Πέντε στοιχεία που πρέπει να γνωρίζουν οι νέοι γονείς

[Aphrodite_k]

Πέντε στοιχεία που πρέπει να γνωρίζουν οι νέοι γονείςAllison Van Dusen 04.05.2008

 

Forbes.com

χτές | 13:20

 

Οι γονείς πρέπει να μάθουν περισσότερα, σύμφωνα με νέα ευρήματα που παρουσιάστηκαν την προηγούμενη Κυριακή στη συνάντηση της Αμερικανικής Παιδιατρικής Εταιρείας (Pediatric American Society) στη Χονολουλού της Χαβάης.

 

Η έρευνα δείχνει ότι το 31% των Αμερικανών γονέων γνωρίζουν ελάχιστα σχετικά με το συνηθισμένο ρυθμό ανάπτυξης ενός βρέφους, όπως το πότε ένα μωρό πρέπει να αρχίζει να μιλάει ή πότε πρέπει να ξεκινήσει να εκπαιδεύεται στο γιογιό.

 

Τα δεδομένα βασίστηκαν σε ανάλυση της Διαχρονικής Έρευνας για την Πρώιμη Παιδική Ηλικία (Early Childhood Longitudinal Study, Birth Cohort), ένα εθνικό αντιπροσωπευτικό δείγμα αποτελούμενο από 10.000 μωρά ηλικίας 9 μηνών και τα κύρια πρόσωπα που τα φροντίζουν.

 

Ζητήθηκε από τους γονείς να απαντήσουν σε 11 ερωτήσεις, με τις 4 ή λιγότερες σωστές απαντήσεις να υποδηλώνουν χαμηλό επίπεδο γνώσεων.

 

Παρόλο που μπορεί να μην θεωρηθεί ιδιαίτερα σπουδαίο, οι ειδικοί λένε ότι αυτή η έλλειψη γνώσεων μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τις σχέσεις των γονέων με τα βρέφη τους.

 

Ζητήσαμε από τη συγγραφέα της μελέτης, Δρ. Heather Paradis, βοηθό καθηγήτρια παιδιατρικής στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Ρότσεστερ, να μας εξηγήσει γιατί υπάρχουν τόσοι πολλοί γονείς που δεν γνωρίζουν τι πρέπει να περιμένουν μετά την αναμονή της εγκυμοσύνης και τι γνώσεις πρέπει να έχουν σχετικά με την ανάπτυξη του μωρού τους.

 

Για ποιο λόγο υπάρχουν τόσοι πολλοί γονείς με περιορισμένες γνώσεις σχετικά με την ανάπτυξη ενός βρέφους;

 

Νομίζω ότι η ενημέρωση των γονέων σχετικά με την πατρότητα και τη μητρότητα προέρχεται από μια ποικιλία πηγών, όπως τα περιοδικά και τα βιβλία... και κυρίως, από τους γιατρούς του παιδιού τους.

 

Υπάρχουν πολλές πληροφορίες σχετικά με τι πρέπει να περιμένει κάποιος κατά την εγκυμοσύνη, αλλά δεν είμαι βέβαιος κατά πόσο υπάρχουν εξίσου πολλές πληροφορίες σχετικά με το τι πρέπει να περιμένει κανείς για το πώς μεγαλώνει και αναπτύσσεται το παιδί κατά τα πρώτα έτη της ζωής του.

 

Επιπλέον, υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που αλλάζουν. Η μελέτη αυτή προκάλεσε έκπληξη όσον αφορά το ότι πολλοί γονείς δεν έχουν την παραμικρή ιδέα σχετικά με τη φυσιολογική ανάπτυξη ενός βρέφους.

 

Έχετε την αίσθηση ότι πρόκειται για μια νέα τάση;

 

Νομίζω ότι στο παρελθόν δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση σε αυτούς που θα αποκαλούσαμε γονείς «υψηλού κινδύνου», δηλαδή γονείς με χαμηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης και χαμηλότερη κοινωνικοοικονομική κατάσταση.

 

Ένα από τα πιο απροσδόκητα στοιχεία που αποκάλυψε αυτή η μελέτη είναι ότι δεν πρέπει να στοχεύουμε μόνο σε αυτή την κατηγορία γονέων, αλλά πρέπει να επεκτείνουμε τις προσπάθειές μας στο γενικό πληθυσμό των γονέων. Όλοι μπορούν να επωφεληθούν.

 

Πείτε μας ένα από τα πιο αναπάντεχα ευρήματα της μελέτης σε ό,τι αφορά στη σύγχυση των γονέων;

 

Για εμένα, το πιο απροσδόκητο εύρημα δεν ήταν απαραίτητα οι γνώσεις που κατείχαν ή όχι οι γονείς, αλλά ο τρόπος που οι γνώσεις αυτές μεταφράζονταν σε πραγματική συμπεριφορά ή διαπιστωμένη αλληλεπίδραση με το παιδί.

 

Η σύνδεση αυτή είναι ένα στοιχείο που απουσιάζει από προηγούμενες μελέτες. Η μελέτη αυτή έδειξε ότι οι γονείς που κατέχουν υψηλότερο βαθμό γνώσης σχετικά με τη φυσιολογική ανάπτυξη ενός βρέφους εμφανίστηκαν να έχουν υψηλότερης ποιότητας διαπιστωμένες αλληλεπιδράσεις με τα παιδιά τους.

 

 

Ένα άλλο στοιχείο είναι ότι δεν ασχοληθήκαμε μόνο με την αλληλεπίδραση γονέα/παιδιού, αλλά και με τις αναφορές των γονέων σχετικά με τη συχνότητα αυτών που θα αποκαλούσα «εποικοδομητικές δραστηριότητες», όπως η ανάγνωση βιβλίων με το παιδί ή τα τραγούδια.

 

Γνωρίζουμε ότι οι πρώιμες εποικοδομητικές δραστηριότητες με τα παιδιά οδηγούν σε υψηλότερο IQ, πρώιμη δυνατότητα ανάγνωσης και καλύτερη προετοιμασία για το σχολείο.

 

Οι γονείς με υψηλότερο επίπεδο γνώσεων σχετικά με τη φυσιολογική ανάπτυξη ενός βρέφους είχαν επίσης σημαντικά υψηλότερη καταγεγραμμένη συχνότητα πραγματοποίησης αυτών των εποικοδομητικών δραστηριοτήτων με τα παιδιά τους.

 

Ποια είναι τα πιθανά αρνητικά στοιχεία;

 

Οι γονείς που έχουν μη ρεαλιστικές προσδοκίες από τα παιδιά τους θα μπορούσαν να ερμηνεύσουν λανθασμένα τη φυσιολογική συμπεριφορά ενός παιδιού και να ανταποκριθούν με ακατάλληλο τρόπο. Ένα παράδειγμα είναι μια μητέρα που περιμένει από το ηλικίας 18 μηνών παιδί της να παραμείνει ακίνητο κατά τη διάρκεια ενός ραντεβού.

 

Τα παιδιά ηλικίας 18 μηνών διακατέχονται συνήθως από περιέργεια. Αυτό που θα περίμενα από αυτά είναι να αρχίσουν να περιφέρονται στο χώρο.

 

Εάν οι γονείς περιμένουν από ένα τέτοιο παιδί να καθίσει ακίνητο σε μια καρέκλα κατά τη διάρκεια ενός ολόκληρου ραντεβού, ενδέχεται να παρερμηνεύσουν τη φυσιολογική περιέργεια και να τη θεωρήσουν ως εσκεμμένη ανυπακοή και όχι ως φυσιολογική περιέργεια, όπως είναι.

 

Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε ακατάλληλα σκληρή στάση πειθαρχίας ή σε ελάττωση της στοργικής συμπεριφοράς.

 

Νομίζω ότι πολύ συχνά οι γονείς υποτιμούν την ικανότητα ενός παιδιού να αντιληφθεί τη γλώσσα.

 

Πολλοί γονείς θεωρούν ότι δεν έχει νόημα να διαβάσουν ένα βιβλίο στο ηλικίας 2 μηνών βρέφος τους, ενώ θα έπρεπε οπωσδήποτε να το κάνουν αυτό, ακόμη και αν πρόκειται να κοιτούν τις εικόνες και να αφήσουν το παιδί να συλλαμβάνει τα φυσιολογικά χαρακτηριστικά της φωνής.

 

Μπορεί να μην κατανοούν τα λόγια του γονέα, αλλά είναι βέβαιο ότι αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει. Έτσι, πραγματοποιείται η αλληλεπίδραση μεταξύ γονέα και παιδιού.

 

Τι θα έπρεπε να κάνουν οι γονείς για να εκπαιδεύσουν τον εαυτό τους;

 

Φυσικά, θεωρώ ότι είναι ευκαιρία για τους παιδιάτρους το ότι, ακόμη και κατά τις σύντομες συναντήσεις με τους γονείς στο ιατρείο, μπορούμε θεωρητικά να κάνουμε κάτι που μπορεί να έχει μεγάλη επίδραση στον τρόπο αλληλεπίδρασης γονέων και παιδιών.

 

Νομίζω ότι η ενημέρωση από αξιόπιστε πηγές και οι συμβουλές από το γιατρό του παιδιού σχετικά με βιβλία και δικτυακές τοποθεσίες για τη λήψη πληροφοριών υψηλής ποιότητας είναι κάτι που θα μπορούσαν να κάνουν οι γονείς.

[Μαρια Στυλιανακη]

ειναι 100% σωστά αυτά που γράφει στο κείμενο αυτό,

 

100% όμως.

Το θέμα είναι ότι πρεπει οι γονείς να ενημερώνονται για αυτά τα πράγματα απο πρίν έτσι ώστε να ξέρουν τι ειναι φυσιολογικό.

Είναι κάτι που το συναντώ σχεδόν καθημερινά απο γονείς που αποκτούν το πρώτο τους παιδάκι, και ανησυχούν για πολλά πραγματα, και πιθανώς τιμωρούν/θυμώνουν χωρίς να υπάρχει λόγος...

 

αυτό το άρθρο ειναι πάρα πολύ χρήσιμο πίστεύω σαν συμπληρωματικό αυτού του κειμένου

 

http://parents.org.gr/psych/?sid=183