Πως συμπεριφερόμεθα στις κοπέλες που προσπαθούν...

[sogni d'oro]

Κορίτσια, θα ήθελα να μου πείτε πως πρέπει να συμπεριφερθείς σε φίλες-γνωστές που προσπαθούν...

Επειδή δεν γνωρίζω τίποτα για σπερματεγχύσεις, εξωσωματικές κτλ. αλλά ούτε ακριβώς σε πιο στάδιο βρίσκεται η κάθε κοπέλα, αν υπάρχει πρόβλημα, αν περιμένουν αποτελέσματα, απλά μόνο ότι θέλουν να αποκτήσουν ένα μωράκι όσο γίνετε πιο γρήγορα. Δεν ξέρω τι να πω και τι όχι, αν πρέπει να εύχομαι στις γιορτές ή όχι μήπως και τις αγχώνω.

Στάθηκα τυχερή σ'αυτό γιατί όνειρο ζωής ήταν και για μένα και φοβόμουνα πολύ μήπως έχω κάποιο πρόβλημα με τα γυναικολογικά που πέρασα, αλλά ευχαριστώ το Θεό που όλα πήγαν ανέλπιστα κάλα "με την πρώτη".

[maria ampelokipi]

Κοίτα να είσαι όσο πιο διακριτική μπορείς, μην τις ρωτάς τίποτα και άσε εκείνες να ανοίξουν τη συζήτηση. Επίσης μην εύχεσαι τίποτα στις γιορτές, μόνο να έχουν την υγεία τους (και όχι "άντε και με το καλό να έρθει το μωρό" κλπ, είναι αγχωτικό).

Μόνο αν δεις ότι ανοίγουν κουβέντα ρώτα λεπτομέρειες και κυρίως μην τις ζαλίζεις με τα νέα του δικού σου μωρού, όσο χαρούμενη είσαι εσύ όταν διηγείσαι τα κατορθώματά του, τόσο πονάνε εκείνες που δεν έχουν το μωρό τους!

[MY TREASURE]

επισης μη διαμαρτυρεσαι επειδη δεν κοιμηθηκες καλα το βραδυ γιατι το μωρο σου ηταν ανησυχο, γιατι επισης ποναει σε καποιον που δεν εχει μωρο.

βασικα καλα ειναι να κρατας μια σταση ουδετερη να ακους να ακους υπομονετικα και μονο αν σε ρωτησει κατι να απαντησεις οσο πιο διακριτικα μπορεις. Ατομα που βρισκονται σε τετοια ψυχολογικη πιεση γινονται ιδιοτροπα καιαντιδρουν παραξενα καποιες φορες. θελει προσοχη!

[Brunita]

Και εγώ συμφωνω με τα παραπανω κορίτσια. Ειδικα σε γιορτες κλπ ειναι απογορευτικη η ευχή "αντε και του χρονου να εχεις το μωρακι σου αγκαλια!" Ειναι ανχωτικο το εχω περασει ενα χρονο εκανα να μεινω εγκυος στον γιο μου. Προσπαθησε να εισαι οσο πιο διακριτικη γινεται και αν ποτε σου ανοιξουν αυτες κουβεντα. Ειναι λεπτα πραγματα αυτα, οσο και εμενα να μην έδειχνα κατι οταν με ρωταγανε βαθια μεσα μου στενοχωριομουνα και ανυπομονουσα να εχω και εγω το μωρακι μου. Εισαι απο τις τυχερες που επιασες με την πρωτη!

[Ειρήνη_Α]

Συμφωνώ με όλα τα παραπάνω!!!

 

Επίσης φιλική συμβουλή!!

 

Αν κάποια φίλη/γνωστή/συγγενής σου εκμυστηρευτεί την αγωνία της, οτι προσπαθεί, αλλά το μωρό δεν έρχεται

 

σε παρακαλώ μη της πεις

 

"Μην αγχώνεσαι βρε, αν ηρεμήσεις θα έρθει"

 

Ειλικρινά όσο δίκιο κι αν έχεις θα ενοχληθεί..

 

Το ξέρει και μόνη ότι δεν πρέπει να αγχώνεται δεν χρειάζεται υπενθυμιση!!!

[sogni d'oro]

Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις. Όντως κάποιες καταστάσεις αν δεν τις ζήσεις δεν μπορείς να τις καταλάβεις.

[venceremos]

Συμφωνώ και επαυξάνω με τις προλαλήσαντες. Σε καμία περίπτωση δεν ρωτάμε και δεν πετάμε σπόντες, '' άντε και μανούλα'', '' και του χρόνου διπλή'' , κτλ... Δεν ρωτάμε γενικώς ΕΚΤΟΣ απο την περίπτωση που μας έχουν πει οτι πάνε για εξετάσεις ( απο μόνες τους) οπότε και ρωτάμε πως πήγαν οι εξετάσεις ( για να δείξουμε το ενδιαφέρον μας) και ως εκεί. Ποτέ δεν ανοίγουμε κουβέντα αν δεν ανοίξουν οι ίδιες!

Επίσης, για τα λοιπά κορίτσια που διαβάζουν το φόρουμ, αν είστε έγκυες και οι φίλες σας δεν είναι ΠΟΤΕ ΠΟΤΕ ΠΟΤΕ δεν τους λέτε πόσο πολύ νοιώθετε το μωρό, τι αναγούλες έχετε, πόσο πεινάτε και λοιπές λεπτομέρειες της εγκυμοσύνης σας. Δεν γκρινιάζετε με τις δύσκολες στιγμές της εγκυμοσύνης γιατί οι φιλες σας θα έδιναν τα πάντα να ξερνάνε απο το πρωί μέχρι το βράδυ λόγω εγκυμοσύνης. Αν μιλάτε , θα μιλάτε για πράγματα που μιλούσατε και προ εγκυμοσύνης , αυτό θα τις βοηθείσει να εξελιχθεί ομαλά η σχέση σας..

[Argyro33]

Το θεμα ειναι απλα τελειο.

 

Επισης εμενα μου εχει τυχει να μην με αφηνει να ακουμπησω το μωρο αλλα δεν ξερω αυτο πως να το εκλάβω, ισως ειναι περισσότερο για τις μανουλες που δεν θελουν να αρρωστησουν τα μωρακια.

[venceremos]

Στην δική μου περίπτωση μια πολύ καλή φίλη έμεινε έγκυος αμέσως. Χάρηκα με τη χαρά της, αλλά μου ήταν πολύ επιβαρυντικό να είμαστε μαζί και να συζητάμε για ζιπουνάκια, καρότσια, κούνιες, κτλ. Πραγματικά, δεν έννοιωθα ζήλια, απλά δεν μπορούσα να μοιραστώ τη χαρά της γιατί εγώ είχα τον δικό μου καημό, τον οποίο μετά τις εξελίξεις δεν μπορούσα και να τον συζητήσω. Μετά μου τηλεφωνούσε και μου έλεγε πόσο την ταλαιπωρεί η εγκυμοσύνη κτλ. Όμως εγώ δεν μπορούσα να συμπάσχω, δεν μπορούσα να την παρηγορήσω, γιατί απλά θα έδινα τα πάντα για να ξερνάω τα σωθικά μου λόγω εγκυμοσύνης. Το αποτέλεσμα ήταν να αποτραβηχτώ σιγά σιγά, γιατί απλά δεν άντεχα να την ακούω να γκρινιάζει για κάτι το οποίο εγώ θα ήθελα τόσο πολύ. Αυτές τις μέρες η φίλη γεννάει, και εγώ εξακολουθώ και να βλέπω τους μήνες να έρχονται και να φεύγουν.. Η ελπίδα μετατρέπεται σε απογοήτευση και ξανά τα ίδια και τα ίδια.. Και μετά πρέπει να αρχίσουν οι επισκέψεις στο μαιευτήριο.... Δεν αντέχεται βρε κορίτσια.... Δεν αντέχεται.... Την αγαπάω πραγματικά και δεν τη ζηλεύω. Αλλά όταν έρχομαι αντιμέτωπη με τον μεγαλύτερο καημό μου, τα χάνω... υποφέρω...

[margi]

Οταν η καλύτερη μου φίλη που έχει ήδη ένα μωράκι ενός έτους μού είπε ότι θέλει να κάνει δεύτερο και αγχώνεται γιατί πρέπει να ρυθμίσει το θυροειδή της, την ώρα που εγώ της έλεγα ότι έχω άγχωθεί πάρα πολύ με όσα πέρασα ( εξωμήτριο πριν ενάμισι χρόνο, αποτυχημένες προσπάθειες μετά από αυτο για ενάμισι χρόνο, πολύποδες, αφαίρεση...), πολύ απλά της είπα ξεκάθαρα πως δεν θεωρώ σοβαρό το πρόβλημά της και πολύ απλά εγώ δεν την καταλαβαίνω...Πειράχτηκε...Της εξήγησα πως είναι αλλιώς να ξέρεις ότι κάνεις παιδιά όποτε τα θελήσεις κι αλλιώς, όταν αρχίζεις να σκέφτεσαι πως μάλλον θα ξεκινήσεις εξωσωματική...Επίσης δεν μπορούσε να δεχτεί πως αισθάνομαι μειονεκτικά από τη στιγμή που όλες οι φίλες, γνωστες, ξαδέλφες, μικρές, μεγάλες κτλ είναι έγκυες στα πρώτα, στα δεύτερα παιδιά τους κι εγώ μένω εκεί να τις παρακολουθώ όλες, αλλά εγώ να μένω στάσιμη....Ειμαι κατηγορηματική: γυναίκες που δεν δυσκολέυτηκαν στην σύλληψη και στην απόκτηση ενός παιδιού δεν μπορούν να καταλάβουν αυτές που δυσκολεύονται. Τους φαίνονται παράλογες, ανυπόμονες, κακές....Ισως και να είμαστε...Δεν ξέρω...Δεν ζητάμε να μας λυπούνται, απλά να μας καταλαβαίνουν...Αν ανοίγουμε συζήτηση για το θέμα, ακούστε μας....Σημαίνει ότι θέλουμε να το μοιραστούμε....Ακούστε μας όμως...μην μας διακόπτετε κάθε τρεις και λίγο, όταν θυμόσαστε να μας πείτε κάτι για τα μωράκια σας! Ξέρουμε ότι και σεις θέλετε να μιλήσετε για τα αγγελούδια σας, αλλά πιστέψτε με...Μόλις σας πούμε τον πόνο μας και ΄ξαλαφρώσουμε θα ρωτήσουμε αμέσως πώς είναι το μωράκι σας........................................................................................................................

Τις προάλλες, η έγκυος ξαδέλφη μου που ήταν παρούσα σε αδιάκριτη ερώτηση που μου έκανε μία γειτόνισσα για το πότε επιτέλους θα μείνω έγκυος, όταν μείναμε οι δυο μας, μολονότι έβλεπε πως ήμουν χάλια, άρχισε να μου λέει για τα μωρουδακιά που πρέπει να πλύνει και να σιδερώσει. Ηταν πολλά και πώς θα τα κατάφερνε!!!Οχι, ρε κορίτσια, λίγο τακτ χρειάζεται....

[zouzoupina]

συμφωνω με ολα οσα εχουν γραψει οι κοπελες εγω οσο προσπαθουσα εκνευριζομουν αφανταστα οταν καποια γνωστη η φιλη εμενε εγκυος και καλα στην λαθος χρονικη στιγμη (και μου το ελεγε ξερεις....δεν το ηθελα τωρα)εκνευριζομουν που μου ελεγαν οτι περνανε τα χρονια θα πρεπει να παντρευτω και να κανω κανενα παιδακι ενω ηξεραν το προβλημα.σε αυτες τις περιπτωσεις ειναι καλυτερα να κρατας μια σταση διακριτικη υπαρχουν ενα σωρο ευχες που μπορεις να πεις