Αινστάιν 2 ετών

[loukomamy]

''Αϊνστάιν''... ετών 2

30 Απριλίου 2009, 13:58

 

Είναι μόλις δύο ετών, αλλά μπορεί να απαριθμήσει 35 πρωτεύουσες, να συλλαβίσει το όνομά της και γνωρίζει το αλφάβητο. Ο λόγος για τη Βρετανίδα Ελίζ Ταν Ρόμπερτς, που έχει δείχτη ευφυΐας 156, γεγονός που της επέτρεψε να γίνει το νεότερο μέλος της Mensa -της διεθνούς οργάνωσης, που έχει ως κριτήριο εισαγωγής την επίτευξη στα τεστ I.Q αποτελεσμάτων ανώτερων από το 98% του πληθυσμού.

 

Η Ρόμπερτς, που ζει στο Βόρειο Λονδίνο, μπορεί επίσης να διαβάσει τις λέξεις «μαμά» και «μπαμπάς» και να ξεχωρίσει τα τρία είδη τριγώνων. «Είναι ένα παιδί πραγματικά ξεχωριστό», σχολίασε ο γενικός διευθυντής της Mensa, Τζον Στίβενέιτζ.

 

Η παιδοψυχολόγος Τζόαν Φρίμαν χρησιμοποίησε ένα ειδικό τεστ για να μετρήσει την ευφυΐα της μικρής Ελίζ και ανακάλυψε ότι συγκαταλέγεται μεταξύ του 0,2% των εξυπνότερων παιδιών αυτής της ηλικίας, στη Βρετανία.

 

Η μητέρα της Ελίζα, η Λουίζ, αποκάλυψε στην εφημερίδα Daily Mirror πώς αναπτύχθηκε το μυαλό της κόρης της.

 

Η μικρή είπε την πρώτη της λέξη σε ηλικία πέντε μηνών και περπάτησε σε ηλικία 8,5 μηνών. «Λέει πράγματα που ένας Θεός ξέρει από πού προέρχονται. Πολύ απλά, τρελαίνεται να μαθαίνει... Δεν σταματά», λέει η μητέρα της μικρής.

 

 

Το παραπάνω το διάβασα πρίν λίγο στη Ζούγκλα.... Οσο το διάβαζα, σκεφτόμουν.... αχχχ... ευτυχώς που δεν είναι έτσι το παιδί μου!!! Δεν ξέρω ρε παιδιά αλλά εμένα ολα αυτά κάπως με φοβίζουν. Νοιώθω οτι ένα τέτοιο παιδί δε μπορεί να είναι ένα φυσιολογικό παιδί, απο αυτά που βλέπουμε στην παιδική χαρά να παίζουν και να τρέχουν και να τα χαιρόμαστε. Νοιώθω οτι πρόκειται για παιδιά που μεγαλώνουν απομονωμένα και φοβάμαι οτι είναι παιδιά καταδικασμένα να ζουν μεσα σε μετρήσεις του IQ και των ειδικών δυνατοτήτων τους για την υπόλοιπη ζωή τους. Εύχομαι φυσικά τίποτα απο αυτά που σκέφτομαι να μην ισχύει...

[μαρακικ]

loukomammy μου και εμενα με φοβηζουν αυτα παλαιοτερα εβλεπα μια εκπομπη με παιδια αινσταιν και καποιοι γονεις αποκαλυψαν οτι ασκησαν λιγο παραπανω πιεση στα παιδια για να τα μαθουν.θυμαμαι χαρακτηριστικα ενα παιδακι 5 ετων να λεει ολη την προπαιδεια απ εξω και ανακατωτα κυριολεκτικα!καθε πραγμα στον καιρο του πιστευω..προτιμω να βλεπω την 2 ετων κορουλα μου να παιζει με τα παιδακια στο παρκο παρα να μου λεει ποια ειναι η προτευουσα της ιταλιας π.χ.

[mitaki]

loukomammy μου και εμενα με φοβηζουν αυτα παλαιοτερα εβλεπα μια εκπομπη με παιδια αινσταιν και καποιοι γονεις αποκαλυψαν οτι ασκησαν λιγο παραπανω πιεση στα παιδια για να τα μαθουν.θυμαμαι χαρακτηριστικα ενα παιδακι 5 ετων να λεει ολη την προπαιδεια απ εξω και ανακατωτα κυριολεκτικα!καθε πραγμα στον καιρο του πιστευω..προτιμω να βλεπω την 2 ετων κορουλα μου να παιζει με τα παιδακια στο παρκο παρα να μου λεει ποια ειναι η προτευουσα της ιταλιας π.χ.

 

Συμφωνώ απόλυτα πιστεύω ότι κάθε ηλικία έχει τη χάρη της, γιαυτό και δυσκολεύτηκα να βρω παιδικό σταθμό ... όλοι είχαν αγγλικά, υπολογιστές, μαθηματικά για 2χρονα παιδάκια. Εγώ θέλω παιχνίδι, μουσική και χορό για το παιδί μου σε αυτή την ηλικία. Αργότερα βλέπουμε...

[myrto]

Aυτό το έχετε δει;

http://www.youtube.com/watch?v=iP7JHp0k10o

[μαρακικ]

μυρτω μου το ειδα...η κορη μου ειναι 2 ετων σχεδον και το πιθανοτερο ηταν να το εσκιζε τον χαρτη...προς Θεου δεν το θεωρω κακο λιγο υπερβολικο ομως..θελω να βλεπω παιδακια να παιζουν να γελανε να σκαρφαλωνουν και ας τρεχουμε απο πισω σαν τις παλαβες παρα να μου λυνουν την θεωρια της σχετικοτητας..πιστευω(γνωμη μου παντα)σε αυτην την ηλικεια το θεωρουν παιχνιδι αν ομως ξεφυγουν οι γονεις πιστευοντας οτι ετσι πρεπει να ειναι το παιδι τους τοτε αυτο θα ναι μαρτυριο για τα πιτσιρικια.στα 2 τις προτευουσες στα 3 την προπαιδεια στα 4 τι??οικονομολογοι?

[myrto]

τι να πω...δεν έχεις άδικο κι εσυ...πάντως χαρούμενο φαινόταν το πιτσιρικάκι!

[mitaki]

Ρε κορίτσια εμένα μου βγάζει error και δεν δείχνει το βίντεο...

[μαρακικ]

this little genius is very good at world map πατα το ετσι μιτακι στο tube

[Afroditi D]

Απίθανη η μικρή Lilly ! και φαίνεται οτι το διασκεδάζει πραγματικά !

 

Οφείλουμε να ομολογίσουμε πάντως πως παιδιά θαύματα υπάρχουν ... και σίγουρα κάνουν τους γονείς τους πολύ περίφανους!

 

 

Όσο αφορά το πως μπορούν να γίνουν .... μικροί ... ''Αϊνστάιν'' σίγουρα ο "κομπλεξικός" γονιός ... θα βρεί μοναδικό τρόπο να επιδιώξει το σκοπό του την καταπίεση....

 

Αν έχει το παιδί εμφυτό το ταλέντο ... δεν υπάρχει θέμα καταπίεσης πιστευώ.

[ΑΤΑΛΑΝΤΗ]

ΕΧΩ ΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙ ΚΑΙ ΑΠΟ 1,5 ΧΡΟΝΩΝ ΞΕΡΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΡΚΕΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ, ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ( ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΑ ΤΟΥΣ ). ΜΕΤΡΑΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΔΕΚΑ, ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΑΠΟ ΤΑ ΣΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ Π.Χ. VODAFONE, ATEBANK. ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΤΙΣ ΝΟΤΕΣ, ΛΕΕΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ. ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΑΖΕΥΟΥΝ. ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΜΜΜΙΑ ΥΠΕΡΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. ΑΠΛΩΣ ΕΧΕΙ ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΟ ΓΙ'ΑΥΤΟΝ ΝΑ ΤΑ ΘΥΜΗΘΕΙ. ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΙΕΖΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ΝΑ ΔΙΑΦΕΡΕΙ. ΑΠΛΑ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΜΗ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝ ΤΗΝ ΤΑΣΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΠΡΟΒΟΛΗ ΚΑΙ ΕΠΙΔΕΙΞΗ. ΕΓΩ ΘΑ ΗΜΟΥΝ ΠΕΡΙΦΑΝΗ ΝΑ ΗΞΕΡΕ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ 35 ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΕΣ. ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΘΑ ΤΟ ΔΟΚΙΜΑΣΩ. ΑΝ ΤΟ ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΒΕΒΑΙΑ, ΑΛΛΙΩΣ ΟΧΙ.

[dora]

Εμενα το δικο μου ειναι λιγο χαζο.. ειναι 2,5 και μετραει μεχρι το δεκα και πηδαει και το 6.. Δεν ξερει να κανει κολωτουμπες (ουτε και κανονικες τουμπες), ολα τα τραγουδακια τα λεει μισα (μονο την κουκουβαγια την βρωμερη ξερει ολοκληρη) δεν ξερει ουτε την πλατη να μου ξυνει.. (αυτο κι αν ειναι..)

Ειναι ομως μαγος και ξερει να κανει μαγικα.. Εχει μαγικα ραβδια και μαγικες σκουπες και πεταει και αμα καποιος τον θυμωσει και δεν γινει βατραχος με τα μαγικα του, του δινει μια στο κεφαλι με τη σκουπα και τον στελνει αδιαβαστο..

[mitaki]

Εμενα το δικο μου ειναι λιγο χαζο.. ειναι 2,5 και μετραει μεχρι το δεκα και πηδαει και το 6.. Δεν ξερει να κανει κολωτουμπες (ουτε και κανονικες τουμπες), ολα τα τραγουδακια τα λεει μισα (μονο την κουκουβαγια την βρωμερη ξερει ολοκληρη) δεν ξερει ουτε την πλατη να μου ξυνει.. (αυτο κι αν ειναι..)

Ειναι ομως μαγος και ξερει να κανει μαγικα.. Εχει μαγικα ραβδια και μαγικες σκουπες και πεταει και αμα καποιος τον θυμωσει και δεν γινει βατραχος με τα μαγικα του, του δινει μια στο κεφαλι με τη σκουπα και τον στελνει αδιαβαστο..

 

 

Ε όχι και χαζό το παιδάκι. Τι λες βρε dora. Μια χαρά φυσιολογικό παιδί είναι. Όσο για τις παραπάνω απαντήσεις εγώ δεν είπα ότι οι γονείς δεν αισθάνονται περήφανοι με τα παιδιά διάνοιες (απόλυτα λογικό), είπα ότι συνήθως τέτοια παιδάκια δεν τα αφήνουν να είναι παιδάκια (δυστυχώς) οι γονείς τους και ο περίγυρός τους.

[kassiani]

Οταν το παιδι εχει τετοια ευφυια, δεν πιεζεται να τα κανει ολα αυτα, απλως δεν μπορει να κανει αλλιως. Το ζητα μονο του και ειναι ευτυχισμενο ετσι.

 

Τα παιδια εχουν φυσικη ταση προς το να μαθαινουν καινουργια πραγματα, απλα το καθε παιδι μπορει να μαθει πιο πολλα η πιο λιγα.

 

Αυτο που καθοριζει αν ενα τετοιο παιδι δυστυχησει στο μελλον, δεν ειναι το υψηλο του iq. Κανενας δεν το υποχρεωνει να υποβαλεται σε μετρησεις και σε διαδικασιες που δεν επιθυμει.

 

Ολα αυτα τα κανουν πολυ κακοι γονεις. Ουτε το παιδι ουτε η μενσα, που επειδη απαρτιζεται απο τετοιους ανθρωπους, δεν τους βλεπει καθολου σαν πειραματοζωα.

 

Οι γονεις κανουν τη ζημια οταν πιεζουν το παιδι.

Και τετοιοι γονεις με τετοια μυαλα δε χρειαζεται να εχουν πραγματι παιδια ιδιοφυη. Τα κατασκευαζουν με το ζορι μονοι τους.

[mitaki]

Ολα αυτα τα κανουν πολυ κακοι γονεις. Ουτε το παιδι ουτε η μενσα, που επειδη απαρτιζεται απο τετοιους ανθρωπους, δεν τους βλεπει καθολου σαν πειραματοζωα.

 

Οι γονεις κανουν τη ζημια οταν πιεζουν το παιδι.

Και τετοιοι γονεις με τετοια μυαλα δε χρειαζεται να εχουν πραγματι παιδια ιδιοφυη. Τα κατασκευαζουν με το ζορι μονοι τους.

 

 

Συμφωνώ απόλυτα με αυτά...

[Afroditi D]

Είναι μόλις 2 ετών και έχει δείκτη ευφυΐας 156!

Πέμπτη 30/04/2009 15:12

 

Μία μικρή βρετανίδα δύο ετών, με τον εντυπωσιακό δείκτη ευφυΐας (Ι.Q.) 156, μπορεί να συλλαβίσει το όνομά της, γνωρίζει το αλφάβητο και να απαριθμήσει 35 πρωτεύουσες όπως έγραψε την Πέμπτη ο βρετανικός Τύπος.

 

Η Ελίζ Ταν Ρόμπερτς, που ζει στο βόρειο Λονδίνο, μπορεί επίσης να διαβάσει τις λέξεις "μαμά" και "μπαμπάς" και να ξεχωρίσει τα τρία είδη τριγώνων. Η εξαιρετική της ευφυία τής επέτρεψε να γίνει το νεώτερο μέλος της Mensa, της διεθνούς οργάνωσης που έχει ως κριτήριο εισαγωγής την επίτευξη στα τεστ ευφυίας αποτελεσμάτων ανώτερων από το 98% του πληθυσμού. Γιʼαυτό ο γενικός διευθυντής της Mensa Τζον Στίβενέιτζ σχολίασε ότι είναι ένα παιδί πραγματικά ξεχωριστό.

 

Η ευφυΐα της μικρής Ελιζ, όπως ανακάλυψε η παιδοψυχολόγος Τζόαν Φρίμαν χρησιμοποιώντας ένα ειδικό τεστ συγκαταλέγεται μεταξύ του 0,2% των εξυπνότερων παιδιών αυτής της ηλικίας, στη Βρετανία.

Η μικρή είπε την πρώτη της λέξη σε ηλικία πέντε μηνών και περπάτησε σε ηλικία οκτώμισυ μηνών. Στο σημερινό φύλλο της εφημερίδας Daily Mirror, η μητέρα της Ελίζας, η Λουίζ, παρατήρησε την κόρη της από τότε που γεννήθηκε. "Λέει πράγματα που ένας Θεός ξέρει από πού προέρχονται. Πολύ απλά, τρελαίνεται να μαθαίνει... Δεν σταματά", λέει η μητέρα της μικρής

 

http://www.e-liberta.gr/v2/site/content.php?artid=22289

 

 

Και είναι και κούκλα!

[chrisra]

Γεια σε όλους, ο μικρός μου σε ηλικία 2 ετών είχε μάθει να πατάει τους σωστούς χαρακτήρες σε παιδικό λαπτοπ (όλη την ελληνική αλφαβήτα). Το έμαθε μόνος του, μεσα σε μια μόλις εβδομάδα, από ένα παιδικό παιχνίδι που ήταν για παιδιά 3 έως 7. Καταλάβαινε τα πάντα (πάντα του μιλούσαμε σαν να ήταν ενήλικας) μίλησε όμως 2,5 ετών! Μέχρι τότε έλεγε μόνο 5 λέξεις, σε μόλις δύο εβδομάδες είχε ένα λεξιλόγιο από πάνω από 200 λέξεις και έκανε και μικρές προτάσεις.

Σε ηλικία 2 και κάτι μπορούσε να βρει τις φωτογραφίες από 20 τουλάχιστον πόλεις σε ένα βιβλίο 145 σελίδων. Για να τον απασχολήσω, όταν έπρεπε να κάνω κάτι άλλο, του έλεγα βρες μου το Λονδίνο, γύρναγε μια μια τις σελίδες και το έβρισκε. Μετά το μπράβο με τα πολλά παλαμάκια, του ζήταγα να μου βρει την Λαπάζ, μετά το Μιλάνο, μετά το Μέξικο Σίτυ, μετά τη Νέα Υόρκη κτλ. Κέρδιζα με αυτό τον τρόπο κανένα μισάωρο! Το παιχνίδι αυτό το ξεκίνησε από μόνος του όταν με είδε μια μέρα να ξεφυλλίζω το συγκεκριμένο βιβλίο (φωτογραφίες από πόλεις του κόσμου). Κόλησε επάνω μου και με έβαλε να του λέω τα ονόματα των πόλεων, σε λίγες μέρες τις είχε μάθει.

Φυσικά έμαθε εύκολα τα μέρη του σώματος, τα σχήματα, τα χρώματα, τους αριθμούς, και ότι άλλο συνήθως μαθαίνουμε τα μικρά παιδάκια.

Οι αγαπημένες του ασχολίες ήταν τα βιβλία (έχω διαβάσει αμέτρητες ώρες, αμέτρητα βιβλία) και τα παζλ στα οποία είχε και μεγάλη δεξιοτεχνία. Τα βιβλία εξακολουθούν να τον ενδιαφέρουν πολύ ακόμα, τα παζλ τα έχει εγκαταλείψει.

Και το δικό μου αγοράκι αναγνωρίζει μοντέλα αυτοκινήτων (προσοχή όχι μόνο τις μάρκες αλλά τα συγκεκριμένα μοντέλα). Η παρατηρητικότητα του φτάνει μέχρι στο να αναγνωρίσει αν έχουν τις ίδιες ζάντες (εγώ ξεχωρίζω μόνο τους Σκαραβαίους και τα Μίνι Κούπερ).

Κάθε παιδί έχει κάποια ενδιαφέροντα στα οποία είναι πολύ καλό. Δεν νομίζω όμως ότι η νοημοσύνη είναι κάτι που «μετριέται» στην ηλικία των δύο ετών, ή έστω και αν μπορεί να γίνει αυτό δεν βλέπω σε τι ωφελεί. Πιστεύω ότι τα παιδάκια είναι «σφουγγαράκια» και οι γονείς το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να τους προσφέρουν διάφορα ερεθίσματα και μετά να τα αφήνουν μόνα τους να επιλέγουν και να ασχολούνται με ότι τα ικανοποιεί. Έχουν μια ολόκληρη ζωή να ασχοληθούν με πράγματα που δεν τους αρέσουν αλλά «πρέπει» να κάνουν.

Για την ιστορία: το περιβάλλον μας πάντα μας έλεγε ότι ο μικρός δείχνει πολύ έξυπνος. Εγώ και ο άντρας μου δεν έχουμε καμμία εμπειρία από παιδιά, οι φίλοι μας όμως όλοι έκριναν από αυτά που είχαν δει με τα δικά τους παιδιά. Ο μικρός μου ήταν χαμογελαστός, κοινωνικός, και φιλομαθής.

Ο μικρός μου πήγε φέτος για πρώτη φορά σε παιδικό σταθμό, μας καλέσαν να μας πουν ότι έχει μείνει «πίσω» σε σχέση με τα άλλα παιδιά, δείχνει να μην μπορεί να προσαρμοστεί στην ομάδα, και πρέπει να πάμε σε αναπτυξιολόγο για να δούμε αν έχει πρόβλημα! Φυσικά θα πάμε αλλά έχουμε προβληματιστεί πολύ, τι μας διέφυγε ή τι στράβωσε στην πορεία;

[kiknaki]

chrisra από τη περιγραφή σου το παιδάκι σου φαίνεται μια χαρά και μάλιστα πολύ προχωρημένο για την ηλικία του.Όταν η παιδαγωγός σας είπε "έμμεινε πίσω" τι σημαίνει?Γιατί δε το κατάλαβα.Εννοεί οτι δεν είναι τόσο κοινωνικό όσο θα έπρεπε ή η συμμετοχή στις δραστηρίοτητες και κατα συνέπεια και η απόδοση του είναι πεσμένη?Για ποιο λόγο ένα παιδάκι 3 ετών (αν κατάλαβα καλά την ηλικία του ) χρήζει παρακολούθηση αναπτυξιολόγου?Πολύ θα ήθελα να μάθω.

[chrisra]

Καλημέρα kiknaki, ο μικρός μου σε 3 μήνες θα γίνει 4 (στο μήνυμα έγραφα το τι έκανε σε ηλικία 2 ετών). Εξακολουθεί και μαθαίνει πολύ εύκολα, τολάχιστον με εμάς! Δεν το πιέζουμε, ούτε ακολουθούμε κάτι συγκεκριμένο, κάνουμε ότι όλοι οι γονείς σε αυτή την ηλικία, ρωτάει πολύ και του απαντάμε πάντα, απλά προσπαθούμε να μάθει τα απαραίτητα στον κόσμο γύρω του (πως κυκλοφορούμε στον δρόμο, είμαστε ευγενικοί, ανακυκλώνουμε κτλ). Παρόλο που έχει δείξει, εδώ και πολύ καιρό, ενδιάφέρον για το διάβασμα (ξέρει την αλφαβήτα) πιστεύω ότι γνώσεις όπως το να διαβάζει και να γράφει είναι καλύτερα να τις μάθει από εκπαιδευτικούς.

Στο παιδικό θεωρούν ότι έχει πρόβλημα με τις κοινωνικές δεξιότητες, δεν ξέρει πως να παίξει με τα άλλα παιδιά, δεν είναι υπάκουος ή μάλλον χάνει το ενδιαφέρον του πολύ γρήγορα σε ότι δεν του αρέσει, γενικά τις περισσότερες φορές κάνει ότι θέλει. Έχει κανει πρόοδο από την ημέρα που πήγε αλλά είναι πίσω σε σχέση με τα άλλα παιδιά. Ρώτησα για το αν "μαθησιακά" τον βλέπουν καλά αλλά δεν πήρα σαφή απάντηση. Αυτό με προβλημάτισε γιατί είμαι σίγουρη ότι μαθαίνει πολύ εύκολα. Δεν ξέρω αν είναι ιδιαίτερα έξυπνος αλλά σίγουρα δεν είναι πίσω τουλάχιστον στον τομέα που αφορά το να κατανοεί και να μαθαίνει. Η αλήθεια είναι ότι ο δικός μας κύκλος δεν έχει παιδιά της ηλικίας του, περίμενα όμως ότι αυτή η κοινωνικοποίηση θα έρθει με τον παιδικό σταθμό. Γενικά όμως είναι πολύ κοινωνικός, χαμογελαστός και ευγενικός με τους μεγαλύτερους (παιδιά και ενήλικες). Αυτό που εγώ έχω παρατηρήσει είναι ότι κοπιάρει τις συμπεριφορές των άλλων παιδιών, κάθεται παρατηρεί και επαναλαμβάνει ακριβώς ότι κάνουν τα άλλα παιδιά της ηλικίας του (κινήσεις, συμπεριφορές, εκφράσεις - αυτό συμβαίνει κυρίως μόνο με παιδιά της ηλικίας του, όχι τόσο με μεγαλύτερα!). Με αυτά που λέω δεν εννοώ ότι έχω το τέλειο παιδί, φυσικά και παθαίνει κρίσεις νεύρων, έχει έντονη προσωπικότητα και εκφράζει την γνώμη του για το τι θέλει να κάνει (πχ να πάμε να φάμε σε αυτό το μαγαζί), βαριέται τα μαγαζιά, έχει πολύ ενέργεια (χοροπηδάει και τρέχει πολύ - αλλά δεν κάνει ζημιές, δεν έχει σπάσει κανένα παιχνίδι του και είναι πολύ προσεκτικός για να μην χτυπήσει σε σκάλες, τραμπάλες, τσουλήθρες, κτλ). Όλα τα παιδιά, λίγο πολύ, έτσι δεν είναι;

Θα πάμε φυσικά σε αναπτυξιολόγο, και ίσως όχι μόνο σε έναν. Θέλω να είμαι σίγουρη ότι δεν κάνει κάποιος (εμείς ή στον παιδικό) κάτι που τον κρατάει πίσω σε σχέση με τα παιδάκια της ηλικίας του. Θέλω να είναι πάνω από όλα χαρούμενος και καλά με τον εαυτό του. Νοιώθω ότι έχει "φάει" απόριψη από το σχολικό περιβάλλον του και αυτό με ενοχλεί, μπορεί βέβαια σε αυτό το τελευταίο να είμαι υπερβολική!

[dudu]

chrisra

κατα την γνωμη μου το παιδακι σου ειναι πανεξυπνο και απολυτοσ φυσιολογικο..απλα ειναι διαφοτερικη προσωπικοτητα..δεν ημαστε ολοι το ιδιο κοινωνικοι...δεν αρεσει σε ολουσ να μασ λενε ντε και καλα με τι θα παιξουμε και για ποση ωρα..

καποιοσ που εχει περισσοτερο ταμπεραμεντο ή εκκεντρικη προσωπικοτητα..ξερει τι θελει καλητερα ...εχει χαρακτηρα ο μικρουλησ.. αυτο ειναι υπεροχο...πρεπει σαφωσ να στηριξετε την κοινωνικοποιηση του..αλλα και το γεγονοσ οτι πρεπει να ειναι ο εαυτοσ του ακομη και αν δεν μοιαζει στην πλειοψηφια..

 

σεβασμο στην ατομικοτητα θα πρεπει να εχουν οι δασκαλεσ του..ελεοσ πια με το να μοιαζουμε ολοι με ολουσ...

 

οσο για την ενεργεια..γραψε τον σε καποιο αθλημα..πχ κολυμβηση...ολα σε ενα ειναι..

[kiknaki]

chrisra διάβασα με πολύ προσοχή το post σου και ομολογώ οτι δεν ξαφνιάστηκα από την περιγραφή της προσωπικότητας του παιδιού σου γιατί πολύ απλά πρόκειται για ένα φυσιολογικό παιδάκι και μάλιστα πιο προχωρημένο στη μάθηση για την ηλικία του. Ειδικός δεν είμαι αλλά και δεν χρειάζεται κιόλας να είναι κανείς για να καταλάβει οτι το παιδί σου είναι μια χαρά και δε χρήζει παρακολούθησης αναπτυξιολόγου.Αντίθετα μάλιστα η παιδαγωγός που σας το πρότεινε αυτό ίσως χρήζει κάποιας παρακολούθησης.

Κάθε παιδί είναι διαφορετικό, κάθε παιδί κρύβει μέσα του μια προσωπικότητα και πίσω από αυτήν πολλά στοιχεία έρχονται στην επιφάνεια με τον καιρό και για το λόγο αυτό αναγνωρίζουμε συχνά νέα πράγματα στα παιδιά μας.

Η κοινωνικότητα, η ευαισθητοποίηση, η ευκολία στη μάθηση και ομιλία, η συντροφικότητα και η συνύπαρξη διαφέρουν από παιδάκι σε παιδάκι. Με το καιρό ένα κοινωνικό παιδί μπορεί να γίνει πιο απόμακρο ενώ μπορεί να συμβεί και το ανάποδο.

Δεν κρίνουμε για να εντοπίσουμε πρόβλημα αλλά μεριμνούμε με αγάπη και προσοχή στο παιδί για να ξεπεράσει τυχόν δυσκολία που παρουσιάζει π.χ στη μάθηση ή στην κοινωνικότητα του όπως για παράδειγμα λένε οτι έχει το παιδί σου.

Μη σε στεναχωρεί το γεγονός οτι το παιδί σου δεν μπορεί ακόμη να ενσωματωθεί στο σύνολο και επιμένει να είναι μια ξεχωριστή μονάδα. Θέλει το χρόνο του να γίνει και αυτό κυρίως αν ήταν αυτή η χρονιά η πρώτη επαφή με παιδάκια σε ένα χωρο(όπως ο παιδικός) χωρίς την παρουσία της μαμάς.

Η κόρη μου σε όλη τη σχολική χρονιά έπαιρνε μαζί της στο σχολείο ένα αντικείμενο από το σπίτι π.χ ένα λούτρινο ζωάκι κ.α. Το ήθελε για να νιώθει ασφάλεια στον ξένο χώρο του σχολείο και το ζωάκι αυτό κατά κάποιο τρόπο "έπαιρνε" τη θέση τη δική μου εκεί μέσα σαν κάτι οικείο και αγαπημένο. Όταν συζύτησα με τη νηπιαγωγό η ίδια μου είπε οτι κάθε παιδί χρειάζεται το χρόνο του ( η δικιά μου είναι και η μικρότερη) και να μην τη πιέσω ώστε να μη πάρει τίποτα.Ξέρεις τι κατάλαβα? Οτι είχε πέρα για πέρα δίκιο...ήθελε το χρόνο της.Και αυτό γιατί μετά από αρκετό καιρό και αφού δε δέχθηκε καμία πίεση η ίδια μου είπε οτι δε χρειάζεται να πάρει το αρκουδάκι στο σχόλειο.

Το παραπάνω παράδειγμα σου το παραθέτω για να δεις οτι κάθε παιδί μπορεί να αντιμετωπίζει κάποιο "πρόβλημα" όσον αφορά την προσαρμογή του στο σχολείο ή στον παιδικό.

Αυτό που θα μπορούσες να κάνεις είναι να πάρεις κάποια βιβλία με θέμα τη συντροφικότητα και τη φιλία και να συζυτήσεις χαλαρά και ήρεμα με το παιδί σου το σκοπό του ομαδικού παιχνιδιού και του συνόλου. Χωρίς πιέσεις και αναπτυξιολόγους αλλά ευχάριστα διαβάζοντας ένα παραμύθι.

[chrisra]

Ευχαριστώ πολύ για την συμπαράσταση! Η αλήθεια είναι ότι έχω στεναχωρηθεί πολύ. ΄Εχουμε κανονήσει συνάντηση με αναπτυξιολόγο, όχι τόσο γιατί φοβάμαι ότι ο μικρός έχει κάποιο "πρόβλημα", αλλά γιατί θέλω να δω αν είναι σκόπιμο να τον αλλάξω σχολείο από Σεπτέμβριο. Δεν το έχω κάνει γιατί ο μικρός πηγαίνει με μεγάλη χαρά στο σχολείο. Αν έχουμε αντιδράσεις από εκπαιδευτικούς, από τόσο μικρή ηλικία, φαντάζομαι αργότερα τι γίνεται με τα παιδιά που διαφέρουν κάπως από το μέσο όρο...

[kiknaki]

Επίσης και κάτι τελευταίο chrisra που ξέχασα να σου γράψω για να σου αποδείξω οτι όποιος σου πρότεινε τον αναπτυξιολόγο δεν έχει ιδέα από αυτή την ειδικότητα. Το αντικείμενο ενός αναπτυξιολόγου δεν περιλαμβάνει την κοινωνικοποίηση του παιδιού και την ένταξη του στην ομάδα, τουλάχιστον από όσο ρώτησα και έμαθα, αλλά ασχολείται με παιδιά που παρουσίαζουν σημαντική δυσκολία στην ομιλία στη μάθηση κ.α.

[miriki]

Chrisra

Οι άνθρωποι είναι πολυδιάστατα όντα και αναπτύσσονται σε πολλούς και διαφορετικούς τομείς με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Όχι μόνο δεν αναπτυσσόμαστε όλοι οι άνθρωποι με τον ίδιο ρυθμό, αλλά πολλές φορές ο ίδιος άνθρωπος αναπτύσσεται πιο γρήγορα στο νοητικό τομέα (ας μου επιτραπεί η έκφραση) και λιγότερο γρήγορα στο συναισθηματικό ή τον κοινωνικό τομέα (δεν μου αρέσει η διάκριση των τομέων γιατί ο άνθρωπος είναι ενιαίος και όχι κομματάκια, αλλά κάπως έτσι μπορεί να σκιαγραφηθεί αυτό που προσπαθώ να πώ)

 

Είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο, παιδιά που ανθίζουν νοητικά από πολύ νωρίς (π.χ. οι πρωτεύουσες, τα γράμματα της αλφαβήτου) να δυσκολεύονται στην κοινωνική τους ανάπτυξη σε σχέση πάντα με τα συνομήλικά τους. Όπως επίσης και παιδάκια που δε θα τα έλεγες και "σπίρτα" να δείχνουν καταπληκτικές συναισθηματικές ικανότητες και να αντιλαμβάνονται πράγματα που ακόμη και οι ενήλικες δεν "πιάνουν" ή δεν ξέρουν πώς να χειριστούν, αλλά εκείνα λειτουργούν υπέροχα.

 

Το κάθε παιδί είναι τελείως μονάδικό και γιαυτό εξαιρετικό και δεν μπορεί να συγκριθεί με τα άλλα. Παρόλα αυτά αν οι νηπιαγωγοί επεσήμαναν κάποια δυσκολία ίσως θα ήταν σκόπιμη μια επίσκεψη στο αναπτυξιολογικό τμήμα του Παίδων, έστω και μόνο για να διαλυθεί η όποια αμφιβολία τους. Το τμήμα αυτό δε λειτουργεί για να βάζει ταμπέλες στα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, αλλά πολλές φορές πιστοποιεί και παιδιά που ενδεχομένως στο μέλλον να αποδειχθούν μεγαλοφυίες. Η εκπαίδευση των χαρισματικών παιδιών αποτελεί μέρος της ειδικής αγωγής, ακριβώς όπως και η εκπαίδευση των παιδιών με προβλήματα, γιατί πολύ απλά και η μια περίπτωση και η άλλη ξεφεύγουν από το μέσο όρο.

 

Σε τελική ανάλυση, ωραίο θα είναι να έχεις κι ένα χαρτί από επίσημο φορέα που να πιστοποιεί ότι το παιδάκι σου είναι όχι μόνο φυσιολογικό, αλλά ενδεχομένως και άνω του μετρίου. ;) Όχι μόνο να μη στενοχωριέσαι, αλλά να το δεις ως ευκαιρία να αναδειχθούν τα ταλέντα του παιδιού σου. Κι αν πραγματικά υπάρχει κάποια μικρή δυσκολία τώρα στο κοινωνικό κομμάτι είμαι βέβαιη ότι είναι αμελητέα και μια παρέμβαση σε τόσο μικρή ηλικία θα την εξαλείψει.

[kiknaki]

miriki συμφωνώ μαζί σου σχεδόν σε όλα. Διαφωνώ όμως σε αυτό το μέρος

 

Παρόλα αυτά αν οι νηπιαγωγοί επεσήμαναν κάποια δυσκολία ίσως θα ήταν σκόπιμη μια επίσκεψη στο αναπτυξιολογικό τμήμα του Παίδων, έστω και μόνο για να διαλυθεί η όποια αμφιβολία τους.

 

Γράφεις πολύ σωστά παραπάνω "Το κάθε παιδί είναι τελείως μονάδικό και γιαυτό εξαιρετικό και δεν μπορεί να συγκριθεί με τα άλλα" για το λόγο λοιπόν αυτό ένας παιδαγωγός πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός όταν παραπέμπει τον γονέα σε κάποιο ειδικό για τυχόν δυσκολία του παιδιού του. Είναι παρακινδυνεμένο να το κάνει αυτό χωρίς να έχει δώσει σαφής εξηγήσεις στόν γονέα για την όποια δυσκολία του παιδιού του.

Η συγκεκριμένη παιδαγωγός που πρότεινε στη φίλη chrisra την επίσκεψη του αναπτυξιολόγου (από οτι μας γράφει και η ίδια) δεν της εξήγησε με σαφήνεια το λόγο ούτε καν της υπέδειξε το ρόλο του αναπτυξιολόγου όπως απλά και όμορφα μας έγραψες εσύ.

Ασάφεια υπήρχε ακόμη και για τη σχολική απόδοση του παιδιού γενικά.

Ρώτησα για το αν "μαθησιακά" τον βλέπουν καλά αλλά δεν πήρα σαφή απάντηση. Αυτό με προβλημάτισε γιατί είμαι σίγουρη ότι μαθαίνει πολύ εύκολα.

Με απλά λόγια "τρόμαξε" τη μητέρα και τη στεναχωρησε με συνέπεια να μπει σε μια διαδικασία να αναζητεί το πρόβλημα του παιδιού της.

Και έρχομαι λοιπόν στο σημείο "διαφωνίας" μου μαζί σου.

Είναι σωστό μια μητέρα να μπαίνει σε αυτή τη διαδικασία μόνο και μόνο εξαλείψει τυχόν αμφιβολίες της παιδαγωγού ως προς το παιδί της? Είναι σωστό μια παιδαγωγός να μην βεβαιωθεί απόλυτα όσον αφορά την ύπαρξη ενός "προβλήματος" σε ένα παιδί και απλά να το επισημαίνει?

Δε θέλω να φανώ σκληρή με τους παιδαγωγούς, συγνώμη αν φαίνομαι έτσι.Θαυμάζω το έργο τους και προσωπικά θεωρώ τη νηπιαγωγό της κόρης μου ως δεύτερη "μητέρα" αλλά όταν διαβάζω για παρακινδυνεμένες χωρίς απόλυτη σιγουριά εντοπίσεις μιας δυσκολίας η αλήθεια είναι οτι κάτι με πιάνει.:)

[miriki]

Σε καταλαβαίνω και μπορώ να πω ότι συμφωνώ. Ακριβώς γιαυτό το λόγο προσέχω πάρα πάρα πάρα πολύ τι λέω και εδώ και στους γονείς των παιδιών "μου". Δυστυχώς δεν έχουμε οι νηπιαγωγοί τα προσόντα να διαγνωσουμε κάτι, μπορούμε μόνο να επισημάνουμε στοιχεία που ίσως κάπως μας προβληματίζουν ή μας κινούν τον ενδιαφέρον. Άλλωστε δεν είναι η δουλειά μας να βγάζουμε εμείς συμπεράσματα τέτοιου είδους. Επιπλέον δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι την ίδια ικανότητα στην επικοινωνία γιατί κακά τα ψέμματα ο συμβουλευτικός μας ρόλος, σπάνια υποστηρίζεται από αντίστοιχη εκπαίδευση. Το χάρισμα που μου λείπει στην επικοινωνία με τους ανθρώπους προσπαθώ να το αναπληρώσω διαβάζοντας και παρατηρώντας πώς φέρονται άλλοι πιο επιδέξιοι σε αυτόν τον τομέα.

 

Ομολογώ ότι κάθε φορά που πρέπει να προσεγγίσω ένα γονιό για να μοιραστώ κάτι που με προβληματίζει τα γόνατά μου είναι κομμένα, όσο βέβαιη κι αν είμαι ότι όντως συμβαίνει. Ξέρω επίσης ότι ο γονιός δικαιολογημένα θα ακούσει το 20% από αυτά που θα πω, γιατί το σοκ της σκέψης ότι κάτι μπορεί να μην πηγαίνει και τόσο ίσια εκτινάσσει το άγχος στα ύψη. Δύσκολη η θέση του παιδαγωγού, δύσκολη και του γονιού. Ακόμη πιο δύσκολη μπορεί να είναι όμως του παιδιού. Οπότε λίγο πίσω οι μεν και λίγο πίσω οι δε για να μπορέσει να προχωρήσει πολύ μπροστά εκείνο.