Κλάμα αποχωρισμού

[Λούλα]

Η κορούλα μας είναι εννιάμιση μηνών και μας έχει τρελάνει με τα νάζια της! Το πρόβλημα είναι ότι πολλές φορές, όταν τη βάζουμε στην κούνια της για ύπνο κλαίει πολύ αν μας δει ότι βγαίνουμε από το δωμάτιο. Μερικές φορές την παίρνουμε αγκαλιά, μα τις περισσότερες την αφήνουμε να κλαίει-γκρινιάζει ώσπου κοιμάται.Συνήθως σχεδόν αμέσως.Πονάμε,όμως που κλαίει.Κάνουμε καλά?

[iro]

Πονάμε,όμως που κλαίει.Κάνουμε καλά?

 

Λούλα να σου ζήσει και καλώς όρισες!

 

Το ένστικτό σου, τι λέει;

[elania]

Κι εμείς αυτό κάνουμε γιατί όταν είχαμε ξεκινήσει να την πηγαίνουμε, να τη χαϊδεύουμε και να την παίρνουμε αγκαλιά που μας το ζητούσε κλαίγοντας γινόταν άπληστη και όση ώρα κι αν την πρόσφερες όταν κάποια στιγμή την αφήναμε πάλι έκλαιγε. Οπότε τώρα της γλυκομιλάμε πριν, της λέμε ότι πρέπει να κοιμηθεί κλπ και μετά φεύγουμε. Δυο - τρεις μέρες έκλαιγε (την πρώτη μέρα κανένα τέταρτο) αλλά τώρα ξέρει ότι όταν την αφήνουμε στο κρεββάτι της ... τέρμα τα παιχνίδια. Δε γινόταν αλλιώς δυστυχώς ...

 

Και πιο μικρή που ήταν (στην ηλικία της δικιάς σου) τα ίδια κάναμε και είχε πολύ μεγάλο διάστημα που ήταν πολύ καλά αλλά μετά άρχισε να αρρωσταίνει και τότε φυσικά δεν την αφήναμε λεπτό να κλάψει και ξαναχάλασε το πρόγραμμά της.

[Maya]

Άλλο κλαίει, άλλο γκρινιάζει. Εγώ δεν τους άφηνα να κλαίνε. Έτρεχα αμέσως. Από ένα σημείο όμως και μετά (νομίζω από τους 7-8 μήνες) φρόντιζα να τους βάζω στο κρεβατάκι τους νυσταγμένους και τους άκουγα να γκρινιάζουν λίγα λεπτά. Αν το γύριζαν σε κλάμα, κάτι τα ενοχλούσε, οπότε τους σήκωνα λίγο και τους ξαναέβαζα. Αυτό όμως γινόταν ελάχιστες φορές. Συνήθως μετά από 2-3 λεπτά γκρίνιας, κοιμόταν. Ομολογώ όμως ότι γενικά είναι εύκολα παιδιά, και αυτό είναι καλό γιατί μου φαίνεται αδιανόητο να ακούω ένα μωράκι να κλαίει.

[mama tou kostantinoulh]

Κι εμείς αυτό κάνουμε γιατί όταν είχαμε ξεκινήσει να την πηγαίνουμε, να τη χαϊδεύουμε και να την παίρνουμε αγκαλιά που μας το ζητούσε κλαίγοντας γινόταν άπληστη και όση ώρα κι αν την πρόσφερες όταν κάποια στιγμή την αφήναμε πάλι έκλαιγε. Οπότε τώρα της γλυκομιλάμε πριν, της λέμε ότι πρέπει να κοιμηθεί κλπ και μετά φεύγουμε. Δυο - τρεις μέρες έκλαιγε (την πρώτη μέρα κανένα τέταρτο) αλλά τώρα ξέρει ότι όταν την αφήνουμε στο κρεββάτι της ... τέρμα τα παιχνίδια. Δε γινόταν αλλιώς δυστυχώς ...

 

Και πιο μικρή που ήταν (στην ηλικία της δικιάς σου) τα ίδια κάναμε και είχε πολύ μεγάλο διάστημα που ήταν πολύ καλά αλλά μετά άρχισε να αρρωσταίνει και τότε φυσικά δεν την αφήναμε λεπτό να κλάψει και ξαναχάλασε το πρόγραμμά της.

 

Ακριβώς τα ίδια έκανε ο Κωνσταντίνος περιπου στη δική σας ηλικία. Κι ενώ πάντα ηταν εύκολος στον υπνο. Καμμια βδομάδα κράτησε (εκλαιγε 2-3 λεπτά πριν κοιμηθει) και μετά του περασε. Αν πήγαινα να δω τί ειχε αργουσε περισσότερο να κοιμηθει. Μια φορα έκανε 1 ώρα να κοιμηθει επειδή ο άντρας μου πηγαινε συνέχεια να δει τί ειχε και εκλαιγε. Και όταν ανελαβα να τον αφήσω να κλαψει, σε 5 λεπτά κοιμήθηκε.

[ismeni]

Η κορούλα μας είναι εννιάμιση μηνών και μας έχει τρελάνει με τα νάζια της! Το πρόβλημα είναι ότι πολλές φορές, όταν τη βάζουμε στην κούνια της για ύπνο κλαίει πολύ αν μας δει ότι βγαίνουμε από το δωμάτιο. Μερικές φορές την παίρνουμε αγκαλιά, μα τις περισσότερες την αφήνουμε να κλαίει-γκρινιάζει ώσπου κοιμάται.Συνήθως σχεδόν αμέσως.Πονάμε,όμως που κλαίει.Κάνουμε καλά?

 

οι γνώμες διχάζονται εδώ. τα βιβλία και όσοι είναι "εξω από τον χορό" λένε να αφήνουμε τα μωρά να κλάινε για να μάθουν να κοιμούνται μόνα τους. μπορείς;

κι η δική μου θέλει παρέα δίπλα στο κρεβάτι της μέχρι να κοιμηθεί. προσωπικά δεν μου αρέσει να κλάιει πριν τον ύπνο. θεωρώ ότι αναστατώνεται και δεν κοιμάται καλά!

την κυριακή την έβαλα για υπνο λέγοντας της ότι "είμαι εδώ, σιδερώνω, με ακούς" και τέτοια. φώναξε καμια 10αριά φορές "μαμά" και τελικά κοιμήθηκε. ήμουν όμως εκεί και όντως σιδέρωνα.

2 βράδια τώρα τη βάζω στο κρεβάτι και βάζω τραγουδάκια και φεύγω. ούτε κλαίει ούτε τίποτα. θεωρώ ότι έτσι κοιμάται πιο "γλυκά". και δεν ξυπνάει τη νυχτα (ααααλλο μεγάλο μας προβλημα).

πιστεύω ότι ΚΑΠΟΙΑ στιγμή όλοι μαθαίνουμε και κοιμόμαστε μόνοι μας. ας είναι αργότερα για την κόρη μου.

[Μπαμπουράκι]

γιατί να αφήνουμε τα παιδιά να κλαίνε για να κοιμηθούνε δεν θα το καταλάβω ποτέ...

 

και όχι παιδιά....

μωρά...

 

κάνουμε τα πάντα για να έχουν το καλύτερο....

 

και όταν μας χρειάζονται.. γιατί σαφώς το βράδυ είναι μια ώρα που μας χρειάζονται το περισσότερο... να τα αφήνουμε να κλαίνε...

 

για να μην μας εμπιστεύονται ?????????

για να κοιμόμαστε εμείς καλύτερα ???????????

 

στα 3 τους χρονια αν αρχίσουν οι νυχτερινοί τρόμοι.. μη σηκώνεστε από το κρεβάτι προς Θεού.... να το αφήνετε να κλαίει καλά... και δεν μπορεί κάποια στιγμή θα κουραστεί....

[casperαki]

γιατί να αφήνουμε τα παιδιά να κλαίνε για να κοιμηθούνε δεν θα το καταλάβω ποτέ...

 

και όχι παιδιά....

μωρά...

 

κάνουμε τα πάντα για να έχουν το καλύτερο....

 

και όταν μας χρειάζονται.. γιατί σαφώς το βράδυ είναι μια ώρα που μας χρειάζονται το περισσότερο... να τα αφήνουμε να κλαίνε...

 

για να μην μας εμπιστεύονται ?????????

για να κοιμόμαστε εμείς καλύτερα ???????????

 

στα 3 τους χρονια αν αρχίσουν οι νυχτερινοί τρόμοι.. μη σηκώνεστε από το κρεβάτι προς Θεού.... να το αφήνετε να κλαίει καλά... και δεν μπορεί κάποια στιγμή θα κουραστεί....

 

Ψαχνωντας ποστ για αγχος αποχωρισμου ειδα αυτο!

 

αλλα δεν θα το σχολιασω.....

[Μπαμπουράκι]

..... τεστ

[tarshou]

Το θέμα είναι να είναι τα μωρά μας ήρεμα κι ευτυχισμενα.

[LOUCY]

I kouniada mou na saw po ti ekane. apo ton 1 mina to afine na klaiei mexri na skasei gia kamia bdomada, k meta emathe na koimatai mono tou....akouson akouson!!!!k me simvouleve na kano to idio!!!!ma einai dinaton? giati?gia na min kourasto?gia na min koimitho ego kala?gia na min taleporitho?no comprendo!!!!

[sevoula]

δεν μπορώ να το καταλάβω αυτό. κι εγώ διάβασα το "κοιμήσου παιδί μου", όταν το μωρό μου ήταν λίγων εβδομάδων. σιγά μην το αφήσω να πλαντάζει στο κλάμα.

να την αφήσω 1 λεπτό να κλαίει, ούσα δίπλα της, ναι, το έχω κάνει.και της κρατούσα το χεράκι και την χάιδευα και της τραγουδούσα και κοιμόταν. άλλες φορές δεν ήθελε το χάδι μου, ήθελε να τρίψει τα ματάκια της, τη μυτούλα της και μετά νάνι.οπότε ήμουν δίπλα της μέχρι να κοιμηθεί.

όχι να την αφήσω όμως μόνη της να κλαίει. εμένα δεν θα μου άρεσε να κλαίω και να με αφήσει η μαμά μου μόνη μου.φαντάσου το μικρό.

πλέον η κόρη μου που είναι 6 μηνών και 7 ημερών κοιμάται ή στην αγκαλιά μου ή μόνη της στο λίκνο ακόμα. το Σάββατο αλλάζουμε δωμάτιο.δεν το κάναμε ακριβώς στους 6 μήνες όπως μας είχε πει η παιδίατρος γιατί είχαμε την εισαγωγή χορτόσουπας (αλλαγή για το μωρό, οπότε δεν ρίσκαρα να την φορτώσω και με άλλη αλλαγή) και το δωμάτιο θέλει λίγο συμμάζεμα.

Ίδωμεν!

[ssttaa]

Η παιδίατρος πρέπει να σου λέει και συμβουλές για προσωπικά θέματα ψυχολογίας! Εγώ δεν θα το δεχόμουν. Νομίζω (προσωπική άποψη) ότι το παιδί παει στο δικό του δωμάτιο όποτε οι συνθήκες είναι κατάλληλες και μητέρα και παιδί είναι έτοιμοι γι΄αυτό

[supermama]

εγω κοριτσια ετσι ηταν και τα 2 μου παιδια. τωρα η κορη μου ειναι 5 χρονων. οταν ηταν λοιπον 7-8-9 μηνων εκανε το ιδιο.Τοτε ημουν πολυ κολημενη με την νταντα στο σκαι.σε ενα επεισοδιο λοιπον ειχε αυτο το θεμα. εδειξε τη μαμα να ηρεμει το μωρο να το καληνυχτηζει και να αποχωρει απτο δωματιο. λογικα μετα εκλαιγε. τοτε η μαμα εμπενε παλι μεσα το ξαπλωνε το χαιδευε απλα στο κεφαλακι και εφυεγε παλι λεγοντας του καληνυχτα. την τριτη φορα δεν ελεγε τιποτα και το εβαζε απλα να ξαπλωσει.κοκ. Λοιπον εμενα μου πηρε 3 μερες αυτο(3 νυχτες δηλ) στην 4η φορα περιπου η 5η κοιμοταν. Ισως σε αλλα παιδακια ναναι πιο δυσκολο. Η αληθεια την πρωτη φορα ειδικα που τοκανα εγω μπορει πιο πολυ νακλαιγα απο το μωρο οταν εβγαινα απτο δωματιο. αλλα του κανε καλο και μενα γιανα χω χρονο να ξεκουραστω νωρις.θελει αντοχες αλλα νομιζω αξιζει καποια να το δοκιμασει..

[Ellemphriem]

Κοριτσια μια φιλικη συμβουλη, η νταντα και ολες αυτες οι εκπομπες ειναι στημενες και γινονται κατω απο 10 καμερες καθε φορα. Οσα δειχνουν ειναι φτιαγμενα, ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορει να λειτουργησει οπως θα εκανε μονος του κατω απο τοσες καμερες, φωτα, μπουμ και σκηνοθετες και παραγωγους να διακοπτουν καθε τοσο, και παμε παλι. Παρτε τα με μια δοση αλατι. Οσο για το αφηστε τα να κλαινε, θα πω ενα περιεργο. Στους ΑΠΟΛΙΤΙΣΤΟΥΣ για εμας κοσμους, τα παιδια τα κουβαλανε επανω τους, κοιμουνται μαζι τους και τα εχουν συνεχεια διπλα τους για πολυ καιρο μεχρι μονα τους να ανεξαρτητοποιηθουν και αυτο γινεται γιατι ετσι μας λεει η φυση μας να κανουμε. Και κατα μεσο ορο αυτα τα απολιτιστα παιδια κλαινε κατω απο 20 λεπτα την μερα. Και ξαφνικα λοιπον βγηκε ο δυτικος πολιτισμος που υπαγορεψε στην μανα να ξεχασει το ενστικτο της και να αφηνει τα παιδια να κλαινε μεχρι να κοιμηθουν σε ΑΛΛΟ μερος ξεχωριστα ενω δεν ειναι ουτε αυτα φτιαγμενα να λειτουργησουν ετσι ουτε εμεις.......μια ταπεινη σκεψη. Αντι για τις ντανταδες στα καναλια, σκεφτητε ΚΑΛΥΤΕΡΑ το ενστικτο σας λεω εγω........συμπληρωματικα και εγω εβαζα την μικρη να κοιμηθει και εφευγα και ξαναμπαινα και την ξαναξαπλωνα και ξαναεφευγα μεχρι που κοιμοταν, δεν διαφωνω σε αυτο, ΑΛΛΑ ποτε δεν την αφησα να κλαψει για να κοιμηθει.......

[sevoula]

αχ, μια χαρά τα έλεγε η γιαγιούλα μου."τα μωρά και τα μικρά παιδιά να τα έχεις στην αγκαλιά σου, εκεί να τα κοιμίζεις, μαζί σου, στα στρώματά σου, αλλιώς κρυώνουν, φοβούνται, αρρωσταίνουν και γίνονται κλαψιάρικα, αδύναμα.εσύ είσαι η δύναμή τους."

[ol_ko]

αχ, μια χαρά τα έλεγε η γιαγιούλα μου."τα μωρά και τα μικρά παιδιά να τα έχεις στην αγκαλιά σου, εκεί να τα κοιμίζεις, μαζί σου, στα στρώματά σου, αλλιώς κρυώνουν, φοβούνται, αρρωσταίνουν και γίνονται κλαψιάρικα, αδύναμα.εσύ είσαι η δύναμή τους."

 

σοφη η γιαγια

[Μαρια.X]

Κοριτσια μια φιλικη συμβουλη, η νταντα και ολες αυτες οι εκπομπες ειναι στημενες και γινονται κατω απο 10 καμερες καθε φορα. Οσα δειχνουν ειναι φτιαγμενα, ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορει να λειτουργησει οπως θα εκανε μονος του κατω απο τοσες καμερες, φωτα, μπουμ και σκηνοθετες και παραγωγους να διακοπτουν καθε τοσο, και παμε παλι. Παρτε τα με μια δοση αλατι. Οσο για το αφηστε τα να κλαινε, θα πω ενα περιεργο. Στους ΑΠΟΛΙΤΙΣΤΟΥΣ για εμας κοσμους, τα παιδια τα κουβαλανε επανω τους, κοιμουνται μαζι τους και τα εχουν συνεχεια διπλα τους για πολυ καιρο μεχρι μονα τους να ανεξαρτητοποιηθουν και αυτο γινεται γιατι ετσι μας λεει η φυση μας να κανουμε. Και κατα μεσο ορο αυτα τα απολιτιστα παιδια κλαινε κατω απο 20 λεπτα την μερα. Και ξαφνικα λοιπον βγηκε ο δυτικος πολιτισμος που υπαγορεψε στην μανα να ξεχασει το ενστικτο της και να αφηνει τα παιδια να κλαινε μεχρι να κοιμηθουν σε ΑΛΛΟ μερος ξεχωριστα ενω δεν ειναι ουτε αυτα φτιαγμενα να λειτουργησουν ετσι ουτε εμεις.......μια ταπεινη σκεψη. Αντι για τις ντανταδες στα καναλια, σκεφτητε ΚΑΛΥΤΕΡΑ το ενστικτο σας λεω εγω........συμπληρωματικα και εγω εβαζα την μικρη να κοιμηθει και εφευγα και ξαναμπαινα και την ξαναξαπλωνα και ξαναεφευγα μεχρι που κοιμοταν, δεν διαφωνω σε αυτο, ΑΛΛΑ ποτε δεν την αφησα να κλαψει για να κοιμηθει.......

 

 

 

 

 

 

 

Συμφωνω απολυτα μαζι σου!!!

Δεν υπηρχε περιπτωση να αφησω το μωρακι μου να κλαψει κι ας κοιμομαστε μαζι μεχρι να φυγει φοιτητρια.

[nanoula]

Να 'ναι καλα η γιαγια πολυ σοφα τα λογια της.Εμενα η κορουλα μου ειναι 8 ετων και αν δεν την βαλω εγω για υπνο να ξαπλωσω διπλα της,να της χαιδεψω τα μαλλακια και την κοιλιτσα της δεν κοιματε!Ειναι μικρουλα ακομα!!!!Και εξαλου κοριτσια, σε ποια μαμα δεν αρεσει να ειναι το παιδακι της ΠΑΝΤΑ ΜΩΡΟ?Αργοτερα θα τα παρακαλαμε για αγγαλιτσες τωρα μας παρακαλανε αυτα!!!

[tarshou]

Να 'ναι καλα η γιαγια πολυ σοφα τα λογια της.Εμενα η κορουλα μου ειναι 8 ετων και αν δεν την βαλω εγω για υπνο να ξαπλωσω διπλα της,να της χαιδεψω τα μαλλακια και την κοιλιτσα της δεν κοιματε!Ειναι μικρουλα ακομα!!!!Και εξαλου κοριτσια, σε ποια μαμα δεν αρεσει να ειναι το παιδακι της ΠΑΝΤΑ ΜΩΡΟ?Αργοτερα θα τα παρακαλαμε για αγγαλιτσες τωρα μας παρακαλανε αυτα!!!

 

Κι έτσι, για να συνεχίζετε η συζήτηση, εμένα πάλι γιατί δε μ'αρέσει να είναι τα παιδάκια μου πάντα μωρά? Και μόνο η σκέψη με ανατριχιάζει. Γιατί το πάντα μωρά σημαίνει ότι πάντα μωρά μένουν και στις συναισθηματικές τους ανάγκες, πάντα μωρά μένουν σε όλα τους. Και καλά εγώ, εγώ είμαι μάνα τους και μπορεί να μ'αρέσει να τα βλέπω "πάντα μωρά" (το βάζω σε εισαγωγικά όχι για λόγους ειριστικούς, αλλά για να συμπεριλάβω όλα όσα αυτό σημαίνει), ίσως και να καλύπτω μ'αυτόν τον τρόπο δικές μου ανάγκες. Τι να γίνει όμως, που ζούμε σε μια κοινωνία όχι από εκείνες που επιτρέπουν, αν θες, στη μητέρα να κουβαλάει μαζί της το μωρό της όπου κι αν πάει και να το προστατεύει κυριολεκτικά με το ίδιο της το σώμα, αλλά σε μια κοινωνία όπου επικρατεί ο δυνατότερος και ισχυρότερος, και αν τα παιδιά μας τα έχουμε μάθει να ζούνε σαν να είναι "πάντα μωρά", δυστυχώς αργότερα θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τον πραγματικό κόσμο, την πραγματική κοινωνία. Κι εκεί ο ισχυρότερος αυτά τα "μωρά" κυριολεκτικά θα τα ροκανίσει.

 

Δεν εννοώ επουδενί ότι πρέπει να αφήνουμε τα μωρά μας να κλαίνε μέχρι εμετού για να κοιμηθούν, ή να μας εκλιπαρούν για ένα μας χάδι κι εμείς να μην τους το δίνουμε με το φόβο ότι μπορεί να τα κακομάθουμε. Αυτό είναι εγκληματικό. Αλλά μην φεύγουμε από το ένα άκρο και πάμε στο άλλο. Και στο κάτω-κάτω, τα παιδιά μας δεν μας ανήκουν, δεν είναι ιδιοκτησία μας. Ανήκουν στον εαυτό τους. Και δεν τα μεγαλώνουμε για εμάς. Τα μεγαλώνουμε για εκείνα. Από ένα σημείο κι έπειτα, καλό είναι να τ'αφήνουμε να μεγαλώσουνε.

[SOFIA 76]

Κοριτσια μια φιλικη συμβουλη, η νταντα και ολες αυτες οι εκπομπες ειναι στημενες και γινονται κατω απο 10 καμερες καθε φορα. Οσα δειχνουν ειναι φτιαγμενα, ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορει να λειτουργησει οπως θα εκανε μονος του κατω απο τοσες καμερες, φωτα, μπουμ και σκηνοθετες και παραγωγους να διακοπτουν καθε τοσο, και παμε παλι. Παρτε τα με μια δοση αλατι. Οσο για το αφηστε τα να κλαινε, θα πω ενα περιεργο. Στους ΑΠΟΛΙΤΙΣΤΟΥΣ για εμας κοσμους, τα παιδια τα κουβαλανε επανω τους, κοιμουνται μαζι τους και τα εχουν συνεχεια διπλα τους για πολυ καιρο μεχρι μονα τους να ανεξαρτητοποιηθουν και αυτο γινεται γιατι ετσι μας λεει η φυση μας να κανουμε. Και κατα μεσο ορο αυτα τα απολιτιστα παιδια κλαινε κατω απο 20 λεπτα την μερα. Και ξαφνικα λοιπον βγηκε ο δυτικος πολιτισμος που υπαγορεψε στην μανα να ξεχασει το ενστικτο της και να αφηνει τα παιδια να κλαινε μεχρι να κοιμηθουν σε ΑΛΛΟ μερος ξεχωριστα ενω δεν ειναι ουτε αυτα φτιαγμενα να λειτουργησουν ετσι ουτε εμεις.......μια ταπεινη σκεψη. Αντι για τις ντανταδες στα καναλια, σκεφτητε ΚΑΛΥΤΕΡΑ το ενστικτο σας λεω εγω........συμπληρωματικα και εγω εβαζα την μικρη να κοιμηθει και εφευγα και ξαναμπαινα και την ξαναξαπλωνα και ξαναεφευγα μεχρι που κοιμοταν, δεν διαφωνω σε αυτο, ΑΛΛΑ ποτε δεν την αφησα να κλαψει για να κοιμηθει.......

Πόσο πολύ συμφωνώ μαζί σου!!!!!! Αλλά και με άλλες λίγο-πολύ απόψεις που δεν είναι των άκρων όπως της tarshou διότι φοβάμαι την ιδέα το μωρό μου να το νιώθω πάντα ''μωρό'', αλλά και όπως της σεβούλας που ακούει την γιαγιά της και δεν αφήνω το παιδί να σπαράζει στο κλάμα. Γιατί υπάρχει η αντίληψη ότι τα παιδιά κακομαθαίνουν στην αγκαλιά?γιατί ένα παιδί να κακομάθει στο χάδι?στο φιλί? στην αγάπη?πού είναι το κακό??? και γιατί υπάρχει η αντίληψη να είναι συνεχώς κρεμασμένα πάνω μας και μόνο πάνω μας, ουσιαστικά δεσμεύοντας τα να μείνουν μωρά θέλουν δεν θέλουν? Να ακολουθούμε το ένστικτο και τις ανάκγες του δικού μας ξεχωριστού παιδιού, λέω εγώ πάλι και να μην ακολουθούμε καμία απόλυτη των μεν ή των δε άκρων τακτική....!! έτσι ταπεινά ως νέα μαμά μια γνώμη για να συνεχίζει η συζήτηση όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω.........

[nanoula]

Tarshou, νομιζω οτι παραερμηνευσες το μυνημα μου και θα σου εξηγησω αμεσως τι εννοω λεγοντας ΠΑΝΤΑ ΜΩΡΑ.Οπωσδηποτε συμφωνω με οσα προ ειπες αλλα ειναι εντελως ασχετα με αυτα που εννοω εγω.Ο ορος που εθεσα ΠΑΝΤΑ ΜΩΡΑ ειναι πως εγω σαν μανα βλεπω και παντα θα βλεπω το παιδι μου σαν <ΜΩΡΟ>χωρις αυτο βεβαια να επιρεασει την ζωη και την αναπτυξη της και προς Θεου, να ειμαι πισω της σε οτι και αν κανει αυτο θα ηταν αρωστια.

[yasemi]

εγω μαλλον δεν ειμαι και τοσο καταλληλη να μιλησω διοτι νανουριζα στηναγκαλια μου τη μεγαλη μεχρι 18-20 μηνων μεχρι που μου ζητησε η ιδια να μην την κραταω γιατι κουραζοτανε ετσι αγκαλια και δε μπορουσε να απλωθει (χαρα εγω και η μεση μου!!!) και πανω που ειχε μαθει να κοιμαται στο δωματιο της μονη....δηλ της διαβαζα παραμυθι και μετα καληνυχτα και εφευγα (καλα μας πηρε καμια βδομαδα αλλα καθε φορα που φωναζε εμπαινα εγω...καπου ειχα γραψει και καποτε το τι ελεγε το στομα της θα το βρω να τα θυμηθω...)...ε ηρθε η εγκυμοσυνη εγω σερνομουνα απο τους εμετους οποτε ξαπλωναμε μαζι στο κρεββατι μου και μετα την πηγαιναμ στο δικο της...καπου πριν γεννησω κανα διμηνο ξανακοιμοτανε μονη της μετα απο παραμυθι παντα...ε μεχρι που γεννησα ...και δεν της αρνηθηκα να κοιμηθει μαζι μας αφου κοιμοτανε και η αδερφη της μαζι μας....(ζηλια ειπαμε κλασικα)....αναγκαστικα γιατι καποια στιγμη κανεις δε ξεκουραζοτανε να βγαλω νωριτερα το μωρο ...αντι για να τη βγαλω τωρα την εβγαλα τριων μηνων και κοιμουνται στο ιδιο δωματιο...ως δια μαγειας αρχισε να κοιμαται και αυτη παλι μονη της....εκτος του μεσημεριανου...εκει μαζι γιατι αλλιως δε κοιμαται δε παει να εχει ξυπνησει απο τις 6 το πρωι....το μπεμπονι ως στιγμης δεν κανει κολπα....θηλαζει και κοιμαται και την ακουμπαω στη κουνια της....ενα εχω προσεξει ομως.....οτι οποια και να παρω να κοιμηθει μαζι μου ακομη και τις δυο ειτε ειναι μεσημερι ειτε βραδυ κοιμουνται καλυτερα χωρις διακοπες (καλα το μικρο ξυπναει ακομη αλλα οκ αυτο) και κοιμουνται και περισσοτερο ...τυχαιο???οχι....

 

τι θελω να πω....αυτο που ελεγα απο παντα οταν μου λεγανε τις γνωστες βλακειες το παιδι κακομαθαινει και θα ειναι κολλημενο πανω σου κλπ κλπ κλπ....το γελιο ενος παιδιου δειχνει χαρα και ευτυχια...το κλαμα δειχνει φοβο και ανασφαλεια....διαλεξτε και παρτε ο καθενας οτι θελει....εγω διαλεξα το πρωτο.....

[tarshou]

Tarshou, νομιζω οτι παραερμηνευσες το μυνημα μου και θα σου εξηγησω αμεσως τι εννοω λεγοντας ΠΑΝΤΑ ΜΩΡΑ.Οπωσδηποτε συμφωνω με οσα προ ειπες αλλα ειναι εντελως ασχετα με αυτα που εννοω εγω.Ο ορος που εθεσα ΠΑΝΤΑ ΜΩΡΑ ειναι πως εγω σαν μανα βλεπω και παντα θα βλεπω το παιδι μου σαν <ΜΩΡΟ>χωρις αυτο βεβαια να επιρεασει την ζωη και την αναπτυξη της και προς Θεου, να ειμαι πισω της σε οτι και αν κανει αυτο θα ηταν αρωστια.

 

Μα, όχι, δεν τίθεται θέμα παρερμήνευσης. Ουσιαστικά πιάστηκα από την έκφραση που χρησιμοποιήσες, το "πάντα μωρό", το δανείστηκα (αν θες) για να πω τη γνώμη μου, δεν τα έλεγα ως απάντηση σε εσένα. Στο κάτω-κάτω, κάθε μητέρα ενεργεί διαφορετικά με βάση το δικό της ένστικτο, το δικό της παιδί και τις δικές της ανάγκες. Γι'αυτό και δεν είναι σωστό να κρίνουμε την τάδε γιατί κάνει αυτό ή τη δείνα γιατί κάνει εκείνο. Εντάξει, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων που μπορεί να είναι όντως ακραίες, όπως λ.χ. αν μία μάνα πλακώνει το μωρό της στο ξύλο γιατί εκείνο "τόλμησε" να ξυπνήσει μέσα στη νύχτα. Για τέτοια τραβηγμένα πράγματα, τότε όλο και κάτι θα πούμε σε κρίση αγανάκτησης. Το θέμα είναι να είναι τα παιδιά μας ευτυχισμένα, κι όπως λέει και η yasemi, να τα βλέπουμε να γελάνε και να μας φωτίζουν τη μέρα μας. Συγγνώμη αν άφησα να εννοηθεί ότι απαντούσα ή "επιτιθόμουν" σε εσένα. Δεν είχα καμία τέτοια πρόθεση.

[tarshou]

εγω μαλλον δεν ειμαι και τοσο καταλληλη να μιλησω διοτι νανουριζα στηναγκαλια μου τη μεγαλη μεχρι 18-20 μηνων μεχρι που μου ζητησε η ιδια να μην την κραταω γιατι κουραζοτανε ετσι αγκαλια και δε μπορουσε να απλωθει (χαρα εγω και η μεση μου!!!) και πανω που ειχε μαθει να κοιμαται στο δωματιο της μονη....δηλ της διαβαζα παραμυθι και μετα καληνυχτα και εφευγα (καλα μας πηρε καμια βδομαδα αλλα καθε φορα που φωναζε εμπαινα εγω...καπου ειχα γραψει και καποτε το τι ελεγε το στομα της θα το βρω να τα θυμηθω...)...ε ηρθε η εγκυμοσυνη εγω σερνομουνα απο τους εμετους οποτε ξαπλωναμε μαζι στο κρεββατι μου και μετα την πηγαιναμ στο δικο της...καπου πριν γεννησω κανα διμηνο ξανακοιμοτανε μονη της μετα απο παραμυθι παντα...ε μεχρι που γεννησα ...και δεν της αρνηθηκα να κοιμηθει μαζι μας αφου κοιμοτανε και η αδερφη της μαζι μας....(ζηλια ειπαμε κλασικα)....αναγκαστικα γιατι καποια στιγμη κανεις δε ξεκουραζοτανε να βγαλω νωριτερα το μωρο ...αντι για να τη βγαλω τωρα την εβγαλα τριων μηνων και κοιμουνται στο ιδιο δωματιο...ως δια μαγειας αρχισε να κοιμαται και αυτη παλι μονη της....εκτος του μεσημεριανου...εκει μαζι γιατι αλλιως δε κοιμαται δε παει να εχει ξυπνησει απο τις 6 το πρωι....το μπεμπονι ως στιγμης δεν κανει κολπα....θηλαζει και κοιμαται και την ακουμπαω στη κουνια της....ενα εχω προσεξει ομως.....οτι οποια και να παρω να κοιμηθει μαζι μου ακομη και τις δυο ειτε ειναι μεσημερι ειτε βραδυ κοιμουνται καλυτερα χωρις διακοπες (καλα το μικρο ξυπναει ακομη αλλα οκ αυτο) και κοιμουνται και περισσοτερο ...τυχαιο???οχι....

 

τι θελω να πω....αυτο που ελεγα απο παντα οταν μου λεγανε τις γνωστες βλακειες το παιδι κακομαθαινει και θα ειναι κολλημενο πανω σου κλπ κλπ κλπ....το γελιο ενος παιδιου δειχνει χαρα και ευτυχια...το κλαμα δειχνει φοβο και ανασφαλεια....διαλεξτε και παρτε ο καθενας οτι θελει....εγω διαλεξα το πρωτο.....

 

Να σου πω, εγώ δε θα αναφερθώ στις βλακείες που λες ότι λένε, γιατί όντως ο καθένας μπορεί να λέει τα δικά του. Εγώ θα πω ότι κάθε παιδί είναι διαφορετικό και αντιδράει διαφορετικά. Υπάρχουν παιδάκια που όντως ζητάνε κάποια στιγμή από μόνα τους να φύγουν απ'την "αγκαλιά" της μάνας τους και να γυρίσουν στο κρεβάτι τους για να έχουν την άπλα τους, και την ανεξαρτησία τους. Εγώ, πάλι, δεν ανήκα σ'αυτή την κατηγορία, δυστυχώς για τους γονείς μου. Εγώ ανήκα σ'εκείνη την κατηγορία των παιδιών που είχαν καλοβολευτεί στο κρεβάτι τους και ακόμη και σε προχωρημένη ηλικία (μιλάμε τώρα για 8-9 χρονών, έτσι?) προφασιζόμουν εφιάλτες και διάφορα άλλα τέτοια για να τρυπώσω στο κρεβάτι τους, μέχρι που κάποια στιγμή δεν χωράγαμε και οι τρεις και αναγκαζόταν ο πατέρας μου να μετοικήσει στο δικό μου. Ίσως επειδή ήμουν και μοναχοπαίδι και μου κάνανε όλα τα χατίρια, το εκμεταλλευόμουν κι εγώ όσο μπορούσα Το έκοψα όταν μεγάλωσα αρκετά και ήθελα να το παίξω "ενήλικη", αν και για να είμαι ειλικρινής ακόμη και τώρα, αν βρω την ευκαιρία, μια βούτα δίπλα στη μάνα μου στο κρεβάτι της την κάνω, ψέματα να μη λέω :mrgreen: