Απο τότε που γέννησα την κόρη μου χάλασε η σχέση μου με τον πατέρα μου.

[ΙΩΑΝΝΑ_30]

Σε όλη μου τη ζωή είχα μάθει να είμαι το κοριτσάκι του μπαμπά και χαιρόμουνα γιαυτό.Είμαστε 2 κορίτσια αλλά εγώ είμαι η μικρότερη και έτσι ο μπαμπάς μου, μου είχε αδυναμία μέχρι που είδε την εγγονή του. Τις πρώτες μέρες που βγήκαμε από το μαιευτήριο δεν ήμουν πολύ καλά έκλαιγα συνέχεια με το παραμικρό όπως βέβαια συμβαίνει σε πολλές λεχώνες αλλά εκείνος δεν μπορούσε να το καταλάβει μου έλεγε καλά πλάκα μας κάνεις αντί να χαίρεσαι που έχεις το μωράκι σου. Μαλώναμε και του έλεγα αν δεν θες να με βλέπεις ρε μπαμπά μην έρχεσαι δεν μπορώ να κάνω κάτι. Από τότε λοιπόν άρχισε να μου λέει ήρθα να δω την εγγονή μου. Γενικά πλέον είναι σαν να μην υπάρχω .Τελικά η ψυχολογία μου έγινε καλύτερη αλλά με τον πατέρα μου μαλώνουμε ακόμα. Θυμώνει επειδή του λέω να πάει να πλυθεί για να πιάσει το μωρό μετά το τσιγάρο και με θεωρεί υπερβολική στο μεγάλωμα του παιδιού.

Εχει 2 μέρες που δεν μιλάμε επειδή του είπα να μην κάνει σάλια στα ποδαράκια του μωρού γιατί μετά τα βάζει στο στόμα. Τι το θελα σηκώθηκε άρχισε να μου λέει κι άλλες κάνανε μωρά αλλά δεν κάνανε έτσι και άλλα τέτοια και έφυγε.

Εγώ που είμαι μάνα του ρε παιδιά και δεν την αφήνω να βάζει τα χέρια της στο στόμα μου και όταν κάνω κανένα τσιγάρο πλένω χέρια, δόντια και πρόσωπο για να πιάσω το μωρό.

Να γίνω αν είναι σαν την ξαδέρφη μου που το πέρνουν το μωρό μαζί τους στα μπαράκια μέσα στην καπνίλα για να είμαι η cool μαμά?

Πείτε μου και σείς θεωρείτε ότι υπερβάλω ?

[Lucy]

Όχι δεν θεωρώ ότι υπερβάλλεις... Πρέπει να βάλεις όρια και να είσαι σταθερή.

Απλώς αυτά με τις "αδυναμίες" δεν μου αρέσουν καθόλου... Μην αφήσεις αργότερα να έχει "αδυναμία" σε ένα συγκεκριμένο εγγόνι και να αγνοεί τα υπόλοιπα.

[Goblin]

Ο πατέρας σου, μου θυμίζει τον πατέρα μου….. Τα ίδια ακόμα και στα λόγια… ‘’ναι καλά… μόνο εσύ έκανες παιδί’’ μου έλεγε!!!! Βέβαια εγώ είμαι και λίγο κοτούλα…. Δεν υπήρχε περίπτωση να του πω, μην σαλιώνεις τα ποδαράκια του παιδιού!!!! Το μόνο που έκανα ήταν να καραδοκούσα και όταν έβλεπα κάτι τέτοιο σκούπιζα τα ποδαράκια του μωρού με μωρομάντηλο…. Τέλος πάντων…. Καλά κάνεις και μιλάς…. Παιδί σου είναι…. Εσύ ξέρεις καλύτερα…. Όσο για την σχέση σας, ίσως και αυτός να νιώθει λίγο περίεργα μετά τον ερχομό της εγγονής…. Ίσως αν καθόσασταν λίγο οι δύο σας, στο μπαλκόνι να μιλάγατε όπως παλιά….

[joan80]

Θα τα πάρω από το τέλος. Όσον αφορά το τσιγάρο έχεις απόλυτο δίκιο. Δεν μπορείς να απαγορεύσεις στον πατέρα σου να καπνίζει αλλά πρεπει παντα να πλενει τα χέρια του. Οι δικαιολογίες του τύπου "Και εμείς έχουμε μεγαλώσει παιδια, εσείς δεν πάθατε τίποτα" απλώς είναι άκυρες αφού πολλά πράγματα έχουν αλλάξει από τότε. Πριν κάποια χρόνια μεγαλώνανε τα παιδιά με διαφορεικά δεδομένα.

Για το ποδαράκι επίσης έχεις δίκιο. Δεν καταλαβαίνω κιόλας γιατί πρεπει να το σαλιώσει. Αν θέλει, τώρα που είναι καλοκαίρι, να του δώσει ένα φιλάκι στο μπουτάκι του. Γενικότερα αφου΄το παιδί βάζει χερια-πόδια στο στόμα, δεν πρεπει να τα φιλάμε.

Τέλος για τη γενικότερη σχέση με τον πατέρα σου, νομίζω ότι κατα βάθος ζηλεύεις. Δεν το θεωρώ κακό και μάλιστα νομίζω ότι και η ίδια το έχεις καταλάβει, αφού λες ότι πάντα σου είχε αδυναμία. Μηπως τώρα με το μωρό, νιώθεις ότι έχεις χάσει την προσοχή του πατέρα σου; Ίσως και οι μικροκαβγάδες σας να οφείλονται σε αυτό το γεγονός. ΓΙατί πραγματικά όλα θα μπορούσαν να λυθούν αν υπήρχε καλή διάθεση και από τις δυο μεριές.

[ΙΩΑΝΝΑ_30]

Ευχαριστώ πολύ κορίτσια γιατί πραγματικά ένιωθα τύψεις αλλά από την άλλη δεν μπορώ να κλείνω και τα μάτια όταν πρόκυτε για το παιδί μου.

γενικά όλοι νομίζουν ότι αν βάζουν χέρια πόδια του μωρού στο στόμα τους δεν τρέχει τίποτα και η πεθερά μου το κάνει αλλά εκεί ντρέπομαι να μιλήσω. Βέβαια ανεβάζω πίεση αλλά τι να κάνω ο άντρας μου δεν της λέει τίποτα ενώ και εκείνον τον ενοχλεί το βλέπω. Και στην τελική τι είναι το μωρό ρε ....ματσα μουτσα ολη την ώρα. Αχ δεν ξέρω περίμενα οτι θα καταλαβαίνουν από μόνοι τους χωρίς να χρειάζεται να γίνομαι εγώ κακιά.

joan80 έχεις δίκιο ζηλεύω γενικά από τότε που γεννήθηκε η μικρή όχι μόνο την συμπεριφορά του πατέρα μου αλλά και του άντρα μου. Χαίρομαι πολύ που αγαπάνε το παιδί μου προς θεού, αλλά νομίζω πως αν διαβάζαν λίγο θα ξέρανε ότι δεν πρέπει να νιώθει μια γυναίκα που έχει φέρει στον κόσμο ένα παιδί παραμέληση από τους δικούς της ανθρώπους. Η ψυχολογία της τον πρώτο ειδικά καιρό δεν έχει ισοροπία και έχουμε ακούσει διάφορα άσχημα. Τέλος πάντων δεν τους δικαιολογώ αλλά δεν το έχω συζητήσει κιόλας γιατί μπορεί να γυρήσουν και να μου πουν καλά ζηλεύεις το μωρό? Δεν θέλω να ακούσω κάτι τέτοιο θα χαλαστώ πολύ.

Ευχαριστώ και πάλι πάντως

[joan80]

Αν η πεθερά σου συμπεριφέρεται με τρόπο που δεν θέλειςδεν πρέπει να ντρεπεσαι αλλα να της μιλήσεις. Διαφορετικά, υπαρχει περίπτωση ο πατέρας σου να νιώσει ότι οι απαγορεύσεις αφορούν μόνο τον ίδιο και υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση. Αν δεν θέλεις να της κάνεις εσύ παρατήρηση, συπητησέ το με τον άντρα σου, να της το πει αυτός.

 

Όσο για την ψυχολογία σου, νομίζω ότι λίγο πολύ όλες οι γυναίκες έχουμε περάσει αντίστοιχα στάδια. Εκεί που όλοι σε έχουν στα όπα όπα όσο είσαι έγκυος, ξαφνικά μπαινεις σε δεύτερο πλάνο. Αυτό είναι φυσιολογικό, αλλά είναι οι άτιμες οι ορμόνες που δεν έχουν έρθει ακόμα σε ισορροπία και μας κάνουν ό,τι θέλουν και πολλές φορές οι αντιδράσεις μας έιναι περίεργες.

[Tinsey]

Νομίζω ότι παραέχεις πολλές απαιτήσεις από γονείς και πεθερικά. Κανείς δεν πρόκειται να σε κανακέψει επειδή η ψυχολογία σου είναι down (εκτός ίσως από τον άντρα σου) και φυσικό είναι να θεωρούν υπερβολικά όλα αυτά τα μέτρα υγιεινής που παίρνουμε εμείς οι νέες μητέρες, αφού γι' αυτούς είναι άγνωστα. Καμιά φορά κι εγώ σκέφτομαι μήπως παραείμαστε υπερβολικές... στην τελική δεν ξέρω πόσο είναι το μωρό σου, αλλά αργά ή γρήγορα θα αρχίσει να βάζει τα πάντα στο στόμα του, ακόμα και χώματα αν τα βρει. Ίσως αν τους εξηγούσες ότι τα μωρά θέλουν λίγο περισσότερη προσοχή και υγιεινή τους πρώτους 5-6 μήνες, οπότε ας προσέξετε τώρα και μετά μπορείτε όλοι να κουλάρετε;