ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΣΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΚΑΙ ΑΡΝΗΣΗ ΦΑΓΗΤΟΥ

[ZHNA]

Γειά σας και από εμενα...

 

Πήρα θάρρος να σας γράψω, μήπως κάποια από εσας με συμβουλέψει μια και είμαι αρκετα αγχωμένη με την μικρή που ξεκίνησε παιδικό για πρώτη φορα...

 

Καταρχήν, την γράψαμε στην πρώτη πρόβα στο Χαιδάρι, και ο σταθμός μου φαίνεται θετικός...

 

Απο την πρώτη μέρα, ειχαμε τις κλασικες αντιδράσεις, στην αρχή τις πρώτες μερες την πηγαίναμε και την πέρναμε εμείς για 2-2,5 ωρίτσες, και μας λέγανε ότι ψιλοκλαίει, και δεν συμμετέχει στις δραστηριότητες...

 

Η ίδια, δεν μας έλεγε ΤΙΠΟΤΑ, εκτος από 1-2 φορές που μας έλεγε το πρωι, Μαμά, που πάμε ? Στο σχολείο σου... δεν θέλω να παίξω, μόνο να φάω... (και δεν έτρωγε ΤΙΠΟΤΑ) , ούτε και επαιζε!

 

Τωρα, έχει συμμετοχή, το βλέπω και από τα ρουχα της που ειναι με μπογιές, ΑΛΛΑ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΠΕΙΣΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΦΑΕΙ!!!!!

 

Λεει καθε πρωι, μονο θα παίξω , δεν θα φάω, και όταν γυρίσει στις 1,30, μας λεει επίσης , δεν έφαγα...

 

 

Σήμερα το πρωι, πριν την πάμε, μας είπε , να μην μου δώσει η δασκάλα φαγητό, θα φάω μόνη μου τα μπισκοτάκια, και προσπαθήσαμε να της δώσουμε το αυγό της τουλαχιστον, για να μην ειναι μεχρι τις 1,30 νηστικιά....

 

Το αποτέλεσμα ήταν να εκνευριστούμε για άλλη μια φορα με το θέμα του φαγητου, και να αρχισουμε τα κλάματα πρωι-πρωι...

 

Να σημειώσω, ότι αγχωνόμαστε, γιατί είναι αδύνατο παιδάκι, 2,5 χρονών και μόνο 12 κιλά, και γενικά, δύσκολη με το φαγητό...

 

Για να φαει στο σπίτι, κατεβάζουμε παιχνίδια, και κάνουμε τους καραγκιόζηδες, αλλά τωρα αυτα δεν μπορουν να γινουν πια...

 

Είχε καμμιά μαμά, ανάλογη εμπειρία από κακοφαγο παιδάκι????

 

Μήπως η φίλη μας η Μαρία Στυλιανάκη έχει καμμια συμβουλή...

 

Συγνώμη για το μεγάλο κείμενο, προσπάθησα να σας δώσω όσες περισσότερες πληροφορίες μπορώ, μπας και βγάλω καμμιά ακρη...

 

Υ.Γ. ειναι 2 εβδομάδες τώρα στον παιδικό

[ELENA1974]

Νομίζω οτι εαν στις 1.30 είστε το σπιτι και τρωει το μεσημεριανο της εκεινη την ωρα δεν υπαρχει σοβαρο προβλημα. Αν μαλιστα της δινεις μετα το γαλα και κατ να τρωει στο χερι κατα η διαδρομη στο σχολειο ακομα καλυτερα. Και εμενα το φαγητο ηταν το αγχος μου απο την αρχη.

Πιστευω ομως οτι οσο περναει ο καιρος θα στρωνουν τα πραγματα. Στο μεταξυ βαλε τα δυνατα σου για τα γευματα στο σπιτι. Φιλακια και καλη αρχη!

[elenik]

Θα συμφωνησω με την Ελενα.

Κι ο Βασιλης τις 3 πρωτες μερες ηταν θεονηστικος αλλα επειδη καθοταν μεχρι τις 4-5 η πεινα νικησε την 3η μερα.

 

Δεν ηταν τιποτα ψυχολογικο απλα επειδη εγω τον ειχα καλομαθει και εφτιαχνα 2-3 φαγητα και εκανα αεροπλανα κλπ εκει περιμενε κατι αντιστοιχο.

Την 3η μερα που ειδε οτι αν δεν φαει δεν θα κανει κανεις αλλο φαγητο ή αεροπλανακια εφαγε αυτο που ειχαν (και εκανε αγαπημενο του φαγητο τις φακες πια )

 

Θα συμφωνησω με την Ελενα. Εμενα που με το πρωινο (αυγο-φρουτο-μαρμελαδα) εχει θεμα του δινω απλα σπιτι πρωινο. Εσενα αν φαει πρωινο μπορει ανετα να αντεξει μεχρι τις 1:30

[ZHNA]

Eυχαριστώ κορίτσια για τις απαντήσεις.

 

Ναι , είναι θετικό ίσως , ότι γυρίζει νωρίς , στις 1,30 για να βάλει κάτι στο στομάχι της, αλλά και το πρωί, αρνείται να φάει έστω το αυγό, που λατρεύει σε φυσιολογικές συνθήκες....

 

Δεν θέλει τίποτα...

 

Και όταν της λέω , θα φάς ωραία μπισκοτάκια πχ στο σχολείο....

 

Αρνηση πάλι...

Για γάλα και φρούτα, μην το συζητήσουμε καν...

 

[ZHNA]

Συνεχίζουμε 4η εβδομάδα, και το χαρτί της με τα γεύματα ειναι γεμάτο παύλες....

 

Η παιδίατρος που την ρωτησα, μου είπε να περιμένουμε προς το παρον...

 

Η νηπιαγωγός της με την διευθύντρια, παρόλο που την προσπαθήσανε αρκετά την πρώτη εβδομάδα, μου λένε άστην να δουμε...

 

Μια γνωστή μου, μου είπε ότι αν της δώσω σίδηρο, θα της ανοίξει και η όρεξη, και θα της κάνει καλό (η γιατρός το παραδέχτηκε, αλλά μου πρότεινε να μην της δώσω)

 

Το πρωι, δεν δέχεται ούτε στο σπίτι να φάει τίποτα. Οτι φάει, με παρακάλια από τις 2.00 και μετά...

 

Που θα παει η κατασταση, ούτε ξέρω...

[Μαρια Στυλιανακη]

ειναι σε ηλικία όπου μπορείς να μαθεις καποια πράγματα.

μπορεί κατι να μην της άρεσε στον τρόπο που γίνεται η διαδικασία του φαγητού.

μήπως θα ήθελε να κάθεται σε μια καρέκλα λιγο πιο πέρα, να εχει ησυχία για να φαει? με μισανοιχτη την πόρτα για να βλέπει την τάξη?

κάποια παιδιά θέλουν την ησυχία τους σε αυτό.

μήπως κάποιος προσπάθησε να την ταίσει με το ζόρι?

 

θα βρείς τι ειναι αυτό που δεν της άρεσε. μήπως θα ήθελε καλύτερα να αυτοεξυπηρετείται? δηλαδή να πάρει μονη της το φαγητό και να μην την πιέσει κανένας?

συζήτα το λίγο,

πιστεύω οτι ειναι απλώς θυμός και πείσμα, εξαιτίας της προσαρμογής,

το καλύτερο είναι να μην υπάρξει άγχος για αυτό.

 

το φαγητό και η τουαλέτα είναι δυο πράγματα, στα οποία τα παιδιά μπορουν να έχουν τον έλεγχο της ζωής τους, και σε αλλαγές,

πάντα για να αισθανθούν, ότι έχουν τον έλεγχο (όταν όλα τα άλλα αλλάζουν),

είναι στάνταρ ότι σε κάτι απο τα δύο θα επιμείνουν.

οπότε,

μην πιέσετε καθόλου. είναι κάτι που έχει ανάγκη να κάνει.

 

με χαλαρότητα, βρείτε κόλπα όσον αφορά το τι θα της άρεσε εκείνη, πως να τρώει κτλ.

ακόμα και αν θελει πχ να φάει στο γραφείο με την διευθύντρια, θα ήταν οκ.

(συμβουλέψου την διεύθυνση κ τις δασκάλες για αυτό οσον αφορά το που μπορεί να είναι ελαστικές)

μετά απο λίγο διάστημα την βάζεις στην ομάδα την ώρα του φαγητού και όλα θα είναι καλά.

[ZHNA]

ειναι σε ηλικία όπου μπορείς να μαθεις καποια πράγματα.

μπορεί κατι να μην της άρεσε στον τρόπο που γίνεται η διαδικασία του φαγητού.

μήπως θα ήθελε να κάθεται σε μια καρέκλα λιγο πιο πέρα, να εχει ησυχία για να φαει? με μισανοιχτη την πόρτα για να βλέπει την τάξη?

κάποια παιδιά θέλουν την ησυχία τους σε αυτό.

μήπως κάποιος προσπάθησε να την ταίσει με το ζόρι?

(συμβουλέψου την διεύθυνση κ τις δασκάλες για αυτό οσον αφορά το που μπορεί να είναι ελαστικές)

μετά απο λίγο διάστημα την βάζεις στην ομάδα την ώρα του φαγητού και όλα θα είναι καλά.

 

Δεν ξέρω με τι τροπους την προσπαθησαν για το φαγητο, αλλά πιστεύω οτι την προσπαθησαν αρκετα...

 

Μου λεγανε συνεχεια με στεναχώρια ότι δεν εφαγε, και καποια στιγμη μου γραψανε και στο χαρτι να συζητήσουμε για το θεμα, και καταλήξαμε να μην την πιεσουμε...

 

Τις πρωτες 2 μέρες πάντως έφαγε λίγο, και μετά μόλις την προσπαθούσανε, έκλαιγε για να μην φαει...

 

Και τωρα ακόμα, 4 εβδομάδες μετα, λεει το ίδιο ποιημα:

 

To πρωι -δεν θελω να φαω , μονο να παιξω-

 

Το μεσημερι- εγω δεν εφαγα-

[Μαρια Στυλιανακη]

κάποιες φορές, τα παιδιά μέσω μιας άρνησης προσπαθούν να ανακτήσουν τον χαμένο έλεγχο (που εγινε με αυτή την αλλαγή) στην καθημερινότητά τους.

 

αναγκαστικά εκεί πρέπει να πάει κάποιος με τα νερά του παιδιού και να βρει άλλους τρόπους, τρόπους με τους οποίους να είναι συμφωνο το παιδί,

για να φάει.

ή περισσότερα το πρωι και το μεσημέρι, ή κόλπα, απο την διεύθυνση την ώρα που είναι εκεί.

 

απο την στιγμή όμως που έχει βάρος φυσιολογικό, και τρώει τις υπολοιπες ώρες εκτός σταθμού πιστευω ότι είναι κάτι που αν αφεθεί, θα αλλάξει κ

όταν το παιδί αισθανθεί άνεση θα φάει.

καλό θα ήταν να μην γίνει μεγάλο θέμα στις συζητήσεις.

 

οπότε λίγη υπομονή!

[Vicky1977]

ΖΗΝΑ σε καταλαβαίνω απόλυτα...Καταθέτω κι εγώ την δική μου σχετική εμπειρία...

 

Κι εμένα ο γιος μου ήταν και είναι ένα λιγόφαγο παιδί (4 χρονών - 15,5 κιλά).

Την 1η χρονιά στον παιδικό σταθμό έτρωγε μόνο ψωμί. Την 2η χρονιά κατάφεραν οι δασκάλες του να τον κάνουν να φάει τα πάντα , με κόλπα και παιχνίδια και μικροδωράκια...

Φέτος, δεν τρώει πάλι τίποτα παρά μόνο ψωμάκι και μήλο. Από το πρωί που ξυπνάει, η πρώτη του κουβέντα είναι " τί φαί έχουμε σήμερα στο σχολείο?" και μόλις του πω, απαντάει "εγώ δεν θέλω να φάω τίποτα, μόνο ψωμάκι". Επίσης, σε εμένα λέει ότι δεν θέλει να κάνει την προσευχή του στο σχολείο, δεν θέλει να παίξει έξω στην αυλή κλπ. κάτι όμως που δεν το κάνει στο σχολείο, εκεί φέρεται φυσιολογικά.

Κατάλαβα, μιλώντας και με τη δασκάλα του ότι όλα είναι θέμα ζήλειας αφού φέτος στον ίδιο σταθμό βρίσκεται και η μικρότερη αδερφή του (14 μηνών)!!!!!!!

Βλέπω λοιπόν ότι όλα είναι θέμα αντίδρασης και μάλλον ζητάει την προσοχή μας με κάποιο τρόπο (παρόλο που από τη γέννηση της μικρής μου του δίνουμε ΠΟΛΛΗ προσοχή).

Πιστεύω κι εγώ ότι θα αλλάξει αυτή η κατάσταση σύντομα... Εν τω μεταξύ, φροντίζω να τρώει στο σπιτί καλά γεύματα (όσο αυτό είναι δυνατόν γιατί και στο σπίτι τραβάμε ένα ζόρι με το φαγητό...)

 

Αυτά και από εμένα... Υπομονή και όλα (πιστεύω) θα φτιάξουν !!!

[Christie]

Καλημερα κι απο μενα, μια ομοιοπαθούσα μαμα ... Ξεκινησαμε παιδικό σταθμό πριν μια εβδομάδα ακριβώς... Ενω σε γενικες γραμμες εχει αρχισει να ψιλοκαθεται περισότερη ωρα χωρις να κλαει (γιατι τις πρωτες μερες δεν καθοταν ουτε μια ωρα), και αυτο με εχει ενθαρρυνει καπως, εντουτοις το θεμα με το φαγητο της με εχει απογοητευσει πλήρως

 

Κι η δική μας ειναι μια περιπτωση οπως η μικρη της Ζηνας, λιγοφαγο παιδι γενικα που απο οταν αρχισαμε να τρωμε επρεπε να κανουμε τον καραγκιοζη για να φαει λιγακι αλλα και ακομα πρεπει με κατι να την απασχολουμε για να τα καταφερουμε... Ποτε δεν λεει οτι πειναει και αν δεν την κυνηγαμε απο πισω δεν προκειται να φαει (και να σκεφτεις οτι τα κοροιδευα αυτα μεχρι τωρα)... Να φανταστειτε τον Αυγουστο που πήγαμε διακοπες, βγηκε και απο το προγραμμα της και οταν γυρισαμε ειχε μεινει η σκια του εαυτου της

 

Στο θεμα μας τωρα, στον παιδικο μεχρι τωρα εχει κατσει μεχρι 11:30-12:00 το αργοτερο, αλλα ετσι κι αλλιως το σκεπτικό μας ηταν να καθεται μεχρι τη 13:00-13:30 και μετα να την παιρνει η μαμα μου σπιτι (την κρατουσε μεχρι τωρα αποκλειστικα)... Στο σταθμο δεν τρωει τιποτα απολύτως, και τις τελευταιες μερες με παιδευει να πιει και το γαλα το πρωι που τουλαχιστον αυτο το επινε ευχαριστα... Αλλα κει οταν θα γυρισει σπιτι ειναι μεσα στη μιζερια και την αρνηση, πολυ περισσοτερο απο πριν, με αποτελεσμα να υποσιτιζεται και να εχει αδυνατισει καπως... Ειναι μετα βιας 11,5 κιλα και φοβαμαι οτι αν συνεχισει να μην τρωει θα αρρωστησει στο τελος

 

Αφου σκεφτομαι πλεον σοβαρα να την σταματησω απο τον παιδικο αν συνεχιστει αυτο, που θα το κανω με πονο ψυχης γιατι το ηθελα πολύ να παει σχολειο

 

Εσεις τι θα κανατε στη θεση μου μιας και βλεπω οτι εχουμε το ιδιο προβλημα

[ZHNA]

ΖΗΝΑ σε καταλαβαίνω απόλυτα...Καταθέτω κι εγώ την δική μου σχετική εμπειρία...

 

Κι εμένα ο γιος μου ήταν και είναι ένα λιγόφαγο παιδί (4 χρονών - 15,5 κιλά).

Την 1η χρονιά στον παιδικό σταθμό έτρωγε μόνο ψωμί. Την 2η χρονιά κατάφεραν οι δασκάλες του να τον κάνουν να φάει τα πάντα , με κόλπα και παιχνίδια και μικροδωράκια...

Φέτος, δεν τρώει πάλι τίποτα παρά μόνο ψωμάκι και μήλο. Από το πρωί που ξυπνάει, η πρώτη του κουβέντα είναι " τί φαί έχουμε σήμερα στο σχολείο?" και μόλις του πω, απαντάει "εγώ δεν θέλω να φάω τίποτα, μόνο ψωμάκι". Επίσης, σε εμένα λέει ότι δεν θέλει να κάνει την προσευχή του στο σχολείο, δεν θέλει να παίξει έξω στην αυλή κλπ. κάτι όμως που δεν το κάνει στο σχολείο, εκεί φέρεται φυσιολογικά.

Κατάλαβα, μιλώντας και με τη δασκάλα του ότι όλα είναι θέμα ζήλειας αφού φέτος στον ίδιο σταθμό βρίσκεται και η μικρότερη αδερφή του (14 μηνών)!!!!!!!

Βλέπω λοιπόν ότι όλα είναι θέμα αντίδρασης και μάλλον ζητάει την προσοχή μας με κάποιο τρόπο (παρόλο που από τη γέννηση της μικρής μου του δίνουμε ΠΟΛΛΗ προσοχή).

Πιστεύω κι εγώ ότι θα αλλάξει αυτή η κατάσταση σύντομα... Εν τω μεταξύ, φροντίζω να τρώει στο σπιτί καλά γεύματα (όσο αυτό είναι δυνατόν γιατί και στο σπίτι τραβάμε ένα ζόρι με το φαγητό...)

 

Αυτά και από εμένα... Υπομονή και όλα (πιστεύω) θα φτιάξουν !!!

 

Τα ίδια πράγματα, ακριβώς δηλαδή.....

 

Και τωρα αποκτήσαμε και άλλα....

 

Εχουμε το πρωι, δεν θα φάω, ή δεν θα παιξω, (απάντηση ωραία , κάνε ότι θέλεις) και είμαστε στην2η νύχτα που ξυπνάμε άγρια χαράματα και δεν ξέρουμε τι θέλουμε...

 

Και εντάξει βρε παιδιά, στο φαγητό , κάνεις υπομονή, και προσπαθείς στο σπίτι...

 

Στον υπνο, που μετά ειναι και αυτή κομμάτια, τι κάνεις ???

 

Σήμερα ο ανδρας μου, μου ειπε να μην την παμε αυπνη....

Και εγώ του ειπα ότι αν δεν κοιμάται απο αντίδραση, μετα θα το παρει βιολι χειρότερο. Θα καταλάβει δηλαδή, ότι δεν κοιμάμαι = δεν εχει παιδικο (με το φτωχο μυαλο μου δηλαδη)

Αλλα τι ???? Θα το πηγαινω αφαγωτο, αυπνο, δεν θα τα παιξει ???

 

Πραγματικα δεν ξέρω τι να κάνω ......

[ZHNA]

 

Αφου σκεφτομαι πλεον σοβαρα να την σταματησω απο τον παιδικο αν συνεχιστει αυτο, που θα το κανω με πονο ψυχης γιατι το ηθελα πολύ να παει σχολειο

 

Εσεις τι θα κανατε στη θεση μου μιας και βλεπω οτι εχουμε το ιδιο προβλημα

 

Φίλη μου, εμένα και η παιδίατρος, και οι κοπέλες στον σταθμό, και η Μαρία η Στυλιανακη εδώ, μου είπαν να επιμείνω και να μην ανησυχω...

 

Ειναι αλήθεια, ότι τα περισσότερα παιδάκια από οτι ακούω , διαβάζω τον τελευταίο μηνα που το ψαχνω πανικόβλητη, σε λίγους μήνες συνηθίζουν...

 

Το θεμα είναι, ότι μάλλον βλέπωντας ότι δεν "πιάνει" το θεμα του φαγητού, προστείθονται και άλλα...

 

Πόσο υπομονή πια ?????

[ZHNA]

Εχω αρχίσει σοβαρά να σκέφτομαι καμμια επίσκεψη σε παιδοψυχολόγο...

 

ΤΟΟΟΣΗ αντίδραση πια ??????

 

Ξερει καμμια απο εσάς κανέναν ?????

[Christie]

Παντως σημερα η δική μου και μετα απο μια βδομαδα μολις, δεν εκλαψε καθολου, ουτε αντεδρασε όταν την πηγα και την αφησα, ουτε καν πιπιλα δε ζητησε ..

 

Το φαγητο παραμενει ενα θεμα αλλα θα το παλαίψουμε ταιζοντας την περισσοτερο στο σπιτι (λεμε τωρα )... Τουλαχιστον η μικρη μου δεν εχει προβλημα με τον υπνο, ισα ισα που δεν ξυπναει το πρωι...

 

Απο αντιδρασεις βεβαια στο σπιτι και ανυπακοη αλλο τιποτα, αλλα προσπαθουμε να μην της πηγαινουμε πολυ κοντρα (οσο ειναι εφικτο) τωρα που ειναι σε φαση προσαρμογης στον παιδικο.. Ενω ηταν σε γενικες γραμμες ενα ηρεμο παιδι, εχει αλλαξει συμπριφορα αρκετα...

 

Τελος παντως, θα δουμε πως θα τα καταφερουμε

[Vicky1977]

Εχω αρχίσει σοβαρά να σκέφτομαι καμμια επίσκεψη σε παιδοψυχολόγο...

 

ΤΟΟΟΣΗ αντίδραση πια ??????

 

Ξερει καμμια απο εσάς κανέναν ?????

 

Ναι, να τα πάμε όλα μαζί να κάνουν ομαδικές συνεδρίες !!!

 

Οχι, εντάξει, δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα... Ηδη εμένα ο μικρός ξυπνάει με λιγότερη γκρίνια και δεν ρωτάει για το φαγητό... Επίσης, προχθές έφαγε λίγο ψάρι, τις προάλλες λίγα φασολάκια, οπότε θεωρώ ότι κάνουμε μικρά βήματα προόδου!

Χρειάζεται υπομονή !!! Εμένα τον 1ο χρόνο (ΟΛΟ τον χρόνο) έτρωγε ΜΟΝΟ ψωμί, αλλά τα καταφέραμε !!!

 

Κι από την άλλη έχω την κόρη μου που είναι 14 μηνων και μόνο τις πέτρες δεν τρώει !!!! Καμία σχέση, λες και δεν είναι αδέρφια...

 

ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΥΠΟΜΟΝΗ...

Χρειάζεται να επιμείνουμε και να μην υποχωρήσουμε γιατί θα το εκμεταλλευτούν. Ο παιδικός σταθμός τους κάνει πολύ καλό σε πολλά θέματα (γνώμη μου πάντα) !

[ZHNA]

 

ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΥΠΟΜΟΝΗ...

Χρειάζεται να επιμείνουμε και να μην υποχωρήσουμε γιατί θα το εκμεταλλευτούν. Ο παιδικός σταθμός τους κάνει πολύ καλό σε πολλά θέματα (γνώμη μου πάντα) !

Μωρέ καλή η υπομονή, αλλά οταν αρχίζει και τα κόλπα στον ύπνο, και πλέον μπάινει το θέμα αντοχών και υγείας, και για αυτήν και για εμάς ????

[Μαρια Στυλιανακη]

κάποιες φορές, τα παιδιά μέσω μιας άρνησης προσπαθούν να ανακτήσουν τον χαμένο έλεγχο (που εγινε με αυτή την αλλαγή) στην καθημερινότητά τους.

 

δώσε ευκαιρία να ελέγχει άλλα πράγματα.

 

τι ρουχα. τι παπούτσια,τι μαλλιά,

τι παιχνιδια . θα φορέσει θα χτενισει, θα κατεβάσει...

όλα αυτά ρωτα τον θέλεις αυτό ή αυτό ?

σε όλα να διαλέγει μεταξύ δυο επιλογών.

 

οταν αισθανεται οτι ελεγχει τα άλλα πράγματα , το θέμα του φαγητού και η αντισταση σε αυτό, ίσως φαινεται πιά ένα πολύ βαρετο θέμα.

[ZHNA]

κάποιες φορές, τα παιδιά μέσω μιας άρνησης προσπαθούν να ανακτήσουν τον χαμένο έλεγχο (που εγινε με αυτή την αλλαγή) στην καθημερινότητά τους.

 

δώσε ευκαιρία να ελέγχει άλλα πράγματα.

 

τι ρουχα. τι παπούτσια,τι μαλλιά,

τι παιχνιδια . θα φορέσει θα χτενισει, θα κατεβάσει...

όλα αυτά ρωτα τον θέλεις αυτό ή αυτό ?

σε όλα να διαλέγει μεταξύ δυο επιλογών.

 

οταν αισθανεται οτι ελεγχει τα άλλα πράγματα , το θέμα του φαγητού και η αντισταση σε αυτό, ίσως φαινεται πιά ένα πολύ βαρετο θέμα.

 

Σε ευχαριστούμε τόσο πολύ, για τις χρήσιμες συμβουλές σου!

[Μαρια Στυλιανακη]

ενημερωσε και για τις εξελίξεις απο εδώ και πέρα!

[ZHNA]

ενημερωσε και για τις εξελίξεις απο εδώ και πέρα!

 

Εχθές, είχαμε συνάντηση γονέων στον παιδικό....

 

Ειδαμε την δασκάλα , γνωριστήκαμε με τους γονείς, συζητήσαμε από κοινού, και είδα ότι όντως μιλάμε για μια τάξη 8 παιδιών, με πολύ συμπαθητική και συνεργάσιμη δασκαλα, και την βοηθό της.

 

Μας ζήτησε να μιλήσουμε μετά και κατ΄ιδίαν για τα παιδάκια μας, και εμάς μας είπε, ότι εκτός του φαγητού που είναι αρνητική, και ρωτάει πλέον τι έχει για φαγητό, αλλά κάθεται και κοιτάζει χωρίς να θέλει να φάει, δεν θέλει να συμμετέχει στις περισσότερες δραστηριότητες, (αλλά καμμια φορα ξεχνιέται και συμμετεχει, ειδικά σε μουσική και χορό) και την προβληματίζει, που δείχνει ότι προσπαθεί να χαμογελάσει, ενω δεν της το ζητάει κανείς. Δηλαδή, σαν να προσπαθεί να κρύψει τα συναισθήματά της.

Μας είπε να την παροτρύνουμε να μιλάει για τα συναισθήματά της.

 

Νέο θέμα ????

 

Κάπου , κάτι έχω διαβάσει σχετικά εδώ, αλλα δεν το βρήσκω....

 

Πάντως, το βράδυ που γυρίσαμε, παιζοντας, της έκανα μια νύξη περί στεναχώριας, και δεν είχε προβλημα να μου πει ότι ήταν στεναχωρημένη σήμερα το πρωι που την πήγαμε στο σχολείο.

 

Συγκεκριμένα, μου είπε, ειμαι στεναχωρημένη, γιατί δεν έχω μαζί μου στο αμάξι την πιπίλα.

 

Και εγώ της είπα, δεν πειράζει όταν στεναχωριέσαι, να το λές στην μαμά, ή στην κυρία Δεσποινα. Ολα τα παιδάκια και οι μεγάλοι στεναχωριούνται. Την πιπίλα θα την πάρουμε στο σπίτι, και αν θέλεις θα την πέρνουμε και στο σχολείο...

 

Αρα, που το προβλημα....

Μήπως το παρουσιάζει μόνο στον παιδικό???

Ποιά ειναι τα γνωρίσματα, που θα με ανησυχήσουν , αν πρέπει να με ανησυχήσουν ????