Μητέρα και εργασία (?)

[miou miou]

Φιλάκια σε όλες!!!

 

Ανοιξα αυτό το θέμα όχι απαραίτητα και μόνο για τις γυναίκες που είναι ήδη μανούλες ή για αυτές που είναι ήδη εγκυμονούσες αλλά για όλες τις γυναίκες του κόσμου!

 

Πιθανά ερωτήματα που θα ήθελα να απαντηθούν είναι:

 

-Το ξέρουν στην εργασία μας ότι προσπαθούμε να αποκτήσουμε μωράκι?

Πιθανές επιπτώσεις...

 

-Μπορούμε να ξεκινήσουμε τις προσπάθειες με την φύση της εργασίας μας(ωράριο κτλ)

 

-Έχουμε σκοπό να αφήσουμε τις δουλειές μας ώστε να γίνουμε μανούλες?

 

-Δεν δουλέψαμε ποτέ για τον λόγο αυτό?

 

-Θα τα καταφέρουμε όλα μαζί?

 

Και άλλα πολλά που πιστεύω να βοηθήσετε όλες ώστε να μάθουμε τελικά αν αυτό που έχει σημασία είναι να αποκτήσουμε μόνο οικογένεια ή κρύβονται και άλλες δυσκολίες από "πίσω"...ιδίως για το φύλο μας.

 

Ευχαριστώ φιλιά και πάλι!!!

[resident]

εγω στη δουλεια μου(καθηγητρια σε δημοσιο σχολειο) δεν ειχα πει τιποτα πριν μεινω εγκυος,ομως οταν εμεινα το ειπα σχεδον αμεσως.συνεχισα να δουλευω μεχρι τον πεμπτο μηνα περιπου,αλλα μετα με κουραζε η αποσταση και τα παιδια που εκαναν φασαρια και σταματησα(ειχα ομως αυτη τη δυνατοτητα οντας στο δημοσιο).Αν ημουν στον ιδιωτικο τομεα,νομιζω θα συνεχιζα να δουλευω μονο αν υπηρχε οικονομικο θεμα.Τωρα που εχω δυο παιδακια συνεχιζω τη δουλεια μου κανονικα,ειναι ομως δουλεια με ανθρωπινο ωραριο,δηλ. απο το μεσημερι και μετα εχω εγω τα παιδια κι οχι καποιος αλλος.Μια φιλη στον ιδιωτικο τομεα,αναγκαστηκε οταν εκανε παιδι (μετα απο πολλη ταλαιπωρια μαλιστα,)να μειωσει τις ωρες εργασιας ωστε να εχει χρονο για το παιδι της(βεβαια μειωθηκαν κι οι απολαβες αλλα τουλαχιστον το αφεντικο δεχτηκε το ωραριο που τη βολευει).Γενικα ειναι δυσκολο να δουλευεις στον ιδιωτικο τομεα και να εχεις παιδια.Ποιος θα τα εχει τοσες ωρες,ποτε θα τα χαρεις εσυ,τι ειναι πιο σημαντικο για τον καθενα;υπαρχουν πολλα ερωτηματα.

[mata]

Εγώ δουλεύω στον ιδιωτικό τομέα στην ίδια εταιρία εδώ και 10 χρόνια. Δούλευα μέχρι τον 8ο μήνα της εγκυμοσύνης και πραγματικά ήταν αρκετά δύσκολο μια που δουλεύω σε διπλανή πολη και η μετακίνηση μου ήταν μέσα σε ένα λεωφορείο συνολικά 2 ώρες την ημέρα. Ευτυχώς η εγκυμοσύνη μου ήταν πολύ καλή και έτσι άντεχα τα πήγαινε έλα καθώς και κάποιες εξωτερικές δουλειές που έπρεπε να κάνω του γραφείου και έβγαινα έξω παρά τις οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες. Όταν ξαναρχισα αφού ο γιος μου ήταν περίπου 4 μηνών τα πράγματα συνέχισαν να είναι ΄δύσκολα. Το καλό ήταν ότι επειδή δικαιούμουν μειωμένο ωραριο λόγω του ότι η δουλειά δεν ήταν στην πόλη μου και δεν γινόταν να φεύγω νωρίτερα γιατί πηγαινοερχόμαστε με λεωφορείο της εταιρίας μου δόθηκαν αυτές οι ωρες σε μέρες. Και έτσι καθόμουν κάθε Δευτέρα για κάποιο διαστημα. Επεσα βέβαια και σε αφεντικά που ήταν και είναι άνθρωποι πάνω από όλα και έτσι δέχτηκαν μια τέτοια είδους συμφωνία.

Γενικά θα έλεγα μετά από τόσα χρόνια που ερ΄γάζομαι και ειδικά σκεπτόμενη και τις όλες δυσκολες στιγμές που πέρασα με το παιδί ως εργαζόμενη, ότι οι μανούλες θα ήταν καλό να εργάζονται αλλά με διαφορετικό ωράριο. Είναι πολύ κουραστικό να φεύγεις από το σπίτι σου στις 7 ή στις 7.30 και να γυρίζεις στις 4.30. Και για τους ανθρώπους που κρατανε τόσες ώρες ένα παιδί και η ηλικία τους για όλα αυτά που έχουν περάσει τους κουράζουν όλα πιο εύκολα, αλλά και για εμάς που γυρίζουμε σπίτι και δεν ξέρουμε τί να πρωτοκάνουμε. Να κάνουμε ένα ντους, να φάμε, να δούμε το παιδί μας να κάνουμε δουλειές τί από όλα;;;Μαλλον όλα και με πολύ τρέξιμο. Και όταν έχεις και ξενύχτι από πονάκια ή δόντια τότε.......είναι πάρα πολύ πιο δύσκολα να μείνεις όρθια όλη την ημέρα και να ανταπεξέλθεις σε όλες τις απαιτήσεις. Πάντως και το να μην δουλεύεις καθόλου, μάλλον από εμπειρίες που έχω ακούσει είναι πάλι κουραστικό. Απλά έχεις δυνατότητα σωστής κατανομής χρόνου για όλα αυτά.

[miou miou]

Καλημέρα σας!

 

Resident και mata, συμφωνώ με τις απόψεις σας...

 

Να σας πω τη δική μου ιστορία...

Πριν 2 χρόνια περίπου εργάστηκα σε μία πολύ καλή εταιρεία γνωστή....Είχα μόλις παντρευτεί και σκεφτόμουν και να ξεκινήσω με τον άντρα μου σιγά σιγά για παιδάκι.

Δυστυχώς η προίσταμένη μου (αρκετά μεγάλη γύρω στα 40-45 δεν είχε κάνει ακόμα οικογένεια παντρεμένη όμως) μου έθεσε όρο για να εργαστώ να μην μείνω έγγυος τουλάχιστον για τα επόμενα 2 χρόνια!!!

 

Αυτό με σκότωσε!!!

Το συζήτησα με τον άντρα μου και για να με κρατήσουν δέχτηκα τον όρο της.Όλες ήταν ανύπαντρες στο τμήμα και εργάζονταν μέχρι τις 21:30-22:30 κάθε βράδυ!(Έλεος)

Εγώ δεν μπορούσα να κάτσω μέχρι αργά γιατί παρακολούθούσα μια σχολή αλλά τις ημέρες που μπορούσα καθόμουν παραπάνω....

Για να μην φλυαρώ με έδιωξαν γιατί δεν καθόμουν αρκετά και δεν έκανα θυσίες...

Τώρα εργάζομαι 10 μήνες σε μία εταιρεία....δυστυχώς εργάζομαι από 9 1/2 ώρες μέχρι και 12 την ημέρα.....

Είχα κανονίσει ένα ραντεβού με γιατρό ένα απόγευμα και έπρπε να φύγω και μόλις το είπα στον προϊστάμενο μου...χλώμιασε και μου είπε:Δεν πιστεύω να...είσαι......

Του είπα όχι καλέ έχω ένα πρόβλημα και πάω σε παθολόγο..(αλήθεια..)

 

Από την στιγμή εκείνη σκέφτομαι τι θα γίνει ΑΝ μείνω έγγυος.....τι θα κάνω Θεούλη μου....τι?

[miou miou]

Θέλω τόσο πολύ να κάνω οικογένεια...αλλά από την άλλη φοβάμαι τόσο πολύ πώς θα μου τα φέρει η ζωή τελικά γιατί δυστυχώς και με τους 2 μισθούς που έχουμε τώρα δεν τα βγάζουμε πέρα.....

 

Επίσης δεν έχω την βοήθεια γονέων και έτσι δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω τελικά....Κάποια στιγμή είπαμε με τον σύζυγο να μην κάνουμε παιδάκι γιατί άμα δεν τα καταφέρουμε να το μεγαλώσουμε όπως πρέπει θα είναι χειρότερο από το να μην είχαμε καθόλου μωράκι....

Μου φάνηκε απίστευτο!!!

Πέρασα μήνες κατάθλιψης και κλάμα και αποφάσισα ότι με την δύναμη της αγάπης θα βρεθεί άκρη...

Θα βρεθεί?

Δεν μπορώ να σταματήσω την εργασία και οι τιμές των παιδικών σταθμών από ότι έχω ακούσει είναι απρόσιτες για έναν απλό καθημερινό ανθρωπο.

Περιμένω συμβουλές σας και εμπειρίες και φυσικά και άλλες απορίες!!!

[Ελίνα]

Όταν αποφασίσαμε να παντρευτούμε με τον άντρα μου πριν 3 χρόνια, είχαμε κι οι δύο σχετικά καλές δουλειές στον ιδιωτικό τομέα και θέλαμε πολύ ένα παιδάκι!

Η τύχη όμως τα έφερε έτσι που σχεδόν αμέσως μόλις παντρευτήκαμε χάσαμε κι οι δύο τις δουλειές μας. Διαγράψαμε αυτομάτως τη σκέψη παιδί μέχρι νεωτέρας. Ο άντρας μου δούλευε περιστασιακά για κάποιους άλλους χωρίς ασφάλεια φυσικά κι εγώ άπλωνα (που απο τα 18 μου ποτέ δεν το είχα κάνει) το χέρι στη μαμά.

Για ένα τουλάχιστον χρόνο μας είχε πιάσει πανικός! Δεν φαινόταν τίποτα καλό στον ορίζοντα και το θέμα παιδί μας έτρωγε!!!

Μετά απο πολλά κλάματα και κατάθλιψη και των δύο, πήρε μπρος ο εγκέφαλός μου ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ κι εφόσον είμαι άνθρωπος του ρίσκου (ο άντρας μου όχι τόσο) τον έπεισα και κάναμε ένα μεγάααααλο άνοιγμα (με δάνεια και τα σχετικά) κι ανοίξαμε το δικό μας μαγαζί! Έπεσε πολύ δουλειά στην αρχή μέχρι να ξεχρεώσουμε τελείως, πολλές στερήσεις και ωράρια απίστευτα (γιατί όταν ένα μαγαζί είναι κλειστό δεν σημαίνει πως δεν δουλεύει...)!!!

Τώρα δυο χρόνια μετά ανοίγουμε το δεύτερο μαγαζί και προσπαθούμε για παιδάκι.

Το αν θα τα προλαβαίνω όλα άνετα δεν το ξέρω. Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι πως όλα γίνονται. Αν υπάρχει αγάπη, ψυχραιμία και θέληση, όλα γίνονται. Ίσως όχι πολύ εύκολα αλλα γίνονται.

Θα επανέλθω βέβαια όταν ο καλός Θεούλης αποφασίσει να μου δώσει ένα μωράκι να σας πω πως είναι και στην πράξη!

[CaTiA]

Εγώ δουλεύω στον ιδιωτικό τομέα , στην ίδια εταιρεία αρκετά χρόνια. Είναι λογικό πως η εγκυμοσύνη φέρνει λίγο τα πάνω κάτω στους εργοδότες αλλά από την άλλη είναι φυσικό επόμενο όταν όλοι προτιμάνε νεαρά άτομα για πρόσληψη ότι κάποια στιγμή θα θελήσουν να κάνουν οικογένεια.

Από την αποβολή μου και μετά κατάλαβαν ότι προσπαθώ για μωρό άσχετα με το ότι δεν είμαι παντρεμένη και το επιβεβαίωσαν κιόλας λέγοντας πως είναι φυσικό.

Αν όμως είχα προβλήματα ή μου έκαναν συμφωνία να μην μείνω έγκυος (σε καινούργια εταιρεία) θα τα έπαιρνα κανονικά και θα έκανα αυτό που ήθελα και ας με έδιωχναν (αν και δεν έχουν το δικαίωμα) .Αυτή την στιγμή είναι το μόνο που με ενδιαφέρει και θα το αποχτήσω με όποιο κόστος. Εάν χρειαστεί να κάνω εξωσωματική εκεί είναι ένα θέμα γιατί λογικά θα πρέπει να κάτσω σπίτι ένα διάστημα αλλά και πάλι τι να κάνω?

Όσο για μετά την γέννα, εκεί πιο δύσκολα τα πράγματα. Ας ελπίσουμε στις γιαγιάδες για 1 χρόνο τουλάχιστον και μετά παιδικό (όπως έκανε και η αδερφή μου).

Τίποτα δεν είναι εύκολο αλλά και πάλι κανείς δεν χάνετε και όλοι τα κατάφεραν γιατί όχι και εμεις.

[miou miou]

Συγχαρητήρια Ελίνα, μπράβο και στους 2 σας!

Σου εύχομαι σύντομα να αποκτήσετε μωράκι!

 

Φυσικά πιστεύω ότι φανήκατε πολύ τυχεροί γιατί πλέον (δική μου άποψη) πιστεύω ότι το τελευταίο ρίσκο που θα πρεπε να πάρει κανείς είναι να ανοίξει κάτι δικό του....

Από γνωστούς μου δηλαδή και ιστορίες που έχω ακούσει .........τότε είναι που αν (μια στο εκατομμύριο) δεν τα καταφέρεις θα οφείλεις και το βρακάκι που φοράς!!!

 

Είναι τυχερά όλα.....και μην ξεχνάς ότι οι περισσότεροι έχουν ήδη δάνεια....για διάφορους λόγους ο καθένας.......

 

Μπράβο σας πάντως πολύ χαίρομαι.....εγώ ακόμα αν και είμαι άνθρωπος του ρίσκου περπατώ με το σταυρό στο χέρι..............(και ένα λαχείο που άμα μου κάτσει!!!!!!!!)

[miou miou]

Όσο για μετά την γέννα, εκεί πιο δύσκολα τα πράγματα. Ας ελπίσουμε στις γιαγιάδες για 1 χρόνο τουλάχιστον και μετά παιδικό (όπως έκανε και η αδερφή μου).

Τίποτα δεν είναι εύκολο αλλά και πάλι κανείς δεν χάνετε και όλοι τα κατάφεραν γιατί όχι και εμεις.

 

Catia μου το σίγουρο είναι ότι όλες τα καταφέρνουμε με οποιεσδήποτε επιπτώσεις......(Δες resident, mata και χιλιάδες γυναίκες εκεί έξω)

 

Το θέμα μου είναι κατά πόσο μπορούμε να πάμε ενάντια στα προσωπικά πιστεύω μας και θέλω όταν ΑΛΛΟΙ μας αναγκάζουν να τα καταφέρουμε ενώ πραγματικά ΔΕΝ μπορούμε.....και δεν απολαμβάνουμε την ζωή ουσιαστικά αλλά λειτουργούμε σαν ρομπότ και μωρομηχανές....

[miou miou]

TEST

[Sophia D]

miou miou , otan me to kalo erthei to moraki sou, pistepse me den tha se noiazei i douleia sou oute kai tha anxonese an ta lefta einai ligotera. Ego trabousa polu anxos me ta lefta kai ta eksoda...akoma eimouna polu afosiomeni sthn douleia mou...douleua trela oraria...kai telika otan emeina egkuos stamatisa ston 8o mhna...kai otan irthe i mpempa ola allaksan...tora epestrepsa sthn douleia..kai ola mou fenonte toso mataia kai anousia sthn douleia...skeftomai..ma giauta kathomoun kai anxonomoun??? !!!!!!! Pantos an exeis ligi boitheia apo thn mama sou i thn pethera sou den einai toso duskolo na ta sundiaseis...emena mono o thilasmos me kourazei ligo giati prepei na bgazo gala sthn douleia...exo kai kati periergous ekei na anarotiounte ti kano sthn toualeta ktl..kai prepei na trexo apo thn douleia spiti na taiso thn mpempa...alla afou prokeite gia to kalo tou morou...tha to kano oso xreiazete. Pantos ego pisteuo oti einai kalutera na sterithoume ton 2o mistho gia ligous mhnes mexri na megalosei ligo to moraki !

[miou miou]

Pantos an exeis ligi boitheia apo thn mama sou i thn pethera sou den einai toso duskolo na ta sundiaseis...

 

Να σου ζήσει!!!!

 

Δυστυχώς δεν έχω βοήθεια και τι εννοείς λίγη?10 ώρες την ημέρα είναι λίγη?Και λίγο λέω...ποιός θα μαγειρεύει, πλένει,...κ.α ?

[miou miou]

Το θέμα μου εδώ δεν είναι καθαρά προσωπικό αλλά παραθέττω σίγουρα και την προσωπική μου άποψη!!!

Το θέμα είναι κοινωνικό!

 

Για μένα δεν είναι ο σκοπός κι ο στόχος απλά να τα καταφέρεις αλλά να τα απολαύσεις....

π.χ

Εχω μια συνάδελφο στη δουλειά η οποία ένα από τα πολλά που μου έχει πει είναι ότι της είπαν από το τηλέφωνο (ενώ ήταν στη δουλειά )ότι το μωράκι της είπε τις πρώτες του λεξούλες!

Ακόμα το κουβαλάει και πολλά άλλα....

 

Για μένα η γυναίκα έπρεπε να δουλεύει όχι πλήρη εργασία κι όχι φυσικά και υπερωρίες....αλλά ημιαπασχόληση τουλάχιστον τα πρώτα χρόνια του παιδιού...

 

Γιατί μια σημερινή γυναίκα για να τα καταφέρει πρέπει σκλαβώνει την μητέρα της ή πεθερά (εαν υπάρχουν) και έχει οπωσδήποτε την οικονομική άνεση για γυναίκα για σιδέρωμα, σκούπισμα του σπιτιού, και μαγείρεμα?Και μην μου πείτε ότι δεν συμβαίνει γιατί έχει γίνει μόδα!

Δεν είναι ντροπή αλλά δεν μπορούμε όλες...οι υπόλοιπες?

[Ελίνα]

Συγχαρητήρια Ελίνα, μπράβο και στους 2 σας!

Σου εύχομαι σύντομα να αποκτήσετε μωράκι!

 

Φυσικά πιστεύω ότι φανήκατε πολύ τυχεροί γιατί πλέον (δική μου άποψη) πιστεύω ότι το τελευταίο ρίσκο που θα πρεπε να πάρει κανείς είναι να ανοίξει κάτι δικό του....

Από γνωστούς μου δηλαδή και ιστορίες που έχω ακούσει .........τότε είναι που αν (μια στο εκατομμύριο) δεν τα καταφέρεις θα οφείλεις και το βρακάκι που φοράς!!!

 

Είναι τυχερά όλα.....και μην ξεχνάς ότι οι περισσότεροι έχουν ήδη δάνεια....για διάφορους λόγους ο καθένας.......

 

Μπράβο σας πάντως πολύ χαίρομαι.....εγώ ακόμα αν και είμαι άνθρωπος του ρίσκου περπατώ με το σταυρό στο χέρι..............(και ένα λαχείο που άμα μου κάτσει!!!!!!!!)

 

Miou miou δεν λέω σε καμία περίπτωση οτι η λύση είναι να ανοίξεις μαγαζί. Δυστυχώς για να κρατηθεί και πετύχει ένα μαγαζί δεν θέλει μόνο τύχη...! ΄

 

Το πρώτο βήμα που πρέπει να κάνετε, κατα τη δική μου άποψη πάντα, είναι να βρείτε τρόπο να φύγουν οποιαδήποτε χρέη έχετε. Αν είναι δυνατό να βρει έστω ο ένας απο τους δυο σας μια δεύτερη δουλειά. Κι ύστερα το μωράκι βολεύεται. Κόψε απο εδώ κόψε απο εκεί θα βγει. Είναι πολύ λίγες οι οικογένειες αυτή την εποχή που δεν στριμώχνονται.

Μαμά και πεθερά δεν θα μπορέσουν λες να βοηθήσουν όταν έρθει το μπεμπέ, έστω κι εναλλάξ;

[miou miou]

[

Miou miou δεν λέω σε καμία περίπτωση οτι η λύση είναι να ανοίξεις μαγαζί. Δυστυχώς για να κρατηθεί και πετύχει ένα μαγαζί δεν θέλει μόνο τύχη...! ΄

 

Ελινάκι συγνώμη αλλά με παρεξήγησες φυσικά το ότι τα καταφέρατε δεν είναι μόνο θέμα τύχης!!

Απλά ήθελα να τονίσω ότι ήσασταν τυχεροί από την άποψη ότι με τόσες ξένες-πολυεθνικές εταιρείες πλέον τον Ελληνα δεν τον βαστάει η αγορά. Προς Θεού ούτε που ξέρω τι είδους μαγαζί ανοίξατε...γενικά μιλάω....

 

Αλλάζοντας το θέμα....όταν λέω ότι δεν υπάρχει βοήθεια δεν υπάρχει....και δεν νομίζω να είμαι η μόνη βρε Ελίνα μου.

[irene77]

Elina αν επιτρεπεται τι μαγαζι εκανες?

[Ελίνα]

Βρε δεν σε παρεξήγησα! Κατάλαβα απο τη πρώτη στιγμή πως το είπες.

 

Συμφωνώ μαζί σου πως οι μητέρες θα έπρεπε να έχουν διαφορετική αντιμετώπιση όσον αφορά τα ωράρια απο τον ιδιωτικό τομέα. Δυστυχώς όμως δεν είναι έτσι. Οπότε υπάρχουν δυο περιπτώσεις: ή να μην κάνουμε οικογένεια ή να βρούμε εναλλακτικές. Και πίστεψέ με όταν θα έρθει με το καλό το μπεμπέ θα βρεθούν οι εναλλακτικές.

 

Εύχομαι σύντομα να ακούσουμε ευχάριστα κι απο εσένα!

[Ελίνα]

Elina αν επιτρεπεται τι μαγαζι εκανες?

 

Στην αρχή ανοίξαμε στουντιο βιντεοσκοπησεων και επεξεργασίας βίντεο που ασχολείται μόνο χονδρική, δηλαδή με φωτογραφεία, εταιρείες και δημόσιους οργανισμούς και τώρα ανοίγουμε φωτογραφείο.

[miou miou]

Οπότε υπάρχουν δυο περιπτώσεις: ή να μην κάνουμε οικογένεια ή να βρούμε εναλλακτικές. Και πίστεψέ με όταν θα έρθει με το καλό το μπεμπέ θα βρεθούν οι εναλλακτικές.

 

 

Μου θυμησες τα λόγια του άντρα μου......εγώ ως αντιδραστικό ον προσπαθώ να τα βάλω με το σύστημα εκεί είναι η διαφορά μας!!!!

[Ελίνα]

Οπότε υπάρχουν δυο περιπτώσεις: ή να μην κάνουμε οικογένεια ή να βρούμε εναλλακτικές. Και πίστεψέ με όταν θα έρθει με το καλό το μπεμπέ θα βρεθούν οι εναλλακτικές.

 

 

Μου θυμησες τα λόγια του άντρα μου......εγώ ως αντιδραστικό ον προσπαθώ να τα βάλω με το σύστημα εκεί είναι η διαφορά μας!!!!

 

Πίστεψέ με miou miou όσο και να χτυπάμε εσύ κι εγώ το σύστημα, δυστυχώς μόνο καρούμπαλα θα αποκτήσουμε...! Η μόνη λύση είναι να το πάρεις απόφαση πως δεν αλλάζει τίποτα σε αυτό τον τόπο.

[miou miou]

[Πίστεψέ με miou miou όσο και να χτυπάμε εσύ κι εγώ το σύστημα, δυστυχώς μόνο καρούμπαλα θα αποκτήσουμε...! Η μόνη λύση είναι να το πάρεις απόφαση πως δεν αλλάζει τίποτα σε αυτό τον τόπο.

 

Ελίνα μου ειλικρινά δεν μπορώ.....το ξέρω ότι δεν θα αλλάξει κάτι (άμεσα τουλάχιστον) αλλά δεν μπορώ να το δεχτώ...δεν μπορώ..ρε γμτ.

 

Γι αυτόν τον λόγο άνοιξα αυτό θέμα να γνωριστούμε καλύτερα και να ακούσω γνώμες-απόψεις τα πάντα.

Πώς τα καταφέρνουν τελικά οι μανούλες που δεν έχουν βοήθεια?

 

Φυσικά δεν ξέρω πως ακούγεται προς τα έξω αλλά δεν είμαι αγχωμένη από αυτό το θέμα...στενοχωρημένη θα έλεγα....

[yls]

Καλή μου miou miou,

 

στην χώρα που ζούμε, το κοινωνικό σύστημα για τις μητέρες είναι ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ. Αυτό πιστεύω το έχουμε πάρει όλες είδηση.

 

Αν υπολογίσουμε τα πράγματα με την κοινή λογική-οικονομικά προβλήματα,ωράρια,ανεργία,έλλειψη χρόνου κτλ- τότε μόνο οι εύπορες θα έπρεπε να κάνουν παιδιά. Αλλά αυτό, ΕΥΤΥΧΩΣ, δεν συμβαίνει.

 

Πιστεύω πως ένα ζευγάρι με 2 μισθούς, έστω και μέτριους, αν έχει καλή υγεία και δεν πνίγεται στα δάνεια και τις κάρτες μπορεί να τα καταφέρει.

Πάνω από όλα πρέπει να υπάρχει υγεία και αγάπη.

 

Γίνε μητέρα όποτε εσύ είσαι έτοιμη να κάνεις αυτό το βήμα. Και μην αφήσεις τους άλλους (εργοδότες, προϊσταμένους, κτλ) να σου κλέβουν τον χρόνο άσκοπα.

[mama2008]

Εγω ειμαι απο τις τυχερες ....η μητερα μου μενει διπλα ... οποτε για τα πρωτα χρονια θα εχω βοηθεια στις δυσκολιες που συναντω ...

 

 

Οσο αναφορα την δουλεια ...δεν τους εχω πει οτι προσπαθω για παιδι ...αλλα με παρακαλανε να μεινω !!!

 

λετε να σημαινει κατι ?

[Veronika]

Καλημέρα σας!

Resident και mata, συμφωνώ με τις απόψεις σας...

Να σας πω τη δική μου ιστορία...

Πριν 2 χρόνια περίπου εργάστηκα σε μία πολύ καλή εταιρεία γνωστή....Είχα μόλις παντρευτεί και σκεφτόμουν και να ξεκινήσω με τον άντρα μου σιγά σιγά για παιδάκι.

Δυστυχώς η προίσταμένη μου (αρκετά μεγάλη γύρω στα 40-45 δεν είχε κάνει ακόμα οικογένεια παντρεμένη όμως) μου έθεσε όρο για να εργαστώ να μην μείνω έγγυος τουλάχιστον για τα επόμενα 2 χρόνια!!!

Αυτό με σκότωσε!!!

Το συζήτησα με τον άντρα μου και για να με κρατήσουν δέχτηκα τον όρο της.Όλες ήταν ανύπαντρες στο τμήμα και εργάζονταν μέχρι τις 21:30-22:30 κάθε βράδυ!(Έλεος)

Εγώ δεν μπορούσα να κάτσω μέχρι αργά γιατί παρακολούθούσα μια σχολή αλλά τις ημέρες που μπορούσα καθόμουν παραπάνω....

Για να μην φλυαρώ με έδιωξαν γιατί δεν καθόμουν αρκετά και δεν έκανα θυσίες...

Τώρα εργάζομαι 10 μήνες σε μία εταιρεία....δυστυχώς εργάζομαι από 9 1/2 ώρες μέχρι και 12 την ημέρα.....

Είχα κανονίσει ένα ραντεβού με γιατρό ένα απόγευμα και έπρπε να φύγω και μόλις το είπα στον προϊστάμενο μου...χλώμιασε και μου είπε:Δεν πιστεύω να...είσαι......

Του είπα όχι καλέ έχω ένα πρόβλημα και πάω σε παθολόγο..(αλήθεια..)

Aπό την στιγμή εκείνη σκέφτομαι τι θα γίνει ΑΝ μείνω έγγυος.....τι θα κάνω Θεούλη μου....τι?

Miou miou, ευτυχώς για εσένα καθώς και για όλες τις εργαζόμενες γυναίκες υπάρχουν νόμοι που προστατεύουν τον εργαζόμενο από τις απάνθρωπες, παράλογες, παράνομες απαιτήσεις των εκάστοτε εργασιομανών προϊστάμενων.... Οι νόμοι αυτοί σε προστατεύουν ακόμη κι αν έχεις συμφωνήσει με τον εργοδότη σου να μην μείνεις έγκυος για τα επόμενα 2 χρόνια (!!!!!! αν είναι δυνατόν τι σε έβαλαν να συμφωνήσεις). Επίσης, σε κάθε περίπτωση δικαιούσαι τις υπερωρίες σου. Ακόμη, είναι ΠΑΡΑΝΟΜΗ κάθε καταγγελία που δεν γίνεται για τους λόγους που προβλέπει ο νόμος. Επομένως, να έχεις στο μυαλό σου ότι υπάρχουν τρόποι να προστατευθείς και να μην ακούς τις "απειλές" των προϊσταμένων σου. Κούφιες είναι και το ξέρουν. Τα χοντρά λεφτά στις εταιρίες βγαίνουν από τη μη καταβολή των οφειλόμενων υπερωριών και τη δημιουργία καθεστώτος τρομοκρατίας στους υπαλλήλους ώστε να μη γνωρίζουν τα πραγματικά τους δικαιώματα και έτσι να μην τα χρησιμοποιούν....

Τρόπος προστασίας υπάρχει για όλες τις γυναίκες που θέλουν να χρησιμοποιήσουν τις δυνατότητες που τους δίνει η εργατική νομοθεσία. Αυτό έχει δείξει η δημοσίευση τόσων αποφάσεων που εξαναγκάζουν τους πρώην εργοδότες στην καταβολή υπέρογκων ποσών, όποτε κάποιες γυναίκες αποφασίζουν να κάνουν χρήση των δικαιωμάτων τους. Και πίστεψέ με.... τσούζουν πολύ αυτές οι αποζημιώσεις σε όλες τις εταιρίες.... όσο μεγάλες κι αν είναι.....

[nounoukaki]

ΕΓΩ ΠΑΛΙ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΟΤΑΝ ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ ΔΟΥΛΕΥΑ ΣΕ ΜΙΟΑ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΕ ΠΟΛΥ ΕΞΟΝΤΩΤΙΚΟ ΩΡΑΡΙΟ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ. ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΤΕΛΕΙΩΝΑ ΣΤΙΣ 8 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΑΠΟ ΤΙΣ 10 ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΙ ΕΚΑΝΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΩΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΑΣΩ ΣΠΙΤΙ. ΣΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΘΗΣΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΟΓΔΟΟ ΜΗΝΑ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ, ΩΣΠΟΥ ΠΗΡΑ ΤΗ ΝΟΜΙΜΗ ΑΔΕΙΑ ΚΥΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ. ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΓΕΝΝΑ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΘΗΣΑ ΤΙΣ 9 ΝΟΜΙΜΕΣ ΕΒΔΟΜ,ΑΔΕΣ ΤΗΣ ΛΟΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΑ ΔΙΟΤΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ΜΟΥ ΕΔΩ ΣΤΗΗ ΑΘΗΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΜΩΡΟ. ΝΤΑΝΤΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΑΚΟΥΜΕ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΠΑΡΩ... ΟΠΟΤΕ ΜΙΑ ΗΤΑΝ Η ΛΥΣΗ. ΤΩΡΑ ΚΡΑΤΑΩ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΤΗ ΜΙΚΡΟΥΛΑ ΜΟΥ ΚΙ ΕΥΕΛΠΙΣΤΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΣΧΕΤΙΚΑ ΣΥΝΤΟΜΑ ΚΙ ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΩΣΩ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΨΑΞΩ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ...