Όταν "κινδυνεύει" από μεγαλύτερα παιδάκια πως αντιδράμε;

[maira07]

Έχω προβληματιστεί πολύ τις τελευταίες μέρες σχετικά με το πως προστατεύουμε το μωράκι μας απέναντι σε μεγαλύτερα παιδιά που απλά παίζουν. Δύο περιστατικά στην παιδική χαρά μας συνέβησαν και δεν μπορώ να φανταστώ πια τακτική θα ήταν η καλυτερη.

Συγκεκριμένα την πρώτη φορά ένα παιδάκι στη διπλανή κούνια άρχισε να πετάει δυνατά άμμο πάνω μας. Επειδή δεν θεωρώ ότι ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνο απλά κοίταξα τη μητέρα που καθόταν σχετικά κοντά και εκείνη του φώναξε να μην πετάει άμμο. Το παιδάκι σταμάτησε για ένα λεπτό και συνέχισε. Εγώ μη ξέροντας τι να κάνω πήρα τον δικό μου και πήγαμε σε άλλη κούνια.

Περιστατικό δεύτερο. Δύο μπαμπάδες με ένα μωρό και δύο παιδάκια 6-7. Τα δύο μεγαλύτερα αγοράκια βάζουν το μωρό περίπου 1,5 έτους στην διπλανή μας κούνια η οποία δεν είχε και ασφάλεια και αρχίζουν να το κουνάνε με όλη τους τη δύναμη. Μια κυρία δίπλα μας τους κάνει παρατήρηση και αυτά συνεχίζουν με περισσότερη δύναμη λέγοντας ότι το μωρό χαίρεται. Οι δύο μπαμπάδες ατάραχοι πιο πέρα δεν γυρίζουν κάν να κοιτάξουν και συνεχίζουν τη συζήτηση. Στη συνέχεια το ένα αγοράκι μπαίνει ξαφνικά ανάμεσα σε μένα και την κούνια και σπρώχνει το μπουμπούκο μου. Εκεί σεληνιάστηκα. Του λέω πρόσεχε αγοράκι μου θα χτυπήσεις. Απαντάει δε με πειράζει. Του λέω όμως θα χτυπήσεις και τα μωράκια και μου ξανααπαντάει δε με πειράζει. Κι εγώ εκνευρισμένη (που δε θα έπρεπε) του λέω εμένα όμως με πειράζει.

Λάθος τακτική και τις δύο φορές. Ποιά όμως είναι η κατάλληλη τακτική; Αφήνουμε το μωρό να χτυπήσει μη θέλοντας να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και να συνηθίσει την επαφή με μεγαλύτερα παιδιά; Φωνάζουμε τους γονείς του άλλου παιδιού; Φεύγουμε για να μην χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση; Μιλάμε ευγενικά αλλά αυστηρά στο ξένο παιδάκι Και αν ο κίνδυνος είναι άμεσος όπως το ξαφνικό σπρώξιμο στην κούνια, πως μπορούμε να μην επέμβουμε και να το συζητήσου,με;

Έψαξα για παρόμοιο θέμα αλλά δεν κατάφερα να το βρω. Αν το θέμα έχει συζητηθεί σε άλλο τόπικ παρακαλώ τον administrator να μεταφέρει την ερώτησή μου εκεί.

[dora]

Εγω προσωπικα επειδη το παιδακι μου δεν ειναι ακομα σε ηλικια να υπερασπιστει τον εαυτο του απο τα μεγαλυτερα σαφως και επεμβαινω..

Και μαλιστα οχι τοσο διακριτικα οσο το χειριστηκες εσυ..

Συνηθως η τακτικη που ακολουθω ειναι να φωναξω.. καλα αυτο εδω το παιδακι ειναι μονο του εδω? μανα δεν εχεις παιδι μου να σε μαζεψει?

[Athena]

Βασικα κυριο μελημα σου ειναι να προφυλαξεις το παιδι σου απο τον οποιονδηποτε κινδυνο.Εγω αυτο που θα εκανα θα ηταν να δω που βρισκονται οι γονεις των "ατιθασων" παιδιων.Σε καμμια περιπτωση δεν μιλαμε ασχημα-προσβαλουμε τα παιδια γιατι πολυ απλα, ειναι παιδια.Αν δεν υπαρχει καποιος γονιος εκει μπορουμε να απευθυνθουμε στον φυλακα ή πολυ απλα να παμε πιο μακρυα οπου θα ειμαστε πιο ασφαλεις.

[Κυριακή]

Εγω προσωπικα επειδη το παιδακι μου δεν ειναι ακομα σε ηλικια να υπερασπιστει τον εαυτο του απο τα μεγαλυτερα σαφως και επεμβαινω..

Και μαλιστα οχι τοσο διακριτικα οσο το χειριστηκες εσυ..

Συνηθως η τακτικη που ακολουθω ειναι να φωναξω.. καλα αυτο εδω το παιδακι ειναι μονο του εδω? μανα δεν εχεις παιδι μου να σε μαζεψει?

Α μπράβο....αυτό θα έκανα και εγώ...

[IOKASTH]

εχω ακριβως τοιδιο προβλημα με τα μεγαλυτερα παιδακια στις κουνιες και πραγματικα δεν ξερω πως να το αντιμετωπισω...

[Μαριλίνα]

Δεν έτυχε να το αντιμετώπίσω στις κούνιες, αλλά στη θάλασσα.

Ένα κοριτσάκι 5-6 ετών ήρθε και τον αγκάλιασε βρεγμένη, ο γιος μου γυμνούλης και τον πάγωσε. Αργότερα, εκεί που του έδινε ο μπαμπάς γιαούρτι, το κοριτσάκι καθόταν δίπλα και τον τσίμπαγε. Και τις δύο φορές της έκανα παρατήρηση με πολύ έντονο ύφος.

Κι άλλες φορές που έχει τύχει να δω ότι ένα μεγάλο παιδί πάει να κάνει κάτι στον μικρό, επεμβαίνω και του φωνάζω. Δεν μεταχειρίζομαι - φυσικά - βία, δεν το βρίζω, αλλά δεν περιμένω και από τον κάθε γονέα που είναι παρών-απών να επέμβει ούτε είμαι ιδιαίτερα ευγενική - ειδικά αν επαναληφθεί. Να ξηγιέμαι, εννοώ ότι θα φωνάξω πιο δυνατά και θα μιλησω απότομα, π.χ. "Σου είπα να μην τον σηκώνεις αγκαλιά, να μην το λέω συνέχεις" αλλά με... πολλά ντεσιμπέλ!!!

Παρεπιπτόντως, αν ο άντρας εκείνος που άφησε τα μεγάλα να κουνάνε το μικρό ήταν δικός μου... θα τον καρύδωνα!!!!!

[Athena]

Ετσι ομως μπορει στο τελος να βρειτε τον μπελα σας απο τους γονεις των παιδιων...δεν ξερω,εμενα δεν μου παει να "μαλωνω" ξενα παιδια ή να τους προσβαλω.Οπως επισης δεν θα ανεχομουνα να γινοταν το ιδιο στα παιδια μου.Σε παρομοια περιπτωση οπου στον σταθμο εσπρωξαν την κορη μου απο την τσουληθρα και βρεθηκαμε λιγο αργοτερα με ραμματα και ενα νεκρο δοντι,απευθυνθηκα στην μητερα του ετσι ωστε να περασει αυτη ορια στο παιδι της.Το να θυμωνουμε με ενα "επιθετικο' παιδι δεν βοηθαει σε τιποτα.

[maira07]

Ακριβώς εκεί βρίσκεται ο προβληματισμός μου. Νομίζω κι εγώ ότι δεν είναι σωστό να μαλώνουμε τα ξένα παιδιά. ΄Και όπως έχω διαβάσει στο φόρουμ δεν μπορούμε να φωνάζουμε και να προσβάλουμε κυρίως γιατί θα δώσουμε άσχημο παράδειγμα στο παιδί μας.

Από την άλλη μιλάμε για μωρά ακόμα που δεν παίζουν με τα υπόλοιπα παιδάκια αλλά μόνα τους και φυσικά δεν μπορούν να προστατευτούν ούτε και να δουν τον κίνδυνο.

Μήπως σ' αυτές τις περιπτώσεις η φωνή είναι τελικά σωστή μέθοδος. Γιατί όπως διάβασα σε κάποιο ποστ της Μαρίας πρέπει να μάθουμε στα παιδιά να φωνάζουν δυνατά για να απομακρύνουν κάποιο παιδάκι με ¨εχθρικές¨διαθέσεις. Εκτός αν δεν το κατάλαβα καλά.

Αθηνά αν μου επιτρέπεις να σε ρωτήσω κάτι. Αν ήσουν δίπλα και έβλεπες το άλλο παιδάκι να ετοιμάζεται να σπρώξει το δικό σου και τονίζω ότι ήσουν τόσο κοντά ώστε να μπορούσες να το προλάβεις δε θα το σταματούσες με κάποιο τρόπο. Και προς αποφυγή παρεξηγήσεως δεν εννοώ ότι δεν πρόσεχες, εννοώ ότι τα παιδάκια που παίζουν κανονικά μεταξύ τους είναι φυσικό να χτυπήσουν μόνα τους ή από κάποια άλλα, όμως τα βρέφη που θα είναι συνέχεια αγκαλιά, ή σε απόσταση αναπνοής από το γονιό δεν θα έπρεπε με κάποιο τρόπο να τα προστατέψουμε;

[Athena]

Αθηνά αν μου επιτρέπεις να σε ρωτήσω κάτι. Αν ήσουν δίπλα και έβλεπες το άλλο παιδάκι να ετοιμάζεται να σπρώξει το δικό σου και τονίζω ότι ήσουν τόσο κοντά ώστε να μπορούσες να το προλάβεις δε θα το σταματούσες με κάποιο τρόπο. Και προς αποφυγή παρεξηγήσεως δεν εννοώ ότι δεν πρόσεχες, εννοώ ότι τα παιδάκια που παίζουν κανονικά μεταξύ τους είναι φυσικό να χτυπήσουν μόνα τους ή από κάποια άλλα, όμως τα βρέφη που θα είναι συνέχεια αγκαλιά, ή σε απόσταση αναπνοής από το γονιό δεν θα έπρεπε με κάποιο τρόπο να τα προστατέψουμε;

Ναι καταλαβαινω τι λες.Το σπρωξιμο ειδικα συμβαινει συχνα.Εγω δεν πηγαινα σε κουνιες σε ωρες "αιχμης",πηγαινα πρωινα συνηθως ή σε παιδοτοπους που ειχαν χωρους για μικρα παιδια.Ακομη και τωρα αποφευγω τις κουνιες τα απογευματα που γινεται χαμος γιατι φευγω με ημικρανια απο την υπερενταση. Επισης υπαρχουν σε μερικες περιοχες και κουνιες που δεν εχουν πολλες δραστηριοτητες για μεγαλα παιδακια και ειναι πιο ησυχες.Παντως και παλι θα ξαναπω οτι ειναι λαθος να φωναζουμε σε ξενα παιδακια οσο κι αν τρομαξουμε με κατι που θα συμβει.

[Μαρια Στυλιανακη]

Εκεί σεληνιάστηκα. Του λέω πρόσεχε αγοράκι μου θα χτυπήσεις. Απαντάει δε με πειράζει. Του λέω όμως θα χτυπήσεις και τα μωράκια και μου ξανααπαντάει δε με πειράζει. Κι εγώ εκνευρισμένη (που δε θα έπρεπε) του λέω εμένα όμως με πειράζει.

 

πολύ καλά έκανες,

αφού χρησιμοποίησες την ευγενική μέθοδο,

 

τα παιδιά ήταν 6- 7 ετών, όπου πολύ καλά μπορούν να καταλάβουν τι τους λέει ένας ενήλικας,

σαφώς και καλά είπες οτι εσένα σε πειράζει.

και εγώ το ίδιο θα απαντούσα.

στην ηλικία των 6 - 7 ετών, τα παιδιά απο την φυση τους (και βάση αναπτυξιολόγων) βρίσκονται σε ένα πολύ εγωκεντρικό στάδιο, όπου είναι δυσκολο να γίνουν κατανοητοί κάποιοι κανόνες - όσο καλή διαπαιδαγώγηση και να έχουν. Απο μόνα τους δηλαδή δεν θα αυτοδιορθώσουν με πολύ απλό τρόπο την συμπεριφορά αυτή.

 

Δεν θα διακινδυνεύσω εγώ πχ την υγεία του παιδιού μου απλώς επειδή το άλλο παιδί δεν άκουσε αυτό που του λέω και δεν το σεβάστηκε.

 

θα έλεγα με αυστηρό τόνο (όχι όμως φωνάζοντας)

"σε παρακαλώ σταμάτα να το κάνεις αυτό γιατί αλλιώς θα χρειαστεί να φωνάξω τον πατέρα σου. το παιδί μου φοβάται και κινδυνεύει να το χτυπήσετε με την κούνια που κουνάτε όπως ναναι!"

αν δεν εκαναν τιποτε άλλο

θα φώναζα τους μπαμπάδες/γονείς αγανακτισμένη, αν όντως υπήρχε θέμα κινδύνου.

 

 

η φωνή,

έχει σχέση με τα παιδιά, όχι με τους μεγάλους.

 

τα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν να υπερασπίζουν τον εαυτό τους, πάση θυσία.

και αν χρειαστεί πρέπει να ξέρουν να φωνάζουν.

αυτό δεν είναι μόνο για περιπτώσεις με άλλα παιδιά, αλλά και για περιπτώσεις με ενήλικες.

 

κάποιες φορές ένα άλλο παιδί , ανάμεσα σε σε παιδιά 3 ετών, να μην καταλαβαίνει την ευγενική παράκληση του δικού σας παιδιού και να συνεχίζει να τραβάει ή να σπρώχνει. Ε τι θα του πειτε, εντάξει αφου του τοπες και δεν σταμάτησε , άστον να σε σπρώχνει?

όχι βέβαια. αφού δεν σε άκουσε θα κάνεις κάτι άλλο, θα φωνάξεις δυνατά σταμάτα μέχρι να σε ακούσει.

 

αυτό με την άμμο, να ξέρετε ότι συμβαίνει σε αυτές τις ηλικίες

μέχρι που κάποιος πει στο παιδί απο κοντά, ότι αυτό δεν το κάνουμε, με την άμμο παίζει μονο όποιος προσέχει τους άλλους. αν δεν τους προσέχει χωρίς πολλά πολλά βγαίνει απο την άμμο για λίγο.

 

φυσικά και ο γονέας ενός παιδιού γύρω στα 2 έτη όπου αυτό συμβαίνει κατα κόρον, αν ειναι και άλλα παιδιά στην άμμο θα πρέπει να το έχει υπόψη του οτι θα συμβεί και να οριοθετεί το παιδί του.

 

το βοηθάει έτσι να κοινωνικοποιηθεί.

εκεί εσείς δε μπορείτε νακανετε πολλά πράγματα εκτός του ότι να πειτε στο παιδάκι αυτό,

αυτό που λέει το άρθρο. να εκπροσωπήσετε το παιδί σας δηλαδή και να πειτε "ΔΕΝ μου άρεσε αυτό μην το κάνεις" .

δεν είναι το καλύτερο να πάρετε φυσικά το παιδί σας και να φύγετε, γιατί έτσι του μαθαίνετε ότι μας διώχνουν όποτε θέλουν οι άλλοι.

εγώ θα γινόμουν μη διακριτική και θα κοιταζα την μαμά και θα της έλεγα και κάτι.

"Μήπως μπορείτε να πείτε στο παιδάκι σας ότι αυτό μας πονάει? Θέλουμε και μεις να παίξουμε με την άμμο αλλα δε γινεται αν μας πετάει συνέχεια άμμο..."

με πολύ ευγενικό όμως τόνο.

η αλήθεια είναι ούτως η άλλως.

 

χρησιμοποιείτε πάντα την αλήθεια και τις πραγματικές επιπτώσεις που υπάρχουν, έτσι με την λογική αυτή, δε μπορεί κάποιος να σας κατηγορήσει ότι είσαστε αυστηρές.

[Μαριλίνα]

Καλημέρα!!

Το ξέρω ότι οι φωνές δεν είναι σωστές, αλλά όταν είσαι ευγενική στην αρχή και δεν βλέπεις αποτέλεσμα, πρέπει να είσαι και αυστηρή μετά.

Όσο για τους γονείς του παιδιού από το οποίο κινδυνεύει το δικό μου, ας ήταν εκεί να το μαζέψουν οι ίδιοι. Απ' τη στιγμή που δεν μπορούν να το ελέγξουν και το αφήνουν έτσι, δεν φταίω εγώ αν του φωνάζω. Δεν θα αφήσω το παιδί μου να κινδυνέψει για να μην ενοχλήσω κάποιον γονιό που αντί να προσέχει τι κάνει το παιδί του κάθεται και... ρεμβάζει. Εννοείτει ότι ποτέ δεν προσβάλω παιδί, αλλά, αν το δω να πάει να σπρώξει το δικό μου θα το συγκρατήσω.

Επιπλέον, χθες πήγαμε σε παιδότοπο με το κοριτσάκι μιας φίλης μου. Πήγα τα δυο μικρά το τραμπολίνο που ήταν άδειο εκείνη την ώρα. Σε πέντε λεπτά έρχονται δύο μεγαλύτερα παιδιά και μου λένε - εγώ το χαρακτηρίζω με θράσος: "Δικά σας είναι; Να τα πάρετε γιατί τώρα θα κάνουμε ακροβατικά". Φυσικά δεν τα πήρα και η απάντηση - όχι φωνάζοντας, αλλά μιλώντας αυστηρά- ήταν: "Ήταν εδώ πριν από εσάς και θα περιμένετε πρώτα να φύγουν. Αν κάνετε κάτι θα προσέξετε πολύ να μην τα χτυπήσετε". Η απάντηση ήταν "Εντάξει..."

Σε 5' φύγαμε. Και τα δικά μας διασκέδασαν και τα άλλα μετά έκαναν ότι ήθελαν στο τραμπολίνο...

[Μαρια Στυλιανακη]

σωστή!

 

α και υπάρχει συγκεκριμένη λέξη στην ψυχολογία,

η οποία περιγράφει το όταν ο γονέας, δεν προστατεύει το παιδί του απέναντι σε άλλες απειλές μικρές ή μεγάλες,

περιγράφοντας όμως περισσότερο, την έννοια του ότι

βασίζεται περισσότερο στην τύχη ή σε άλλου είδους γεγονότα για να διαπαιδαγωγήσει τα παιδιά του

 

όπως πχ η laissez faire μέθοδεος διαπαιδαγώγησες,

 

και λέγετε υποπροστατευτικότητα.

 

μια ολόκληρη γενιά, κατά την διάρκεια των 70ς, έχει μεγαλώσει με αυτή την έννοια. (στην ελλάδα όχι και τόσο, δεν προλαβε να διεισδύσει στο αυστηρό πατριαρχικό μοντέλο πέρα για πέρα, εκτός ίσως σε αστικά κέντρα οπου η ξενόγλωσση επιρροή ήταν πολύ μεγάλη)

 

Το μότο της δηλ η χαρακτηρηστική φράση "Αφήστε τα παιδιά να τα βρούν μόνα τους, έτσι θα μάθουν να ανταπεξέρχονται, και να είναι ανεξάρτητα"

"Έτσι δυναμώνουν κιόλας".

 

Μετά απο έρευνες και το πέρασμα των ετών, φυσικά και η ψυχολογία έχει καταρρίψει την ιδυλλιακή αυτή έννοια,

και ευθύνεται για προβλήματα αργότερα, όμοια με την αντίθετης έννοιας, της υπερπροστατευτικότητας.

 

Το μέσο όρο λοιπόν είναι το καλύτερο.

ΟΜΩΣ το μέσο όρο, είναι ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετικό, ανάλογα την ηλικία του παιδιου΄.

 

ΔΕΝ είναι για όλες τις ηλικίες το ίδιο.

η προσχολική ηλικία είναι μια ηλικία όπου το παιδί έχει τεράστιες αυξημένες ανάγκες συναισθηματικά οι οποίοες διαμοφρώνουν και τις μετάπειτα σχέσεις του όπως πολλές έρευνες έχουν αποδείξει.

 

Έτσι λοιπον, στην αρχή της προσχολικής ηλικίας, δεν νοεείται να είναι ο γονέας απο πάνω απο την διαμάχη, και αν μην παρέμβει.

κάτι τέτοιο θα ήταν υποπροστατευτικό, και μη καθοδηγητικό.

 

Στο τέλος όμως της προσχολικής ηλικίας, πχ σε παιδί 5 ετών, εκεί ο γονέας μαζεύοντας τους καρπούς της καθοδήγησής του θα πρέπει να αφήσει το παιδί του λιγο περισσότερο λάσκα, και να δεί κατα πόσο μπορεί να τα βγάλει πέρα μονο του πρώτα και αν δεν τότε να παρέμβει.

 

Λογικά μέσω μιας κοινωνικοποίησης καλής, θα μπορεί και μόνο του να παρέμβει με απολυτη επιτυχία. Αν δεν όμως, ο γονέας προσφέρεται να βοηθήσει στην λύση!

 

έτσι μετά στην ηλικία των 6- 7 πάλι προχωράμε ένα βήμα παραπάνω.

 

 

Οπότε, το μέσο όρο μιας αντίδρασης καλής σύμφωνα με όλα τα δεδομένα της ψυχολογίας, είναι εντελώς διαφορετικό,

απο ότι, στα 2 έτη ή λιγότερο.

 

Με λίγα λόγια, εάν το παιδί σας είναι μικρότερο των 5 ετών για παράδειγμα,

μην το σκέφτεστε καν, για το αν θα το υπερασπίσετε ή όχι. οπωςκαιδήποτε θα το υπερασπίσετε βοηθώντας το όμως δείχνοντας και τι μπορεί να πει, για να ξερει στο μέλλον.

 

Εάν όμως το παιδί σας είναι 6 και ετών, εκεί αν ζητάει την βοήθειά σας, μέσω της συζήτησης θα του δείξετε τι είναι σωστό, έτσι ώστε εκείνο να πάει απο μόνο του να το υλοποιήσει.

 

Η ωριμότητα και η ικανότητα για συζήτηση και διαπραγμάτευση,

(κάτι που χρειάζεται για να μπορέσει ένα παιδί να υπερασπίσει τον εαυτό του σε μια διαμάχη επιτυχώς), αυξάνεται ραγδαία μετά την πρώτη δημοτικού.

κάποια παιδιά το κατέχουν νωρίτερα,

κάποια αργότερα.

όπως και να έχει σαφώς συμπεριλαμβάνουμε την ωριμότητα του παιδιού στα κριτήρια σύμφωνα με τα οποία επιλέγουμε να επέμβουμε ή όχι.

[dimitra1]

Καλημέρα!

 

Τι λέμε σε μικρό παιδάκι (περίπου 2) όταν του επιτίθενται άλλα παιδιά σωματικά ή λεκτικά?

 

Μήπως κανείς έχει μιλήσει με ψυχολόγο για κάτι τέτοιο?

 

Πχ χτες τον έσπρωξε ένα παιδάκι (σκόπιμα) και έπεσε κάτω, έκλαιγε και με ρώταγε τι έγινε.

Δεν ήξερα τι να πω, του είπα "οταν δεν μας αρέσει κάτι, λέμε όχι δυνατά, λέμε μην το ξανακάνεις"... και μετά προσπάθησα να τον κάνω να ξεχαστεί.

Είναι σωστό κάτι τέτοιο?

[Συντονιστής Περιεχομένου]

Γειά σας,

σας παραθέτω τα παρακάτω λινκ ορισμένα

αναφέρονται σε διαφορετικές ηλικίες αλλά ίσως

περιέχουν πληροφορίες που μπορούν να σας φανούν

χρήσιμες:

Πώς να τα μάθουμε ν'αμύνονται;;;

ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΧΑΡΑΣ/ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΚΤΛ

προστασια απο επιθετικα παιδακια

Πως να αντιδράσω όταν νιώθω ότι αδικείται το παιδί μου.....?

Δάγκωμα !

Χτυπήματα από άλλα παιδάκια στον παιδικό που δημιουργούν φόβ

ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ

ΝΑ ΧΤΥΠΑΕΙ?

Τα παρακάτω άρθρα είναι υπό την εποπτεία της

Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου

Ε.Ψ.Υ.Π.Ε, "Γραμμή Σύνδεσμος 801 801 1177)

Άου, με χτύπησε!

Πως λύνουν τα παιδιά σας τα μικρά καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν?

[katerinak]

Καλημέρα!

 

Τι λέμε σε μικρό παιδάκι (περίπου 2) όταν του επιτίθενται άλλα παιδιά σωματικά ή λεκτικά?

 

Μήπως κανείς έχει μιλήσει με ψυχολόγο για κάτι τέτοιο?

 

Πχ χτες τον έσπρωξε ένα παιδάκι (σκόπιμα) και έπεσε κάτω, έκλαιγε και με ρώταγε τι έγινε.

Δεν ήξερα τι να πω, του είπα "οταν δεν μας αρέσει κάτι, λέμε όχι δυνατά, λέμε μην το ξανακάνεις"... και μετά προσπάθησα να τον κάνω να ξεχαστεί.

Είναι σωστό κάτι τέτοιο?

 

πολυ καλα τα ειπες..

[koukounaki]

Βρε κοριτσια δεν ξερω πως να χειριστω το εξης θεμα. Η μεγαλη μου ειναι 2 χρονων. Πολυ κοινωνικο παιδακι και ιδιατερα αγαπητο στα αλλα παιδακια(απ οσο βλεπω). Στην παρεα μασ τυγχανει να ειναι η μικροτερη. Τα αλλα παιδακια ειναι απο 4 εως 8 χρονων. Το προβλημα ειναι το εξης το ενα κοριτσακι ηλικιας 8 χρονων βγαζει επιθετικη συμπεριφορα προς την δικη μου. Τι εννοω χθες ειχα παει για καφε στην νονα της Φαιης(κορη μου) και την ειχα παρει μαζι μου. Στο δωματιο ηταν μαζεμενα τα παιδακια και εβλεπαν DVD. Πηγε και καθισε και αυτη μαζι τους. Μετα τα μεγαλα αποφασισαν να παιξουν playstation και ακουσα καποια στιγμη να φωναζουν στην Φαιη μη οχι κτλ, καταλαβα οτι τα ενοχλει κι ετσι πηγα να την παρω απο κει. Οταν μπηκα στο δωματιο βλεπω το ενα κοριτσακι 8 χρονων να της φωναζει και να της λεει αστα αυτα κατω γιατι δεν ειναι δικα σου και διαφορα τετοια( η Φαιη κρατουσε τα κουτια απο τις κασετες playstation στα χερια της και τα κοιταγε, δεν τα ειχε ανοιξει). Τα παιρνω κι εγω και της λεω δικα σου ειναι? Ειναι του Μ. κι αν υπαρχει προβλημα θα τις τα παρει εκεινος. Τελοσπαντων μην τα πολυλογω παιρνω την μικρη και κλεινω την πορτα να μην τα ενοχλει. Οταν μετα απο ωρα σταματησαν να παιζουν playstατion ανοιξαν την πορτα και η δικια μου ξαναπηγε μεσα. Παω κι εγω να δω τι γινεται και παιζαν ολα με τα playmobil, επαιζε και η δικια μου. Την αφηνω και παω στην κουζινα. Μετα απο 5 λεπτα ακουω την μικρη να κλαιει και παω προς το χωλ και βλεπω να την σπρωχνουν προς τα πισω με δυναμη και να κλεινουν την πορτα. Το κοριτσακι παλι ειχε βαλει το αγορακι να την σπρωξει γιατι τα ενοχλουσε. Ρε παιδια μου ηρθε να το πιασω απο το μαλλι το συγκεκριμενο παιδι. Δεν ειπα οτι ειναι σωστο να μπλεκεται το μωρο με τα μεγαλα αλλα οχι και να το σπρωχνει το 8χρονο. Και στην τελικη ηταν και ενα τετραχρονο στο δωματιο με τα αλλα παιδια και παιζαν ολα μαζι. Λογικο δεν ειναι το παιδι μου να θελει να παιξει μαζι τους? Εσεις τι θα κανατε στην θεση μου. Γιατι εγω πηρα την μικρη και εφυγα. Και δεν ειναι η πρωτη φορα που συμβαινει αυτο με το συγκεκριμενο παιδι. Παντα βγαζει μια επιθετικοτητα προς την Φαιη.

[kyra]

Έτσι γίνεται και με τα δικά μου, όταν έρθουν φίλοι του πρώτου μου γιου. Το δίχρονο τους χαλάει την παρέα. Είναι μία πραγματικότητα αυτό. Εγώ, απλά λέω στα μεγάλα, ότι πρέπει να βρούν τρόπο να ανέχονται και το μικρό και ότι σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να του φέρονται ευγενικά. Επομένως πρέπει η μαμά των μεγάλων να τους πει ότι η μικρούλα είναι καλεσμένη και πρέπει να την 'παίξουν' λίγο, γιατί αυτό είναι ευγενικό κλπ κλπ κλπ. Αν βέβαια υπάρχει επιθετικό παιδί, και αν κανείς δεν το βάζει σε τάξη, πες το καθαρά και απόφυγέ το. Μου κάνει βέβαια εντύπωση γιατί τα 8χρονα κοριτσάκια, συνήθως αγαπούν τα μικρά παιδάκια......

Απλώς έχει υπόψη σου, ότι τα δίχρονα (το ξέρω από το δικό μου) δεν είναι και τόσο αθώα. Είναι λογικό να προσπαθούν να παίξουν και τα άλλα τα εκνευρίζουν. Ένα δίχρονο, ένα τετράχρονο και ένα οκτάχρονο δεν είναι παρέα και μην τα αντιμετωπίζει ως παρέα, επειδή είναι παιδιά των φίλων σας. Μπορεί να γίνουν βέβαια αργότερα, αλλά τώρα τα μεγαλύτερα έχουν το δικό τους ρυθμό.

[koukounaki]

Απλώς έχει υπόψη σου, ότι τα δίχρονα (το ξέρω από το δικό μου) δεν είναι και τόσο αθώα. Είναι λογικό να προσπαθούν να παίξουν και τα άλλα τα εκνευρίζουν. Ένα δίχρονο, ένα τετράχρονο και ένα οκτάχρονο δεν είναι παρέα και μην τα αντιμετωπίζει ως παρέα, επειδή είναι παιδιά των φίλων σας. Μπορεί να γίνουν βέβαια αργότερα, αλλά τώρα τα μεγαλύτερα έχουν το δικό τους ρυθμό.

 

Συμφωνω απολυτα οτι τα 2χρονα δεν ειναι αθωα, και σιγουρα δεν πιστευω οτι ειναι παρεα, τουλαχιστον οχι ακομα. Παρεα ειμαστε εμεις οι μεγαλοι και οταν βρισκομαστε ολοι μαζι απλα τα παιδια μας συνηπαρχουν και προσπαθουν να παιξουν ολα μαζι. Το συγκεκριμενο κοριτσακι ειναι εγωκεντρικο. Θελει να εχει τον πληρη ελεγχο των πραγματων και την προσοχη στραμμενη ολη πανω της και επειδη η μικρη μου ειναι ιδιαιτερη αγαπητη στα αλλα παιδακια και γενικα τραβαει την προσοχη, μολις βλεπει πως γινεται κατι τετοιο προσπαθει να την απομονωσει με διαφορους τροπους και συνηθως με επιθετικη συμπεριφορα. Η μαμα της δεν ηταν εκει για να της πει τιποτα χθες.

[demi]

Εγω προσωπικα επειδη το παιδακι μου δεν ειναι ακομα σε ηλικια να υπερασπιστει τον εαυτο του απο τα μεγαλυτερα σαφως και επεμβαινω..

Και μαλιστα οχι τοσο διακριτικα οσο το χειριστηκες εσυ..

Συνηθως η τακτικη που ακολουθω ειναι να φωναξω.. καλα αυτο εδω το παιδακι ειναι μονο του εδω? μανα δεν εχεις παιδι μου να σε μαζεψει?

 

AXAXXAXAX ΚΑΙ ΕΓΩ ΦΡΙΚΗ ΕΙΜΑΙ ...ετσι αντιδρω..