φοβάται στο κολυμβητήριο

[mpilakos]

καλησπέρα σας!έχω ένα μικρό προβληματάκι με τον μικρούλη μου ο οποίος πριν απο μία εβδομάδα έγινε 3 χρονών.αρχές σεπτεβρίου αποφάσισα να τον γράψωστο κολυμβητήριο. όταν μίλησα στην αρχή με τους υπέυθυνους εκεί μοθ είπαν ότι γενικά είναι μικρός αλλά να τον στείλω δοκιμαστικά. πήγαμε την 1η φορά έκλαιγε και μπήκε ελάχιστα. πήγαμε την 2η φορα έκλαιγε ξανά και μπήκε ελάχιστα. την 3η φορά αφού καταφέραν και τον βάλαν σταμάτησε να κλαίει μετα από λίγη ώρα αλλά ο φόβος φαινόταν στα μάτια του λίγο. με το που τελείωσε χαιρόταν τόσο πολύ και μου έλεγε συνέχει "μαμα έκανα κολύμπι" και χάρηκα τόσο πολύ που του άρεσε τελικα. Ετσι μου είπαν να τον γράψω κανονικά για να πηγαίνει. Πήγαμε ξανά έκλαιγε πάλι στην αρχή μετα σταμάτησε και όλα μελι γάλα και τι καμάρι που ειχε που έκανε κολύμπι! την επόμενη και μεθεπόμενη όμως με το που φτάναμε στο κολυμβητήριο άρχισε να κλαίει από την είσοδο που φτάναμε και αρνιόταν να μπει ενώ όταν μίλουσαμε μεταξύ μας έλεγε ότι θέλει να πάει και να κάνει κολύμπι. μετά από το προηγούμενο συτμβάν αποφάσισα να μην τον ξαναπάω. αλλά χθες το βράδυ όταν κάναμε μπάνιο μου λέει πάλι "μαμά θα πάμε στην πισίνα?" και του είπα ότι αν θα κλαίει δεν μπορούμε να πάμε, αλλά πάλι επέμενε ότι θέλει .Τι να κάνω? να του δώση άλλη μια ευκαιρία? Ακατόρθωτο πάντως δεν είναι να μάθει να κολυμπάει αφού είδα και συνομίληκά του να κολυμπάνε.αν υπάρχει γονιός με παρόμοια εμπειρία ας μου πει τη γνώμη του!

[mmdad]

και εμενα με απασχολει γιατι φοβουνται και οι δυο. Μπαινουν μονο μαζι μου για να συνηθιζουν την αισθηση.. Πχ ουτε ο μεγαλος ηθελε να κανει με δασκαλο.

Πρσωπικα πιστευω οτι ειναι βασικο να μαθουν να κολυμπανε αλλα αν του ειναι τοσο δυσαρεστο...

[Βερενίκη]

Εγώ λέω να τον αφήσεις ένα χρόνο και να προσπαθήσεις ξανά στα 4. Δεν πρέπει να ξεκινάει το παιδί με κλάμα τέτοια ευχάριστη δραστηριότητα. Θα τη μισήσει για πάντα. Αν υπάρχει σπουδαίος λόγος να κάνει κολύμπι στα 3, μπορείς να τον πας σε μία πισίνα, όχι αθλητική (πχ. ξενοδοχείου, κάποια στην Αθήνα έχουν και κλειστή), ώστε να εξοικειωθεί με την εικόνα της πισίνας, που είναι διαφορετική από αυτή της θάλασσας. Μετά θα του είναι ευκολότερο.

Κυρίως μην το διαχειρίζεται σαν προσωπική απογοήτευση (ξέρεις, το δικό μου παιδί κλπ κλπ). Και ο δικός μου θέλει να πηγαίνει και μετά μένει έξω. Πήγαμε μία, δύο, μετά του είπα ότι η πισίνα δεν είναι για να παρακολουθούμε τα άλλα παιδάκια και δεν μου το ξαναζήτησε.

[mpilakos]

κορίτσια, ευχαριστώ πολύ για την βοήθειά σας.το καλύτερο πιστεύω και εγώ είναι να περιμένω μέχρι του χρόνου που θα κλείσουμε τα 4, γιατί όντως η κολύμβηση είναι κάτι ευχάριστο όχι κάτι που να πάμε και να κλαίμε.ελπίζω μόνο να πάνε όλα καλά τότε. πάντωσ είναι πολύ περίεργο που το καλοκαίρι στη θάλασσα έμπαινε και μετά έκλαιγε γιατί δεν ήθελε να βγει. άβυσσος η ψυχή ενός παιδιου, τι να πω

[nikolas2009]

κορίτσια, ευχαριστώ πολύ για την βοήθειά σας.το καλύτερο πιστεύω και εγώ είναι να περιμένω μέχρι του χρόνου που θα κλείσουμε τα 4, γιατί όντως η κολύμβηση είναι κάτι ευχάριστο όχι κάτι που να πάμε και να κλαίμε.ελπίζω μόνο να πάνε όλα καλά τότε. πάντωσ είναι πολύ περίεργο που το καλοκαίρι στη θάλασσα έμπαινε και μετά έκλαιγε γιατί δεν ήθελε να βγει. άβυσσος η ψυχή ενός παιδιου, τι να πω

 

Εγώ πάλι έχω αντίθετη άποψη με τα κορίτσια (όχι επειδή είμαι αγόρι!), έχοντας τον μικρό μου από 5,5 μηνών σε πισίνα. Νομίζω οτι τώρα που έγινε μια αρχή είναι καλή ευκαιρία να το συνεχίσεις παρά να το διακόψεις και να ξεκινήσεις πάλι από την αρχή σε ένα χρόνο, ίσως επιβεβαιώνοντας κάπου τον υποσεινήδητό του φόβο οτι το κλύμπι ήταν όντως επικίνδυνο για την ηλικία του.

 

ΟΛΑ τα παιδιά φοβούνται στην αρχή, κάποια περισσότερο κάποια λιγότερο, κάποια θέλουν 5-6 φορές να υπερκαλύψουν τον φόβο, κάποια θέλουν 15 φορές... Ο δικός μου π.χ. που είχε πρωτομάθει στην πισίνα χρειάστηκε αρκετές προσπάθειες το πρώτο καλοκαίρι να προσαρμοστεί στη θάλασσα (λόγω θερμοκρασίας κυρίως αλλά και γιατί η θάλασσα του φαντάζει τεράστια σε σχέση με την μικρή, προκαθορισμένη πισίνα με τα διάφανα νερά). Σήμερα είναι 3,5 και μπαίνει στη θάλασσα μόνος του και κολυμπάει άνετα με ένα μακαρόνι ή με βατραχοπέδιλα.

 

Δώσε κιάλλο χρόνο, προσπαθώντας να χαμηλώσεις τόνους στη φοβική του αντίδραση και να μεγαλώσεις τους τόνους όταν νιώθει χαρούμενος που κολύμπησε. Μίλα ξανά με τους ανθρώπους του κολυμβητηρίου για το πως να το χειριστείς καλύτερα...Μπορείς επίσης να ψάξεις για τμήματα baby swimming στα οποία επιτρέπουν και στους γονείς να κολυμπούν, οπότε να ξεπεραστεί πιό γρήγορα η προσαρμογή, και του χρόνου να μπορεί να χαίρεται το κανονικό κολυμβητήριο μόνος του...

[mmdad]

Εγώ πάλι έχω αντίθετη άποψη με τα κορίτσια (όχι επειδή είμαι αγόρι!), έχοντας τον μικρό μου από 5,5 μηνών σε πισίνα. Νομίζω οτι τώρα που έγινε μια αρχή είναι καλή ευκαιρία να το συνεχίσεις παρά να το διακόψεις και να ξεκινήσεις πάλι από την αρχή σε ένα χρόνο, ίσως επιβεβαιώνοντας κάπου τον υποσεινήδητό του φόβο οτι το κλύμπι ήταν όντως επικίνδυνο για την ηλικία του.

 

ΟΛΑ τα παιδιά φοβούνται στην αρχή, κάποια περισσότερο κάποια λιγότερο, κάποια θέλουν 5-6 φορές να υπερκαλύψουν τον φόβο, κάποια θέλουν 15 φορές... Ο δικός μου π.χ. που είχε πρωτομάθει στην πισίνα χρειάστηκε αρκετές προσπάθειες το πρώτο καλοκαίρι να προσαρμοστεί στη θάλασσα (λόγω θερμοκρασίας κυρίως αλλά και γιατί η θάλασσα του φαντάζει τεράστια σε σχέση με την μικρή, προκαθορισμένη πισίνα με τα διάφανα νερά). Σήμερα είναι 3,5 και μπαίνει στη θάλασσα μόνος του και κολυμπάει άνετα με ένα μακαρόνι ή με βατραχοπέδιλα.

 

Δώσε κιάλλο χρόνο, προσπαθώντας να χαμηλώσεις τόνους στη φοβική του αντίδραση και να μεγαλώσεις τους τόνους όταν νιώθει χαρούμενος που κολύμπησε. Μίλα ξανά με τους ανθρώπους του κολυμβητηρίου για το πως να το χειριστείς καλύτερα...Μπορείς επίσης να ψάξεις για τμήματα baby swimming στα οποία επιτρέπουν και στους γονείς να κολυμπούν, οπότε να ξεπεραστεί πιό γρήγορα η προσαρμογή, και του χρόνου να μπορεί να χαίρεται το κανονικό κολυμβητήριο μόνος του...

Σας ζηλευω αλλα ειναι τελειως διαφορετικη η αντιμετωπιση απο ενα παιδι που μπαινει απο μωρο στη θαλασσα ή στην πισινα και διαφορετικη οταν ερχετε σε επαφη με το υγρο στοιχειο σε ηλικια που καταλαναινει και φοβαται. Εχω εχω φωτογραφιες του μικρου ενος ετους να κοιμαται στο σωσιβιο τελειως χαλαρος και οταν πηγαμε ενα χρονο μετα να ουρλιαζει και να μην θελει να μπει.

Εμας μας βοηθησε η πισινα και τουλαχιστον φετος μπηκαν ευχαριστα στην θαλασσα αλλα οχι με θαρος.

[tzini]

Έχω δεί 3χρονα παιδάκια να κάνουν κ 10 μαθήματα για να σταματήσουν να φοβούνται!

Κ επίσης παιδάκια από baby σε κανονικό..... κλάαααααααααααααααααααμα!

 

Αλλά το αποτέλεσμα είναι σχεδόν πάντα να γίνονται δελφινάκια!

Αρκεί ο γονέας να είναι ψύχραιμος κ σταθερός.

[evasa]

Εμενα ο γιος δεν ηθελε ουτε να τη βλεπει τη θαλασσα. Οσο μεγαλωνε εμπενε σιγα σιγα αλλα παντα γαντζωμενος πανω μου. Εδω και ενα χρονο κανει μαθηματα στην πισινα, ειναι πεντε χρονων. Στην αρχη δεν ηθελε με τιποτα, να κλαιει, να καθεται εξω μονος του. Τον συνεχισα ομως και τωρα κανει και βουτιες και πραγματικα ευχαριστηθηκαμε φετος τη θαλασσα. Απλως θεωρω οτι πρεπει να μαθει να κολυμπαει οπωσδηποτε. Ειμαστε σε νησι και ειναι απαραιτητο. Μετα ας κανει οτι αθλημα του αρεσει.

[Edinburgh]

Επειδή κι εμείς είχαμε το ίδιο πρόβλημα, δε θέλει καθόλου πίεση. Εξάλλου η κολύμβηση δεν είναι κάτι υποχρεωτικό που πρέπει να κάνει απο μωρό ούτως ώστε να αξίζει να το σκληραγωγήσεις. Το μπάνιο το λατρεύουμε. Τη χαώδη θάλασσα όχι ακόμα. Κάποια στιγμή θα το θελήσει μόνος του. Ως τότε, απολαμβάνουμε άλλες δραστηριότητες.

[filoudaki]

Εχουμε το ίδιο πρόβλημα, και εμένα ο μικρός είναι 3 τώρα. Ξεκίνησε κολυμβητήριο μέσω του παιδικού.

Στην θάλασσα του άρεσε, αλλά ποτέ μονος του, πάντα γατζωμένος πάνω μας.

 

Τώρα στην πισίνα πήγε και μας είπε η δασκάλα του οτι στην αρχή έκλαψε λίγο και μετά ηρέμησε.

την 2η φορά ήταν καλύτερα λεέι η δασκάλα.

 

ομως ο μικρός καθε μέρα με ρωτάει πότε είνια Παρασκευή?(μέρα πισινας)

του λέω, και μετά μου απαντάει: τοτε δεν θα βαζω τα παντοφλάκια! (''για να είμαι αρρωστος, δλδ και να γλιτωνω την πισίνα''! εννοεί)

 

Τί κάνω τον στέλνω ή όχι?

Ο άντρας μου λεει όχι εγώ λεω να το παλεψουμε λίγο ακόμη...

[sagia]

και εμενα τα ιδια..κλεισαμε ενα μηνα στην πσινα και σημερα τελευταιο μαθημα παλι μας ακουσε ολο το κολυμβητηριο!! ασε που κατουρησε επιτηδες μεσα στα αποδυτηρια!!!τετοια αρνηση και φοβο!!!και κλαααμα!!! εγω παντως τον σταματαω και ισως του χρονου στα 4 του, ξαναβλεπουμε.στη θαλασσα μπαινει ευχαριστα, αλλα στην πισινα καθε πρωι μου ελεγε οτι δε θελει να παει. παντως ειναι και μικρα...εχει μεγαλη διαφορα αν το παιδι ειναι 3 ή 3,5 ή ακομα καλυτερα 4χρ.

[Edinburgh]

Εχουμε το ίδιο πρόβλημα, και εμένα ο μικρός είναι 3 τώρα. Ξεκίνησε κολυμβητήριο μέσω του παιδικού.

Στην θάλασσα του άρεσε, αλλά ποτέ μονος του, πάντα γατζωμένος πάνω μας.

 

Τώρα στην πισίνα πήγε και μας είπε η δασκάλα του οτι στην αρχή έκλαψε λίγο και μετά ηρέμησε.

την 2η φορά ήταν καλύτερα λεέι η δασκάλα.

 

ομως ο μικρός καθε μέρα με ρωτάει πότε είνια Παρασκευή?(μέρα πισινας)

του λέω, και μετά μου απαντάει: τοτε δεν θα βαζω τα παντοφλάκια! (''για να είμαι αρρωστος, δλδ και να γλιτωνω την πισίνα''! εννοεί)

 

Τί κάνω τον στέλνω ή όχι?

Ο άντρας μου λεει όχι εγώ λεω να το παλεψουμε λίγο ακόμη...

 

 

 

Mια φορά ακόμα. Αν δε θέλει, αστον για φέτος. Είναι μωρό. Ας τα πιέζουμε για πιο ουσιώδη θέματα, αν κάπου πρέπει να πιέσουμε...

[chrysaki]

Κι εμείς έτσι, πέρσι που ήταν 3 έκανε τρία δοκιμαστικά και δεν το ήθελε, οπότε δεν το συνεχίσαμε. Φέτος με το πρώτο δοκιμαστικό έδειξε ενθουσιασμό(φοβόταν βέβαια να μπει στην αρχή αλλά είχε ενθουσιασμό το παιδί όταν μπήκε και όση ώρα ήταν μέσα χαμογέλαγε), οπότε και στην ερώτησή μας αν θα πηγαίνουμε συνέχεια απάντησε ναι και τον γράψαμε. Οπότε κι εγώ πιστεύω πως δε θέλει πίεση στα μικρά παιδιά.

[tzini]

Εχουμε το ίδιο πρόβλημα, και εμένα ο μικρός είναι 3 τώρα. Ξεκίνησε κολυμβητήριο μέσω του παιδικού.

Στην θάλασσα του άρεσε, αλλά ποτέ μονος του, πάντα γατζωμένος πάνω μας.

 

Τώρα στην πισίνα πήγε και μας είπε η δασκάλα του οτι στην αρχή έκλαψε λίγο και μετά ηρέμησε.

την 2η φορά ήταν καλύτερα λεέι η δασκάλα.

 

ομως ο μικρός καθε μέρα με ρωτάει πότε είνια Παρασκευή?(μέρα πισινας)

του λέω, και μετά μου απαντάει: τοτε δεν θα βαζω τα παντοφλάκια! (''για να είμαι αρρωστος, δλδ και να γλιτωνω την πισίνα''! εννοεί)

 

Τί κάνω τον στέλνω ή όχι?

Ο άντρας μου λεει όχι εγώ λεω να το παλεψουμε λίγο ακόμη...

 

Δικαιούται με τη συνδρομή μέσω σταθμού κ μια μέρα ακόμη την εβδομάδα επίσκεψη στην πισίνα?

Χωρίς το σχολείο, με εσάς εννοώ.

Έχω δεί τις κοπέλες τις φυσικής αγωγής να είναι σε πολύ δύσκολη θέση με ένα παιδάκι αγκαλιά να κλαίει, τους άλλου βοηθούς να μην μπορουν να κάνου κάτι παραπάνω κ στο τέλος να δίνουν το παιδάκι στους γονείς.

Αρκετά παιδάκια όμως τα καταφέρνουν έστω κ δύσκολα, γιατί το πέρνουν οι γονείς κ το ηρεμούν κ μετά ξανά μπλουμ στο νερό.

Το βασικό είναι να σας επιτρέπουν την είσοδο σε πολύ κοντινή απόσταση από την πισίνα έστω κ με ποδονάρια.

 

Είναι λίγο αγχΟτικό για όλους τους παρεβρισκόμενους.

[G.Geo]

Κι εμείς ξεκινήσαμε πισίνα φέτος που είμαστε 4. Στην θάλασσα το καλοκαίρι του άρεσε πάρα πολύ και όπου ήταν ρηχά μπαινόβγαινε μόνος του. Ετσι σκέφτηκα ότι θα ήταν καλο να ξεκινήσουμε κολυμβητήριο. Οταν όμως ήρθε η ώρα , άρχησαν τα κλάματα. 1η μέρα: κλάμα γοερό και πήγα κοντά. 2η το ίδιο. 3η μέρα με απειλή μπήκε μέσα και συνέχισε με λίγο κλάμα. 4η μέρα με απειλή πήγε στο τρενάκι αλλά δεν ξαναάκλαψε! 5η και 6η μέρα χωρίς κλάματα, απλά με παράπονο ρώτησε ποια θα είναι η δασκάλα! Του αρέσει μία συγκεκριμένη και όταν είναι αυτή πλέον δεν έχουμε κανένα πρόβλημα. Οταν είναι η αλλη δεν τρελένεται αλλά οκ. Απ' ότι μου είπαν πάντως αλλοι γονείς εκεί, θέλει χρόνο ένα παιδί για να συνηθίσει το κολυμβητήριο, όπως και κάθε τι καινούργιο φυσικά.

Τις τελευταίες 2 φορές (5η κ 6η) με χαιρέταγε συνεχώς από μέσα και χαμογελούσε, εννοείται όταν εβγαινε του έλεγα πόσο καλώς ήταν, τι ωραίες βουτιές έκανε κτλ.

Εμένα έπιασε η σταθερότητα μου και η απειλή (ότι αν κλαίει θα φύγω, ενώ αν δεν κλαίει, θα είμαι εκεί να τον βλέπω/ να τον χαιρετάω/ να τον καμαρώνω), αλλά έτσι είναι ο γιος μου, όλα τα καινούργια τα καίνουμε με πίεση, και μετά μας αρέσει κιόλας!!! Σε άλλο παιδάκι μπορεί να μην πιάσει αυτό.

Πάντως με τον ένα ή τον άλλο τρόπο -το κάθε παιδί είναι διαφορετικό- καλό είναι να εχουμε υπομονή και επιμονή, ώστε να έχουν τον χρόνο να συνηθήσουν πριν τα σταματήσουμε.

[filoudaki]

Δικαιούται με τη συνδρομή μέσω σταθμού κ μια μέρα ακόμη την εβδομάδα επίσκεψη στην πισίνα?

Χωρίς το σχολείο, με εσάς εννοώ.

Έχω δεί τις κοπέλες τις φυσικής αγωγής να είναι σε πολύ δύσκολη θέση με ένα παιδάκι αγκαλιά να κλαίει, τους άλλου βοηθούς να μην μπορουν να κάνου κάτι παραπάνω κ στο τέλος να δίνουν το παιδάκι στους γονείς.

Αρκετά παιδάκια όμως τα καταφέρνουν έστω κ δύσκολα, γιατί το πέρνουν οι γονείς κ το ηρεμούν κ μετά ξανά μπλουμ στο νερό.

Το βασικό είναι να σας επιτρέπουν την είσοδο σε πολύ κοντινή απόσταση από την πισίνα έστω κ με ποδονάρια.

 

Είναι λίγο αγχΟτικό για όλους τους παρεβρισκόμενους.

 

δεν νομίζω να μπορούμε να τον πάμε αλλη μέρα μες την εβδομάδα.

 

το πρόβλημα δεν είναι οσο είναι εκεί! εκεί μας λεει η δασκάλα του οτι κολυμπάει και είναι οκ, και χαρούμενος. την πρώτη φορά μονο έκλαψε, και τις 2 επόμενες ξανοίχτηκε σιγά σιγά και μόνος του.

Απλά νομίζω απο τα λεγόμενά του, οτι τον αγχώνει για κάποιον άγνωστο λόγο η πισίνα, το νερό, ίσως φοβάται ότι θα βουλιάξει...

 

Τώρα τον είχα αρρωστο, μόλις ξαναπάει παιδικό, θα το συζητήσω πάλι με την δασκάλα του.

[olive]

Τα ίδια κι εμείς με την τριών ετών κόρη μας.

 

Ενώ πηγαίναμε baby swimming από 6 μηνών με μεγάλη χαρά πάντοτε και με θάλασσα το ίδιο, κανένα πρόβλημα,

 

φέτος που θα ξεκινούσε στην μεγάλη πισίνα (baby swimming εννοείται)...απλά δεν μπήκε ποτέ!

 

Πήγαμε τρεις φορές και μάλιστα την τελευταία φορά μας ανέφερε ότι φοβάται το βυθό!

 

Δεν ξέρω αν είναι πραγματικός φόβος διότι στις καλοκαιρινές μας διακοπές έκανε μπάνιο μόνη της (με μακαρόνι) στην πισίνα του ξενοδοχείου καθώς και σε πισίνα συγγενικού προσώπου μέχρι το Σεπτέμβρη.

 

Ωστόσο δεν επέμεινα περισσότερο απλά διαλέξαμε να κάνουμε κάτι άλλο!

 

 

δεν νομίζω να μπορούμε να τον πάμε αλλη μέρα μες την εβδομάδα.

 

το πρόβλημα δεν είναι οσο είναι εκεί! εκεί μας λεει η δασκάλα του οτι κολυμπάει και είναι οκ, και χαρούμενος. την πρώτη φορά μονο έκλαψε, και τις 2 επόμενες ξανοίχτηκε σιγά σιγά και μόνος του.

Απλά νομίζω απο τα λεγόμενά του, οτι τον αγχώνει για κάποιον άγνωστο λόγο η πισίνα, το νερό, ίσως φοβάται ότι θα βουλιάξει...

 

Τώρα τον είχα αρρωστο, μόλις ξαναπάει παιδικό, θα το συζητήσω πάλι με την δασκάλα του.

 

filoudaki εγώ δεν θα τον ξαναέστελνα τον μικρό, από τη στιγμή που εκφράζει κάποια άρνηση στο σπίτι σημαίνει ότι κάτι τον ενοχλεί.

 

Εξάλλου φαντάζομαι ότι θα έχει την δυνατότητα να ξεκινήσει πάλι, μέσω παιδικού, όταν θα είναι 3,5 πια, θα έχει μεγαλώσει λίγο και ίσως το αντιμετωπίσει διαφορετικά τότε!