Έγινε πάλι μωρό!

[Thaumataki]

Πριν λίγες βδομάδες απέκτησα το 2ο μωράκι μου, το κοριτσάκι μου! Το πρώτο μου παιδάκι, το αγοράκι μου, είναι σχεδόν 2 ετών (τον Απρίλιο τα κλείνει).

 

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου, προσπαθούσαμε να τον εξοικειώσουμε με την ιδέα του νέου μέλους. Μάλιστα το είχε πάρει και θερμά και έπαιρνε μια κούκλα-μωρό -την είχα πιο πολύ για να τον εξοικειώσω με την εικόνα μου με το μωρό- και μου την έφερνε και μου έδειχνε πώς θα φρόντιζε το μωρό και τα λοιπά. Εγώ είχα ενθουσιαστεί με το πόσο ζεστά θα δεχόταν τα νέα δεδομένα.

Με το που γέννησα όμως και ήρθα σπίτι άλλαξε 360 μοίρες! Είχαμε κόψει το μπιμπερό και πίναμε από ποτηράκι με χερούλια και τώρα θέλει μπιμπερό! Είχαμε κόψει πιπίλα, τώρα θέλει πιπίλα! Είχαμε μπει σε δρόμο να κόψουμε τη πάνα, δηλαδή ενώ του φορούσα πάνες, του έλεγα ''Όταν θες τσισάκια θα πηγαίνουμε μαζί'' και το έκανε. Τώρα με το μωρό το έκοψε! Θηλάζω και θέλει κι εκείνος! Κοιμάται το μωρό και φωνάζει επίτηδες! Είναι η μικρή στη καλαθούνα και πηγαίνει και τη ''τσιμπάει'' και κλαίει το δύσμοιρο...

 

Του έχω εξηγήσει πως τον αγαπάω πάααααααααααρα πολύ και πως τώρα με την αδεφούλα του θα τον αγαπάω ακόμη πιο πολύ άμα με βοηθάει. Μάλιστα του αναθέτω και δουλίτσες, π.χ. είναι η μικρή στη κούνια και του λέω ''Πάω να φέρω τις πάνες της, πρόσεξέ τη μη κλαψει'' ή του λέω ''Φέρε μου τα πυζαμάκια του μωρού'' ή ''Χάιδεψε τη μικρούλα που κλαίει, πες της πόσο την αγαπάς'', όταν τη κάνω μπάνιο και είναι μαζί μου του λέω να σαπουνίσουμε μαζί το σωματάκι της κλπ..

Επίσης, επειδή η μικρή είναι ήσυχο μωράκι, γενικά κοιμάται αρκετές ώρες, ασχολούμαι πολύ με τον μικρό, δηλαδή δε με στερείται και όταν ο μπαμπάς μας, πάει να ασχοληθεί με το μικρό όταν π.χ. εγώ θηλάζω, εκείνος τρέχει πίσω μου!

 

Πώς να εξισορροπήσω τα πράματα; Έχω κάνει κάτι λάθος;

[mmdad]

Καλως ορισες στο club. Ολα πανε μια χαρα. Θα περασετε διαφορες φασεις αλλα δεν συμβαινει τιποτα περιεργο.. Και εμενα ο μεγαλος ειναι ο "μωρουλης" μου. Και μαλιστα ειναι πιο δεμενος μαζι μου - αλλωστε εχουμε ζησει 2 χρονια παραπανω μαζι..

Μην τον πιεζεις. Αφηνε τον να συμμετεχει οσο και αν θελει. Προσεχε την μικρουλα μη την χτυπησει κατα λαθος και οταν η μικρουλα μεγαλωσειμην την χτυπησει επιτειδες. Το θετικο κατα την θεια μου που ειναι συνταξιουχος εκπαιδευτικος και εχει ασχολειθει με ιδικες περιπτωσεις παιδιων ειναι οτι οταν ειναι διαφορετικου φυλου οπως τα δικα σου συντομα δημιουργειται μια ταση προστασιας του μεγαλου προς το μικρο...

Να σου ζησουν

[mariaVdr]

Δεν έχεις κάνει λάθος.Ο γιος σου είναι ακόμα μικρούλης και φυσικό ειναι να ζηλεύει και να προσπαθεί να σε διεκδικει περισσότερο από το καινούργιο μωράκι που ηρθε στην οικογενεια.Εγώ προσωπικά ποτέ δεν έχω δεί παιδάκι στην ηλικία του μικρού σου να χαίρεται ιδιαίτερα με την έλευση του καινουργιου μελους.Μπροστά στην μαμά και τον μπαμπά είναι μια χαρά και αν γυρίσουν πλάτη η τσιμπιά και η σφαλιάρα ειναι αναμενόμενες.Καλά κάνεις και του βάζεις δουλειές.Οσο μπορείς να του λες να βοηθήσει και να βλεπει οτι κερδίζει την εμπιστοσύνη σου.Ετσι θα καταλαβει ότι η αδελφούλα του τον έχει ανάγκη.Να σου ζησουν!

[vivi.]

Καταρχήν να σου ζήσουν τα παιδάκια σου.

Δεν νομίζω ότι πρέπει να αγχώνεσαι τόσο πολύ, δώστε του λίγο χρόνο να "δεχτεί" την καινούργια του καθημερινότητα είναι μικρός ακόμη για να καταλάβει τη ακριβώς γίνεται. Οπως και να το δείς είχε τα πάντα και την προσοχή σας 100% και τώρα του κακοφαίνεται που κάποιος άλλος σας διεκδικεί, με τον καιρό θα καταλάβει μόνος του οτι δεν υπάρχει λόγος να ανησυχεί.

Απλά θα σου έλεγα να προσέξεις να μη καταλάβει οτι με τη συμπεριφορά του

του δίνετε περισσότερη προσοχή και θα σας "κάνει" ότι θέλει, και τελικά θα εκμεταλλεύεται την κατάσταση.

[mmdad]

Απλά θα σου έλεγα να προσέξεις να μη καταλάβει οτι με τη συμπεριφορά του

του δίνετε περισσότερη προσοχή και θα σας "κάνει" ότι θέλει, και τελικά θα εκμεταλλεύεται την κατάσταση.

 

Σωστο αυτο... Εμεις την χασαμε την μπαλα γιατι τον αφησαμε να νομιζει οτι ολα ειναι δικα του

[missirlou]

τιποτα δεν εκανες λαθος, φυσικη ειναι η ζηλεια που νιωθει...με καλυψαν και τα κοριτσια παραπανω. Απλα θα ηθελα να πω οτι με τις περιγραφες σου μου φαινεται πως προσπαθεις να μεγαλωσεις τον μικρο πριν την ωρα του...ειναι και αυτος μωρο!!!!!...δεν εγινε μωρο, ειναι!!!

21 μηνων..το μυαλουδακι του δεν μπορει να 'καταλαβει' αυτες τις αλλαγες.....δεν μπορει να συμπεριφερθει 'λογικα'....Εγω αν ειχα με παιδια με τοση μικρη διαφορα ηλικιας , θα τους συμπεριφερομουν απλα και στους δυο ως μωρα...μεχρι το μεγαλο να αποφασισει οτι δεν ειναι.

Καλη συνεχεια

[arleta]

εχεις να δεις ακομα......

 

μη ξεχνας μονο πως το μεγαλο παιδακι ειναι κι αυτο μωρο... κ τωρα ειδικα με τον ερχομο του νεου μελους νιωθει μαλλον πολυ παραξενα....

τα παιδια μου εχουν διαφορα 17 μηνες σχεδον.... τωρα που το μικρο ειναι 17 μηνων, βλεπω ποσο μικρουλης κ ποσο μωρο ητανε κι ο "μεγαλος" οταν ηρθε το μωρο στο σπιτι....

τοτε μου φαινοτανε πραγματικα μεγαλος....

η ζηλεια ειναι κατι τοσο φυσικο κ αναμενομενο που οσο κι αν προετοιμασεις ενα παιδι δε θα την αποφυγεις.....

[kiki v]

Thamautaki, να σου ζήσει η μπέμπα και ο μικρός σου!

 

Δεύτερο παιδί δεν έχω κι έτσι, μάλλον, είμαι η πλέον αναρμόδια για να σου απαντήσει αλλά επειδή καμιά φορά οι έξω απ' το χορό (ως συναισθηματικά αποστασιοποιημένοι) μπορεί να πετάξουν και καμιά καλή ιδέα και δεδομένου ότι ο γιος σου έχει την ίδια ακριβώς ηλικία με την κόρη μου (2 ετών τον Απρίλη), θα σου πω τι σκέφτηκα διαβάζοντας το μήνυμά σου:

 

Γιατί εξαρτάς στο μυαλουδάκι του την αγάπη σου γι' αυτόν με τη συμπεριφορά του απέναντι στη μικρή; Ναι μεν δεν του λες: "δεν σ' αγαπάω αφού... χτυπάς, πειράζεις κτλ. τη μικρή" αλλά του λες ότι 'θα τον αγαπάς ακόμα πιο πολύ αν σε βοηθάει μ' εκείνη". Ακόμη, ενώ, κατά τη γνώμη μου, έχει ήδη "επιβαρυνθεί" αρκετά γιατί έχει αλλάξει η πραγματικότητά του, όπως την ήξερε μέχρι σήμερα, με το να "του αναθέτεις δουλίτσες", νομίζω πως ίσως να μην του αφήνεις το χώρο και το χρόνο να επεξεργαστεί τα νέα δεδομένα και να αποφασίσει εκείνος μόνος του το πότε και το πώς θα σχετιστεί με την αδελφούλα του. Δεν είναι υποχρεωμένος να την αγαπάει επειδή την αγαπάτε εσείς, θα μάθει, όμως, να την αγαπάει, επειδή θα το θέλει ο ίδιος. Μέχρι τότε, νομίζω ότι κάθε σπρώξιμο προς αυτή την κατεύθυνση είναι άσκοπο.Τέλος, νομίζω, ότι είναι καθησυχαστική η σκέψη ότι η ζήλια για το νέο μέλος, όσο συνηθισμένη είναι αλλό τόσο είναι βέβαιο ότι ξεπερνιέται, αν όχι τελείως σ' αυτά τα πρώτα χρόνια της ζωής, τουλάχιστον σε βαθμό που να μην διαταράσσει την καθημερινότητα.

 

Thaumataki, το μήνυμά μου είναι με κάθε καλή πρόθεση και είναι σκέψεις που τις έχω κάνει κι εγώ με την προοπτική ενός δεύτερου παιδιού

[v & a]

Καλησπερα

κι εγω εχω παιδακια με μικρη διαφορα (21 μηνες) αλλα δεν αφησα πολυ περιθωριο στη μεγαλη. Δεν της λεγαμε για το μωρο πολυ πριν γεννηθει ειναι αληθεια...αλλα οσο θεωρουσαμε φυσικο και οχι επιτηδευμενο. Μολις γεννηθηκε δε την αφηναμε να ερθει σε αμεση σωματικη επαφη χωρις να ναι καποιος μπροστα συνεχεια. οταν ηθελα να κανω δουλειες εβαζα τη μικρη μεσα στο παρκο και ειχα εξαφανισει ολα τα σκαμπο απο το πεδιο της μεγαλης, και γιατι δεν ηξερα πως μπορει να αντιδρασει ξαφνικα (να της κοψει πχ καμια τσιμπια οπως λες κ εσυ) και γιατι δεν ηθελα να της αρπαξει τη πιπιλα μιας και δε την ειχε κοψει ακομα...

Πιστευω πως την ωρα του θηλασμου ειναι λογικο να ζηλευει και δε θα πρεπε να ειναι μαζι σου την ωρα εκεινη αν υπαρχει καποιος αλλος να τον απασχολησει. δε πρεπει να του διεις το περιθωριο να τρεξει πισω σου, και ο μπαμπας του πρεπει να βρει κατι να τον απασχολησει και να επιμεινει....ο γιος σου ξερει πως κανεις κατι εκεινη τη στιγμη μονο με το μωρο και φυσικα θελει να σε διεκδικησει!!!!

επισης εχω καταλαβει πως καταλαβαινουν οτι επιτηδες τους λες συνεχεια " κανε αυτο με το μωρο", "προσεχε το, αγαπα το κλπ" και αντιδρουν αντιθετα με αυτο που λες.

(ειναι οπως εμας μας λενε κατι που δε θελουμε να κανουμε 100 φορες και μας πρηζουνε... και στο τελος φερνει το αντιθετο αποτελεσμα.)

Δεν ειχα ποτε θεμα ζηλειας με τις 2 μικρες... δεν εχει συμβει καποιο γεγονος που να μαρτυραει ζηλια. Δε ξερω αν φταιει η συμπεριφορα μου προς αυτες που δεν ειναι ιδιεταιρη σε καμια απο τις 2, εκτοσ απο καποια πραγματα που δεν αποφευγονται. (πχ οταν η μικρη που δε μιλαει καλα κλαιει για καποιο λογο την παιρνω αγκαλια να την ησυχασω και δε κανω κουβεντα μαζι της γιατι κλαιει γιατι δε θα βγαλω ακρη!)

Μπορει παλι να ειναι θεμα παιδιου, φυλου και συμπεριφορας και απο την υπολοιπη οικογενεια ( παπουδογιαγιαδες ) η αλλα κοντινα προσωπα και πως εχουν αυτοι φερθει στο παιδι απο τον ερχομο του νεου μελους, τι του χουν πει, τι το εχουν αφησει να νομιζει...μπορει να χει πει καποιος ας πουμε " τωρα η μαμα εχει κι αλλο μωρακι θα το αγαπαει θα το προσεχει ...." το παιδι τι θα εχει καταλαβει η τι θελει να καταλαβει απο αυτο!?

[tzini]

θαυματάκι φυσιολογικότατη είναι η αντίδραση του αγοριού σου.

με εξαίρεση την χαζή επιθετικότητα με τσιμπήματα, πάνω κάτω παλινδρόμησε κ η δική μας μεγάλη κόρη σε πολλά επίπεδα (με τον ερχομό των διδύμων).

 

κ που να δεις αργότερα που ο γιος θα αρχίσει να μπουσουλάει κ να μπεμπεδίζει μαζί με την μπέμπα!

[Niki81]

Ωχ...μη μου λες τετοια.Ειμαι κι εγω εγκυος.Ο μικρος μου θα ειναι 20 μηνων οταν γεννησω.Η αληθεια ειναι πως πιστευα οτι ακριβως επειδη ειναι μικρος δε θα καταλαβει και πολλα πολλα και θα ειναι λιγοτερη η ζηλεια.

Να σε ρωτησω κατι?Ποτε αρχισες να του λες για το καινουριο μωρο και με πιο τροπο?Εγω του λεω καποιες φορες η μαμα εχει νινι στην κοιλιτσα αλλα δεν καταλαβαινει τπτ...τι να καταλαβει ο κακομοιρης.

[Thaumataki]

Κοριτσάκια σας ευχαριστώ!

Η αλήθεια είναι ότι μας κάνει ο μικρός λιγάααααααακι ό,το θέλει, δε του χαλάμε χατήρια (κυρίως οι παππουδογιαγιάδες) και το εκμεταλλεύεται.

Καλά μη φανταστείτε τον βάζω να κάνει τίποτα τρελές δουλίστες όσον αφορα το μωρό, απλά πραγματάκια για να καταλάβει πως έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη μου. Όταν είναι με το μωρό, έχω τις κεραίες μου όρθιες μη γίνει καμιά στραβή, απλά το θέμα είναι άμα γυρίσω για δευτερόλεπτο το κεφάλι μου πέφτει τσιμπιά!

Στα μάτια μου φαίνεται κοντζάμ παιδί, σε σχέση με το μωράκι. Ίσως γιατί πλέον μιλάει, περπατάει, τρώει κανονικά, γενικά είναι ένα μικρό παιδάκι, ενώ το μωρό εξαρτάται από μένα. Μέχρι να γεννήσω τον έβλεπα μωράκι και με το που ήρθα σπίτι με τη μικρή, τον βλέπω παιδάκι.

Και με τον παιδίατρο που το είχα συζητήσει, μου είπε να περιμένω καταστάσεις ζήλιας, απλά να μη τον μαλώνω άσχημα γιατί μετά θα αντιδράει. Επίσης, εκείνος μου είπε να του αναθέτω μικροπραματάκια για να τον κάνω νιώθει ''μεγάλος'', ''το μπος'' μου είπε συγκεκριμένα.

Ελπίζω να περάσει σύντομα, τί να πω... Του ήρθανε απότομα του κακομοίρη και τα επεξεργάζεται.... Ίσως κι εγώ το παρακάνω, τι να πω...

 

Νίκη81, με το καλό το νέο σου μωράκι! Όταν άρχισε να μεγαλώνει η κοιλιά μου τον βάλαμε στο κλίμα. Πως θα έρθει ένα νέο μωράκι σαν κι αυτόν και θα παίζουν και τα κλασικά.

Είχαμε πάρει και μια κούκλα-μωρό για να συνηθίσει την εικόνα με το μωρό και του έδειχνα πώς θα το φροντίζουμε κλπ. και γενικά έδειχνε πρόθυμος!

[tanya77]

Καλησπέρα και από μένα. Τα δικά μου έχουν δυόμισι χρόνια διαφορά και έκανα ακριβώς αυτά που περιγράφεις εσύ Θαυματάκι. Είχαμε κι εμείς ύπουλες ενέργειες (τσιμπιές στο μωρό κλπ) και κάποια πισωγυρίσματα. Στις πρώτες αντιδρούσα με τρόπο ώστε να δείχνω έντονα την απογοήτευσή μου ("πώπώ πώς μπορούσες να το κάνεις αυτό? τόσο μικρούλι είναι ακόμα το μωρό!") χωρίς όμως να τον μαλώνω. Απλά προσπαθούσα, και προσπαθώ ακόμα, να τον κάνω να την αγαπήσει και από μόνος του να μην την πονάει. Σε μεγάλο βαθμό τα έχω καταφέρει. Επίσης τους μιλάω πολλές φορές σαν να είναι ομάδα ("πού είναι τα μωράκια μου?" και τέτοια). Όσο για τα πισωγυρίσματα δεν έδινα μεγάλη σημασία. Ήθελε πιπίλα του έδινα, ήθελε να θηλάσει του πρόσφερα, αλλά δε θήλασε ποτέ. Τα έβγαλα και φωτογραφίες με τις πιπίλες τους και έλεγα, δυνατά για να μ ακούει, πόσο όμορφα μωράκια έχω. Τώρα πια δεν κάνει τίποτα απ αυτά απλά κάποιες σπάνιες φορές θα τη "χτυπήσει" (όσο πατάει η γάτα) αλλά αυτή το παίρνει σαν χάδι. Ίσως να είναι και χάδι (με πολλή φαντασία ). Α και φωτογραφίες από τα μωρουδίστικα χρόνια του του δείχνω και παίρνει τα πάνω.

[Eve]

πολλα παιδακια το παθαινουν αυτο..

 

σε εμας το ολο θεμα λειτουργησε αντιστροφα..δηλαδη με το που γεννηθηκε η μικρη, ο γιος μου 2 ετων τοτε ηθελε να προβιβαστει πιο εντονα ακομα σε "μεγαλος".. Εκοψε γρηγορα τις πανες, πηγε στο κρεβατι του κλπ..και γενικά παριστανε τον μεγαλο και δυνατο..

 

Η μικρη μου απο την άλλη, τωρα που εχει μια ξαδερφουλα ενα χρονο μικροτερη που δεν μιλαει φυσικά, εκει που μιλουσε άψογα και σωστά, εχει αρχισει να μιμειται το ξαδερφακι και να γινεται κι εκεινη μωρο πχ.σταματαει να μας μιλαει..

 

γενικά η ελευση του μωρου στο σπιτι οταν υπαρχει αλλο παιδι φερνει τα πανω-κατω...υπομονη...

[spyni]

πολλα παιδακια το παθαινουν αυτο..

 

σε εμας το ολο θεμα λειτουργησε αντιστροφα..δηλαδη με το που γεννηθηκε η μικρη, ο γιος μου 2 ετων τοτε ηθελε να προβιβαστει πιο εντονα ακομα σε "μεγαλος".. Εκοψε γρηγορα τις πανες, πηγε στο κρεβατι του κλπ..και γενικά παριστανε τον μεγαλο και δυνατο..

 

Η μικρη μου απο την άλλη, τωρα που εχει μια ξαδερφουλα ενα χρονο μικροτερη που δεν μιλαει φυσικά, εκει που μιλουσε άψογα και σωστά, εχει αρχισει να μιμειται το ξαδερφακι και να γινεται κι εκεινη μωρο πχ.σταματαει να μας μιλαει..

 

γενικά η ελευση του μωρου στο σπιτι οταν υπαρχει αλλο παιδι φερνει τα πανω-κατω...υπομονη...

 

ax , να πω και εγω τον πονο μου που ειναι κ διπλος!!

τα δικα μου παιδακια εχουν ακριβως 2 χρονια διαφορα και ποτε δεν ειχαμε κατι πολυ εντονο, δεχτηκε με πολλη χαρα το μωρακι, ηταν προθυμη να συμμετεχει στα παντα, σε ο,τι αφορουσε το μικρο και γενικα το θεμα με τους δυο τους κυλησε ομαλα....η ολη περιπεπετεια ξεκινησε τωρα που η κορη μου κοντευει 3,5 χρονων και η αδελφη μου απεκτησε το δευτερο παιδακι της...εχω παθει πλακα...η κορη μου εχει παθει εμμονη με τις πιπιλες-οπου ως μωρο δεν πηρε ποτε-, με τα μπιμπερο-που μονο στο μαιευτηριο ισως της εδωσαν- και γενικα μπεμπεδιζει σε βαθμο πολυ μεγαλο...πως μπορει να παλινδρομει σε πραγματα που ως μωρο δεν ηθελε??σημερα το πρωι λεει σοβαρα σοβαρα στον αντρα μου...μπαμπουλη ελα να συζητησουμε σοβαρα τωρα για τα μπιμπερα που θελω...ελεος, ολες οι κουβεντες γυρω απο μπιμπεροπιπιλες....υποψην πως ουτε ο μικρος μας, τωρα 17 μηνων, πηρε ποτε πιπιλα η μπιμπερο, και εκεινος τωρα μιμουμενος τη ζουζου που κ που θελει και αυτος πιπιλα.....ειμαι εντελως χαμενη...

[ελληηη]

ειναι λογικη κ επομενη η συμπεριφορα τ μεγαλυτερου παιδιου..φανταστειτε οτι ειναι τ κεντρο τς προσοχης σας κ ξαφνικα πρεπει αυτη τν 8εση να τν μοιραστει με καποιον αλλον ετσι ξαφνικα..ειναι πολυ μικρα για να ξερουν να διαχειριστουν τα συναισ8ηματα τς κ 8ελοντας να μας τραβηξουν τν προσοχη αρχιζουν τα πισωγυρισματα!!βασικο ειναι να ξεκλεβουμε λιγο χρονο για να περνατε δημιουργικα μονο με το μεγαλυτερο..σημαντικο κατα τν ελευση τ νεογεννητου στ σπιτι ειναι να φερει μαζι του δωρα κ γλυκα στο μεγαλο τ αδελφακι οπως κ συχνα πυκνα στν κουνια τ βρεφους ν υπαρχουν μικρες εκπληξεις για το μεγαλυτερο απο τ μικροτερο ως ενδειξης αγαπης κ ευγνωμοσυνης..κ μν ξεχνατε οτι πρεπει να το μυησετε ως μεγαλυτερο στν φροντιδα τ μωρου..αυτα!!!ελπιζω να σας φανουν χρησιμα!!:smile:

[Μαρια2010]

Επαναφερω το θεματακι κοριτσια για εχω θεμα με τον μικρο.Πριν απο ενα μηνα ηρθε η ανηψουλα μας εδω η οποια ειναι τωρα σχεδον 6 μηνων,ε ο μικρος απο τοτε που ηρθε εχει κανει πολλα πισωγυρισματα,πχ η μικρη βαζει και τα 4 δαχτυλακια της γιατι το πουλακι μας βγαζει δοντια και ο κυριος το εχει κανει πια συνηθεια χωνει τα χερια του στο στομα και καμια φορα και τα 8 οχι τα 10 αλλα τα 8....βγαζει σαλια οπως η μικρη καμια φορα προσπαθει να βγαλει και φουσκιτσες οπως η μικρη,ξερετε αν παραγεμσει το στοματακι σαλια κανουν κατι φουσκιτσες ε αυτος το κανει επιτηδες...εδω και ενα μηνα τρεχει στην κρεβατοκαμαρα και μπαινει αναμεσα μας,τον βαζω παλι πισω και του λεω πως αν θελει κατι να με φωναζει,λεει ναι και μετα κοιμαται,μετα απο μιση ωρα ξανα τα ιδια ετοτε παω και εγω διπλα του στο δωματιο κοιμαμαι μαζι του αυτος ομως ξυπναει και μου λεει..μαμα σελω φιλησω μπαμπα...3 τα ξημερωματα;;;;ελεοοοοοοοςςςςς....βρε καλε βρε χρυσε μου τιποτα αυτος σελω να φιλησω...το εχει κανει συστημα...αφηστε που καναμε κακα στο γιογιο και ημουν χαρουμενη και τωρα που ειδε την μικρη μου λεει..το μωλο κανει κακα παμπερς και εγω εκει κανω....λεω αυτη ειναι μικρουλα κλπ κλπ....θελει τα παιχνιδια της,τις σαλιαρες της και μια φορα που την κρατουσα μου λεει μαμα δωσε Ε. στη σεια...να δωσω την μικρη στη μαμα της....τι να κανω βρε κορτσουδια μιλαμε για πολυ σαλιο ο μικρος ουτε οταν εβγαζε δοντια ο ιδιος δεν εκανε ετσι....και προχτες μου ζητησε μπιμπερο και πιπιλα τα οποια εχουμε κοψει εδω και μηνες....τι κανω;;;;

[jackrussel]

Επαναφερω το θεματακι κοριτσια για εχω θεμα με τον μικρο.Πριν απο ενα μηνα ηρθε η ανηψουλα μας εδω η οποια ειναι τωρα σχεδον 6 μηνων,ε ο μικρος απο τοτε που ηρθε εχει κανει πολλα πισωγυρισματα,πχ η μικρη βαζει και τα 4 δαχτυλακια της γιατι το πουλακι μας βγαζει δοντια και ο κυριος το εχει κανει πια συνηθεια χωνει τα χερια του στο στομα και καμια φορα και τα 8 οχι τα 10 αλλα τα 8....βγαζει σαλια οπως η μικρη καμια φορα προσπαθει να βγαλει και φουσκιτσες οπως η μικρη,ξερετε αν παραγεμσει το στοματακι σαλια κανουν κατι φουσκιτσες ε αυτος το κανει επιτηδες...εδω και ενα μηνα τρεχει στην κρεβατοκαμαρα και μπαινει αναμεσα μας,τον βαζω παλι πισω και του λεω πως αν θελει κατι να με φωναζει,λεει ναι και μετα κοιμαται,μετα απο μιση ωρα ξανα τα ιδια ετοτε παω και εγω διπλα του στο δωματιο κοιμαμαι μαζι του αυτος ομως ξυπναει και μου λεει..μαμα σελω φιλησω μπαμπα...3 τα ξημερωματα;;;;ελεοοοοοοοςςςςς....βρε καλε βρε χρυσε μου τιποτα αυτος σελω να φιλησω...το εχει κανει συστημα...αφηστε που καναμε κακα στο γιογιο και ημουν χαρουμενη και τωρα που ειδε την μικρη μου λεει..το μωλο κανει κακα παμπερς και εγω εκει κανω....λεω αυτη ειναι μικρουλα κλπ κλπ....θελει τα παιχνιδια της,τις σαλιαρες της και μια φορα που την κρατουσα μου λεει μαμα δωσε Ε. στη σεια...να δωσω την μικρη στη μαμα της....τι να κανω βρε κορτσουδια μιλαμε για πολυ σαλιο ο μικρος ουτε οταν εβγαζε δοντια ο ιδιος δεν εκανε ετσι....και προχτες μου ζητησε μπιμπερο και πιπιλα τα οποια εχουμε κοψει εδω και μηνες....τι κανω;;;;

 

εννοειται δεν πισογυριζεις στην πανα και στο μπιμπερο, αλλα για πιο ανωδυνα μπορει να του λες καλα τωρα για λιγο κανε κι εσυ σαν τον μπεμπη, λεω εγω τωρα,,επισης θεωρω οτι ειναι σημαντικο, δεν μπορω να σου πω πως γινεται στην πραξη, να ασχολειται πιο συχνα ο μπαμπας του μαζι, εμεις οι αντρες ελα να κανουμε αυτο, ασε τα γυναικοπαιδα και τετοια, μιλα του για μεγαλυτερα αγορακια και δειξτου με τι ασχολουνται, καλυτερα να τα υπογραμμιζει ο μπαμπας του,,ο μπαμπας να του δειχνει το μπροστα το της ηλικιας του και λιγο πιο μακρια

ολα αυτο ειναι μια φυσιολογικη αντιδραση μενει να τη χειριστει κανεις οσο γινεται πιο σε οφελος του παιδιου που ξαφνικα πρεπει να συγκριθει μ ενα πλασμα πιο πισω ψυχοκινητικα απο εκεινο, σταθεροτητα σε οτι λετε και κανετε και μπροστα

δεν ειναι τυχαιο που λες οτι τη νυχτα φωναζει τον μπαμπα του για φιλι,αυτον καλει γιατι αυτος θα τον βοηθησει να ξεκολλησει απο τα γυναικοπαιδα

παιδικο παει, μεγαλυτερα ξαδερφια φιλους εχει? να συναναστρεφεται μεγαλυτερα η συνομιλικα παιδακια, παπουδογιαγιαδες που να τον πηγαινουν κουνιες παιδιοτοπους κλπ?

οπως και να εχει η ιδεα ειναι αυτη κανε υπομονη και κρατα μια τετοια πορεια, θα το ξεπερασει αν δεν το αφησετε στην τυχη του αλλα και χωρις να το δραματοποιειτε, δυσκολη ισορροπια αλλα οχι ακατορθωτη

[Μαρια2010]

εννοειται δεν πισογυριζεις στην πανα και στο μπιμπερο, αλλα για πιο ανωδυνα μπορει να του λες καλα τωρα για λιγο κανε κι εσυ σαν τον μπεμπη, λεω εγω τωρα,,επισης θεωρω οτι ειναι σημαντικο, δεν μπορω να σου πω πως γινεται στην πραξη, να ασχολειται πιο συχνα ο μπαμπας του μαζι, εμεις οι αντρες ελα να κανουμε αυτο, ασε τα γυναικοπαιδα και τετοια, μιλα του για μεγαλυτερα αγορακια και δειξτου με τι ασχολουνται, καλυτερα να τα υπογραμμιζει ο μπαμπας του,,ο μπαμπας να του δειχνει το μπροστα το της ηλικιας του και λιγο πιο μακρια

ολα αυτο ειναι μια φυσιολογικη αντιδραση μενει να τη χειριστει κανεις οσο γινεται πιο σε οφελος του παιδιου που ξαφνικα πρεπει να συγκριθει μ ενα πλασμα πιο πισω ψυχοκινητικα απο εκεινο, σταθεροτητα σε οτι λετε και κανετε και μπροστα

δεν ειναι τυχαιο που λες οτι τη νυχτα φωναζει τον μπαμπα του για φιλι,αυτον καλει γιατι αυτος θα τον βοηθησει να ξεκολλησει απο τα γυναικοπαιδα

παιδικο παει, μεγαλυτερα ξαδερφια φιλους εχει? να συναναστρεφεται μεγαλυτερα η συνομιλικα παιδακια, παπουδογιαγιαδες που να τον πηγαινουν κουνιες παιδιοτοπους κλπ?

οπως και να εχει η ιδεα ειναι αυτη κανε υπομονη και κρατα μια τετοια πορεια, θα το ξεπερασει αν δεν το αφησετε στην τυχη του αλλα και χωρις να το δραματοποιειτε, δυσκολη ισορροπια αλλα οχι ακατορθωτη

Λες να ειναι ετσι;λες να θελει τον μπαμπα για να ξεκολλησει;;η αληθεια ειναι οτι τον μπαμπα ον βλεπουμε για λιγο αλλα οταν ειναι μαζι ειναι πολυ ομορφα και το διασκεδαζει,στο παρκο τον παω εγω καθημερινα,ξαδελφακια δεν εχει εδω και δεν παει παιδικο....η μικρη θα φυγει σε λιγες μερες....γενικα δεν εχει πολλα παιδακια κοντα του εκτος απο 2 που ειναι πολυ μεγαλυετρα του..... του μιαλμε πολυ για τη διαφορα μικρου μεγαλου αλλα και αυτος ειναι μικρος δεν τα αντιλαμβανεται ολα...στην αρχη ειχαμε θεμα με την συμπεριφορα του προς την μικρη τωρα ομως ειναι πολυ καλος μαζι της,την φιλαει την αγαπαει και της κανει πολλες αγκαλιτσες....φυσικα δεν υπαρχει περιπτωση να δωσω μπιμπερο ουτε πιπιλα απλα τον βλεπω που την κοιταει :shock:ετσι....με δυσκολευουν τα χερακι στο στομα...εχω αδιαφορησει,εχω εξηγησει αλλα τιποτα...και μια ερωτηση υπαρχει περιπτωση να βλεπει εφιαλτες του τυπου να κραταμε την μικρη αγκαλια κλπ;;;μια φορα τον ακουσα νυχτιατικα να λεει...μαμα που εισαι;;;;οσι μωλο....τον εχω εγω ολη την ημερα και μονο οταν ειμαστε πολυ μακρια ειναι ηρεμος.παντως σε ευχαιστω θα ειμαι σταθερη ευχομαι συντομα να επανελθουμε.

[jackrussel]

Λες να ειναι ετσι;λες να θελει τον μπαμπα για να ξεκολλησει;;η αληθεια ειναι οτι τον μπαμπα ον βλεπουμε για λιγο αλλα οταν ειναι μαζι ειναι πολυ ομορφα και το διασκεδαζει,στο παρκο τον παω εγω καθημερινα,ξαδελφακια δεν εχει εδω και δεν παει παιδικο....η μικρη θα φυγει σε λιγες μερες....γενικα δεν εχει πολλα παιδακια κοντα του εκτος απο 2 που ειναι πολυ μεγαλυετρα του..... του μιαλμε πολυ για τη διαφορα μικρου μεγαλου αλλα και αυτος ειναι μικρος δεν τα αντιλαμβανεται ολα...στην αρχη ειχαμε θεμα με την συμπεριφορα του προς την μικρη τωρα ομως ειναι πολυ καλος μαζι της,την φιλαει την αγαπαει και της κανει πολλες αγκαλιτσες....φυσικα δεν υπαρχει περιπτωση να δωσω μπιμπερο ουτε πιπιλα απλα τον βλεπω που την κοιταει :shock:ετσι....με δυσκολευουν τα χερακι στο στομα...εχω αδιαφορησει,εχω εξηγησει αλλα τιποτα...και μια ερωτηση υπαρχει περιπτωση να βλεπει εφιαλτες του τυπου να κραταμε την μικρη αγκαλια κλπ;;;μια φορα τον ακουσα νυχτιατικα να λεει...μαμα που εισαι;;;;οσι μωλο....τον εχω εγω ολη την ημερα και μονο οταν ειμαστε πολυ μακρια ειναι ηρεμος.παντως σε ευχαιστω θα ειμαι σταθερη ευχομαι συντομα να επανελθουμε.

 

εννοειται οτι στον υπνο του βλεπει διαφορα επεξεργαζομενος ολο αυτο που βιωνει, το οσι μολο που μονολογει μπορει να αφορα τον εαυτο του ξερεις, οτι αυτος δεν ειναι πια μωρο,,καπου παλινδρομει για να ξαναεχει τη σχεση που ειχε μαζι σου ως μωρακι και ταυτιζομενος με το πιο μωρο και καπου αντιδρα, οσι μολο, γιατι ολο αυτο τον παει πισω και τον αγχωνει,

 

ο μπαμπας οσο μπορει παρον κι οταν τον καλει την νυχτα να πηγαινει μην τον μαλωνεται, κι αν φωναζει εσενα παλι ο μπαμπας να πηγαινει, δραστηριοτητες που τον αφορουν επαφες με μεγαλυτερα παιδια και αναλογες δραστηριοτητες, να ταυτιστει με το παρον του και το μελλον το προσεχες οχι με το παρελθον, βαλτε και στο προγραμμα τον παιδικο θα δεις ποσο θα τον εξελιξει

 

επισης εγω ειμαι αρνητικη στο να βαζουμε τα μεγαλυτερα να ασχολουνται με την φροντιδα του μπεμπη βοηθωντας την μαμα και καλα συμμετεχοντας, νομιζω οτι αυτο τα κανει να παλινδρομουν πιο πολυ και τα βαζει σε ενα ρολο μητρικο που δεν ειναι δικος τους, να φροντιζουν τα παιχνιδια τους το δωματιο τους το σκυλακι τους το γατακι τους ναι αλλα οχι το μωρακι της μαμας και του μπαμπα,, εκεινα πρεπει να εχουν τις ασχολιες της ηλικιας τους

[Μαρια2010]

 

ο μπαμπας οσο μπορει παρον κι οταν τον καλει την νυχτα να πηγαινει μην τον μαλωνεται, κι αν φωναζει εσενα παλι ο μπαμπας να πηγαινει, δραστηριοτητες που τον αφορουν επαφες με μεγαλυτερα παιδια και αναλογες δραστηριοτητες, να ταυτιστει με το παρον του και το μελλον το προσεχες οχι με το παρελθον, βαλτε και στο προγραμμα τον παιδικο θα δεις ποσο θα τον εξελιξει

 

Σημερα πηγαμε στην μικρη και μου λεει..μαμα εγω ειμαι μεγαααααλοςςςςςς αι το τονιζει η ειρηνουλα ειναι μωλοοοοοοοοοο και παλι το τονιζει,του λεω ναι αγορι μου αι γιαυτο δεν βαζουμε τα χερακια στο στομα και μου λεει ναι .....μετα απο λιγο την βλεπει και τσουπ στο στομα,ε δεν εδωσα σημασια το περασα στο ντουκου και σε μια φαση βλεπω που κοιταει μονος τα χερακια,τα σκουπισε και δεν τα ξαναεβαλε....απο το πρωι ειμαστε εξω εχει φτιαξει ο καιρος εδω και ειμαστε στα παρκα και ειναι μια χαρα ,αλλο παιδι...τι να πω..υπομονη τι αλλο.