Τσακωμοί σοβαροί στις σχέσεις

[elenigmn]

Δεν έχω που αλλού να μιλήσω, να τα βγάλω από μέσα μου. Σε γενικές γραμμές έχω μία πολύ ευτυχισμένη οικογένεια. Έαν άντρα που με λατρεύει και έναν άγγελο 15 μηνών. Υπάρχουν όμως μέρες που οι τσακωμοί μας είναι πολύ έντονοι. Πάντα σε απόσταση από το μωρό κι αν τύχει να είναι μπροστά, τσακωνόμαστε με ... χαμόγελα!!! Από την αρχή της σχέσης μας ο άντρας μου ήτανε ο νευρικός, που άμα θύμωνε με κάτι, έπρεπε να εξαφανιστείς από μπροστά του και να το συζητήσεις μαζί του όταν αυτός ήθελε. Εγώ δεν λειτουργώ έτσι, αλλά ως πολύ πιο ήπιος χαρακτήρας έκανα πάντα πίσω και ακολουθούσα τα θέλω του. Μαζεύεις όμως, μαζεύεις, μαζεύεις και μετά ξεσπάς για εντελώς ηλίθια πράγματα και χάνεις και το δίκιο σου. Το χτεσινό περιστατικό με έβγαλε από τα ρούχα μου. Πριν 3 μήνες έβγαλα δίπλωμα οδήγησης, και πριν μία εβδομάδα περίπου πήρα αμάξι (μεταχειρισμένο). Όδηγάω καλά και σωστά όπως μου έχουνε πει. Όταν όμως μπαίνω με τον άντρα μου στο αμάξι αρχίζουν τα "όχι,μη, πρόσεχε, γιατί έστριψες από εδώ?, πατινάρεις την 2α..." και όλα αυτά τα ωραία που σίγουρα έχετε ακούσει σε μία παρόμοια περίπτωση. Έτσι, λοιπόν, εχτές πη΄γαμε για φαι το βράδυ, και ξεκινώντας δεν έκανα αναστροφή, και έκανα έναν κύκλογια να βγω στον δρόμο. Και τι δεν άκουσα " Καλα, τόσα χιλιόμετρα κάνεις παραπάνω κάθε μέρα για να πας στη δουλειά σου? Τι νομίζεις το αμάξι φθορά δεν έχει? Αλλά βέβαια, το αυγό στον κ@@@, σε μένα μπαίνει οικονομικά δεν μπαίνει σε σένα..." Πολύ απλά του λέω: Έκανα κάτι τόσο λάθος, και τόσο επικίνδυνο για να τα ακούω όλα αυτά? και μόλις μου ξαναλέει για το αυγό στον κ@@@, παιδιά μου γυρνάει το μυαλό!!! Του λέω "γιατί δηλαδή τι τόλμησα και έκανα? έκανα κύκλο? " Παιδιά μου βγήκε τέτοια ειρωνεία(λάθος μου το ξέρω) αλλά δεν άντεχα άλλο. Λες και εγώ κάθομαι όλη μέρα με τα πόδια ψηλά. Λες και δεν δουλεύω, δεν κουράζομαι και δεν προσφέρω τίποτα. Τα έξοδα μου, τα προσωπικά μου είναι σε μηδενικές τιμές,με ειλικρίνεια 100% σε μηδενικές τιμές, και ένα μεροκάματο καθημερινό μια χαρά το βγάζω με εξαίρεση λίγες μέρες το χρόνο. Τα έξοδα του σπιτιού δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος να τα κάνει πιο οικονομικά από μένα. Παλιά διαχώριζα κάπως στο μυαλό μου τα χρήματα που βγάζουμε γιατί ο άντρας μου έβγαζε πολλά περισσότερα από μένα πάντα και μου έκανε καβγά για το θέμα αυτό, και τώρα μόνο αυτός ζορίζεται. Το αποτέλεσμα κατεβαίνει από το αμάξι φωνάζοντας, βαράει την πόρτα και ξεκινάει να γυρίσει με τα πόδια. Και μένω εγώ πίσω με ένα μωρό να κλαίει στο πίσω κάθισμα που τρόμαξε εννόειτε από την πόρτα να γυρνάω σπίτι μόνη μου.

Δεν ξέρω τι με θυμωσε πιο πολύ. Με θύμωσε το ότι τρόμαξε το παιδί? Με θύμωσε ότι με είπε ουσιαστική άχρηστη? ή με θύμωσε η αδικαιολόγητη αντίδραση του ανθρώπου που παντρεύτηκα και το έκανε αυτό στα 31 του. Δηλαδή στα 40 τι θα γίνει?Θα πάθει εγκεφαλικό?

[goody]

Παλιά διαχώριζα κάπως στο μυαλό μου τα χρήματα που βγάζουμε γιατί ο άντρας μου έβγαζε πολλά περισσότερα από μένα πάντα και μου έκανε καβγά για το θέμα αυτό, και τώρα μόνο αυτός ζορίζεται.

 

Τι εννοεις σου εκανε καβγα για αυτο? Σου εκανε καβγα που δεν εβγαζες πιο πολλα λεφτα?

Βασικα η αναστροφη ειναι εννοειται μια χαζη αφορμη, ειναι προφανες οτι ο αντρας σου δεν τα εχει ακριβως μαζι σου αλλα περισσοτερο με τον εαυτο του ή με τις οικονομικες ευθυνες και δυσκολιες που τον βαραινουν και τον αγχωνουν.

Το συζητησατε μετα?

Οπως και να εχει, δεν ειναι σωστο να ξεσπαει τα νευρα του και το αγχος του επανω σου, ουτε να υποτιμα την προσφορα σου στο σπιτι σας. Αφου ξερεις οτι ειναι νευρικος προσπαθησε εκεινη την ωρα να κρατιεσαι και να μην τσακωνεστε, αλλα μετα απο κανενα διωρο να κανετε μια συζητηση για το οποιο παραπονο ή θεμα προκυπτει ωστε να μην τα μαζευεις κι εσυ μεσα σου.

[Victwria]

Καλημέρα!

 

Δεν ξέρω πώς να σε παρηγορήσω και τι να σε συμβουλέψω...όπως λες και η ίδια "Από την αρχή της σχέσης μας ο άντρας μου ήτανε ο νευρικός, που άμα θύμωνε με κάτι, έπρεπε να εξαφανιστείς από μπροστά του και να το συζητήσεις μαζί του όταν αυτός ήθελε. Εγώ δεν λειτουργώ έτσι, αλλά ως πολύ πιο ήπιος χαρακτήρας έκανα πάντα πίσω και ακολουθούσα τα θέλω του." πράγμα που σημαίνει ότι ο χαρακτήρας του έτσι είναι κι έτσι τον αγάπησες! Το να προσπαθήσεις να τον αλλάξεις τώρα, είναι λίγο δύσκολο!Θα σε συμβούλευα κι εγώ το ίδιο με την goody, δηλαδή να το συζητάς όσο το δυνατό πιο σύντομα και να το λύνεις επί τόπου.Αλλιώς θα φθείρεις τη σχέση σας, διότι θα αφήνεις και τον εαυτό σου να φθείρεται!Κι αν αυτό δε σε πείθει, σκέψου το παιδάκι σου και σε τι περιβάλλον θέλεις να μεγαλώσει!Πάντως ούτε ο εγωισμός (του) ούτε οι οπισθοχωρήσεις (σου) θα βοηθήσουν την οικογένειά σας...καλώς ή κακώς η μέση οδός είναι η καλύτερη! Σου εύχομαι από καρδιάς να καταφέρεις να φέρεις την ισορροπία που τόσο χρειάζεσαι!

[elenigmn]

Εννοώ, ότι μου έλεγε ότι είμαστε μία οικογένεια, και έχουμε ένα ταμείο. Να μην διαχωρίζω τα χρήματα μου από τα χρήματα του. Και όσο για το "να το συζητάμε" αυτό μπορεί να γίνει ίσως μετά από 2 μέρες που θα έχει ηρεμήσει, ίσως. Το ότι το γνώριζα αυτό από την αρχή πριν να παντρευτώ μαζί του, είναι αλήθεια,ήμασταν μαζί και 7 χρόνια, αλλά δεν πίστευα ότι θα ήτανε τόσο δύσκολο. Τότε ήμουνα "γιουχου" χωρίς έννοιες στο κεφάλι μου, τώρα μετά τη δουλειά έχω σπίτι και παιδί, οι αντοχές μου δεν είναι τόσες πολλές, για να κάθομαι να περιμένω πότε θα ηρεμήσει από κάτι το οποίο εγώ θεωρώ εντελώς γελοίο. Τον άντρα μου τον λατρεύω δεν τίθεται θέμα σε αυτό απλά νοιώθω ότι ίσως αρχίζω να κουράζομαι.

[elenigmn]

Σε ευχαριστώ πολύ Victwria, να σαι καλά.

[goody]

Α οκ, γιατι εγω καταλαβα το αντιθετο για τα λεφτα.

Οταν ξεθυμωνει γινεται πιο λογικος τουλαχιστον? Να ζηταει καμια συγνωμη και να καταλαβαινει οτι ηταν παραλογος?

Γενικα το εχετε συζητησει για τα νευρα του?

Παντως μια κουβεντα και τωρα δεν θα σας βλαψει, να του πεις και οτι κουραζεσαι πιο πολυ τωρα με το παιδι και δεν μπορεις να εχεις την ιδια ανοχη με παλιοτερα στη νευρικοτητα του οποτε να κρατιεται κι εκεινος λιγο παραπανω και να τα φιλτραρει πριν μιλησει.

[elenigmn]

Το έχουμε συζητήσει για τα νεύρα του, και μου είπε πως έτσι τον γνωρίσα και αυτός που άλλαξε δεν είναι αυτός αλλά εγώ, που δεν αντιδράω με τον ίδιο τρόπο που αντιδρούσα και παλιότερα. Το αναγνωρίζει ως ελάττωμα του, προσπαθεί να το διορθώσει, το καταφέρνει για έναν μήνα και μετά πάλι τα ίδια. Για την κουβέντα συμφωνώ σε όλες τις περιπτώσεις τσακωμού , αλλά goody αν αυτό γίνει 2-3 μέρες μετά δεν καταντάει λίγο γελοίο? Καταρχας εμένα 2-3 μέρες μετά μου έχουν περάσει τα νεύρα, και έχω επανέρθει στην καθημερινότητά μου. Αν πάω να συζητήσω κάτι πριν να ηρεμήσει, μου λέει "αστο Έλενα, τώρα... Άστο" και αν επιμείνω μου λέει πως δεν τον σέβομαι...

[elenigmn]

Αυτοί είναι οι λόγοι που έχω πελαγώσει... Είναι η πρώτη φορά που τα αναφέρω κάπου, γιατί πραγματικά δεν βρίσκω λύση πουθενά, εκτός από το να το βουλώσω και να κάνω υπομονή, υπομονή, υπομονή...

[sporiklos]

Ας πούμε λοιπόν ότι κουράστηκες με τον οξύθυμο χαρακτήρα του άντρα σου και θέλεις και εσύ να αντιδράς στις φωνές και στα λόγια του. Τι πετυχαίνεις :

 

1.φθείρεις την σχέση σου και "χαλάς" τον γάμο σου

2. του δίνεις το δικαίωμα να σε κατηγορήσει δικαίως ότι άλλαξες τώρα τελευταία...έχεις γίνει πολύ νευρική.

3. μεγαλώνεις ένα νευρικό παιδί

 

Δεν ξέρω αν ισχύει με τον άντρα σου αλλά στο οικογενειακό μου περιβάλλον όσα άτομα έχουν τον χαρακτήρα του άντρα σου αν εξαιρέσεις τα ξεσπάσματα, τις υπόλοιπες ώρες γίνονται χαλί να τα πατήσεις. Εγώ για το συγκεκριμένο περιστατικό με το αυτοκίνητο επειδή δεν αντέχω την γκρίνια (των άλλων όχι την δικιά μου) θα του έλεγα "έχεις δίκιο μεγάλη βλακεία μου" και από μέσα μου θα έλεγα΄"μωρέ άδικο έχεις αλλά σιγά μην ανοίξω διάλογο μαζί σου" ( έτσι παρηγορώ λίγο και τον εγωισμό μου).Δοκιμασμένη μέθοδος και βοηθάει πολύ αρκεί να γίνεσαι πειστική (ότι δηλαδή όντως έχει δίκιο) γιατί εμένα μερικές φορές δεν με πιστεύει. Του φαίνεται παράξενο που ενώ τον κόντραρα τώρα τελευταία του ρίχνω συνέχεια δίκιο.:D:D

[elenigmn]

Δεν γίνεται και χαλί να τον πατήσεις, αλλά όταν δεν υπάρχουν αυτές οι προστριβές είμαστε απιστευτα ευτυχισμένοι. Αυτό έκανα μέχρι τώρα, απλά ενώ παλιά δεν απαντούσα ποτέ, τώρα από τα 10 που θα ακούσω στο δεκατο θα πω "εεε, φτάνει πια...". Έχεις δίκιο σε αυτό που λες. Κοίτα, δεν είπα ποτέ ότι εγώ είμαι Παναγίτσα, έτσι? Αυτή ίσως είναι η μόνη λύση, απλά είναι λίγο δύσκολο όταν οι έννοιες σου για χίλια πράγματα και το δίκιο σου έχουν χτυπήσει ταβάνι.

[sporiklos]

αξίζει όμως να προσπαθήσεις για τους 3 λόγους που σου ανέφερα πιο πάνω και κυρίως για το παιδάκι σου. Και αν και ακούγεται χαζό είναι πιο εύκολο όταν του λες ότι έχει δίκιο αλλά από μεσα σου τον αναιρείς. Εγώ όταν το κάνω νιώθω και ένα συναίσθημα ανωτερότητας ( το καβαλάω κανονικότατα) του τύπου δεν πέφτω στο επιπεδό σου (μην το καταλάβει όμως, αυτά είναι για εσωτερική κατανάλωση). Δοκίμασε το!!!

[elenigmn]

"εσωτερική κατανάλωση", καλόοοο. Ότι αξίζει , αυτό είναι σίγουρο...

[LA LATINA]

μονο ενα θα πω

αυτο το "ετσι τον γνωρισες ετσι τον αγαπησες" (κατσε τωρα και φατον) δεν ειναι απολυτα σωστο κατα τη γνωμη μου....γνωριζεις καποιον στα 22 σου πχ εισαι οεο, νομιζεις οτι θα αλλαξεις τον κοσμο ολο, οτι ολα ειναι ιδανικα.....μετα απο 7 χρονια μπορει να νομιζεις ακομα το ιδιο δε λεω

κανοντας ομως ενα παιδι, εχοντας ενα σπιτι, η κοπελα δουλευει κιολας, παιδια δεν ειναι ιδιες οι αντοχες....δε γουσταρει να το συζητησει σε 2 μερες που θελει ο μαγκας, θα σπασει ο εγκεφαλος της 2 μερες να περιμενει, θελει να το συζητησει αμεσα, τι θα γινει τωρα???

Κακα τα ψεμματα ολα απ τα χερια μας περνανε κοριτσια και οι αντοχη-ανοχη εξαντλειται

Εγω στην αρχη το εβρισα τοσο χαριτωμενο οτι ο αντρας μου μεχρι να παει στην κουζινα ξεχναει το ενα απ τα δυο πραγματα που του ειπες να φερει και ξαναρωταει πχ

και γενικως οτι ελεγα το ελεγα 10 φορες

τωρα με 2 παιδια που επισης ξαναρωτανε συνεχεια, για το ιδιο θεμα μπορω να παθω εγκεφαλικο!!

κανε αυτο που σου ειπε ο σπορικλος, λεγε αυτο που θελει να ακουσει, ειδικα με την οδηγηση πια αυτοι ειναι κι αλλος κανενας - ευτυχως εγω οδηγαω απ τα 14 και δεν τολμησε να πει τιποτα- και απο μεσα σου βρισε ρε παιδι μου..............για το παιδακι πιο πολυ!

[ΤΙΓΡΑΚΙ]

ή αυτο που λεω και εγω απο μεσα μου "αστον τωρα να τα πει,θελει να το παιξει λιγο αντρας":rolleyes:

 

χωρις πλακα τωρα,καταλαβαινω τι εννοεις γιατι και εγω με το καλο μου εχουμε τις εκρηξεις μας αλλα τελικα η ισορροπια ερχεται οταν δεν ριχνουμε λαδι στη φωτια.(στο λεω εγω που το κανω σπανια,αλλα οταν το κανω παντα ειμαι κερδισμενη)

εχεις δοκιμασει ποτε να αντιμετωπισεις με χιουμορ μια κατασταση;

δηλ εκει που κατεβηκε απο το αυτοκινητο και περπατουσε να πλησιαζες και να του ελεγες "ψιτ νεαρε πατε καπου να σας παω";)

και θα δεις που και αυτος θα μετριασει τις εκρηξεις του.

και μη ξεχνας το μωρο σας ειναι λιγο μικρο ακομα μεγαλωνοντας ολοι θα επανελθεται και θα βρειτε τις ισορροπιες σας καλυτερα,ο καθενας θελει το χρονο του.

απλα παλια τον νταντευες ενω τωρα δεν εχεις τη πολυτελεια του χρονου,παντως και εγω συμφωνω οτι η συζητηση μετα απο 2-3 μερες και εγω εχω ξεφουντωσει δεν εχει νοημα ειδικα αν ειναι κατι γελοιο.

[elenigmn]

Για ηλίθια θέματα ποτέ δεν έδωσα καμμία σημασία, αλλά όταν μου είπε για τα οικονομικά μου γύρισαν τα λαμπάκια. Μπορεί να μην το είπε τυπικά αλλά ουσιαστικά μου είπε πως δεν προσφέρω κάτι εγώ στην οικογένεια ουσιαστικό. Εκεί ρε παιδιά, η πίεσή μου έφτασε 20!!! Επειδή ο άντρας μου βγάζει τα 3πλά από μένα, και ζούμε αξιοπρεπώς, προσέχω μέχρι αηδίας για να μην κάνω κανένα περιττό έξοδο και με χτυπάς εκεί??? Έχω ξεχάσει πως είναι βασικά πράγματα για την διασκέδαση μου, και καμαρώνω για αυτό και ποτέ δεν το σκέφτηκα, αλλά όχι να με χτυπάς εκεί...

[elenigmn]

Δεν νομίζω πως το χιούμορ εκείνη τη στιγμή άρμοζε. "Δεν ρισκάρεις με τη ζωή σου", χαριτολογώντας... Όταν το μωρό μου κλαίει γιατί τρόμαξε από τον οποιονδήποτε δεν μου έρχονται ατάκες χιούμορ, αλλά ατάκες σιχτιρίσματος... Ίσως πάντος κάποιες φορές να ελαφρύνει την κατάσταση.

[ΤΙΓΡΑΚΙ]

τοτε το προβλημα δεν ειναι ο εκρηκτικος του χαρακτηρας στους τσακωμους και σε καμια περιπτωση η οδηγηση.

ισως πρεπει τοτε να κανεις μια συζητηση τι τον προβληματιζει στο θεμα των οικονομικων και να καταλαβει οτι δε μπορουμε να περνουμε ολοι τα ιδια χρηματα και εσυ και δουλευεις εκτος σπιτιου και εντος και αυτο ειναι συνεχομενο.αν εκεινος εβγαζε λιγοτερα πια θα ηταν η θεση του.

μαλλον πρεπει να το ξεκαθαρισεις για να μην αισθανθεις παλι οπως ενοιωσες οταν τσακωθηκατε και για αυτο να το καταλαβει γιατι δεν εχει δικιο.

[kourkoumpini]

Εννοώ, ότι μου έλεγε ότι είμαστε μία οικογένεια, και έχουμε ένα ταμείο. Να μην διαχωρίζω τα χρήματα μου από τα χρήματα του. Και όσο για το "να το συζητάμε" αυτό μπορεί να γίνει ίσως μετά από 2 μέρες που θα έχει ηρεμήσει, ίσως. Το ότι το γνώριζα αυτό από την αρχή πριν να παντρευτώ μαζί του, είναι αλήθεια,ήμασταν μαζί και 7 χρόνια, αλλά δεν πίστευα ότι θα ήτανε τόσο δύσκολο. Τότε ήμουνα "γιουχου" χωρίς έννοιες στο κεφάλι μου, τώρα μετά τη δουλειά έχω σπίτι και παιδί, οι αντοχές μου δεν είναι τόσες πολλές, για να κάθομαι να περιμένω πότε θα ηρεμήσει από κάτι το οποίο εγώ θεωρώ εντελώς γελοίο. Τον άντρα μου τον λατρεύω δεν τίθεται θέμα σε αυτό απλά νοιώθω ότι ίσως αρχίζω να κουράζομαι.

 

Οταν θα εισαστε ηρεμοι αυτο ακριβως θα του πεις, οτι σε εχει κουρασει αυτο το πραγμα. σ' αγαπω, σε λατρευω αλλα δεν μπορω ολη την ωρα να ανεχομαι και να κανω τουμπεκι ψιλοκομμενο σε βλακειες της καθημερινοτητας.

[Ευάκι]

Καλημέρα, έχω κι εγώ έναν νευρικό άντρα που όμως τα νεύρα κι αυτά που λέει του τα επιτρέπω μέχρι ένα σημείο. Στην συγκεκριμένη περίπτωση προσέβαλε την αξιοπρέπειά σου κι αυτό πρέπει να αλλάξει ριζικά. Μάλλον πρέπει να κάνετε μια καλή συζήτηση και λύση του προβλήματος από τη ρίζα του. Γενικά στο οικονομικό έχετε και οι 2 λάθος λογική. Τα ποσά που κερδίζετε πρέπει να υπολογίζονται κοινά, ανεξαρτήτως ποιός κερδίζει τι. Δηλαδή, αν γίνει κάποια αλλαγή στις δουλειές σας και αντιστραφούν τα ποσά που κερδίζει ο καθένας τι πρέπει να γίνει;

Σε τομείς που υπάρχουν προστριβές και υπάρχει τρόπος να τους αποφύγετε (όπως να οδηγεί αυτός, όταν είστε μαζί), γιατί να μην γίνει; Επίσης οι άνθρωποι αλλάζουν, φυσικό είναι να αλλάξεις και να κουράζεσαι από πράγματα που προϋπήρχαν. Εγώ είμαι της άποψης ότι δεν είναι καλό να κρατάς πράγματα μέσα σου. Στην αρχή το έκανα κι εγώ, αλλά αυτό που κατάλαβα είναι πως στο τέλος ο άλλος σε καβαλάει και λέει ό,τι του έρθει. Απλά καλό είναι οι καυγάδες να γίνονται όταν τα παιδιά δεν είναι μπροστά. Είναι μια μεταβατική περίοδος αυτό που περνάς και καλό θα ήταν να μην γίνει με τους αποκλειστικούς όρους του άντρα σου.

[kourkoumpini]

Επίσης οι άνθρωποι αλλάζουν, φυσικό είναι να αλλάξεις και να κουράζεσαι από πράγματα που προϋπήρχαν. Εγώ είμαι της άποψης ότι δεν είναι καλό να κρατάς πράγματα μέσα σου. Στην αρχή το έκανα κι εγώ, αλλά αυτό που κατάλαβα είναι πως στο τέλος ο άλλος σε καβαλάει και λέει ό,τι του έρθει. Απλά καλό είναι οι καυγάδες να γίνονται όταν τα παιδιά δεν είναι μπροστά. Είναι μια μεταβατική περίοδος αυτό που περνάς και καλό θα ήταν να μην γίνει με τους αποκλειστικούς όρους του άντρα σου.

 

Παρα πολ σωστα. μετα ο αλλος θεωρει οτι εισαι υποχρεωμενη να ανεχεσαι τα παντα, καθε κουλαμαρα που του ερχεται στο κεφαλι.

[τον]

elenigmn η αληθεια ειναι οτι ολοι αλαζουμε δεν ειμαστε το ιδιο στα 20 και το ιδιο στα 40.........η .ανοχή σε κάποια πραγματα αλάζη ειτε το θέλεις είτε όχι .......κανεις υπομονή και ανέχεσαι κάποιες ιδιοριθμίες αλλα κάποια στιγμή κουράζεσαι...και εμενα ο δικος μου στο θεμα των χρημάτων ειχαμε και θα έχουμε πρόβλημα ....μόνο που τώρα ειναι κυρίως δικό του διοτι εγώ πλέων αδιαφορό ..............

Παντα εβγαζε περισότερα απο μένα ......πάντα εμμεσα το έλεγε κάποιες φορές

τώρα που ειμαστε 20 χρόνια μαζί .....τα ιδια κανει εγω δουλεύω της μισε ς ωρε ς απο αυτον μόνο πρωί κάποιος πρεπει να αναλάβει και τα υπόλοιπα παιδια, σπίτι και τα σχετικά ....που βεβαια καποιοι δεν τα θεωρούν δουλειά ειναι κατι που γινεται απο μονο του ΜΑΓΙΚΑ ..................θεωρη οτι δεν συνυσφέρω τίποτα με τα λιγα λεφτα που φέρνω ................κουραστικα ολα αυτα τα χρονια ......λοιπον αποφασισα τα τελευταια 2 χρονια να καταγραφω τι πέρνω ....και στην ερωτηση του που τα χαλαω ...του κανει εντυπωση πως με τοσο λιγα λεφτα καλυπτω τοσες υποχρεωσεις ..................οχι βεβαια οτι δειχνει την εκτιμηση του παντα ......εγω ομως ομως ξερω και αυτο ικανοποιη εμενα

Τωρα πια με τα απο καιρο βαζω τον εαυτο μου πρώτο και τα παιδια μου και αυτον μετα .....και του το ειπα και στα μουτρα ......μου ειπε οτι το έχει καταλαβει ...................αν δεν αλαξουμε εμεις να επιβαλουμε τα θελω μας δεν θα μας τα δώση κανείς το καταλαβα και εγω μετα απο καιρό

αφου αλαξα εγω και διεκδικο καποια πραγματα αναγκαζεται και αυτος και ερχεται στα θελω μου .....

και το θεμα ειναι ποιο βαθη διοτι τα παιδια που μεγαλωνουν μεσα στο σπιτι μαθαινουν απο της δικες μας πραξης ............... οταν μια μανα ειναι υπο στον συζηγο τοτε και η κορη θα γινει το ιδιο αν η μανα ειναι δυναμικη τοτε θα κανει και αυτη το ιδιο .......................................το βλεπω με πραξης τωρα που η κορη μου μεγαλωνει .................ευτυχως το παει καλα το θεμα και πιστευω αυτοπου θελει θα το διεκδικηση

[elenigmn]

Όπως και εγώ ήξερα ότι είναι νευρικός, έτσι και αυτός ήξερε ότι αν δεν διοριστώ σε σχολείο θα δουλεύω και θα φέρνω έναν βασικό μισθό στο σπίτι και αυτό θα γίνεται μέχρι να διοριστώ ή να μπω αναπληρώτρια κάπου. Αυτό είναι και το ήξερε. Όταν λοιπόν, μου θίγει την αξιοπρέπεια, όπως ειπώθηκε,γυρνάνε τα λαμπάκια. Όταν εγώ λοιπόν, προσπαθώ να τα βγάλω πέρα με τα χρήματα που μου μένουν για να φάμε και κάτι τα μεσημέρια και με αυτά να πάρω το γάλα του μωρού, τα γιαούρτια και τις πάνες, ξεχνώντας εμένα, δεν αντέχω να ακούω για αυγά που μπαίνουν στον κ@@@ κάποιου. Πρέπει απλά να τα παίρνω τελικά όλα στην πλάκα, και να μην συγχίζομαι γιατί δεν βγαίνει πουθενά. Απλά, το θέμα πιο είναι? Ότι εμένα πλέον τα νεύρα μου πέρασαν... Και μου έχει μείνει μία πικρία, απλά... Που απλά με ένα φιλάκι θα μου περάσει... Ενώ για αυτόν??? Σήμερα είναι Πέμπτη? Σάββατο ίσως... Κυριάκη? Μπορεί... Εχω και γενέθλια Κυριακή Θα μου κάνει την τιμή άραγε???

[τον]

αυτο ειναι το θεμα καλη μου .........οτι το ξερει οτι σου περναει πολυ γρηγορα .....και ειναι παντα αυτος στην απο πανω ...................πρεπει να αλλαξης τακτικη αμεσα διοτι θα χειρορεψουν τα πραγματα ......και εγω ηξερα οτι ειναι νευρικος οταν τον γνωρισα .....και τι μ αυτο σημαινει οτι ειμαι υποχρεωμενη να ανεχομε καθε προσβολη ...........ναι στη αρχη το ανεχομουνα εκλαιγα στενοχωριωμουνα και προσπαθουσα να τον εχω ευχαριστημενο ...........καποια στιγμη ομως κουραστικα τοσα χρονια πια ...ναι δεν λεω με αγαπαει υπαρχουν στιγμε ς που πεφτει στα πατωματα .......αλλα τη να το κανω δεν με καλυπτουν καποιες στιγμες μονο σεβασμου ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΣΕΒΕΤΑΙ ΟΛΕς ΤΗς ΣΤΙΓΜΕΣ ....και πλεων αυτο που θελω το λεω με λεξεις και αυτο που με ενοχλη σεαυτον δεν περιμενω να το καταλαβει απο μονος του ...................ΔΙΟΤΙ ΧΑΘΗΚΑΜΕ ........ΚΑΝΕ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΩΡΑ ............μην τον συγχωρεις καλη μου αμεσως κρατα τα λιγο τοσο σοτε να το καταλαβη οτι θα πρεπει να αλαξη ταχτικη

 

και στο κατω κατω οπως του ειπα μια φορα τα δικα μου να μην τα υπολογιζη τα λεφτα πες οτι δεν δουλευα και ημουν σπιτι να φροντιζω τα παιδια θελει να το παιζει αφεντης ασ τα φρονιζη οοολα αυτος για να δω μπορει .........αννοητε βεβαια οτι αλαξε θεμα στην κουβεντα απο την μια ειμαστε ασημαντες απο την αλλη ομως καλ ειναι και αυτα ..................τα καλα και τα συμφεροντα παντα

[korina1974]

Έτσι ήταν και ο πατέρας μου, με αποτέλεσμα η μάνα μου συνέχεια να υποχωρεί και να μην μιλάει, γιατί δεν ήθελε γκρίνιες. Έκανε ότι ήθελε και δεν του μίλαγε κανένας. Όταν μεγαλώσαμε όμως εγώ και η αδερφή μου, δεν είχαμε τον χαρακτήρα της μάνας μας και δεν μπορούσαμε να ανεχτούμε τέτοια συμπεριφορά. Αποτέλεσμα ; Ομηρικοί καυγάδες στο σπίτι για να αλλάξουμε τι; Έναν άνθρωπο που επί 20 χρόνια δεν άκουσε την λέξη "όχι ", και δεν σεβόταν την γνώμη του άλλου.

Μ' αυτά τα λίγα, θέλω να σου πω, ότι το να μην διεκδικείς, να μην μιλάς, εφόσον ξέρεις ότι έχεις δίκιο, θα τον αφήσεις να πάρει τέτοιον "αέρα", που μετά θα είναι δύσκολο, αν όχι ακατόρθωτο, να του τον κόψεις. Βρίσκουνε και τα κάνουνε.

Κι αν αυτός ο τρόπος εσένα σε "βολεύει", όταν τα παιδιά σου μεγαλώσουν και ζήσουν κάτι ανάλογο, σε σένα θα ρίξουν το φταίξιμο, όπως εγώ και η αδερφή μου.

Το κακό είναι ότι με "συμβουλεύει " κιόλας, όταν μαλώνουμε με τον άντρα μου, να κάνω πίσω γιατί έτσι πρέπει.

Ε λοιπόν δεν έκανα πίσω ποτέ για κάτι που ήμουν σίγουρη ότι είχα δίκιο, και δεν το μετάνιωσα. Έχω την απαίτηση να με σέβεται πάντα, να σκεφτεί πολύ καλά πριν ξεστομίσει κάτι άσχημο γιατί θα υπάρχουν συνέπειες, και δεν του "χαρίζομαι" απλά για να μην έχω γκρίνιες, τσακωμούς και καυγάδες.

Στα γράφω αυτά χωρίς να σε κατηγορώ, απλά για να σκεφτείς και μια άλλη όψη του νομίσματος.

[white_rose]

Εγώ έχω κάτι να προσθέσω...

Με τον άνθρωπό μου πριν κοιμηθούμε κάθε βράδυ φροντίζουμε να έχουμε λύσει την όποια παρεξήγηση έχει προκύψει μεταξύ μας κατά τη διαρκεια της ημέρας. Κουβεντιάζουμε ξανά και ξανά, μέχρι να βρούμε ποιος είχε δίκιο και ποιος άδικο και αυτός που φταίει ( σε μεγαλύτερο ποσοστό! ) να ζητήσει συγνώμη.

 

Έχω την εντύπωση πως με αυτό τον τρόπο δεν "μαζεύεις" πράγματα μέσα σου και δεν ξεσπάς μετά..