Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Love Parents.org.gr? Tell a friend!

πρόβλημα με τον πεθερό μου!


Recommended Posts

Καλησπέρα σε όλες και όλους!Θέλω την άποψη σας σε ένα θέμα αρκετά λεπτό που με στενοχωρεί ιδιαίτερα.Ο πεθερός μου είναι ένας αρκετά ιδιότροπος άνθρωπος όπου τα τελευταία χρόνια ζεί μόνιμα στην Γερμανία και έρχεται κάθε 2 μήνες περίπου.Το πρόβλημά μου είναι το εξής: είναι ένας άνθρωπος με πολύ έντονη φωνή και γενικά έντονες αντιδράσεις και κάθε φορά που έρχεται να δεί το παιδί,αρχίζει...''πού είναι ο εγγονός μου μωρέ?'',''φέρτον να τον πάρω αγκαλιά μωρέ",φέρτον να τον ζουμπίξω μωρέ" και τα σχετικά.Το παιδί απο την άλλη τρομάζει με την συμπεριφορά του και αντιδρά,δεν θέλει ούτε αγκαλιές,ούτε τίποτα και όταν τον βουτάει να τον πάρει αγκαλιά,γιατί κυριολεκτικά τον βουτάει,εννοείται ο μικρός κλαίει.Καταλαβαίνω ότι τον λαχταράει γιατί είναι μακρυά αλλά και αυτός δεν καταλαβαίνει ότι τρομάζει το παιδί και αρχίζει μετά...''που δεν με θέλει ο εγγονός μου'' και μπλα,μπλα,μπλα.Του έχουμε πεί και οι δύο να χαμηλώσει τον τόνο του,να είναι είναι πιο ήρεμος,τίποτα αυτός τον χαβά του.Σήμερα ήταν το τελειωτικό!έρχεται,αρχίζει τα ίδια πάλι,τον βουτάει αγκαλιά τον παιδί προσπαθεί να φύγει και συνεχίζει με όλη του την δύναμη να τον κρατάει και να φωνάζει...''θέλεις να παλεψουμε?έλα να παλέψουμε.Αυτό ήταν!ταύρος έγινα,σηκώθηκα,πήγα στο δωμάτιο και έκλεισα τόσο δυνατά την πόρτα που την γκρέμισα!Οταν ήρθε μέσα ο άντρας μου μου είπε...εντάξει είναι έντονος,του το'χω πεί αλλά βλέπεις τον λαχταράει,ε δεν θα πάθει και τίποτα ο μικρός να κάτσει 2 λεπτά στην αγκαλιά του!Ναί αλλά με το ζόρι του λέω??????και έληξε εκεί.Εγώ όμως δεν μπορώ,εκνευρίζομαι να τον βλέπω να τον κρατάει με το ζόρι,ανεβάζω πίεση,πώς το λένε!!!τι να κάνω??????

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


εγώ όταν αντιμετωπίζω τέτοες καταστάσεις, που είναι συχνό το φαινόμενο, πάιρνω αμέσως το παιδί με τρόπο.... δε το αφήνω να το κρατάνε με το ζόρι αφού δε θέλει...

απλά κάποιοι άνθρωποι δε καταλαβαίνουν πως πρέπει να φερθούν σε ένα παιδί...

αν το αρπάξεις με το ζόρι στην αγκαλιλά σου εννοείτε πως θα κλάψει και θα προσοπαθεί να ξεφύγει... νιώθει εγκλωβισμένο....

αν πάλι, του δείξεις ένα παιχνίδι του, αν κατέβεις στο ύψος του, αν καθίσεις μαζί του στο πάτωμα να παίξεις, αν του γελάσεις, αν του κρυφτείς, αν... αν.... αν.... αν κάνεις κάτι τόσο απλό τότε αυτό από μόνο του θα έρθει μαζί σου και θα σε αγκαλιάσει και θα παίξετε και...... και..... και.....

απλά εγώ αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι δε μπαίνουν στη διαδικασία να σκεφτούν πως να προσεγγίσουν ένα παιδί... ειδικά οι μεγάλοι άνθρωποι που έχουν μάθει τελείως διαφορετικά είναι πιο δύσκολο να τους εξηγήσεις.....

Link to comment
Share on other sites

βρέ συ bounitsa ξέρεις πιο είναι το θέμα ότι μια φορά τον πήρε με το ήρεμο και κάθισε,τι δεν καταλαβαίνει ρε γμτ?και εγώ όπως είπα καταλαβαίνω ότι είναι ο τρόπος του αυτός και ότι τον λαχταράει αλλά δεν μπορώ να βλέπω και τον μικρό να προσπαθεί απεγνωσμένα να φύγει και αυτός να τον κρατάει με το ζόρι!!!τα παίρνω!!!

Link to comment
Share on other sites

Αντιμετώπισα κι εγώ στην αρχή τέτοιου είδους προβλήματα (κι εξακολουθώ μερικές φορές). Ο μικρός μου είναι ένα παιδί που στην αρχή αρνείται να πάει και να χαιρετίσει, πόσο μάλλον να είναι και θερμός ακόμα και με ανθρώπους που υπεραγαπά ή που τους βλέπει πολύ συχνά. Μόλις όμως περάσουν 10-15 λεπτά, ανοίγετε μόνος του και τους προσεγγίζει εκείνος.

Έτσι λοιπόν αφού μάλλιασε η γλώσσα μου να το λέω πως θέλει κάποιο χρόνο προσαρμογής, πλεον είναι δεδομένο. Θα τον χαιρετήσουν γλυκά αλλά μέχρι εκεί. Ούτε φωνές, ούτε υστερίες, ούτε αγκαλιές με το ζόρι. Ξέρουν πλεον πως σε λίγο θα τα αναζητήσει ο ίδιος. Του μιλάνε, παίζουν μαζί του και στη συνέχεια χάνονται στις μεταξύ τους αγκαλιές.

Ίσως να του λέγατε να δοκιμάσει κι αυτό. Ή ίσως για να μην του το πείτε ευθέως, μιας και καταλαβαίνω πως δεν είναι απο τους ανθρώπους που τα πιάνουν με την πρώτη τέτοια ζητήματα, να του πείτε οτι είναι ένα παιχνίδι. Να το παίξει λίγο σχεδόν αδιάφορος στην αρχή κι οτι το παιδί θα πάει μόνο του.

an1cA57oSf-0010MjA2ZG98ODM3MTcxNzFqYXx0byB6b3V6b3VuaSBtb3UgbyBraXJpYWtvcyBlaW5h.gif

 

Link to comment
Share on other sites

βρέ συ bounitsa ξέρεις πιο είναι το θέμα ότι μια φορά τον πήρε με το ήρεμο και κάθισε,τι δεν καταλαβαίνει ρε γμτ?και εγώ όπως είπα καταλαβαίνω ότι είναι ο τρόπος του αυτός και ότι τον λαχταράει αλλά δεν μπορώ να βλέπω και τον μικρό να προσπαθεί απεγνωσμένα να φύγει και αυτός να τον κρατάει με το ζόρι!!!τα παίρνω!!!

 

 

Αχ να ήξερες πως σε καταλαβαίνω....

an1cA57oSf-0010MjA2ZG98ODM3MTcxNzFqYXx0byB6b3V6b3VuaSBtb3UgbyBraXJpYWtvcyBlaW5h.gif

 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Άποψη μου είναι αρχικά πως με το να φύγεις και να βροντήξεις την πόρτα χάνεις το όποιο δίκιο έχεις. Δεύτερον, είναι μεγάλος άνθρωπος. Λαχταράει να δει το εγγόνι. Οκ, κλαίει αυτό επειδή δεν τον γνωρίζει τον άνθρωπο. Δε θα του μείνει κουσούρι πάντως, μη φοβάσαι. Πες στον άντρα σου να το χειριστεί.

This is a man's world

Link to comment
Share on other sites

Αντιμετώπισα κι εγώ στην αρχή τέτοιου είδους προβλήματα (κι εξακολουθώ μερικές φορές). Ο μικρός μου είναι ένα παιδί που στην αρχή αρνείται να πάει και να χαιρετίσει, πόσο μάλλον να είναι και θερμός ακόμα και με ανθρώπους που υπεραγαπά ή που τους βλέπει πολύ συχνά. Μόλις όμως περάσουν 10-15 λεπτά, ανοίγετε μόνος του και τους προσεγγίζει εκείνος.

Έτσι λοιπόν αφού μάλλιασε η γλώσσα μου να το λέω πως θέλει κάποιο χρόνο προσαρμογής, πλεον είναι δεδομένο. Θα τον χαιρετήσουν γλυκά αλλά μέχρι εκεί. Ούτε φωνές, ούτε υστερίες, ούτε αγκαλιές με το ζόρι. Ξέρουν πλεον πως σε λίγο θα τα αναζητήσει ο ίδιος. Του μιλάνε, παίζουν μαζί του και στη συνέχεια χάνονται στις μεταξύ τους αγκαλιές.

Ίσως να του λέγατε να δοκιμάσει κι αυτό. Ή ίσως για να μην του το πείτε ευθέως, μιας και καταλαβαίνω πως δεν είναι απο τους ανθρώπους που τα πιάνουν με την πρώτη τέτοια ζητήματα, να του πείτε οτι είναι ένα παιχνίδι. Να το παίξει λίγο σχεδόν αδιάφορος στην αρχή κι οτι το παιδί θα πάει μόνο του.

Τα έχω προσπαθήσει όλα μα όλα!!!!το έχω πέι ήρεμα,στην πλάκα,πιο άγρια,έχω κάτσει δίπλα του και με μαεστρία του τον έδωσα και έκατσε,του χω δώσει αγαπημένα του παιχνίδια για να παίξουν,και άλλα,και άλλα,και άλλα.Ε αυτός επιμένει με τον που τον βλέπει να του ορμάει και να τον τρομάζει,άχ xazomama μου δεν καταλαβαίνει!!!

Link to comment
Share on other sites

Άποψη μου είναι αρχικά πως με το να φύγεις και να βροντήξεις την πόρτα χάνεις το όποιο δίκιο έχεις. Δεύτερον, είναι μεγάλος άνθρωπος. Λαχταράει να δει το εγγόνι. Οκ, κλαίει αυτό επειδή δεν τον γνωρίζει τον άνθρωπο. Δε θα του μείνει κουσούρι πάντως, μη φοβάσαι. Πες στον άντρα σου να το χειριστεί.

Το ξέρω και έχεις απόλυτο δικιο αλλά δεν άντεξα,ναι βρε Rasputin όπως είπα καταννοώ ότι το λαχταράει και για αυτό το παλεύω αλλά αφού βλέπει ότι με τον τρόπο του ΔΕΝ γιατί συνεχίζει???όσο για τον άντρα μου σε συζήτησή μας μου είπε ''του το έχω πεί,δεν ακούει άν του το πω πιο έντονα δεν θα ξαναπατήσει το πόδι του(το ιδιότροπος που έλεγα).οπότε τι κάνουμε?

Link to comment
Share on other sites

Το ξέρω και έχεις απόλυτο δικιο αλλά δεν άντεξα,ναι βρε Rasputin όπως είπα καταννοώ ότι το λαχταράει και για αυτό το παλεύω αλλά αφού βλέπει ότι με τον τρόπο του ΔΕΝ γιατί συνεχίζει???όσο για τον άντρα μου σε συζήτησή μας μου είπε ''του το έχω πεί,δεν ακούει άν του το πω πιο έντονα δεν θα ξαναπατήσει το πόδι του(το ιδιότροπος που έλεγα).οπότε τι κάνουμε?

 

Είναι λίγο δύσκολο ρε γμτ. Επειδή ακριβώς δεν τον βλέπει, δεν τον γνωρίζει. Αλλιώς θα του άρεσαν και αυτά τα "αγρια" παιχνίδια του μικρού. Μαλλον κάπως έτσι πρέπει να του το πει. Η άλλη λύση (που δεν είναι λύση) είναι να περιμένεις να μεγαλώσει λίγο παραπάνω το παιδί μήπως δε φοβάται τόσο :(

This is a man's world

Link to comment
Share on other sites

Τα έχω προσπαθήσει όλα μα όλα!!!!το έχω πέι ήρεμα,στην πλάκα,πιο άγρια,έχω κάτσει δίπλα του και με μαεστρία του τον έδωσα και έκατσε,του χω δώσει αγαπημένα του παιχνίδια για να παίξουν,και άλλα,και άλλα,και άλλα.Ε αυτός επιμένει με τον που τον βλέπει να του ορμάει και να τον τρομάζει,άχ xazomama μου δεν καταλαβαίνει!!!

 

 

:(:(:(. Πόσο χρονών είναι ο μικρός? Υπάρχει περίπτωση να κάνεις κουβέντα μαζί του και να την καταλάβει του τύπου. Ο παππούς που δε σε βλέπει συχνά και σ αγαπάει, μην τρομάζεις κι άλλα τέτοια? Ή μήπως δεν είναι σε τέτοια ηλικία και το θέμα είναι ακόμα πιο δύσκολο? Αν το δεύτερο, εξηγησου με τον άντρα σου και κλείσε μάτια κι αυτιά για να μη ζορίζεσαι. Διότι ο παππούς αποκλείεται να αλλάξει. Το παιδί όμως θα μεγαλώσει ;)

an1cA57oSf-0010MjA2ZG98ODM3MTcxNzFqYXx0byB6b3V6b3VuaSBtb3UgbyBraXJpYWtvcyBlaW5h.gif

 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

βρέ συ bounitsa ξέρεις πιο είναι το θέμα ότι μια φορά τον πήρε με το ήρεμο και κάθισε,τι δεν καταλαβαίνει ρε γμτ?και εγώ όπως είπα καταλαβαίνω ότι είναι ο τρόπος του αυτός και ότι τον λαχταράει αλλά δεν μπορώ να βλέπω και τον μικρό να προσπαθεί απεγνωσμένα να φύγει και αυτός να τον κρατάει με το ζόρι!!!τα παίρνω!!!

 

 

τι να πω;;; έτσι είναι κάποιοι άνθρωποι και δε παίρνουν χαμπάρι τι θα πει συμπεριφορά απέναντι σ' ένα παιδί....

εγώ κάθε φορά που αντιμετωπίζω τέτοια κατάσταση λέω τα ίδια και τα ίδια μήπως και τα εμπεδώσουν....

"μα γιατί δε μας θέλει το παιδί;" ρωτάνε...

"πως να σας θέλει; παιδί είναι, να παίξετε θέλει, ηρεμία θέλει.... ούτε φωνές ούτε φασαρία"... αλλά πάλι τα ίδια έχουμε την επόμενη φορά....

και πολλές φορές τονίζω έντονα ότι "δε θέλω να μου κάνετε το παιδί να κλαίει".....

Link to comment
Share on other sites

Είναι λίγο δύσκολο ρε γμτ. Επειδή ακριβώς δεν τον βλέπει, δεν τον γνωρίζει. Αλλιώς θα του άρεσαν και αυτά τα "αγρια" παιχνίδια του μικρού. Μαλλον κάπως έτσι πρέπει να του το πει. Η άλλη λύση (που δεν είναι λύση) είναι να περιμένεις να μεγαλώσει λίγο παραπάνω το παιδί μήπως δε φοβάται τόσο :(

Ξέρεις τι γίνεται,ο άντρας μου δεν έχει τρόπο και φοβάμαι μήπως παρεξηγηθούν και δεν το θέλω,απο την άλλη όχι δεν είναι λύση να περιμένουμε να μεγαλώσει,γιατί το βλέπει το παιδί,δεν είναι ότι δεν τον γνωρίζει,το καλοκαίρι ήταν 3 μήνες εδώ,άστα δύσκολα σου λέω!

Link to comment
Share on other sites

τι να πω;;; έτσι είναι κάποιοι άνθρωποι και δε παίρνουν χαμπάρι τι θα πει συμπεριφορά απέναντι σ' ένα παιδί....

εγώ κάθε φορά που αντιμετωπίζω τέτοια κατάσταση λέω τα ίδια και τα ίδια μήπως και τα εμπεδώσουν....

"μα γιατί δε μας θέλει το παιδί;" ρωτάνε...

"πως να σας θέλει; παιδί είναι, να παίξετε θέλει, ηρεμία θέλει.... ούτε φωνές ούτε φασαρία"... αλλά πάλι τα ίδια έχουμε την επόμενη φορά....

και πολλές φορές τονίζω έντονα ότι "δε θέλω να μου κάνετε το παιδί να κλαίει".....

Τα ίδια,τα ίδια,τα ίδια!!!τι στο καλό,να έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να λέμε τα αυτονόητα???δεν είναι λουτρινο ζωάκι,παιδί είναι!άνθρωπος με δική του προσωπικότητα και δικαιώματα!!!

Link to comment
Share on other sites

:(:(:(. Πόσο χρονών είναι ο μικρός? Υπάρχει περίπτωση να κάνεις κουβέντα μαζί του και να την καταλάβει του τύπου. Ο παππούς που δε σε βλέπει συχνά και σ αγαπάει, μην τρομάζεις κι άλλα τέτοια? Ή μήπως δεν είναι σε τέτοια ηλικία και το θέμα είναι ακόμα πιο δύσκολο? Αν το δεύτερο, εξηγησου με τον άντρα σου και κλείσε μάτια κι αυτιά για να μη ζορίζεσαι. Διότι ο παππούς αποκλείεται να αλλάξει. Το παιδί όμως θα μεγαλώσει ;)
ο μικρός είναι 15 μηνών,οπότε δεν παίζει να το συζητήσουμε,άν και του τα λέω όταν αρχίζει να κλαίει.Ο άντρας μου παίρνει μια διακριτική στάση αφενός γιατί δεν έχει τρόπους και θα παρεξηγηθούν και αφετέρου δεν το βρίσκει τόσο κακό,κάπως σαν παιχνίδι το βλέπει,ούφφφφ,θα σκάσω!
Link to comment
Share on other sites

Τα ίδια,τα ίδια,τα ίδια!!!τι στο καλό,να έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να λέμε τα αυτονόητα???δεν είναι λουτρινο ζωάκι,παιδί είναι!άνθρωπος με δική του προσωπικότητα και δικαιώματα!!!

 

όπως αυτονόητο είναι πως δε καπνίζουμε στον ίδιο χώρο με το παιδί... αλλά πρέπει να το επαναλαμβάνουμε κάθε φορά....

απλά μερικοί θεωρούν πως δε παθαίνει τίποτα άμα κλάψει λίγο...

για μένα όμως παθαίνει και παραπαθαίνει, γι αυτό κάθομαι από πάνω και προσπαθώ να μετριάζω τις καταστάσεις....

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

ειχαμε ενα γειτονα οταν ημουν μικρη,λιγο μεγαλυτερη απο τον γιο σου και με τρομαζε οχι μονο λογω φωνης αλλα επειδη ειχε πολυ μεγαλο μουστακι και τεραστια φρυδια..ηταν πολυ καλος ανθρωπος κι επειδη δεν ειχε εγγονια δικα του,μας ειχε εμας(εμενα και την αδερφη μου) σαν εγγονακια του..ε μεχρι να γινω 10 ετων τον εβλεπα στον υπνο μου και τρομαζα..ποσο μαλλον στον ξυπνιο μου που δεν σταματουσα με ΤΙΠΟΤΑ το κλαμα..ακομα και τωρα που μεγαλωσα βλεπω ηλικιωμενους με μεγαλα ασπρα μουστακια και φρυδια και σκεφτομαι πως ειναι κακοι ανθρωποι..

 

edit: θελω να πω πως μερικα πραγματα μενουν στο υποσυνειδητο των παιδιων οσο κι αν εμας δεν μας φαινονται τραγικα..

 

 

Link to comment
Share on other sites

όπως αυτονόητο είναι πως δε καπνίζουμε στον ίδιο χώρο με το παιδί... αλλά πρέπει να το επαναλαμβάνουμε κάθε φορά....

απλά μερικοί θεωρούν πως δε παθαίνει τίποτα άμα κλάψει λίγο...

για μένα όμως παθαίνει και παραπαθαίνει, γι αυτό κάθομαι από πάνω και προσπαθώ να μετριάζω τις καταστάσεις....

και πώς το κάνεις αυτό ρε συ bounitsa με ψυχραιμία?γιατί εγώ άν κρίνω απο το σημερινό...αρχίζω να την χάνω...

Link to comment
Share on other sites

ειχαμε ενα γειτονα οταν ημουν μικρη,λιγο μεγαλυτερη απο τον γιο σου και με τρομαζε οχι μονο λογω φωνης αλλα επειδη ειχε πολυ μεγαλο μουστακι και τεραστια φρυδια..ηταν πολυ καλος ανθρωπος κι επειδη δεν ειχε εγγονια δικα του,μας ειχε εμας(εμενα και την αδερφη μου) σαν εγγονακια του..ε μεχρι να γινω 10 ετων τον εβλεπα στον υπνο μου και τρομαζα..ποσο μαλλον στον ξυπνιο μου που δεν σταματουσα με ΤΙΠΟΤΑ το κλαμα..ακομα και τωρα που μεγαλωσα βλεπω ηλικιωμενους με μεγαλα ασπρα μουστακια και φρυδια και σκεφτομαι πως ειναι κακοι ανθρωποι..

 

edit: θελω να πω πως μερικα πραγματα μενουν στο υποσυνειδητο των παιδιων οσο κι αν εμας δεν μας φαινονται τραγικα..

Danielaki μιλάμε για φωνή,οχι αστεία,όποτε έρχεται τον ακούει όλη η γειτονιά,μιλάμε ντουντούκα ο άνθρωπος!!!αλλά είναι ο παππούς του ρε γμτ και όπως είπαμε και πιο πάνω...δύσκολα θα αλλάξει!

Link to comment
Share on other sites

και πώς το κάνεις αυτό ρε συ bounitsa με ψυχραιμία?γιατί εγώ άν κρίνω απο το σημερινό...αρχίζω να την χάνω...

 

ανάλογα σε τι ψυχολογική κατάσταση είμαι.... δεν είναι κι όλες οι ώρες ίδιες....

άλλες φορές με καλό τρόπο κι άλλες με πιο πολλά νεύρα....

και μετά παραπονιούντε γιατί δε τους αφήνω το παιδί να τους συνηθίσει... ε πως να σας το αφήσω ρε παιδιά;;; θα μου το τρελάνετε....

Link to comment
Share on other sites

Danielaki μιλάμε για φωνή,οχι αστεία,όποτε έρχεται τον ακούει όλη η γειτονιά,μιλάμε ντουντούκα ο άνθρωπος!!!αλλά είναι ο παππούς του ρε γμτ και όπως είπαμε και πιο πάνω...δύσκολα θα αλλάξει!

ναι βρε κοριτσακι μου δεν ειπα το αντιθετο..ισα ισα που υποστηριζω εσενα στο σημειο που λες οτι δεν αντεχεις να συμπεριφερεται ετσι και λεω καλα κανεις γιατι πολλα πραγματα που σε εμας τους μεγαλους δεν φαινονται τραγικα,στα παιδια μενει στο υποσυνειδητο και φοβουνται..

σιγουρα θα αλλαξει δυσκολα..παλιος γαιδαρος καινουριο περπατημα δεν μαθαινει που ελεγε και η γιαγια μου αλλα αν προσπαθησεις ξανα και ξανα ισως κατι να πετυχεις..

 

 

Link to comment
Share on other sites

ναι βρε κοριτσακι μου δεν ειπα το αντιθετο..ισα ισα που υποστηριζω εσενα στο σημειο που λες οτι δεν αντεχεις να συμπεριφερεται ετσι και λεω καλα κανεις γιατι πολλα πραγματα που σε εμας τους μεγαλους δεν φαινονται τραγικα,στα παιδια μενει στο υποσυνειδητο και φοβουνται..

σιγουρα θα αλλαξει δυσκολα..παλιος γαιδαρος καινουριο περπατημα δεν μαθαινει που ελεγε και η γιαγια μου αλλα αν προσπαθησεις ξανα και ξανα ισως κατι να πετυχεις..

το ξέρω Danielaki μου ότι συμφωνείς απλά τόνισα πόσο έντονη φωνή έχει:):):)
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...