Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Love Parents.org.gr? Tell a friend!

Προσκόλληση-άγχος αποχωρισμού στα 2 ή κάτι άλλο?!


Recommended Posts

Καλημέρα μανούλες,θα ήθελα την βοήθειά σας,έχω αγχωθεί πάρα πολύ!

Την περασμένη Κυριακή η μικρή μου έγινε 2 ετών.

Είναι ένα πολύ κοινωνικό και ανεξάρτητο παιδάκι,μιλάει πολύ και πεντακάθαρα,τρώει-πίνει σχεδόν μόνη της,τώρα σιγά σιγά και σαν παιχνίδι πιο πολύ γιατί δε θέλω να την πιέσω...μαθαίνει και το γιογιό.

Και γενικώς είναι αρκετά ώριμη για την ηλικία της.Τα λέω όλα αυτά μπας κ βοηθήσω να σχηματίσετε μια εικόνα του παιδιού ώστε να με βοηθήσετε.

Την μικρή από 13 μηνών που επέστρεψα στη δουλειά την κρατάει η πεθερά μου,την οποία η κόρη μου την αγαπάει πάρα πολύ.

Ξαφνικά λοιπόν,την επομένη των γενεθλίων της ξεκινάω να ετοιμάζομαι για να φύγω για την δουλειά μου και αρχίζει η μικρή ξαφνικά στα καλά καθούμενα να με τραβάει για να μη φύγω,να κλαίει και να οδύρεται,να μη με αφήνει να πάω στο μπάνιο,έλεγε"έλα να κοιμηθούμε", "έλα να παίξουμε με τις κούκλες" κλαίγοντας κλπ

Αυτό συνεχίστηκε όλη την εβδομάδα!

Βέβαια κάθε μέρα πριν φύγω την έπαιρνα αγκαλιά,της εξηγούσα ότι πρέπει να πάω στη δουλειά μου και ότι θα γυρίσω το μεσημέρι να παίξουμε,ότι η μαμά πάντα θα γυρνάει και δε θα φύγω,ότι μου αρέσει η δουλειά μου και ότι από τη δουλειά βγάζω χρήματα για να παίρνουμε παιχνιδάκια και καρπούζι και άλλα πράγματα και ότι όλες οι μαμάδες δουλεύουν...

Είπα ότι μου΄ρθε στο μυαλό εν ολίγοις αλλά πάντα όταν έφευγα έκλαιγε κ κυλιόταν στο πάτωμα.Καμία ημέρα δεν είχε ηρεμήσει όταν έφυγα.

Τη ρωτούσα γιατί δε θέλει να φύγω αλλά δε μου είπε κάτι συγκεκριμένο...

Χθες ήθελα να πάω να καθαρίσω την σκάλα του σπιτιού κ έκλαιγε κ δε με άφηνε να βγω και της έβαλα ένα σκαμνάκι να με κοιτάζει και έτσι κατάφερα να πάω.

Όταν είμαι μαζί της (στην παιδική χαρά ή σε ένα παιδικό πάρτυ που πήγαμε) δε μου δίνει καμία σημασία και τρέχει όλη την ώρα και παίζει με τα παιδάκια.

Όταν όμως πήγε με τον μπαμπά της παιδική χαρά χωρίς εμένα ένα απόγευμα, δεν έπαιζε,κοιτούσε το υπερπέραν σαν αφηρημένη,ρώταγε πού είναι η μαμά κ δεν έπαιξε καθόλου κ ξαναζωντάνεψε όταν επέστρεψαν κ με είδε!

 

Έτσι για την ιστορία να αναφέρω ότι η πεθερά μου δε θα ξανάρθει να την κρατήσει,έχασε τελείως την ψυχραιμία της,μην αντέχοντας την αλλαγή της συμπεριφοράς του παιδιού,πήρε προσωπικά το ότι της έλεγε"φύγε εσύ γιαγιά" και θύμωσε και της το έδειξε της μικρής και τα έβαλε μαζί μου,μου επιτέθηκε κ μου είπε κιόλας ότι με την στάση μου την κολλάω περισσότερο επάνω μου.

Πιστεύω ότι το παιδί σε έναν βαθμό αυτές τις ημέρες αγχώθηκε ακόμα περισσότερο με την γιαγιά η οποία ήταν σε κατάσταση πανικού κ δεν μπορούσε να την ηρεμήσει και να την κάνει να νιώσει ότι είναι ασφαλής μαζί της.

 

Τέλος πάντων,αυτό που με απασχολεί είναι κατά πόσο είναι φυσιολογική αυτή η συμπεριφορά της μικρής και πώς πρέπει να το χειριστώ το όλο θέμα...Έχω αγχωθεί!

Αν τυχόν έχετε παρόμοια εμπειρία ή αν ξέρετε κάτι για το θέμα θα με βοηθήσετε πολύ.

Σας ευχαριστώ πολύ... :)

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


ολα αυτα που περιγράφεις εμένα μου φαίνονται πολύ φυσιολογικά. Ο γιος μου απο 19 μηνων πήγαινε παιδικό, αλλά όταν είμασταν μαζί, ούτε τουαλέτα δεν με άφηνε να πάω χωρίς φωνές. Το να βγω απο το σπίτι δε, χωρίς να τον πάρω μαζί, ήταν σχεδόν αδύνατο. Κλάμααααααα που θα πεταγόμουν στο σουπερ χωρις να τον πάρω... Πού να κάτσει με τον μπαμπά του... μιλάμε για κλάμα και φωνές, υστερίες γενικά. Ηρέμισε 3 χρονων περίπου....

 

Υπομονή χρειάζεται. Να λες στη μικρη σου συνεχεια πως την αγαπάς, οτι θα σαι πάντα δίπλα της... τα γνωστα εν ολίγις.

Η σταση της γιαγιας, ήταν εντελως λάθος βεβαια. Αν θες μιλα με την πεθερα σου και εξηγησέ της πως είναι φάση και θα περάσει. Πως πρέπει να ειναι ηρεμη για να μπορέσει να παρηγορησει και την μικρή. Αν δεν θελει βεβαια να προσπαθησει οκ, Θα βρεις άλλη λύση. Να ναι καλά ο παιδικός!:rolleyes:

6/ 11/2007: Ο μικρός Πρίγκιπας!!!

24/3/2011: Η Μπουκίτσα μας!!!

Link to comment
Share on other sites

ολα αυτα που περιγράφεις εμένα μου φαίνονται πολύ φυσιολογικά. Ο γιος μου απο 19 μηνων πήγαινε παιδικό, αλλά όταν είμασταν μαζί, ούτε τουαλέτα δεν με άφηνε να πάω χωρίς φωνές. Το να βγω απο το σπίτι δε, χωρίς να τον πάρω μαζί, ήταν σχεδόν αδύνατο. Κλάμααααααα που θα πεταγόμουν στο σουπερ χωρις να τον πάρω... Πού να κάτσει με τον μπαμπά του... μιλάμε για κλάμα και φωνές, υστερίες γενικά. Ηρέμισε 3 χρονων περίπου....

 

Υπομονή χρειάζεται. Να λες στη μικρη σου συνεχεια πως την αγαπάς, οτι θα σαι πάντα δίπλα της... τα γνωστα εν ολίγις.

Η σταση της γιαγιας, ήταν εντελως λάθος βεβαια. Αν θες μιλα με την πεθερα σου και εξηγησέ της πως είναι φάση και θα περάσει. Πως πρέπει να ειναι ηρεμη για να μπορέσει να παρηγορησει και την μικρή. Αν δεν θελει βεβαια να προσπαθησει οκ, Θα βρεις άλλη λύση. Να ναι καλά ο παιδικός!:rolleyes:

 

Ωχ Θεέ μου λες μέχρι τα 3 να πάει έτσι???Χαίρομαι που λες ότι είναι φυσιολογικό αν και στην περίπτωσή σας είχατε τον σταθμό...είναι μια μεγάλη αλλαγή για το παιδί που δικαιολογεί αυτήν την αντίδρασή του!

Σε εμάς δεν άλλαξε κάτι στην καθημερινότητά της...

Αυτή η συμπεριφορά εμφανίστηκε τελείως ξαφνικά!Ψάχνω να βρω τι μπορεί να έχει στο μυαλουδάκι της,να την καταλάβω και να την βοηθήσω αλλά δε βρίσκω τίποτα...:(

Η μόνη μεγάλη αλλαγή που κάναμε ήταν που μετακομίσαμε αλλά αυτό έγινε πριν 2 μήνες και είχε πάει καλά από ψυχολογικής πλευράς η μετακόμιση,δε νομίζω να της βγήκε ετεροχρονισμένα τέτοιο άγχος!

Τι να πω δεν ξέρω...

Ευχαριστώ για την απάντηση,είναι μια παρηγοριά! :)

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...