Ανύπαντρη μητέρα

[magissa]

Γεια και χαρά σε όλους!

Είμαι 28 ετών και μόλις χθες έμαθα ότι είμαι έγκυος.

Σε μια άλλη περίπτωση θα πετούσα απ την χαρά μου.

Στην συγκεκριμένη είμαι τρομερά προβληματισμένη καθώς ο πατέρας του παιδιού είναι ένας άνθρωπος με τον οποίο είχαμε 5 χρόνια σχέση και παρά το γεγονός ότι χωρίσαμε, τον τελευταίο χρόνο είχαμε μόνο σεξουαλικές σχέσεις, είχα πάψει να είμαι ερωτευμένη μαζί του και μάλιστα του το είχα ξεκαθαρίσει.

Σκέφτομαι να το κρατήσω καθώς και οι δύο έχουμε δουλειά, εκείνος μάλιστα έχει σπίτι οπότε αυτόματα λύνεται και το πρόβλημα της στέγης.

Το θέμα είναι συναισθηματικό κι έχω φρικάρει.

Εκτός του ότι από χτες έχει τα μούτρα κατεβασμένα και με φιλάει ή με χαιδεύει σαν να το κάνει από υποχρέωση, αισθάνομαι ότι καταστράφηκε η ζωή μου όχι εξαιτίας του μωρού αλλά εξαιτίας κάποιων πραγμάτων που δεν θα υλοποιηθούν ποτέ στην ζωή μου.

Είχα θέσει στόχο να σπουδάσω φέτος, πάει αυτό.

Για να μην πω ότι πρέπει δια παντός να ξεχάσω τον έρωτα καθώς ποιός είναι αυτός που θα με πλησιάσει μ ένα μωρό;

Σπίτι δικό μου δεν έχω οπότε θα πρέπει να μένω με τον πρώην σύντροφό μου μέχρι να δω τί θα κάνω.

Επ ουδενί δεν θέλω γάμο οπότε οι γονείς θα με σφάξουν πριν καν γεννήσω....

Νιώθω ότι η ζωή μου παίρνει τον κατήφορο...θα μαι μια νέα κοπέλα που θα ζει σαν γριά, γεμάτη μοναξιά και χωρίς αγάπη επομένως ανήμπορη να δώσει αγάπη στο παιδί της!

[Jean]

Καλωσορισες καταρχην. Δυσκολη κατασταση αλλα νομιζω οτι βρισκεσαι ακομη υπο την επηρεια του αρχικου σοκ, οποτε μην βιαστεις να τα δεις ολα μαυρα και εξ' αλλου ειναι νωρις για τις οποιες αποφασεις. Ο συντροφος σου πως βλεπει την κατασταση; Αποφασισατε δηλαδη να μεινετε μαζι παρολο που η σχεση σας ειναι κενη συναισθηματων; Σκεφτηκες καθολου το ενδεχομενο να κρατησεις το παιδι, να το αναγνωρισει μεν αλλα να μην δεσμευτειτε μεταξυ σας; Δεν θα μπορυσες να μεινεις με τους γονεις σου και να μεγαλωνετε το παιδι συμμετεχοντας κι οι δυο (με το συντροφο σου εννοω) στα εξοδα και την ανατροφη του παιδιου; Σαν να εισαστε ας πουμε διεζευγμενοι; Ουτε οι πρωτοι θα εισαστε ουτε οι τελευταιοι. Γιατι να καταδικασεις τον εαυτο σου σε μια ζωη χωρις ερωτα; Νομιζω οτι καλο θα ηταν να προσπαθησεις να διαχωρισεις στο μυαλο σου το θεμα της μητροτητας και της συντροφικοτητας. Δεν εισαι η μοναδικη ανυπαντρη μητερα. Αλλες κοπελες τα μεγαλωνουν μονες τους χωρις καν να συμμετεχει ο πατερας. Εσυ θα εχεις κι ενα συν. Οτι δηλαδη πατερας θα υπαρχει και θα συμμετεχει. Οσο για το θεμα των γονιων σου, θα ειναι δυσκολο αλλα πρεπει να το παρουν αποφαση. Αν δεν σε στηριξουν τωρα ποτε θα σε στηριξουν; Μην καταδικαζεις το μελλον σου. Υπαρχουν τοσες λυσεις!

[almak]

Γεια και χαρά σε όλους!

Είμαι 28 ετών και μόλις χθες έμαθα ότι είμαι έγκυος.

Σε μια άλλη περίπτωση θα πετούσα απ την χαρά μου.

Στην συγκεκριμένη είμαι τρομερά προβληματισμένη καθώς ο πατέρας του παιδιού είναι ένας άνθρωπος με τον οποίο είχαμε 5 χρόνια σχέση και παρά το γεγονός ότι χωρίσαμε, τον τελευταίο χρόνο είχαμε μόνο σεξουαλικές σχέσεις, είχα πάψει να είμαι ερωτευμένη μαζί του και μάλιστα του το είχα ξεκαθαρίσει.

Σκέφτομαι να το κρατήσω καθώς και οι δύο έχουμε δουλειά, εκείνος μάλιστα έχει σπίτι οπότε αυτόματα λύνεται και το πρόβλημα της στέγης.

Το θέμα είναι συναισθηματικό κι έχω φρικάρει.

Εκτός του ότι από χτες έχει τα μούτρα κατεβασμένα και με φιλάει ή με χαιδεύει σαν να το κάνει από υποχρέωση, αισθάνομαι ότι καταστράφηκε η ζωή μου όχι εξαιτίας του μωρού αλλά εξαιτίας κάποιων πραγμάτων που δεν θα υλοποιηθούν ποτέ στην ζωή μου.

Είχα θέσει στόχο να σπουδάσω φέτος, πάει αυτό.

Για να μην πω ότι πρέπει δια παντός να ξεχάσω τον έρωτα καθώς ποιός είναι αυτός που θα με πλησιάσει μ ένα μωρό;

Σπίτι δικό μου δεν έχω οπότε θα πρέπει να μένω με τον πρώην σύντροφό μου μέχρι να δω τί θα κάνω.

Επ ουδενί δεν θέλω γάμο οπότε οι γονείς θα με σφάξουν πριν καν γεννήσω....

Νιώθω ότι η ζωή μου παίρνει τον κατήφορο...θα μαι μια νέα κοπέλα που θα ζει σαν γριά, γεμάτη μοναξιά και χωρίς αγάπη επομένως ανήμπορη να δώσει αγάπη στο παιδί της!

Eγώ από την άλλη τα βρίσκω όλα αντιφατικά ....ή σχεδόν όλα.

Επίσης βλέπεω ότι δεν χρειάζονται και απαντήσεις , τα έχεις απαντήσει όλα

[almak]

Καλώς ήλθες μάγισσα!

[Silmaril]

Κατ' αρχάς καλώς ήρθες. Έμεινα έγκυος στα 18, χωρίς δουλειά και σταδιοδρομία, ο πατέρας του παιδιού τρόμαξε απο την πίεση που δεχτήκαμε και με άφησε μόνη, οι γονείς μου με πέταξαν έξω απο το σπίτι κι αρκετοί (οχι όλοι ευτυχώς!) με αντιμετώπισαν ως μίασμα...Ήξερα πως ήταν μια ΠΟΛΥ δύσκολη κατάσταση αλλά για μένα είχε σημασία ΜΟΝΟ να φέρω στον κόσμο αυτό το παιδί, τη ζωή του οποίου δεν ήθελα να θυσιάσω για τη στενοκεφαλιά κάποιων, ακόμη κι αν αυτοί οι "κάποιοι" ήταν αγαπημένοι μου άνθρωποι.

Ξεκίνησα λοιπόν χωρίς αρνητικά αισθήματα και με αισιοδοξία οτι όλα θα πάνε καλά αφου - όπως σου είπα- για μένα σημασία είχε μόνο να δώσω σ' αυτό το παιδί μια ευκαιρία να ζήσει...Και το Θαύμα άρχισε!

Φίλοι αλλά και άγνωστοι μου συμπαραστάθηκαν, άνοιξαν λογαριασμό στο όνομά μου για τη γέννα και με φιλοξένησαν εκ περιτροπής για το μεγαλύτερο μέρος της εγκυμοσύνης μου...Με τη συμπαράσταση του γιατρού και τη δική τους υπεβλήθην σ' όλες τις εξετάσεις και δεν μου έλειψε τίποτα σ' όλη αυτήν την περίοδο...Δυο μήνες πριν γεννήσω η γιαγιά μου αποφάσισε να παρακάμψει τις εντολές του πατέρα μου και μου ετοίμασε χώρο για να μείνω πλέον μαζί της...Ο πατέρας μου δε, λίγες ημέρες πριν τη γέννα εκάμφθη και μου ξαναμίλησε...Και τότε πήρα το μεγαλύτερο μάθημα της ζωής μου: Όταν σέβεσαι κάτι "υποχρεώνεις" και τους άλλους να το σεβαστούν...

Το παιδί γεννήθηκε με πρόβλημα υγείας, μια σπάνια αιματολογική νόσο. Το παλέψαμε και το παλεύουμε μέχρι σήμερα, και ειλικρινά με χαροποιεί που πήρε την ευκαιρία να ζήσει και να το παλέψει γιατί μέσα σ' αυτή τη δύσκολη κατάσταση η στάση του μέχρι σήμερα μου έχει αποδείξει χίλιες φορές πόσο δίκιο είχα τότε να του δώσω αυτήν την ευκαιρία...Αγαπάει τόσο πολύ τη ζωή, τη σέβεται τόσο που ειλικρινά θα ήταν μεγάλη αδικία να του τη στερήσει κάποιος...

Δεν στερήθηκα τίποτα απο την προσωπική μου ζωή...Λόγω του προβλήματος υγείας που αντιμετωπίζει και χρήζει τακτικής νοσηλείας είχα και έχω ακόμα πρόβλημα επαγγελματικό, ΑΛΛΑ μέσα σ' αυτά τα χρόνια κι ερωτεύτηκα και σπούδασα και γενικά δεν μπορώ να πω πως στάθηκε σε κάτι εμπόδιο το παιδί μου...Ίσα ισα που η ύπαρξή του μου έδινε φτερά για να ανέβω πιο ψηλά...

Το 2004 ξαναέσμιξα με τον πατέρα του. Ο ίδιος το επιδίωξε γιατί κατάλαβε τα λάθη του, άλλωστε ποτέ δεν είχα αποκοπεί όλα αυτά τα χρόνια πάντα είχαμε επαφή χωρίς όμως να απαιτήσω ποτέ τίποτα ή να αναφέρω (ειδικά στην αρχή που τον ενοχλούσε) ο,τι αφορούσε το παιδί. Κι όμως...για όλα έρχεται το πλήρωμα του χρόνου, έτσι και για εκείνον...Σήμερα είμαστε μαζί, πιο ερωτευμένοι απο ποτέ και σε λίγους μήνες θα υποδεχτούμε το δεύτερό μας παιδάκι!

Πολλές φορές σκέφτομαι οτι καλύτερα που ήρθαν έτσι τα πράγματα...Είχε ταλαιπωρία και αγωνία η κατάσταση, ήθελε τεράστια αποθέματα υπομονής απο μένα, αλλά μου άφησε πολλές εμπειρίες που θα είχα στερηθεί αν ήταν αλλιώς...Ακόμα και στη σχέση μου με τον άντρα μου λειτούργησε ευεργετικά γιατί δεν πήραμε καμιά απόφαση εν θερμώ, αντίθετα προχωρήσαμε μαζί μετά απο μια μακροχρόνια δοκιμασία, κι αφού πέρασαν διάφοροι άνθρωποι απ' τη ζωή μας και μας απέδειξαν οτι είμασταν πλασμένοι ο ένας για τον άλλο και μόνο μαζί θα μπορούσαμε να είμαστε ευτυχισμένοι...

Μην σκέφτεσαι αρνητικά λοιπόν...οι δύσκολες καταστάσεις είναι σχολείο! Και μόνο κερδισμένη θα βγεις...Να σκέφτεσαι μονάχα το παιδί σου που είναι δώρο κι όχι εμπόδιο...

[zouzounitsa79]

Φιλεναδα......εχω παθει σοκ δεν τα ηξερα λε

υποκλινομαι

[magissa]

Παιδιά σας ευχαριστώ πάρα πολύ για όλες σας τις συμβουλές και την συμπαράσταση.

Καταρχάς έχω σοκαριστει με την ιστορία σου Silmaril και ο θαυμασμός δεν μπορει να περιγράψει αυτό που ένιωσα καθώς σε διάβαζα.

Ένα στοιχείο που παρέλειψα να σας δώσω είναι ότι με τον συγκεκριμένο άνθρωπο είχα ξαναμείνει έγκυος πριν δύο χρόνια όταν ήμασταν μαζι και ερωτευμένοι και η αντίδρασή του ήταν άθλια καθώς με πίεζε να το ρίξω.

Το παιδί τότε το έχασα, η σχέση μας χάλασε μέχρι που τελικώς χωρίσαμε και την αποβολή δεν την ξεπέρασα ποτέ!

Παραδόξως η στάση του σε αυτή την εγκυμοσύνη είναι μια άλλη σαφώς καλύτερη αλλά οι ανησυχίες μου αμέτρητες.....αν το κάνει από υποχρέωση και είναι συνέχεια τυπικά ευγενικός (όπως αυτές τις ημέρες!) σαν πωλητής των Multirama; Αν η εγκυμοσύνη τελικά δεν είναι καλή και χάσω πάλι το παιδί; Αν είχα καρούλια;;;

 

 

Συγχωρήστε με που είμαι χείμμαρος αλλά ειλικρινά έχω φρικάρει. Ήμουν σε μια φάση να δώσω Πανελλήνιες για να μπω στο Πανεπιστήμιο και να πάω σε μια καλύτερη δουλειά και ξαφνικά ματαιώνονται όλα.....

 

 

Σήμερα το απόγευμα θα με δει ο γιατρός μου, να μου πει λεπτομέρειες για την κύηση...και πάλι σας ευχαριστώ για τις συμβουλές σας!

[mariori]

Πιστεύω ότι τα σχέδιά σου για τις πανελλαδικές και το Πανεπιστήμιο δεν ματαιώνονται, απλώς αναβάλλονται για 1-2 χρόνια. Είχες έτσι κι αλλιώς δύσκολο πρόγραμμα μπροστά σου, διάβασμα, πανελλαδικές, Πανεπιστήμιο (που δεν είναι πάντα σίγουρη η εισαγωγή αλλά και η ολοκλήρωση των σπουδών).

Αν όμως πραγματικά το θέλεις μπορείς να τα καταφέρεις με μια μικρή αναβολή μόνο.

[Silmaril]

Παιδιά σας ευχαριστώ πάρα πολύ για όλες σας τις συμβουλές και την συμπαράσταση.

Καταρχάς έχω σοκαριστει με την ιστορία σου Silmaril και ο θαυμασμός δεν μπορει να περιγράψει αυτό που ένιωσα καθώς σε διάβαζα.

Ένα στοιχείο που παρέλειψα να σας δώσω είναι ότι με τον συγκεκριμένο άνθρωπο είχα ξαναμείνει έγκυος πριν δύο χρόνια όταν ήμασταν μαζι και ερωτευμένοι και η αντίδρασή του ήταν άθλια καθώς με πίεζε να το ρίξω.

Το παιδί τότε το έχασα, η σχέση μας χάλασε μέχρι που τελικώς χωρίσαμε και την αποβολή δεν την ξεπέρασα ποτέ!

Παραδόξως η στάση του σε αυτή την εγκυμοσύνη είναι μια άλλη σαφώς καλύτερη αλλά οι ανησυχίες μου αμέτρητες.....αν το κάνει από υποχρέωση και είναι συνέχεια τυπικά ευγενικός (όπως αυτές τις ημέρες!) σαν πωλητής των Multirama; Αν η εγκυμοσύνη τελικά δεν είναι καλή και χάσω πάλι το παιδί; Αν είχα καρούλια;;;

 

 

Συγχωρήστε με που είμαι χείμμαρος αλλά ειλικρινά έχω φρικάρει. Ήμουν σε μια φάση να δώσω Πανελλήνιες για να μπω στο Πανεπιστήμιο και να πάω σε μια καλύτερη δουλειά και ξαφνικά ματαιώνονται όλα.....

 

 

Σήμερα το απόγευμα θα με δει ο γιατρός μου, να μου πει λεπτομέρειες για την κύηση...και πάλι σας ευχαριστώ για τις συμβουλές σας!

 

Κατ' αρχάς συμφωνώ με την mariori οτι τα σχέδιά σου για σπουδές δεν ματαιώνονται αλλά ίσως θα ήταν καλύτερα να αναβληθουν για λίγο...Σου είπα οτι κι εγώ ξεκίνησα και περάτωσα τις σπουδές μου όντας ήδη μαμά, και μάλιστα το Πτυχίο μου το παρέλαβα μαζί με τον γιό μου τον περασμένο Δεκέμβριο, μόλις τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη των σπουδών μου.

 

Τώρα, αν έχεις αμφιβολίες για τις προθέσεις και το ποιόν του συγκεκριμένου ανθρώπου ένα έχω να σου πω: Το οτι είναι πατέρας (βιολογικός) του παιδιού σου δεν σε υποχρεώνει να τον κάνεις και σύντροφό σου!!! Αν τον θεωρείς ακατάλληλο ή θέλεις να περιμένεις πριν του δώσεις μια τόσο σημαντική θέση στη ζωή σου μην σκεφτείς ούτε τι θα πουν οι δικοί σου, ούτε τι θα πει ο κόσμος...Γιατί αν εσύ και το παιδί σου είστε αύριο-μεθαύριο δυστυχισμένοι εξ' αιτίας μιας λανθασμένης επιλογής (ή υπο καθεστώς φόβου και βιασύνης επιλογής) ούτε οι δικοί σου ούτε ο κόσμος θα συμμεριστούν τη δυστυχία σας...Η απόφαση αν θα μείνεις μαζί του αφορά εσένα και το παιδί σου, για να μην πω πρωτίστως εσένα που εκτός απο μαμά είσαι και γυναίκα με δικαίωμα στη ζωή και στον έρωτα...

Μην ανησυχείς, αν είναι ακατάλληλος υπάρχουν πολλοί άντρες εκεί έξω!!! Πολλοί που θα μπορέσουν να αγαπήσουν πραγματικά κι εσένα και το παιδί σου! Η δυναμικότητα της προσωπικότητάς σου που θα αποδεικνύεται για πάντα απο την απόφασή σου να πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου και να χαρίσεις ζωή σ' έναν άλλο άνθρωπο παρά τις αντιξοότητες θα λειτουργήσει υπέρ σου οχι μόνο στην διαμόρφωση της προσωπικότητάς σου αλλά και στις σχέσεις σου! Οι ανάξιοι δεν θα έχουν θέση δίπλα σου οχι γιατί θα τους απορρίπτεις εσύ, αλλά γιατί η κατάσταση που θα βιώνεις θα λειτουργεί σαν κόσκινο που θα ξεχωρίζει χωρίς κόπο την ήρα απο το στάρι!!!

 

Καταλαβαίνεις οτι σου μιλάω εκ πείρας...Κι αν σου έγραψα το έκανα εντελώς αυθόρμητα οχι για να ελκύσω τον θαυμασμό αλλά για να σου δείξω οτι μπορείς να βουτήξεις στα βαθιά, να κολυμπήσεις θαυμάσια και να βγείς και νικήτρια!!!

Εσύ το μόνο που θα σκέφτεσαι τώρα είναι αυτό το αθώο πλάσμα που έχει φωλιάσει μέσα σου...Και τις υπόλοιπες αποφάσεις θα τις πάρεις σιγά-σιγά...προς όφελος δικό σου και του παιδιού σου...

[magissa]

Καλημέρα σε όλους και όσο γραφική κι αν έχω γίνει, πραγματικά σας ευχαριστώ για την συμπαράσταση

 

Όπως βλέπετε-λόγω άγχους- ξυπνάω απ τα χαράματα....κάθε πρωί ονειρεύομαι ότι έχω κάνει έκτρωση κι έχουν περάσει όλα.

Μετά σκέφτομαι πως είμαι 29 και πως μπορεί να μην μου δοθεί ποτέ η ευκαιρία να κάνω ένα παιδάκι.

Μετά καπάκι σκέφτομαι πως αν κάνω έκτρωση, θα έχω την ευκαιρία να βρω έναν σύντροφο για να δημιουργήσω μαζί του μια οικογένεια και να ζήσουμε ευτυχισμένοι χωρίς να πρέπει να μένω με κάποιον που δεν θέλω ή να υποχρεώνω κάποιον να μένει μαζί μου για το παιδί και γενικά να μπαίνουμε κι εγώ και το μωρό σε διαδικαστικές διαδικασίες.

Φοβάμαι ότι ακόμη και η απλή συνύπαρξη με τον πρώην φίλο μου θα με κάνει δυστυχισμένη όχι μόνο γιατί γενικά διαφωνούμε σε πολλά (εξάλλου γι αυτό είναι πρώην!) αλλά κυρίως γιατί από καμία πλευρά δεν υπαρχουν αισθήματα.

Δεν ξέρω όμως αν τελικά προχωρήσω σε μια έκτρωση, πόσο καλά θα είμαι μέσα μου αργότερα για να δημιουργήσω-μαζί με έναν σύντροφο επιλογής- πράγματα και καλύτερες συνθήκες για ένα παιδί....δεν ξέρω αν θα το ξεπεράσω ποτέ....μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα....

[magissa]

test

[DaF]

Μία απλή γνώμη ...επειδή φαίνεται ότι θέλεις πολλή υποστήριξη, μίλα ανοιχτά στον πατέρα του παιδιού, μιλα ανοιχτά στους γονείς σου , μίλα σε φίλες που εμπιστευεσαι..Μην το περνάς μόνη σου όλο αυτό.

 

Αν πραγματικά το θέλεις το παιδί σου, ξέρεις τι να κάνεις.

 

Πανελλήνιες θα δώσω κι εγώ φέτος μετά από το πρωτο μου πτυχίο φιλολογίας που αντιστοιχεί σε τίποτα και είμαι στον τρίτο μήνα εγκυμοσύνης και σε λίγο άνεργη. Μάη γίνονται , κάνε ό,τι μπορείς! Ή διάβασε για του χρόνου. Έχει εδώ ένα θέμα γονείς-φοιτητές, μπες και θα δεις! Εμένα μου έδωσαν κουράγιο!

 

Αν ο σύντροφος είναι στον κόσμο του, σου είναι άραγε τόσο απαραίτητος για να μείνετε μαζί;;;Ως πατέρας, αν νομίζει ο ίδιος ότι θα είναι ικανός, θα συνεισφέρει με άλλους τρόπους.

 

Τώρα για την έκτρωση...είναι δική σου ή δική του απόφαση; Ή μήπως 'απόφαση' των γονιών σου που εκφράζεται από το δικό σου στόμα;

 

Και πάλι, γιατί μπλέκεις την εύρεση συντόφου με το αν έχεις ή όχι παιδί;;;

Μία μάνα είναι λιγότερο σέξυ; Ή μήπως ένας σύντροφος έιναι πάντα ανευθυνος ή ευθυνόφοβος και δεν πλησιάζει ποτέ μια γυναίκα με παιδί; Που δηλαδή, και όταν πλησιάζει ένας άντρας μια γυναίκα για σοβαρή σχέση ή το αντίστροφο, πάντα σκέφτεται τις ευθύνες, που είναι έτσι κι αλλιώς καλό πράγμα στη ζωή μας, σημαίνει ότι μεγαλώνουμε και ενηλικιωνόμαστε...

 

Μην απογοητεύεσαι, δώσε χρόνο στον εαυτό σου να "ζυγίσεις" πολλά πράγματα...

[Silmaril]

magissa το παιδί σου δεν θα σ' εμποδίσει να βρεις εναν καλό σύντροφο, στο είπα και σε άλλο μου ποστ αυτό...Ίσα ίσα θα λειτουργήσει ως "φίλτρο" που θα προστατεύσει κι εσένα απο ανούσιες σχέσεις...

Την πρώτη φορά που σου απάντησα σου είπα να μην το δεις ως εμπόδιο αλλά ως ευκαιρία και δώρο!

Η απόφαση βέβαια είναι δική σου, κι είσαι αρκετά πιεσμένη τώρα η αλήθεια είναι για να μπορέσουν μερικοί άγνωστοι - όπως είμαστε εμείς- να σου φανούμε πειστικοί...Όμως καμιά φορά οι δικοί μας άνθρωποι αντί να μας βοηθησουν βάζουν εντελώς λανθασμένες προτεραιότητες στο κεφάλι τους και μας σπρώχνουν σε πράξεις που μετά θα έχουν άσχημο αντίκτυπο στη ζωή μας και στην ψυχολογία μας, όπως π.χ. μια έκτρωση ή ενας βιαστικός γάμος.

Αν μέσα σου δεν θέλεις να προχωρήσεις σε κανένα απο τα δυο, προχώρα μπροστά και όλα θα σου πάνε όπως πρέπει! Κι αυτό γιατί δεν υπάρχει τίποτα σπουδαιότερο απο το να δίνεις σ' έναν άνθρωπο την ευκαιρία να ζήσει!

[magissa]

Οι συμβουλές σας με βοηθάνε πολύ και σας ευχαριστώ.

Ήδη αρχίζω να αισθάνομαι μόνη και τρέμω στο τί αντιδράσεις θα έχω απ τους γονείς μου.

Ελπίζω να αξίζει τον κόπο

[almak]

Τελικά το agamiti-mitera blog κτλ κτλ είναι δικό σου .....έχω μπερδευτεί λιγάκι ????

[magissa]

Τελικά το agamiti-mitera blog κτλ κτλ είναι δικό σου .....έχω μπερδευτεί λιγάκι ????

 

Ναι δικό μου είναι

[danai74]

magissa αυτό που θα ακούσεις από τις περισσότερες από εμάς -για να μη πω από όλες-είναι προχώρα μπροστά και μη φοβηθείς τίποτα.

Κι εγώ που αποφάσισα από κοινού με τον σύντροφό μου να κάνω παιδί το αποτέλεσμα είναι να είμαι μόνη μου και αυτός να αποδειχτεί ανίκανος και ανάξιος να έχει παιδί. Το μεγαλώνω μόνη μου και ούτε καν τηλέφωνο δεν έχει πάρει από την 1 Μαίου που με έδιωξε να δει τι κάνει το μωρό. Εγώ βέβαια έχω την υποστήριξη της μητέρας μου-ο πατέρας μου έχει πεθάνει-και έχω στήριγμα. Πίστεψέ με όμως και εκείνη να ήταν εναντίον μου, πάλι θα το κράταγα το παιδί. Η απόφαση φυσικά είναι δική σου, αλλά συμβουλή μου: να ζυγίσεις πολύ τα υπέρ και τα κατά όσον αφορά το μωρό γιατί η απόφαση που θα πάρεις είναι ίσως η πιο σημαντική της ζωής σου...

[posidonas]

Γεια και χαρά σε όλους!

Είμαι 28 ετών και μόλις χθες έμαθα ότι είμαι έγκυος.

Σε μια άλλη περίπτωση θα πετούσα απ την χαρά μου.

Στην συγκεκριμένη είμαι τρομερά προβληματισμένη καθώς ο πατέρας του παιδιού είναι ένας άνθρωπος με τον οποίο είχαμε 5 χρόνια σχέση και παρά το γεγονός ότι χωρίσαμε, τον τελευταίο χρόνο είχαμε μόνο σεξουαλικές σχέσεις, είχα πάψει να είμαι ερωτευμένη μαζί του και μάλιστα του το είχα ξεκαθαρίσει.

Σκέφτομαι να το κρατήσω καθώς και οι δύο έχουμε δουλειά, εκείνος μάλιστα έχει σπίτι οπότε αυτόματα λύνεται και το πρόβλημα της στέγης.

Το θέμα είναι συναισθηματικό κι έχω φρικάρει.

Εκτός του ότι από χτες έχει τα μούτρα κατεβασμένα και με φιλάει ή με χαιδεύει σαν να το κάνει από υποχρέωση, αισθάνομαι ότι καταστράφηκε η ζωή μου όχι εξαιτίας του μωρού αλλά εξαιτίας κάποιων πραγμάτων που δεν θα υλοποιηθούν ποτέ στην ζωή μου.

Είχα θέσει στόχο να σπουδάσω φέτος, πάει αυτό.

Για να μην πω ότι πρέπει δια παντός να ξεχάσω τον έρωτα καθώς ποιός είναι αυτός που θα με πλησιάσει μ ένα μωρό;

Σπίτι δικό μου δεν έχω οπότε θα πρέπει να μένω με τον πρώην σύντροφό μου μέχρι να δω τί θα κάνω.

Επ ουδενί δεν θέλω γάμο οπότε οι γονείς θα με σφάξουν πριν καν γεννήσω....

Νιώθω ότι η ζωή μου παίρνει τον κατήφορο...θα μαι μια νέα κοπέλα που θα ζει σαν γριά, γεμάτη μοναξιά και χωρίς αγάπη επομένως ανήμπορη να δώσει αγάπη στο παιδί της!

 

Ανδρέα σε βαφτίσαμε , αντρίκειο ονοματάκι ,

******************************

Ανδρέα σε βαφτίσαμε , αντρίκειο ονοματάκι ,

είσαι για μας η άνοιξη , ο ήλιος τ αεράκι..

 

Ανάσα στα πνευμόνια μας , ζωή μες στην καρδούλα ,

φέρνεις το φως στη σκοτεινιά , δροσίζεις σαν βροχούλα .

 

Στο πρόσωπο είσαι ξανθό , και μπλε έχεις ματάκια,

και μια καρδούλα βάλσαμο , που διώχνει τα φαρμάκια .

 

Μαζί σου ατενίζουμε το φως και το σκοτάδι.

Μαζί σου ο κόσμος φαίνεται πολύχρωμο λιβάδι .

 

Να είσαι καλά Ανδρέα μου , κάθε χαρά και υγεία ,

και κάθε μέρα που περνά να αποκτάς σοφία .

 

Χρόνια να ζήσεις εκατό , και άμα θέλεις χίλια ,

και η ζωή σου νάναι γλυκειά , Σαν φίλημα στα χείλια ..

 

Να ασπρίσουν τα μαλάκια σου ,να γίνουν σαν βαμβάκι ,

και όλες η γκόμενες να λεν , τι σέξι γεροντάκι? .

ΜΩΥΣΗΣ

====================

 

Όταν η γυναίκα μου γέννησε τον ΑΝΔΡΕΑ μας ήταν και είναι παράλυτη !! καθώς και εγώ ο πατέρας δηλαδή .(πλήρη παράλυση )

Βοήθεια δεν είχαμε από πουθενά , εγώ δεν έχω γονείς πεθάνανε !! η γυναίκα μου επίσης δεν είχε βοήθεια από τους δικούς τις καθώς δεν συναίνεσαν στο να παντρευτούν διό ανάπηρα παιδιά στα καροτσάκια !!!!!!!! !!

 

Ζούσαμε στο ενοίκιο και με ένα παραπληγικό επίδομα του Ι Κ Α τι είναι ο κάβουρας τι είναι το ζουμί του !!!

 

Και όλα πήγαν καλά , τέλεια θα έλεγα , ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ .

 

ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ ..(ανάλογα πώς θα χειριστείς την κατάσταση ,εσύ απλά θα βάλεις την πίστη σου σε μια ελπίδα !! όλα τα άλλα έρχονται από μόνα τους )

 

Με σεβασμό και εκτίμηση

ΜΩΥΣΗΣ

[saxpa]

Συγχαρητήρια Ποσειδώνα σε σένα και την γυναίκα σου για το κουράγιο σας και την πίστη σας στην ζωή και στην αγάπη σας.Εύχομαι τα καλύτερα για τον Ανδρέα σας.

[posidonas]

Συγχαρητήρια Ποσειδώνα σε σένα και την γυναίκα σου για το κουράγιο σας και την πίστη σας στην ζωή και στην αγάπη σας.Εύχομαι τα καλύτερα για τον Ανδρέα σας.

 

Σε ευχαριστώ saxpa

 

Στα ταξίδια της ζωής

 

Όταν θελήσεις να αγαπήσεις αγαπάς , και όταν αγαπάς αγαπιέσαι!!!

Όταν θελήσεις να μισήσεις μισείς , και όταν μισείς μισείσαι !!!

Όταν θελήσεις να ελπίσεις ελπίζεις , και όταν ελπίζεις ελπίζεσαι!!!

 

Και όταν ελπίζεσαι !! ταξιδεύεις , ταξιδεύεις σε χώρες μακρινές , σε πράγματα και καταστάσεις που δεν θα έβλεπες ποτέ, που δεν θα ένιωθες ποτέ .

Η ελπίδα φέρνει το Όνειρο , αλλά και το Όνειρο την ελπίδα και σε ταξιδεύουν , τα ταξίδια αυτά έχουν πολλαίς αφετηρίες , αλλά ένα τέρμα όταν δεν ελπίζεις και ονειρεύεσαι !!

 

Μετά το ..τέρμα ..υπάρχουν και άλλες αφετηρίες πάντα , όταν ελπίζεις , και το ταξίδι στο Όνειρο και στην ελπίδα δεν σταματά ποτέ !!!!!

 

Αυτά τα ταξίδια τα λένε.. ζωή !!! και η ζωή σου εξαρτάται από το τι ελπίζεις και ονειρεύεσαι !!!!!

 

Δεν ξέρω αν έγινα κατανοητός

Με σεβασμό και εκτίμηση .

 

ΜΩΥΣΗΣ

[Μπαμπουράκι]

Μάγισσα γεια σου...

αλήθεια γιατί Μάγισσα ?

 

Είμαι ανύπανδρη μητέρα και ποτέ δεν αγχώθηκα για το αν θα με θέλει καποιος ή όχι με το παιδί... αν δεν με θέλει επειδή έχω παιδί.. στο καλό .. δεν άξιζε από την αρχή και ευτυχώς δεν μου πήρε 3 ή παραπάνω χρόνια για να το καταλάβω..

 

έχει και τα καλά του...

 

αυτό το σενάριο να μείνεις με τον πρώην σου....

μείνε.. είναι θέμα χρόνου να χωρίσετε.. και απλά θα Ταλαιπωρηθείτε...

λέω εγώ... παρέα με την λογική.....

 

επίσης.. συγγνώμη κιόλας αλλά είμαι υποχρεωμένη να στο πω..

επειδή τώρα μένετε μαζί και σε βοηθάει με το βλέμμα της αγελάδας στα μάτια..αυτό δεν σημαίνει ότι θα συνεχίσει να είναι εκεί..

μπορεί να την κάνει σε 1 μέρα έως ποτέ...

έτσι όπως είναι η κατάσταση θα ήταν (λέω τώρα εγώ) τραγικό λάθος να τον υπολογίζεις στην ζωή του παιδιού...

 

Την απόφαση να την πάρεις για σένα και το παιδί.. και αν μπορείς να το μεγαλώσεις μόνη..

και αν εκείνος μείνει και είναι εντάξει ακόμα καλύτερα !!!!!!!!!

 

Ο καθένας αποφασίζει για τον εαυτό του... έτσι πρέπει άλλωστε..

αλλά μην ξεχνάς πως αν κάνεις το παιδί δεν θα το μετανιώσεις ποτέ.. ενώ στην αντίθετη περίπτωση..

 

Σου εύχομαι ότι καλύτερο και σου ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ότι μόλις γεννήσεις, το δεις όλα θα γίνουν πιο εύκολα, πιο όμορφα. Το έχω ζήσει.

[katerinak]

διαβασα την ιστορια και συγκλονιστηκα..ελπιζω όλα να εχουν παει καλα.τελικα πως εληξε;

[Vitsi]

telika den mas eipes,to krathses to mwraki sou??

[yls]

.

Για να μην πω ότι πρέπει δια παντός να ξεχάσω τον έρωτα καθώς ποιός είναι αυτός που θα με πλησιάσει μ ένα μωρό;

 

Kαλώς ήρθες στην παρέα μας! Γιατί αναρωτιέσαι για την προσωπική σου ζωή? Μητέρα θα είσαι, όχι λεπρή. Γιατί να μην σε πλησιάζουν οι άνδρες? Αυτά τυχερά είναι. Ίσα ίσα που η γυναίκα γλυκαίνει με την μητρότητα και αυτό ελκύει αρκετούς άνδρες.

[christiana08]

Aν δεν κανω λαθος,ειναι παλιο το ποστ...

 

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?p=428501#post428501