προσαρμογή 3 ετών με adhd 1

[Μαρια Στυλιανακη]

Αυτό που λές μπαμπά είναι πολύ φυσιολογικό..

Εάν πριν την ηλικία των 3 ένα παιδί επισκεφτεται πρώτη φορά παιδικό σταθμό, είναι πολύ πιό ξεκάθαρος και ίσως δύσκολος ο αποχωρισμός, απο τον γονέα.

Ένας λόγος είναι οτι το παιδί έχει καλύτερη μνήμη απο ότι στην ηλικία των 2 ετών π.χ. και θυμάται για πιό μεγάλο διάστημα αυτό το πολύ δυσάρεστο γεγονός .

.

Αυτό που αντιμετωπίσατε είναι και απλά το άγχος του αποχωρισμού απο τους γονείς και το ασφαλές περιβάλλον του σπιτιού, άπου δεν υπάρχουν απειλές ή διαμάχες - εκεί ένα παιδί δεν χρειάζεται να "κουραστεί" για να υπερασπίσει τον εαυτό του ή να προβληματιστεί για να μάθει καινουρια πράγματα ή να ρισκάρει.

 

Αυτά όμως όλα μιά και είναι μέρος της ζωής ( και το σπιτικό περιβάλλον δεν μπορεί να προσφέρει αυτές τις συνθήκες, οι οποίες θα προετοιμάσουν ένα παιδί για πιό δύσκολες καταστάσεις αργότερα στο δημοτικό κτλ. και φυσικά και στη μετέπειτα ζωή του) είναι σημαντικό να τα έχει ένα παιδί σε παιδικό σταθμό.

 

Εγώ για αυτό το λόγο είμαι της άποψης ότι όσο πιο νωρίς συνηθίσει σε αυτές τις πραγματικές συνθήκες που επικρατούν και μάθει να ζεί μέσα σε αυτές και αποκτά δύναμη απο το να μαθαίνει να διεκδικεί αυτό που του ανήκει με τρόπους αποδεκτούς, τόσο πιό πολλά εργαλεία θα μαζέψει και θα περάσει πολύ καλά στην ηλικία των 3- 4 στον παιδικό σταθμό και ακόμα καλύτερα όσο περνάει ο καιρός...

 

αν λοιπόν η Ματίνα πριν απο το παιδικό σταθμό δεν είχε πολλές επαφές με πολλά παιδακια πριν, λογικό είναι (και σε κάθε παιδί λογικό είναι ) να της φαίνεται (φυσικά και για τους λόγους που αναφέρεις), βουνό, το να τα βγάλει πέρα σε μία μεγάλη ομάδα παιδιών -

(πόσα παιδιά είναι στην τάξη της ?)

 

πάντως σίγουρα χρειάζεται συζήτηση να μάθετε και τί άλλο μπορεί να κρύβεται πίσω απο αυτό.

μήπως μια απογοήτευση απο την πρώτη μέρα με κάποιο άλλο παιδάκι όσον αφορά μια διεκδίκηση παιχνιδιού? μήπως παρεξήγησε κάτι που της είπε η δασκάλα?

ρωτήστε την - σίγουρα θα θέλει βοήθεια στο πως να καταφέρει κάποια πράγματα, πως να γίνει φίλη με παιδάκια... μερικά λεκτικά παραδείγματα που θα της δώσετε, θα την βοηθήσουν πάρα πολύ και σίγουρα θα τα χρησιμοποιήσει !

 

όλα αυτά είναι πράγματα /δεξιότητες που τα παιδιά τα μαθαίνουν σε εκείνη την ηλικία ή και πιό νωρίς, και τα ακολουθούν στην υπόλοιπη ζωή τους...

 

οπότε,.... φροντίστε να της δώσετε εργαλεία για να νιώσει δυνατή ! και σίγουρα θα δεί σιγά σιγά ότι μπορεί να περάσει θαυμάσια όταν ξέρει και το πώς. !

 

 

ένα άλλο θέμα τεράστιο είναι το άν σας πίεσαν να φύγετε απο την πρώτη μέρα που πήγατε στον παιδικό σταθμό. ..

Είναι δυστυχώς ένα πράγμα που συμβαίνει στην Ελλάδα ενώ σε όλο τον κόσμο είναι φυσιολογικό τις πρώτες μέρες να μένει ένα οικείο πρόσωπο στον παιδικό σταθμό έτσι ώστε να συνιθίσει το παιδί σιγά σιγά και να μην του έρθει "κεραμίδα" ουρανοκατέβατη, ότι ξαφνικά θα φύγει ο γονιός. ...

Σύντομα θα γράψω άρθρο για αυτό..

 

----------------------------------------------------------------

 

Γεια σου Κική..

 

1.ερώτηση - όταν φεύγεις στις 8.30 τι κάνει εκείνη !μετά! όταν έχεις φύγει? τί σου είπε η δασκάλα της? (συγκεκριμένα)

2. στην αρχή μπορεί να κλαίει ... πόσες μέρες κλαίει, πόσες μέρες έχουν περάσει ακριβώς απο την πρώτη μέρα?

3. "καλυτερα να την κρατησουμε σπιτι παρα να το βοηθησουμε το παιδι" εάν είπε τετοιο πράγμα έχει σίγουρα κάτι στο μυαλό της! Δεν είναι φυσιολογική απαντηση αυτό μιάς διευθύτριας... είναι καθήκον να βοηθήσει να ενταχθεί το παιδί σου.

 

θυμάμαι που συζητούσαμε για το ADHD...

η διευθύντρια τι ξέρει για αυτό?

 

είναι ΦΥΣΙΚΑ απαραδεκτο να μην προσπαθούν ή να μην σε υποστηρίξουν για να αρχίσει το παιδάκι σου σχολείο. Είναι η υποχρέωση τους τουλάχιστον να σε φέρουν σε επαφή με τον ψυχολόγο του σχολείου για να σου εξηγήσει τι να κάνεις.

Η διευθύντρια δεν μπορεί να σου πει ότι ένα παιδί δεν είναι έτοιμο.

Αυτή είναι δουλειά ενός παιδοψυχολόγου.

 

Απο την άλλη σίγουρα έχουν τον λόγο τους που μάλλον είναι "εγωκεντρικός" δηλαδή, ίσως εάν είδαν ή έμαθαν ότι το παιδάκι σου έχει στοιχεία ADHD να μήν θέλουν να ασχοληθούν.

 

Πόσο χρονών είναι τώρα?

 

κανονικά, πρέπει οι γονείς ανεξαρτήτως ηλικίας του παιδιού, να μπορούν να μείνουν εκεί, αλλά ΟΧΙ μεσα στην τάξη.

 

σε ηλικίες απο 2 εώς και 4-5 που γίνεται η προσαρμογή των παιδιών, είναι σημαντικό ο γονέας να παρευρίσκεται για 4-5 μέρες στον παιδικό σταθμό, κάθοντας π.χ. σε ένα πάγκο, ΕΞΩ απο τον χώρο που γίνεται η συνάντηση της ομάδας των παιδιών, ΧΩΡΙΣ να επεμβαίνει, και ιδανικά να διαβάζει ένα βιβλίο. (το "έξω" και το "χωρίς να επεμβαίνει" είναι πολύ σημαντικά)

 

Το ίδιο σημαντικό είναι όμως το να ενθαρρύνουν το παιδί να βγαίνει όποτε θέλει να δεί ότι ο γονιός του είναι εκεί. Για αυτό το λόγο η πορτα είναι ανάγκη να είναι ανοιχτή. Έτσι θα ξέρει ότι η δασκάλα του είναι συμμαχός του και όχι εχθρός.

 

Ο στόχος είναι απλά το παιδί να έχει την σιγουριά ότι είναι εκεί ο γονέας του και σταδιακά αυτές τις μέρες να αναπτύξει το αίσθημα της ασφάλειας απέναντι στην δασκάλα του και να την εμπιστευτεί - και να μην τον πειράζει να φύγει ο γονιός του στην τελική.

 

Δεν ειναι δουλειά του γονιού να μιλήσει στο παιδί εκείνη την ώρα αλλά η ώρα της δασκάλας.

εάν η δασκάλα η ίδια ΔΕΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ, ή δεν έχει οδηγίες να προσπαθήσει, τότε ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να γίνει προσαρμογή του παιδιού.

Οποιαδήποτε προσπάθεια δικιά σου εκείνη την ώρα, το παιδί σου θα την εκλάβει σαν προσπάθεια να το διωξεις απο κοντά του.

 

η δασκάλα είναι λοιπόν το κλειδί. δεν προφταίνει με τόσα παιδιά?

δεν θέλει ? δεν είναι ικανή ? είναι πολλοί οι λόγοι...

 

για δώσε περισσότερες πληροφορίες..

 

Επικοινωνησε όμως και με την γραμμή 801 801 1177 (της Εταιρείας ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου)

http://parents.org.gr/news/?sid=148 είμαι σίγουρη ότι θα μπορέσουν να σε βοηθήσουν εκεί με οποιεσδήποτε απορίες σου!

[κικη]

α ξεχασα να διευκρινησω πως το παιδι μας το βγαλαν εξω διοτι εκλαιγε φωναζοντας δυνατα πως θελω την μαμα μου, παρακουλουθησα που την καναν μια δυο βολτες και μετα βαλιτσακι και εξω στο προαυλιο...μεσα σε 5 λεπτα απο την ωρα που την αφησα μας την εβγαλαν εξω.

Τι ανθρωποι ειναι?λιγοι κατανοηση δεν υπαρχει? αν ηταν σε αυτη την θεση τα δικα τους παιδια τι θα καναν

[Μαρια Στυλιανακη]

συγνώμη Κική για την ερώτηση, αλλά δεν μας είπες πόσο είναι τώρα η μικρή, σχολείο εννοείς την πρώτη δημοτικού ή τον σταθμό του νηπιαγωγείου ?

 

σίγουρα ένα χαρτί του παιδοψυχολόγου, θα μπορείς να της το τρίψεις στη μούρη (συγνώμη για την έκφραση) της διευθύντριας..

... (που να λέει ότι μπορεί να πάει σχολείο κανονικά !)

 

και θα μπορει να υποχρεώσει την διευθύντρια να σε αφήσει να κάτσεις εκεί κοντά.

 

δεν βλάπτει κανέναν να κάτσεις σε μία καρέκλα - έξω απο την τάξη όμως ! - και να διαβάζεις ένα βιβλίο.

τις πρώτες δύο μέρες με ανοιχτή την πόρτα έτσι ώστε να σε βλέπει.

 

..να της πείς ότι δεν θα φύγεις (και να μην κουνήσεις ρούπι). μετά θα πηγαίνεις λιγο πιο πέρα ή θα κλείνει λίγο λίγο η πόρτα, ή θα της λες εκείνης να κλείσει την πόρτα. (δίνει το συναίσθημα ότι εκείνη έχει τον έλεγχο). Άυτό χρειάζεται 5 μέρες.

 

να είσαι σίγουρη ότι μέσα σε λίγες μέρες θα βελτιωθεί η κατάσταση, εάν φυσικά τηρήσεις αυτή την σειρά.

 

την πρώτη μέρα, θα της λές ότι αν δεν κλάψει, τότε θα κάτσεις εκεί και δεν θα φύγεις - θα σαι καθισμένη στην καρέκλα έξω απο την τάξη.

 

μετά απο δύο μέρες, θα της λές ότι αν δεν κλάψει όταν φύγεις, τότε μετά θα πάτε να αγοράσετε ή να φάτε ή να πάτε επίσκεψη σε κάτι που της αρεσει ΤΡΕΛΛΑ!!! μόνο όμως άν δεν κλαψει! βρές ένα δυνατό κίνητρο..!!

ζωολογικό κήπο,...κάτι..

 

αυτά που σου λέω ισχύουν για όλες τις ηλικίες μέχρι και το νήπιο, στον παιδικό σταθμό (εργαστήρι έκφρασης και δημιουργικής ανάπτυξης "έλα να παίξουμε") όπου έχω δουλέψει τα τελευταία 6 χρόνια, ένα μέρος με τον μεγαλύτερο σεβασμο στα παιδιά, που δεν μπορώ να φανταστώ περισσότερο. Ήμουν τα τελευταία 5 χρόνια πάντα παρόν στις προσαρμογές των παιδιών για να βοηθήσω τα παιδιά να προσαρμοστούν και έτσι για αυτό το θέμα μπορώ να σου γράψω βιβλίο...

 

πάντως όταν ένα παιδί κλαίει πολύ δεν μπορούν να το αφήσουν στην τάξη γιατι

- αναταράσσει τα υπολοιπα παιδιά και μπορεί να τα κανει να τρομοκρατηθούν και να αρχίσουν και αυτά να κλαίνε και να ανησυχούν

 

- και δεν διευκολύνει το ίδιο το παιδί να είναι άλλα 20 που να το κοιτάνε λες και κάνει κάτι πολύ κακό ή περίεργο..

 

δηλαδή, δεν θα αλλάξει κάτι εάν την αφήσουν στην τάξη κλαίγοντας.

πρέπει να γίνει σωστή προσαρμογή.

 

όσον αφορά το νομικό θέμα, εκεί δεν γνωρίζω τί ισχύει - αλλά θα σου έλεγα - μή διστάζεις να δείξεις το δίκιο σου και να μιλήσεις στην διευθύντρια με τόνο πιό αυστηρό - ειδικά απο τη στιγμή που έχεις πάει σε τόσους ειδικούς (και πραγματικά μπράβο σου γιατί πολλοί γονείς φοβούνται τους ψυχολόγους). Εκείνη τι πτυχίο έχει που σου είπε ότι είναι καλύτερο να το αφήσεις το παιδί σου σπίτι? Αν είναι δυνατόν..( )

 

μόνο παιδοψυχολόγος μπορεί να κρίνει εάν ένα παιδί είναι ή δεν είναι έτοιμο για το σχολειο!

[κικη]

Mαρια μου σε ευχαριστω για το ενδιαφερον και για τις χρησιμες συμβουλες

Η μικρη τωρα ξεκιναει τα προνηπεια και αυτη τη βδομαδα καναν και απεργια, τωρα ειναι που μας ξενερωσαν τελειως ... να δουμε πως θα τα καταφερουμε

Και εγω σκεφτομουν κατι για επιβραβευση αλλα δεν ξερω τι, ισως να την αγορασω καποιο ζωακι που τα εχει και μεγαλη αγαπη, εχουμε ηδη ενα σκυλακι στο σπιτι αλλα ενα ψαρακι η' κατι αντιστοιχο ισως αποτελεσει μεγαλο κινητρο οποιαδηποτε ιδεα ειναι ευπροσδεκτη...

Σημερα τηλεφωνησα και στην υπηρεσια Ε.ΨΙ.ΠΕ και εμεινα ενθουσιασμενη διοτι η παιδοψυχολογος ηταν πολυ εμπειρη και καταλαβε αμεσως το προβλημα μας και μας εδωσε και τις καταλληλες συμβουλες για το που πρεπει να αναζητουσουμε βοηθεια και απο ποιον, το συστηνω σε οποιοδηποτε χρειαστει συμβουλη για την ψυχοκινητικη κατασταση του παιδιου του να μην διστασει, ειναι ατομα με προυπηρεσια και εμπειρια...

τα λεμε εκ νεου και παλι ευχαριστω