.... ΑΞΙΑ ΜΑΝΑ;....

[athens2006]

Καιρό τώρα με προβληματίζει το συγκεκριμένο ερώτημα...

Διαβάζω ολα αυτά τα θέματα που παρουσιαζουν την τοση αγαπη σας για τα παιδια σας, το πως ασχολειστε μαζι του, ποσο αρμονικα ζειτε...

Ε, λοιπον, εγώ ζω συνεχεια σε μια μαχη με την ηρεμια...

Νιωθω οτι δεν προσφέρω στο μικρο μου ολα οσα επρεπε...

Απο οικονομικης αποψεως τον τελευταιο καιρο ειμαστε πολυ στριμωγμενοι και ετσι εχουμε περιορισει αρκετα βολτες, παιδοτοπους, δωρα κλπ.

Εξαιτιας της δουλειας, ο μικρος απο 18 μηνων πηγαινει σε παιδικο σταθμο.Δεν ειμαι αρνητική αλλά πολλες μερες θα θελα να τις περναω αμεριμνη μαζι του...

Εξαιτιας της δουλειας του συζυγου μετακομισαμε Αθηνα και ετσι μεγαλωνει μακρια απο γιαγιαδες-παπουδες-ξαδελφακια.

Και δεν φταναν ολα αυτα, προβληματα εντος σπιτιου δημιουργουν τεταμενες καταστασεις που μονο ηρεμια δεν προσφερουν και δεν με αφηνουν να μεγαλωσω το παιδι μου οπως θελω.

 

Προσπαθω να ειμαι καλη μανουλα...

Παιζουμε, μαγειρευουμε, κανουμε μπανιο μαζι...ομως καθε βραδυ νιωθω την αναγκη να του ζητησω συγνωμη γιατι το μαλωσα και γιατι δεν του εδωσα την απαραιτητη προσοχη που επρεπε...

Νιωθω οτι δεν κανω οσα θα επρεπε γιαυτο και ο μικρος ειναι ατιθασος και ζωηρος... Σαν να μου λεει κατι...σαν να ζηταει κατι παραπανω...

[Αντιγόνη]

Έλα.. έλα.. μην νοιώθεις έτσι.

Κανείς δεν μεγαλώνει τα παιδιά του με τις ευνοϊκότερες των συνθηκών... Οι καιροί είναι δύκολοι. Για όλους. (Εκτός από την κα Μενεγάκη )

Σε όποιο βαθμό, αυτό επηρεάζει και το σπιτικό μας. Όλοι πρέπει να αντεπεξέλθουμε στις δυσκολίες προσπαθώντας ταυτόχρονα να μεγαλώσουμε σωστά τα παιδιά μας. Αυτό είναι πολύ δύσκολο.

Γι' αυτό συνέχισε να προσπαθείς, και μην χάνεις τη δύναμή σου.

Το παιδάκι σου διανύει μια δύσκολη ηλικία και σε χρειάζεται. Την τρομερή ηλικία των 2!! Διάβασε λίγο γι αυτό! Είναι φάση όμως και θα περάσει.

Υπομονή! Ελπίζω σύντομα να νοιώσεις καλύτερα.

[thessalonikia]

αγαπητη φιλενας να ξερεις οτι τουλαχιστον εγω ειμαι σαν εσενα σε πολλα δηλαδη ποτε δεν εχεις την σιγουρια οτι δινεις οση αγαπη χρειαζεται το παιδι σου παντα νιωθεις τυψεις (ειναι προτερημα των μαμαδων αποκλειστικο) και παντα προσπαθεις για το καλυτερο με τον δικο σου τροπο

 

μαλωνω τον γιο μου μια χαρα τσιριζω μια χαρα κανω οσο υπομονη μπορω και δεν μπορω ειμαι φυσιολογικος ανθρωπος με ορια και αντοχες που προσπαθω να ξεπερασω πολλες φορες

 

αγαπαω τον γιο μου οπως καθε μανα του το δειχνω οσο γινεται με οσο χρονο εχουμε στην ρημαδοζωη που ολοι τρεχουμε κτλ

 

ειναι αντιδραστικος καποιες φορες δεν με θελει καποιες αλλες καποιες με αγκαλιαζει και κανει αγαπες και χαρες τρελλες κτλ

 

ετσι ειναι φιλενας δεν εχεις λογο να αγχωνεσαι αν εισαι καλη μανα αλλωστε και αυτες που θεωρουν οτι τα κανουν ολα τελεια αλλα και αυτες που θεωρουν οτι τιποτα δεν κανουν καλα θα δικαιωθουν η θα διαψευτουν εν καιρω

 

φιλακια και μην φορτωνεις τον εαυτο σου τυψεις και ενοχες χωρις λογο

[ΡΟΥΛΑ]

Ολες στην ίδια κατάσταση με σένα είμαστε, μακάρι να μπορούσαμε να αφιερώνουμε περισσότερο χρονο στα παιδιά μας και αυτον παντα με χαμόγελο και ηρεμία!!!!! Το παιδάκι σου μεγαλώνει είναι σε μια δύσκολη ηλικία και πρεπει να κάνεις υπομονη, σε αγαπαει αυτο ειναι σίγουρο και το ακόμα πιο σίγουρο είναι ότι και εσυ το λατρεύεις!!!!

[resident]

Και μονο που καθεσαι κι αναρωτιεσαι αν φτανουν ολα οσα κάνεις κι αν εισαι αξια μανα,νομιζω απανταει απο μονο του στο ερωτημα σου.Αν δεν ησουν καλη,δε θα σε απασχολουσαν καθολου τετοια ζητηματα.Αν οχι ολες,τουλαχιστον οι περισσοτερες μαμαδες δουλευουν με αποτελεσμα να εχουν λιγο σχετικα χρονο για την οικογενεια.Τί να κανουμε,αφου για πολλους λογους η δουλεια ειναι απαραιτητη,ας αξιοποιησουμε οσο χρονο εχουμε.Κι εγω καμια φορα βαριεμαι στη δουλεια και λεω ''τι καθομαι τωρα με τα ξενα παιδια(ειμαι καθηγητρια) αντι με τα δικα μου''.Ή αλλες φορες που καθομαστε και παιζουμε αμεριμνοι σκεφτομαι''μακαρι να ειχα ετσι περισσοτερο χρονο και να μην τον εχανα με τις δουλειες του σπιτιου'' αλλα δυστυχως δε γινεται.Ουτε μπορουμε να συναντιομαστε συχνα με αλλα παιδακια(εχουν διαβασμα,οι μαμαδες τους δουλεια κλπ),ουτε δωρα παιρνουμε συνεχεια(η γνωστη οικονομικη κριση ολων μας λιγο-πολυ),ουτε ειμαστε καθε μερα με τα ξαδελφια και τους παπουδες.Ουτε ειμαι η σουπερ μαμα που τα εχει ολα ετοιμα,δε μαλωνει ποτε,δεν εχει ποτε αγχος.Καμια δεν ειναι ετσι(εκτος ισως απο τη Μενεγακη που αναφερθηκε και φανταζομαι εχει μια στρατια ανθρωπων πισω της να της τα εχουν ολα ετοιμα).Το θεμα ειναι να περναμε καλα οσο ειμαστε μαζι με τα παιδια,να τους δινουμε το καλυτερο μας και να μπορουμε να καταλαβαινουμε τι κανουμε στραβα ωστε να το διορθωνουμε

[nanaka]

resident εγραψε

Και μονο που καθεσαι κι αναρωτιεσαι αν φτανουν ολα οσα κάνεις κι αν εισαι αξια μανα,νομιζω απανταει απο μονο του στο ερωτημα σου.Αν δεν ησουν καλη,δε θα σε απασχολουσαν καθολου τετοια ζητηματα

 

Συμφωνω απολυτα. Δεν νομιζω οτι δεν υπαρχει γονιος που δεν φωναξε, δεν μαλωσε, δεν πιεστηκε, δεν οργιστηκε, δεν εκανε λαθη, δεν ενιωσε τυψεις (και αν υπαρχει τοτε δεν ασχολειται ουσιαστικα με το παιδι του ή ασχολουνται αλλοι με το παιδι του). Μην ανυσηχεις, ολοι μαθαινουμε να ειμαστε γονεις κανεις δεν ηξερε απο πριν, απλα καθενας εχει αλλες αντοχες, ορια, κτλ σημασια εχει οτι ολοι (θελω να πιστευω) θελουμε το καλο των παιδιων μας, και γ΄'αυτο προσπαθουμε και αγωνιουμε.

[Athena]

resident εγραψε

Και μονο που καθεσαι κι αναρωτιεσαι αν φτανουν ολα οσα κάνεις κι αν εισαι αξια μανα,νομιζω απανταει απο μονο του στο ερωτημα σου.Αν δεν ησουν καλη,δε θα σε απασχολουσαν καθολου τετοια ζητηματα

 

Συμφωνω απολυτα. Δεν νομιζω οτι δεν υπαρχει γονιος που δεν φωναξε, δεν μαλωσε, δεν πιεστηκε, δεν οργιστηκε, δεν εκανε λαθη, δεν ενιωσε τυψεις (και αν υπαρχει τοτε δεν ασχολειται ουσιαστικα με το παιδι του ή ασχολουνται αλλοι με το παιδι του). Μην ανυσηχεις, ολοι μαθαινουμε να ειμαστε γονεις κανεις δεν ηξερε απο πριν, απλα καθενας εχει αλλες αντοχες, ορια, κτλ σημασια εχει οτι ολοι (θελω να πιστευω) θελουμε το καλο των παιδιων μας, και γ΄'αυτο προσπαθουμε και αγωνιουμε.

αυτη ειναι καλη μανα!αυτη που ειναι αρκετα καλη και καθεται και σκεφτεται για τις πραξεις της και πως να τις βελτιωσει.

 

Οι σουπερ αρμονικες οικογενειες ειναι μονο αυτες του Βιταμ

[mata]

Η απάντηση μου είναι ένα μείγμα των απαντήσεων όλων των κοριτσιών.

Και μόνο που ασχολείσαι και προβληματίζεσαι όπως είπε η resident, λέει πολλά από μονο του, για το τί μάνα είσαι.

Οι τέλειες μάνες δεν υπάρχουν πουθενά. Οι καλύτερες όμως μανούλες για τα παιδάκια τους, είναι αυτές που ψάχνονται, προβληματίζονται, ή αναρωτιούνται τί δεν έκαναν καλά!!!!!!

Κι εσύ είσαι η καλύτερη μανούλα για το παιδάκι σου!!!!

Απόλαυσε το χωρίς τύψεις!!!!!

 

ΥΓ. Αυτό ισχύει για όλες τις περιπτώσεις. Τέλειοι σύντροφοι, τέλειοι σύζυγοι, και τέλειοι άνθρωποι δεν υπάρχουν. Οι καλύτεροι για μένα είναι αυτοί που προβληματίζονται πώς μπορεί να γίνουν καλύτεροι!!!!!!!!

[dora]

Εγω ειμαι η τελεια μαμα

Παρολα αυτα δουλευω, φευγω απο τις 6 το πρωι και γυρναω στις 5 το απογευμα μες στα νευρα και στην κουραση, το παιδι μου μεγαλωνει σε ξενα χερια, τσακωνομαι ολη την ωρα με το αντρα μου, για τα ανυπαρκτα προβληματα μας , ο δε αντρας μου λογο επαγγελματος ειναι στο σπιτι ελαχιστες μερες το χρονο με οτι μπορει να συνεπαγεται αυτο για την σχεση του με το παιδι , τις ενοχες μου προσπαθω να τις εξαργυρωσω με βομβαρδισμο υλικων αγαθων που καταλήγουν στον καδο απορριματων εφοσον το παιδι μου δεν εχει συναισθηση τις αξιας τους

Τον μαλωνω συχνα γιατι με βγαζει απο τα ρουχα μου και μετα καθομαι και κλαιω.. και ειναι μερες που δεν θελω να τον βλεπω και να τον ξερω..

Παρολα αυτα θεωρω οτι ειμαι η τελεια μαμα (για το παιδι μου) γιατι το αγαπαω παρα πολυ και προσπαθω να του προσφερω οτι το δυνατον καλυτερο.

Θεωρω οτι ειμαι η τελεια μαμα γι αυτον και μου το επιβεβαιώνει καθημερινα οταν ερχεται με αγκαλιαζει και μου λεει "μαμα μου σε αγαπαω πολυ"

[NTINAT]

Κ μονο το οτι εισαι κοντα του κ παλευεις καθε

μερα για να τα εχει ολα κ πανω απο ολα

την αγαπη σου...φτανει.

Τυψεις ολες αισθανομαστε λιγο πολυ

για τα μικρα τα καθημερινα που περναμε

με τα παιδια μας..αλλα κ παλι δεν το

βαζουμε κατω παντα βρισκουμε

την δυναμη να συνεχισουμε. Τελειος γονιος

δεν ειναι κανενας ουτε κ οι δικοι μας

γονεις ηταν τελειοι αλλα παρολαυτα

τους αγαπαμε...

[xara_2]

Το ίδιο ακριβώς έπαθα κι εγώ στην αρχή που άρχισα να διαβάζω το forum.

Όλες αυτές οι τέλειες μαμάδες:

που δεν φωνάζουν ποτέ (σε αντίθεση με εμένα που τσιρίζω)

που δεν χτυπάνε ποτέ τα παιδιά τους (σε αντίθεση με εμένα που πότε – πότε δίνω και καμιά στον πισινούλη)

που έχουν πάντα τη διάθεση να παίξουν με τα παιδιά τους (σε αντίθεση με εμένα που μερικές φορές από την κούραση θέλω να κλειστώ σε ένα δωμάτιο και να βγω το βράδυ που θα έχουν κοιμηθεί)

κτλ, κτλ, κτλ

Και να προσθέσω και τις εικόνες που μας βομβαρδίζουν από παντού

Της τέλειας γυναίκας με το πάντα άψογο μακιγιάζ, το πάντα βγαλμένο φρύδι, το πάντα αποτριχωμένο πόδι………..

Της τέλειας νοικοκυράς με το σπίτι πάντα να αστράφτει, την κατσαρόλα πάντα έτοιμη με ζεστό φαγητό, τα ρούχα πάντα καθαρά και σιδερωμένα ………..

Της τέλειας συντρόφου που δεν έχει ποτέ νεύρα, που μιλάει πάντα γλυκά στον καλό της, που είναι πάντα έτοιμη και διαθέσιμη………

Της τέλειας εργαζόμενης που είναι άψογη στη δουλεία της, που έχει πάντα όρεξη για δουλειά, που δεν κάνει ποτέ λάθη ……….

 

Ε, συγνώμη αλλά εγώ δεν είμαι έτσι

 

Τα φρύδια τα βγάζω όταν θα βρω χρόνο (!)

Τα ασιδέρωτα υπάρχουν μέρες που φτάνουν μέχρι το ταβάνι

Το sex το έχω σχεδόν ξεχάσει

Στη δουλειά υπάρχουν μέρες που από την αϋπνία δεν θυμάμαι ούτε το όνομα μου

 

Τώρα για τις τύψεις τι να σου πω

Κάθε βράδυ που πέφτω για ύπνο με πνίγουν οι τύψεις και τα κλάματα ………

 

Sorry κορίτσια για το μεγάλο post

[mata]

Χαρά,με μια δόση χιούμορ, μας έδωσες μια εικόνα από την πραγματικότητα. Λίγο πολύ....όλοι έτσι είμαστε, και αν δε είμαστε όλη την ώρα υπάρχουν περίοδοι, που τα παραπάνω που ανέφερες απεικονίζουν την καθημερινότητα μας.

Θέλει προσπάθεια....αλλά τί να πρωτοπροσπαθήσουμε τελικά;;;;

Εκεί που λές ότι θα οργανωθώ, για να μην παραμελώ το σπίτι και τα κάνω όλα μαζεμένα μετά, σκέφτεσαι ότι παραμέλησες το παιδί, εκεί που παίζεις παραπάνω με το παιδί, διαπιστώνεις ότι η στοιβα με τα σιδερωμένα έφτασε στο ταβάνι, εκεί που πιάνεσαι να σιδερώσεις και χαίρεσαι που τα έκανες έστω κι αν γονάτισες από την νύστα, σκέφτεσαι ότι παραμέλησες τον σύζυγο για κουβέντα, ή σεξ ,και τις μέρες που τα έχεις ρυθμίσει όλα καλά, το σπίτι άψογο, το παιδί χαρούμενο, ο σύζυγος σαν γάτος που γουργουρίζει ευχαριστημένος.....τί διαπιστώνεις ΄΄οτι η τρίχα έγινε γουρουνότριχα στο πόδι και όταν κρυώνεις σηκώνεται και σε ενοχλεί, ότι το μαλλί στρώνει χάλια γιατί δεν πρόλαβες να κάνεις πιστολάκι, το φρύδι κοντεύει να γίνει καραμανλικό και το μουστάκι Παπαφλέσσα και εκείνη τη φίλη που υπο΄σχέθηκες να τηλεφωνήσεις πρίν 2 μέρες....την ξέχασες....

Αρα.....πάντα θα υπάρχει κάτι που να μας κάνει να αισθανόμαστε τύψεις, κάποιος παραπονεμένος και κάποια νεύρα σμπαράλια..

Καιρός λοιπόν, να κάνουμε όσα και ότι μπορούμε και όταν δεν τα καταφέρνουμε να απενοχοποιούμαστε λιγάκι, γιατί ο σούπερμαν ήταν άντρας...αλλιώς στον ρόλο θα είχαν βάλει γυναίκα!!!!

[MARGIO]

Το ίδιο ακριβώς έπαθα κι εγώ στην αρχή που άρχισα να διαβάζω το forum.

Όλες αυτές οι τέλειες μαμάδες:

που δεν φωνάζουν ποτέ (σε αντίθεση με εμένα που τσιρίζω)

που δεν χτυπάνε ποτέ τα παιδιά τους (σε αντίθεση με εμένα που πότε – πότε δίνω και καμιά στον πισινούλη)

που έχουν πάντα τη διάθεση να παίξουν με τα παιδιά τους (σε αντίθεση με εμένα που μερικές φορές από την κούραση θέλω να κλειστώ σε ένα δωμάτιο και να βγω το βράδυ που θα έχουν κοιμηθεί)

κτλ, κτλ, κτλ

Και να προσθέσω και τις εικόνες που μας βομβαρδίζουν από παντού

Της τέλειας γυναίκας με το πάντα άψογο μακιγιάζ, το πάντα βγαλμένο φρύδι, το πάντα αποτριχωμένο πόδι………..

Της τέλειας νοικοκυράς με το σπίτι πάντα να αστράφτει, την κατσαρόλα πάντα έτοιμη με ζεστό φαγητό, τα ρούχα πάντα καθαρά και σιδερωμένα ………..

Της τέλειας συντρόφου που δεν έχει ποτέ νεύρα, που μιλάει πάντα γλυκά στον καλό της, που είναι πάντα έτοιμη και διαθέσιμη………

Της τέλειας εργαζόμενης που είναι άψογη στη δουλεία της, που έχει πάντα όρεξη για δουλειά, που δεν κάνει ποτέ λάθη ……….

 

Ε, συγνώμη αλλά εγώ δεν είμαι έτσι

 

Τα φρύδια τα βγάζω όταν θα βρω χρόνο (!)

Τα ασιδέρωτα υπάρχουν μέρες που φτάνουν μέχρι το ταβάνι

Το sex το έχω σχεδόν ξεχάσει

Στη δουλειά υπάρχουν μέρες που από την αϋπνία δεν θυμάμαι ούτε το όνομα μου

 

Τώρα για τις τύψεις τι να σου πω

Κάθε βράδυ που πέφτω για ύπνο με πνίγουν οι τύψεις και τα κλάματα ………

 

Sorry κορίτσια για το μεγάλο post

 

 

 

ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΤΣΙ!!!!!!!

[xara_2]

Καιρός λοιπόν, να κάνουμε όσα και ότι μπορούμε και όταν δεν τα καταφέρνουμε να απενοχοποιούμαστε λιγάκι, γιατί ο σούπερμαν ήταν άντρας...αλλιώς στον ρόλο θα είχαν βάλει γυναίκα!!!!

 

 

ΣΩΣΤΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Αντιγόνη]

Καιρός λοιπόν, να κάνουμε όσα και ότι μπορούμε και όταν δεν τα καταφέρνουμε να απενοχοποιούμαστε λιγάκι, γιατί ο σούπερμαν ήταν άντρας...αλλιώς στον ρόλο θα είχαν βάλει γυναίκα!!!!

 

 

ΣΩΣΤΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Όχι ρε παιδιά... Ξεχνάτε τη ΒΙΟΝΙΚΗ ΓΥΝΑΙΚΑ!!!

[xara_2]

Καιρός λοιπόν, να κάνουμε όσα και ότι μπορούμε και όταν δεν τα καταφέρνουμε να απενοχοποιούμαστε λιγάκι, γιατί ο σούπερμαν ήταν άντρας...αλλιώς στον ρόλο θα είχαν βάλει γυναίκα!!!!

 

 

ΣΩΣΤΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Όχι ρε παιδιά... Ξεχνάτε τη ΒΙΟΝΙΚΗ ΓΥΝΑΙΚΑ!!!

 

ααααααααααα Αντιγόνη τώρα με προβλημάτισες !!!!!!!!!!!!!

 

Αλήθεια η ΒΙΟΝΙΚΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ήταν ΜΑΝΑ

[Athena]

Καιρός λοιπόν, να κάνουμε όσα και ότι μπορούμε και όταν δεν τα καταφέρνουμε να απενοχοποιούμαστε λιγάκι, γιατί ο σούπερμαν ήταν άντρας...αλλιώς στον ρόλο θα είχαν βάλει γυναίκα!!!!

 

 

ΣΩΣΤΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Όχι ρε παιδιά... Ξεχνάτε τη ΒΙΟΝΙΚΗ ΓΥΝΑΙΚΑ!!!

 

ααααααααααα Αντιγόνη τώρα με προβλημάτισες !!!!!!!!!!!!!

 

Αλήθεια η ΒΙΟΝΙΚΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ήταν ΜΑΝΑ

οχι,ηταν ΓΙΑΓΙΑ.

[Αντιγόνη]

Καλέ Athena τα μπέρδεψες!! Εσύ λες για την Super Granny!!!

(Εκτός βέβαια αν η Super Granny ήταν η βιονική γυναίκα στα νιάτα της..

χμμμ.......... )

[xara_2]

Λοιπόν κορίτσια για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα

 

Δεν υπάρχει η σούπερ γυναίκα

ΕΝΤΑΞΗ

 

Άντε γιατί αρκετές τύψεις έχω ήδη και δεν χρειάζομαι κι άλλες.........

 

(ααααααααααα συγχύστηκα η γυναίκα μεσημεριάτικα)

[Ειρήνη]

Με τα σκατο-δήθεν-πρότυπα που μας πλασάρουν από περιοδικά και τηλεόραση, νομίζουμε πως υπάρχει η τέλεια γυναίκα, η τέλεια σύζυγος, η τέλεια ερωμένη, η τέλεια-μην-ξεράσω-βατράχους κλπ…

 

Δεν υπάρχει τίποτα τέλειο στην ζωή μας, όλα θέλουν καθημερινή πάλη, θυσίες και αγώνα!

 

 

Προσπαθω να ειμαι καλη μανουλα....

 

Ειρηνάκι μου, κάθε μανούλα κάνει ότι καλύτερο μπορεί για το/τα παιδάκι/α της. Τα λεφτά σίγουρα παίζουν ρόλο σε αρκετά πράγματα που θα μπορούσες να προσφέρεις στο παιδάκι σου, αλλά τι να κάνουμε που δεν τα έχουμε όλοι? Δεν θα πέσουμε να πεθάνουμε. Προσωπικά καλύτερα να περνάω πιο δύσκολα και να βλέπω το παιδί μου παρά να έχω 2 δουλειές και να μην το βλέπω, για να του αγοράζω Armani παντενολάκι! Κάνε ότι νιώθεις στην καρδιά σου για να είναι το παιδί σου ευτυχισμένο αλλά ΚΑΙ εσύ… Μην ξεχνάς πως κάπου μέσα σε όλα αυτά υπάρχεις και εσύ!

 

……….Το sex το έχω σχεδόν ξεχάσει

Στη δουλειά υπάρχουν μέρες που από την αϋπνία δεν θυμάμαι ούτε το όνομα μου

 

Χαρά μου,

 

Αξίζει άραγε να ζούμε έτσι? Γιατί μας έχουν βάλει σε αυτό το καλούπι πως πρέπει να τρέχουμε σαν μουρλές για να είναι όλα «ΤΕΛΕΙΑ»??? Εγώ λοιπόν ΑΡΝΟΥΜΑΙ! Αρνούμαι! Πέρασα κάποιους μήνες (αρκετούς) που είχα σαλτάρει με όλα αυτά. Ήθελα να είμαι τέλεια, να είναι τέλειο το σπίτι μου, να έχω ένα τέλειο, πεντακάθαρο παιδί και τον τέλειο γάμο. Και κόντευα να φτάσω στα όρια της τρέλας.

 

Το κατάλαβα… αυτό είναι το καλό και τώρα αρνούμαι να μπω σε αυτήν την παράνοια ξανά. Έκατσα και σκέφτηκα τι είναι λιγότερο σημαντικό για μένα και αποφάσισα πως είναι το σπίτι! Όταν γυρίσω λοιπόν στο σπίτι μετά την δουλειά μου μαγειρεύω, τρώμε και μετά ανάλογα τα κέφια… κάνω 2-3 πράγματα και μετά κάθομαι με το παιδί και τον άντρα μου και μιλάμε. Ας είναι το σπίτι με λίγο χνούδι κάτω… θα το ξεπεράσω… ας είναι το μπαλκόνι μου με λίγο χώμα κάτω… θα το ξεπεράσω. Το Σαβ/κο, κάποια στιγμή, θα τα κάνω ή εγώ ή η γυναίκα που έρχεται κάθε 15. Προσπαθώ να έχω μία γενική τάξη στο σπίτι ώστε να μην μου δημιουργείται εκνευρισμός και εκεί τελειώνει το θεματάκι με το «τέλειο» σπίτι/μάνα/σύζυγος/ερωμένη και δεν ξέρω και γω τι άλλο!

[xara_2]

 

Χαρά μου,

 

Αξίζει άραγε να ζούμε έτσι? Γιατί μας έχουν βάλει σε αυτό το καλούπι πως πρέπει να τρέχουμε σαν μουρλές για να είναι όλα «ΤΕΛΕΙΑ»??? Εγώ λοιπόν ΑΡΝΟΥΜΑΙ! Αρνούμαι! Πέρασα κάποιους μήνες (αρκετούς) που είχα σαλτάρει με όλα αυτά. Ήθελα να είμαι τέλεια, να είναι τέλειο το σπίτι μου, να έχω ένα τέλειο, πεντακάθαρο παιδί και τον τέλειο γάμο. Και κόντευα να φτάσω στα όρια της τρέλας.

 

 

Και εγώ αρνούμαι να ζήσω έτσι Ειρήνη μου……. Γιατί το θέμα είναι ότι ακόμα κι όταν τρέχεις σαν τη μουρλή ποτέ δεν είναι όλα τέλεια.Το στάδιο που λες το έχω περάσει τις δουλειές τις έχω ελαττώσει κατά πολύ (η επιλεκτική όραση βοηθάει πάρα πολύ) αλλά με το θέμα των τύψεων η αλήθεια είναι ότι δεν έχω καταφέρει πολλά

[Μαριλίνα]

Νομίζω περιγράψατε την καθημερινότητα όλων μας!!

Το δικό μου σπίτι δεν είναι ΠΟΤΕ τακτοποιημένο (άσε, σήμερα αρρώστησε και η γυναίκα που το καθαρίζει και θα το κάνω σχεδόν μόνη μου).

Το παιδί μου πολλές φορές τρώει ΧΘΕΣΙΝΟ φαγητό.

Πολλές φορές φωνάζω στο παιδί μου και μετά του ζητάω συγνώμη.

Στη δουλειά μου πίνω δύο - δύο τους καφέδες για να τα καταφέρω.

Με τον άντρα μου τσακωνόμαστα ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ και σεξ κάνουμε ΚΑΘΕ ΕΒΔΟΜΑΔΑ και αν...

Λοιπόν έχω αποφασίσει:

- Προτιμώ να έχω σπίτι ακατάστατο και - την ώρα που θα το έκανα τέλειο - να πάω τον γιό μου βόλτα στο πάρκο να πάίξει.

- Προτιμώ να φορέσω ασιδέρωτη μπλούζα παρά να φορέσω αυτή την τελευταίας μόδας άσπρη με τα μακριά μανίκια που δένουν πίσω.

- Προτιμώ να φάμε χθεσινό φαγητό παρά... καμένο ή άνοστο τελείως (λόγω κούρασης) σημερινό.

- Προτιμώ να φωνάξω λίγο στο γιο μου αν χρειαστεί και να του ζητήσω συγνώμη, παρά να είμαι κακόκεφη συνέχεια...

- Προτιμώ να κάτσω αγκαλιά του παρά να σκουπίζω συνέχεια...

Κλπ...

[th@lia]

Ακουστε παλι τι παθαινω!Σε καθημερινη βάση παθαινω οοοολα μα ολα ανεξαιρετως τα παραπανω!Αλλα όταν αρρωσταινει η μικρή ειναι να με κλαιν οι ρεγγες!Νιωθω τοσο ασχημα οτι εγω φταιω που αρρωστησε, γιατι δεν την προσεξα σωστα, γιατι δεν την εντυσα, γιατι την εβγαλα εξω, γιατι την εβαλα κοντα στο ενα παιδακι(μπορει να ηταν αρρωστο).Τι μανα ειμαι εγω, δεν ξερω να προσεξω ενα παιδι και τετοια.Σας μιλαω ζω ενα δραμα...Και φυσικα τωρα που μιλαω(ή μαλλον γραφω) ειναι αρρωστη και ειμαι να σκασω!!!

Εσεις αισθανεσται ετσι ??Για να καταλαβω δηλαδη το μεγεθος της μ@##$΅ς μου.

[xara_2]

Ακουστε παλι τι παθαινω!Σε καθημερινη βάση παθαινω οοοολα μα ολα ανεξαιρετως τα παραπανω!Αλλα όταν αρρωσταινει η μικρή ειναι να με κλαιν οι ρεγγες!Νιωθω τοσο ασχημα οτι εγω φταιω που αρρωστησε, γιατι δεν την προσεξα σωστα, γιατι δεν την εντυσα, γιατι την εβγαλα εξω, γιατι την εβαλα κοντα στο ενα παιδακι(μπορει να ηταν αρρωστο).Τι μανα ειμαι εγω, δεν ξερω να προσεξω ενα παιδι και τετοια.Σας μιλαω ζω ενα δραμα...Και φυσικα τωρα που μιλαω(ή μαλλον γραφω) ειναι αρρωστη και ειμαι να σκασω!!!

Εσεις αισθανεσται ετσι ??Για να καταλαβω δηλαδη το μεγεθος της μ@##$΅ς μου.

 

ΟΧΙ αγάπη μου. Μην τρελαίνεσαι και τόοοοοοοσο πολύ

Τι να κάνεις δηλαδή σε γυάλα να το βάλεις το παιδί??????????

Υπάρχει περίπτωση να μην αρρωσταίνει ?????

 

Μήπως υπάρχει κάποιος που σου βάζει αυτές τις ιδέες (δεν ξέρω να προσέξω το παιδί μου κτλ, κτλ,) στο μυαλουδάκι σου ???????

(λέω εγώ τώρα)

[th@lia]

Μπααα η βλαβη ειναι δικια μου!Ασε που μονο εγω και ο αντρας μου ημαστε εδω!!Δεν εχω καλώς ή κακώς καλοθελητες!Αυτο σκεφτομαι μετα σε γυαλα να το βαλω το καημενο???Ειναι και η εποχη τετοια οποτε δεν βγαζεις και ακρη...Αλλα καμια φορα με πιανει η μαυρη απελπισια!!Γιαυτο ρωταω μηπως εγω ειμαι η μονη τρελλη??