Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Love Parents.org.gr? Tell a friend!

ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΜΙΖΕΡΙΑ ΤΩΝ ΚΟΛΙΚΩΝ!


Recommended Posts

Καλησπέρα σε όλους,

 

Καταρχάς θα τονίσω κανένα φόρουμ δεν μπορεί να αντικαταστήσει την στενή παρακολούθηση των παιδιών από τον θεράποντα παιδίατρο. Όλοι οι γονείς έχουμε το απαραβίαστο καθήκον να προσφέρουμε στα παιδιά μας την καλύτερη δυνατή ιατρική παρακολούθηση ειδικότερα όταν κάτι μας ανησυχεί.

 

Σήμερα άκουσα από μια ακόμη μαμά ότι έκοψε τον θηλασμό μετά από οδηγία του παιδιάτρου της λόγω κολικών. Μάλιστα τόνισε ότι δεν ήθελε να ακολουθήσει την ανάλογη δίαιτα γιατί τελικά όσα επιτρεπόταν να καταναλώσει είναι παχυντικά. Δεν θα επεκταθώ άλλο στο περιστατικό αυτό που το χαρακτηρίζει η ανοησία, επειδή όμως δυστυχώς δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία μανούλα που στερεί από το παιδί της την ποιοτικότερη διατροφή και το μεγαλύτερο δώρο, τον θηλασμό θα ήθελα να συζητήσουμε μία άλλη πλευρά των πραγμάτων.

Γνωρίζω πως πιθανόν θα υπάρξουν έντονες αντιδράσεις αλλά κατά την ταπεινή μου άποψη τα παιδιά που πραγματικά κλαίνε από πόνο είναι ελάχιστα! Λέγετε ότι μόνο το 5 - 10% των μωρών που κλαίνε συχνά έχουν προβλήματα υγείας, όπως αλλεργία στο γάλα, ωτίτιδα, λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος, δυσκοιλιότητα, ή κήλη. Πραγματικά, αν σκεφτεί κανείς λογικά, δεν είναι δυνατόν να υποφέρεις από πόνους και να σε ανακουφίζει το πιστολάκι μαλλιών ή μια βόλτα με το αυτοκίνητο! Πόσο μάλλον αυτός ο πόνος να έρχεται μόνο μια συγκεκριμένη ώρα σαν να μπαίνεις στην ζώνη του λυκόφωτος και την υπόλοιπη μέρα να έχεις ένα μωρό γαλήνιο. Προφανώς κάτι άλλο συμβαίνει.

Τα βρέφη όταν νυστάζουν μπορούν να έχουν έναν τρομερό εκνευρισμό και αντιστέκονται στον ύπνο με όλη τους την δύναμη. Ο ανώριμος εγκέφαλος των μωρών έχει μάθει να ανταποκρίνεται σε συγκεκριμένα πράγματα. Τα βρέφη δεν κοιμούνται για πολλούς λόγους βαθιά κατά την διάρκεια της μέρας με αποτέλεσμα νωρίς το βράδυ η κούραση τους να κορυφώνεται. Γι αυτό και οι υποτιθέμενοι κολικοί ξεκινάνε εκείνες τις ώρες. Όταν τα μωρά κλαίνε δυνατά σφίγγουν την κοιλιά και αερίζονται. Ενα μωρό μπορεί την ώρα του ταϊσματος να ξεσπάσει σε κλάματα γιατί θέλει να ρευτεί, γιατί χόρτασε ή γιατί προτιμάει το άλλο στήθος αν θηλάζει. Οι γονείς έντρομοι βάζουν την διάγνωση των κολικών και δεν θέλουν να δεχτούν ότι ενα υγιές μωρό μπορεί να κλαίει τόσο πολύ. Κι όμως κλαίνε τόσο πολύ!

 

Εδώ και χιλιάδες χρόνια οι μαμάδες προσομοιώνουν της συνθήκες στην μήτρα για να χαλαρώσουν και να αποκοιμίσουν τα μωρά τους.

 

1. θα εκπλαγείτε από το πόσο τα βοηθάει το φάσκιωμα. Οι ανεξελεκτες κινήσεις των χεριών τους τα κρατάνε ξύπνια. Πρέπει όμως να φασκιώνονται με τρόπο που δεν περιορίζονται τα ποδαράκια. Θα βρείτε αρκετά βίντεο στο youtube-how to swaddle a baby. Διπλώστε την γωνία της πάνας πάνω από το κεφαλάκι τους ώστε να ακουμπάει στην μυτούτα και να σκεπάζει τα ματάκια πολύ ελαφρά.

 

2. Κρατήστε το μωρό στο πλάι, στο αριστερό του πλευρό, "στομάχι με στομάχι" και σφυρίξτε το περιβόητο "σσσσσσσσσ"

 

3. Κουνήστε το μωρό απαλά και με ήρεμες κινήσεις. Οταν σιγα-σιγά το μωρό μεγαλώνει χρειάζεται λιγότερο κούνημα. Καλό ειναι να το σταματάτε το νωρίτερο δυνατόν ώστε να μάθει να κοιμάται χωρίς αυτό

 

4. Ενθαρρύνετε το μωρό να πιπιλίζει ένα στήθος , ένα μπουκάλι , ή μια πιπίλα

 

Πολύ καλοί γητευτές μωρών είναι οι μπαμπάδες!

Είναι εξαιρετικοί στο φάσκιωμα, φτιάχνουν μεγάλη ζεστή φωλιά με τα μακριά τους χέρια και κάνουν δυνατότερο "σσσσσσ". Εμπιστευτείτε τους.

 

ΣΟΣ το λάθος που έκανα και ταλαιπωρήθηκα πολύ κάποιες φορές

ήταν να επιμένω στο νανούρισμα για ώρες με ενα μωρό που κλαίει απαρηγόρητο χωρίς εμφανή λόγο.

Ένα μωρό που πραγματικά νυστάζει αποκοιμιέται το πολύ σε 15 λεπτά. Εάν κλαίει και δεν κοιμάται καλό ειναι να σταματήσεις και να ξαναδοκιμάσεις αργότερα.

Η κακή διάθεση μπορεί να αλλάξει πολύ γρήγορα με ένα χαρούμενο παιχνίδι που πετάει σαν αεροπλανάκι (πχ κάτω απο το περιστρεφόμενο στο κρεβάτι εφόσον ειναι μικρό και δεν πιάνει ακόμα αλλα ειναι αρκετα μεγάλο και προσηλώνει το βλέμα), με αλλαγή περιβάλλοντος (βολτα με το καρότσι ή έστω στα μπαλκόνια), με χαλαρωτικό μπανάκι, στην ηλεκτρική κούνια ή το ρηλάξ. Δεν βοηθάνε τα ίδια πράγματα κάθε φορά. Δοκιμάζεις και βλέπεις!

 

Πολύ σημαντικό είναι να θυμάστε πάντα ότι πρέπει να προλαβαίνουμε τις ανάγκες του μωρού πριν αυτό αναγκαστεί να κλάψει για να μας κινητοποιήσει. Αυτό σημαίνει ότι το ταΐζουμε όταν το δούμε να πιπιλάει τα χεράκια του και όχι όταν αρχίσει να χαλαει τον τόπο. Επίσης αν οι υποτιθέμενοι κολικοί ξεκινάνε στις 19,00 περίπου κάθε μέρα, χαλαρώστε από τις 18,00 τους ρυθμούς σας. Διώξτε τον κόσμο και κάντε μπανάκι. Ακόμα και με σκέτο νερό για να μην ερεθίζεται το ευαίσθητο δέρμα τους από το καθημερινό σαπούνισμα. Έπειτα ξαπλώστε και βάλτε το μωρό στο στήθος. Σας εγγυώμαι το πιο γλυκό και ανώδυνο νανούρισμα.

 

Γενικά είναι καλό τα παιδιά όλων των ηλικιών να πάνε για ύπνο τις πρώτες βραδινές ώρες και να είστε σίγουροι πως θα έχετε 90% λιγότερη γκρίνια και καυγάδες. Όσο πιο μικρό το παιδί τόσο νωρίτερα. Τα βρεφάκια μπορεί να κοιμούνται από τις 19,00 για βράδυ και να ξυπνάνε μόνο για φαγητό. Κάτι τέτοιο φυσικά σημαίνει ότι θα ξυπνήσει και πολύ νωρίς αλλά δεν αυτό προτιμότερο από να τρέχεις στους γιατρούς και να απελπίζεσαι;

Έχω μια κορούλα 4 μηνών η οποία τον πρώτο μήνα έκλαιγε από τις 19,00-23,00 εως ότου να κοιμηθεί εξαντλημένη. Ήταν μια απελπιστική κατάσταση. Αγόρασα όλες τις σταγόνες που κυκλοφορούν στην αγορά αλλά τελικά δεν χρησιμοποίησα καμία. Όταν άρχισα να την κοιμίζω νωρίς-νωρίς σταμάτησε το δράμα.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν καθαρά ατομική άποψη μετά από προσωπική εμπειρία. Ήθελα να την μοιραστώ μαζί σας γιατί ξέρω πως πολλοί γονείς υποφέρουν από αυτό το επίμονο κλάμα που δεν είναι τίποτα παραπάνω από τον εκνευρισμό που τους προκαλεί η κούραση της μέρας. Ξέρω μαμάδες που κλαίγανε με λιγμούς μαζί με τα μωρά! Ούτε κακοί γονείς είμαστε, ούτε γκρινιαρικα μωρά έχουμε, ούτε θέμα σίτισης είναι (εννοείται ότι αποφεύγουν τους πολλούς καφέδες οι θηλάζουσες!. Απλά τα μικρά μας θέλουν βοήθεια μέχρι να μάθουν να υποκύπτουν στην ίδια τους την νύστα.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Συμφωνώ απόλυτα, και γενικά στον όρο κολικός δεν πιστεύω και πολύ... και απ ότι έχω διαβάσει δεν έχει αποδειχτεί ότι οι κολικοί υπάρχουν όντως(εκτός και αν το μωρό έχει κάποιο πρόβλημα υγείας και πονάει).

Εγώ και στα 2 μου παιδιά δεν είδα κολικούς, είδα γκρίνια για ύπνο και για φαί, και πιστεύω όλη η γκρίνια είναι αποτέλεσμα της νύστας, με το πρώτο μου παιδί δεν το είχα πάρει χαμπάρι νωρίς και την παίδευα προσπαθώντας να καταλάβω τι έχει, αλλά στο δεύτερο παιδί που είναι 5 μηνών τώρα ξέρω ακριβώς γιατί γκρινιάζει, αφού τον έχω αλλάξει και ταίσει, τον απασχολώ μέχρι να τον δώ ότι τον πιάνει η γκρίνια, μόλις αρχίσει η γκρίνια πάμε στο κρεβατάκι μας και ξεκουραζόμαστε και κοιμόμαστε...

Χαίρομαι που βλέπω ότι υπάρχουν και άλλοι γονείς που πιστεύουν ότι ο όρος κολικός δεν υφίσταται απόλυτα, γιατί έχω δει γονείς να κάνουν τρελά πράγματα στα μωρά τους για να τα κάνουν καλά από τους υποτιθέμενους κολικούς.

Από την πρώτη στιγμή που γέννησα ποτέ δεν πίστεψα ότι έχει κολικούς το παιδί μου, προσπαθούσα με λάθος τρόπους να το ηρεμήσω αλλά τώρα πια έμαθα ότι η λύση είναι ο καλός ύπνος, όταν δεν κοιμούνται καλά τα μωρά έχουν πολλά πολλά νεύρα!!!!!!!!!!

Να τονίσω ότι αν το παιδί έχει κάποιο πρόβλημα υγείας φαίνεται, για παράδειγμα αν κλαίει σπαραχτικά και δεν σταματάει με τίποτα, αν το βάλεις να ρεφτεί και αρχίσει πάλι να κλαίει υποδηλώνοντας ότι η πίεση στην κοιλιά του το πονάει,αν υπάρχουν και άλλα σημάδια τότε ζητάμε την γνώμη του γιατρού, άλλωστε η αντίδραση του παιδιού στον πόνο φαίνεται και την ώρα του εμβολίου, κοκκινίζουν και κλαίνε δυνατά για λίγα δευτερόλεπτα.

Τα μωρά θέλουν σωστή διαχείριση την οποία την αποκτάς με την εμπειρία, μετά ξέρεις ακριβώς γιατί κλαίει το μωρό σου, σαν πρωτάρες πάντα κάνουμε λάθος κινήσεις... Καλή συνέχεια και υπομονή στις νέες μανούλες.

Link to comment
Share on other sites

Εμένα ο γιος είχε "κολικούς" απίστευτους που ο μόνος τρόπος να καλμάρουν ήταν να κάνει ο άντρας μου το παιδί ατελείωτες βόλτες στο σπίτι. Τελικά είδα ότι το δικό μου παιδί δεν ξέρω αν πονούσε ή εκνευριζόταν, αλλά εκείνο που του έλειπε ήταν να είναι έξω από το σπίτι, να έχει ερεθίσματα και να "χαζεύει". Οι κραυγές του ήταν κραυγές απελπισίας από βαρεμάρα, απλώς το πρωί ήταν γενικά πιο ξεκούραστος από το βραδυνό ύπνο και πιο ευδιάθετος γενικά, κάτι που το παρατηρήσαμε και τα επόμενα χρόνια. Και να σκεφτεί κανείς ότι φοβόμασταν να βγούμε στην αρχή γιατί φοβόμασταν μη μας κάνει κανένα κολικό δημόσια!

 

Σε εμάς ούτε το φάσκιωμα έπιανε ιδιαίτερα ούτε ο ύπνος, που το παιδί έδειξε ότι κανείς δεν μπορούσε να του τον επιβάλει μια συγκεκριμένη ώρα.

 

Τελικά όταν το πήραμε χαμπάρι είδαμε ότι αυτό που τον έκανε ήρεμο και χαρούμενο ήταν η βραδυνή βόλτα σε μια πλατεία μεγάλη με παιδάκια και μπούγιο και κοιμόταν σαν πουλάκι στο καρότσι, επιστρέφοντας τον βάζαμε στο κρεβάτι και όλα καλά μέχρι το πρωϊ! Όταν ήταν βρέφος και δεν έβλεπε μέσα από το καρότσι παρά μόνο το εσωτερικό του καροτσιού επίσης λύσσαγε, όταν έφτασε σε ηλικία που έβλεπε καλά απέξω ήταν το πιο χαρούμενο και ήρεμο παιδί. Γενικά η κάθε μαμά μπορεί να βρει/φανταστεί το κουμπί του παιδιού της, αλλά καμιά φορά παιρνει καιρό αυτό! Δίαιτες για γαλακτοκομικά και τέτοια δεν έκανα, δεν είχαν καμία διαφορά έτσι και αλλιώς. Πιστεύω ότι θα έχανα χρόνο προσπαθώντας να βρω τα κρυμμένα και στο μεταξύ το παιδί θα ξεπερνούσε τους "κολικούς" έτσι και αλλιώς.

 

Επίσης, όταν ήταν 15 ημερών έως 2 μηνών περίπου, μου φαίνεται ότι το παιδί μου είχε δύο διαθέσεις - τρόπους επικοινωνίας. Ο ένας ήταν να είναι ήρεμος γενικά και ο άλλος το σπαραχτικό κλάμα. Ενδιάμεσο δεν υπήρχε. Αργότερα ανέπτυξε σιγά σιγά άλλους τρόπους επικοινωνίας, δηλαδή να μουρμουράει λίγο και να ξέρει ότι σύντομα θα ανταποκριθώ στις ανάγκες του είτε αυτό ήταν πείνα, είτε αγκαλιά, είτε ερεθίσματα. Πιο πριν τον έπιανε μια απελπισία απίστευτη και ήταν δύσκολο και μετά να ηρεμήσει.

Link to comment
Share on other sites

http://pediatros-thes.gr/for-parents/%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%B7-%CE%B2%CF%81%CE%B5%CF%86%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B7%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AF%CE%B1/%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF-%CE%B2%CF%81%CE%B5%CF%86%CF%8E%CE%BD/

Αυτό που κατάλαβα όταν διάβασα αυτό το link είναι ότι όταν κλαίει το μωρό και έχει δυσφορία οφείλεται στους κολικούς, δηλαδή όταν πονάει, έχει δυσκοιλιότητα και οτιδήποτε άλλο έχει κολικούς, άρα ο άνθρωπος για το κλάμα του μωρού και απ ότι οφείλεται αυτό έχει δώσει τον όρο κολικός, οπότε μπορεί να πει μια νέα μαμά ότι - Να ξέρετε το παιδί μου έχει κολικούς, του έδωσα σταγόνες και το άφησα να ηρεμήσει, χωρίς να προσπαθήσει να βρει την βαθύτερη αιτία του κλάματος του μωρού, για μένα είναι λάθος για την δυσφορία-κλάμα του μωρού να έχουμε δώσει τον γενικό όρο κολικός , πρέπει να ψάχνουμε τι έχει το μωρό μας και να μην επαναπαυόμαστε στο -Αχ το μωρό μου έχει κολικούς, άστο θα του περάσουν. Δηλαδή για ότι προβληματισμό μπορεί να έχει ένα μωρό το έχουμε ονομάσει κολικό...:?:

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

χαίρομαι που συμφωνείτε μαζί μου. Ζούμε σε μια εποχή που συνηθίζουμε τις διαγνώσεις και τις θεραπείες αλλα στην προκειμένη περίπτωση η διάγνωση ειναι "βρεφική ηλικία" και η θεραπεία ειναι η εγκαιρη αντιμετώπιση των αναγκών του μωρού πριν η γκρίνια οργανωθεί σε κλάματα και χαλάσει η διάθεση του μωρού. Τα μωρά συνήθως θέλουν τις ίδιες ώρες κάθε μέρα τα ίδια πράγματα, ζητάνε από μόνα τους την ρουτίνα.Μόλις την καταλάβεις είναι ευκολότερο να τα προλαβαίνεις. Ασφαλώς και κάποιες μέρες θα ναι πιο δύσκολες από άλλες, οι πρώτοι μήνες που ωριμάζει το παιδί ειναι απλά δύσκολοι και θέλουν υπομονή.

Link to comment
Share on other sites

Δεν πρέπει να βάζουμε ότι και να έχει το παιδί στο καζάνι των κολικών... δεν μπορεί να έχει το ίδιο νόημα η φράση -το παιδί μου έχει ουρολοίμωξη και κλαίει, με την φράση- το παιδί μου έχει κολικούς και κλαίει, ούτε - το παιδί μου βαριέται και κλαίει, με- το παιδί μου έχει κολικούς και κλαίει, ο όρος κολικός δεν ταιριάζει σε όλα.

Πρέπει να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους - Το νεογέννητο κλαίει γιατί έχει πρόβλημα υγείας ή κλαίει γιατί έχει έρθει σε έναν νέο κόσμο που προσπαθεί να προσαρμοστεί και να καταλάβει τι του συμβαίνει.

Ο όρος κολικός για μένα είναι φθηνή δικαιολογία.

Η λέξη κολικός σημαίνει πόνος... κολικός του νεφρού δηλαδή πόνος του νεφρού.

Δεν μπορεί το κλάμα του μωρού να σχετίζεται πάντα με τον κολικό-πόνο, και να τους δίνουμε ένα σορό σκευάσματα για να τα κάνουμε καλά.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...