Επαφές στην (συζυγική ή μη) σχέση (ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ)

[Nordor]

Διαβαζω αυτα τα ποστ και εχω παθει πλακα.Ανθρωποι στην καλυτερη ηλικια τους και να τραβανε τετοιο ζορι....Εγω παντως αν μου τυχαινε κατι παρομοιο η θα χωριζα αμεσως η αν υπηρχε παιδι και δεν ηθελα να το χασω (αφου ως γνωστον το παιρνει παντα η μητερα) θα εβρισκα αλλη γυναικα.Νομιζω τα πραγματα ειναι απλα

[jo89]

Τελικά δεν είμαι μόνη!!!!!!!!!!!

Να θυμίσω ότι είμαι 38, έχω πάνω από 6 χρόνια να έρθω σε επαφή κι έκανα το παιδί μου (5 ετών σήμερα) με σπερματέγχυση!!!!!!!!!

Τώρα προσπαθούμε για 2ο παιδί. Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο έκανα 5 σπερματεγχύσεις και 1 αποτυχημένη εξωσωματική τα Χριστούγεννα.

Τόσος πόνος θα ήταν πιο υποφερτός εάν τουλάχιστον προσπαθούσα και φυσιολογικά. Όμως η τελευταία μου επαφή με τον πατέρα του παιδιού μου (δεν μπορώ να τον πω άνδρα μου) ήταν το 2005.

Τι να πω; Υπομονή και συμπαράσταση στους συμπασχοντες!!!!!!!!!!!!!!!!!11

συγγνωμη αλλα να σε ρωτησω κατι??και με αυτον τον ανθρωπο θελεις και δευτερο παιδακι??τι σου προσφερει μονο οτι ειναι πχ καλος πατερας σου αρκει??Γιατι καθεσαι μαζι του??τι λεει για ολα αυτα>???

[jo89]

Πραγματικα και εγω εχω στεναχωρεθει με αυτα που διαβαζω θα μου φυγουν τα μαλλια......ειναι δυνατον???

οσο για τον mono συμφωνω οι γυναικες πιθανον να θελουν λιγο χρονο μετα απο μια γεννα αλλα τοσο πολυ??δεν ειναι φυσιολογικα αυτα τα πραγματα βρε παιδια να μην νιωθεις ελξη για τον ανθρωπο σου...:(

[KonstantinaDimitris]

συγγνωμη αλλα να σε ρωτησω κατι??και με αυτον τον ανθρωπο θελεις και δευτερο παιδακι??τι σου προσφερει μονο οτι ειναι πχ καλος πατερας σου αρκει??Γιατι καθεσαι μαζι του??τι λεει για ολα αυτα>???

 

Πόσο συμφωνώ μαζί σου να ξερες!!!! Κ μετά περιμένουμε να βγάλουμε "υγιή" παιδιά....παιδιά που δεν έγιναν καν από αγάπη 2 ανθρώπων!!!!! Πόσο στεναχωριέμαι

[jo89]

Πόσο συμφωνώ μαζί σου να ξερες!!!! Κ μετά περιμένουμε να βγάλουμε "υγιή" παιδιά....παιδιά που δεν έγιναν καν από αγάπη 2 ανθρώπων!!!!! Πόσο στεναχωριέμαι

 

Μα δεν ειναι δυνατον τα παιδια καταλαβαινουν τα παντα...αν δεν υπαρχει αγαπη στο ζευγαρι φενεται....και μην μου πει κανεις πως υπαρχει αγαπη αλλα χωρις ερωτικη επαφη....γιατι το σεξ δεν εινια μονο ευχαριστηση ειναι και δεσιμο και ανταλλαγη συναισθηματων και πολλα πολλα αλλα...!!!Εν παση περιπτωση δεν καταλαβαινω γιατι η κοπελα θα ηθελε και 2ο παιδι με αυτον τον ανθρωπο...Αν δεν επικοινωνεις τι να το κανεις το παιδι καποια πραγματα δεν φτιαχνουν οσα παιδια και να ερθουν....

[pitsoulis]

Εγώ να σας πω τι σκέφτομαι; Ότι ίσως βιώνω την ανάγκη μιας γυναίκας που πλησίαζε τα 30 να κάνει ένα παιδί, με οποιοδήποτε κόστος, κι ότι εγώ απλά βρέθηκα στο δρόμο της. Επίσης μπορεί να ανήκει στην κατηγορία των γυναικών που χρειάζονται να πιαστούν από κάπου, σύμφωνα με τα "πρέπει" τους.

 

monos νομιζω οτι ετσι ειναι ...λυπαμαι που το λεω, αλλα και γω πιστευα για τον αντρα μου, οτι μια ηρεμη νορμαλ σχεση με εναν καλο ανθρωπο θα ειναι καλυτερο να κανεις οικογενεια, απο σχεση γεματη ενταση με παθος και ζηλεια!!!

ποσο λαθος εκανα τελικα!!!!

[monos]

Εγώ να σας πω τι σκέφτομαι; Ότι ίσως βιώνω την ανάγκη μιας γυναίκας που πλησίαζε τα 30 να κάνει ένα παιδί, με οποιοδήποτε κόστος, κι ότι εγώ απλά βρέθηκα στο δρόμο της. Επίσης μπορεί να ανήκει στην κατηγορία των γυναικών που χρειάζονται να πιαστούν από κάπου, σύμφωνα με τα "πρέπει" τους.

 

monos νομιζω οτι ετσι ειναι ...λυπαμαι που το λεω, αλλα και γω πιστευα για τον αντρα μου, οτι μια ηρεμη νορμαλ σχεση με εναν καλο ανθρωπο θα ειναι καλυτερο να κανεις οικογενεια, απο σχεση γεματη ενταση με παθος και ζηλεια!!!

ποσο λαθος εκανα τελικα!!!!

 

Εγώ πάλι, σαν άτομο δεν θα περιέγραφα τον εαυτό μου ως "ήρεμο, καλό άνθρωπο" μόνο και σίγουρα δεν θα επέλεγα μόνο με τέτοια κριτήρια σύντροφο. Εγώ ξέρω την εξής σειρά : ερωτεύεσαι πολύ (πάρα πολύ), ψάχνεσαι μέσα σου για να δεις αν είσαι έτοιμος κι αν έχεις ζήσει όσα νομίζεις ότι πρέπει να ζήσεις από άποψη εμπειριών για να μη σου βγουν μετά απορίες και διαλέγεις αυτή τη μια που νομίζεις ότι είναι καλύτερη από όλες όσες έχεις γνωρίσει και πιστεύεις ότι την αγαπάς. Όχι μόνο για το κρεβάτι, αλλά για όλο το πακέτο. Η απάτη είναι να σου παρουσιάζεται κάποιος για μήνες ως υπόδειγμα καλοσύνης, ζεστασιάς και τρυφερότητας, και αμέσως μετά από τη γέννηση του παιδιού σας, να γίνεται εντελώς διαφορετικός. Εκεί, εγώ πιστεύω ότι παίζει δούλεμα.

 

Φιλικά, πάντα, ο τρόπος που το περιγράφεις εσύ μου ακούγεται γάμος κατά συμβιβασμό -το οποίο πιστεύω ότι είναι άδικο για τον άνθρωπό σου- και όχι από έρωτα. Εμείς χωρίσαμε τους πρώην μας για να είμαστε μαζί. Για τέτοια φάση μιλάμε.

 

 

Για το μέλος που είπε ότι ίσως περνάει κρίση μετά από τη γέννα, θα σου πω ότι το παιδί μου πηγαίνει στο δημοτικό. Άρα αυτό μάλλον είναι δύσκολο να συμβαίνει.

[monos]

Κατι μου θυμιζει αυτη η ιστορια:roll: λες να τα εγραψε ο αντρας μου:confused:

σαν αν βλεπω εικονες απο τον δικο μου γαμο!!

βιωνω ακριβως την ιδια κατασταση με τους ιδιους ακριβως ρολους!!

 

συγνωμη που θα στο πω αλλα νομιζω οτι η γυναικα σου εχει ξενερωσει

και δεν ειναι θεμα αγαπης, και γω τον αγαπω τον αντρα μου σαν πατερα του παιδιου μου μεχρι εκει ομως:oops:

οταν ερχεται σπιτι αργα απο την δουλεια κανω πως κοιμαμαι και προσπαθω να το αποφυγω ή καμια φορα αν εχει ρεπο και μου το δηλωσει απο το πρωι '' κανονισε το βραδυ εχει σεξ'' ψαχνω να βρω κατι να κανουμε μπας και το αποφυγω

 

δεν ξερω για την δικη σας περιπτωση , αλλα στην δικη μας ολη η ευθυνη και η ανατροφη ειναι δικο μου κομματι και δεν του εχω καμια εμπιστοσυνη πουθενα και για τιποτα.

οσες φορες του εχω αφησει το παιδι ειναι αδιαφορος εχω γυρισει και εχω βρει το παιδι (8 μηνων τοτε) χεσμενο και αυτος να παιζει ποκερ στο λαπτοπ, προσφατα τον ξυπνησα (2,5 χρονων τωρα)στι 13.00 να του πω οτι παω λαικη να σηκωθει να εχει τον νου του στο παιδι και γυρισα και τον βρηκα να ξανακοιμαται και το παιδι να γυρναει μονο του μεσα στο σπιτι και γενικα ολα μεσα στο σπιτι, τα θεωρει δικη μου υποχρεωση δεν κανει τιποτα!!!!

τον ξυπναω να φαμε το μεσημερι με το ζορι, ξαναπαει για υπνο και σηκωνεται με το ζορι στις 5 να παει για δουλεια μεχρι αργα το βραδυ

 

δεν δουλευω , με απελυσαν μετα που γεννησα αλλα πραγματικα μακαρι να δουλευα:twisted:

 

λες και ειμαστε ξενοδοχειο εδω μεσα ''η καλη καρδια'':twisted:

 

Εμένα δεν με αφήνει να κάνω δουλειές γιατί δεν της αρέσει καθόλου. Επειδή ζούσα μόνος μου πολλά χρόνια, ξέρω και αυτοσυντηρούμαι, από σίδερο μέχρι μαγείρεμα. Ο άντρας σου τι ώρα σχολάει από τη δουλειά του;

 

Με το παιδί μου ασχολούμαι, όποτε έχω χρόνο από τη δουλειά μου. Ούτε λερωμένο το έχω αφήσει ποτέ, ούτε ατάιστο, ούτε χωρίς παιχνίδι. Είμαστε "ερωτευμένοι" και περνάμε τέλεια μαζί. Στα μάτια του βλέπω τον εαυτό μου και το ότι αφήνω κάτι πίσω μου.

[jo89]

Εγώ πάλι, σαν άτομο δεν θα περιέγραφα τον εαυτό μου ως "ήρεμο, καλό άνθρωπο" μόνο και σίγουρα δεν θα επέλεγα μόνο με τέτοια κριτήρια σύντροφο. Εγώ ξέρω την εξής σειρά : ερωτεύεσαι πολύ (πάρα πολύ), ψάχνεσαι μέσα σου για να δεις αν είσαι έτοιμος κι αν έχεις ζήσει όσα νομίζεις ότι πρέπει να ζήσεις από άποψη εμπειριών για να μη σου βγουν μετά απορίες και διαλέγεις αυτή τη μια που νομίζεις ότι είναι καλύτερη από όλες όσες έχεις γνωρίσει και πιστεύεις ότι την αγαπάς. Όχι μόνο για το κρεβάτι, αλλά για όλο το πακέτο. Η απάτη είναι να σου παρουσιάζεται κάποιος για μήνες ως υπόδειγμα καλοσύνης, ζεστασιάς και τρυφερότητας, και αμέσως μετά από τη γέννηση του παιδιού σας, να γίνεται εντελώς διαφορετικός. Εκεί, εγώ πιστεύω ότι παίζει δούλεμα.

 

Φιλικά, πάντα, ο τρόπος που το περιγράφεις εσύ μου ακούγεται γάμος κατά συμβιβασμό -το οποίο πιστεύω ότι είναι άδικο για τον άνθρωπό σου- και όχι από έρωτα. Εμείς χωρίσαμε τους πρώην μας για να είμαστε μαζί. Για τέτοια φάση μιλάμε.

 

 

Για το μέλος που είπε ότι ίσως περνάει κρίση μετά από τη γέννα, θα σου πω ότι το παιδί μου πηγαίνει στο δημοτικό. Άρα αυτό μάλλον είναι δύσκολο να συμβαίνει.

Περνατε καλα μαζι??εκτος απο το σεξουαλικο??βγαινετε γελατε??η δεν εχει ορεξη ουτε για αυτα??Να σου πω τι δεν μου αρεσε??με ολο το θαρρος αλλα το να σου λεει αν δεν βελτιωσεις τα οικονομικα θα χωρισουμε δεν μου στεκει οταν εισαι με εναν ανθρωπο εισαι και στα καλα και στα κακα...θα επρεπε να σε στηριξει κατι που απο οτι καταλαβα δεν εκανε.....:rolleyes:

[pitsoulis]

στην αρχη δε ηταν ετσι, με γεμιζε παρα πολυ , τον ερωτευτηκα και μου αρεσε ολη αυτη η ηρεμια, πιστευα οτι αυτη η ηρεμια και η κατανοηση που μου εδειχνε ηταν ιδανικη για το παιδι!!!

το οτι δεν με πιεζε , ειχα το προγραμμα μου, τις φιλες μου.

οχι ομως δεν ειναι ετσι, μετα το παιδι αλλαξε και αυτος οχι μονο εγω,

δεν τον ενδιεφερε τι κανω και που ειμαι, ηξερε οτι ειμαι σπιτι με το παιδι,

αυτος ειναι στην δουλεια πανε οι φιλοι του εκει και τα λενε, οταν του λεω οτι θελω και γω καποιες μερες να βγουμε, οχι μονη μου μαζι, να παμε καπου με φιλους να φαμε , να παμε μια εκδρομη, μου απανταει οτι το μυαλο μου ειναι συνεχεια εξω, οτι δεν σκεφτομαι την κριση και τα εξοδα οτι μονο αυτος δουλευει και προσπαθει και εγω καθομαι:twisted::twisted:

οταν ακουω την λεξη καθομαι τρελενομαι μου αναβουν τα λαμπακια:twisted: και εκει γινεται ο χαμος:twisted::twisted:

 

το καλοκαιρι ειχαμε κλεισει 1 βδομαδα διακοπες και τελευταια στιγμη προεκυψε κατι με την δουλεια και πηγα μονη μου εγω με το παιδι και ηρθε το σ/κ :twisted::twisted:

τι να το κανω????αυτο δηλαδη ειναι οικογενεια????

μετα φταιω εγω που πλεον τον βλεπω και με εκνευριζει και μονο που υπαρχει μεσα στο σπιτι????:evil:

θελει να του μιλησω και ομορφα και να κανουμε και γλυκες στις διακοπες οταν ηρθε ????:twisted::twisted:μονο το κεφαλι που δεν του εσπασα!!!

[monos]

Περνατε καλα μαζι??εκτος απο το σεξουαλικο??βγαινετε γελατε??η δεν εχει ορεξη ουτε για αυτα??Να σου πω τι δεν μου αρεσε??με ολο το θαρρος αλλα το να σου λεει αν δεν βελτιωσεις τα οικονομικα θα χωρισουμε δεν μου στεκει οταν εισαι με εναν ανθρωπο εισαι και στα καλα και στα κακα...θα επρεπε να σε στηριξει κατι που απο οτι καταλαβα δεν εκανε.....:rolleyes:

 

Η μοναδική μέρα που δεν δουλεύω είναι το Σάββατο και κάποιες Κυριακές. Εκείνες τις μέρες, συνήθως έχει να σιδερώσει...

 

Κάποιες φορές βγαίνουμε, αλλά λόγω του παιδιού (οι παππούδες είναι σε άλλες πόλεις) δεν γίνεται να βγούμε μόνοι μας. Για το γέλιο, με τόσα παράπονα και γκρίνια που υπάρχει μετά από την άρνηση για οποιαδήποτε μορφή στοργής ή ερωτικής επαφής, αραιά και πού γελάμε. Δεν έχουμε ιδιαίτερα προβλήματα στην καθημερινότητά μας (εκτός από την τρυφερότητα), αν εξαιρέσεις την προσωπική μας επαφή. Απλώς υπάρχουμε όλοι μαζί στο ίδιο σπίτι, αν και εγώ γυρίζω μετά τις 10.30. Μόλις γυρίσω, η γυναίκα μου ξαπλώνει και μέσα σε 3 λεπτά, την ακούω ότι κοιμάται.

[jo89]

Η μοναδική μέρα που δεν δουλεύω είναι το Σάββατο και κάποιες Κυριακές. Εκείνες τις μέρες, συνήθως έχει να σιδερώσει...

 

Κάποιες φορές βγαίνουμε, αλλά λόγω του παιδιού (οι παππούδες είναι σε άλλες πόλεις) δεν γίνεται να βγούμε μόνοι μας. Για το γέλιο, με τόσα παράπονα και γκρίνια που υπάρχει μετά από την άρνηση για οποιαδήποτε μορφή στοργής ή ερωτικής επαφής, αραιά και πού γελάμε. Δεν έχουμε ιδιαίτερα προβλήματα στην καθημερινότητά μας (εκτός από την τρυφερότητα), αν εξαιρέσεις την προσωπική μας επαφή. Απλώς υπάρχουμε όλοι μαζί στο ίδιο σπίτι, αν και εγώ γυρίζω μετά τις 10.30. Μόλις γυρίσω, η γυναίκα μου ξαπλώνει και μέσα σε 3 λεπτά, την ακούω ότι κοιμάται.

 

Και δηλαδη οταν προσπαθεις να τα συζητησεις βλεπεις ενα τοιχο απο οτι καταλαβα...δηλαδη αυτη η συμπεριφορα της φενεται λογικη??να φερεται ετσι??δεν μπορω να την καταλαβω πραγματικα...Και εσυ συνεχιζεις να εισαι εκει και να επιμενεις χωρις να εχεις ξενοκοιταξει??

[monos]

στην αρχη δε ηταν ετσι, με γεμιζε παρα πολυ , τον ερωτευτηκα και μου αρεσε ολη αυτη η ηρεμια, πιστευα οτι αυτη η ηρεμια και η κατανοηση που μου εδειχνε ηταν ιδανικη για το παιδι!!!

το οτι δεν με πιεζε , ειχα το προγραμμα μου, τις φιλες μου.

οχι ομως δεν ειναι ετσι, μετα το παιδι αλλαξε και αυτος οχι μονο εγω,

δεν τον ενδιεφερε τι κανω και που ειμαι, ηξερε οτι ειμαι σπιτι με το παιδι,

αυτος ειναι στην δουλεια πανε οι φιλοι του εκει και τα λενε, οταν του λεω οτι θελω και γω καποιες μερες να βγουμε, οχι μονη μου μαζι, να παμε καπου με φιλους να φαμε , να παμε μια εκδρομη, μου απανταει οτι το μυαλο μου ειναι συνεχεια εξω, οτι δεν σκεφτομαι την κριση και τα εξοδα οτι μονο αυτος δουλευει και προσπαθει και εγω καθομαι:twisted::twisted:

οταν ακουω την λεξη καθομαι τρελενομαι μου αναβουν τα λαμπακια:twisted: και εκει γινεται ο χαμος:twisted::twisted:

 

το καλοκαιρι ειχαμε κλεισει 1 βδομαδα διακοπες και τελευταια στιγμη προεκυψε κατι με την δουλεια και πηγα μονη μου εγω με το παιδι και ηρθε το σ/κ :twisted::twisted:

τι να το κανω????αυτο δηλαδη ειναι οικογενεια????

μετα φταιω εγω που πλεον τον βλεπω και με εκνευριζει και μονο που υπαρχει μεσα στο σπιτι????:evil:

θελει να του μιλησω και ομορφα και να κανουμε και γλυκες στις διακοπες οταν ηρθε ????:twisted::twisted:μονο το κεφαλι που δεν του εσπασα!!!

 

 

Με συγχωρείς, αλλά σε βρίσκω λάθος. Δεν μπορείς να κατηγορήσεις τον άντρα σου επειδή παλεύει να ζήσει την οικογένειά του για να μην σας λείψει κάτι, ούτε να του θυμώνεις. Αν δουλέψει λιγότερο, από τη στιγμή που δεν εργάζεσαι εσύ, και δεν έχετε να καλύψετε τις υποχρεώσεις σας, πιστεύεις ότι θα μπορείτε να είστε ευτυχισμένοι; Σου υπογράφω προσωπικά, ότι δεν θα είστε. Σίγουρα, ο ρόλος μιας γυναίκας που δεν εργάζεται και ασχολείται με το σπίτι της και τα παιδιά της είναι εξαιρετικά δύσκολος και είναι απόλυτα σεβαστός. Έχει όμως μια ειδοποιό, κατά τη γνώμη μου, διαφορά. Εσύ μπορείς να πεις ότι αντί για σήμερα, θα σιδερώσεις αύριο. Ότι το χτεσινό φαγητό θα το ζεστάνεις και δεν θα χρειαστεί να μαγειρέψεις. Μπορείς να τηλεφωνήσεις σε μια κολλητή σου και να μιλάτε στο τηλέφωνο ενώ κάνεις δουλειές. Μπορείς να πας στη δική σου τουαλέτα. Σε ένα εργασιακό περιβάλλον, όμως, ειδικά με τη σημερινή κρίση, όλα πρέπει να γίνονται σε μια συγκεκριμένη ώρα και να σκοτώνεσαι να προλάβεις τις προθεσμίες σου, γιατί αν χάσεις μια δουλειά -είτε δική σου, είτε υπαλληλική-, απλά δεν έχεις χρήματα. Στη δική μου δουλειά, πηγαίνω από τις 10.00 και δουλεύω ειλικρινά ασταμάτητα μέχρι τις 10.30 τη νύχτα, γιατί έχω ανώτερη θέση. Δεν έχω Σαββατοκύριακα, ενώ έχω εξοχικό, δεν έχω χρόνο να πάω να αγοράσω μια γραβάτα, δεν έχω χρόνο να πάω για καφέ με τους φίλους μου. Πιστεύεις ότι όλα αυτά τα κάνω για τη δική μου ματαιοδοξία; Για να μην τους λείπει τίποτα τα κάνω, και σου το λέω με πλήρη συναίσθηση του λόγου. Έτσι αισθάνομαι ότι προσφέρω.

[monos]

Και δηλαδη οταν προσπαθεις να τα συζητησεις βλεπεις ενα τοιχο απο οτι καταλαβα...δηλαδη αυτη η συμπεριφορα της φενεται λογικη??να φερεται ετσι??δεν μπορω να την καταλαβω πραγματικα...Και εσυ συνεχιζεις να εισαι εκει και να επιμενεις χωρις να εχεις ξενοκοιταξει??

 

 

Αν και έχω καθημερινά ευκαιρίες, λόγω της θέσης μου, ναι δεν έχω ξενοκοιτάξει. Πίστεψέ με, μου δίνεται αρκετές φορές την εβδομάδα η ευκαιρία να κάνω πράγματα τα οποία δεν θα ήθελα να μου κάνουν. Όμως μετά θα έχω προδώσει τα δικά μου πιστεύω, και δεν θα υπάρχει γυρισμός. Είμαι εντελώς κατά της απιστίας, δίνω όσες ευκαιρίες μπορώ στο γάμο μου γιατί αγαπώ και γουστάρω τη γυναίκα μου και αισθάνομαι ευθύνη για το παιδί μου. Είμαι της άποψης ότι ο χειρότερος πατέρας είναι ο καλύτερος πατριός. Πιστεύω ότι το παιδί μεγαλώνει σωστά αν έχει και τα δύο πρότυπα στο σπίτι και παλεύω να το κρατήσω αυτό, όσο κι αν σκοτώνω την ψυχή μου, τον αντρισμό μου και τα θέλω μου. Περισσότερο μετράει για μένα ο ρόλος μου ως πατέρας, παρά οι ανάγκες μου. Ξαναείπα ότι δεν θέλω να χάσω στιγμή από το μεγάλωμά του.

[jo89]

Αν και έχω καθημερινά ευκαιρίες, λόγω της θέσης μου, ναι δεν έχω ξενοκοιτάξει. Πίστεψέ με, μου δίνεται αρκετές φορές την εβδομάδα η ευκαιρία να κάνω πράγματα τα οποία δεν θα ήθελα να μου κάνουν. Όμως μετά θα έχω προδώσει τα δικά μου πιστεύω, και δεν θα υπάρχει γυρισμός. Είμαι εντελώς κατά της απιστίας, δίνω όσες ευκαιρίες μπορώ στο γάμο μου γιατί αγαπώ και γουστάρω τη γυναίκα μου και αισθάνομαι ευθύνη για το παιδί μου. Είμαι της άποψης ότι ο χειρότερος πατέρας είναι ο καλύτερος πατριός. Πιστεύω ότι το παιδί μεγαλώνει σωστά αν έχει και τα δύο πρότυπα στο σπίτι και παλεύω να το κρατήσω αυτό, όσο κι αν σκοτώνω την ψυχή μου, τον αντρισμό μου και τα θέλω μου. Περισσότερο μετράει για μένα ο ρόλος μου ως πατέρας, παρά οι ανάγκες μου. Ξαναείπα ότι δεν θέλω να χάσω στιγμή από το μεγάλωμά του.

 

Μπραβο σου για ολα αυτα και τις αποψεις σου...παντως αν η γυναικα σου θεωρει την συμπεριφορα της λογικη....δεν ξερω μηπως θα πρεπει να επισκεφθειτε καποιον ψυχολογο η ενα συμβουλο γαμου....Η γυναικα εχει προβλημα και θα πρεπει να το αντιμετωπισει η μονη της η μαζι σου!!

[monos]

Μπραβο σου για ολα αυτα και τις αποψεις σου...παντως αν η γυναικα σου θεωρει την συμπεριφορα της λογικη....δεν ξερω μηπως θα πρεπει να επισκεφθειτε καποιον ψυχολογο η ενα συμβουλο γαμου....Η γυναικα εχει προβλημα και θα πρεπει να το αντιμετωπισει η μονη της η μαζι σου!!

 

 

Εκείνη με κατηγορεί ότι μόνο αυτό σκέφτομαι ενώ εκείνη έχει τόσα προβλήματα με τις δουλειές. Παλιά, στις αρχές του γάμου όταν άρχισαν να γίνονται όλα αυτά, φτάσαμε να πιαστούμε στα χέρια. Και βλέπω σιγά-σιγά ότι χάνεται ο σεβασμός, γιατί χάνεται και η ψυχραιμία. Όταν αρχίσουμε να βριζόμαστε (γιατί τώρα πλέον βλέπω την κοροϊδία, αν και θεωρώ τον εαυτό μου περπατημένο και έξυπνο σε αρκετά ικανοποιητικό βαθμό), μετά χαλάει πολύ το πράγμα σε μια σχέση. Κι εγώ δυστυχώς, έχω αρχίσει και βρίζω, γιατί έχω μπροστά μου ένα τοίχο, ο οποίος δεν μπορεί και δεν θέλει να γλυκάνει με τίποτα, κατηγορώντας με ότι απλά γκρινίαζω.

 

Όταν είχαμε πιαστεί στα χέρια στις αρχές του γάμου (κάτι για το οποίο ντρέπομαι γιατί επέτρεψα στον εαυτό μου να προδώσει τις αρχές του και να χάσει την ψυχραιμία του), έφυγα από το σπίτι και μετά με παρακαλούσε κλαίγοντας να γυρίσω, δίνοντάς μου υποσχέσεις ότι θα αλλάξει. Κι όμως, λίγες μέρες μετά, μου πέταξε ένα "δεν θα με πηγαίνεις γα....ντας" και ξαναήρθα στα ίσια μου. Αν δεν ήταν το παιδί, ίσως είχα φύγει. Ίσως κι εκείνη να μην ένιωθε την ασφάλεια που της δίνει τώρα το παιδί και το πάθος μου γι' αυτό.

 

Αν της πω για σύμβουλο γάμου ή ψυχολόγο, θα με πλακώσει στις μπουνιές!!

 

Ένα από τα λάθη στο γάμο μας, είναι το γεγονός ότι παίζουμε δύο όμοιους-παράλληλους ρόλους. Κι εκείνη, δηλαδή, λειτουργεί ως άντρας, εντελώς αυτόνομα, εκτός αν με χρειάζεται για κάτι.

[jo89]

Εκείνη με κατηγορεί ότι μόνο αυτό σκέφτομαι ενώ εκείνη έχει τόσα προβλήματα με τις δουλειές. Παλιά, στις αρχές του γάμου όταν άρχισαν να γίνονται όλα αυτά, φτάσαμε να πιαστούμε στα χέρια. Και βλέπω σιγά-σιγά ότι χάνεται ο σεβασμός, γιατί χάνεται και η ψυχραιμία. Όταν αρχίσουμε να βριζόμαστε (γιατί τώρα πλέον βλέπω την κοροϊδία, αν και θεωρώ τον εαυτό μου περπατημένο και έξυπνο σε αρκετά ικανοποιητικό βαθμό), μετά χαλάει πολύ το πράγμα σε μια σχέση. Κι εγώ δυστυχώς, έχω αρχίσει και βρίζω, γιατί έχω μπροστά μου ένα τοίχο, ο οποίος δεν μπορεί και δεν θέλει να γλυκάνει με τίποτα, κατηγορώντας με ότι απλά γκρινίαζω.

 

Όταν είχαμε πιαστεί στα χέρια στις αρχές του γάμου (κάτι για το οποίο ντρέπομαι γιατί επέτρεψα στον εαυτό μου να προδώσει τις αρχές του και να χάσει την ψυχραιμία του), έφυγα από το σπίτι και μετά με παρακαλούσε κλαίγοντας να γυρίσω, δίνοντάς μου υποσχέσεις ότι θα αλλάξει. Κι όμως, λίγες μέρες μετά, μου πέταξε ένα "δεν θα με πηγαίνεις γα....ντας" και ξαναήρθα στα ίσια μου. Αν δεν ήταν το παιδί, ίσως είχα φύγει. Ίσως κι εκείνη να μην ένιωθε την ασφάλεια που της δίνει τώρα το παιδί και το πάθος μου γι' αυτό.

Το να φτασετε να πιαστειτε στα χερια ειναι αρκετα σοβαρο....καταλαβαινω πως εισαι ανθρωπος και ξεσπας αλλα με το βρισιμο δεν βγαινει τιποτα...μηπως ολα αυτα σας απομακρυναν???ισως εσυ τα ξεχασες η τα ξεπερασες αλλα εκεινη οχι...

[monos]

Το να φτασετε να πιαστειτε στα χερια ειναι αρκετα σοβαρο....καταλαβαινω πως εισαι ανθρωπος και ξεσπας αλλα με το βρισιμο δεν βγαινει τιποτα...μηπως ολα αυτα σας απομακρυναν???ισως εσυ τα ξεχασες η τα ξεπερασες αλλα εκεινη οχι...

 

Όχι, δεν με κατάλαβες. Μετά από αυτό έφυγα από το σπίτι και ζήτησα διαζύγιο. Εκείνη ζήτησε την επανένωση, αναγνωρίζοντας ότι για όλα έφταιγε εκείνη. Δεν έχει καμία σχέση εκείνο το περιστατικό με την όλη της στάση. Ο καβγάς μας έγινε επειδή από τότε υπήρχαν αυτά και είχε αρχίσει να βρίζει και να διώχνει οποιονδήποτε ήταν δικός μου συγγενής από το σπίτι μας, εκτός από τους δικούς της. Από τότε ξέρω ότι μάλλον παίζει δούλεμα.

 

Τώρα πλέον δηλώνει ξεκάθαρα ότι "αυτή είμαι και δεν θα σκάσω για κανένα. Σ΄όποιον αρέσω."

 

Άντε να βγάλεις άκρη.

[jo89]

Όχι, δεν με κατάλαβες. Μετά από αυτό έφυγα από το σπίτι και ζήτησα διαζύγιο. Εκείνη ζήτησε την επανένωση, αναγνωρίζοντας ότι για όλα έφταιγε εκείνη. Δεν έχει καμία σχέση εκείνο το περιστατικό με την όλη της στάση. Ο καβγάς μας έγινε επειδή από τότε υπήρχαν αυτά και είχε αρχίσει να βρίζει και να διώχνει οποιονδήποτε ήταν δικός μου συγγενής από το σπίτι μας, εκτός από τους δικούς της. Από τότε ξέρω ότι μάλλον παίζει δούλεμα.

 

Τώρα πλέον δηλώνει ξεκάθαρα ότι "αυτή είμαι και δεν θα σκάσω για κανένα. Σ΄όποιον αρέσω."

 

Άντε να βγάλεις άκρη.

Αν δεν βγαζεις ακρη απλα σηκω και φυγε....οσο για το παιδι μπορεις παλι να συμβαλεις στο μεγαλωμα του....το παιδι ειναι ευτυχισμενο οταν ειναι και οι γονεις του και εσυ δεν εισαι προφανως ουτε η γυναικα σου...Αφου απο οτι καταλαβαινω δοκιμασες τα παντα απορω τι καθεσαι αν ειναι ετσι οπως τα λες??φυγε απλα...δεν θα σε βγαλει καπου η κατασταση οπως την περιγραφεις

[monos]

Σ'ευχαριστώ για τις απαντήσεις σου. Αισθάνομαι καλύτερα τουλάχιστον που τα έγραψα κάπου, παρά να τα έχω σαν σκέψεις στο μυαλό μου να με βασανίζουν και να αισθάνομαι ότι φταίω εγώ επειδή είμαι παράλογος. Καλό βράδυ.

[aasimak]

Monos, η άποψη μου ειναι πως η γυναίκα σου δε σε θαυμάζει πια. Ίσως τοτε που περάσετε τη "φτωχεια" ίσως κάτι άλλο, απλά επιδή τα καταφέρνει μονη της δε σε θεωρεί άξιο της. Νομιζω πρεπει να ξανακερδίσεις το θαυμασμό κάνοντας κάτι διαφορετικό. Ίσως κατι διαφορετικο απο τα συνηθισμένα να δειξεις πως είναι leader of the pack.

[monos]

Monos, η άποψη μου ειναι πως η γυναίκα σου δε σε θαυμάζει πια. Ίσως τοτε που περάσετε τη "φτωχεια" ίσως κάτι άλλο, απλά επιδή τα καταφέρνει μονη της δε σε θεωρεί άξιο της. Νομιζω πρεπει να ξανακερδίσεις το θαυμασμό κάνοντας κάτι διαφορετικό. Ίσως κατι διαφορετικο απο τα συνηθισμένα να δειξεις πως είναι leader of the pack.

 

 

Αφού, λοιπόν, δεν με θαυμάζει, τότε γιατί κάθεται μαζί μου; Δεν νομίζω ότι συμβαίνει αυτό. Τα πάντα στο σπίτι τα παρέχω εγώ, ενώ εκείνη λέει από μόνη της ότι αν δεν ήμουν εγώ δεν θα τα κατάφερνε σε πολλούς τομείς της ζωής της. Και ειλικρινά, μου φαίνεται ασύλληπτο να πρέπει να προσπαθήσω να αποδείξω ότι είμαι leader of the pack, αντιμετωπίζοντας διαρκώς μια απόρριψη για την οποία ξέρω ότι δεν ευθύνομαι τόσο εγώ όσο εκείνη. Μήπως εκείνη πρέπει να αποδείξει ότι μ'αγαπά και δεν με δουλεύει, βολεμένη στη σιγουριά της;

[pitsoulis]

Monos συγνωμη που θα το πω, αλλα γιαυτο φτασανε σε αυτα τα σημεια η σχεσεις !!!

ο ενας να δουλευει απο το πρωι μεχρι το βραδυ για να προσφερει στην οικογενεια του τα βασικα (πλεον ετσι οπως γιναμε)

και η γυναικα να ειναι απο το πρωι - μεχρι το βραδυ σε ενα σπιτι να μιλαει και να παιζει ολη μερα με ενα παιδι , να ακολουθει το προγραμμα του παιδιου , να κανει δουλειες, να μαγειρευει , να πηγαινει σουπερ μαρκετ, ψωνια, να...να...να...

και το βραδυ οταν γυρνανε οι αντρες σπιτι να υπαρχει και το σεξ!!!!!

ποιο σεξ ??που ειναι η επαφη??που ειναι η επικοινωνια???? που ειναι ο ρομαντισμος???? πως θα νιωσει αυτη η γυναικα επιθυμητη????

 

ξερω οτι ακουγομαι παραλογη που απαιτω 1 βδομαδα με τον αντρα μου και την οικογενεια μου διακοπες, αλλα εγω λογω της δουλειας του δεν εχω σ/κ οπως πολλες οικογενειες μια φορα στις 15 και αν!!!!!

και δεν μιλαμε για χριστουγεννα και πασχα....αυτα τα εχω ξεχασει προπολου,

παραμονη χριστουγεννων και πρωτοχρονιας μονη μου εγω και ο γιος μου για υπνο!!!!

πασχα οπως και περσυ ετσι και φετος , θα παρω το παιδακι μου και θα παω στα ξαδελφια μου στο χωριο γιατι εχει δουλεια και δεν μπορει να αφησει το μαγαζι

γιατι αν το αφησει και φυγει, δεν θα μπορεσουμε να παμε πουθενα εμεις, δεν θα βγαλει λεφτα!!!!

 

εγω λεω οτι πρεπει και οι δυο μεριες να βρουμε ισορροπιες

ολα χρειαζονται στην ζωη !!!

[LinakiS]

Θα καταθέσω την άποψη μου για το σεξ και τα ζευγάρια και τις σχέσεις.

Το σεξ καλώς ή κακώς συσφίγγει τις σχέσεις των συζύγων. Πρέπει να γίνεται έστω και αν δεν υπάρχει πολύ διάθεση, βρίσκεται στο δρόμο. Εμείς ίσως επειδή είμαστε και φρέσκοι (1 χρόνο παντρεμένοι, αλλά 5-6 σχέση) όταν είμαστε στο σπίτι θα παίξουμε, θα κάνουμε κάτι και θα καταλήξουμε στο κρεβάτι.

Ακόμα και όταν υπάρχει θέμα υγείας (και έχουμε ζητήματα γενικώς) την διάθεση για σεξ δεν την αφήνουμε να περάσει. Ακόμα και τσακωμένοι να είμαστε θα γίνει και αυτό γιατί δεν υπάρχει εγωισμός. Θα κάνω εγώ το πρώτο βήμα, ή αυτός και θα κοιμηθούμε συμφιλιωμένοι βρέξει χιονίσει ή άντε σε χοντρούς καυγάδες να γίνει η συμφιλίωση το πρωί!

Θέλω να πω ότι τα προβλήματα είναι πολλά και ακόμα περισσότερα όταν υπάρχουν παιδιά, δουλειές, οικονομική κρίση κτλ αλλά στο κρεβάτι όλα λύνονται όταν υπάρχει θέληση. Εγώ αυτό πιστεύω και θα το πιστεύω πάντα. Αφού θέλω να κρατήσω τον άντρα μου και το σπίτι μου, πρέπει να στρώνω τραπέζι και ας μην πεινάω πολύ :D:D:D:D

Τα προβλήματα του γραφείου κτλ δεν πρέπει κανείς να τα κουβαλάει σπίτι. Τουλάχιστον όχι συστηματικά. Εντάξει, περνάνε και κρισούλες αλλά σε γενικές γραμμές, όταν κλείνεις το γραφείο θα πρέπει στον δρόμο να αποκτάς διάθεση συζύγου όσο δύσκολο και αν είναι αυτό. Αλλιώς ας μην παντρευόσουν ρε παιδί μου....δεν είμαστε στο 1800 που πρέπει να αποκατασταθείς ντε και καλα!

Ο γάμος έχει υποχρεώσεις είτε μας αρέσει είτε όχι και μια από αυτές είναι να είμαστε θελκτικές στους συζυγους μας και αυτοί σε εμάς! Ακόμα και αν σας φαίνεται πολύ τετραγωνοποιημένο όλο αυτό το θεωρώ πρακτικό. Εννοείται ότι δεν σημαίνει ότι το κάνω με το ζόρι εννοώ ότι μπορεί να το κάνω και ας μην έχω την τρελή όρεξη ή την πολύ ξεκούραση! Με ικανοποιεί το γεγονός ότι πέρασα καλά, ικανοποίησα τον άντρα μου που και αυτός σκοτώνεται για εμένα!

Ελπίζω να καταλάβατε την άποψή μου και συγνώμη αν σας κούρασα!

 

monos, συγνώμη που θα στο πω αλλά και το να συντηρεί κανείς την οικογένεια του είναι στις υποχρεώσεις του. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα παραμελεί την γυναίκα του. Είπαμε, η οικογένεια έχει ευθύνες. Όποιος μπαίνει στον χορό πρέπει να χορέψει, αλλιώς ας ζήσει ελεύθερο παιδί να μην βασανίσει και κόσμο!Ξέρω άνθρωπο που τρώει την τρελή πίεση στο γραφείο του. Μετά - ό,τι ώρα και αν σχολάσει - πάει σε ένα ύψωμα τσιρίζει ή κάνει ένα τσιγάρο κτλ και πάει σπίτι τρυφερός άντρας και στοργικός πατέρας. Δεν σου λέω να κάτσει να σκάσει αλλά πρέπει να χωρίζει τον χρόνο του κανείς και να τον μοιράζει σε ό,τι έχει αξία. Αν δεν δίνεις χρόνο σε κάτι σημαίνει ότι αδιαφορείς για την έκβασή του!

[νκκ284]

mone, η ιστορία σου μου θυμίζει την ιστορία ενός πολύ δικού μου ανθρώπου, ο οποίος ένιωθε ότι λαμβάνει μίσος και απέχθεια από τη γυναίκα του, από πολύ νωρίς στον γάμο. Μετά από 12 χρόνια έμαθε από την ίδια ότι τον απατούσε στην πορεία του γάμου τους έχοντας δημιουργήσει εξωσυζυγικές σχέσεις... Και πίστεψέ με, κανείς μα κανείς δεν την υπολόγιζε για τέτοια... Μήπως υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο; Το έχεις ψάξει;