Μετά από την 1η εβδομάδα προσαρμογής ήρθε το δράμα!

[ΑΦΡΟΔΙΤΑΚΙ]

Η κόρη μου 2 ετών και 3 μηνών, άρχισε φέτος παιδικό. Μέχρι τώρα ήταν με την μαμά μου όπως και η μεγάλη η κόρη μου. Την πρώτη εβδομάδα πήρα άδεια από την δουλειά και την άφηνα μία ώρα την πρώτη μέρα, 2 ώρες την δεύτερη κτλ. Όλα μια χαρά, ειδικά τις πρώτες μέρες ούτε καν με χαιρετούσε!

Από εχθές μόλις αφήσαμε την μεγάλη στο νηπιαγωγείο και στρίψαμε στον δρόμο του παιδικού άρχισε το κλάμα. Έμεινα για 5 λεπτά μαζί της στον παιδικό αλλά μετά την πήρε η παιδαγωγός και έμεινα έξω για να ακούω τι γίνεται. Μετά από 5 λεπτά σταμάτησε. Σήμερα άρχισε να κλαίει πριν της βάλω τα παπούτσια στο σπίτι και με τράβαγε από το πόδι και έλεγε ΄΄μαζί σου, μαζί σου΄΄. Της εξήγησα πως ο μπαμπας και η μαμά δουλεύουν και πως θα έρθουμε να την πάρουμε το μεσημέρι αλλά τίποτα. Μετά φώναζε γιαγιά μου γιαγια μού. Σήμερα είχε γατζωθεί από τον λαιμό μου και η κυρία της την τράβηξε με το ζόρι από πάνω μου. Μετά από 2 λεπτά σταμάτησε. Μας είπε η παιδαγωγός πως μετά το κλάμα δεν μας ζητάει και δεν ξανακλαίει.

 

Την Δευτέρα συγκάηκε αρκετά γιατί έκανε κακά της στην λεκάνη και η παιδαγωγός νόμιζε πως έκανε τσίσα και δεν την σκούπισε και έτσι γύρισε σπίτι με το βρακί της καταλερωμένο... Νομίζω πως άρχισε να συνειδητοποιεί πως θα πηγαίνει εκεί κάθε μέρα και δεν της αρέσει γιατί ο παππούς και η γιαγιά της έκαναν όλα τα χατήρια.

Τι λέτε κι εσείς; Πως αλλιώς να της το εξηγήσω; Ο άντρας μου σκέφτηκε μήπως την πάω για πέντε λεπτά στις κούνιες (αν προλαβαίνω) και μετά παιδικό.

[linav]

Και εμείς τις πρώτες μέρες είχαμε πολλά κλάματα αλλά πλέον συνήθισε και κλαίει για λίγο στην αρχή μόλις την αφήνω. Μετά από 5 λεπτά μου λένε ότι σταματάει και είναι μια χαρά, οπότε μην ανησυχείς και συ, πιστεύω ότι θα το ξεπεράσει σιγά-σιγά. Πάντως όσο και οι παππουδογιαγιάδες να κάνουν τα χατήρια, ο παιδικός είναι σίγουρα καλύτερος από το περιβάλλον του σπιτιού, απασχολούνται τα παιδιά και μαθαίνουν να γίνονται και ανεξάρτητα.

[kourkoumpini]

Αν την πας στις κουνιες θα αρχισεις ασχημο χουι και δεν θα καθεται 5 λεπτα. σιγα σιγα θα προσαρμοστει. θα της λες καθε μερα τα ιδια. ισως η παιδαγωγος δεν επρεπε να την τραβηξει απο την αγκαλια σου. επισης αφου ειναι μεγαλη και μιλαει, να τη ρωτας αναλυτικα για τον παιδικο αμα περναει καλα, πως ειναι εκει με τα παιδακια κτλ για να βλεπεις αν θελει να καθεται γιατι δεν θελει να κατσει κτλ

[ΑΦΡΟΔΙΤΑΚΙ]

Κι εγώ αυτό πιστεύω για τις κούνιες γι'αυτό δεν το έχω κάνει ακόμη. Ούτε κι εμένα μου άρεσε που την άφησα έτσι..... Μετά από 2 λεπτά σταμάτησε το κλάμα, την άκουγα από έξω, αλλά δεν ξέρω τι να κάνω που γαντζώνεται πάνω μου σαν στρείδι.... Με το ζόρι κρατιέμαι να μην κλάψω εχθές και σήμερα....

Δεν μιλάει καλά και δεν μπορεί να μου πει τι δεν της αρέσει εκεί..... Είναι λίγα τα παιδάκια και η παιδαγωγός αξιαγάπητη και χαμογελαστή, τι να πώ!

Επειδή με την μεγάλη δεν είχα τέτοιο πρόβλημα, δεν ξέρω τι να της πω. Της εξήγησα πως δουλεύουμε και πως την αγαπάμε πολύ.΄

Η μαμά μου έχει φαγωθεί τώρα να την σταματήσω για να την κρατήσει και φέτος αλλά δεν θέλω, για να προσαρμοστεί. Διαφορετικά και του χρόνου τα ίδια θα έχουμε πάλι.

[magdoulini]

η παιδοψυχολογος στον παιδικο που παει ο γιος μου μας ειπε,

σταθερο προγραμμα ετοιμασιας για τα παιδακια καθε πρωι...εξηγουμε μονο μια φορα οτι πρεπει να πανε "στην δουλεια τους" οπως και ο μπαμπας και η μαμα και οτι τα καταλαβαινουμε οτι ισως εκει κουραζονται,αλλα δεν γινεται διαφορετικα και οτι οταν γνωριστουν με τα αλλα παιδακια θα κανουν πραγματακια μαζι και θα περνανε καλα...εννοειτε οτι ποτε δεν θα ταξεις κατι για να παει παιδικο και ουτε παιζει να το πας κουνιες και μετα σχολειο...το παιδι το αφηνεις χαμογελαστη και σταθερη και φευγεις χωρις να κοιταξεις πισω...παντα ομως του λες οτι το μεσημερι θα πας να το παρεις και οτι παντα θα πηγαινεις να το παρεις...ο διαλογος και οι διαπραγματευσεις μετα στο σπιτι απαγορευονται,ακομα και να σου λεει συνεχως δεν θελω αυριο να παω στο σχολειο,το αγνοεις χωρις να του απαντας...και μην περιμενεις να σου πει αν του αρεσει η αν περναει καλα ακομα και αν μιλουσε...ειναι πολυ μωρο για τετοιες απαντησεις...την μια μερα θα σου πει αυτο και την αλλη το αλλο...κανε υπομονη...θα προσαρμοστει...τωρα σε παιζει για να βρει που το παιρνει,μολις αντιληφθει οτι αυτη θα ειναι μια παγια κατασταση,τοτε θα ηρεμησετε...υπομονη λοιπον

[maria ampelokipi]

μήπως για κάποιο διάστημα να την πηγαίνει ο άντρας σου μήπως δεν γαντζώνεται πάνω σε αυτόν? Εννοώ δηλ ότι εσύ επειδή είσαι η μανούλα της ίσως είσαι πιο ευαίσθητη και αυτό το διαισθάνεται και γαντζώνεται πάνω σου, ενώ ίσως ο άντρας σου να την αφήνει πιο ψυχρά στο σχολείο, ώστε να απαγκιστρώνεται πιο εύκολα

[ΑΦΡΟΔΙΤΑΚΙ]

Αυτό δεν γίνεται γιατί ο άντρας μου δουλεύει 7 με 3 για να τις παίρνει μετά την δουλειά. Εγώ δουλεύω 9 με 6, οπότε εγώ τις αφήνω τα πρωινά.

Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις.

Έχεις δίκιο για το τάξιμο, είναι σαν δωροδοκία ενώ πρέπει να καταλάβει πως θα μένει εκεί μέχρι το απόγευμα. Εχθές και σήμερα έφυγα σταθερή και χωρίς να κοιτάω πίσω αλλά όχι χαμογελαστή.....

Θα ξεκινήσω αυτό που μου έγραψες, θα λέω μία φορά ο μπαμπάς και η μαμά δουλεύουν και μετά πως θα έρθουμε να την πάρουμε πίσω το μεσημέρι και τίποτα άλλο.

Για να δούμε!

[Aeriko]

Συμφωνώ με την magdoulini και συμπληρώνω: δεν καθυστερούμε κατά την είσοδ0 και παράδοση Όσο παρατείνεις τη διαμονή σου εκεί (συζήτηση με παιδαγωγό ας πούμε) τόσο αναπτερώνεται το ηθικό τους και βεντουζάρουν παραπάνω!

[mama tou kostantinoulh]

Λοιπον και εγω αντιμετωπίζω αυτο το θεμα ενώ την 1η εβδ. κλαιγαμε, τη 2η τελεια ειχε καταχαρει με το σχολειο, τώρα την 3η εβδ. με πηραν τηλ. να τον παρω γιατι κλαιει. Και επιστρεψαμε στη φαση της προσαρμογής 2-2.30 ώρες τη μερα. Και φοβαμαι αν θα προλαβει να προσαρμοστει γιατι σε 2-3 εβδ. το πολυ θα εχω γεννησει....και φτου και απο την αρχη γιατί ολο και κάτι θα βγαλει λογω ζηλειας.

[PASOUMI]

η παιδοψυχολογος στον παιδικο που παει ο γιος μου μας ειπε,

σταθερο προγραμμα ετοιμασιας για τα παιδακια καθε πρωι...εξηγουμε μονο μια φορα οτι πρεπει να πανε "στην δουλεια τους" οπως και ο μπαμπας και η μαμα και οτι τα καταλαβαινουμε οτι ισως εκει κουραζονται,αλλα δεν γινεται διαφορετικα και οτι οταν γνωριστουν με τα αλλα παιδακια θα κανουν πραγματακια μαζι και θα περνανε καλα...εννοειτε οτι ποτε δεν θα ταξεις κατι για να παει παιδικο και ουτε παιζει να το πας κουνιες και μετα σχολειο...το παιδι το αφηνεις χαμογελαστη και σταθερη και φευγεις χωρις να κοιταξεις πισω...παντα ομως του λες οτι το μεσημερι θα πας να το παρεις και οτι παντα θα πηγαινεις να το παρεις...ο διαλογος και οι διαπραγματευσεις μετα στο σπιτι απαγορευονται,ακομα και να σου λεει συνεχως δεν θελω αυριο να παω στο σχολειο,το αγνοεις χωρις να του απαντας...και μην περιμενεις να σου πει αν του αρεσει η αν περναει καλα ακομα και αν μιλουσε...ειναι πολυ μωρο για τετοιες απαντησεις...την μια μερα θα σου πει αυτο και την αλλη το αλλο...κανε υπομονη...θα προσαρμοστει...τωρα σε παιζει για να βρει που το παιρνει,μολις αντιληφθει οτι αυτη θα ειναι μια παγια κατασταση,τοτε θα ηρεμησετε...υπομονη λοιπον

 

Ax και μενα τα ιδια μου ειπαν. Και οτι το πρωι τον "πετας" μεσα και φευγεις χωρις πολλα πολλα και χρονοτριβες και μπλα μπλα με τη δασκαλα, μεχρι να προσαρμοστει.

Και οτι το απογευμα εμας δεν μας ειπαν να μην του απανταμε αλλα οταν λεει δεν θελω να ξαπαναω κλπ κλπ να του το γυριζουμε στο θετικο οτι αφου περνας καλα εκει, και παιζετε τοσο ωραια και γενικα να το παιζεις τρελη.

Και το βασικο, να του δειχνεις εσυ σιγουρη και πολυ χαρουμενη οτι παει παιδκο σταθμο και ποτε να μην εχεις στεναχωρημενο ή κακομοιρο υφος οταν το αφηνεις.

Υπομονη και θα στρωσουν ολα!

[citron]

Μόλις πηγε να προσαρμοστει ο δικός μου, τσουπ και η ίωση και αντε παλι απο την αρχη. Σημερα μου λεει "μαμα, μ'άρέσει το σχολείο αλλα αυτο που κανεις, να με αφήνεις μονο μου, ειναι πολυ κακό". Τι να του πεις, εχει και μια λογική

Θα περάσει ομως. Καλη δύναμη και υπομονη σε όλους!

[mamavasia]

να μπω και εγώ στο team....ενώ με την πρώτη κόρη μου δεν είχα κανένα θέμα...τώρα η δεύτερη κόρη μου 2,5 χρονών δεν θέλει να πάει σχολείο...την πρώτη εβδομάδα στην προσαρμογή της άρεσε πάρα πολύ και δεν είχαμε κανένα πρόβλημα...τώρα κάθε πρωί που ξυπνάμε ντυνόμαστε και μόλις πάρω την τσάντα και ανοίξω την πόρτα αρχίζει να κλαίει...τησ εξηγώ και εγώ ότι οι μεγάλοι δουλεύουν και τα παιδιά πάνε σχολείο αλλά δεν ξέρω κατά πόσο το δέχεται....Πάντως και εμένα μόλις πάει σχολείο σταματάει να κλαίει...Επίσης μέσα στην ημέρα μου πετάει που και που "δεν θέλω να πάω σχολείο" και της απαντώ χαμογελαστά "ότι το σχολείο είναι ωραίο έχει παιδάκια να παίξεις και ωραία παιχνίδια".

 

Σήμερα της αγόρασα παππούτσια με φωτάκια και της είπα ότι τα πήραμε μαζί με την δασκάλα και να μην κλαίει πια όταν πηγαίνει σχολείο γιατί τα καινούργια παππούτσια θέλουν να πάνε σχολείο να παίξουν και αυτά ....για να δω θα πιάσει αυτό το κόλπο.

[sissie]

Ας μπω κι εγώ στο club... Η κόρη μου 2 χρονών και 3 μηνών άρχισε πριν 1 εβδομάδα παιδικό. Τις πρώτες ημέρες που πήγαινε για 2 ώρες όλα καλά. Τώρα που ξεκινήσαμε κανονικά, κλαίει τη στιγμή που μπαίνει στο λεωφορειάκι. Να έρθεις κι εσύ μαμά, μου λέει, κολλάει πάνω μου και γενικά δεν θέλει να μπει μέσα. Μετά όμως σταματάει αμέσως και όπως μου λέει η δασκάλα της, εκεί δεν κλαίει ξανά. Επίσης και το πρωί που ετοιμαζόμαστε κλαίει λιγάκι και κάνει τις διαπραγματεύσεις της, του στυλ "δεν θέλω να πάω σχολείο, είναι κακό το σχολείο, φοβάμαι, κλπ". Προσπαθώ να είμαι ψύχραιμη, να δείχνω γενικά σταθερή και χαρούμενη την ώρα που την αποχωρίζομαι, άσχετα αν μέσα μου θέλω να τρέξω να την πάρω αγκαλιά και να μην την αφήσω Χθες το απόγευμα μου είπε "εγώ μαμά έκλαιγα στο σχολείο", "δεν πειράζει αγάπη μου", της είπα εγώ, "αν κλαις λίγο δεν πειράζει, όλα τα παιδάκια κλαίνε λίγο αλλά μετά σταματάνε". Της έκανε τρομερή εντύπωση που της είπα ότι δεν πειράζει που έκλαψε, ίσως είχε στο μυαλουδάκι της ότι είναι κακό που κλαίει ή ότι είναι κάτι που δεν πρέπει να κάνει. Σήμερα ήταν πιο ήρεμη το πρωί που την άφησα και όταν γύρισε το μεσημέρι μου είπε "μαμά έκλαιγα πάλι λίγο αλλά δεν πειράζει ε;" Τι να πω, προφανώς θέλει υπομονή μέχρι να συνηθίσουν τα παιδάκια μας την νέα μεγάλη αλλαγή που μπήκε στη ζωή τους, όπως άλλωστε κάθε καινούριο που βιώνουν... Κουράγιο λοιπόν μανούλες

[mamavasia]

εμένα το κόλπο με τα παπούτσια δεν έπιασε...σήμερα την πήγα κάτω να περιμένουμε, το σχολικό και με το που το άκουσε να έρχεται άρχισε να κλαίει, εγώ της μίλαγα ήρεμα και χαμογελαστά και την έδωσα στην δασκάλα....

 

πάντως εγώ δεν έχω σκοπό να το συνεχίσω αυτό το πράγμα αν δω ότι συνεχίζει να κλαίει και τον άλλο μήνα θα την σταματήσω, αν και όλοι μου λένε να μην πισογυρίσω, εγώ το σκέφτομαι πλέον σοβαρά...εσείς τι λέτε?

[katerina1981]

να μην πισωγυρισεις!

εχω κι εγω μια κορη 27 μηνων!ξεκινησαμε παιδικο εδω κ 4 μερες!σημερα ηταν η πρωτη μερα με κλαματα να μην παει σχολειο!!!!!!!!!ειμαι δασκαλα κ εχω ζησει τετοια παιδακια στην πρωτη ταξη! μεσ στην ταξη το 99%των περιπτωσεων σταματανε να κλαινε!!!! Κ μετα απο κανενα μηνα ολα ειναι μια χαρα. θελει υπομονη!!! Ως δασκαλα τα εβλεπα αλλιως τα πραγματα. Ως μανα σημερα γυρισα σπιτι κ εκλαιγα... Αλλά ξερω οτι θελει δυναμη κ υπομονη κ ολα θα φτιαξουν!!!!!!! Το ξερω γιατι το εχω ζησει!!!!!!!!!!!

[mamavasia]

Στην πρώτη μου κόρη δεν είχα κανένα θέμα προσαρμογής, τώρα με την μικρή τα βρήκα σκούρα...θα δείξει ο χρόνος

[mama tou kostantinoulh]

να μην πισωγυρισεις!

εχω κι εγω μια κορη 27 μηνων!ξεκινησαμε παιδικο εδω κ 4 μερες!σημερα ηταν η πρωτη μερα με κλαματα να μην παει σχολειο!!!!!!!!!ειμαι δασκαλα κ εχω ζησει τετοια παιδακια στην πρωτη ταξη! μεσ στην ταξη το 99%των περιπτωσεων σταματανε να κλαινε!!!! Κ μετα απο κανενα μηνα ολα ειναι μια χαρα. θελει υπομονη!!! Ως δασκαλα τα εβλεπα αλλιως τα πραγματα. Ως μανα σημερα γυρισα σπιτι κ εκλαιγα... Αλλά ξερω οτι θελει δυναμη κ υπομονη κ ολα θα φτιαξουν!!!!!!! Το ξερω γιατι το εχω ζησει!!!!!!!!!!!

 

Και πόσο καιρό παιρνει συνηθως για να συνηθίσουν? Γιατί εμεις πάμε 3η εβδ. Και γιατί ενώ στην αρχη ειχαμε κλαματα, μετά μας αρεσε πολύ, τώρα παλι κλαματα? Κουλο δεν ειναι? Και σίγουρα κανεις δεν τον εχει πειράξει και οι δασκάλες τον κανακεύουν πολύ...Λέτε να καταλαβε οτι απλά αυτο ειναι το νεο του προγραμμα και οι τελος πια τα πρωινα με τη γιαγια και τον παππου?

[mantarini]

Ουφ βρε κορίτσια...κι εγώ χάλια είμαι..Μόλις γύρισα απτον παιδικό και κλαίω. Η κόρη μου είναι 2,5 χρονών. Ξεκινήσαμε μια χαρά ουτε που κοιτούσε να με χαιρετήσει. Τρίτη βδομάδα τώρα όλα πολυ καλά, μέχρι χτες που την πήρα. Δεν μου έδειξε καμια δυσφορία, η δασκάλα μου είπε οτι λερώθηκε αλλα δεν πειράζει. Στο σπίτι είδα τις αλλαξιές της και είχε κανει τσισα 2 φορές επάνω της!! Ενώ εδώ κι έναμιση μήνα δεν κα΄νουμε τσίσα πάνω μας, ουτε καν το βράδυ στον υπνο της!!!!! Σήμερα απο το πρωι ηταν με κλάματα. Δεν θελω να παω σχολείο δεν θελω να παω σχολείο......Το γιατί δεν το λέει φυσικά. Όταν την πήγα την πήρε η νηπιαγωγός αγκαλιά και την πήρε μέσα. Μου είπε απλά να την πάρω μια ώρα πιο νωρίς.... τι να πω;;; Εχω καταφαρμακωθεί....

[mamavasia]

Εμένα σήμερα η κόρη μου μπήκε πρώτη φορά στο σχολικό χωρίς κλάματα και εχτές το έφαγε όλο το φαγητό της στο σχολείο...Διαπίστωσα τελικά ότι έκλαιγε λόγω του άγχους αποχωρισμού απο την μαμά....εχτές με το που γύρισε απο το σχολείο με αγκάλιαζε και μου έλεγε πόσο πολύ με αγαπάει και ότι της έλειψα...έτσι λοιπόν απο εχτές συνέχεια της έλεγα με ήρεμο τρόπο ότι το σχολικό σε φέρνει πάντα στην μαμά και να μην ανησυχείς, ότι την αγαπώ πολύ και κάθε μέρα θα την περιμένω να γυρίσει κλπ.....επίσης εκμεταλλεύτηκα το γεγονός ότι είχε φάει όλο το μεσημεριανό της και όπως παίζαμε μου τράβαγε το χέρι και της έλεγα "πολύ δύναμη έχεις, είδες που έφαγες στο σχολείο πόσο δυνατή είσαι τώρα"....

 

Σήμερα το πρωί λοιπόν πριν κατέβουμε είχε βουρκώσει και μου έλεγε πότε θα γυρίσω σπίτι και της εξήγησα με χαμόγελο ότι θα πάς σχολείο που έχει πολλά παιδάκια να παίξεις, να φάς και να περάσεις ωραία και η μαμά θα σε πριμένει μετά να σε φέρει το σχολικό...και τελικά κατέβηκε χωρίς κλάματα...Για να δούμε απο Δευτέρα!

[citron]

Σήμερα, 1 ώρα πριν φύγουμε άρχισε "Μαμα, δεν θελω να παω σχολείο, να μεινουμε μαζι. Δεν θελω τα αλλα παιδακια και τις δασκάλες". Οπως ηταν φυσικο, φτασαμε στο σχολειο με κλαματα και δράματα και οταν τον πήρανε οι δασκάλες του ηταν τραγωδία. Κλαματα, φωνές....Περιμένω να τον παρω στις 12 και δεν τολμω να παρω τηλέφωνο γιατι μου ειπανε οτι αμα κλαιγανε πολυ θα με επαιρναν αυτοι και φοβάμαι μην λυγισω και παω να τον παρω πιο νωρις.

 

Παντως επειδη αρχισε στο συγκεκριμένο παιδικο μια εβδομάδα μετα απο το κανονικό ειχα την ευκαιρια να ειμαι μαζι του και να βλεπω και την προσαρμογη απο τα αλλα παιδακια. Οσα κλαιγανε την πρωτη εβδομαδα τωρα τα βλεπω χαρουμενα να παιζουνε και να συμμετεχουνε. Αχ, ποτε θα γινει αυτο και σε εμας?

[Aeriko]

Δεν ξέρω αν σας παρηγορεί αλλά εμείς συνεχίζουμε στον ίδιο παιδικό από 26 Αυγούστου! Ε σήμερα ήταν η πρώτη μέρα που μπήκε χωρίς κλάμα και γκρίνια παρόλο που απέξω μου έλεγε δεν θέλω! Τις προηγούμενες μέρες πραγματικά έχοντας κουραστεί απ' όλο αυτό την έδινα αποφασιστικά ενώ δύο μέρες τώρα παίρνουμε μαζί τις κατσαρόλες της γιατί αγόρασαν καινούργια κουζίνα στο σχολείο αλλα όχι τα εξαρτήματα οπότε πάμε τα δικά μας για να παίζει και να μαγειρεύει με τους φίλους της... Σήμερα βούτηξε τη σακούλα έκανε ένα σλάλομ να ξεφύγει απο την παιδαγωγό και μπήκε μέσα ενώ εγώ αστειευόμουν με την παιδαγωγό της: "Μη μας πιάσεις θέλουμε να πάμε παίξουμε' χαχαχα και μπήκε...

 

Δεν έχω μεγάλες προσδοκίες... Ξέρω ότι μεσολαβεί ΣΚ και ότι Δευτέρα ξεκινάμε από την αρχή αλλά εύχομαι να έγινε η αρχή!

[ZOYZOYNIA]

Γειά σας & από εμένα...

έχω ένα γιο 3 1/2 ετών & ξεκινήσαμε φέτος παιδικό. από την πρώτη μέρα έδειξε πολύ ευχαριστημένος & η δασκαλά ενθουσιασμένη με την καλή του προσαρμογή. εδώ & 2 μέρες όμως βγάζει επιθετικότητα στα άλλα παιδιά, με αποτέλεσμα να τσιμπάει & σήμερα να δαγκώσει. δεν ξέρω αν το άλλο παιδί "προκάλεσε" μια τέτοια αντίδραση από το δικό μου, δε ρώτησα γιατί αυτόματα θα δικαιολογήσω τον μικρό μου & δεν έχω τέτοιο σκοπό. ειλικρινά δεν ξέρω τι να κάνω. προσπάθησα να του εξηγήσω, αλλά αντέδρασε & τότε ξέφυγε η κατάσταση

θέλω να το λύσω άμεσα & για το δικό μου παιδί, αλλά & γιατί σκέφτομαι τις άλλες μαμάδες που θα δουν τα παιδιά τους πληγωμένα (ξέρω ότι είναι εγωιστικό, αλλά ξέρω ότι έχουν & δίκιο). λέω να πάω σε παιδοψυχολόγο, ισως είναι νωρίς, αλλά θέλω να σταματήσει ΤΩΡΑ.

να πω ότι το έκανε & παλαιότερα, αλλά με προσπάθεια το σταμάτησε, τώρα θα είναι πιο δύσκολο όμως

[katerina1981]

Γειά σας & από εμένα...

έχω ένα γιο 3 1/2 ετών & ξεκινήσαμε φέτος παιδικό. από την πρώτη μέρα έδειξε πολύ ευχαριστημένος & η δασκαλά ενθουσιασμένη με την καλή του προσαρμογή. εδώ & 2 μέρες όμως βγάζει επιθετικότητα στα άλλα παιδιά, με αποτέλεσμα να τσιμπάει & σήμερα να δαγκώσει. δεν ξέρω αν το άλλο παιδί "προκάλεσε" μια τέτοια αντίδραση από το δικό μου, δε ρώτησα γιατί αυτόματα θα δικαιολογήσω τον μικρό μου & δεν έχω τέτοιο σκοπό. ειλικρινά δεν ξέρω τι να κάνω. προσπάθησα να του εξηγήσω, αλλά αντέδρασε & τότε ξέφυγε η κατάσταση

θέλω να το λύσω άμεσα & για το δικό μου παιδί, αλλά & γιατί σκέφτομαι τις άλλες μαμάδες που θα δουν τα παιδιά τους πληγωμένα (ξέρω ότι είναι εγωιστικό, αλλά ξέρω ότι έχουν & δίκιο). λέω να πάω σε παιδοψυχολόγο, ισως είναι νωρίς, αλλά θέλω να σταματήσει ΤΩΡΑ.

να πω ότι το έκανε & παλαιότερα, αλλά με προσπάθεια το σταμάτησε, τώρα θα είναι πιο δύσκολο όμως

 

Απο την εμπειρια μου (ως δασκαλα) να σου πω οτι τα παιδια που χτυπανε δε σταματανε σχεδον ποτε (κατα την παιδικη ηλικια)...Κ επισης να σου πω οτι αν εσυ τον χτυπας για να μη χτυπαει ... δεν καταφερνεις τιποτα! "χωρις πρεξηγηση" δεν ξερω αν συμβαινει αλλα αν συμβαινει να ξερεις ειναι λαθος! οι γονεις πολλες φορες απορουν γιατι τα παιδια τους χτυπανε τα αλλα, νομιζοντας οτι η ξυλια στον πωπο που δινουν ειναι αθωα, κ μπορει π.χ. το παιδι τους να γελαει οταν συμβαινει αρα δεν εγινε κ τιποτα κακο κ τετοια! Δε μιλαω για σενα προσωπικα απλα μιλαω γενικα ... μη με παρεξηγησεις! Αν το παιδι σου θες να μη χτυπαει να πας σε ειδικο κι εσεις μαζι με τον μικρο! Πρεπει κι η δικη σας συμπεριφορα να αλλαξει για να αλλαξει κ του μικρου! Βεβαια να ξερεις ολα τα παιδακια χτυπανε! Ειναι ο τροπος τους να βγαλουν το θυμο τους! Το θεμα ειναι ποτε γινεται, για οποιο λογο, ποσο συχνα... κ πολλα αλλα που παιζουν ρολο για να καταλαβεις αν η συμπεριφορα του παιδιου σου ειναι προβληματικη ή οχι. Μια συζητηση με παιδοψυχολογο θα ελυνε πολλες αποριες!!!!

[katerina1981]

Εμεις παλι κοριτσια, η κατασταση μας ειναι δυσκολοτερη μερα με τη μερα! Ολο το απογευμα το μονο που μου λεει ειναι οχι σχολειο...κ ειναι ετοιμη να κλαψει!!!! Το πρωινο τραγικο βεβαια θεαμα γινεται τραγικοτερο καθε μερα! Θεε μου που θα βρω υπομονη να περασουν οι μερες????? Γυρναω σπιτι κ κλαιω!!! Αν κ ξερω μεσα μου οτι θα περασει!!! Αλλα δεν αντεχω!! Δε σκεφτομαι βεβαια να σταματησουμε, αλλα ειμαι ρακος!!!! Δεν εκανε κ τσισακια στο σχολειο κ πηρα τη δασκαλα της να βρουμε τροπο να λυσουμε το θεμα κ μου ειπε κ οτι ειναι δυσκολα με τη Μαριλενα γιατι συνεχεια κλαιει κ με ζηταει... κ με αποτελειωσε!!! Ελεγα οτι τουλαχιστον στην ταξη θα με ξεχνουσε κ θα διασκεδαζε... αλλα...χαλια! χαλια! χαλια!!! πως θα αντεξω????????????

[katerina1981]

Οσα κλαιγανε την πρωτη εβδομαδα τωρα τα βλεπω χαρουμενα να παιζουνε και να συμμετεχουνε. Αχ, ποτε θα γινει αυτο και σε εμας?

 

Αχ...ποτε????????????????????????????????????????????????????????????