ΔΕ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΠΙΤΙ!

[christinathom26]

Ο γιος μου ειναι 3,5 χρονων. Την προηγουμενη βδομαδα ξεκινησαμε και εμεις παιδικο σταθμο. Η πρωτη μέρα πηγε ετσι οπως δεν την περιμενα να παει. Ενω περιμενα κλαμματα και δραματα, με χαιρετησε, μου εδωσε ενα φιλακι και μου ειπε να παω στη δουλεια. Εφυγα και ολα καλά. Βεβαια τον προετοιμαζα κι εγω πολύ καιρο πριν ξεκινησει. Μετα απο 2 ωρες ηρθα να τον παρω αλλά ήθελε να κάτσει κι άλλο και εβαλε τα κλάμματα. Στον δρομο μου εκανε ολόκληρη σκηνή, φωνές, κλάμα, μας εσπρωχνε (και τον μπαμπά), δεν ηθελε να μπει στο αμαξι, και ελεγε οτι δε θέλει να παει σπιτι.

Τη δευτερη μέρα ξυπνάει με κλάμα και λέει οτι δε θέλει να παει σχολείο και ότι δε θέλει να πάω στη δουλεια. Μετά από πολλά πολλά ηρεμησε και πηγε μια χαρα. Τον αφησαμε για 3 ωρες. Πάλι τα ιδια στον γυρισμο. Δεν ηθελε να παει σπιτι. Την τριτη μερα ξυπνάει χαρουμενος και μου λεει μονος του "Ελα πάμε σχολειο". Τον αφησα και εφαγε εκεί αυτη τη φορα. Όλα καλά. Ερχομαι να τον παρω και πάλι τα ιδια. "Δε θέλω να παω σπιτι, θελω να μείνω κι άλλο", και τέτοια,...με κλαμα, φωνες και θυμο προς εμας τους γονεις. Παρ'ολο που μεσολαβησε σαββ/κο δεν άλλαξε κάτι, μεχρι σημερα (5η μερα στον παιδικο σταθμό).

Συνεβη σε καμια μαμά κάτι παρόμοιο? Χρειάζομαι βοήθεια. Τι μου προτεινετε για να σταματησει αυτα που κάνει? Κάποια τακτικη για να τον ηρεμω. Μας κάνει και ρεζίλι. Να σημειώσω οτι στο σπιτι δεν υπαρχουν εντάσεις και τσακωμοι. Υπαρχει ηρεμια και αγάπη. Δεν βρίσκω κανένα λόγο για να μη θέλει το σπιτι του το παιδι.

[vivien9]

Δεν βλέπω που είναι το πρόβλημα, γιατί δεν το αφήνετε παραπάνω αφού αυτό θέλει? Το παιδάκι προφανώς είναι απολύτως έτοιμο για την προσχολική εκπαίδευση, πιθανώς αποζητάει την παρέα με συνομιλήκους και νέα ερεθίσματα. Αυτό δεν σημαινει ότι στο σπίτι δεν υπάρχει αγάπη και ηρεμία. Έχει αδέρφια? Συναναστρέφεται συχνα με παιδάκια?

[christinathom26]

Οχι, δεν εχει αδερφακια, μονο 2 ξαδερφακια τα οποια σπανια τα βλέπει και παιζουν.