Ξύνει τις πληγές και τραβά πετσάκια

[sofvaf]

Καλησπέρα σε όλους!

Ήθελα να μοιραστώ λίγο τις ανησυχίες μου και να μου πείτε αν κάποια απο εσάς είχε παρόμοια συμπεριφορά απ' το παιδάκι της.

Είναι για τη μεγάλη μου την κόρη η οποία σε ένα μήνα θα κλείσει τα 3 και εδώ και 2 μήνες ξεκινήσαμε στον παιδικό. Έχουμε και ένα αγοράκι 6 μηνών το οποίο έδειξε αρχικά να ζηλεύει με κάποια ύπουλα χτυπήματα τα οποία σταμάτησα σχετικά γρήγορα. Στον παιδικό ήταν πολύ δύσκολο να προσαρμοστεί με κλάματα και φωνές, και για μεγάλο διάστημα την παίρναμε νωρίτερα.

Εδώ και ένα μήνα, έκανε ένα σπυράκι στο μάγουλο, άρχισε να το ξύνει τόσο πολύ που φυσικά το μόλυνε και ο γιατρός είπε ότι είναι μολυσματικό κηρείο και έδωση αντιβίωση σε κρέμα. Εδώ και λίγες μέρες όμως παρατηρώ και άλλες 2 πληγές στα χεράκια της (μικρές ακόμα) που ξεκίνησε να ξύνει και τα πετσάκια στα δάχτυλα που άρχισε να τραβάει και να πληγιάζει. Ο άντρας μου εντωμεταξύ δεν έχει καθόλου υπομονή και τη μαλώνει συνέχεια γιατί συν τοις άλλοις είναι και απίστευτα γκρινιάρα. Βλέπετε κρατάει αυτός τα παιδιά το πρωί που πηγαίνω στη δουλειά και έχει αρχίσει μάλλον να κουράζεται κι αυτός....

Σήμερα πάλι τη βρήκα να έχει κοιμηθεί με ένα μαλακό παιχνιδάκι στο στόμα, μούσκεμα απ'τα σάλια. Περιττό να σας πω ότι έχουμε κόψει την πιπίλα εδώ και ένα χρόνο... Με το μωρό κατα διαστήματα την έχει ζητήσει αλλά ποτέ ιδιαίτερα έντονα...

Έχω την εντύπωση ότι αυτή η συμπεριφορά (κυρίως το θέμα με τις πληγές) δείχνει μεγάλη ανασφάλεια και άγχος. Σας έχει συμβεί κάτι παρόμοιο; Ξέρω ότι κι ο άντρας μου θα έπρεπε να είναι πιο υπομονετικός και του έχω μιλήσει αλλά δεν ξέρω αν τελικά φταίει αυτός ή το μωρό (ότι το ζηλεύει) ή απλά έιναι της ηλικίας που λένε!

Συγνώμη αν ήμουν κουραστική αλλά ήθελα να δώσω την πλήρη εικόνα της κατάστασης.

[little john]

Καλησπέρα σε όλους!

Ήθελα να μοιραστώ λίγο τις ανησυχίες μου και να μου πείτε αν κάποια απο εσάς είχε παρόμοια συμπεριφορά απ' το παιδάκι της.

Είναι για τη μεγάλη μου την κόρη η οποία σε ένα μήνα θα κλείσει τα 3 και εδώ και 2 μήνες ξεκινήσαμε στον παιδικό. Έχουμε και ένα αγοράκι 6 μηνών το οποίο έδειξε αρχικά να ζηλεύει με κάποια ύπουλα χτυπήματα τα οποία σταμάτησα σχετικά γρήγορα. Στον παιδικό ήταν πολύ δύσκολο να προσαρμοστεί με κλάματα και φωνές, και για μεγάλο διάστημα την παίρναμε νωρίτερα.

Εδώ και ένα μήνα, έκανε ένα σπυράκι στο μάγουλο, άρχισε να το ξύνει τόσο πολύ που φυσικά το μόλυνε και ο γιατρός είπε ότι είναι μολυσματικό κηρείο και έδωση αντιβίωση σε κρέμα. Εδώ και λίγες μέρες όμως παρατηρώ και άλλες 2 πληγές στα χεράκια της (μικρές ακόμα) που ξεκίνησε να ξύνει και τα πετσάκια στα δάχτυλα που άρχισε να τραβάει και να πληγιάζει. Ο άντρας μου εντωμεταξύ δεν έχει καθόλου υπομονή και τη μαλώνει συνέχεια γιατί συν τοις άλλοις είναι και απίστευτα γκρινιάρα. Βλέπετε κρατάει αυτός τα παιδιά το πρωί που πηγαίνω στη δουλειά και έχει αρχίσει μάλλον να κουράζεται κι αυτός....

Σήμερα πάλι τη βρήκα να έχει κοιμηθεί με ένα μαλακό παιχνιδάκι στο στόμα, μούσκεμα απ'τα σάλια. Περιττό να σας πω ότι έχουμε κόψει την πιπίλα εδώ και ένα χρόνο... Με το μωρό κατα διαστήματα την έχει ζητήσει αλλά ποτέ ιδιαίτερα έντονα...

Έχω την εντύπωση ότι αυτή η συμπεριφορά (κυρίως το θέμα με τις πληγές) δείχνει μεγάλη ανασφάλεια και άγχος. Σας έχει συμβεί κάτι παρόμοιο; Ξέρω ότι κι ο άντρας μου θα έπρεπε να είναι πιο υπομονετικός και του έχω μιλήσει αλλά δεν ξέρω αν τελικά φταίει αυτός ή το μωρό (ότι το ζηλεύει) ή απλά έιναι της ηλικίας που λένε!

Συγνώμη αν ήμουν κουραστική αλλά ήθελα να δώσω την πλήρη εικόνα της κατάστασης.

 

Δεν νομίζω ότι θα πρέπει να σε ανησυχεί τόσο πολύ. Φαντάσου ότι ο δικός μου είναι μικρότερος και εδώ και λίγες μέρες έχει αρχίσει να τραβάει τα πετσάκια από τον αντίχειρα και χωρίς να έχει αλλάξει κάτι στην καθημερινότητά μας. Βέβαια θα πρέπει να πω εδώ ότι το ίδιο κακό συνήθειο έχω κι εγώ και γιαυτό μάλλον δεν ανησυχώ τόσο πολύ παρόλο που δεν περίμενα να με αντιγράψει από αυτή την ηλικία. Επίσης τον είχε τσιμπήσει κουνούπι εδώ και ένα μήνα και ακόμη ψάχνει την πληγή για να την ξύσει!

[Active Member]

Εγω μικρη....απο 3-4 χρονων ...ειχα ανακαλυψει τα ξυραφακια. Επαιρνα τα αστορ (κρυφα φυσικα) και ξεσκιζα τα πετσακια απο τα δακτυλα μου. Περιττο να σου πω, οτι και τωρα αν βρω ξυραφακι ...θα το κανω!

 

Σαν παιδι....ημουν παρα πολυ ευτυχισμενο! Και πολυ κοινωνικο...δε με ειχε πειραξει τιποτα. Απλα (πως μου χε ερθει η ιδεα, δε ξερω) το εκανα...μου αρεσε. Και φυσικα ετρωγα τα νυχια μου. Κι αυτο που το ειχα δει...παλι δε ξερω...

 

Ακομα τα τρωω φυσικα....

[puppa]

κι εμενα η κορη μου σε ενα μηνα κλείνει τα 3 και συνέχεια ασχολείται με τα πετσάκια των νυχιών της. Η αλήθεια είναι ότι ανησυχώ γιατί το κάνει όταν είναι αφηρημένη και σκέφτομαι μήπως κάτι την προβληματίζει. Μπορεί κάποιος να βοηθησει?από ότι κατάλαβα τουλάχιστον δεν είμαστε οι μόνες

[Active Member]

εγω νομιζω οτι ειναι απλα μια κακη συνηθεια....