Ανύπαντρη μητέρα-χωρισμενη μητερα

[ilonka19]

Αποφάσισα να ανοιξω αυτό το θέμα επειδη καθημερινά ακούω στην τηλεόραση αυτους τους όρους να προσδιδουν ενα αρνητικό στιγμα στις γυναικες που λογο καποιον καταστασεων μεγαλώνουν μόνες τους τα παιδιά τους.

Ενοχλούμε απίστευτα οταν στιγματίζεται μια γυναίκα επειδή έφερε ενα παιδί στον κοσμο εκτος γαμού. Αντί αυτή η γυναικα να προκαλει το θαυμασμό που δεν κατέφυγε στην "ευκολη" λύση, που αποφασισε να ακολουθησει τη συνειδηση της και οχι τα κοινωνικά πρέπει, εμφανίζεται ως η περίεργη, η αντροχωριστρα, αυτη που προσπαθησε να τυλήξει τον αντρα κλπ.

Ενοχλούμε οταν πεθαινει ενα παιδί από τα ναρκωτικά και αναφέρουν οτι μεγαλωνε με τη χωρισμένη μητερα του λες και θα ηταν καλύτερα εαν μεγαλωνε σε μια παθολογική οικογενεια. Γιατι ποτε δεν αναφερουν οτι ειναι παιδι ενός ανεργου πατερα, γιατι δεν αναφερουν οτι η μητερα δουλευει απο το πρωι ως το βραδυ για να τα βγαλλει περα και δεν εχει καμία στηριξη από την πολιτεια?

Δεν εχω παθει καποιο φεμινιστικο παραλήρημα, αλλά θυμώνω οταν συμβαινει κατι και το μονο που εχουν να πουν τα ΜΜΕ ειναι οτι φταιει η μητερα που ειναι ανυπαντρη ή χωρισμένη.

[erica]

Εχεις απολυτο δίκιο...

[Nikole00]

Δυστυχως αντιμετωπιζονται ρατσιστικα. σπανια σκεφτονται πως αντιθετα υπαρχουν παιδια που αν και απο χωρισμενη ή μονομελη οικογενεια εχουν πετυχει πολλα αλλα κυριως εχουν σωστες βασεις και ειναι καλα παιδια.

τα ατομα που μεγαλωνουν μονα τα παιδια τους αξιζουν δυο φορες συγχαρητηρια δεν συμφωνειτε??εδω εμεις που εχουμε συντροφο και πολλες φορές γκρινιαζουμε, φανταστειτε να μην ειχαμε να μοιραστουμε τα πρωτα γελακια, τα βηματακια, τα δοντακια ολα αυτα που μας γεμιζουν με τοση χαρα αλλα και λυπη και αγωνια,με τον ανθρωπο που μαζι δημιουργησαμε τα παιδια μας?...

[ELENA K.]

Kαι ΄γω εξοργίζομαι ! Ειδικά στην εποχή που ζούμε ! Ενώ θα έπρεπε η πολιτεία πρώτα από όλα να ξεστιγματίσει αυτό το θεσμό και να βοηθήσει υλικά και ψυχολογικά τις μητέρες που μεγαλώνουν μόνες τα παιδιά τους δεν κάνει κανείς τίποτα ! Πώς να μεγαλώσει ένα παιδί μόνη της μια γυναίκα που δουλεύει για 800 ευρώ , όταν πρέπει να το αφήσει κάπου σχεδόν μόλις σαραντίσει για να πάει για δουλειά ? Εδώ έχουμε πρόβλημα εμείς που έχουμε και κάποια βοήθεια από σύζυγο κλπ , πόσο μάλλον να είσαι και μόνη σου ! Τους αξίζει ένα μεγάλο μπράβο !

[gavrias]

Kαι ΄γω εξοργίζομαι ! Ειδικά στην εποχή που ζούμε ! Ενώ θα έπρεπε η πολιτεία πρώτα από όλα να ξεστιγματίσει αυτό το θεσμό και να βοηθήσει υλικά και ψυχολογικά τις μητέρες που μεγαλώνουν μόνες τα παιδιά τους δεν κάνει κανείς τίποτα ! Πώς να μεγαλώσει ένα παιδί μόνη της μια γυναίκα που δουλεύει για 800 ευρώ , όταν πρέπει να το αφήσει κάπου σχεδόν μόλις σαραντίσει για να πάει για δουλειά ? Εδώ έχουμε πρόβλημα εμείς που έχουμε και κάποια βοήθεια από σύζυγο κλπ , πόσο μάλλον να είσαι και μόνη σου ! Τους αξίζει ένα μεγάλο μπράβο !

 

Συμφωνώ απόλυτα.Η πολιτεία δε στηρίζει, έναν κοινωνικό ρατσισμό όσο νά 'ναι τον βιώνουνε (ζωντοχήρα , φόβο απο ζευγάρια μη τυχόν και μπεί ανάμεσα κλπ...),Διατροφή πολλές φορές δεν παίρνουνε,κάποιες οικογένεις τις κρατάνε σε απόσταση για τιμωρία....... και μετά τις λιθοβολούμε χαλαρά

[ΡΟΥΛΑ]

Και εγώ σήμερα που άκουγα στις ειδήσεις ότι το κορτσάκι που πέθανε από τα ναρκωτικά ήταν χωρισμένων γονειών το πρώτο πράγμα που σκεφτηκα ήταν "μήπως έτσι πουν και για το δικό μου παιδί"????? Αυτό το πράγμα το ακούω χρόνια τώρα ότι όλα τα άσχημα πράγματα τα κάνουν παιδιά χωρισμένων γονειών και βάζουν ταμπέλες στα παιδιά χωρίς λόγο και αιτία και το δικό μου παιδί χωρισμένων γονειών είναι και δεν θα ήθελα με τίποτα να μεγαλώσει με τέτοιους χαρακτηρισμούς!!!!!!

[papapete]

Και γω παιδί χωρισμένων γονιών είμαι και δεν έπαθα δα και τίποτα. Είμαι μάλιστα και "ανύπαντρος" πατέρας δυο κοριτσιών, τα τελευταία δύο χρόνια. (Τώρα ξαναπαντρεύτηκα...)

Τη σήμερον ημέρα το "παιδί χωρισμένων γονιών" είναι πολύ πιο συχνό φαινόμενο από ότι ίσως πιστεύουμε. Δυστυχώς όμως πολύς κόσμος, παλαιότερης νοοτροπίας και με ξεπεράσμενες ιδέες μας θεωρούν στιγματισμένους, η για τα "σκουπίδια" της ζωής... συχνά όχι άξιους για σύντροφους των παιδιών η των οικείων τους.

 

Δεν είναι όμως έτσι... και σημασία έχει που εμείς το ξέρουμε.

 

"Σ'όποιον αρέσουμε,

για τους άλλους

δεν θα μπορέσουμε"

 

έτσι δεν λέει το τραγούδι?

[Alienaki]

Και γω παιδί χωρισμένων γονιών είμαι και δεν έπαθα δα και τίποτα. Είμαι μάλιστα και "ανύπαντρος" πατέρας δυο κοριτσιών, τα τελευταία δύο χρόνια. (Τώρα ξαναπαντρεύτηκα...)

Τη σήμερον ημέρα το "παιδί χωρισμένων γονιών" είναι πολύ πιο συχνό φαινόμενο από ότι ίσως πιστεύουμε. Δυστυχώς όμως πολύς κόσμος, παλαιότερης νοοτροπίας και με ξεπεράσμενες ιδέες μας θεωρούν στιγματισμένους, η για τα "σκουπίδια" της ζωής... συχνά όχι άξιους για σύντροφους των παιδιών η των οικείων τους.

 

Δεν είναι όμως έτσι... και σημασία έχει που εμείς το ξέρουμε.

 

"Σ'όποιον αρέσουμε,

για τους άλλους

δεν θα μπορέσουμε"

 

έτσι δεν λέει το τραγούδι?

 

 

[gavrias]

Δυστυχώς όμως πολύς κόσμος, παλαιότερης νοοτροπίας και με ξεπεράσμενες ιδέες μας θεωρούν στιγματισμένους, η για τα "σκουπίδια" της ζωής... συχνά όχι άξιους για σύντροφους των παιδιών η των οικείων τους.

 

Δεν είναι όμως έτσι... και σημασία έχει που εμείς το ξέρουμε.

 

 

 

 

 

 

Ίσως είναι μια κατηγορία ανθρώπων που πιστέυει ότι τα δύσκολα ή τα ατυχή συμβαίνουνε στους άλλους μόνο και στους εξ'ορισμού κακούς.Μια μικρή κατηγορία ελπίζω, που θα υπέμενε μαρτύρια για..." να μην πεί ο κόσμος".Και που ακόμη χειρότερα θα ζεί μια ζωή για το φαίνεσθε....΄Δυστυχισμένοι άνθρωποι για τη δική μου λογική

[Μπαμπουράκι]

Και γω παιδί χωρισμένων γονιών είμαι και δεν έπαθα δα και τίποτα. Είμαι μάλιστα και "ανύπαντρος" πατέρας δυο κοριτσιών, τα τελευταία δύο χρόνια. (Τώρα ξαναπαντρεύτηκα...)

Τη σήμερον ημέρα το "παιδί χωρισμένων γονιών" είναι πολύ πιο συχνό φαινόμενο από ότι ίσως πιστεύουμε. Δυστυχώς όμως πολύς κόσμος, παλαιότερης νοοτροπίας και με ξεπεράσμενες ιδέες μας θεωρούν στιγματισμένους, η για τα "σκουπίδια" της ζωής... συχνά όχι άξιους για σύντροφους των παιδιών η των οικείων τους.

 

Δεν είναι όμως έτσι... και σημασία έχει που εμείς το ξέρουμε.

 

"Σ'όποιον αρέσουμε,

για τους άλλους

δεν θα μπορέσουμε"

 

έτσι δεν λέει το τραγούδι?

 

 

Θα συμφωνήσω εντελώς μαζί σου...

Και δεν είναι η μόνη κατηγορία που βάλετε από στενόμυαλους ανθρώπους...

[Μπαμπουράκι]

τεστ

........................................................

[gapostolou105]

Καλησπερα σας ειμαι μανουλα με ενος χρονων κοριτσακι ειμαι 20 ετων.Δεν παντρευτηκα με τον πατερα της μικρης λογω οτι μαλωναμε διαρκως δε με κατλαβαινε ποτε και μ χει πληγωσει απειρες φορες μονο λογια ειναι.Εγω ζω με τους γονεις μου .Μου ζηταει να παντρευτουμε για χαρη της μικρης.Τον συγκεκριμενο ανθρωπο τον νιαζομαι αλλα πλεον δεν τον αγαπαω σβησαν ολα.Να παντρευτω μονο κ μονο για να μας εχει και τους δυο η μικρη να μαστε οικογενεια?Ειναι αυτο σωστο?Απ τη μια μου λενε να το κανω για χαρη της απ την αλλη εγω ομως δε μπορω ειναι σαν ψυχολογικη καταπιεση ενας γαμος χωρις το ενδιαφερον του ενος δηλαδη εμενα.Πειτε μ τις γνωμες σας παρακαλω πολυ..

[Μαριρενα]

ουτε για αστειο να μην παντρευτεις!!!!!!!!!!!!!!!!!

απλα προσπαθησε να εχεις μια καλη σχεση με τον μπαμπα της μικρουλας σου αν δεν τον εμπιστευεσαι και με το παραμικρο τσακωνωσασταν με την μικρη και εσας τους δυο στο ιδιο σπιτι θα ειναι χειροτερα απο μακρια και αγαπημενοι!!!!!!!!!!

[aleca]

Εγω ρε παιδια, στον κυκλο μου τουλαχιστον, δνε βλεπω να υπαρχει καποιος 'στιγματισμος' σε μητερα που μεγαλωνει μονη της το παιδι της , ουτε αρνητικα σχολια.....

Δεν μιλαω για προνοια του κρατους, εννοειται οτι την βρισκω ανυπαρκτη και σε αυτες τις περιπτωσεις.

Αλλα και στις ανυπαντρες μητερες και στις χωρισμενες μητερες, τοσο η οικογενεια μου, οι φιλοι μου οσο και οι συνεργατες μου φερονται μια χαρα...και τις εκτιμουν αναλογα τον χαρακτηρα τους.

Πιστευω ότι δνε ειναι λοιπον γενικο φαινομενο αλλα απλα ότι τυχαινει να

'γνωριζεσαι' με ανθρωπους που ετσι και αλλιως εχουν ρατσιστικες ιδεες....σε εκεινους πιστευω ειναι εμφυτη η ταση να κατηγορουν οτιδηποτε ειναι διαφορετικο απο εκεινους.

[Ειρήνη_83]

Εγω ρε παιδια, στον κυκλο μου τουλαχιστον, δνε βλεπω να υπαρχει καποιος 'στιγματισμος' σε μητερα που μεγαλωνει μονη της το παιδι της , ουτε αρνητικα σχολια.....

Δεν μιλαω για προνοια του κρατους, εννοειται οτι την βρισκω ανυπαρκτη και σε αυτες τις περιπτωσεις.

Αλλα και στις ανυπαντρες μητερες και στις χωρισμενες μητερες, τοσο οι φιλοι μου οσο και οι συνεργατες μου , φερονται μια χαρα...και τις εκτιμουν αναλογα τον χαρακτηρα τους.

Πιστευω ότι δνε ειναι λοιπον γενικο φαινομενο αλλα απλα ότι τυχαινει να

'γνωριζεσαι' με ανθρωπους που ετσι και αλλιως εχουν ρατσιστικες ιδεες....σε εκεινους πιστευω ειναι εμφυτη η ταση να κατηγορουν οτιδηποτε ειναι διαφορετικο απο εκεινους.

 

Και εγώ προς το παρόν, δεν έχω αντιμετωπίσει αρνητική συμπεριφορά(τουλάχιστον μπροστά μου...). Αντιθέτως, θα έλεγα! Βέβαια, είναι σχετικά πρόσφατο και δεν έχω συναναστραφεί και με πολλούς ανθρώπους κι έτσι, δεν ξέρω τί θα αντιμετωπίσω στο μέλλον..

Ό,τι και να ακούσω ή αντιληφθώ όμως, δε θα με επηρεάσει στο ελάχιστο! Αφού άντεξα τόση απανθρωπιά από τον άνθρωπο που ένιωσα τόσο κοντά μου κάποτε και μαζί του αποφάσισα να κάνω παιδί, φυσικά και δε θα με ενοχλήσει καμία κακία τρίτου! Άλλωστε, ξέρω η ίδια πολύ καλά ποια είμαι και πόσο δύσκολο είναι αυτό που κλήθηκα να αντιμετωπίσω από τη μια στιγμή στην άλλη! Είμαι περήφανη για τον τρόπο που το αντιμετώπισα, που έμεινα τόσο κοντά στο παιδί μου και που τελικά, αντί να πέσω... κατάφερα να γίνω πιο δυνατή από ποτέ!!

 

Σίγουρα υπάρχει μια προκατάληψη αλλά ξέρετε από ποιους;;; Από αυτούς-ές που αν βρίσκονταν ποτέ στη θέση μας, είτε θα έκαναν έκτρωση είτε (αν χώριζαν) θα παρατούσαν το παιδί στους γονείς τους και θα έκαναν τη ζωή τους ελεύθερα!!! Μόνο τέτοιοι χαρακτήρες μπορούν να κατακρίνουν μια μάνα που μεγαλώνει μόνη τα παιδιά της!! Περαστικά τους, λοιπόν και συγχαρητήρια σε όλες εμάς που είμαστε ΜΑΝΕΣ και στα εύκολα αλλά και στα δυσκολα!!

[Alex Cross]

Καλησπερα σας ειμαι μανουλα με ενος χρονων κοριτσακι ειμαι 20 ετων.Δεν παντρευτηκα με τον πατερα της μικρης λογω οτι μαλωναμε διαρκως δε με κατλαβαινε ποτε και μ χει πληγωσει απειρες φορες μονο λογια ειναι.Εγω ζω με τους γονεις μου .Μου ζηταει να παντρευτουμε για χαρη της μικρης.Τον συγκεκριμενο ανθρωπο τον νιαζομαι αλλα πλεον δεν τον αγαπαω σβησαν ολα.Να παντρευτω μονο κ μονο για να μας εχει και τους δυο η μικρη να μαστε οικογενεια?Ειναι αυτο σωστο?Απ τη μια μου λενε να το κανω για χαρη της απ την αλλη εγω ομως δε μπορω ειναι σαν ψυχολογικη καταπιεση ενας γαμος χωρις το ενδιαφερον του ενος δηλαδη εμενα.Πειτε μ τις γνωμες σας παρακαλω πολυ..

 

Δεν τον αγαπάς.

Σε έχει πληγώσει άπειρες φορές.

Δε σε καταλάβαινε ποτέ.

Μαλώνατε διαρκώς.

Είναι μόνο λόγια.

Σου ζητάει να παντρευτείτε για χάρη της μικρής. (Αρα, το βλέπει σαν υποχρέωση, δε σε αγαπάει).

 

Μόνο ένας από τους παραπάνω λόγους να υπήρχε, θα είχα πάρει δρόμο. Οχι με οοοοόλα αυτά. Με τίποτα, κοριτσάκι μου, μην τον παντρευτείς. Μια ζωή δυστυχισμένη, γιατί? Για να είστε - και καλά - οικογένεια? Δεν αξίζει...

[gapostolou105]

Ουτε και εγω θελω να τον παντρευτω οποτε ερχεται και την βλεπει δε με ενθουσιαζει κ-α-θ-ο-λ-ο-υ και οταν του ειπα οτι ο καθενας να κανει τη ζωη του με αλλον εγω και αλλη αυτος ισχυριστηκε οτι κανενασ ''ξενος''μπαμπας δε θα αγαπησει την κορουλα μου παρα μονο αυτος.Ποια η γνωμη σας περι θεμα ''πατριου''?

[gapostolou105]

Ontos den axizoune meriko anthropoi.Ton sigkekrimeno tou xo dosei para para polles efkairies alla tipota meta to paizei metaniomenos kai klaigetai.I zoi sinexizetai ego afto xero

kai makari i kori mou mi girisei na mou pei argotera ''Mama thelo ma ste pali mazi me ton mpampa''.To mono pou den thelo na akouso.

[SPORIDIO]

Καλησπερα σας ειμαι μανουλα με ενος χρονων κοριτσακι ειμαι 20 ετων.Δεν παντρευτηκα με τον πατερα της μικρης λογω οτι μαλωναμε διαρκως δε με κατλαβαινε ποτε και μ χει πληγωσει απειρες φορες μονο λογια ειναι.Εγω ζω με τους γονεις μου .Μου ζηταει να παντρευτουμε για χαρη της μικρης.Τον συγκεκριμενο ανθρωπο τον νιαζομαι αλλα πλεον δεν τον αγαπαω σβησαν ολα.Να παντρευτω μονο κ μονο για να μας εχει και τους δυο η μικρη να μαστε οικογενεια?Ειναι αυτο σωστο?Απ τη μια μου λενε να το κανω για χαρη της απ την αλλη εγω ομως δε μπορω ειναι σαν ψυχολογικη καταπιεση ενας γαμος χωρις το ενδιαφερον του ενος δηλαδη εμενα.Πειτε μ τις γνωμες σας παρακαλω πολυ..[/quoteΝΑ

 

Να μην κανεις ενα γαμο επειδη υπαρχει ενα παιδι, μου συμβαινει το ιδιο με σενα με τη διαφορα οτι εκανα το λαθος κ συνεχιζω να ζω σε ενοικιο με εναν ανθρωπο που δεν νιωθω τπτ πλεον εγκλωβισμενη σχεδον κ αναγκαζομαι κ ζω παραλογα πραγματα και εχει βγει ολο αυτο μειον μου επειδη δεν νιωθω κ νιωθει κ κανει πραγματα κ εγω οχι οπως λεει, δεν εμεινα χωριστα κ ηθελα να χει το παιδι κ τους δυο για εναν διαστημα μεγα λαθος να νομιζω οτι θα μαστε καλα οταν ειναι κατι κ εχει τελιωσει παει τελιωσε κ μια συμβιωση με καποιον π δεν νιωθεις τπτ ειναι ενα μαρτυριο γιατι παντα υπαρχουν συγκρουσεις

Κάτσε εκει με την οικογενεια σου θα σε κ συ πιο ηρεμη ψυχικα

[σπουργίτι]

Καλησπερα σας ειμαι μανουλα με ενος χρονων κοριτσακι ειμαι 20 ετων.Δεν παντρευτηκα με τον πατερα της μικρης λογω οτι μαλωναμε διαρκως δε με κατλαβαινε ποτε και μ χει πληγωσει απειρες φορες μονο λογια ειναι.Εγω ζω με τους γονεις μου .Μου ζηταει να παντρευτουμε για χαρη της μικρης.Τον συγκεκριμενο ανθρωπο τον νιαζομαι αλλα πλεον δεν τον αγαπαω σβησαν ολα.Να παντρευτω μονο κ μονο για να μας εχει και τους δυο η μικρη να μαστε οικογενεια?Ειναι αυτο σωστο?Απ τη μια μου λενε να το κανω για χαρη της απ την αλλη εγω ομως δε μπορω ειναι σαν ψυχολογικη καταπιεση ενας γαμος χωρις το ενδιαφερον του ενος δηλαδη εμενα.Πειτε μ τις γνωμες σας παρακαλω πολυ..

 

Κοριτσάκι, είσαι πολύ μικρή για να εγκλωβιστείς σε ένα γάμο που από την αρχή θα είναι καταδικασμένος, εφόσον δεν νιώθεις τίποτα γι' αυτόν! Ακόμη και αν αυτός σε αγαπούσε (πράγμα που δεν προκύπτει απ' όσα μας λες) και πάλι δεν θα είχες πιθανότητες να έχεις μια καλή ζωή μαζί του λόγω των δικών σου συναισθημάτων!

Εφόσον οι γονείς σου σε στηρίζουν δεν έχεις κανένα λόγο να προχωρήσεις σε ένα τέτοιο γάμο, δεν είσαι μόνη σου, έχεις δίπλα σου ανθρώπους που σε αγαπούν! Και πολύ περισσότερο η μικρή σου, δεν θα πρέπει με τίποτα να μεγαλώσει σ' ένα σπίτι με δυο γονείς που θα βλέπει και θα αισθάνεται ότι δεν νιώθουν αγάπη ο ένας για τον άλλο! Προσπάθησε να καλλιεργήσεις όσο το δυνατό μια καλή σχέση με τον άνθρωπο αυτό, ώστε να μπορείτε να συνεννοήστε για τα θέματα που αφορούν το παιδάκι σας και δημιούργησε ευνοϊκό περιβάλλον, ώστε να δημιουργηθεί μια καλή σχέση πατέρα-κόρης!

Όσο για το φόβο σου, ότι κάποια στιγμή η κόρη σου μπορεί να σου το ζητήσει, είναι πολύ πιθανό, γιατί όλα τα παιδάκια θέλουν να είναι μαζί και με τη μαμά και με το μπαμπά! Θέλουν όμως όλο το πακέτο και όχι απλά μια καταναγκαστική συμβίωση! Αν αυτό συμβεί θα βρεις τον τρόπο να της το εξηγήσεις και θα είναι όλα οκ!

[σπουργίτι]

Ουτε και εγω θελω να τον παντρευτω οποτε ερχεται και την βλεπει δε με ενθουσιαζει κ-α-θ-ο-λ-ο-υ και οταν του ειπα οτι ο καθενας να κανει τη ζωη του με αλλον εγω και αλλη αυτος ισχυριστηκε οτι κανενασ ''ξενος''μπαμπας δε θα αγαπησει την κορουλα μου παρα μονο αυτος.Ποια η γνωμη σας περι θεμα ''πατριου''?

 

Αυτό θα είναι ευχής έργο, εφόσον συμβεί, διότι θα σημαίνει ότι θα έχει καλή σχέση με το παιδί του, θα είναι δίπλα σας και θα σας στηρίζει στα εύκολα και στα δύσκολα!

Το θέμα "πατριού" είναι άλλο κεφάλαιο! Ο άνθρωπος που θα σε αγαπήσει πραγματικά και θα σε δεχθεί με το παιδί σου, μπορεί να σταθεί δίπλα του πολύ περισσότερο από τον βιολογικό του πατέρα και έχω δει τέτοιες περιπτώσεις, πίστεψέ με! Δεν είναι όμως κάτι που θα πρέπει να σε απασχολήσει τώρα νομίζω! Κάθε πράγμα στην ώρα του!

[gapostolou105]

Συμφωνω σε αυτα που λες σε ολα ενασ γαμος ή μια συμβιωση με καποιον που νιαζεσαι μονο σαν ανθρωπο και ΔΕΝ αγαπας ομως οπως παλια εχει σβησει δηλαδη δεν εχει νοημα ευχαριστω πολυ για τη συμβουλη σου τα κραταω δεν γραφω για πλακα εδω μεσα με νιαζουν οι γνωμες πολυ.Και οσο για αυτον ναι μονο λογια ηταν ''θα βρω δουλεια θα βρω σπιτι και θα με αγαπησεις ξανα''...μια χαρα ειμαι με τουσ γονεισ μου και τα αδερφια μου την υπερ-αγαπανε ολοι τη μικρη μου δοξα το θεο.

[filanthi]

καλησπερα χερομαι για αυτα που διαβαζω γιατι ειμαι στην ιδια θεση ειμαι 32 ετων και μολις εναμιση μηνων εγκυος....ο λεγαμενος τη δευτερα ελεγε να το ριξω και την τριτη να ειμαστε μαζι.....εγω το αποφασησα οτι δεν μπορει να ειναι διπλα μου ετσι οπως πρεπει να ειναι ενας πατερας.....ετσι θα το κρατησω μονη μου....φυσικα ακομα δεν το ανακοινωσα στους γονεις μου οποτε δεν μπορω να ξερω εαν θα ειναι διπλα μου παντως εχω φιλους που πιστευω να με βοηθεισουν οπως και οσο μπορουν......να'στε καλα μου δωσατε πολυ δυναμη....τελικα ειμαστε πολλες οι ανυπαντρες μητερες και δυστυχως οι ανευθυνοι αντρες....

[Μαριρενα]

φιλανθη τι εγινε τελικα το ειπες στους γονεις σου πως αντεδρασαν???

μενεις μαζι τους