Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Love Parents.org.gr? Tell a friend!

ερωτας ζει και πέρα απο τα 104...


UFO

Recommended Posts

Με αφορμή συτην την συνεντευξη :

Μια αγάπη για το καλοκαίρι

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τετάρτη 22 Ιουλίου 2009

 

 

 

 

«Ο έρωτας ζει και πέρα από τα 104»

Της Βίκυς Χαρισοπούλου

 

«Ερωτεύτηκα πολύ.

Έζησα όλη μου τη ζωή ερωτευμένος.

Με την κυριολεξία του όρου.

Με συγκίνηση», λέει ο καθηγητής Εμμ. Κριαράς

«Έρωτας είναι η επιδίωξη του ιδανικού. Σε όλες του τις εκφάνσεις. Ξεχωρίζω δύο: τον σαρκικό- πνευματικό έρωτα προς τη- τον σύντροφο και τον έρωτα προς την εργασία. Αυτό που λέμε φιλεργία. «Ο έρωτας είναι το αντίδοτο του θανάτου. Είναι ίσως η ίδια η ζωή. Μόνο όταν είσαι ερωτευμένος ζεις. Ειδάλλως είσαι... πέτρα...».

 

Όχι. Ο υπεραιωνόβιος πλέον (διάγει το 104ο έτος της ζωής του) ομότιμος καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, Εμμανουήλ Κριαράς, δεν νιώθει «πέτρα»...

 

«Κρατώ ακόμα ψήγματα έρωτα και προς τη μνήμη της γυναίκας μου και προς την εργασία. Ζω. Νιώθω. Εργάζομαι ακόμα, αλλά με δυσκολία. Δεν δίδει η ζωήχωρίς έρωτα- ευτυχία. Είμαστε τραγικές μορφές. Το γεγονός ότι έχουμε συνείδηση δεν νομίζω ότι είναι στοιχείο ουσιαστικής ευτυχίας. Ο άνθρωπος ζει πιο ευτυχισμένα όταν δεν έχει συνείδηση της τραγικότητας της ζωής του. Εγώ- δυστυχώς- την έχω. Επιθυμία μου είναι πλέον να μη ζήσω. Είναι βάρος πια η ζωή μου». Κουράζει η ζωή;

Κουράζει ίσως το περιβάλλον της ζωής. Ο χώρος και οι άνθρωποι στον οποίο και με τους οποίους είσαι καταδικασμένος να ζεις. Αυτό που τώρα λένε οικονομική ή κοινωνική κρίση. Η οικονομική κρίση συνάδει με την κοινωνική- αυτή που λέμε αξιών; Είναι προϊόν η μία της άλλης ή απλώς συνυπάρχουν με κοινή προέλευση, παράλληλη έκφραση και αδιέξοδο αποτέλεσμα;

 

Η κατάσταση είναι άσχημη από κάθε άποψη. Είναι πολύ πιο εντυπωσιακή βέβαια αυτή που λέμε οικονομική κρίση και οι επιπτώσεις της είναι τραγικές, αλλά- επιτρέψτε μου- είναι τραγικότερες οι επιπτώσεις της άλλης κρίσης, αυτής της λεγόμενης κοινωνικής. Αυτοκαταδιωκόμεθα άπαντες. Υπάρχει γενικώς μια ανισορροπία. Διάγει κρίση η πολιτική ζωή, διά γει κρίση η Παιδεία, η Δικαιοσύνη- έννοιες πρωταρχικές... Όσον αφορά το αμιγώς οικονομικό φαινόμενο, δεν είμαι ίσως αρμόδιος να δώσω λύσεις. Έζησα και το κραχ του ΄29 αλλά ήταν αλλιώς τότε... Τώρα είναι διαφορετικά. Συνδυάζεται με την παγκοσμιοποίηση. Το κοινωνικό λοιπόν πρόβλημα είναι προϊόν της ευημερίας. Προϋπάρχει λοιπόν της οικονομικής κρίσης. Αυτό που ζούμε τώρα θα προτιμούσα να μην το είχα προλάβει, να μην το είχα ζήσει».

 

Κρίση και έλλειψη παιδείας

Παλαιότερα υποστηρίζατε ότι το μέλλον της ανθρωπότητας είναι ο σοσιαλισμός. Εξακολουθεί να παραμένει όραμα και στόχος σας;

 

Εξακολουθώ να το πιστεύω. Η λύση θα έρθει- εγώ δεν θα το προλάβω, ούτε την ανόρθωση της παιδείας που θα πρέπει να προηγηθεί, θα προλάβω. Δεν μ΄ ενδιαφέρει πλέον η πολιτική με τον τρόπο που ασκείται. Η πολιτική μας ζωή οδηγείται σε συντηρητισμό κι αμφιβάλλω αν θα μπορέσει σύντομα να ανακάμψει. Είναι η κρίση σε συνδυασμό με την έλλειψη παιδείας. Δεν τιμώνται πλέον οι αξίες. Βιώνουμε την έσχατη πλέον ανάγκη ανόρθωσης της παιδείας. Είναι όμως η υλιστική κατεύθυνση της παιδείας. Με την τεχνολογία τα ανθρωπιστικά γράμματα υποτιμούνται κι έτσι δημιουργείται μια ανισορροπία... Η αρχή είναι η ΠΑΙΔΕΙΑ. Ένας λαός προάγεται όταν έχει προηγμένη παιδεία. Αν όμως οι ανάξιοι επιπλέουν σ΄ όλους τους τομείς και κυρίως σ΄ αυτούς της πολιτικής... Πρέπει να υπερνικήσουμε την τάση αυτή. Το αποτέλεσμα είναι η δυσπιστία όλων...

 

Ο υλισμός είναι που σκότωσε το όραμα. Κι ο υλισμός είναι που διδάσκεται από γονείς και δασκάλους. Όλα γίνονται με στόχο την εξασφάλιση παχυλού κέρδους.

 

 

«Ανυψώνει τον άνθρωπο ο έρωτας.

Ο πραγματικός, ο αληθινός έρωτας»

 

«Εξαγοράζονται πλέον εύκολα οι άνθρωποι...»

 

Η τρομοκρατία είναι μια μορφή δράσης και «λύσης»; Ο Εμμανουήλ Κριαράς διαφωνεί: «Δεν αποτελεί ευχάριστο φαινόμενο. Δεν ήταν ποτέ λύση η τρομοκρατία. Εκτός αν εννοείτε την τρομοκρατία των ισχυρών της Γης. Την τρομοκρατία του κεφαλαίου και του υλισμού. Όχι, με την άλλη- αυτήν τη μεμονωμένη των αγανακτισμένων παιδιών- φοβάμαι ότι η εκτροπή καραδοκεί. Δεν απέχει πολύ η όποια εκτροπή από τα έσχατα αυτά φαινόμενα απόλυτου συντηρητισμού στα οποία πολιτικά ασυνείδητα καταφεύγουν οι άμυαλοι απογοητευμένοι».

 

Τι να κάνουμε; Εκατό και πλέον χρόνια μετά (ο Β. Ι. Λένιν έθεσε το ερώτημα το 1902 στο ομότιτλο βιβλίο του);

 

Οι Σπαρτιάτες το έθεσαν λακωνικότερα όλων το 410 π.Χ. μετά τη ναυμαχία της Κυζίκου. «Έρρει τα κάλα, Μίνδαρος απεσύα, Πεινώντι τώνδρες, Απορίομες τι χρη δραν». (Καταστράφηκαν τα πλοία. Ο Μίνδαρος σκοτώθηκε. Οι άνδρες πεινούν.

 

Απορούμε τι πρέπει να πράξουμε.) Να υπομένουμε. Μια λύση είναι εσείς να μιλάτε. Να λέτε πάντα αυτό που πιστεύετε... Και να πληροφορείτε σωστά. Μη δέχεσθε να γίνετε όργανα του οποιουδήποτε. Εξαγοράζονται πλέον εύκολα οι άνθρωποι... Πριν από λίγα χρόνια διάβαζα καθημερινά και μάλιστα εμβριθώς δυο, τρεις εφημερίδες. Τώρα πια με κουράζει αυτή η ελαφρότητα... Το μόνο ιδανικό που απέμεινε είναι ίσως ο Έρωτας. Υπό την έννοια της αέναης επιδίωξης του ιδανικού...

 

 

Ο έρωτας είναι

 

&&&&&&&Η επιδίωξη του ιδανικού Η ίδια η ζωή Το αντίδοτο του θανάτου Η φιλεργία Η λύση- κυρίως- στα χρόνια της... χολέρας στα οποία ζούμε Στιγμές ζωής

Η γέννηση. Στον Πειραιά στις 29 Νοεμβρίου 1906 Η επιλογή για σπουδές φιλολογίας (1924)

 

Η συνάντηση με τη σύντροφο της ζωής του Αικατερίνη Στριφτού στα 1935 Η απόλυση από τη χούντα (1968) Η απώλεια της συντρόφου (Μάιος 2000)

 

Τον ενοχλούν

Το ψεύδος Η υποκρισία Η επικράτηση της απάτης Η «βασιλεία» του κέρδους Η έλλειψη παιδείας

την οποία και την βρήκα θαυμασια.... εκανα καποιες σκέψεις:

υπαρχει τελικά έρωτας στις μερες μας...αυτη η επιδίοξη του ιδανικου που λέει και ο Κριαράς ...;

Καθώς τα χρόνια περνανε (λενε ) ερωτας φευγει ...και αναρωτιέμαι πως γινεται και μαθαίνουμε και ζούμε χωρίς αυτην την ζωοφόρο δυναμη του έρωτα ;

αναποφευκτα δεν θα την αναζητήσουμε ίσως αλού ;

το φλερτ εστω δεν είναι αναπόσπαστο κομματι της ζωής μας;

ο ερωτας κοιτα χρόνια ; υλικά αγαθά; ομορφια; κοινωνικη θέση; η είναι τελικα τυφλός ;

μπορει τελικα κανεις να ζήσει χωρίς ερωτα;;; εγω δεν μπορω παντως

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Θα παραθέσω κι εγώ με τη σειρά μου κάτι που διάβασα πρόσφατα και μου άρεσε:

 

Δεν υπάρχει στον κόσμο δύναμη σαν τον έρωτα.Κι όταν τον έχει κάποιος μέσα του,όταν απλά και μόνο τον διαθέτει,έστω κι αν δεν ξέρει πώς να τον χρησιμοποιήσει,εκείνος θα επιδράσει και θα ακτινοβολήσει και θα βοηθήσει να βγει κανείς από το καβούκι του και να πάει παραπέρα.Ποτέ δεν πρέπει να χάνει κανείς τούτη την πίστη,απλά θα πρέπει ν΄αντέξει διατηρώντας την(ακόμα κι αν δεν είναι παρά μια πίστη μονάχα!).

 

και:

 

Δεν υπάρχει χειρότερη φυλακή από το φόβο να μην πληγώσουμε κάποιον που μας αγαπά

 

Πηγή : Η σοφία του Ρίλκε (οδηγός του ποιητή για τη ζωή)

 

Πιστεύω στον έρωτα,κι αφού κατέληξα με ποιόν θα τον ζήσω, πιστεύω και στην μονογαμικότητα .Γιατί μέσα από αυτήν έζησα και ζω όλες τις εκτάσεις και προεκτάσεις του.Κάθε μέρα ζω και κάτι διαφορετικό, είτε μ'αφήνει πικρή είτε γλυκιά γεύση.Κι έχω μια γλυκιά αγωνία και προσμονή να δω το τέλος...

363122t20zgo6mme.gif you see, a dog growls when it's angry, and wags its tail when it's pleased. Now I growl when I'm pleased, and wag my tail when I'm angry. Therefore I'm mad.'" 444387eg9c8e9djb.gif
Link to comment
Share on other sites

αριακη, δυσκολα ερωτηματα θετεις κατω απο το αρθρο του καθηγητη. Ο οποιος τα λεει υπεροχα, αλλα δεχτηκε την τιμητικη θεση στο ψηφοδελτιο επικρατειας του πασοκ.....

 

στα ερωτηματα σου τωρα.

Χωρις ερωτα και χωρις φλερτ δεν ζουμε!

Ο ερωτας προς το αλλο φυλο (τον αντρα μας, τον συντροφο μας κλπ) ειναι βεβαιο οτι μετα απο καποιο διαστημα θα αλλαξει. Δεν θα χαθει (αν η σχεση ειναι καλη και παταει σωστα -αυτο ειναι καθαρα υποκειμενικο-) αλλα δεν νομιζω οτι υπαρχει κανεις που μετα απο 5 χρονια για παραδειγμα , θα εξακολουθησει να εχει τις πεταλουδες στο στομαχι , οπως σε εκεινα τα πρωτα ραντεβου.

Με οοοοοποιον και να εισαι ....καποια στιγμη οι πεταλουδες θα φυγουν, στην τυχη σου ειναι , στο γραφτο σου ή δεν ξερω γω τι αλλο , να μετατραπει σε αγαπη, ευτυχια , στηριγμα.

 

υπαρχουν ερωτες που δεν φευγουν ποτε ομως.

Αυτο που νιωθεις οταν κοιτας τα παιδια σου.

Αυτο που νιωθεις οταν κανεις κατι που λατρευεις (πχ : χορο) και διαφορες αλλες "ερωτικες" στιγμες , μεσα στην ζωη.

 

Το φλερτ , δεν ειναι ερωτας. Για μενα ειναι απαραιτητη πηγη ενεργειας......

 

 

Αυτα τα φιλοσοφικα σου ερωτηματα....που τα πετυχαινω στις 11,20 το βραδυ.......θελουν και κρασι για να αναλυθουν..............δεν μπορω να τα αναλυσω σωστα.....ελπιζω κατι να καταλαβες!!!

Οι παππουδες μας προσφυγες, οι γονεις μας μεταναστες και εμεις......ρατσιστες!!!

 

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...