Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Love Parents.org.gr? Tell a friend!

Recommended Posts

Εδώ και τέσσερις μέρες η μικρή κυκλοφορεί ολόγυμνη μέσα στο σπίτι.Δοκίμασα αδιαφορία,καλοπιάσματα,έντονο ύφος,εκβιασμό...Απλά δεν θέλει να φοράει τίποτα.Δεν πάει στο γιογιο,δεν πάει στην λεκάνη.τα κάνει όπου σταθεί κι όπυ βρεθεί.Το βασικό...φοβάμαι πως θα κρυώσει.Το χειρότερο εχθές το βράδυ ήθελε να ναι γυμνή και στο ύπνο.Την εντυσα μόλις κοιμήθηκε βαριά.Ξύπνησε ,γδύθηκε έμεινε δυό ώρες ξύπνια.Της έβαλα τις φωνές και μετά από τραγικά κλάματα ντύθηκε.Νοιώθω χάλια και ανήμπορη να το χειριστώ.Την μέρα άρχισα να το αντέχω αδιαφορώντας αλλά και τη νύχτα;Καμιά ιδέα;

NVVvp2.png
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Και μας κάτι αντίστοιχο έκανε ο γιος μας σε αυτή την ηλικία.

Το κόλπο είναι το εξής: καταρχήν ΔΕΝ υποχωρούμε στα τερτίπια του παιδιού. Πρέπει να ντυθεί και θα ντυθεί! Απλά δίνουμε επιλογές πχ την κόκκινη ή την μπλε μπλούζα? να καταλάβει δηλ ότι θα ντυθεί σε κάθε περίπτωση, απλά είναι στο χέρι του παιδιού ποιο ρούχο θα βάλει. Και δεν προτείνουμε όλη τη ντουλάπα, γιατί μπερδεύονται! Δυο, το πολύ τρεις επιλογές.

Εμάς αυτό λειτούργησε και στα ρούχα και στα παπούτσια και στο φαγητό ακόμα!

Απλά πρέπει να καταλάβει το παιδί ότι και ο γονιός είναι αποφασισμένος, το ρούχο θα μπει (αν ήταν δεκέμβρης, θα την άφηνες γυμνή? γιατί να την αφήσεις Μάρτιο?), απλά της δίνεις την ψευδαίσθηση της επιλογής του συγκεκριμένου πράγματος πχ παντελόνι ή κολάν? κάλτες ροζ ή πορτοκαλί?

Link to comment
Share on other sites

Και εμένα η μεγάλη το έχει κάνει αυτό τελευταία - μετά το μπάνιο της.

Την πρώτη φορά δεν της έδωσα σημασία και της είπα "εντάξει, μπορείς να μείνεις γυμνούλα, πιες και το γάλα σου μόνη σου και πήγαινε στο κρεβάτι σου για νάνι. Η μαμά πάει να ετοιμάσει τη μπέμπα μας τώρα" και βλέποντας πως έτσι δεν μου τραβά την προσοχή με πήρε από πίσω και παρακάλαγε να την ντύσω.

Τη δεύτερη φορά και μετά δεν έπιασε αυτό. Ετσι άρχισα να της λέω μια συνέχεια των πραγμάτων, ουσιαστικά το πρόγραμμα μας: "έλα να βάλουμε πάνα, να ντυθούμε, να σου δώσω την πιπίλα σου και τον τίγρη σου (κουκλάκι για νάνι), για να σε πάρει η μανούλα αγκαλίτσα να πιούμε το ζεστό γάλα μας και να κάνουμε νάνι" ε, συμφωνεί κι έρχεται με τα χέρια ανοιχτά! φτου φτου φτου...

Μερικές φορές λες και θέλουν κουβέντα..

 

Στην αρχή πάντως ξεκίνησε να το κάνει γιατί όταν είναι γυμνούλα μ'αρέσει να την δαγκώνω και την κυνηγάω να την γαργαλήσω - με τρελαίνει το μωρό μου.... Τώρα κάνω πως αδιαφορώ (αχχχχ.... και πόσο θέλω να το φάωωωωωω.....)

 

Πάντως σε ΚΑΜΜΙΑ περιπτωση κορίτσια εγώ δεν έχω πετύχει τίποτα απολύτως στα παιδιά με φωνή ή επιτακτικό ύφος....

Link to comment
Share on other sites

Τις επιλογές γενικά τις έχουμε δοκιμάσει.Μέχρι τώρα την γλίτωνα με την αγαπημένη της πιτζάμα.Όταν σκούρεναν τα πράγματα έλεγα να βάλουμε την ντόρα και δεχόταν.Χθες δεν δούλεψε ούτε αυτό.Το έντονο ύφος ούτε σε εμάς δουλεύει ίσα-ίσα που μάλλον την αγριεύει παραπάνω.Αλλά χθες το βράδυ όταν την είδα να πετάει τα ρούχα της στις τρεις τα ξημερώματα απλά ...απελπίστηκα.

Παρόλαυτά την περίμενα δύο ώρες για να ηρεμήσει με εξηγήσεις πως πρέπει να ντυθεί για να μην αρρωστήσει,πως πρέπει να βάλει βρακάκι όπως φοράμε όλοι

για να μην βρέξει το κρεβάτι της.Μιλάμε για γαϊδουρινό πείσμα.Στο τέλος...ντρέπομαι της είπα "σήκω τώρα αμέσως ,πάμε στον γιατρό γιατί θα αρρωστήσεις".Μόνο αυτή η απειλή δούλεψε.Και τώρα νοιώθω εντελώς μ@λ@...

που χρησιμοποίησα έτσι τον φόβο της για τον γιατρό.

NVVvp2.png
Link to comment
Share on other sites

Τις επιλογές γενικά τις έχουμε δοκιμάσει.Μέχρι τώρα την γλίτωνα με την αγαπημένη της πιτζάμα.Όταν σκούρεναν τα πράγματα έλεγα να βάλουμε την ντόρα και δεχόταν.Χθες δεν δούλεψε ούτε αυτό.Το έντονο ύφος ούτε σε εμάς δουλεύει ίσα-ίσα που μάλλον την αγριεύει παραπάνω.Αλλά χθες το βράδυ όταν την είδα να πετάει τα ρούχα της στις τρεις τα ξημερώματα απλά ...απελπίστηκα.

Παρόλαυτά την περίμενα δύο ώρες για να ηρεμήσει με εξηγήσεις πως πρέπει να ντυθεί για να μην αρρωστήσει,πως πρέπει να βάλει βρακάκι όπως φοράμε όλοι

για να μην βρέξει το κρεβάτι της.Μιλάμε για γαϊδουρινό πείσμα.Στο τέλος...ντρέπομαι της είπα "σήκω τώρα αμέσως ,πάμε στον γιατρό γιατί θα αρρωστήσεις".Μόνο αυτή η απειλή δούλεψε.Και τώρα νοιώθω εντελώς μ@λ@...

που χρησιμοποίησα έτσι τον φόβο της για τον γιατρό.

 

εγω εχω δοκιμασει τα παντα και πολυ απλα δεν ντυνετε γιατι αν δεν γινει το δικο της δεν ησυχαζει.εχω μιλησει ηρεμα εχω μιλησει με τονο εχω μιλησει σοβαρα κοινως εχω πει τα παντα.απλα δεν περναει τιποτα στο κεφαλι της.ειναι σχεδον τεσσερα και απο δυο χρονων με κρυο το χειμωνα ειναι πολυ απλα γυμνη.αυτη τη στιγμη που μιλαμε ειναι γυμνη.αλλα αυτο πλεον ειναι καθημερινο εδω και 1,5 χρονο.μονο πιτζαμες φοραει για βραδυ μονο οταν θα την ξεγελασω με μικυ μαους.ειναι ξυπολυτη στα πλακακια και τετοια πραγματα.δεν θελει τιποτα πανω της.εγω προσωπικα εχω παραδωσει τα οπλα γιατι πολυ απλα δεν γινετε να φωναζω ολη την ημερα.και εγω της εχω πει ελα θα παμε γιατρο τωρα (και με ολα τα παρελκομενα)γιατι μαλλον εχεις κρυωσει και η απαντηση της ειναι ο γιατρος ειναι το απογευμα ανοιχτος μην λες ψεματα θα παμε το απογευμα.το καλο βεβαια ειναι και δεν ξερω πως την εχει γλυτωσει ακομα ευτυχως και δεν μου εχει αρρωστησει καθολου(γενικοτερα ομως απο μωρο).επισης μονο οταν ειναι για βολτα ντυνετε (με κυνηγητο αλλα ντυνετε)και μολις γυρισουμε απο την βολτα το πρωτο πραγμα που θα κανει μολις περασουμε το κατωφλι της πορτας ειναι να γθυθει ολοκληρη και παει στην τηλεοραση.οι φιλοι μας ας πουμε μια μερα που την ειχαν δει ντυμενη στο σπιτι παραξενευτηκανε και λενε πως και το επαθε και ντυθηκε?εεεε λεω μολις γυρισαμε απο το σουπερ μαρκετ....αστα σου λεω προσωπικα για εμενα δεν νομιζω ααααα επισης εχει παει να βγαλει και τα ρουχα της στο παιδοτοπο....ευτυχως εκει το εσωσα το θεμα γιατι της ειπα οτι θα μας διωξουνε αν βγαλεις τα ρουχα.χαζη ηταν?εννοειτε δεν τα βγαλε.εγω θα σου προτεινα αδιαφορια πληρη το καταλαβαινω οτι ανυσηχεις μηπως αρρωστησει αλλα αποτι καταλαβαινω ειναι πολυ πεισματαρα.αν υπαρχει καποιο αλλο κολπο θα χαρω και εγω να το ακουσω απο αλλη μαμα;)

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Κι εμείς λατρεύουμε την Ντόρα και την "χρησιμοποιώ" τα πρωϊνά που δεν θέλει να αλλάξει πάνα: Πάμε να βγάλουμε την πάνα σου γιατί μυρίζεις και η Ντόρα δεν θα θέλει να έρθει στην τηλεόραση.

 

Μπας και σας δούλευε κάτι τέτοιο;;;; Οτι ας πούμε "αν είσαι γυμνούλα η Ντόρα ή ο Ντιέγκο ή ο Μπομπ Σφουγγαράκης δεν θα έρθει στην τηλεόραση γιατί νομίζει πως θα μπεις για μπάνιο;;;;"

Link to comment
Share on other sites

Αμα αγορασετε μαζι μια μπλουζα με την αγαπημενη της; Δε ξερω ποια αγαπατε( Ντορα(Barbie, να την διαλεξει κ.να την φοραει 1-2 μερες μπας κ ξεχαστει;;;

Link to comment
Share on other sites

Μήπως να τους βάζατε κάτι μάλλινο που "τσιμπάει" εκεί όπου συνηθίζουν να κάθονται ή να ξαπλώνουν γυμνούλια;;; ή κάτι παγωμένο, πχ να βάζατε ένα πλαστικό τραπεζομάντηλο αντί για σεντόνι; που φυσικά δεν είναι αρεστό σε επαφή με το γυμνό δερματάκι τους..

 

Πάντως εξακολουθεί να με τρελαίνει όταν βλέπω τα μωράκια μου γυμνούλια, θέλω πραγματικά να τα δαγκώνω!!!

Link to comment
Share on other sites

Έχω βελτίωση και είπα να το πω.Ο επιτακτικός τόνος δεν έπιασε,όμως ο αποφασιστικός ήρεμος τόνος έπιασε...ή τουλάχιστον έτσι δείχνει.Από τα επόμενα βράδυα πιάσαμε το μπίρ-μπίρι...και τώρα θα κάνουμε μπάνιο και θα βάλουμε βρακάκι...και πιτζαμούλες κ.λ.π.Πρώτο βράδυ ...χτυπιόταν στο πάτωμα και έκανε πως θα βγάλει τα σωθικά της σε μελιτζανί χρώμα.Εγώ βούδας.Με το που ηρέμησε αγκαλίτσες και παιχνίδι μέχρι που μου δήλωσε έτοιμη να φορέσει βρακί.Έγινε διακανονισμός και δεν φόρεσε παντελόνι πιτζάμας.Δεύτερο βράδυ μια από τα ίδια αλλά λιγότερος χρόνος.Και χτες το βράδυ απλά φόρεσε τα ρούχα της(και το παντελόνι).Ξύπνησε και μετά από λίγη ώρα το παντελόνι βράχηκε από τα πολλά τσίσα και την εκνεύρισε.Πρέπει να κόψουμε την πάνα μάλλον.Πως θα το κάνω αφού δεν δείχνει να πηγαίνει προς το γιο-γιό;Τέλος πάντων...Πάντως κατά την διάρκεια της μέρας...Τσιτσιολίνα.Ολόγυμνη.

Xena κι εγώ τρελαίνομαι για ξεβράκωτα μωράκια.Αλλά μαζεύω κουρ@δες από το πάτωμα κι έχω τζαζέψει λίγο.Πάντως σας ευχαριστώ.

NVVvp2.png
Link to comment
Share on other sites

Ναι, καλά, σε νιώθω, εγώ τις μάζευα όλο το καλοκαίρι! Φαντάσου 11 μηνών ως και 14 τα έκανε στο γιογιό αν έχεις το θεό σου. Μετά σταμάτησε και δεν το ήθελε. Προσπάθησα το καλοκαίρι που μας πέρασε μα μόλις είδε τη μπέμπα άρχισα να τις... μαζεύω. Αφού τρέμω την ώρα που θα σηκώσουμε φέτος χαλιά και θα ξεκινήσουμε εκπαίδευση. Είμαστε ίδια ηλικία.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Συμφωνώ με όλους τους προβληματισμούς,με εξαίρεση το ότι θα "κρυώσει"το παιδί.Τα παιδιά αρρωσταίνουν από ιούς και μικροβια που κολλάνε από άλλους.Όχι αν περπατάνε ξυπολυτα,γυμνά κτλ.! Ούτε αν φάνε παγωτό το καταχείμωνο.Βέβαια,είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να πείσεις παππού-γιαγιά ότι ισχύει κάτι τέτοιο!!!

Link to comment
Share on other sites

Εγώ αυτό που θέλω να σχολιάσω διαβάζοντας σας είναι οτι παρατηρώ οτι όλα αυτά τα τρελά/ χαριτωμένα πείσματα/ κολλήματα, τα κάνουν τα κορίτσια........ Και μάλλον ειμαι τυχερή που η δικιά μου εχει αρκεστεί στην απαίτηση να φοράει όλο το χειμώνα μεχρι σήμερα ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΡΟΥΧΑ!!!! Τρομερες είναι!!!

78xyp2.png

 

Z1jep2.png

Link to comment
Share on other sites

Μηπως το παιδι εχει πραγματικά αισθητηριακες δυσκολιες, γιατι στο βαθμό που το περιγράφεις φαινεται πως δεν ειναι θεμα πείσματος η επιλογή χρώματος κτλ αλλα αφορά ολα τα ρουχα και επηρεάζει την καθημερινότητα σας, δες το παρακατω βίντεο και δες για sensory proccesing disorder ,η διαταραχή αισθητηριακης επεξεργασίας ...ένας κατάλληλα εκπαιδευμένος εργοθεραπευτές στην αιςθητηριακη ολοκληρωςη μπορει να κανει μια αξιολόγηση, δεν ειναι κατι επώδυνο σαν παιχνιδι θα το δει το παιδι και να σε βοηθησει κατάλληλα...ειναι κατι σχετικά απλό για να την αφήνεις να ταλαιπωρείται ετσι και να εξαντλείσαι και εσυ...

 

Παντως καθε ακραία,υπερβολική συμπεριφορά που επηρεάζει την καθημερινότητα θέλει ψάξιμο, άλλο να προτιμά τα ροζ κοκαλακια γενικά χωρις εμμονή και άλλο να μην βγαίνει απο την πόρτα εαν δεν φορέσει το ίδιο ροζ κοκαλάκι καθε μερα....ότι και ενα γίνει....

Link to comment
Share on other sites

και η δικιά μου φοράει τα ίδια ρούχα.Αφού σκέφτομαι να αγοράζω τα ίδια σε μεγαλύτερα νούμερα αλλά σε κανα χρόνο θα το ξεπεράσει πιστεύω.

Το λύνουμε με ονομασίες.Αυτό είναι το "μεγειά",το άλλο έχει πάνω"το σκύλο της γιαγιάς"κοκ.Το πρόβλημα είναι στα παπούτσια που θέλει μόνο ένα ζευγάρι.Κανένα άλλο.Από τότε που πρωτόβαλε παπούτσια για να φορέσει τα επόμενα πρέπει να εξαφανίσουμε τα προηγούμενα δια παντώς.

viviana09 νομίζω όλα τα παιδιά το χουν το κόλλημα με τα ίδια ρούχα μέχρι κάποια ηλικία.Θυμάμαι μια φίλη που πήρε καινούριες παντόφλες στον γιό της και αυτός σπάραξε στο κλάμα γιατί "αγαπούσε τόσο πολύ" τις παλιές.

NVVvp2.png
Link to comment
Share on other sites

Πράγματι,τα παιδιά έχουν...φετίχ με τα παπούτσια!Αφού,για να καλοπιασει ένας παιδίατρος το παιδί,συνήθως κάνει ένα κολακευτικό σχόλιο για τα ρούχα και,κυρίως,τα παπούτσια!

Δεν είμαι σίγουρη πόσο φυσιολογικές και αναμενόμενες είναι οι άλλες συμπεριφορές που περιέγραψαν οι προηγούμενες μαμάδες,δηλαδή το παιδάκι να κυκλοφορεί ξεβρακωτο και να κάνει κακά όπου βρει.Ίσως θα είχε αξία η γνώμη παιδοψυχολόγου.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

εγώ πάντως κορίτσια απάντησα και πάνω, αλλά θα το ξαναπώ: αυτά είναι κόνξες και ως τέτοιες δεν τους επιτρέπουμε να διαιωνίζονται. Βρίσκουμε τρόπο (με το να προτείνουμε δυο-τρεις διαφορετικές επιλογές, με το να επιβραβεύσουμε το να ντυθεί το παιδί, με το να είμαστε απολύτως σταθερές) να γίνει αυτό που πρέπει, να τηρηθούν οι κανόνες και να μπουν όρια στο παιδί. Και είμαι απόλυτη σε αυτό. Χωρίς φωνές, χωρίς καυγά, το παιδί θα ντυθεί. Όλα τα άλλα είναι κόνξες, ξαναλέω. Αν τους δώσουμε χώρο, θα πολλαπλασιαστούν.

Link to comment
Share on other sites

Μηπως το παιδι εχει πραγματικά αισθητηριακες δυσκολιες, γιατι στο βαθμό που το περιγράφεις φαινεται πως δεν ειναι θεμα πείσματος η επιλογή χρώματος κτλ αλλα αφορά ολα τα ρουχα και επηρεάζει την καθημερινότητα σας, δες το παρακατω βίντεο και δες για sensory proccesing disorder ,η διαταραχή αισθητηριακης επεξεργασίας ...ένας κατάλληλα εκπαιδευμένος εργοθεραπευτές στην αιςθητηριακη ολοκληρωςη μπορει να κανει μια αξιολόγηση, δεν ειναι κατι επώδυνο σαν παιχνιδι θα το δει το παιδι και να σε βοηθησει κατάλληλα...ειναι κατι σχετικά απλό για να την αφήνεις να ταλαιπωρείται ετσι και να εξαντλείσαι και εσυ...

 

Παντως καθε ακραία,υπερβολική συμπεριφορά που επηρεάζει την καθημερινότητα θέλει ψάξιμο, άλλο να προτιμά τα ροζ κοκαλακια γενικά χωρις εμμονή και άλλο να μην βγαίνει απο την πόρτα εαν δεν φορέσει το ίδιο ροζ κοκαλάκι καθε μερα....ότι και ενα γίνει....

 

Συμφωνώ απόλυτα!! Κάποιες ιδιαιτερότητες ενός παιδιού, εμμονές περιστασιακές περιμένουμε ότι με τον καιρό θα φύγουν ή θα αλλάξουν. Όταν όμως μια συγκεκριμένη συμπεριφορά διαρκεί τόσο πολύ και με τόσο έντονα στοιχεία, κάτι άλλο συμβαίνει. Κάτι την πυροδότησε και για κάποιο λόγο συνεχίζει. Κάποιος παιδοψυχολόγος ίσως μπορεί να βοηθήσει ή να παραπέμψει κάπου αλλού.

twmWp2.png
Link to comment
Share on other sites

Καλά βρε μαμαδες,δεν θα τρέχουμε και σε παιδοψυχολόγους επειδή το τρίχρονο έχει κόλλημα με τα ρούχα του ή δεν έχει μάθει ακόμα την τουαλέτα.

Πρέπει να υπάρχουν κι άλλα στην συμπεριφορά του παιδιού.

Μαρία απελόκηποι συμφωνώ για την σταθερότητα και το προσπαθώ.

Μόνη μου μικρή αντίρρηση η λέξη "κόνξες".Την μικρή ,την βλέπω, στα αλήθεια στεναχωριέται,πιέζεται και αντιδρά.Βλέπω πως θέλει να αυτονομείται μέρα την μέρα(έκοψε πρόσφατα μόνη της την πιπίλα)και πως την ζορίζει η αδυναμία της.

Βέβαια όταν την βλέπω να χτυπιέται και να παριστάνει πως θα κάνει εμετό μέσα μου τσαντίζομαι.Βλέπω πως όσο δεν δίνω σημασία σ'αυτό το κάνει πιο αραιά.

NVVvp2.png
Link to comment
Share on other sites

Κι εγώ νομίζω πως είναι υπερβολές να τρέχουμε στους παιδοψυχολόγους για τέτοια πράγματα ή να ψάχνουμε σε βάθος τέτοιες συμπεριφορές και να διυλίζουμε τον κώνωπα.

Τα μικρά μας είναι σε ηλικία όπου κάνουν πείσματα, προσπαθούν να μας τραβήξουν την προσοχή με την πιο απίθανη συμπεριφορά και φυσικά μια μητέρα θα καταλάβει πότε κάτι δεν "πάει σωστά" στο παιδί της και θα το κοιτάξει παραπέρα.

 

Νομίζω πως δεν θα έπρεπε να δίνουμε εδώ μέσα τέτοιες συμβουλές σε οικογένειες που ούτε καν γνωρίζουμε από κοντά και κυρίως για τέτοια απλά θεματάκια.

 

Κάποτε έτσι είχε στείλει μία φίλη την κολλητή της στον παιδοψυχολόγο γιατί παρατήρησε κάτι παρόμοιες συμπεριφορές και της είπαν ότι το 4χρονο παιδάκι της έχει δείγματα αυτισμού ή νοητική καθυστέρηση, στο Παίδων παρακαλώ. Η μητέρα σκασμένη - καταλαβαίνετε.... έχασε 10 χρόνια απ' τη ζωή της, ώσπου πήγαν κι αλλού κι αλλού και δεν έβγαλαν κανένα τρελό συμπέρασμα, το παιδάκι ήταν φυσιολογικό. Τώρα είναι 14 ετών και φυσικά μια χαρά.

 

Ξέχασα να πω πως κι εμείς όλο το καλοκαίρι δεν ντυνόμαστε. Ούτε η μικρή ούτε και ο άντρας μου. Με την πάνα η μία και με το σώβρακο ο άλλος. Αλλά είμαστε καλά στην ψυχική μας υγεία!!! :D

Link to comment
Share on other sites

Δεν παρεξηγώ καμία κοπέλα και κάθε γνώμη σεβαστή, βέβαια, αλλά μου κάνει τρομερή εντύπωση που στις μέρες μας νέοι άνθρωποι κουβαλούν κατάλοιπα του περασμένου αιώνα για τη δουλειά του ψυχολόγου και του ψυχιάτρου. Αν είναι δυνατόν να θεωρούμε ότι για να πάει ένας γονιός (κι όχι το παιδί) να συμβουλευτεί έναν παιδοψυχολόγο σε σχέση με τέτοιες συμπεριφορές, πρέπει το παιδί να πάσχει από σχιζοφρένεια ή αυτισμό ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Φυσικά, μπορεί οι γονείς να θεωρήσουν αυτήν τη συμπεριφορά ¨κόνξα¨του παιδιού, ιδιοτροπία της ηλικίας που κρατάει κανα δυο τρία χρόνια σε λίγο και να γελάνε και με τους φίλους όταν βρίσκονται και συζητάνε τις ιδιαιτερότητες των άλλων παιδιών. Την ίδια στιγμή, όταν θα φτάνουν στα όριά τους, γιατί σαφώς τα παιδιά για κάποιον "περίεργο" λόγο δεν δέχονται τα όρια που προσπαθούν να τους θέσουν, ενώ οι ίδιοι τα κάνουμε όλα σωστά ως γονείς, θα εκφοβίζουν, θα φωνάζουν, θα ρίχνουν και καμία μετανιώνοντας μετά, αλλά σε παιδοψυχολόγο δεν θα πάμε, γιατί ο ειδικός είναι για σοβαρές παθήσεις. Τέλος, προτιμώ να προτείνω σε μια κοπέλα την οποία δεν γνωρίζω να πάει σε κάποιον αρμόδιο, που με δυο τρεις απλές λύσεις κι εξηγήσεις θα εντοπίσει τα σημεία στα οποία θα εστιάσουν οι γονείς για να λυθεί ένα τέτοιο απλό θεματάκι, παρά να το παίζω εγώ ειδική δίνοντας μπακαλίστικες λύσεις (τύπου επιβραβεύω το παιδί για να ντυθεί γιατί είναι απλό πείσμα (λειτουργεί στα σκυλιά σίγουρα)-έτσι ώστε να μάθει αργότερα ότι για να κάνει το σωστό θα πρέπει να τάζω αντάλλαγμα, ή αφήνω να προσποιείται το παιδί ότι κάνει εμετό και να χτυπιέται) για να μην πω ότι πήγα σε παιδοψυχολόγο-φτου κακά και μακριά από εμάς οι τρισκατάρατοι. Έλεος!!

twmWp2.png
Link to comment
Share on other sites

Δεν παρεξηγώ καμία κοπέλα και κάθε γνώμη σεβαστή, βέβαια, αλλά μου κάνει τρομερή εντύπωση που στις μέρες μας νέοι άνθρωποι κουβαλούν κατάλοιπα του περασμένου αιώνα για τη δουλειά του ψυχολόγου και του ψυχιάτρου. Αν είναι δυνατόν να θεωρούμε ότι για να πάει ένας γονιός (κι όχι το παιδί) να συμβουλευτεί έναν παιδοψυχολόγο σε σχέση με τέτοιες συμπεριφορές, πρέπει το παιδί να πάσχει από σχιζοφρένεια ή αυτισμό ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Φυσικά, μπορεί οι γονείς να θεωρήσουν αυτήν τη συμπεριφορά ¨κόνξα¨του παιδιού, ιδιοτροπία της ηλικίας που κρατάει κανα δυο τρία χρόνια σε λίγο και να γελάνε και με τους φίλους όταν βρίσκονται και συζητάνε τις ιδιαιτερότητες των άλλων παιδιών. Την ίδια στιγμή, όταν θα φτάνουν στα όριά τους, γιατί σαφώς τα παιδιά για κάποιον "περίεργο" λόγο δεν δέχονται τα όρια που προσπαθούν να τους θέσουν, ενώ οι ίδιοι τα κάνουμε όλα σωστά ως γονείς, θα εκφοβίζουν, θα φωνάζουν, θα ρίχνουν και καμία μετανιώνοντας μετά, αλλά σε παιδοψυχολόγο δεν θα πάμε, γιατί ο ειδικός είναι για σοβαρές παθήσεις. Τέλος, προτιμώ να προτείνω σε μια κοπέλα την οποία δεν γνωρίζω να πάει σε κάποιον αρμόδιο, που με δυο τρεις απλές λύσεις κι εξηγήσεις θα εντοπίσει τα σημεία στα οποία θα εστιάσουν οι γονείς για να λυθεί ένα τέτοιο απλό θεματάκι, παρά να το παίζω εγώ ειδική δίνοντας μπακαλίστικες λύσεις (τύπου επιβραβεύω το παιδί για να ντυθεί γιατί είναι απλό πείσμα (λειτουργεί στα σκυλιά σίγουρα)-έτσι ώστε να μάθει αργότερα ότι για να κάνει το σωστό θα πρέπει να τάζω αντάλλαγμα, ή αφήνω να προσποιείται το παιδί ότι κάνει εμετό και να χτυπιέται) για να μην πω ότι πήγα σε παιδοψυχολόγο-φτου κακά και μακριά από εμάς οι τρισκατάρατοι. Έλεος!!

 

Σε εμένα προφανώς αναφέρεσαι που έχω τα κατάλοιπα του περασμένου αιώνα και φτου φτου φτου τους τρισκατάρατους.

Ναι φίλτατη. Οχι, δεν θα τα πάω τα παιδάκια μου στον παιδοψυχολόγο ούτε θα αγχωθώ για ζητήματα τόσο απλά για ένα 2χρονο.

Ούτε θα το χτυπήσω, ούτε θα το εκφοβίσω ούτε θα του τάξω και τα παιδάκια μου δεν είναι σκυλιά κι ούτε τους φέρομαι έτσι. Εχω και την παιδίατρο που ελέγχει τα παιδάκια μου κάθε μήνα και μου ξεσκονίζει τις ικανότητες τους θα μου δώσει μία συμβουλή όπως έχω χρειαστεί κάποιες φορές.

 

Εδώ μέσα ο σκοπός είναι να λέμε κανένα τέχνασμα που μπορεί να βοηθήσει. Αντε και την γνώμη μας. Είπες τη δική σου/είπα και την δική μου.

Εσύ μπορεί να νομίζεις ότι θέλεις για αυτό. Δεν σε κάνει καλύτερο γονιό από εμένα για τα δικά μου παιδιά.

 

Μ' αρέσει επιπλέον που πάντοτε στο φόρουμ όταν θέλετε να "xώσετε" πάντα λέτε τα ευγενέστατα κλισέ "κάθε γνώμη σεβαστή" και "δεν παρεξηγώ καμία κοπέλα" στην αρχή ή στο τέλος. :mrgreen: :mrgreen:

Link to comment
Share on other sites

Σε εμένα προφανώς αναφέρεσαι που έχω τα κατάλοιπα του περασμένου αιώνα και φτου φτου φτου τους τρισκατάρατους.

Ναι φίλτατη. Οχι, δεν θα τα πάω τα παιδάκια μου στον παιδοψυχολόγο ούτε θα αγχωθώ για ζητήματα τόσο απλά για ένα 2χρονο.

Ούτε θα το χτυπήσω, ούτε θα το εκφοβίσω ούτε θα του τάξω και τα παιδάκια μου δεν είναι σκυλιά κι ούτε τους φέρομαι έτσι. Εχω και την παιδίατρο που ελέγχει τα παιδάκια μου κάθε μήνα και μου ξεσκονίζει τις ικανότητες τους θα μου δώσει μία συμβουλή όπως έχω χρειαστεί κάποιες φορές.

 

Εδώ μέσα ο σκοπός είναι να λέμε κανένα τέχνασμα που μπορεί να βοηθήσει. Αντε και την γνώμη μας. Είπες τη δική σου/είπα και την δική μου.

Εσύ μπορεί να νομίζεις ότι θέλεις για αυτό. Δεν σε κάνει καλύτερο γονιό από εμένα για τα δικά μου παιδιά.

 

Μ' αρέσει επιπλέον που πάντοτε στο φόρουμ όταν θέλετε να "xώσετε" πάντα λέτε τα ευγενέστατα κλισέ "κάθε γνώμη σεβαστή" και "δεν παρεξηγώ καμία κοπέλα" στην αρχή ή στο τέλος. :mrgreen: :mrgreen:

 

Όχι, κάνεις λάθος. Δεν αναφέρομαι συγκεκριμένα σε εσένα. Παρ' όλα αυτά, εσύ και κάποια άλλη κοπέλα αναφερθήκατε υποτιμητικά στη δική μου άποψη και μάλιστα είπες μας πώς είναι δυνατόν να παραπέμπουμε για ένα τόσο χαζό θέμα σε ειδικό, από τη στιγμή που δεν γνωρίζω τη συγκεκριμένη οικογένεια! Σκοπός μας, νομίζω, εδώ μέσα είναι να ανταλλάσσουμε πληροφορίες, εμπειρίες, να λέμε τη γνώμη μας, πάντοτε με την πρόθεση να βοηθήσουμε γνωρίζοντας όμως ότι αυτό που λειτούργησε σε εμάς, ίσως είναι καταστροφικό για μια άλλη μαμά ή το παιδί της. Αναφέρθηκα σε διάφορα που διάβασα και σε δικά σου, αλλά όχι μόνο σε εσένα. Για παράδειγμα, η κοπέλα που άνοιξε το θέμα είπε ότι αυτό γίνεται εδώ και κάποιες μέρες, ενώ μια άλλη είπε ότι έχει παρόμοιο πρόβλημα 1,5 χρόνο. Αν είχες διαβάσει την προηγούμενη προτροπή μου προσεκτικά, θα είχες δει ότι έλεγα πως καλό είναι να συμβουλευόμαστε ειδικό όταν μια έντονη κι επίμονη συμπεριφορά ξεκινά ξαφνικά (μπορεί να υποδηλώνει αντίδραση σε κάτι που ούτε φανταζόμαστε) ή όταν διαρκεί πολύ χωρίς βελτίωση. Το φτου οι τρισκατάρατοι πήγαινε για τους παιδοψυχολόγους κι όχι για εσένα. Δεν έχω κανένα λόγο να επιτεθώ ή να τα "χώσω" σε κανέναν κι ούτε το έχω κάνει, παρά μόνο αν με θίξει κάποιος προσωπικά. Τώρα, το αν θα πας εσύ ή οποιοσδήποτε το παιδί του σε ειδικό για ένα τόσο χαζό ζήτημα ενός δίχρονου ή όχι, είναι σχετικό για τον καθένα. Εγώ έχω πάει σε παιδοψυχίατρο (εγώ κι όχι το παιδί μου, το οποίο είναι μια χαρά) και θα το ξανακάνω ακριβώς γιατί θέλω να κάνω το καλύτερο που μπορώ. Γιατί να μην πάω άλλωστε; Οι ειδικοί υπάρχουν για να μας βοηθούν στον δύσκολο ρόλο μας, αυτό του γονιού. Έχουν κατάρτιση, επιστημονική γνώση και πολύ μεγαλύτερη εμπειρία σε τέτοια και πιο σοβαρά ζητήματα, από εμάς. Γιατί να ταλαιπωρούμαι κι εγώ και το παιδί μου; Εσύ δεν θα το χτυπήσεις, δεν θα το εκφοβίσεις, μια άλλη μαμά όμως το έκανε ή θα το κάνει, γιατί τα όρια του κάθε γονιού είναι διαφορετικά. Επειδή κι εγώ πήγα για το θέμα της γύμνιας και εντοπίσαμε από πού προήλθε ξαφνικά και γιατί (γιατί τίποτα δεν γίνεται χωρίς λόγο), με πολύ απλά πράγματα που έκανα και είπα με την καθοδήγηση της παιδοψυχιάτρου, όπως ήρθε, έφυγε (2 επισκέψεις έκανα κι αυτό ήταν). Για σένα όλο αυτό είναι χαζό, για μένα όχι. Κι ίσως και για κάποια άλλη κοπέλα να μην είναι τελικά. Δεν με κάνει αυτό πιο καλό γονιό, ούτε χειρότερο και δεν είπα ποτέ κάτι τέτοιο για κανέναν (πάντως, το τέχνασμα με το αντάλλαγμα που είπες, θεωρείται λάθος, και για το μόνο που ήμουν υπερβολική, ίσως ήταν η ειρωνεία για τα σκυλιά). Το θέμα είναι αυτό που είπες. Λες τη γνώμη σου και λέω τη δική μου με σκοπό να βοηθήσουμε και να μάθουμε η μια από την άλλη. Με επιφύλαξη όμως πάντα, γιατί καμιά φορά τα τεχνάσματα είναι πολύ καλά, αλλά μπορεί να γίνουν κι επικίνδυνα. Σόρι για το μεγάλο ποστ.

twmWp2.png
Link to comment
Share on other sites

Προσωπικά δεν θα πάω το παιδί μου σε παιδοψυχολόγο για τέτοια θέματα,όπως δεν θα το πάω σε πνευμονολόγο αν φταρνιστεί.Δεν είναι θέμα ταμπού.

Θα ρωτήσω (όπως και κάνω)μια μαμά,μια έμπειρη φίλη κοκ.

Αν ένας γονιός ,τώρα,χτυπήσει το παιδί του ή το εκφοβίσει ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο τότε ψυχίατρο θέλει ο γονιός.

Φυσικά και τίποτα δεν γίνεται ,χωρίς λόγο.Όμως τις περισσότερες φορές ο λόγος είναι η ίδια η εξέλιξη και η αυτονόμηση του παιδιού που φέρνει τις κόντρες με το κοινωνικό ή το χρηστικό και όχι κάποιο πιο πολύπλοκο ψυχολογικό ζήτημα.

Είμαι της άποψης πως χρέος μας σαν γονείς είναι να τα βάλουμε όσο πιο ομαλά στους κανόνες της κοινωνίας αναλαμβάνοντας την ευθύνη και χωρίς να φοβόμαστε τυχόν δικά μας λάθη.Αυτά είναι μέσα στο πρόγραμμα.

Τι είναι σωστό δλδ;Κάθε αντίδραση να την νοσοποιούμε και να τρέχουμε στους ειδικούς;Και που είναι το ζύμωμα με τα παιδιά μας τότε;

NVVvp2.png
Link to comment
Share on other sites

τοτ72 γιαυτό λέω και εγώ πως ο μόνος τρόπος να την βοηθήσεις είναι από τη μια να δείξεις ότι το σωστό είναι να ντυθεί το παιδί (όριο δηλ. στο να μείνει γυμνό), αλλά από την άλλη το να προτείνεις εναλλακτικές στο ΤΙ θα βάλει, θα της δώσει την αυτοπεποίθηση πως επιλέγει και πως έχει την αυτοδιάθεση του ντυσίματός της. Εμείς εκπλαγήκαμε σε αυτό ως προς τον γιο μας. Με την κόρη μας έπιασε περισσότερο το να της δίνουμε μεν επιλογή, αλλά να την βοηθάμε κιόλας να ντυθεί μόνη της, δηλ. έλα να σου κάνω την αρχή στο φερμουάρ και το ανεβάζεις εσύ το υπόλοιπο, έλα να βάλουμε παπούτσια και το κρατς το κλείνεις μόνη σου, έλα να μου φορέσεις εσύ τη δική μου μπλούζα, θα σου βάλω και εγώ την δική σου και είμαστε πάτσι. Όμως θα ντυθούμε, αλλιώς δεν έχει κούνιες. Ούτε εκφοβισμός, ούτε φωνές, αλλά ούτε υποχώρηση. Ούτε παιδοψυχολόγο χρειαστήκαμε, για κάτι τόσο απλό και τόσο συνηθισμένο σε αυτή την ηλικία.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...