει να κανω γνωριμιες,αν και ποτε αφου δεν πολυβγαινω. Το γυμναστηριο ηταν στα αμεσα σχεδια αν και ο καθενας και εκει ειναι προσηλωμενος στο στοχο του και οι αλλαγες στην εμφανιση το αμεσως επομενο. Απλα η μοναξια με εχει βαρεσει κατακουτελα και ψαχνω τροπο να αρχισω τη ζωη μου γιατι νιωθω οτι "υπολειτουργει" αυτη τη στιγμη. Να σαι καλα για τον χρονο που ξοδεψες να μου απαντησεις και που δεν με εκανες να αισθανθω ακομη χειροτερα αλλα αντιθετως μου προτεινες λυσεις και την αισιοδοξια σου οτι μαλλον ισως να υπαρχει και για μενα καποιος εκει εξω

[Rosali]

Rosali,

 

Με εκανες και χαμογελασα. Να σαι καλα με τονωσες αρκετα ειμαι πολυ κατω απο 30 απλα οταν ολοι γυρω σου φτιαχνουν οικογενειες νιωθεις λες και δεν θα το πετυχεις ποτε. Ειμαι σε φαση που δεν εχω και πολλες επαφες, δεν εργαζομαι τελειωσα τις σπουδες μου οι φιλοι μου σπουδαζουν εξωτερικο και εχω μεινει πολυ μονη και ειναι οπως το λες δεν ξερω πως θα τυχει να κανω γνωριμιες,αν και ποτε αφου δεν πολυβγαινω. Το γυμναστηριο ηταν στα αμεσα σχεδια αν και ο καθενας και εκει ειναι προσηλωμενος στο στοχο του και οι αλλαγες στην εμφανιση το αμεσως επομενο. Απλα η μοναξια με εχει βαρεσει κατακουτελα και ψαχνω τροπο να αρχισω τη ζωη μου γιατι νιωθω οτι "υπολειτουργει" αυτη τη στιγμη. Να σαι καλα για τον χρονο που ξοδεψες να μου απαντησεις και που δεν με εκανες να αισθανθω ακομη χειροτερα αλλα αντιθετως μου προτεινες λυσεις και την αισιοδοξια σου οτι μαλλον ισως να υπαρχει και για μενα καποιος εκει εξω

 

 

Εννοείται πως κάποιος υπάρχει για όλους! Αρκεί να έχουμε τα μάτια και τα αυτιά μας ανοιχτά, να επιδιώκουμε ευκαιρίες και να μην είμαστε προκατειλημμένοι απέναντι σε κανέναν. Μην στενοχωριέσαι για παλιές φιλίες και για συμφοιτητές με τους οποίους δεν έχεις πια σχέσεις. Προσωπικά, ποτέ δεν έτυχε να κρατήσω μακροχρόνιες φιλίες ή κάποια σταθερή "παρέα" γιατί δεν πήγαινε ποτέ στο χαρακτήρα μου το να ακολουθω μια ομάδα παντού (λέων στο ζώδιο, βλέπεις!). Με το που άλλαζα περιβάλλον (σχολείο, σχολή, δουλειά κλπ) χάνονταν και οι παρέες γιατί το παραδέχομαι πως εγώ η ίδια δεν επεδίωκα να τις κρατήσω. ΄Ολα αυτά όμως δεν με εμπόδισαν καθόλου να βρω τον άνθρωπό μου (με τον οποίο είμαστε μαζί πάρα πολλά χρόνια). Έχει εκεί έξω φίλους και γνωστούς να βρεις, ουουου! Με το τσουβάλι! Αρκεί να το θέλεις! Η δική μου συμβουλή είναι, όπως σου είπα, να εκμεταλλεύτείς όσες ευκαιρίες σου δίνονται, να τις δημιουργήσεις και μόνη σου αν δεν υπάρχουν αρκετές και να είσαι αισιόδοξη. Στους άντρες αρέσουν οι αισιόδοξες, δυναμικές, ανεξάρτητες γυναίκες. Αυτό μας προσδίδει στυλ! Αντιθέτως, ο πεσιμισμός μας ασχημαίνει! Να το θυμάσαι αυτό. Λάμψε, λοιπόν, από αισιοδοξία!