Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Love Parents.org.gr? Tell a friend!

Επιθετικός συμμαθητής


Recommended Posts

Η κόρη μου πηγαίνει φέτος νηπιαγωγείο. Σε γενικές γράμμές είναι ήρεμο παιδί και της αρέσει το σχολείο. Σε μια κουβέντα μας σήμερα μου είπε ότι δε θέλει να ξαναπάει γιατί δίπλα της (έχει καθορισμένη θέση κάθε παιδί στη τάξη) κάθεται ένα παιδί που ενοχλεί, φτύνει και βρίζει τα υπόλοιπα παιδιά. Τη συμπεριφορά αυτή την είχα προσέξει και εγώ από τη πρώτη στιγμή. Δεν είναι το χαριτωμένο πειραχτήρι της τάξης, αλλά ένα παιδάκι...ας το πω επιθετικό και χοντροκομμένο στη συμπεριφορά του. Της είπα ότι όταν συμβαίνει αυτό, θα του λέει ότι δεν θέλει να την ενοχλεί και θα απομακρύνεται. Δε θέλησα να δώσω έκταση στη συζήτηση για να μη τη προβληματίσω περισσότερο. Η αλήθεια όμως είναι ότι από εκείνη τη στιγμή φουντώνω κάθε φορά που σκέφτομαι ότι η κόρη μου (και τα άλλα παιδιά βεβαίως) μπορεί να αισθάνεται δυσάρεστα λόγω της συγκεκριμένης συμπεριφοράς και στο τέλος να μισήσει το σχολείο. Δε θέλω να βάλω ταμπέλα στο συμμαθητή της και να μπει και εκείνη στη διαδικασία να ξεχωρίζει τα παιδιά σε καλά και κακά. Από την άλλη αναγνωρίζω ότι αυτό μπορεί να είναι για εκείνη ένα μάθημα ζωής και να καταλάβει ότι η καθημερινότητά μας δεν είναι πασπαλισμένη με ζάχαρη. Να αναφέρω εδώ ότι λόγω προβλημάτων υγείας της δασκάλας τους, έχουν έρθει άλλες δύο από της αρχή του έτους, σήμερα συγκεκριμένα ήρθε η τρίτη και δε θα ήθελα να τη φορτώσω από τις πρώτες μέρες με τις ανησυχίες μου, πριν η ίδια αποκτήσει αντίληψη της τάξης.

Μπορώ να κάνω κάτι άλλο για να τη βοηθήσω?

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Αν είναι μία ακραία περίπτωση, να μιλήσεις με τη δασκάλα. Αν νομίζεις ότι με τη συμβουλή σου μπορεί να το χειριστεί, τότε άσε την και να την παρακολουθείς.. Συνήθως τα παιδιά περιθωριοποιούν αυτούς τους συμμαθητές.

Link to comment
Share on other sites

Αν είναι κάτι που συμβαίνει κάθε μέρα και όχι κάτι που συνέβη τις πρώτες 2-3 μέρες, τότε να μιλήσεις στη νηπιαγωγό. Να εκφράσεις τους προβληματισμούς σου ή και ακόμα να την ενημερώσεις, γιατί αν αλλάζουν κάθε 1 εβδομάδα, είναι λογικό να μην έχει μάθει τα παιδιά από τις πρώτες μερες της.

 

Οι νηπιαγωγοί είναι (τις περισσότερες φορές, γιατί υπάρχουν και κακές εξαιρέσεις) ανοιχτές σε συζήτηση, αρκεί αυτή να γίνεται με κόσμιο τρόπο και σε ώρα που δεν παρεμποδίζεται η δουλειά της (π.χ. όχι σε ώρα προσέλευσης ή αποχώρησης, και όχι σε ώρα μαθήματος). Μπορείς να την πάρεις ένα τηλέφωνο και να κανονίσετε ένα ραντεβού για να μιλήσετε.

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

θα ηθελα και εγω τη γνωμη σας για ενα παρομοιο περιστατικο που εχουμε και εμεις στο προνηπιο του γιου μου.

Ειναι ενα παιδακι στο σχολειο του γιου μουαρκετα μεγαλοσωμο απο τα υπολοιπα παιδια της ταξης και αρκετα επιθετικο σε σχεση με τα αλλα παιδια. Στην αρχη δεν ηθελε να παει σχολειο ο γιοσ μου γιατι τον χτυπουσε το συγκεκριμενο παιδακι, το συζητησαμε με τη δασκαλα και μας ειπε να κανουμε υπομονη μεχρι να προσαρμοστουν ολα τα παιδια και να μην ανησυχουμε. Η αληθεια ειναι οτι τωρα σταματησε να αρνειται να παει σχολειο αλλα εχουμε αλλο προβλημα τωρα.

Οτι γινεται στο σχολειο, οτι τους κανει αυτο το επιθετικο παιδακι ερχεται ο γιοσ μου στο σπιτι και τα εφαρμοζει στην μικρη του αδερφη. Μ α ρ τ υ ρ ι ο !!!

 

Ζουμε σε εμπολεμη κατασταση

Πως να το αντιμετωπισω και εγω η δολια μανα,ποση υπομονη να εχω πια ??????

 

Δωστε μου καμια ιδεα

 

Ευχαριστω

Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

Το ίδιο προβλημα έχουμε και εμείς στο νηπιαγωγείο του γιού μου.

Ο γιός μου είναι από τα σχετικά ησυχα και υπακουα παιδιά. Πήγαίνει σε παιδικό σταθμό από 3 μηνών, όπότε είναι συνηθισμένος με την εννοια του σχολείου, του αρέσει και ποτέ δεν εξέφρεσε την επιθυμία ότι δεν θέλει να πάει. Ακριβώς το αντίθετο, για πχ όταν ήταν άρρωστος και τον κρατούσα 1/2 μερές, άρχιζε να μου λεέι ¨΄αντε μαμά πότε θα πάω σχολείο-βαρέθηκα- θέλω να δω τους φίλους μου¨.

Πρώτη φορά, πριν λίγες μέρες, έκανε ψεμματα ότι πονάει, για να μην πάει στο νηπιαγωγείο και εκεί άρχισα να ψάχνω το θέμα.....

Στην τάξη, φετος, δημόσιο νηπιαγωγείο - υπάρχει κάποιο παιδάκι το οποιο βρίζει - χτυπαέι κτλ όχι μόνο τα υπόλοιπα παιδια αλλά ακόμη και τις δασκάλες (ολοήμερο) Η μία το έχει παρατήσει το θέμα και γυρνάει την πλάτη της , η άλλη ευτυχώς το προσπαθεί και κάπως τα καταφέρνει να βάλει μία ταξη.

Ρωτώντας τις δασκάλες, μου είπαν, ότι υπάρχει κόντρα μεταξύ του δικού μου και του ¨άτακτου¨ για το πιο παιδάκι θα κάνει παρέα με ποιο. Μου είπαν ότι έγινε συνέλευση στο σχολείο και ότι έχει ζητηθεί να γίνει αλλαγή σχολείου. Γίνεται κάτι τέτοιο? ¨Αντε και να γίνει αυτό φέτος, πιθανώς να το συνατήσουμε του χρόνου στο δημοτικό.

Τί να κάνω? Πως να αντιμετωπίσω την όλη κατάσταση? Το πρόβλημα το έχουν και οι υπόλοιποι γονείς.....

(sorry για το μεγάλο μηνυμα)

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Φέτος έχουμε κι εμείς τέτοιο περιστατικό στο νηπιαγωγείο μας.:( Ο γιος μου έχει έρθει ήδη τρεις φορές στο σπίτι με σημάδια στο πρόσωπο, και μάλιστα το ένα ακριβώς κάτω από το μάτι.:mad:

Όταν τον ρώτησα ποιος τον χτύπησε, δεν ήθελε να μου πει, έλεγε μόνος του χτύπησε. Μετά μου είπε ότι τον χτύπησε καταλάθος ο Δημήτρης.

Αυτή η συζήτηση έγινε την πρώτη φορά που ήρθε χτυπημένο. Δεν έκανα τίποτα και το άφησα να περάσει έτσι.:(

Την δεύτερη φορά, μετά από 3-4 μέρες από το πρώτο περιστατικό, έρχεται με μια γρατζουνιά στο μάγουλο. Πάλι η ίδια κουβέντα, στο τέλος μου λέει ότι τον χτύπησε ο Δημήτρης.

Την άλλη μέρα το πρωί που τον πήγα σχολείο, μίλησα στην νηπιαγωγό, χωρίς να της αναφέρω το όνομα του μικρού (Δημήτρη), αλλά της είπα να έχει το νου της γιατί κάποιο παιδάκι χτυπάει τον γιο μου.

Πέρασε μια εβδομάδα χωρίς να συμβεί κάτι, και χθες το μεσημέρι όταν γυρίσαμε στο σπίτι, είδα μια μεγάλη γρατζουνιά στο σβέρκο του.:evil:

Δεν ξέρω τι να κάνω. Πάλι μου απάντησε ότι καταλάθος ο Δημήτρης μου το έκανε. Πως να συμπεριφερθώ ; Κι αν κάποια στιγμή τον χτυπήσει στο μάτι του ή κάπου αλλού και του κάνει ζημιά ;:evil:

Ο άντρας μου του είπε να μην κάθεται να τις τρώει και να ανταποδίδει, αλλά ο μικρός επιμένει ότι ο Δημήτρης είναι φίλος του και καταλάθος το έκανε.

Καμμιά συμβουλή μανούλες ;

Link to comment
Share on other sites

Το ίδιο προβλημα έχουμε και εμείς στο νηπιαγωγείο του γιού μου.

Ο γιός μου είναι από τα σχετικά ησυχα και υπακουα παιδιά. Πήγαίνει σε παιδικό σταθμό από 3 μηνών, όπότε είναι συνηθισμένος με την εννοια του σχολείου, του αρέσει και ποτέ δεν εξέφρεσε την επιθυμία ότι δεν θέλει να πάει. Ακριβώς το αντίθετο, για πχ όταν ήταν άρρωστος και τον κρατούσα 1/2 μερές, άρχιζε να μου λεέι ¨΄αντε μαμά πότε θα πάω σχολείο-βαρέθηκα- θέλω να δω τους φίλους μου¨.

Πρώτη φορά, πριν λίγες μέρες, έκανε ψεμματα ότι πονάει, για να μην πάει στο νηπιαγωγείο και εκεί άρχισα να ψάχνω το θέμα.....

Στην τάξη, φετος, δημόσιο νηπιαγωγείο - υπάρχει κάποιο παιδάκι το οποιο βρίζει - χτυπαέι κτλ όχι μόνο τα υπόλοιπα παιδια αλλά ακόμη και τις δασκάλες (ολοήμερο) Η μία το έχει παρατήσει το θέμα και γυρνάει την πλάτη της , η άλλη ευτυχώς το προσπαθεί και κάπως τα καταφέρνει να βάλει μία ταξη.

Ρωτώντας τις δασκάλες, μου είπαν, ότι υπάρχει κόντρα μεταξύ του δικού μου και του ¨άτακτου¨ για το πιο παιδάκι θα κάνει παρέα με ποιο. Μου είπαν ότι έγινε συνέλευση στο σχολείο και ότι έχει ζητηθεί να γίνει αλλαγή σχολείου. Γίνεται κάτι τέτοιο? ¨Αντε και να γίνει αυτό φέτος, πιθανώς να το συνατήσουμε του χρόνου στο δημοτικό.

Τί να κάνω? Πως να αντιμετωπίσω την όλη κατάσταση? Το πρόβλημα το έχουν και οι υπόλοιποι γονείς.....

(sorry για το μεγάλο μηνυμα)

 

 

Το σχολείο δεν ΄μπορεί να προβεί σε κάποια κίνηση όπως η αλλαγή σχολικού περοβάλλοντος.

Το θέμα είναι να αξιολογηθεί το παιδί από ΚΕΔΔΥ ή κάποιο άλλο δημόσιο κέντρο για να βρεθεί αν υπάρχει κάποιος λόγος που συμπεριφέρεται έτσι.

Αλλά για να γίνει αξιολόγηση πρέπει να συμφωνήσουν οι γονείς του παιδιού και να το πάνε στο ΚΕΔΔΥ....

 

Είναι ένας κύκλος, που αν οι γονείς του παιδιού δεν συμφωνούν, δυστυχώς δεν γίνεται κάτι..... Εσείς σαν γονείς δεν μπορείτε να κάνετε κάτι... Οι νηπιαγωγοί πρέπει όσο μπορούν να αντιμετωπίσουν το παιδί στην τάξη και φυσικά να μην το παρατήσουν.

Link to comment
Share on other sites

Eγω τώρα έχω παρόμοιο θέμα αλλα προβληματίζομαι λίγο διαφορετικά

έχουμε κι εμείς ένα επιθετικό παιδάκι στην τάξη

η μικρή μου το χειρίζεται ΟΚ !

αλλα .... το παιδι πέραν του ότι έχει στιγματιστεί ...

είναι το ¨ατακτο¨της τάξης ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ στην καρέκλα

ακόμα και στο διάλειμμα ενίοτε , εγώ θέλω να βοηθήσω αυτό το παιδι !

η μαμα έχει πάει σε ψυχολόγο ΟΚ άτακτο ΟΚ του λείπουν τα όρια που οι γονείς αργησαν να θέσουν , δεν παρατηρείτε κάτι άλλο προς το παρόν

αλλα εμενα με στεναχωρεί που βάλανε την ταμπέλα στο παιδάκι

τα μικρά (υπόλοιπα) δεν το θέλουν μέχρι και απέχθεια εκφράζουν

...

η δικία μου κάνει κινήσεις να το πλησιάσει να παίξουν να του ¨μαθει¨οτι πχ (περιστατικό τώρα )

παίζανε στην αυλη και το ¨ατακτο¨για να πάει να πει σε ένα άλλο παιδάκι έλα να παίξουμε το σπρόχνει !

η δικία μου το πλησίασε και του λέει μη το κάνεις αυτό αν θες να παίξουμε κοιτα τι θα κάνεις (και της έκανε αναπαράσταση ευγενικής προσέγγισής τυπου αυτοσχεδιασμός)

τώρα εγώ να πω τίποτα στη δασκάλα;

(έχουμε πολύ καλες τυπικές σχέσεις)

νομίζω ότι θα μπω στα χωραφια άλλων αλλα πάλι είναι κρίμα ρε σεις το παιδάκι !

δλδ αυτά κάνουμε και ¨χτυζουμε¨χαρακτήρες προσωπικότητες ταμπέλες

 

ο καλός ο κακός ο άτακτος ο αδιάφορος

ουφφφφφ!

 

 

και με το συμπαθειο αλλα κάθε μερα στην καρέκλα ;;;

αφού βλέπει ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ απολυτος αποτέλεσμα !

θα μου πεις τι να κάνει η γυναίκα κι αυτή ...

 

αλλα ρε γμτ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ;;;;

Link to comment
Share on other sites

Πιστεύω ότι και οι νηπιαγωγοί θα ήθελαν να ασχοληθούν περισσότερο με κάθε παιδί ξεχωριστά και με τις ιδιαιτερότητες του, αλλά τι να πρωτοκάνουν κι αυτές όταν έχουν 25 με 30 παιδιά σε κάθε τάξη να προσέχουν ;:roll:

Link to comment
Share on other sites

Eγω τώρα έχω παρόμοιο θέμα αλλα προβληματίζομαι λίγο διαφορετικά

έχουμε κι εμείς ένα επιθετικό παιδάκι στην τάξη

η μικρή μου το χειρίζεται ΟΚ !

αλλα .... το παιδι πέραν του ότι έχει στιγματιστεί ...

είναι το ¨ατακτο¨της τάξης ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ στην καρέκλα

ακόμα και στο διάλειμμα ενίοτε , εγώ θέλω να βοηθήσω αυτό το παιδι !

η μαμα έχει πάει σε ψυχολόγο ΟΚ άτακτο ΟΚ του λείπουν τα όρια που οι γονείς αργησαν να θέσουν , δεν παρατηρείτε κάτι άλλο προς το παρόν

αλλα εμενα με στεναχωρεί που βάλανε την ταμπέλα στο παιδάκι

τα μικρά (υπόλοιπα) δεν το θέλουν μέχρι και απέχθεια εκφράζουν

...

η δικία μου κάνει κινήσεις να το πλησιάσει να παίξουν να του ¨μαθει¨οτι πχ (περιστατικό τώρα )

παίζανε στην αυλη και το ¨ατακτο¨για να πάει να πει σε ένα άλλο παιδάκι έλα να παίξουμε το σπρόχνει !

η δικία μου το πλησίασε και του λέει μη το κάνεις αυτό αν θες να παίξουμε κοιτα τι θα κάνεις (και της έκανε αναπαράσταση ευγενικής προσέγγισής τυπου αυτοσχεδιασμός)

τώρα εγώ να πω τίποτα στη δασκάλα;

(έχουμε πολύ καλες τυπικές σχέσεις)

νομίζω ότι θα μπω στα χωραφια άλλων αλλα πάλι είναι κρίμα ρε σεις το παιδάκι !

δλδ αυτά κάνουμε και ¨χτυζουμε¨χαρακτήρες προσωπικότητες ταμπέλες

 

ο καλός ο κακός ο άτακτος ο αδιάφορος

ουφφφφφ!

 

 

και με το συμπαθειο αλλα κάθε μερα στην καρέκλα ;;;

αφού βλέπει ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ απολυτος αποτέλεσμα !

θα μου πεις τι να κάνει η γυναίκα κι αυτή ...

 

αλλα ρε γμτ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ;;;;

 

Και τί να κάνουν αν δημιουργεί προβλήματα στα υπόλοιπα παιδιά?

 

Ταμπέλες γενικά δεν μπαίνουν από το πουθενά... κάποιο υπόβαθρο θα υπάρχει (γενικά μιλάω).

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

είναι δύσκολη η θεση των παιδαγωγών αυτό είναι αδιαφησβήτητο

και όσον αφορά την πληθώρα των παιδιών

και τα εργαλεία που τους δίνονται

και τις δύσκολες περιπτώσεις που αντιμετωπίζουν κάθε φορά

και τους δύσκολους γονείς που συχνά συναντούν !

 

 

για να ξεκαθαρίσω δνε μιλάμε για ένα ΕΠΙΚΎΝΔΗΝΟ ΠΑΙΔΙ

μιλάμε για ένα ατακτο παιδι

και με το συμπαθειο εγώ δνε το θεωρώ σωστό να το στιγματίσεις από το προνήπιο

δλδ πόσο εύκολο είναι να πεις α είναι άτακτο στην καρέκλα να με αφήσει να κα΄νω την δουλεια μου με τα υπόλοιπα και εσύ στην καρεκλα !

 

επίσης θεωρώ σημαντικό να μαθε η δασκάλα στο παιδι να συμπεριφέρεται καλύτερα

και στα υπόλοιπα να αντιμετωπίζουν αυτές τις συμπεριφρές

 

 

δεν πιστεύω στις ταμπέλες ( γενικά μιλάω)

μας βοηθούν μόνο να βάλουμε σε ένα ¨κουτακι¨του μυαλού μας τον άνθρωπο που έχουμε απέναντι μας :-) αλλα παράλληλα μας εμποδίζουν να διευρύνουμε τους ορίζοντες μας για αυτό το άτομο που του βάλαμε την ταμπέλα !

 

 

 

εγώ πιστεύω πολύ στην παιδαγωγική διαδηκασία και επιστήμη κατεπεκταση !

και έχω σε υψηλή εκτίμιση τους ανθρώπους που ασχολούνται με τα παιδιά

και ειδικά στην Ελλάδα κάτω από τις συνθήκες Ουγκάντας που τους βάζουν να δουλεύουν !

 

να βοηθήσω αυτο το παιδι θα ήθελα

μόνο (ειδικά μιλάω )

αν καμία νηπιαγωγός έχει καμια ιδέα να μου πει ....θα το εκτιμούσα πολύ

 

με την μαμα κανονίσαμε να αρχίσουν αν κάνουν λίγο παρέα τα δικά μας

να τα ¨βρουν ¨μεσο του παιχνιδιού και βλέπουμε ...!

ευχαριστώ ! :-)

Link to comment
Share on other sites

Μπράβο για την ευαισθησία σου!

Από τότε που κουράστηκα να ψάχνω, έμαθα να βρίσκω. Και από τότε που ο άνεμος μού εναντιώθηκε, έμαθα να σαλπάρω με όλους τους ανέμους. Φ. Νίτσε

Link to comment
Share on other sites

περυσι πρωτη χρονια στο προνηπιο ειχαμε και εμεις δυο παιδια παρα παρα πολυ επιθετικα απεναντι στα αλλα. Απο τις πρωτες μερες η κορη μου μου το ανεφερε. Το σχολειο ηδη απο την πρωτη συναντηση των γονεων (1μηνα μετα) ειχε ενημερωσει ολους τους γονεις οτι τα δυο παιδια παρακολουθουνται απο το ψυχολογο του σχολειου με συνεδριες διαχειρησης του θυμου τους (nger management-Μην με ρωτατε λεπτομερειες...δεν ρωτησα παραπανω).. Στην ταξη μεσα ξερω οτι η δασκαλα ηταν αυστηρη μαζι τους , περισσοτερο κυριως οχι στην διασπαση της προσοχης της ταξης αλλα της επιθετικοτητα απεναντι στα αλλα παιδια. Τα υπολοιπα παιδια ομως, χωρις επουδενι να πει κατι η δασκαλα (το αντιθετο) τα περιθωριοποιησαν και τα δυο. Μεχρι τα Χριστουγεννα παιζαν μονα τους, ακομα και στα παρτυ ενω απο τις αποκριες και μετα σχεδον κανενα παιδι δεν ηθελω να καλεστουν σε παρτυ. Λυπηρο σιγουρα αλλα εν μερει θεωρω οτι ειναι μια πραγματικοτητα του μικροκοσμου του σχολειου. Τα παιδια σε αυτες τις ηλικες ειναι σκληρα. Το σχολειο ομως σε εμας, και ιδιως η δασκαλα, ειχε πολυ σωστη συμπεριφορα, ειχε θεσει ορια και σταματησαν γρηγορα τα χτυπηματα σε αλλα παιδια αλλα απο την αλλη ποτε δεν τα χαρακτηρισε με κακα επιθετα.

Πιστευω οτι εν μερει ειναι λαθος να ειναι συνεχεια στην καρεκλα της σκεψης αυτα τα παιδια, αλλα ειναι περιπτωσεις που θελει οπωσδηποτε αμεση επικοινωνια με τους γονεις. Με ολους τους γονεις αν γινεται...γιατι και τα αλλα παιδια δεν "χρωστανε" κατι να επωμιζονται τις ευθυνες των γονιων των δυσκολων παιδιων.

Σε κατι τετοιες περιπτωσεις ειναι φανερο οτι χρειαζεται πολυ εμπειρια απο την παιδαγωγο και αμεση συνεργασια με τους γονεις του παιδιου.

Link to comment
Share on other sites

Έχουμε και εμείς φέτος 2 αγοράκια με παρόμοια συμπεριφορά. Ειδικά το ένα, έχει χτυπήσει την κόρη μου με τα χέρια του ή με αντικείμενο 3-4 φορές. Στην αρχή, της είπα να αμύνεται και να μην του το επιτρέπει και φυσικά να ενημερώνει την νηπιαγωγό. Γύρω στα μέσα Οκτωβρίου μου ζήτησε να αλλάξουμε σχολείο αν γίνεται γιατί δεν περνάει καλά φέτος εδώ και τι ωραία που ήταν πέρυσι.

Της εξήγησα πως δεν είναι κακά τα παιδάκια απλά έχουν άσχημη συμπεριφορά και φύσικα μίλησα και με τους δύο νηπιαγωγούς (ολοήμερο). Ο νηπιαγωγός μας είναι πιο αυστηρός και τα τιμωρεί συχνά στην καρέκλα και μέσα στην τάξη στα διαλλείματα. Η νηπιαγωγός τα ανταμοίβει με αστεράκια αυτοκόλλητα ανάλογα με την συμπεριφορά τους και είναι περισσότερα στοργική θα έλεγα. Πάντως και οι 2 σαν εκπαιδευτικοί καλέσαν τους γονείς και ζήτησαν την απαραίτητη συνεργασία τους στο σπίτι γιατί τα παιδιά δεν έχουν όρια, δεν ξέρουν τι σημαίνει ΟΧΙ κτλ κτλ. Τώρα είναι καλύτερα τα πράγματα, έχουν αρχίσει τα παιδάκια και έχουν καλύτερη συμπεριφορά.

Επίσης είναι τα μόνα παιδιά που πλακώνονται συνέχεια στο ξύλο μεταξύ τους (μόνο) πλέον. Οι νηπιαγωγοί το προσπαθούν ακόμη.....Να σας πω κάτι να γελάσετε... Σκέφτηκαν ένα ωραίο τρόπο για να τους ηρεμούν χωρίς τιμωρία... Τους βάζουν να κάθονται σε κάτι στρωματάκια οκλαδόν και να κάνουν yoga. Και αυτά κάνουν yoga και δεν το βλέπουν σαν τιμωρία!

Link to comment
Share on other sites

Δύσκολα τα πράγματα...

Εγω έχω πεί στη μικρή μου να αμύνεται και να ανταποδίδει!

Χεχε!

Όταν ήμουν κι εγω μικρούλα, είχα ένα συμμαθητη που με βασάνιζε από το νήπιο και μεχρι την τρίτη τάξη. Κάποια στιγμή με κορόιδευε και με βασάνιζε και "τα πήρα", και φυσικά τον έκανα μαύρο στο ξύλο. Είχε ματωσει και η μύτη του.

Θυμάμαι είχαν έρθει οι γονείς στο σχολείο για παράπονα κλπ, αλλά η καλή μου δασκάλα πήρε το μέρος μου!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

και εμεις είχαμε περιστατικά επιθετικότητας αλλά οι νηπιαγωγοί τα χειριστικαν αποτελεσματικά και βοήθησαν τα παιδιά να προσαρμοστούν. Ενα παιδακι που ήταν πολύ ζωηρό πρόπερσι και τον φοβόταν ο γιος μου στην αρχή της χρονιάς έγινε ένας από τους φίλους του στο τέλος. Είναι κρίμα να απομονόνονται αυτά τα παιδιά. nancy λες ότι δεν ειπε τιποτα η νηπιαγωγός αλλά είπε στους γονείς ότι τα παιδιά τα 2 τα βλέπει ψυχολόγος. Δεν ξέρω αν έπρεπε να το αναφέρει εκτός και αν είχε γίνει συγκεκριμένο περιστατικό. Οι γονείς με την σειρά τους μπορει να επειρεάσουν τα παιδιά τους. Και η νηπιαγωγός δεν χρειάζεται να πει κάτι με λόγια για να επειρεάσει τα παιδιά.

Αυτό με την γιόγκα μου άρεσε πολυ, θα το εφαρμόσω στο σπίτι...

Link to comment
Share on other sites

Το σχολειο ηδη απο την πρωτη συναντηση των γονεων (1μηνα μετα) ειχε ενημερωσει ολους τους γονεις οτι τα δυο παιδια παρακολουθουνται απο το ψυχολογο του σχολειου με συνεδριες διαχειρησης του θυμου τους (nger management-Μην με ρωτατε λεπτομερειες...δεν ρωτησα παραπανω).. ....

:roll: τώρα εγώ αυτό το βρίσκω ενάντια σε όλους τους κανόνες περί ιδιωτικότητας και ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων ...

μπορεί να είμαι και στραβή εγώ ...ίσως ...!

να μας πει και μια νηπιαγωγός εδώ αν αυτό επιτρέπεται !

Link to comment
Share on other sites

Το ίδιο θέμα είχαμε και εμείς πέρυσι στο Νηπιαγωγειο.Δυστυχώς με τα παιδάκια αυτά η κατάληξη είναι άσχημη διότι περιθεριοποιούνται.Συμφωνώ σε όλα με UFO.Τα υπόλοιπα κάποια στιγμή βρίσκουν το δρόμο τους αλλά εκείνα είναι μόνα.Και εγω επειδή πάλι φέτος είναι μαζί, πλησίασα τη μάνα η οποία είμαι επίσης χάλια ψυχολογικά. Το παιδι πανε και ποδόσφαιρο μαζί μόνο ο γος μου τον ψιλοφερνει στα ίσια με ΔΙΆΛΟΓΟ.

rQGhp3.png
Link to comment
Share on other sites

ufo και dalia συμφωνώ.

Κι ο δικός μου έρχεται στο σπίτι δαγκωμένος από μικρότερο παιδάκι. το συζήτησα με τις παιδαγωγούς ήδη και κάνουμε ο καθένας από την πλευρά του αυτά που μπορεί. Εμείς στο σπίτι συζητάμε ΣΥΝΕΧΕΙΑ για την αξία του να μιλάμε, να μη δεχόμαστε την κακοποίηση από κανέναν, να αναζητούμε λύσεις και με ήρεμο τρόπο να λύνουμε τα προβλήματα (για την ακρίβεια λέω συνέχεια "εσύ είσαι μεγάλος και έξυπνος, δε χτυπάς ποτέ", "τα προβλήματα τα λύνουμε με τα λόγια όχι με τα δόντια", "όταν κάποιος σε χτυπάει/ δαγκώνει/ μπλα, θα λές θυμωμένα μη με ενοχλείς και αν συνεχίσει θα πας στη δασκάλα σου".)

 

Τώρα όταν ένα παιδί στερείται επίβλεψης (για να μην πω υφίσταται την αμέλεια αν όχι την κακοποίηση) από την οικογένειά του όπως το παιδάκι που αναφέρεται στο πρώτο μήνυμα έχουμε όλοι ευθύνη για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Αυτό το παιδί κάποιος πρέπει να το φροντίσει και αφού δεν μπορεί να το κάνει η οικογένειά του καλό θα ήταν να είναι ο υπόλοιπος περίγυρος (οι εκπαιδευτικοί και ναι και οι συμμαθητές).

 

Είναι κέρδος για όλους μας ένα παιδί που πάει να ξεστρατίσει και που αρχίζει να κουβαλά μια ταμπέλα πολλές φορές πιο μεγάλη κι απ' το μπόι του να βρεθεί σε περιβάλλον αγάπης στοργής και ορίως σταθερών και απαραβίαστων. Σαν το γιοφύρι της Άρτας θα είναι όλη μέρα θα χτίζεις και το βράδυ θα γκρεμίζεται, αλλά τα παιδιά ξέρουν να εκτιμούν και να τροποποιούν τη συμπεριφορά τους κατάλληλα. Σε μια κοινωνία η έννοια που πέφτει πιο βαριά είναι εκείνη της ευθύνης. Είναι και δική μου ευθύνη η ευημερία όλων των παιδιών και δική σου και του απέναντι, γιατί αυτά αύριο θα είναι ο φούρναρης, ο πολιτικός, ο γιατρός, ο γείτονας του παιδιού μου. Επίσης πραγματικά το νιώθω ότι όταν γινόμαστε μάνες, κακά τα ψέματα είμαστε μάνες για όλα τα παιδιά και όχι μόνο για το δικό μας. (γιατί ξέρουμε πώς ήρθε στη ζωή, τι τρυφερή που είναι η ψυχή του και πώς και πόσο πολύ πλήγώνεται). Αντί να βάζουμε κάγκελα ας απλώσουμε το χέρι.

 

UFO αυτό που κάνεις είναι πραγματικά τέλειο, δε χρειάζεται κάτι παραπάνω. Dalia μπράβο σου για άλλη μια φορά.

FLcUp3.png0BQfp3.png
Link to comment
Share on other sites

μαλλον οπως το εγραψα σωστα το παρεξηγεισατε...λοιπον η συναντηση με την νηπιαγωγο ειναι προσωπικη με τον καθε γονιο...εγω ηδη ειχα μεγαλο προβλημα με την κορη μου και το ενα απο τα δυο παιδια και αναφεροντας το και ρωτωντας για την αντιμετωπιση μου ειπε για την ψυχολογο του σχολειου και με διαβεβαιωσε οτι συντομα θα σταματουσαν οι επιθεσεις στα αλλα παιδια...και μετα απο συζητησεις με 5-6 αλλους γονεις ειδα οτι το ειχε πει και σε αυτους...προς θεου...δεν μας ανελυσε ουτε τι προβλημα ειχαν τα παιδια, ουτε πως το αντιμετωπιζαν οι ψυχολογοι κτλ...το μονο οτι ειχανηδη επιληφθει του προβληματος....

συμφωνω οτι εν μερει πρεπει ολοι να αντιμετωπιζουμε το προβλημα...και η μιρικι αυτο που λεει για τις μανες μας αγγιζει ολες κακα τα ψεματα...ομως τα παιδια οσο και να συζηταμε μαζι τους πολλες παρα πολλες φορες εχουν την ευκολη λυση της περιθωριοποιησης....εμεις περυσι προσπαθησαμε πολλες φορες να ενταξουμε στην ομαδα και τα δυο παιδια αλλα τα υπολοιπα αντιδρουσαν εντονα...εγω τα ειχα δει σε παρτυ...τα υπολοιπα παιδια απλα δεν τους εδινανα σημασια με αποτελεσμα να παιζουν τελικα μονα τους....στο σχολειο η δασκαλα υποχρεωτικα τα εβαζε σε ομαδες αλλα τελικα στην υπολοιπη κοινωνικη ζωη της ταξης περιθωροιοπηθηκαν....

Link to comment
Share on other sites

Τελικά βρε κορίτσια τι τα συμβουλεύουμε τα παιδιά μας ; Τι να του πω εγώ του μικρού να κάνει όταν τον χτυπάει ο συμμαθητής του ; Βρίσκομαι σε δίλημμα. Ο γιος μου είναι πολύ ευγενικός δεν μπλέκεται σε φασαρία και δεν χτυπάει.

Να του πω να ανταποδίδει; Του είπα να το λέει στην δασκάλα, αλλά δεν βλέπω αποτέλεσμα. Χθες τον έσπρωξε στην τουαλέτα του σχολείου και η δασκάλα δεν ήταν μπροστά. Της το είπε ο μικρός και το μάλωσε, λέει.

Link to comment
Share on other sites

Τελικά βρε κορίτσια τι τα συμβουλεύουμε τα παιδιά μας ; Τι να του πω εγώ του μικρού να κάνει όταν τον χτυπάει ο συμμαθητής του ; Βρίσκομαι σε δίλημμα. Ο γιος μου είναι πολύ ευγενικός δεν μπλέκεται σε φασαρία και δεν χτυπάει.

Να του πω να ανταποδίδει; Του είπα να το λέει στην δασκάλα, αλλά δεν βλέπω αποτέλεσμα. Χθες τον έσπρωξε στην τουαλέτα του σχολείου και η δασκάλα δεν ήταν μπροστά. Της το είπε ο μικρός και το μάλωσε, λέει.

 

νομίζω ότι πρέπει να μάθουμε στα παιδάκια μας να μιλάνε. Δηλαδή να πει με σθένος στο άλλο παιδάκι: μη με σπρώχνεις! νομίζω ότι σε αυτή την ηλικία είναι αρκετό. Εμάς λέει ότι το παιδάκι που τον χτύπησε είναι φίλος του και το έκανε κατά λάθος όπως λέει και μιά φίλη παραπάνω. Εγώ όμως νομίζω ότι το άλλο παιδάκι δεν το έκανε κατα λάθος! Και εκεί δεν ξέρω τί ακριβώς να του πω, ίσως ότι οι φίλοι πρέπει να είναι προσεκτικοί για να μη χτυπούν ο ένας τον άλλο, αλλιώς πρέπει να τους το πούμε ή και να σταματήσουμε να τους κάνουμε παρέα! Έχει γίνει μια φορά, αν γίνει και άλλη θα πρέπει να τα πούμε πάλι. Ίσως και προκαταβολικά τώρα που το σκέφτομαι! Σίγουρα πάντως οι δασκάλες πρέπει να είναι ενήμερες.

eNortjKzUjI0NDQ2slCyBlwwFVcCzQ,,48.pngeNortjKzUjI0NDQ2slSyBlwwFVoCzg,,98.png
Link to comment
Share on other sites

νομίζω ότι πρέπει να μάθουμε στα παιδάκια μας να μιλάνε. Δηλαδή να πει με σθένος στο άλλο παιδάκι: μη με σπρώχνεις! νομίζω ότι σε αυτή την ηλικία είναι αρκετό. Εμάς λέει ότι το παιδάκι που τον χτύπησε είναι φίλος του και το έκανε κατά λάθος όπως λέει και μιά φίλη παραπάνω. Εγώ όμως νομίζω ότι το άλλο παιδάκι δεν το έκανε κατα λάθος! Και εκεί δεν ξέρω τί ακριβώς να του πω, ίσως ότι οι φίλοι πρέπει να είναι προσεκτικοί για να μη χτυπούν ο ένας τον άλλο, αλλιώς πρέπει να τους το πούμε ή και να σταματήσουμε να τους κάνουμε παρέα! Έχει γίνει μια φορά, αν γίνει και άλλη θα πρέπει να τα πούμε πάλι. Ίσως και προκαταβολικά τώρα που το σκέφτομαι! Σίγουρα πάντως οι δασκάλες πρέπει να είναι ενήμερες.

 

Κι ο δικός μου το ίδιο λέει, ότι είναι φίλος του και καταλάθος το έκανε. Αλλά κι εγώ είμαι σίγουρη ότι δεν το έκανε καταλάθος. Την δασκάλα την έχω ενημερώσει ήδη, όπως έγραψα παραπάνω.

Σκέφτομαι όμως ότι θα έπρεπε να μάθει να τα αντιμετωπίζει μόνος του.

Κι αν κάποια στιγμή αυτός του βγάλει το μάτι, ή τον σπρώξει και χτυπήσει στο κεφάλι, τι να το κάνω εγώ να το πει μετά στην δασκάλα;

Θέλω να μάθει να προστατεύεται μόνος του.

Link to comment
Share on other sites

Κι ο δικός μου το ίδιο λέει, ότι είναι φίλος του και καταλάθος το έκανε. Αλλά κι εγώ είμαι σίγουρη ότι δεν το έκανε καταλάθος. Την δασκάλα την έχω ενημερώσει ήδη, όπως έγραψα παραπάνω.

Σκέφτομαι όμως ότι θα έπρεπε να μάθει να τα αντιμετωπίζει μόνος του.

Κι αν κάποια στιγμή αυτός του βγάλει το μάτι, ή τον σπρώξει και χτυπήσει στο κεφάλι, τι να το κάνω εγώ να το πει μετά στην δασκάλα;

Θέλω να μάθει να προστατεύεται μόνος του.

 

Αυτό που με προβληματίζει είναι που νομίζω ότι το αγοράκι αυτό πρέπει να το ψιλοθαυμάζει που είναι πιο άτακτος και δεν ξέρω πώς ακριβώς θα του εξηγήσω ότι δεν είναι καλό αυτό! Γιατί πρέπει να βρούμε τα κατάλληλα λόγια, αλλιώς αν μακρηγορείς βαριούνται κιόλας τις εξηγήσεις!

eNortjKzUjI0NDQ2slCyBlwwFVcCzQ,,48.pngeNortjKzUjI0NDQ2slSyBlwwFVoCzg,,98.png
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...