Εχετε κάτι παρόμοιο?? Αυξημένες αντιστάσεις στις μητριαίες αρτηρίες

[markela35]

Τις innohep 0,35 εκανα την μικρότερη δόση γιατί τα κιλά μου ηταν λιγα και salospir των 100. Προσπαθώ να σκέφτομαι θετικά και όσο για το αίμα θα μου δώσει εξετάσεις τώρα που θα πάω. Να προσεχείς πολύ κοριτσάκι μου χάρηκα πολύ για σένα!!!!! Εχεις τον ίδιο γιατρό ή αλλαξες;

A ωραια!!Οχι δεν αλλαξα γιατρους με παρακολουθουσαν 3 απλα προσθεσα ενδοκρινολογο και αιματολογο στο team οποτε πιστευω οτι ειμαι οκ.

[ntina-mpempis]

ειχα το ιδιο προβλημα στις πρωτες 2 εγκυμοσυνες μου και τα μωρα μου ηταν λιγο πιο μικρα. καναμε ντοπλερ καθε εβδομαδα τρελα λεφτα αλλα στην τριτη εγκυμοσυνη καναμε προληπτικα αντιπηκτικες ενεσεις ειχα κανει εξετασεις για θρομβοφιλια και δεν ειχα. και ολα πηγαν μια χαρα τα ντοπλερ εβγαιναν τελεια!

[Pandoritsa]

Ευτυχώς χτες μας είπε οτι το αγοράκι μας είναι 1720γρ. και οτι πάμε καλά(32εβδ+6) και ηρεμησα αρκετά η αναπτυξη σε φυσιολογικές καμπύλες,απλα δεν έχει πάρει θέση έχει βολευτει σε όρθια θέση και δεν κουνιεται απο κει εύκολα. Αν και δεν έχει φύγει ο φόβος του πρόωρου τοκετου αν συνεχισει έτσι δίνει αρκετές πιθανοτητες να φτάσω μέχρι 38η εβδομαδα.

[Pandoritsa]

ειχα το ιδιο προβλημα στις πρωτες 2 εγκυμοσυνες μου και τα μωρα μου ηταν λιγο πιο μικρα. καναμε ντοπλερ καθε εβδομαδα τρελα λεφτα αλλα στην τριτη εγκυμοσυνη καναμε προληπτικα αντιπηκτικες ενεσεις ειχα κανει εξετασεις για θρομβοφιλια και δεν ειχα. και ολα πηγαν μια χαρα τα ντοπλερ εβγαιναν τελεια!

 

ntina-mpempis σε ποια εβδομαδα γεννήθηκαν και ποσά γρ. τα μωρακιά σου; Φυσιολογικός τοκετός;

[Pandoritsa]

A ωραια!!Οχι δεν αλλαξα γιατρους με παρακολουθουσαν 3 απλα προσθεσα ενδοκρινολογο και αιματολογο στο team οποτε πιστευω οτι ειμαι οκ.

 

Πιστεύω οτι είσαι σουπερ!! Πέριμενω να μαθαίνω νέα σου με χαρά!!!

[pasmar]

Γεια σας και πάλι! Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που μου απαντήσατε αμέσως! Το άγχος μου με το θέμα του γιατρού έχει να κάνει και με το ότι μένω σε μια επαρχιακή πόλη στον Έβρο, την Ορεστιάδα. Την τελευταία εβδομάδα επισκέφθηκα κι άλλους γιατρούς της περιοχής (δεν είναι και πολλές οι επιλογές) αλλά η απογοήτευση ήταν πλήρης. Φανταστείτε ότι όλοι μου φάνηκαν χειρότεροι από τη γιατρό που ήδη είχα. Σαν να μην έφταναν αυτά, έχω ξεκινήσει εδώ και τρεις μέρες τις ενέσεις. Με το που τις ξεκίνησα, άρχισαν οι εμετοί κι έχω εμφανίσει πίεση 14 και 9. Αποφασίσαμε με τον άντρα μου ν' απευθυνθούμε στο νοσοκομείο του Διδυμοτείχου αν δούμε ότι συνεχίζεται αυτό το φαινόμενο. Αναρωτιέμαι, όμως, η πίεση ήταν έτσι κι αλλιώς ν' ανέβει ή με πείραξαν άραγες οι ενέσεις; Λίγο κουλό μου φαίνεται, όμως, να με πειράξουν οι ενέσεις όταν υποτίθεται ότι τις κάνω ακριβώς για να μην ανεβάσω πίεση...

[Pandoritsa]

Γεια σας και πάλι! Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που μου απαντήσατε αμέσως! Το άγχος μου με το θέμα του γιατρού έχει να κάνει και με το ότι μένω σε μια επαρχιακή πόλη στον Έβρο, την Ορεστιάδα. Την τελευταία εβδομάδα επισκέφθηκα κι άλλους γιατρούς της περιοχής (δεν είναι και πολλές οι επιλογές) αλλά η απογοήτευση ήταν πλήρης. Φανταστείτε ότι όλοι μου φάνηκαν χειρότεροι από τη γιατρό που ήδη είχα. Σαν να μην έφταναν αυτά, έχω ξεκινήσει εδώ και τρεις μέρες τις ενέσεις. Με το που τις ξεκίνησα, άρχισαν οι εμετοί κι έχω εμφανίσει πίεση 14 και 9. Αποφασίσαμε με τον άντρα μου ν' απευθυνθούμε στο νοσοκομείο του Διδυμοτείχου αν δούμε ότι συνεχίζεται αυτό το φαινόμενο. Αναρωτιέμαι, όμως, η πίεση ήταν έτσι κι αλλιώς ν' ανέβει ή με πείραξαν άραγες οι ενέσεις; Λίγο κουλό μου φαίνεται, όμως, να με πειράξουν οι ενέσεις όταν υποτίθεται ότι τις κάνω ακριβώς για να μην ανεβάσω πίεση...

 

Γλυκιά μου pasmar να πάτε αμέσως στο νοσοκομείο!!!!! Η πίεση σου πρεπει να πεσει γρήγορα. Οι ενέσεις δεν ανεβάζουν την πίεση όμως η πίεση μπορεί να είναι ένδειξη προεκλαμψίας!!! Αν εμπιστευεσαι το νοσοκομειο να πηγαίνεις εκεί να σε εξετάζουν και πιστεύω πως κ γω το ίδιο θα εκανα στη θέση σου. Μην το αφήνεις σε παρακαλώ εύχομαι όλα να είναι καλά..

[ntina-mpempis]

γεννηθηκαν λιγο νωρις 34,5 και 35.4 εβδομαδων. 2220γρ , 1880γρ και ο τιριτος 2500γρ λογω ιστορικου πλεον πρόωρου τοκετου με επιαναν πονοι.

[titikamimi]

καλημερα!επειδη πριν ενα χρονο ενα ατομο στο κοντινο μας οικογενειακο περιβαλον περασε μια πολυ επικινδυνη περιπετεια.γεννησε λογω παθολογικων doppler στην 26 εβδομαδα κανοντας προεκλαμψια το μωρα απο τον ιουνιο το πηραν στα χερια τους σεπτεμβριο.με αρκετα προβληματα ενα χρονο μετα παρακαλαμε να πανε ολα καλα με το μωρο.

αυτο που θα σας πω ειναι ο γιατρος που σας εκανε β επιπεδου κ σας διεγνωσε τα παθολογικα doppler μονο αυτος μπορει να σας παρακουλουθησει ως το τελος.ο αλλος ιατρος ειναι απλα η γραμματεας του πρωτου.οτι πει εκεινος θα κανει ο δευτερος ιατρος.

η κοπελα ειχε κανει β επιπεδου στη θεσσαλονικη της λενε ριναι μια εβδομαδα πιο μικρο δεν της δεινουν θεραπεια.ππηγαινει στη γιατρο της μετα απο δυο ημερες της λεει η γιατρος της πως ειναι μονο 5 μερες.κατι την ετρωγε παει στο νοσοκομειο τη στελνουν για β εδω στις σερρες στον Παπαγεωργιου.της λεει ο ανθρωπος ειναι 10 ημερες πισω.οχι μονο δεν καλυφθηκε η διαφορα οπως ειπε η ασχετη-γυναικολογος της μα αυξηθηκε της ειπε ο ανθρωπος ξεκινας αμεσα ενεσεις κ ασβεστιο κ σε μια εβδομαδα να σε ξαναδω.και ευχομαστε να πανε ολα καλα.η φιλη μας τι κανει ?ρωταει τη γιατρο της. της λεει μην τις παρεις.τελικα σε 10 ημερες κανει προεκλαψια κ τρεχαμε ιπποκρατειο περασαμε εναν δυσκολο ιουνιο.τοσο για τη Λια οσο κ για το μωρο.

δε θελουμε να περασει καμια αλλη κοπελα αυτα που περασαμε κ περναμε.κοριτσια επιλεξτε γιατρους που ειναι στις λιστες αυτες κ πηγαινεται απο την αρχη της εγκυμοσυνης για να εχετε σωστη παρακολουθηση.

Αυχενική διαφάνεια https://courses.fetalmedicine.com/lists?course=1

β επιπέδου https://courses.fetalmedicine.com/lists?course=4

doppler https://courses.fetalmedicine.com/lists?course=6΄

ακομη και για το μηκος τραχηλου υπαρχει ξεχωριστη πιστοποιηση https://courses.fetalmedicine.com/lists?course=5

Μονο αυτοι ξερουν να βρουν και να αντιμετωπισουν οτι βρεθει στην εγκυμοσυνη μας

[titikamimi]

Γεια σας και πάλι! Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που μου απαντήσατε αμέσως! Το άγχος μου με το θέμα του γιατρού έχει να κάνει και με το ότι μένω σε μια επαρχιακή πόλη στον Έβρο, την Ορεστιάδα. Την τελευταία εβδομάδα επισκέφθηκα κι άλλους γιατρούς της περιοχής (δεν είναι και πολλές οι επιλογές) αλλά η απογοήτευση ήταν πλήρης. Φανταστείτε ότι όλοι μου φάνηκαν χειρότεροι από τη γιατρό που ήδη είχα. Σαν να μην έφταναν αυτά, έχω ξεκινήσει εδώ και τρεις μέρες τις ενέσεις. Με το που τις ξεκίνησα, άρχισαν οι εμετοί κι έχω εμφανίσει πίεση 14 και 9. Αποφασίσαμε με τον άντρα μου ν' απευθυνθούμε στο νοσοκομείο του Διδυμοτείχου αν δούμε ότι συνεχίζεται αυτό το φαινόμενο. Αναρωτιέμαι, όμως, η πίεση ήταν έτσι κι αλλιώς ν' ανέβει ή με πείραξαν άραγες οι ενέσεις; Λίγο κουλό μου φαίνεται, όμως, να με πειράξουν οι ενέσεις όταν υποτίθεται ότι τις κάνω ακριβώς για να μην ανεβάσω πίεση...

 

η επαρχιεα ειναι λιγο περιεργη γιατι δεν κοιτας μηπως βρεις καποιο γιατρο να σε δει?ψαξε στις λιστες ισως βρεις καποιο σοβαρο ιατρο.γιατι δεν ξαναπας εκει οπου εκανες το β επιπεδου να σε δει κ να πει τι να κανεις?μην τρεχεις απο τον ενα ασχετο στον αλλο. ειχαμε κατι παρομοιο στην οικογενεια μας οποτε δε θελουμε να περασεις κανεις τα ιδια

 

Αυχενική διαφάνεια https://courses.fetalmedicine.com/lists?course=1

β επιπέδου https://courses.fetalmedicine.com/lists?course=4

doppler https://courses.fetalmedicine.com/lists?course=6

[KonstantinaTs]

Κορίτσια καλησπέρα!

Μέλλουσα μανούλα κι εγώ που διανύει την 33η βδομάδα κύησης και ναι έχω κι εγώ αυξημένες αντιστάσεις στην αριστερή μητριαία αρτηρία αλλά και σε ήπια μορφή στις ομφαλικές κι ελατττωμένες στη μέση εγκεφαλική αρτηρία. Αυτά προέκυψαν στο doppler την 32η βδομάδα. (Βέβαια στο β' επιπέδου είχαμε ξανάδει τις αυξημένες αντιστάσεις στη μητριαία αλλά σύμφωνα με τη γιατρό δεν ήταν κάτι ανησυνητικό.)Πήγαμε στη γιατρό μας και πρότεινε μονάχα τις ενέσεις κορτιζόνης και μόλις φτάσει τα 2 κιλά να μου το πάρουν... Εγώ τώρα που διάβασα τα μνμ σας κι η κουμπάρα μου που είναι μαία και δουλεύει σε ιδιωτικό ιατρείο τα ίδια με σας μου είπε. Να ξεκινήσω salospir και ενέσεις innohep. Έτυχε σε καμία να της παρουσιαστεί το ίδιο και να το αντιμετωπίσει μόνο με κορτιζόνη;

 

Συγχωρέστε μου το μεγάλο ποστ αλλά ψάχνομαι απο τότε που πήρα τα μαντάτα.

[pasmar]

Γεια σου γλυκιά μου! Νόμιζα ότι είχα γράψει εδώ την εξέλιξη της ιστορίας μου αλλά απ' ό,τι βλέπω δεν το είχα κάνει στο συγκεκριμένο ποστ.

 

Εδώ θα δεις τις εξελίξεις:

 

http://parents.org.gr/forum/showpost.php?p=2613575&postcount=21

 

Νομίζω ότι θα πρέπει το πράγμα να το ψάξεις καλύτερα. Κατ' αρχάς, γιατί να στο πάρουν μόλις φτάσει τα δυο κιλά σώνει και ντε; Αν δεν έχεις ανεβασμένη πίεση και άλλα συμπτώματα προεκλαμψίας από πού κι ως πού να περάσουν σε τόσο βίαιες λύσεις;;;;

 

Εγώ δεν έπαιρνα salospir γιατί είχα αλλεργία στην ασπιρίνη, έπαιρνα κάποιες άλλες ενέσεις, τις clexan. Οι γιατροί μου, όμως, μου είχαν πει ότι αν δεν είχα αλλεργία κι έπαιρνα την salospir, θα είχα ακόμα καλύτερα αποτελέσματα.

 

Θα σου πρότεινα να συμβουλευθείς κι άλλον γιατρό για το θέμα. Αν και τώρα που λες ότι είσαι στην 33η εβδομάδα τα περιθώρια είναι περιορισμένα γιατί ως εκείνη την εβδομάδα μπορείς να πάρεις θεραπεία αραίωσης του αίματος, μετά αποφεύγεται για να μην έχεις κίνδυνο αιμορραγίας κατά τον τοκετό. Ψάξ' το, όμως, κοπέλα μου. Βεβαιώσου καλά πρώτα ότι η λύση αυτή που σου προτείνουν είναι η μοναδική. Γιατί εμένα το μωράκι μου δε μου το τράβηξαν, εκείνο από μόνο του αποφάσισε να γεννηθεί πρόωρα, ήταν 2500 γρ και ήταν πολύ αδύναμο. Όχι τόσο εξαιτίας του βάρους της, όσο γιατί δεν ήταν ακόμα ο οργανισμός της τόσο έτοιμος όσο θα έπρεπε. Καλό είναι τα μωρά μας να μη βγαίνουν νωρίτερα απ' ό,τι πρέπει εκτός κι αν πραγματικά συντρέχει λόγος. Γι' αυτό ψάξ' το καλά κι αν τελικά κρίνουν ότι θα πρέπει να στο πάρουν, τότε ναι, να το πάρουν.

[KonstantinaTs]

Γεια σου γλυκιά μου! Νόμιζα ότι είχα γράψει εδώ την εξέλιξη της ιστορίας μου αλλά απ' ό,τι βλέπω δεν το είχα κάνει στο συγκεκριμένο ποστ.

 

Εδώ θα δεις τις εξελίξεις:

 

http://parents.org.gr/forum/showpost.php?p=2613575&postcount=21

 

Νομίζω ότι θα πρέπει το πράγμα να το ψάξεις καλύτερα. Κατ' αρχάς, γιατί να στο πάρουν μόλις φτάσει τα δυο κιλά σώνει και ντε; Αν δεν έχεις ανεβασμένη πίεση και άλλα συμπτώματα προεκλαμψίας από πού κι ως πού να περάσουν σε τόσο βίαιες λύσεις;;;;

 

Εγώ δεν έπαιρνα salospir γιατί είχα αλλεργία στην ασπιρίνη, έπαιρνα κάποιες άλλες ενέσεις, τις clexan. Οι γιατροί μου, όμως, μου είχαν πει ότι αν δεν είχα αλλεργία κι έπαιρνα την salospir, θα είχα ακόμα καλύτερα αποτελέσματα.

 

Θα σου πρότεινα να συμβουλευθείς κι άλλον γιατρό για το θέμα. Αν και τώρα που λες ότι είσαι στην 33η εβδομάδα τα περιθώρια είναι περιορισμένα γιατί ως εκείνη την εβδομάδα μπορείς να πάρεις θεραπεία αραίωσης του αίματος, μετά αποφεύγεται για να μην έχεις κίνδυνο αιμορραγίας κατά τον τοκετό. Ψάξ' το, όμως, κοπέλα μου. Βεβαιώσου καλά πρώτα ότι η λύση αυτή που σου προτείνουν είναι η μοναδική. Γιατί εμένα το μωράκι μου δε μου το τράβηξαν, εκείνο από μόνο του αποφάσισε να γεννηθεί πρόωρα, ήταν 2500 γρ και ήταν πολύ αδύναμο. Όχι τόσο εξαιτίας του βάρους της, όσο γιατί δεν ήταν ακόμα ο οργανισμός της τόσο έτοιμος όσο θα έπρεπε. Καλό είναι τα μωρά μας να μη βγαίνουν νωρίτερα απ' ό,τι πρέπει εκτός κι αν πραγματικά συντρέχει λόγος. Γι' αυτό ψάξ' το καλά κι αν τελικά κρίνουν ότι θα πρέπει να στο πάρουν, τότε ναι, να το πάρουν.

 

 

Διάβασα την ιστορία σου και χάρηκα τόσο πολύ! Τέλος καλό όλα καλά! Να σου ζήσει η αγωνίστρια τοξοτίνα και να' ναι πάντα γερή κι ευτυχισμένη!

Έχω ήδη ζητήσει γνώμη κι απο άλλο γιατρό κι εκείνος προτείνει τις αντιπηκτικές... Η γιατρός μου μπορεί να φοβάται για το λόγο που ήδη ανέφερες κι εσύ... επειδή είμαι προχωρημένη τι να πω; Θα το ξαναθίξω το θέμα! Είμαι αισιόδοξη για τη ζωηρή μου!

Σ'ευχαριστώ πολύ για την άμεση απάντηση!

[pasmar]

Να είσαι πάνω απ' όλα αισιόδοξη! Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό! Και ψύχραιμη! Με το που πας να αγχωθείς ή να φοβηθείς/στενοχωρηθείς να το ξεπερνάς κάνοντας τις πιο όμορφες σκέψεις για τη μικρή σου!

 

Να προσέχεις πολύυυυυυ τη διατροφή σου, ειδικά το αλάτι όσο μπορείς να το αποφεύγεις και να μετράς την πίεσή σου 2-3 φορές τη μέρα.

 

Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο, γλυκιά μου. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο μα πόσο πολύ σε καταλαβαίνω.

[Pandoritsa]

Κορίτσια καλησπέρα!

Μέλλουσα μανούλα κι εγώ που διανύει την 33η βδομάδα κύησης και ναι έχω κι εγώ αυξημένες αντιστάσεις στην αριστερή μητριαία αρτηρία αλλά και σε ήπια μορφή στις ομφαλικές κι ελατττωμένες στη μέση εγκεφαλική αρτηρία. Αυτά προέκυψαν στο doppler την 32η βδομάδα. (Βέβαια στο β' επιπέδου είχαμε ξανάδει τις αυξημένες αντιστάσεις στη μητριαία αλλά σύμφωνα με τη γιατρό δεν ήταν κάτι ανησυνητικό.)Πήγαμε στη γιατρό μας και πρότεινε μονάχα τις ενέσεις κορτιζόνης και μόλις φτάσει τα 2 κιλά να μου το πάρουν... Εγώ τώρα που διάβασα τα μνμ σας κι η κουμπάρα μου που είναι μαία και δουλεύει σε ιδιωτικό ιατρείο τα ίδια με σας μου είπε. Να ξεκινήσω salospir και ενέσεις innohep. Έτυχε σε καμία να της παρουσιαστεί το ίδιο και να το αντιμετωπίσει μόνο με κορτιζόνη;

 

Συγχωρέστε μου το μεγάλο ποστ αλλά ψάχνομαι απο τότε που πήρα τα μαντάτα.

 

Καλησπέρα και απο μενα!!!!!!!!

Όπως διαβασες λίγο πιο πανω είχα το ίδιο προβλημα....

Εγώ έιχα αυξημένες αντιστάσεις και στις 2 μητριαιες αλλά η αριστερή ηταν παρα παρα πολύ αυξημένη.

Τις ενέσεις κάποια στιγμη τις σταμάτησα γιατί άρχισα να κάνω τρομερά αιματωματα και φοβήθηκε η γιατρός την αιμόλυση σε περιπτωση καισαρικής ειδικα. Και το σαλοσπιρ το σταμάτησα λίγο αργοτερα. Μέχρι την τελευταία μέρα μετρούσα την πίεση 2 φορες την μέρα όπως λέει και η γλυκιά pasmar και εκανα εξετασεις για λεύκωμα κάθε δέκα μέρες μέχρι να γεννησω. Τις ενέσεις κορτιζόνης της εκανα και γω. Την κορτιζόνη δεν σου την δίνει για να αντιμετωπισεις το πρόβλημα αλλά για να βοηθήσει τα πνευμονία του μωρού αν γεννηθεί προωρα και μικρουλι.

Εγώ τελικά γέννησα με καισαρική 37 +5 εναν γλυκητατο μικρουλι πλασματακι βάρους 2480!!!!

Συνήθως οσες έχουμε τέτοια θέματα γεννάμε μικρά μωρακια ακόμα και αν είναι τελειόμηνα και όχι προωρα.

Στο τέταρτο και τελευταιο όπως αποδείχτηκε καρδιοτοκογραφημα τους ανεφερα οτι δεν νιώθω πολύ εντονα το μωρο εκείνη την μερα. Ηταν οντως έτσι... Ειδοποίησαν την γιατρό μου διαπίστωσαν οτι το μωρο μου έχανε παλμούς δεν θα άντεχε την πρόκληση ώστε να γέννησω φυσιολογικά γιατί ναι μεν είχε κατέβει αλλά δεν είχε πάρει θέση και έτσι οδηγηθηκα σε καισαρική. Αυτό όμως δεν συνέβει λόγω των αρτηριων απλα έτυχε. Το αγοράκι μου ηταν ένας πραγματικός μαχητής σε όλη την εγκυμοσύνη μου και τώρα είναι ένας παίδαρος 9 κιλα και έχουμε μπει στον ένατο!!!!!!!

Καταλαβαίνω και εγώ το άγχος σου..... Τι μνήμες μου εφέρες τώρα...τι αγωνία ,τι μετρήσεις τι να μένει πίσω στις καμπύλες, τι άγχος!!!!!!!!

Να προσεχείς την ζάχαρη ,το αλάτι,να μετράς την πίεση και να σε δει ένας αιματολογος!!!!! Καλη δυναμη όλα θα πάνε καλά θα το δεις... Πάρε και αλλη γνώμη εγώ έτσι θα εκανα και πες μας τι βαρος έχει τώρα το μωρο. Οτι χρειάζεσαι εδώ είμαστε...

[Pandoritsa]

Γεια σου γλυκιά μου! Νόμιζα ότι είχα γράψει εδώ την εξέλιξη της ιστορίας μου αλλά απ' ό,τι βλέπω δεν το είχα κάνει στο συγκεκριμένο ποστ.

 

Εδώ θα δεις τις εξελίξεις:

 

http://parents.org.gr/forum/showpost.php?p=2613575&postcount=21

 

Νομίζω ότι θα πρέπει το πράγμα να το ψάξεις καλύτερα. Κατ' αρχάς, γιατί να στο πάρουν μόλις φτάσει τα δυο κιλά σώνει και ντε; Αν δεν έχεις ανεβασμένη πίεση και άλλα συμπτώματα προεκλαμψίας από πού κι ως πού να περάσουν σε τόσο βίαιες λύσεις;;;;

 

Εγώ δεν έπαιρνα salospir γιατί είχα αλλεργία στην ασπιρίνη, έπαιρνα κάποιες άλλες ενέσεις, τις clexan. Οι γιατροί μου, όμως, μου είχαν πει ότι αν δεν είχα αλλεργία κι έπαιρνα την salospir, θα είχα ακόμα καλύτερα αποτελέσματα.

 

Θα σου πρότεινα να συμβουλευθείς κι άλλον γιατρό για το θέμα. Αν και τώρα που λες ότι είσαι στην 33η εβδομάδα τα περιθώρια είναι περιορισμένα γιατί ως εκείνη την εβδομάδα μπορείς να πάρεις θεραπεία αραίωσης του αίματος, μετά αποφεύγεται για να μην έχεις κίνδυνο αιμορραγίας κατά τον τοκετό. Ψάξ' το, όμως, κοπέλα μου. Βεβαιώσου καλά πρώτα ότι η λύση αυτή που σου προτείνουν είναι η μοναδική. Γιατί εμένα το μωράκι μου δε μου το τράβηξαν, εκείνο από μόνο του αποφάσισε να γεννηθεί πρόωρα, ήταν 2500 γρ και ήταν πολύ αδύναμο. Όχι τόσο εξαιτίας του βάρους της, όσο γιατί δεν ήταν ακόμα ο οργανισμός της τόσο έτοιμος όσο θα έπρεπε. Καλό είναι τα μωρά μας να μη βγαίνουν νωρίτερα απ' ό,τι πρέπει εκτός κι αν πραγματικά συντρέχει λόγος. Γι' αυτό ψάξ' το καλά κι αν τελικά κρίνουν ότι θα πρέπει να στο πάρουν, τότε ναι, να το πάρουν.

Γλυκιά μου pasmar ποσο χάρηκα που έμαθα νέα σου!!!!!!!! Διάβασα την ιστορία σου και δακρυσα. Χαίρομαι που πήγαν όλα καλά. Αλήθεια εύχομαι τα καλυτερα για σένα και το πλασματακι σου!!

[KonstantinaTs]

Καλησπέρα και απο μενα!!!!!!!!

Όπως διαβασες λίγο πιο πανω είχα το ίδιο προβλημα....

Εγώ έιχα αυξημένες αντιστάσεις και στις 2 μητριαιες αλλά η αριστερή ηταν παρα παρα πολύ αυξημένη.

Τις ενέσεις κάποια στιγμη τις σταμάτησα γιατί άρχισα να κάνω τρομερά αιματωματα και φοβήθηκε η γιατρός την αιμόλυση σε περιπτωση καισαρικής ειδικα. Και το σαλοσπιρ το σταμάτησα λίγο αργοτερα. Μέχρι την τελευταία μέρα μετρούσα την πίεση 2 φορες την μέρα όπως λέει και η γλυκιά pasmar και εκανα εξετασεις για λεύκωμα κάθε δέκα μέρες μέχρι να γεννησω. Τις ενέσεις κορτιζόνης της εκανα και γω. Την κορτιζόνη δεν σου την δίνει για να αντιμετωπισεις το πρόβλημα αλλά για να βοηθήσει τα πνευμονία του μωρού αν γεννηθεί προωρα και μικρουλι.

Εγώ τελικά γέννησα με καισαρική 37 +5 εναν γλυκητατο μικρουλι πλασματακι βάρους 2480!!!!

Συνήθως οσες έχουμε τέτοια θέματα γεννάμε μικρά μωρακια ακόμα και αν είναι τελειόμηνα και όχι προωρα.

Στο τέταρτο και τελευταιο όπως αποδείχτηκε καρδιοτοκογραφημα τους ανεφερα οτι δεν νιώθω πολύ εντονα το μωρο εκείνη την μερα. Ηταν οντως έτσι... Ειδοποίησαν την γιατρό μου διαπίστωσαν οτι το μωρο μου έχανε παλμούς δεν θα άντεχε την πρόκληση ώστε να γέννησω φυσιολογικά γιατί ναι μεν είχε κατέβει αλλά δεν είχε πάρει θέση και έτσι οδηγηθηκα σε καισαρική. Αυτό όμως δεν συνέβει λόγω των αρτηριων απλα έτυχε. Το αγοράκι μου ηταν ένας πραγματικός μαχητής σε όλη την εγκυμοσύνη μου και τώρα είναι ένας παίδαρος 9 κιλα και έχουμε μπει στον ένατο!!!!!!!

Καταλαβαίνω και εγώ το άγχος σου..... Τι μνήμες μου εφέρες τώρα...τι αγωνία ,τι μετρήσεις τι να μένει πίσω στις καμπύλες, τι άγχος!!!!!!!!

Να προσεχείς την ζάχαρη ,το αλάτι,να μετράς την πίεση και να σε δει ένας αιματολογος!!!!! Καλη δυναμη όλα θα πάνε καλά θα το δεις... Πάρε και αλλη γνώμη εγώ έτσι θα εκανα και πες μας τι βαρος έχει τώρα το μωρο. Οτι χρειάζεσαι εδώ είμαστε...

 

 

Γεια σου Πανδωρίτσα!

Τέτοια ευχάριστα ν'ακούω! Να σου ζήσει κι εσένα το αντράκι σου! Κι ο άντρας μου, μου λέει να μην αγχώνομαι για το βάρος, μετά τη γέννα θα την κάνουμε θρεφτάρι σαν τον παίδαρό σου! Απλώς τα 2 κιλά που μου έχουν βάλει στόχο μου φαίνονται λίγα, μακάρι να φτάσω τα δικά σας! 32η κι ήταν 1659γρ ενώ τη 33η 1740γρ περίπου αλλά σε διαφορετικά μηχανήματα. Στο εξής θα προσέχω τη διατροφή, κάνω NST μέρα παρά μέρα, θα κάνω και τις ενεσούλες και πολλές ασκήσεις ηρεμίας! Θα τα καταφέρουμε κορίτσια! Μου δίνετε πολύ κουράγιο!

 

Άραγε εσείς έχετε καταλάβει γιατί συμβαίνει αυτό; Η στένωση στις μητριαίες μας εννοώ. Γιατί εγώ με την απορία έχω μείνει! Θα έχουμε το ίδιο πρόβλημα και στα επόμενα παιδάκια μας;

[Little Monkey]

Πήγαμε στη γιατρό μας και πρότεινε μονάχα τις ενέσεις κορτιζόνης και μόλις φτάσει τα 2 κιλά να μου το πάρουν... Εγώ τώρα που διάβασα τα μνμ σας κι η κουμπάρα μου που είναι μαία και δουλεύει σε ιδιωτικό ιατρείο τα ίδια με σας μου είπε. Να ξεκινήσω salospir και ενέσεις innohep. Έτυχε σε καμία να της παρουσιαστεί το ίδιο και να το αντιμετωπίσει μόνο με κορτιζόνη;

Το πρόβλημα είναι όταν το μωρό δεν παίρνει βάρος όπως πρέπει, γιατί στην περίπτωση αυτή υπάρχει κίνδυνος το περιβάλλον της μήτρας να γίνει εχθρικό προς το μωρό και να αντιμετωπίσεις (φτου φτου μακριά από εμάς) ενδομήτριο θάνατο. Γι' αυτό οι γιατροί προτιμούν να μην ρισκάρουν και να παίρνουν τα μωρά λίγο πιο νωρίς. Η απόφαση βασίζεται σε πολλούς παράγοντες και καλύτερα να μην ακούς τι λέει ο ένας και ο άλλος γιατί κανείς δεν ξέρει την περίπτωσή σου όπως την ξέρει ο γιατρός σου.

 

Τα 2 κιλά δεν είναι λίγα. Αν έχεις κάνει τις ενέσεις για τα πνευμόνια του μωρού, δεν θα υπάρχει πρόβλημα. Ο γιος μου ήταν 2100 κι όμως υγιέστατος και σύντομα έβαλε τα κιλά που του λείπανε. Οι μετρήσεις να ξέρεις ότι είναι στο περίπου, 1659 με 1740 είναι μηδαμινή διαφορά. Μπορεί το μωρό να είναι μικρότερο ή μεγαλύτερο. Αν έχεις εμπιστοσύνη στο γιατρό σου, προσπάθησε να ηρεμήσεις και να αφήσεις τα πράγματα να εξελιχθούν χωρίς να φτιάχνεις σενάρια με το μυαλό σου. Καλή συνέχεια!

[pasmar]

Αυτό ακριβώς. Αν το μωρό βλέπετε ότι δεν παίρνει βάρος, τότε ναι, υπάρχει θέμα. Αν συνεχίζει να παίρνει βάρος και η πίεσή σου είναι οκ τότε όλα πάνε πολύ καλά κι εσύ να σκέφτεσαι κάθε φορά και θετικότερα. Κοίτα, τα 2000 γρ μας ακούγονται κάπως γιατί έχουμε συνηθίσει ν' ακούμε για «τσουπωτά» μωρά. Όμως, πλέον με τα τεχνολογικά μέσα που υπάρχουν γεννιούνται παιδιά και με λιγότερα γραμμάρια και τα βγάζουν πέρα μια χαρά, απλώς πρέπει ν' αγωνιστούν λίγο παραπάνω. Επίσης, να αισθάνεσαι χαρούμενη γιατί το «πρόβλημα» έχει εντοπιστεί και άρα ξέρεις τι να κάνεις και πώς να το αντιμετωπίσεις. Το ψάχνεις. Είναι πολύ σημαντικό αυτό!!!

 

Για να πάρεις θάρρος, να σου πω ότι η κόρη μου αυτή τη στιγμή έκλεισε τους πέντε μήνες κι έχει ξεπεράσει σε βάρος, ύψος και ανάπτυξη όλα τα συνομήλικά της! Αυτά τα προωράκια να ξέρεις, είναι πολύ αποφασιστικά και μεγάλοι μαχητές.

 

Απ' ό,τι μου είπαν σχετικά με το πρόβλημα, τυχαίνει κατά την αρχική δημιουργία του πλακούντα. Δε φταίμε εμείς σε κάτι κι ούτε σημαίνει ότι και σ' επόμενες εγκυμοσύνες θα έχουμε το πρόβλημα. Απλώς οι πιθανότητες εμφάνισης του φαινομένου αυξάνονται γενικώς ανάλογα με την ηλικία που μένουμε έγκυοι, το βάρος μας, το αν είναι το πρώτο μας μωρό και διάφορα άλλα... Προσωπικά, όταν τα είχα μάθει όλα αυτά σκεφτόμουν ότι ήταν καλύτερα που η φύση «επέλεξε» να εμφανιστεί αυτή η «δυσλειτουργία» στον πλακούντα κι όχι πάνω στο ίδιο το παιδί μου, γιατί εγώ υπήρξα παιδί που η φύση «επέλεξε» να εμφανιστεί «δυσλειτουργία» επάνω μου και ξέρω τι εστί βερίκοκο. Οπότε, αν το δεις κι απ' αυτήν την οπτική, θα πάρεις ακόμα περισσότερο θάρρος, είμαι σίγουρη.

[KonstantinaTs]

Το πρόβλημα είναι όταν το μωρό δεν παίρνει βάρος όπως πρέπει, γιατί στην περίπτωση αυτή υπάρχει κίνδυνος το περιβάλλον της μήτρας να γίνει εχθρικό προς το μωρό και να αντιμετωπίσεις (φτου φτου μακριά από εμάς) ενδομήτριο θάνατο. Γι' αυτό οι γιατροί προτιμούν να μην ρισκάρουν και να παίρνουν τα μωρά λίγο πιο νωρίς. Η απόφαση βασίζεται σε πολλούς παράγοντες και καλύτερα να μην ακούς τι λέει ο ένας και ο άλλος γιατί κανείς δεν ξέρει την περίπτωσή σου όπως την ξέρει ο γιατρός σου.

 

Τα 2 κιλά δεν είναι λίγα. Αν έχεις κάνει τις ενέσεις για τα πνευμόνια του μωρού, δεν θα υπάρχει πρόβλημα. Ο γιος μου ήταν 2100 κι όμως υγιέστατος και σύντομα έβαλε τα κιλά που του λείπανε. Οι μετρήσεις να ξέρεις ότι είναι στο περίπου, 1659 με 1740 είναι μηδαμινή διαφορά. Μπορεί το μωρό να είναι μικρότερο ή μεγαλύτερο. Αν έχεις εμπιστοσύνη στο γιατρό σου, προσπάθησε να ηρεμήσεις και να αφήσεις τα πράγματα να εξελιχθούν χωρίς να φτιάχνεις σενάρια με το μυαλό σου. Καλή συνέχεια!

 

Little monkey σ' ευχαριστώ κι εσένα για τις συμβουλές σου.

Δεν φτιάχνω σενάρια με το μυαλό μου, προσπαθώ να καταλάβω το τι γίνεται κι απο εμπειρίες, άρθρα κι οτι άλλο βρεθεί μπροστά μου. Αφουγκράζομαι, φιλτράρω και βγάζω συμπεράσματα. Αυτό το έκανα και το κάνω σε οτιδήποτε μου προκύπτει στη ζωή γιατί όσο καλύτερα γνωρίζω κάτι τόσο πιο σίγουρη νιώθω για τις αποφάσεις μου! Κι επειδή αυτή τη φορά αφορά το παιδί μου ένας λόγος παραπάνω να το "ξεσκονίσω" το θέμα.

Στη ιατρό μου έχω εμπιστοσύνη, όπως έχω και στον άντρα μου που είναι κι αυτός όχι απλά ιατρός, γεννημένος ιατρός! (Άμα δεν παινέψεις το σπίτι σου...!) Έχω όμως το κουσούρι της έρευνας κι ευτυχώς που μου εξηγεί κάποια πράγματα κι εκείνος και διατηρώ την ηρεμία μου!

[KonstantinaTs]

Αυτό ακριβώς. Αν το μωρό βλέπετε ότι δεν παίρνει βάρος, τότε ναι, υπάρχει θέμα. Αν συνεχίζει να παίρνει βάρος και η πίεσή σου είναι οκ τότε όλα πάνε πολύ καλά κι εσύ να σκέφτεσαι κάθε φορά και θετικότερα. Κοίτα, τα 2000 γρ μας ακούγονται κάπως γιατί έχουμε συνηθίσει ν' ακούμε για «τσουπωτά» μωρά. Όμως, πλέον με τα τεχνολογικά μέσα που υπάρχουν γεννιούνται παιδιά και με λιγότερα γραμμάρια και τα βγάζουν πέρα μια χαρά, απλώς πρέπει ν' αγωνιστούν λίγο παραπάνω. Επίσης, να αισθάνεσαι χαρούμενη γιατί το «πρόβλημα» έχει εντοπιστεί και άρα ξέρεις τι να κάνεις και πώς να το αντιμετωπίσεις. Το ψάχνεις. Είναι πολύ σημαντικό αυτό!!!

 

Για να πάρεις θάρρος, να σου πω ότι η κόρη μου αυτή τη στιγμή έκλεισε τους πέντε μήνες κι έχει ξεπεράσει σε βάρος, ύψος και ανάπτυξη όλα τα συνομήλικά της! Αυτά τα προωράκια να ξέρεις, είναι πολύ αποφασιστικά και μεγάλοι μαχητές.

 

Απ' ό,τι μου είπαν σχετικά με το πρόβλημα, τυχαίνει κατά την αρχική δημιουργία του πλακούντα. Δε φταίμε εμείς σε κάτι κι ούτε σημαίνει ότι και σ' επόμενες εγκυμοσύνες θα έχουμε το πρόβλημα. Απλώς οι πιθανότητες εμφάνισης του φαινομένου αυξάνονται γενικώς ανάλογα με την ηλικία που μένουμε έγκυοι, το βάρος μας, το αν είναι το πρώτο μας μωρό και διάφορα άλλα... Προσωπικά, όταν τα είχα μάθει όλα αυτά σκεφτόμουν ότι ήταν καλύτερα που η φύση «επέλεξε» να εμφανιστεί αυτή η «δυσλειτουργία» στον πλακούντα κι όχι πάνω στο ίδιο το παιδί μου, γιατί εγώ υπήρξα παιδί που η φύση «επέλεξε» να εμφανιστεί «δυσλειτουργία» επάνω μου και ξέρω τι εστί βερίκοκο. Οπότε, αν το δεις κι απ' αυτήν την οπτική, θα πάρεις ακόμα περισσότερο θάρρος, είμαι σίγουρη.

 

Pasmar μου ακούστηκαν κάπως γιατί κι εγώ κι ο άντρας μου γεννηθήκαμε πάνω απο 3500γρ! Αλλά έχουμε συμπέσει σε αρκετά!(Μια ανακούφιση που νιώθώ όταν οι πληροφορίες μου επιβεβαιώνονται!) Απο τη μια η ιατρός μου, μου είπε οτι "χαιρόμαστε" που υπάρχει αυτή η δυσλειτουργία σε μένα και όχι στο μωρό κι οτι δεν θα συνεχιστεί στις επόμενες εγκυμοσύνες κι απο την άλλη ο άντρας μου οτι θα την ταΐσουμε καλά μετά να γίνει νταρντάνα!

Κι έτσι θα γίνουν τα πράγματα!

[KonstantinaTs]

Θέλω να σας ευχαριστήσω όλες που μοιράζεστε τις εμπειρίες και τις απόψεις σας μαζί μου! Μου δίνετε θάρρος, δύναμη να συνεχίσουμε με θετική ψυχολογία!

 

Την καλημέρα μας και πολλές ζουζουνιές με τα ζουμπουρλούδικα μωρά σας!!!:-DD

[Pandoritsa]

Καλημέρα και παλι..... Το πρόβλημα αυτό έχει να κανει με την συγκεκριμένη εγκυμοσύνη ΚΑΙ ΜΟΝΟ. Ο γιατρος μου είπε οτι σ επόμενη εγκυμοσύνη μπορεί να μην υπάρχει. Ουσιαστικά δεν υπάρχει τροπος αντιμετώπισης η σαλοσπιρη και οι ενέσεις βοηθάνε απλα να γίνεται το αίμα πιο αραιό για να περνάει απο τις αρτηρίες. Και γω είχα μαθει οτι παιζει ρολο η ηλικία τα κιλά η διατροφή ομως εγώ ήμουν 31 χρόνων 47 κιλά είχα μια καλη φυσική κατασταση πρόσεχαν πολύ την διατροφή μου και είχα κόψει το τσιγάρο πολυ πριν μείνω έγκυος. Αρα όπως βλέπεις καλη μου κάποια πραγματα είναι τυχαία. Να εχεις καλη διάθεση είναι πολύ σημαντικό,ξέρω πως ώρες ώρες θολωνεις απο σκέψεις αλλά να τα διωχνεις να κανεις κάτι άλλο. Όσο σε παρακολουθούν στενά δεν εχεις να φοβάσαι τίποτα!!!!!

[Little Monkey]

Little monkey σ' ευχαριστώ κι εσένα για τις συμβουλές σου.

Δεν φτιάχνω σενάρια με το μυαλό μου, προσπαθώ να καταλάβω το τι γίνεται κι απο εμπειρίες, άρθρα κι οτι άλλο βρεθεί μπροστά μου.

"Σενάρια" εννοώ αυτές τις ανησυχίες που έχεις σχετικά με το αν τα 2000 γραμ. είναι λίγα ή όχι, τη σύγκριση μετρήσεων που έχουν μηδαμινή διαφορά μεταξύ τους κλπ. Αν νομίζεις ότι σε βοηθάει να το ψάχνεις (εσύ ξέρεις καλύτερα τον εαυτό σου) τότε κανένα πρόβλημα, πάντως εγώ αυτό που κατάλαβα εκ των υστέρων είναι ότι όσο και να το ψάχνουμε, την εικόνα που έχει ο γυναικολόγος για μας και την εγκυμοσύνη μας δεν την έχει κανείς άλλος, ούτε μαία, ούτε γιατρός άλλης ειδικότητας, ούτε πέντε κοπέλες σε ένα φόρουμ που έζησαν κάτι παρόμοιο - όσο καλή διάθεση και να έχουμε να βοηθήσουμε

 

Να συνεχίσεις όπως λες με θετική ψυχολογία και ακούγοντας τον γυναικολόγο σου και όλα θα πάνε καλά!

[Cmariam]

Κορίτσια γεια σας!! Είμαι σχετικά καινούργιο μέλος στο φόρουμ είμαι 21 βδομαδων έγκυος έχω θρομβοφιλια και βάζω απο τη αρχή της εγκυμοσύνης υπαρινες 0.6. Ο αιματολογος που με παρακολουθεί μου είπε ότι απο τωρα και στο εξής και κάθε βδομάδες να μετρώ τις μητριαιες αντιστάσεις στις αρτηρίες .... Εγώ αυτό που θέλω να ρωτήσω αν γνωρίζεται είναι αν υπάρχει περίπτωση να υπάρχει πρόβλημα με τις αρτηρίες έστω και αν βάζω υπαρινες απο την αρχή της εγκυμοσύνης;