Προβλήματα με το ξαδερφάκη του.Τι θα κάνατε;

[Mammy in love]

Ελπίζω να έγραψα στην σωστή ενότητα .Αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα και ήθελα να το συζητήσω με άτομα που δεν ξέρουν εμένα ,το παιδί μου...και τα υπόλοιπά άτομα ώστε να είναι προκατειλειμένα .Ο αδερφός του άντρα μου έχει ένα παιδάκι ,κορίτσι κοντά στην ηλικία του μικρού μου .Τα παιδάκια μας σε γενικές γραμμές θέλουν το ένα το άλλο !Δημιουργήθηκε όμως ένα πρόβλημα .Όταν συναντιόμαστε το παιδί του κουνιάδου μου αν εκνευριστεί από τον δικό μου τον χτυπάει .Του πετάει πράγματα στο κεφάλι ,τον χτυπάει με παιχνίδια .Τον έχει σπρώξει και έχει χτυπήσει το κεφάλι του σε πέτρα διακοσμητική που μπαίνει στον τοίχο ,Ο άντρας μου απειυδήσε και όταν έγιναν πλέον πολλά άρχισε να τα "παίρνει" και τον τελευταίο καιρό μπαίνει σαν "μαινόμενος ταύρος" μέσα στο δωμάτιο που παίζουν τα μικρά και παίρνει τον μικρό από μέσα .Αυτή η φάση τον έκανε να στραβώσει και επίμονα να μην αφήνει για κάμποση ώρα τον μικρό να παίξει με την ξαδέρφη του .Η γονείς της μικρής όπως είναι λογικό στράβωσαν και έγινε παρεξήγηση .Καταλαβαίνω πως στενοχωριούνται αλλά τελικά καταλήγουν να ρίχνουν το πρόβλημα στον δικό μας που τις τρώει ο καημένος γιατί λέει εκνευρίζει την δικιά τους και για αυτό εκείνη αντιδράει έτσι .Αυτός (ο μικρός μας) δεν σηκώνει χέρι .Τι θα κάνατε στη θέση μου ;Θα απομακρύνατε τα ξαδέρφια ;

[mkcm]

Και εγώ ζω το ίδιο στο περιβάλλον μου και θεωρώ ότι δεν είναι σωστό να απομακρύνονται. Ούτε και θεωρώ σωστό να κατηγορούν οι μεν γονείς το δε παιδί και τούμπαλιν. Απ' όσο μπορώ να καταλάβω, τα παιδάκια είναι εκεί γύρω στα 2 -3 και δεν έχουν αδερφάκια. Αν μάλιστα δεν πηγαίνουν και Παιδικό Σταθμό (όχι ότι αυτό το λύνει το πρόβλημα 100%, αλλά το αμβλύνει αρκετά) δυσκολεύονται να συνυπάρξουν. Είναι φυσιλογική συμοεριφορά, γιατί τώρα αρχίζουν να μαθαίνουν να αλληλεπιδρούν και να παίζουν μαζί, αντί για παράλληλα και δυσκολεύονται να το διαχειριστούν.

Κατά τη γνώμη μου θα πρέπει μέσα από τη συνανστροφή τους τα παιδιά να μάθουν να συνυπάρχουν. Αρχικά με τη διακριτική επίβλεψη των γονιών και φυσικά την παρέμβασή τους όταν αρχίζουν τα πράγματα να γίνονται ζόρικα. ΔΗλαδή, τα παιδιά να παίζουν στο χώρο που είσαστε όλοι μαζί για να μπορείτε να προλαμβάνετε ατυχήματα, χτυπήματα, κλπ. και στη φάση αυτή να τονίζετε και να ξανατονίζετε την επιθυμητή συμπεριφορά.

Έτσι, και το πιο "ζωηρό" παιδάκι σιγά - σιγά θα μάθει πως παίζουμε μαζί με άλλο παιδάκι, αλλά και το πιο "ευαίσθητο" θα μάθει να διεκδικεί (τους χαρακτηρισμούς τους βάζω εσκεμμένα σε εισαγωγικά, δε θέλω και δεν πρέπει να χαρακτηρίσω τα παιδιά, το κάνω για να διευκολυνθεί η συζήτηση).

Αυτά από μένα. Και συζήτα με το συζυγό σου. Είναι κρίμα να θυμώνουμε με ένα μικρό παιδάκι που τώρα ανακαλύπτει τους "κανόνες συμπεριφοράς" με συνέπεια να απομονώνεται το δικό μας.

 

Υ.Γ.: και το δικό μου το "δαρμένο" είναι....

[dstavr]

Δε μας είπες όμως πόσο χρονών είναι τα παιδάκια??

 

Υποθέτω ότι είναι γύρω στα 2-3 γιατί τότε είναι που σηκώνουν χέρι τα περισσότερα...

Έχεις πολλές επιλογές και πολλά "όπλα" για να λύσεις το πρόβλημς

 

Ένας ενήλικας κοντά τους πάντα και επιβλέπει. Ο ενήλικας (άσχετα εάν είναι η μαμά του ενός ή του άλλου παιδιού) θα "την λέει" σε όποιον άσκησε βία. Βία όχι μόνο σωματική αλλά και λεκτική γιατί σκέψου ότι το δικό σου παιδάκι μπορεί να μη σηκώνει χέρι αλλά μπορεί να είπε στο άλλο "είσαι χαζό" και το άλλο μην ξέροντας τον σωστό τρόπο να αντιδράσει, σήκωσε χέρι. Με τον καιρό, δεν θα χρειαστεί να είστε πάντα παρόντες γιατί και θα μεγαλώσουν και θα αναπτύξουν τον κώδικά τους.

 

Επειδή τα παιδιά παίρνουν παράδειγμα από εμάς, θα πρέπει όταν επεμβαίνετε να λύσετε μία διαφορά να το κάνετε με τον τρόπο που θα ήθελες αύριο να ενεργήσει το παιδί σου. Για παράδειγμα: " μη με χτυπάς. Πονάω και δε μου αρέσει. Σταμάτα τώρα". (τα λόγια ακριβώς θα είναι αυτά που θα ήθελες μια μέρα να ακούσεις από το στόμα του παιδιού σου)

 

Βάλτε κανόνες. Τύπου 5 λεπτά ο ένας με το ένα παιχνίδι και 5 ο άλλος. Έτσι θα αποφεύγονται οι συγκρούσεις. Πριν να έρθει το ξαδερφάκι σπίτι για παιχνίδι, αποφασίστε με τον μικρό σου ποια από τα παιχνίδια του θέλει να μοιραστεί. Τα υπόλοιπα τα μαζεύεις και παίζουν μ'αυτά που έχει ήδη πει ο δικός σου ότι θέλει να μοιραστεί.

 

Η αλήθεια είναι ότι είστε οικογένεια. Δεν είναι 2 παιδάκια που τσακώνονται στις κούνιες και που μπορείς να πεις ότι ΟΚ δεν θα ξαναπαίξουν μαζί. Άρα θα πρέπει να βρείτε τι είναι αυτό που φταίει και να ελαχιστοποιήσετε τους παράγοντες που οδηγούν σ'αυτό.

Πάντως ταπεινή μου γνώμη αλλά δεν είναι λόγος αυτός να τσακώνονται δύο αδέρφια (για τον άντρα σου το λέω) και να δημιουργούνται παρεξηγήσεις.

[Mammy in love]

Λοιπόν τα παιδάκια είναι 4 και 3,5 .Ο μικρός δεν μιλάει άσχημα αλλά καμιά φορά είναι επίμονος σε κάτι .Μπορεί να επιμένει για κάποιο παιχνίδι ,να του λέει η μικρή ότι δεν τον θέλει κι εκείνος να πηγαίνει κοντά της ...Τέτοια πράγματα γενικά .Επίσης η μαμά της μου είπε πως δεν σηκώνει χέρι σε άλλο παιδάκι παρά μόνο στον δικό μας .Όμως η αλήθεια είναι πως με τα άλλα παιδάκια που κάνει παρέα δεν την παίρνει να σηκώσει χέρι γιατί είναι πιο αντιδραστικά .Και άλλα παιδάκι την εκνευρίζουν όπως μου είπε η μαμά της αλλά δεν αντιδράει έτσι ...

[love4]

Για μενα σε ΚΑΜΙΑ περιπτωση δεν πρεπει να απομακρυνθειτε με τους γονεις για ενα τετοιο λογο....σε αυτη την ηλικια δεν μπορουμε να κατηγορησουμε το παιδακι αλλα ουτε και τους γονεις...για μενα η αντιδραση του αντρα σου ειναι πολυ υπερβολικη, κι εγω στη θεση του αλλου ζευγαριου θα τη σχολιαζα αρνητικα...Η καλυτερη λυση σε τετοιου ειδους προβληματα ειναι να "μπαινουμε" στη θεση του αλλου για λιγο...τοτε συνερχομαστε!

[hara86]

καλημερα κι απο μενα....συμφωνω με τα κοριτσια οτι η απομακρυνση των παιδιων δεν ειναι λυση,πρεπει να μαθουν να συνυπαρχουν,προφανως ειναι απλα μια φαση που περνουν πολλα παιδακια κ ελπιζω να περασει συντομα...

το δυσκολο για μενα ειναι η σταση που πρεπει να κρατησετε ως γονεις(ειδικα εφοσον προκειται για αδερφια) και απο τισ δυο πλευρες,γιατι ειμαι σιγουρη πως κι οι γονεις της μικρης νιωθουν ασχημα με τη συμπεριφορα της κορης τους....

εμενα μου ετυχε το ιδιο,αλλα με την τεραστια διαφορα πως δεν ηταν το παιδι του αδερφου μου,απλα μιας γνωστης,μεγαλωνε το παιδακι της μονη και θελαμε να της κανουμε παρεα,αλλα δεν κρατησε πανω απο 3 φορες....δεν εχω δει στη ζωη μου τετοιο παιδι(μολις 1,5 χρ.)με το που εμπαιναν σπιτι....δεν χρειαζοταν να θυμωσει με κατι,ηταν παιδακι που δεν επαιζε με παιχνιδια,το μονο που εκανε ηταν να κοιτα αν τον βλεπει η μανα του κ αν οχι να επιτειθετε,με οτι τροπο μπορειτε να φανταστειτε...ο δικος μου εκλεγε ολη την ωρα,τον ειχα παντα μαζι μου καθως φοβομουν οσο δεν παει....ο δε αντραςμου θυμωνε πολυ,επαιρνε τον ατακτο μικρο κ τον εδενε στο καρεκλακι φαγητου ως τιμωρια...εγω προσπαθουσα να το παιζω ανετη,λεγοντας παιδια ειναι μπροστα της για να μη νιωθει ασχημα....βεβαια γι'αυτους κ οχι μονο λογους δεν τους ξαναειδαμε...

στην περιπτωση σας ομως μην απομακρυνθειτε,ειστε οικογενεια....απλα μην αφηνετε τα παιδια ναπαιζουν μονα στο δωματιο...να ειναι στο χωρο που ειστε κ εσεις...και οσο μπορεις,πριν απο καθε συναντηση προσπαθησε να προετοιμαζεις ψυχολογικα τον αντρα σου,υπενθυμιζε του οτι ειναι παιδια(ισως κ αυτος εκανε τα ιδια οταν ηταν μικρος...)και το σημαντικοτερο οτι ειναι το παιδι του αδερφου του...γιατι να υπαρχουν παρεξηγησεις για πραγματα που λυνονται απο μονα τους με τον καιρο...(α...και προετοιμασε τον για το ενδεχομενο καποια στιγμη να αλλαξουν οι ρολοι κ να γινει ο γιος του ο εξολοθρευτης,πως θα νιωθει τοτε?)

[lelaki1980]

Ελπίζω να έγραψα στην σωστή ενότητα .Αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα και ήθελα να το συζητήσω με άτομα που δεν ξέρουν εμένα ,το παιδί μου...και τα υπόλοιπά άτομα ώστε να είναι προκατειλειμένα .Ο αδερφός του άντρα μου έχει ένα παιδάκι ,κορίτσι κοντά στην ηλικία του μικρού μου .Τα παιδάκια μας σε γενικές γραμμές θέλουν το ένα το άλλο !Δημιουργήθηκε όμως ένα πρόβλημα .Όταν συναντιόμαστε το παιδί του κουνιάδου μου αν εκνευριστεί από τον δικό μου τον χτυπάει .Του πετάει πράγματα στο κεφάλι ,τον χτυπάει με παιχνίδια .Τον έχει σπρώξει και έχει χτυπήσει το κεφάλι του σε πέτρα διακοσμητική που μπαίνει στον τοίχο ,Ο άντρας μου απειυδήσε και όταν έγιναν πλέον πολλά άρχισε να τα "παίρνει" και τον τελευταίο καιρό μπαίνει σαν "μαινόμενος ταύρος" μέσα στο δωμάτιο που παίζουν τα μικρά και παίρνει τον μικρό από μέσα .Αυτή η φάση τον έκανε να στραβώσει και επίμονα να μην αφήνει για κάμποση ώρα τον μικρό να παίξει με την ξαδέρφη του .Η γονείς της μικρής όπως είναι λογικό στράβωσαν και έγινε παρεξήγηση .Καταλαβαίνω πως στενοχωριούνται αλλά τελικά καταλήγουν να ρίχνουν το πρόβλημα στον δικό μας που τις τρώει ο καημένος γιατί λέει εκνευρίζει την δικιά τους και για αυτό εκείνη αντιδράει έτσι .Αυτός (ο μικρός μας) δεν σηκώνει χέρι .Τι θα κάνατε στη θέση μου ;Θα απομακρύνατε τα ξαδέρφια ;

 

καλημερα!καταρχας να σου πω οτι και η σταση του αντρα σου αλλα και οι σταση των κουνιαδων σου επισης ειναι λαθος.δηλαδη δεν υπαρχει λογος να παιρνει το παιδι ο αντρας σου απο το δωματιο για να μην παιξει με το ξαδερφακι του και δευτερον οι κουνιαδοι σου πηραν θεση αμεση οταν γινονται αυτα τα σκηνικα?δηλαδη συμφωνω απολυτα με τα παρακατω κοριτσια εντελως στο θεμα οτι παντα πρεπει να υπαρχει επιβλεψη ενηλικα σε τετοιες περιπτωσεις για να κατευναζουν τα πνευματα και μεσα απο συζητηση να λυνονται τα οποια προβληματα μπορει να υπαρξουν χωρις να κατηγορουν το ενα παιδι με το παιδι του αλλου!σιγουρα δεν φταινε τα παιδακια!και ναι υπαρχουν παιδακια που ειναι ταλιμπαν και υπαρχουν παιδακια που ειναι ηρεμα και ευαισθητα κτλ.ομως η καθε μαμα-μπαμπας απο την πλευρα τους πρεπει να αναλαβουν το ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΠΑΙΔΙ.σου τα λεω αυτα γιατι εχω παραδειγμα ακριβως το ιδιο με την δικια μου και το παιδι ενος φιλικου ζευγαριου το οποιο πεταει πραγματα και σπρωχνει.οταν λοιπον γινετε αυτο παω στο δωματιο και λεω τι εγινε εδω παιδακια?μου λεει η δικια μου πεταει τα παιχνιδια σε μενα και με σπρωχνει.γιατι αγαπη μου πετας παιχνιδια?λεω εγω στο αλλο παιδακι.δεν απανταει....λεω εγω αν θελετε να παιξετε ομορφα γιατι εσεις εισαστε φιλοι και δεν πρεπει να νευριαζετε ουτε να πετατε τα παιχνιδια.μετα βεβαια μπηκε και η μαμα του παιδιου και ειπε τι εγινε γιαννη?και πηρε αμεσως θεση οσο αφορα το δικο της παιδι λεγοντας αυτα που ειπα εγω ακριβως και υπενθυμιζοντας του με σοβαρη και επιβλητικη φωνη οτι δεν το κανουμε αυτο.οποτε ουτε εγω μπλεχτηκα σε οτι αφορα το ξενο παιδι αλλα και η μαμα του ηταν σωστη για μενα και ειπε οτι αν δεν παιξετε ομορφα δεν θα ξαναρθουμε.και τα πραγματα ηρεμησαν.και οποτε ερχονται σπιτι μας και παει να γινει αυτο τους επιβλεπω διακριτικα και αναλογα κανω την παρατηρηση μου την γενικη και οχι μονο στο ξενο παιδι!τους κανω να νιωθουν και να καταλαβαινουν οτι υπαρχει περιπτωση να χτυπησουν με αυτα που κανουν και δεν θα ηταν ωραιο να χαλασει το παιχνιδι σας για μια βλακεια.εγω ετσι το εχω πετυχει και σαφεστατα με την συννενοηση της αλλης μαμας.

[xena]

Κι εμείς έχουμε το ίδιο ακριβώς πρόβλημα με το ξαδελφάκι μας. Η κόρη μου είναι 2,5 και ο ξάδελφος 3,5. Αν τα αφήσεις μόνα τους, πέφτει ο μικρός διαρκώς επάνω στην δικιά μου δήθεν απρόσεκτα και την χτυπάει "κατά λάθος", ή της παίρνει τα δικά της παιχνίδια και τα κρύβει, ή την ρίχνει κάτω πάλι κατά λάθος δήθεν. Η δικιά μου δεν σηκώνει χέρι - ούτε παίρνει κάτι χωρίς να ρωτήσει.

 

Μερικά παιδιά ώσπου να κοινωνικοποιηθούν είναι αρκετά επιθετικά και πραγματικά δεν μπορώ να τα βάλω με το παιδάκι. Είναι ξαδελφάκια και θέλουν και τα ίδια να παίζουν μαζί. Απλά κοιτάμε πάντοτε να υπάρχει επί τόπου κάποιος από εμάς και να τα προσέχει. Συνήθως εγώ ή ο πατέρας του μικρού.

Προσωπικά τους κάνω παρατηρήσεις (γενικού τύπου όπως λένε και παραπάνω), είναι ο μόνος τρόπος για να μένει ο πιτσιρικάς υπό έλεγχο. Αν δεν "διορθώνω" τις κινήσεις του με κανόνες - δυστυχώς μου την χτυπάει.

 

Υπομονή να μεγαλώσουν λίγο ακόμη!! Μην χαλάτε τις σχέσεις σας! είναι εντελώς προσωρινό.

[magdoulini]

η αντιδραση των γονιων της ανηψιας σου οταν σηκωνει χερι ποια ειναι?? γιατι παρα μα παρα πολλα για τις αντιδρασεις των παιδιων μας, εξαρτονται και απο τα περιθωρια που τους δινουμε αλλα και απο τις δικες μας επισης αντιδρασεις...

 

προσωπικα δεν δεχομαι την επιθετικοτητα ως ενδιαμεσο σταδιο κοινονικοποιησης και δεν μπορω να την δικαιολογησω οταν συμβαινει χωρις λογο και κατ εξακολουθηση...

[Macorina]

Νομίζω ότι είναι ένα θέμα που υπάρχει σε αρκετά παιδάκια. Το πρόβλημα είναι διπλό. Κατ΄αρχήν γιατί ένα επιθετικό παιδάκι μπορεί να χτυπήσει το παιδί μας (ενός συναδέλφου το παιδί του το δάγκωσαν στο λαιμό, ευτυχώς χωρίς να πάθει κάτι) και κατά δεύτερον γιατί το δικό μας παιδί, αγοράζει συμπεριφορές από τα άλλα, και μπορεί να το κάνει κι εκείνο. Καταλαβαίνω ότι είναι φυσιολογικότατο, αλλά πιστεύω ότι εμείς είμαστε υπεύθυνοι να κατευθύνουμε τα παιδιά μας για να το αποβάλλουν. Πρέπει να το κόψουμε αμέσως, και να το κάνουμε κάθε φορά με τον ίδιο τρόπο. Εμείς ας πούμε τον ρίξαμε στο φιλότιμο, ότι πονάει ο άλλος και θα κλαίει. Το κάναμε κάθε φορά που χτυπούσε ή έσπρωχνε. Ήρεμα χωρίς φωνές και χωρίς βίαιες κινήσεις. Έπιασε και δεν το κάνει πιά (προς το παρόν, βλέπουμε στο μέλλον). Έτσι, πιστεύω ότι δεν πρέπει να αφήνετε τα παιδιά μόνα τους, και να έχετε την ηρεμία να παρεμβαίνετε ο καθένας στο παιδί του. Αν δηλαδή ο άντρας σου τα παίρνει, καλύτερα να επέμβεις εσύ στο δικό σου. Μ'αυτόν τον τρόπο, σε λίγο καιρό πιστεύω ότι θα το σταματήσουν. Είναι μεγάλη βλακεία να χαλάσετε τις σχέσεις σας για τα νήπια.

[derbybaby]

μικρη ειχα εναν ξαδερφο μισο χρονο πιο μικρο μ ο οποιος χτυπαγε τους παντες κ τα παντα. αναμεσα στους παντες κ την αδερφη μ, 2 χρονια μεγαλυτερη του παρακαλω, η οποια παροτι επαιζε καρατε κ ηταν μεγαλοσωμη, εκεινος μικροκαμωμενος ποτε η καημενη δεν σηκωσε χερι. οι γονεις μας δεν σταματησαν να βλεπονται κανανε κ κανουνε πολλη παρεα σαν αδερφια αλλα θυμαμαι τη μαμα μ που δυσανασχετουσε οποτε θα πηγαιναμε καπου μαζι γιατι θα γινοταν ιστορια. μια μερα ο ξαδερφος της εκανε μια ζωγραφια κ της ζητησε συγνωμη κ σταματησε. ετσι ξαφνικα..

οποτε δν νομιζω κ εγω οτι το να κοπουν οι σχεσεις κ να υπαρξει παρεξηγηση ειναι καλο. καθιστε οι γονεις κ μιληστε μεταξυ σας, και μιληστε κ στα δυο παιδακια πως ειναι μικρος ο δικος σ κ δν θελει επιτηδες να πειραζει-στεναχωρει την μικρη και η μικρη να καταλαβει πως αν συνεχισει να χτυπα καποια στιγμη θα τη χτυπησουν κ θα πονεσει..

εμενα ο μεγαλος μ εχει τον μικρο μ και τον μικρο της αδερφης μ. ποτε δεν εχει ακουμπησει τον ξαδερφο αλλα ο αδερφος αρπαζει καμια αδερφικη.οταν του εξηγω οτι αν χτυπαει θα τον χτυπησουν τον βλεπω οτι το σκεφτεται λιγακι. το κοριτσακι που ειναι κ πιο μεγαλο ισως το εμπεδωσει καλυτερα..

[hara86]

magdoulini συμφωνω απολυτα.....

στη δικη μου περιπτωση οπως εγραψα πριν, ο μικρος ταλιμπαν παροτι μικρος ηταν πληρως κοινωνικοποιημενος και παιδικο σταθμο πηγαινε και με πολλα παιδακια συναναστρεφοταν (φυσικα απο τον παιδικο κανανε συνεχως παραπονα για τον μικρο)....το προβλημα ηταν οτι η μητερα θεωρουσε φυσιολογικη τη συμπεριφορα του γιου και δεν εκανε καμια κινηση για να τη διορθωσει....αυτο δεν αντεχα...στις 10 φορεσ που ο μικρος σηκωνε χερι,την τελευταια θα του ελεγε ενα οχι και αυτο ηταν ολο,συνεχιζε την κουβεντα αχαλαγη...και εννοειται ο μικρος συνεχιζε ανενοχλητος...

[G.Geo]

Κι εμείς έχουμε ένα ξάδερφο 7 μήνες πιο μεγάλο που γενικά μικρός ήταν πιο ζόρικο παιδί και άμα νευρίζε χτυπούσε. Ο δικός μου όταν ήταν πιο μικρός (ακόμη και 4-4.5 χρονών).όποτε τον έβλεπε "έκοβε" δρόμο! Τον φοβόταν, και εκείνον και τις αντιδράσεις του (το ότι πέταγε παιχνίδια πχ). Πάντα από κοντα και εγώ και η αδερφή μου, λύναμε τις διαφορές και οριοθετούσαμε. Σε πληροφορώ ότι τώρα που είναι στα 6 και οι δύο, έχουν κάνει μεταξύ τους "κόμμα" απέναντι στην ξαδέρφη, τύπου αγόρια-κορίτσια. Έτσι είναι τα παιδιά, είναι ξαδέρφια, και είναι κρίμα να απομακρυνθούν!!

[Mammy in love]

Καταρχάς να σας ευχαριστήσω που ασχοληθήκατε με το θέμα μου !Να απαντήσω λοιπόν σε όσα μου γράφεται .Κι εγώ δεν ήμουν και δεν είμαι υπέρ στο να χωρίζονται τα ξαδέρφια ,αδέρφια και γι'αυτό και έχω ανεχτεί πράγματα .Είχα πει του άντρα μου όταν τον είδα ότι τα έπαιρνε πως καλό θα ήταν να αραιώσουμε κάπως για να μην υπάρχει πρόβλημα .Τελικά αυτό δεν έγινε .Κάτι που με χάλασε στην όλη φάση είναι ότι η συννυφάδα μου επιτρέπει στη μητέρα της να την επηρεάζει αρνητικά .Εκείνη δεν έχει κανένα πρόβλημα να χωρίσει τα ξαδέρφια .Μου είπε πως η κόρη της έχει παιδάκια να παίζει χωρίς να χρειάζεται να προσέχει πως θα φερθεί όπως χρειάζεται όταν βρισκόμαστε .Η αλήθεια είναι πως τις ταλιμπανιές δεν τις αντέχω .Η μικρή θέλει να καβαλάει καναπέδες ,καθόμαστε να φάμε και σηκώνεται από το τραπέζι και μας ζητάει να βάλουμε μουσική ,αν δεν το κάνεις είναι σε θέση να σε σπρώχνει ή να το ζητάει μέχρι να το κάνεις .Έχω συνηθίσει και τον δικό μας που είναι συνεργάσιμο παιδάκι και εκείνη με κουράζει ...

[magdoulini]

θεωρω πολυ ψιχοφθορο και για το παιδακι που "ειναι υποχρεωμενο να τις τρωει" ακομα και αν προκειτε για το ξαδερφακι του...δεν ειναι κακο να αραιωσετε τις επισκεψεις μεχρι να ηρεμησει και το αλλο παιδακι...αυτο δεν σημαινει οτι ξεκοβουν οι οικογενειες, αλλα δεν πρεπει με καποιον τροπο να προστατευτουν και τα δικα μας παιδακια??

[daisy1]

Κι εμείς είχαμε τέτοιο θέμα με ένα κοριτσάκι πολύ κοντινό σε μας που το αγαπάμε και δε θέλουμε να κόψουμε επαφές.Κάθε φορά που βρισκόμασταν χτυπούσε τη μικρή και της έπαιρνε τα παιχνίδια και η δικια μου δεν αντιδρούσε μονο στεναχωριόταν κι έκλαιγε.Έκανα κι εγώ γενικές παρατηρήσεις ήμουν πάντα απο πάνω αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Επίσης έλεγα συνέχεια στην κόρη μου οτι δεν αφήνουμε ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ να μας χτυπάει. Η πλάκα είναι οτι αν κάποια στιγμή αντιδρούσε τελικά η κόρη μου κι έσπρωχνε για να αποφύγει ή έριχνε καμιά απαλή η άλλη μαμα έλεγε " να κοίτα και η δικιά σου χτυπάει τώρα, όλα κάποια στιγμή το κάνουν δε μπορείς να το αποφύγεις". Κι εγώ πιστεύω οτι όλα μπορεί να χτυπήσουν κάποιο παιδάκι κάποια στιγμή αλλά είναι υποχρεωση του γονιού να μην αφήσει να παγιωθεί αυτή η κατάσταση.

Αυτό που τελικά μας έσωσε ήτα οτι με διάφορες δικαιολογίες δε βρεθήκαμε μαζί τους για περίπου 2 μήνες τους οποιους πήγαινα τη μικρή κάθε μέρα στο ίδιο πάρκο και γνώρισε και άλλα παιδάκια τα οποία βλέπει κάθε μέρα κι έτσι δε θεωρεί φίλη της μόνο το συγκεκριμένο κοριτσάκι και δε στεναχωριέται τόσο αν μαλώσουν λίγο.

Τώρα όποτε βρίσκονται παίζουν όμορφα σε γενικές γραμμές, με τον καιρό μεγαλώνουν κι αυτά και αλλάζουν αλλά νομίζω οτι βοήθησε και η απόσταση λίγο...σαν να έκαναν καινούρια αρχή

Εσείς βέβαια είστε συγγενείς και πρέπει να βρείς τρόπο να μη γίνει καμια παρεξήγηση.... θα είναι κρίμα να μαλώσουν τα αδέλφια

[Mammy in love]

Ρε κορίτσια αυτό που με χάλασε και με στενοχώρησε πολυ ειναι ΄οτι στην κουβέντα που είχαμε με τη γυναίκα του κουνιάδου μου δικαιολογούσε το παιδι της και την συμπεριφορά του λέγοντας πως ο μικρός μας την εκνευριζε.αΚαι οταν ρώτησα αν εκείνη θα χτυπούσε κάποιον που την εκνευριζε δεν απάντησε καν...Και δεν θέλω να χωρίσω τα ξαδέρφια και δέντρα αντέχω την όλη φάση...

[Mammy in love]

Σκέφτομαι επίσης και πείτε μου αν ειναι εγωιστικό να αφήσω σε εκείνη το ¨μπαλακι¨...Τι λέτε;

[BabyCute]

Ρε κορίτσια αυτό που με χάλασε και με στενοχώρησε πολυ ειναι ΄οτι στην κουβέντα που είχαμε με τη γυναίκα του κουνιάδου μου δικαιολογούσε το παιδι της και την συμπεριφορά του λέγοντας πως ο μικρός μας την εκνευριζε.αΚαι οταν ρώτησα αν εκείνη θα χτυπούσε κάποιον που την εκνευριζε δεν απάντησε καν...Και δεν θέλω να χωρίσω τα ξαδέρφια και δέντρα αντέχω την όλη φάση...

 

Αν την δικαιολογεί συνέχεια τοτε δεν θα προσπαθήσει να το φτιάξει φιλενάδα. Είπαμε να μην χωρίσουν τα ξαδέρφια και αλλα αυτο θέλει προσπάθεια και δουλειά και απο τις δυο πλευρές (τους γονείς)

Αν η άλλη συνέχεια βάζει το φταίξιμο στον δικο σου και καλα οτι την εκνεύρισε μαι δεν κανει καμμια προσπάθεια να πει στην δικιά της να συμμαζευτεί εμενα αυτο θα με πειράζει πολυ, παραπάνω απο το να βλέπω τον δικο μου να τις τρωει - με καταλαβαίνεις τι πάω να πω; Αυτο που σου κανει ειναι λίγο bullying δηλαδή εγω δεν φταίω, φταις εσυ και εγω δεν αλλάζω κανόνισε την πορεία σου.. Τι σόι άνθρωπος ειναι;

[Λαΐδα]

Εγω λεω πως αν ησασταν αδερφες και οχι συνυφαδες θα χατε βρει ηδη τη λυση

Κατα τα αλλα , αν υπαρχει καλη θεληση, για λιγο διαστημα μεχρι να μεγαλωσουν τα παιδια, βρισκεστε και δεν αφηνετε τα παιδακια απο τα ματια σας....παιζεται και λιγο μαζι τους...το οργανωνετε δηλαδη. Αν καποιο σηκωσει χερι επεμβαι ει η μαμα του και λυνεται το θεμα....

Εγω σε ηλικιες μικρες δεν αφηνα τα παιδια μονα τους γιατι ουτε να τις τρωνε θελω , ουτε να τις ριχνουν.....δεν θεωρω φυσιολογικο το να πλακωνονται δηλαδη.....

[Mammy in love]

Αν την δικαιολογεί συνέχεια τοτε δεν θα προσπαθήσει να το φτιάξει φιλενάδα. Είπαμε να μην χωρίσουν τα ξαδέρφια και αλλα αυτο θέλει προσπάθεια και δουλειά και απο τις δυο πλευρές (τους γονείς)

Αν η άλλη συνέχεια βάζει το φταίξιμο στον δικο σου και καλα οτι την εκνεύρισε μαι δεν κανει καμμια προσπάθεια να πει στην δικιά της να συμμαζευτεί εμενα αυτο θα με πειράζει πολυ, παραπάνω απο το να βλέπω τον δικο μου να τις τρωει - με καταλαβαίνεις τι πάω να πω; Αυτο που σου κανει ειναι λίγο bullying δηλαδή εγω δεν φταίω, φταις εσυ και εγω δεν αλλάζω κανόνισε την πορεία σου.. Τι σόι άνθρωπος ειναι;

 

Δεν ειναι πως δεν της λένε τίποτα αλλα στην κουβέντα που κάναμε μεταξύ μας το έριχνε στον μικρό και ΄οτι αυτός την κάνει να συμπεριφέρεται ¨ετσι .Οταν την ρώτησα αν θα χτυπούσε εκείνη κάποιον επειδη την εκνευρίζει δεν απάντησε.Επισης μου είπε πως δεν χτυπάει αλλα παιδάκια και ας την εκνευρίζουν.Οταν της είπα πως τα παιδάκια στα οποία αναφέρεται δεν την παίρνει την μικρη να σηκώσει χέρι (τα ξέρω τα παιδάκια) ,πάλι δεν απάντησε και της είπα πως αυτό ίσως συμβαίνει γιατι ο δικός μου δεν σηκώνει χέρι...

[BabyCute]

Δεν ειναι πως δεν της λένε τίποτα αλλα στην κουβέντα που κάναμε μεταξύ μας το έριχνε στον μικρό και ΄οτι αυτός την κάνει να συμπεριφέρεται ¨ετσι .Οταν την ρώτησα αν θα χτυπούσε εκείνη κάποιον επειδη την εκνευρίζει δεν απάντησε.Επισης μου είπε πως δεν χτυπάει αλλα παιδάκια και ας την εκνευρίζουν.Οταν της είπα πως τα παιδάκια στα οποία αναφέρεται δεν την παίρνει την μικρη να σηκώσει χέρι (τα ξέρω τα παιδάκια) ,πάλι δεν απάντησε και της είπα πως αυτό ίσως συμβαίνει γιατι ο δικός μου δεν σηκώνει χέρι...

 

Καταλαβα αλλα οταν είστε όλοι μαζί η μικρή επιτίθεται της λένε οχι, σταματά, δεν πρεπει, αν το ξανακάνεις θα σου πάρω το παιχνίδι κλπ; Τι κάνουν οταν την βλέπουν να ειναι ετςι ;

Οτι και να λέτε μεταξύ σας οι δυο σας δεν εχει και πολυ σημασία . Σημασία εχει πως αντιδρά με την μικρή της οταν γίνεται αυτο

[Mammy in love]

Εγω λεω πως αν ησασταν αδερφες και οχι συνυφαδες θα χατε βρει ηδη τη λυση

Κατα τα αλλα , αν υπαρχει καλη θεληση, για λιγο διαστημα μεχρι να μεγαλωσουν τα παιδια, βρισκεστε και δεν αφηνετε τα παιδακια απο τα ματια σας....παιζεται και λιγο μαζι τους...το οργανωνετε δηλαδη. Αν καποιο σηκωσει χερι επεμβαι ει η μαμα του και λυνεται το θεμα....

Εγω σε ηλικιες μικρες δεν αφηνα τα παιδια μονα τους γιατι ουτε να τις τρωνε θελω , ουτε να τις ριχνουν.....δεν θεωρω φυσιολογικο το να πλακωνονται δηλαδη.....

 

Κοίτα έχω ενα θέμα...Μου αρέσει η οικογένεια να ειναι ενωμένη και η δικιά μου και του άντρα μου.Καθε βδομάδα κανονίζω να βρισκόμαστε για παρεούλα.Επισης έχω ανεχτεί πράγματα μονο και μονο για να είμαστε ενωμένοι.Εκανα υπομονή με την μικρη και δεν αραιωνα για να μην χωριστούν τα ξαδερφακια.Ειχα την καλ΄η διάθεση να βρούμε τροπο να κυλούν τα πράγματα όμορφα και ήρεμα.Αλλά η αλήθεια ειναι πως χαλαστηκα πολυ που έριξε το βάρος της συμπεριφοράς της μικρής της τον δικο μου...

[Mammy in love]

Baby cute και τιμωρία την βάζουν και τις φωνάζουν.Η μικρη απλά δεν ειναι υπάκουη....Επισης δεν ειναι και πολυ σταθεροί.Ισως έχουν κουραστεί ή δεν τους ενοχλεί και πολυ η συμπεριφορά του παιδιού τους ,και θα σου πω γιατι το λέω αυτό.Μου είπε πως το παιδι της θέλει να το αφήνει να ειναι παιδί.Αυτο σημαίνει πολλά έτσι;Εγω δεν αφήνω τον μικρο να σκαλίζει τα ξένα πράγματα ,να πηδάλιο στους καναπέδες ,να ενοχλεί τους άλλους.Ειχα σαν παιδι μάθει να σέβομαι και να είμαι προσεκτική και αυτό κ΄ανω και με τον δικό μου...

[BabyCute]

Αυτο ειναι το πρόβλημα οτι δεν κανει και πολυ προσπάθεια και διαφερετε πολυ σαν γονείς

Μήπως να αραιωσετε λιγάκι; Έστω και προσωρινά; Μήπως βρίσκεστε πολυ συχνά και αυτο το κανει χειρότερο;