Πόσα πράγματα καλύπτει ένα παιδί;

[wannabe]

Καλημέρα σε όλες!

Τον τελευταίο καιρό έρχονται στο μυαλό μου μερικές σκέψεις χωρίς να μπορώ να καταλήξω σε συγκεκριμένο συμπέρασμα. Σκέφτηκα λοιπόν να ακούσω και κάποιες άλλες γνώμες για να δω μήπως τελικά βλέπω το δέντρο και χάνω το δάσος.

 

Λοιπόν, έχουμε και λέμε. Είμαι 34 στα 35, ανύπαντρη και αδέσμευτη. Δυο μεγάλοι έρωτες στο παρελθόν, ο ένας μακροχρόνιος (22 με 30), ο άλλος σύντομος αλλά έντονος. Λήξη της περιόδου "μεγάλοι έρωτες" εδώ και 2 χρόνια. Από τότε ψάχνομαι, δεν βρίσκω αυτό που θέλω και στο μεταξύ περνάω μια χαρά. Δηλαδή καλοί φίλοι γύρω μου, πράγματα που μ' ευχαριστούν, έξοδοι, ταξίδια. Όμως και μια αίσθηση που πάντα την είχα (που νομίζω ότι όλοι μας, άντρες και γυναίκες την έχουμε) και εδώ και κανένα χρόνο έχει γίνει πιο έντονη. Ότι θα ήθελα μια σχέση και θα ήθελα και μια οικογένεια. Ιδίως το δεύτερο με εξέπληξε ως συναίσθημα γιατί δεν είχα ποτέ καμία ιδιαίτερη τρέλα με τα παιδιά και την πρώτη φορά που μ' έπιασα να χαμογελάω σε μωρό στο καρότσι του, δεν ήξερα αν έπρεπε να προβληματιστώ ότι μεταλλάσσομαι.

 

Δεν νομίζω ότι έχω γίνει δύσκολη και ψειρίζω τις καταστάσεις γύρω μου. Σίγουρα, λόγω ηλικίας, είμαι πιο συνειδητοποιημένη στο ποια είμαι και τι θέλω από τους άλλους. Ωστόσο ξέρω ότι οι σχέσεις παλεύονται, δεν περιμένω τον πρίγκιπα, έμαθα να εκτιμώ τον καλό χαρακτήρα εξίσου ή ίσως και περισσότερο από την απίστευτη γοητεία.

 

Όμως να ... Δεν είμαι καθόλου σίγουρη πόση έκπτωση μπορεί κάποιος να κάνει στον τομέα "έρωτας", "έλξη", "σπίθα", "καρδιοχτύπημα". Το έχω ζήσει και μόνο οι αναμνήσεις αυτών των στιγμών με κάνουν να χαμογελώ, να το νοσταλγώ και να το θέλω. Με τρομάζει όμως η εικόνα του εαυτού μου σε μεγάλη ηλικία να μετανιώνει για τις ίσως υπερβολικές προσδοκίες μου.

 

Για να γίνω πιο συγκεκριμένη. Στην παρέα μου υπάρχουν δύο άντρες. Αυτό που λέμε "καλά παιδιά". Από χαρακτήρα, συμπεριφορά, δουλειά, όλα όμορφα. Καμία γοητεία όμως. Και μάλλον απογοητευτική εξωτερική εμφάνιση. Με τον έναν, κοντά 4 χρόνια πριν, προσπάθησα κάτι, δεν μου βγήκε, ήρθε στο μεταξύ και ο μεγάλος έρωτας νούμερο 2 και παράτησα την προσπάθεια χωρίς δεύτερη σκέψη. Με τον άλλον, η εμφάνιση με κομπλάρει τόσο που δεν μπόρεσα καν να το προσπαθήσω. Και οι δύο με δεδηλωμένο ενδιαφέρον και ακόμα διαθέσιμοι. Και τους δύο τους εκτιμώ αλλά και λίγο τους βαριέμαι, μπορώ να βγω μαζί τους αλλά προτιμώ να είναι κι άλλοι στην παρέα...

 

Ιδού λοιπόν ο μεγάλος προβληματισμός

Πόσα κενά της σχέσης μπορεί να καλύψει η δημιουργία μιας οικογένειας; Το μωρό που γεννάς σίγουρα το αγαπάς επειδή είναι παιδί σου. Δεν είναι όμως μεγάλο κομμάτι της ομορφιάς του συναισθήματος το γεγονός ότι είναι και παιδί ενός άντρα που τον ερωτεύτηκες; Αρκεί ένας καλός πατέρας να καλύψει το κενό που αφήνει στη γυναικεία διάσταση ένας βαρετός σύζυγος; Ισχύουν αυτά που λένε οι μαμάδες μας ότι τον άντρα τον συνηθίζεις και τον αγαπάς με τον καιρό ή τελικά ξυπνάς ένα πρωί, ανακαλύπτεις ότι το παιδί σου δεν είναι αρκετό και ή πέφτεις στην κατάθλιψη ή μπλέκεις στην πρώτη χαζή και τόσο κοινότυπη ιστορία εξωσυζυγικού φλερτ και όχι μόνο;

 

Το ξέρω ότι δεν υπάρχουν συγκεκριμένες απαντήσεις και ότι όλα εξαρτώνται από τους ανθρώπους και τις περιστάσεις. Όμως ειλικρινά βρίσκω επιχειρήματα από τη μια, βρίσκω επιχειρήματα από την άλλη και στο τέλος δεν καταλήγω πουθενά ...

[Ellemphriem]

 

Ιδού λοιπόν ο μεγάλος προβληματισμός

Πόσα κενά της σχέσης μπορεί να καλύψει η δημιουργία μιας οικογένειας; Το μωρό που γεννάς σίγουρα το αγαπάς επειδή είναι παιδί σου. Δεν είναι όμως μεγάλο κομμάτι της ομορφιάς του συναισθήματος το γεγονός ότι είναι και παιδί ενός άντρα που τον ερωτεύτηκες; Αρκεί ένας καλός πατέρας να καλύψει το κενό που αφήνει στη γυναικεία διάσταση ένας βαρετός σύζυγος; Ισχύουν αυτά που λένε οι μαμάδες μας ότι τον άντρα τον συνηθίζεις και τον αγαπάς με τον καιρό ή τελικά ξυπνάς ένα πρωί, ανακαλύπτεις ότι το παιδί σου δεν είναι αρκετό και ή πέφτεις στην κατάθλιψη ή μπλέκεις στην πρώτη χαζή και τόσο κοινότυπη ιστορία εξωσυζυγικού φλερτ και όχι μόνο;

 

Πολυ ωραιο θεμα κοριτσι μου και θα επανελθω γιατι δεν εχω κοιμησει για μεσημερι την μικρη οποτε θα πω γρηγορα τωρα και θα αναλυσω αργοτερα. Για μενα ΤΙΠΟΤΑ λιγοτερο απο το απολυτο (στα προσωπικα μου δεδομενα) δεν θα με εκανε να κανω παιδι με καποιον. Οταν επιασα την μικρη ακομα και την ωρα της πραξης λατρευα αυτον τον αντρα με ολη μου την ανασα. Το θυμαμαι και ανατριχιαζω. Εχω να λεω και να περιφανευομαι οτι αυτο το παιδι ειναι οντως παιδι του απολυτου (δικου μας) ερωτα. Και που καταληγω. ΔΕΝ επιλεγω να ξανακανω παιδι με τον αντρα μου τωρα γιατι τα συναισθηματα μου απεναντι του εχουν μειωθει (για διαφορους λογους που δεν θα συζητησω τωρα). Αλλα εαν επελεγα να ξανακανω παιδι θα το εκανα ΜΟΝΟ αν αισθανομουν απεναντι του ετσι οπως αισθανομουν στο πρωτο. Αλλιως το θεωρω αδικο για μενα, για εκεινον και πανω απο ολα για το παιδι. Ειμαι απολυτη σε αυτο. Δεν ειναι ομως απαραιτητα η μονη αποδεχτη αποψη. Απο την αλλη μην εχεις την εντυπωση οτι γνωριζεις καποιον προ οικογενειας. Το πιο πιθανο ειναι οτι η δυσκολιες του παιδιου θα βγαλουν και σε αυτον και σε εσενα αλλο χαρακτηρα, και εκει που ο 'απολυος' αντρας προ παιδιου ηταν Θειο δωρο μετα ισως αποδειχτει καταρα. Και τα τουμπαλιν ο βαρετος αντρας μετα απο το παιδι ισως αποδειχτει εκεινος πλεον το Θειο δωρο. Πολλες ισσοροπιες αλλαζουν με την γεννηση του παιδιου. Αλλα σιγουρα για μενα ξεκινας πρωρτα ακολουθοντας την καρδια σου. Αν μιλησει ......μονο αν σου μιλησει η καρδια σου. Εγω ετσι λειτουργω. Θα μου πεις και τι καταλαβες. Ο απολυτος αντρας (σου) αλλαξε. Ναι οντως αλλα δεν θα μπορουσα ποτε να κανω παιδι με καποιον που θα θεωρουσα μετριο. Οχι. Θα τα ξαναπουμε αργοτερα.

[Nantia]

Θα σου πω κατι σοφο

"Τα παιδια καποια στιγμη φευγουν ο ανδρας ομως μενει για παντα"

 

Αυτο που θελω να πω ειναι οτι καλυτερα να παντρευομαστε γιατι ειμαστε ερωτευμενοι και αγαπημενοι και μετα ερχονται και τα παιδια, (η πιο φυσιολογικη εξελιξη) καρπος του ερωτα.

και οχι να παντρευομαστε για να κανουμε παιδια και αν τυχει και ερθει ο ερωτας εχει καλως αλλιως παμε για αλλα.

 

Καποτε πηγε μια φιλη μου στην κοινη μας γυναικολογο και της λεει αχ θελω να κανω ενα παιδι και απανταει η γυναικολογος βρες πρωτα τον ανδρα να ειναι σωστος ανθρωπος και μετα βλεπουμε για παιδι.............

[ARNIKOL]

Κι εγώ θα μιλήσω προσωπικά και ούτε βέβαια θα σε συμβουλέψω να κάνεις ή να μην κάνεις κάτι. Απλώς, αυτό που ξέρω είναι ότι κάθε μέρα ευχαριστώ το Θεό που μου έστειλε αυτό τον άντρα και δεν χρειάστηκε να κάνω συμβιβασμό στο γάμο μου. Αν δεν τον αγαπούσα και δεν με αγαπούσε τόσο, το παιδί (καλά, δε συζητώ για το 2ο) μπορεί και να μας είχε ψυχράνει, αν όχι χωρίσει. Συμπέρασμα: το παιδί καλύπτει μεν κάποια κενά, αλλά βγάζει στην επιφάνεια άλλα... Τώρα βέβαια, αν το κάνεις συνειδητά, είναι άλλο θέμα. Σημαίνει ότι δεν εθελοτυφλείς.

[ΝΙΚ-16]

Θεωρία δικιά μου και θέλω να πιστεύω και πράξη είναι οτι δεν κάνεις ένα παιδί για να καλύψεις κενά είτε δικά σου είτε άλλων.

 

έκανα παιδί με τον άντρα μου μετά απο 10 χρόνια σχέσης απο τα οποία τα δύο παντρεμένοι, ήθελα ένα "πρόγραμμα" στη ζωή μου γιατί έτσι νομίζω οτι υπάρχουν ισορροπίες .Τώρα θα μου πείς οτι σε μένα πέτυχε και μπορεί άλλες να είναι άτυχες αλλά θα σου πω οτι πάντα προτιμούσα να κάνω παιδί ως ανύπαντρη μητέρα παρά να κάνω παιδί με κάποιον τον οποίον δεν θα αισθανόμουνα "δικό μου"

[PASOUMI]

Εγω πριν το παιδι σκεφτομουν οπως εσυ ακριβως. Για μεγαλους ερωτες, πεταλουδες στο στομαχι κλπ κλπ. Αφου εκανα το γιο μου πλεον εχω κατασταλαξει απολυτα οτι οι μεγαλοι ερωτες δεν εχουν τοση σημασια σ αυτη τη φαση. Για μενα το σημαντικο ειναι να εχεις εναν ανθρωπο τον οποιο αγαπας, νοιαζεσαι κ θελεις κ να συνδιαζετε την οικογεναια μαζι με τα παιδια. Ουτως η αλλως και ο πιο τρελος ερωτας, καποια στιγμη περναει κ το θεμα ειναι τι μενει μετα...

 

Ακουσα μια φοβερη συμβουλη απο μια φιλη σε μια αλλη φιλη που εχει παρομοια ζωη με σενα wannabe. Της ειπε οτι τους μεγαλους ερωτες εισαι τυχερη που τους εχεις ζησει.Εχεις τετοια εμπερια.Πολλοι δεν τι νιωσανε ποτε. Τι το ψαχνεις παλι λοιπον κ χανεις το καιρο σου με κατι που μπορει να μην ξαναρθει ποτε? Βρες εναν ανθρωπο που να σε γεμιζει, να σε καλυπτει κ να μπορειτε να συνδιαστειτε κ ασε τους σκιρτηματα για νεες κοπελες η κ για γυναικες που δεν τα νιωσανε ποτε...

Δεν ξερω αν το αποδιδω απολυτα αλλα το βρηκα παρα πολυ σωστο. Ξαναλεω, τωρα που εχω οικογενεια. Και που για μενα πριν γεννησω ποτε δεν ηθελα παιδια κ δεν το χα ποτε στο μυαλο μου.

[nathael]

Πολυ ωραιο ανοιξες!!!!!!

 

Καταρχην σου ευχομαι απο καρδιας να βρεις εναν αντρα ο οποιος θα σε καλυπτει ολοκληρωτικα, χωρις να χρειαστει να κανεις κανεναν συμβιβασμο.

 

Οπως ειπαν και τα κοριτσια παραπανω, πολλες φορες με τον ερχομο του παιδιου, αλλαζουν πολυ οι σχεσεις του ζευγαριου.

Ακομα και τα πιο αγαπημενα καταληγουν να τσακωνονται χωρις καποιο σοβαρο λογο.

Σκεψου τωρα μια σχεση η οποια δεν εχει καποιες βασεις.

 

Για μενα δεν πρεπει να συμβιβαζομαστε σε οποιαδηποτε κατασταση, ποσο μαλλον αν μιλαμε για το μελλον το δικο μας και του παιδιου μας.

 

Εαν υπηρχε ελξη απο μερος σου, θα ηταν διαφορετικα τα πραγματα, αλλα εδω μας λες οτι δεν σου βγαινει τπτ.

Αστο λοιπον και κοιτα να γνωρισεις καποιους καινουργιους ανθρωπους οι οποιοι θα σε γεμισουν.

[itsme]

Συμφωνώ με την φίλη μου την Ellemphriem.. Πάρα πολύ ωραίο θέμα!

 

Η απάντησή μου είναι πολύ σημαντική και να δώσετε ιδιαίτερη βαρύτητα:

Δεν έχω ιδέα..

 

Πέρα από την πλάκα, το έχω συζητήσει πολλές φορές με φίλες μου που είναι στην ίδια φάση με εσένα..

 

Εγώ λοιπόν τους έλεγα πως αν δεν είχα σύντροφο και δεν έβλεπα να μου ταιριάζει κάποιος, θέλω τόσο πολύ ένα παιδί(τόσο μα τόσο μα τόσο πολύ!!!), που θα έκανα εξωσωματική με σπέρμα δότη.. Κι ας είμαι 31.

Δεν θα μπορούσα όμως να συμβιβαστώ με κάποιον που δεν μου ταιριάζει.. Βαριέμαι.. Προτιμώ μόνη μου.. Αλλά το παιδί θα το έκανα..

Εκείνες μου απαντούν πως αν δεν είχα σύντροφο δεν θα είχα αφεθεί τόσο ώστε να με κατακλύσει η επιθυμία να κάνω παιδί..

Δεν ξέρω..

 

Ολες πάντως συμφωνούμε πως το να συμβιβαστείς είναι λάθος.. Πως να ζήσεις με έναν άνθρωπο που δεν τον γουστάρεις?

Και, ναι, θα τον συνηθίσεις κάποια στιγμή, αλλά το να ξεκινάς με αυτό ως δεδομένο είναι λίγο πίκρα..

Αν δεν τον θέλεις θα σε ενοχλεί κάθε μικρή του συνήθεια και δεν θα μπορείς να παραβλέψεις τίποτα.. Μέσα στα νεύρα θα είσαι απ'την πρώτη μέρα..

[kalamaraki]

Θα σου πω κατι σοφο

"Τα παιδια καποια στιγμη φευγουν ο ανδρας ομως μενει για παντα"

 

Ακριβως αυτο...

 

Αφου εκανα το γιο μου πλεον εχω κατασταλαξει απολυτα οτι οι μεγαλοι ερωτες δεν εχουν τοση σημασια σ αυτη τη φαση.

Για μενα το σημαντικο ειναι να εχεις εναν ανθρωπο τον οποιο αγαπας, νοιαζεσαι κ θελεις κ να συνδιαζετε την οικογεναια μαζι με τα παιδια. Ουτως η αλλως και ο πιο τρελος ερωτας, καποια στιγμη περναει κ το θεμα ειναι τι μενει μετα...

 

Ακριβως ετσι...

Πριν γνωρισω τον αντρα μου ηθελα καααααποια στιγμη να παντρευτω

Οταν τον γνωρισα ηθελα να κανω παιδια μαζι του

Και οταν εμεινα εγκυος σκεφτομουν ποσο τυχερη ειμαι που εχω τον καρπο μας στη κοιλια μου....

Αλλα οντως αν δεν ειχα αυτον τον αντρα δεν θα σιμβιβαζομουν με αλλον....

Παιδι ισως να εκανα μονη μου αλλα χωρις αντρα...

[zwza]

Ουτως η αλλως και ο πιο τρελος ερωτας, καποια στιγμη περναει κ το θεμα ειναι τι μενει μετα...

Εμένα αυτή η πρόταση με καλύπτει απόλυτα.

Υπάρχει και το άλλο σοφό που λένε πως οι μεγάλοι έρωτες δεν οδηγούντε στην εκκλησία, ίσως γιαυτό παραμένουν μεγάλοι.... δεν απομυθοποιούνται.

Αλλά και απο την άλλη όσο ορθολογιστικά και να το δεις, αν δεν υπάρχει αυτό το κάτι

που θα σε τραβήξει στον άλλον, άστο καλύτερα.

Για παιδιά δεν το συζητώ καν, αν δεν υπάρχουν κάποιες βάσεις.

Προσωπικά θα προβληματιζόμουν αν ήμουν στη θέση σου και 8-10 χρόνια μεγαλύτερη απο την ηλικία που έχεις.

[Niki81]

Καταρχας δεν καταλαβαινω σε καμια περιπτωση τη λεξη "συμβιβασμος".Γιατι πολυ απλα αυτο που περιγραφεις για μενα δε λεγεται συμβιβασμος...αλλα "εκμεταλλευση".

θελεις με λιγα λογια να εκμεταλευτεις τον αλλο προκειμενου να σου κανει το παιδι.Και καλα εσυ...ο αλλος τι σου φταιει?Αυτοι οι φιλοι σου που λες που ειναι και καλα παιδια...δεν τους αξιζει να δημιουργησουν οικογενεια με μια γυναικα που θα ειναι ερωτευμενη μαζι τους και θα τους ποθει?

Συγγνωμη αλλα μονο εγωισμο μου βγαζουν οι σκεψεις σου.Αμα θες τοσο πολυ ενα παιδι κανε μια εξωσωματικη με δοτη και ουτε τουτα ουτε εκεινα.

Οι υπολοιποι δε σου φταινε σε τπτ.

[itsme]

Προσωπικά θα προβληματιζόμουν αν ήμουν στη θέση σου και 8-10 χρόνια μεγαλύτερη απο την ηλικία που έχεις.

 

Αν αρχίσει στα 45 να προβληματίζεται για το πότε θα κάνει οικογένεια, φέξε μου και γλίστρησα..

Συγνώμη απ'τις κοπέλες που προσπαθούν σε αυτή την ηλικία αλλά είναι κομματάκι δύσκολο από όλες τις απόψεις... όπως και να το δεις...

 

Καταρχας δεν καταλαβαινω σε καμια περιπτωση τη λεξη "συμβιβασμος".Γιατι πολυ απλα αυτο που περιγραφεις για μενα δε λεγεται συμβιβασμος...αλλα "εκμεταλλευση".

θελεις με λιγα λογια να εκμεταλευτεις τον αλλο προκειμενου να σου κανει το παιδι.Και καλα εσυ...ο αλλος τι σου φταιει?Αυτοι οι φιλοι σου που λες που ειναι και καλα παιδια...δεν τους αξιζει να δημιουργησουν οικογενεια με μια γυναικα που θα ειναι ερωτευμενη μαζι τους και θα τους ποθει?

Συγγνωμη αλλα μονο εγωισμο μου βγαζουν οι σκεψεις σου.Αμα θες τοσο πολυ ενα παιδι κανε μια εξωσωματικη με δοτη και ουτε τουτα ουτε εκεινα.

Οι υπολοιποι δε σου φταινε σε τπτ.

 

Αρχισαν και οι ταπηροκρανιάσεις! (κι εγώ αντιδρώ έτσι σε κάποια θέματα, δεν σε κοροϊδεύω)

Δεν είναι όμως εκμετάλλευση εκτός αν τα παληκάρια είναι περιορισμένης ευθύνης..

Διαφορετικά κι αυτοί ξέρουν πολυ καλά πως αισθάνεται η κοπελιά για αυτούς.. και συμβιβάζονται κι αυτοί με την σειρά τους.

[zwza]

Εγώ λοιπόν τους έλεγα πως αν δεν είχα σύντροφο και δεν έβλεπα να μου ταιριάζει κάποιος, θέλω τόσο πολύ ένα παιδί(τόσο μα τόσο μα τόσο πολύ!!!), που θα έκανα εξωσωματική με σπέρμα δότη.. Κι ας είμαι 31.

..

 

λίγο να ξεφύγω απο το θέμα, αλλά μου έδωσε το ερέθισμα η φίλη πιο πάνω.

Είπε κάτι το οποίο το έχω ακούσει εκατοντάδες φορές απο φίλες μου και μη.

Και η δική μου απορία είναι η εξής:

Είμαι 30 -35 και θέλω ένα παιδί χωρίς σύντροφο γιατί κανένας δεν με καλύπτει ας πούμε.

Για ποιο λόγο να προσφύγω σε εξωσωματική - αν δεν συντρέχει λόγος υπογονιμότητας, να περάσω όλη αυτή τη ψυχική και σωματική ταλαιπωρία, να γεμίζω το σώμα μου με τεχνητές ορμόνες κοκ με αμφίβολο αποτέλεσμα πάντα γιατί δεν είναι σίγουρο πως θα μείνεις έγκυος....

απο το να βρώ έναν άντρα που να με γοητεύει λίγο, και να περάσω καλά μαζί του να το ευχαριστηθώ κιόλας μέχρι να μου έρθει το επιθυμό (μια εγκυμοσύνη) και μετά να την "κάνω" χωρίς ποτέ να μάθει αυτός τίποτα?

[Niki81]

Διαφορετικά κι αυτοί ξέρουν πολυ καλά πως αισθάνεται η κοπελιά για αυτούς.. και συμβιβάζονται κι αυτοί με την σειρά τους.

 

 

Α μαζι σ'αυτο...αν ειναι να μου ξεκαθαρισει ο αλλος οτι "κοιτα να δεις κουκλα μου,σ'αγαπαω(σα φιλη),γελαω με τα αστεια σου καμια φορα...αλλα οκ ερωτευμενος μαζι σου δεν ειμαι,ουτε στα ματια σου διακρινω τη γυναικα της ζωης μου...αλλα οκ θα κανω μια προσπαθεια να ειμαστε μαζι και να κανουμε οικογενεια...γιατι βασικα θελω ενα παιδι." και αν εγω αυτο το δεχτω τοτε κανενα προβλημα...δικη μου η ευθυνη.Αλλα για τετοιο ξεκαθαρισμα μιλαω.

Αν δε μου το ξεκαθαρισει και με μπλεξει σε μια τετοια ιστορια ενω εγω ειμαι στον κοσμο μου...το θεωρω εντελως ανεντιμο.Και συνηθως δε μου αρεσει να κανω στους αλλους οτι δε θελω να κανουν οι αλλοι σε μενα.

Sorry...

[Niki81]

λίγο να ξεφύγω απο το θέμα, αλλά μου έδωσε το ερέθισμα η φίλη πιο πάνω.

Είπε κάτι το οποίο το έχω ακούσει εκατοντάδες φορές απο φίλες μου και μη.

Και η δική μου απορία είναι η εξής:

Είμαι 30 -35 και θέλω ένα παιδί χωρίς σύντροφο γιατί κανένας δεν με καλύπτει ας πούμε.

Για ποιο λόγο να προσφύγω σε εξωσωματική - αν δεν συντρέχει λόγος υπογονιμότητας, να περάσω όλη αυτή τη ψυχική και σωματική ταλαιπωρία, να γεμίζω το σώμα μου με τεχνητές ορμόνες κοκ με αμφίβολο αποτέλεσμα πάντα γιατί δεν είναι σίγουρο πως θα μείνεις έγκυος....

απο το να βρώ έναν άντρα που να με γοητεύει λίγο, και να περάσω καλά μαζί του να το ευχαριστηθώ κιόλας μέχρι να μου έρθει το επιθυμό (μια εγκυμοσύνη) και μετά να την "κάνω" χωρίς ποτέ να μάθει αυτός τίποτα?

 

 

Η λεξη ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ σου λεει κατι??????

[itsme]

λίγο να ξεφύγω απο το θέμα, αλλά μου έδωσε το ερέθισμα η φίλη πιο πάνω.

Είπε κάτι το οποίο το έχω ακούσει εκατοντάδες φορές απο φίλες μου και μη.

Και η δική μου απορία είναι η εξής:

Είμαι 30 -35 και θέλω ένα παιδί χωρίς σύντροφο γιατί κανένας δεν με καλύπτει ας πούμε.

Για ποιο λόγο να προσφύγω σε εξωσωματική - αν δεν συντρέχει λόγος υπογονιμότητας, να περάσω όλη αυτή τη ψυχική και σωματική ταλαιπωρία, να γεμίζω το σώμα μου με τεχνητές ορμόνες κοκ με αμφίβολο αποτέλεσμα πάντα γιατί δεν είναι σίγουρο πως θα μείνεις έγκυος....

απο το να βρώ έναν άντρα που να με γοητεύει λίγο, και να περάσω καλά μαζί του να το ευχαριστηθώ κιόλας μέχρι να μου έρθει το επιθυμό (μια εγκυμοσύνη) και μετά να την "κάνω" χωρίς ποτέ να μάθει αυτός τίποτα?

Θέμα χαρακτήρα είναι..

Προσωπικά θα ένιωθα λίγο άβολα να κρύψω από τον πατέρα το παιδί του και από το παιδί μου αργότερα τον πατέρα του..

Και δεν ξέρω αν μπορείς να πεις στο παιδί σου στα 17-18-30 του, ξερω εγώ πότε θα του το πεις, πως έχεις πατέρα και δεν σου έδωσα το δικαίωμα να τον γνωρίσεις όχι γιατί ο πατέρας σου δεν θέλει αλλά γιατί εγώ σε ήθελα μόνο για την πάρτη μου..

[Nantia]

Την κοπελα αρχιζει σιγα σιγα να την πιανει αγχος του στυλ πρεπει να κανω οικογενεια και παιδι.

 

Εχει στο μυαλο της τους μεγαλους ερωτες και ψαχνει κατι παρεμφερες με αυτο που ειχε. Δεν την συγκινει τιποτα μεχρι στιγμης και πανω στο αγχος που αρχιζει σιγα σιγα να την διακατεχει ψαχνει εναλλαχτικες λυσεις. Δεν ειναι κακο αυτο και εμενα με εχει πιασει οχι για το ποτε θα γινω μανα γιατι εγινα αλλα τι θα γινει απο εδω και περα μονη θα ειμαι μια ζωη???? Μηπως να αρχισω να ριχνω λιγο νερο στο κρασι με τις "παραλογες" και υπερβολικες απαιτησεις που εχω στην ευρεση συντροφου? Να χαμηλωσω λιγο τις προσδοκιες μου?

 

Δεν νομιζω οτι εκμεταλευται κανεναν ετσι. Σκεψεις κανει το κοριτσι φωναχτα. Τιποτα λιγοτερο τιποτα περισσοτερο.

[itsme]

Α μαζι σ'αυτο...αν ειναι να μου ξεκαθαρισει ο αλλος οτι "κοιτα να δεις κουκλα μου,σ'αγαπαω(σα φιλη),γελαω με τα αστεια σου καμια φορα...αλλα οκ ερωτευμενος μαζι σου δεν ειμαι,ουτε στα ματια σου διακρινω τη γυναικα της ζωης μου...αλλα οκ θα κανω μια προσπαθεια να ειμαστε μαζι και να κανουμε οικογενεια...γιατι βασικα θελω ενα παιδι." και αν εγω αυτο το δεχτω τοτε κανενα προβλημα...δικη μου η ευθυνη.Αλλα για τετοιο ξεκαθαρισμα μιλαω.

Αν δε μου το ξεκαθαρισει και με μπλεξει σε μια τετοια ιστορια ενω εγω ειμαι στον κοσμο μου...το θεωρω εντελως ανεντιμο.Και συνηθως δε μου αρεσει να κανω στους αλλους οτι δε θελω να κανουν οι αλλοι σε μενα.

Sorry...

 

Ναι, αυτό είναι έντιμο αλλά εγώ αυτό που έλεγα είναι πως κι αυτός ξέρει που πηγαίνει.. Το βλέπει πως η άλλη δεν είναι ερωτευμένη μαζί του.. ΚΡΑ κάνει αυτό..

Κι όμως επιδιώκει να κάνει σχέση μαζί της..

Οπότε κι οι δύο παίζουν το ρολάκι τους στο εργάκι που ανεβάζουν..

[nathael]

Μια ξαδερφη μου εχει το ιδιο θεμα.

 

Πολυ ωραια κοπελα, 38 Μαιων δεν εχει βρει ακομα τον αντρα της ζωης της.

Αλλα της εχει χτυπησει το καμπανακι για παιδι.

 

Της ειπα για εξωσωματικη, αλλα μου ειπε οτι σε ανυπαντρες δεν κανουν. Ισχυει αυτο? Ξερετε?

[itsme]

Την κοπελα αρχιζει σιγα σιγα να την πιανει αγχος του στυλ πρεπει να κανω οικογενεια και παιδι.

 

Εχει στο μυαλο της τους μεγαλους ερωτες και ψαχνει κατι παρεμφερες με αυτο που ειχε. Δεν την συγκινει τιποτα μεχρι στιγμης και πανω στο αγχος που αρχιζει σιγα σιγα να την διακατεχει ψαχνει εναλλαχτικες λυσεις. Δεν ειναι κακο αυτο και εμενα με εχει πιασει οχι για το ποτε θα γινω μανα γιατι εγινα αλλα τι θα γινει απο εδω και περα μονη θα ειμαι μια ζωη???? Μηπως να αρχισω να ριχνω λιγο νερο στο κρασι με τις "παραλογες" και υπερβολικες απαιτησεις που εχω στην ευρεση συντροφου? Να χαμηλωσω λιγο τις προσδοκιες μου?

 

Δεν νομιζω οτι εκμεταλευται κανεναν ετσι. Σκεψεις κανει το κοριτσι φωναχτα. Τιποτα λιγοτερο τιποτα περισσοτερο.

 

ΝΑΙ ΝΑΙ! Συμφωνώ και είπα πως μου άρεσε πολύ το θέμα..

Ξέρεις πόσες κοπέλες είναι σε αυτή τη φάση? Αφορά πάρα πολύ κόσμο αυτό το θέμα.. Εγώ έχω πόσες γνωστές σε αυτή τη φάση..

[itsme]

Μια ξαδερφη μου εχει το ιδιο θεμα.

 

Πολυ ωραια κοπελα, 38 Μαιων δεν εχει βρει ακομα τον αντρα της ζωης της.

Αλλα της εχει χτυπησει το καμπανακι για παιδι.

 

Της ειπα για εξωσωματικη, αλλα μου ειπε οτι σε ανυπαντρες δεν κανουν. Ισχυει αυτο? Ξερετε?

 

Δεν ισχύει.. Απλώς τα έξοδα να μπορεί να αναλάβει..

[zwza]

Αν αρχίσει στα 45 να προβληματίζεται για το πότε θα κάνει οικογένεια, φέξε μου και γλίστρησα..

Συγνώμη απ'τις κοπέλες που προσπαθούν σε αυτή την ηλικία αλλά είναι κομματάκι δύσκολο από όλες τις απόψεις... όπως και να το δεις...

Πραγματικά θεωρείς πως στα 34 της θα πρέπει να πάθει πανικό με την ηλικία της και να πέσει με τα μούτρα στον οποιοδήποτε που θα βρει μπροστά της? Θεωρείς πως δεν έχει αρκετά χρόνια μπροστά της ώστε και σύζυγο της αρεσκείας της να βρει και παιδί να κάνει?

Και ναι εγώ αν έφτανα στα 45 και δεν είχα κάνει οικογένεια τότε θα είχα πρόβλημα.

[itsme]

Πραγματικά θεωρείς πως στα 34 της θα πρέπει να πάθει πανικό με την ηλικία της και να πέσει με τα μούτρα στον οποιοδήποτε που θα βρει μπροστά της? Θεωρείς πως δεν έχει αρκετά χρόνια μπροστά της ώστε και σύζυγο της αρεσκείας της να βρει και παιδί να κάνει?

Και ναι εγώ αν έφτανα στα 45 και δεν είχα κάνει οικογένεια τότε θα είχα πρόβλημα.

 

Οχι βρε, τι πανικό να πάθει.. μια χαρά νεότατη είναι.. Απλώς τα 10 χρόνια που είπες μου φάνηκαν πολλά..

[zwza]

Η λεξη ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ σου λεει κατι??????

 

εσένα σου λέει κάτι η λέξη ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗ?

γνωρίζεις τι είναι?

[nathael]

Δεν ισχύει.. Απλώς τα έξοδα να μπορεί να αναλάβει..

 

 

Σε ευχαριστω πολυ για την απαντηση σου!!