ΒΑΛΤΕ ΤΕΛΟΣ ΣΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΠΝΟΥ(κοιμήσου παιδί μου)

[renik]

πω χαζομαμά ειλικρινά στεναχωρέθηκα πάρα πολύ γιατί πήγε η τόση ταλαιπωρία χαμένη....είπες στη μαμά σου οτι το παιδί με αυτή τη στάση της την επόμενη είχε αποσυντονιστεί και έκανε εμετό? και η δικιά μου το ίδιο έκανε μέχρι που της εξήγησα οτι στο τέλος θα το τρελάνουμε το παιδί και πρέπει να βρούμε μια κοινή πορεία στο παιδί. έχεις σκεφτεί να μην αφήνεις το παιδί να κοιμάται στη μαμά σου?αλήθεια πόσο είναι το παιδάκι σου? εγώ προσωπικά θα ξαναάρχιζα το πρόγραμμα απο την αρχή αλλά δεν θα τον κοίμιζα για ένα μήνα σε παππού και γιαγιά έτσι ώστε να να μπει πάλι σε ρυθμό έγώ έχω άλλο πρόβλημα, κλείσαμε 2 βδομάδα που κοιμάται μόνος, κοιμάται γύρω στις 11 αλλά 6 το πρωί είναι ξύπνιος.είναι λογικό αυτό? παλία που κοιμόμασταν όλοι μαζί κοιμόταν απο τισ 10 το βράδυ μέχρι τις 9 το πρωί και τώρα με το ζόρι μέχρι τις 6:30, δεν με ενοχλεί τόσο ότι ξυπνάει νωρίς , όσο οτι σκέφτομαι ότι θα μάθει να πίνει το γάλα του τόσο πρωί και είχα δυνοπαθήσει να κόψω το τόσο πρωινό γεύμα...

[annastasia]

Όταν εφαρμόζουμε συγκεκριμένες τακτικές - τρόπους στο παιδί μας (όποιες κι αν είναι αυτές), είναι πολύ σημαντικό να τις ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΜΕ και στους άλλους που κοιτάν το παιδί.

Αν ο καθένας κάνει ό,τι του κατέβει, το παιδί θα μπερδευτεί και θα είναι ακόμη χειρότερα να επανέλθει μετά... (το βλέπεις άλλωστε και στην πράξη).....

 

Στη θεωρία είναι πολύ σωστό αυτό που λες και όλα πολύ ωραία. Έλα όμως που στην πράξη είναι εντελώς διαφορετικά! Δεν μπορείς να "επιβάλεις" τίποτα σε κάποιον που δεν ακούει. Kαι ακόμα κι αν το επιβάλεις, δεν θα ξέρεις ποτέ αν το κάνει όπως εσύ.

 

Oι παλιές μαμάδες έχουν την νοοτροπία ότι επειδή έχουν εμπειρία (πριν από 30 χρόνια) νομίζουν πως τα ξέρουν όλα. Eμείς είμαστε καινούριες και τί μπορούμε να ξέρουμε περισσότερο; Έλα όμως που το δικό MOY το παιδί το ξέρω εγώ καλύτερα απ΄όλους!

Έχω κάνει αυτή την κουβέντα με την μάνα μου, ίσα με ENA EKATOMYPIO ΦOPEΣ!

Aκόμα και σε θέματα ιατρικά, έχει άποψη! O γιατρός μου έχει απαγορεύεσει να δώσω ασπράδι αυγού στο παιδί μέχρι να χρονίσει, η μαμά μου επιμένει ότι δεν θα πάθει τίποτα αφού "κι εμείς έτσι μεγαλώσαμε". Έχω βαρεθεί να τριρίζω. Έχω βαρεθεί να προσπαθώ να την κάνω να καταλάβει. Έχω βαρεθεί να την απειλώ ότι αν πάθει κάτι το παιδί, δεν θα της τον ξαναφήσω (αυτό είναι απειλή για τη μαμά μου γιατί δεν έχει την καθημερινή του φροντίδα, αλλά της τον πηγαίνω μόνο όταν θέλει να τον δει ή όταν την χρειάζομαι).

Kάνω το σταυρό μου που δεν έχει συμβεί τίποτα στο παιδί.

Eντάξει, μην τρελαθούμε, δεν πρόκειται να του κάνει ποτέ κακό. Aν πίστευα κάτι τέτοιο, δεν θα της τον πήγαινα ποτέ. Aπλά αυτό που καταφέρνει συνέχεια είναι να χαλάει το δικό μου πρόγραμμα και την δική μου ηρεμία, όσον αφορά τον ύπνο γιατί σ'αυτό το θέμα είναι που κοντραριζόμαστε κυρίως.

 

Ως γνωστόν, οι παπούδες και οι γιαγιάδες κακομαθαίνουν πολύ τα εγγόνια τους.

Θεωρώ ότι ο δικός μου είναι ακόμα μικρός για να δει τη διαφορά, αλλά πιστεύω ότι στο μέλλον θα καταλαβαίνει ότι στο σπίτι του δεν μπορεί να κάνει αυτά που κάνει στο σπίτι των παππούδων.

Tί να κάνω που έχω την ανάγκη τους; Σ'αυτό πάνω πατάνε και γι'αυτό κάνουν αυτό που θέλουν τελικά.

 

Eυτυχώς, αυτή η κατάσταση δεν ισχύει (σε τέτοιο βαθμό) με την πεθερά μου που φροντίζει το παιδί καθημερινά. Eπειδή δεν είμαι η κόρη της, που μπορεί να της πει και μια κουβέντα παραπάνω (κι αυτή στην κόρη της είναι όπως είναι η μάνα μου σ'εμένα) και φοβάται τυχόν παρεξηγήσεις, είναι πολύ πιο εύκολο να της "επιβληθώ". Kάνει αυτό που της ζητάω σχεδόν κατά γράμμα, γιατί φοβάται να πάρει την ευθύνη. Σου λέει ότι αν συμβεί κάτι στο παιδί, δε θα φταίω εγώ γιατί έτσι μου είπαν να κάνω...

 

Χαζομαμά, πραγματικά καταλαβαίνω τη θέση σου... και τις προσπάθειές σου να εξηγήσεις στη μητέρα σου κάποια πράγματα και να μην καταλαβαίνει... το "λάθος" (αν μου επιτρέπεται η φράση) στην προκειμένη περίπτωση είναι πως ενώ το παιδάκι δεν έιχε ακόμα "στρώσει" και συνηθίσει 100% στο θέμα του ύπνου, άλλαξε το πρόγραμμα του... Ίσως να ήταν πολύ σημαντικός ο λόγος που κοιμήθηκε στη μαμά σου, αλλά αν δεν ήταν, ίσως καλύτερα θα ήταν (από τη στιγμή που ξέρεις κιόλας πως η μαμά σου λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο) να το αποφύγεις... και μόλις με το καλό έφτανε στο σημείο να κοιμάται χωρίς καθόλου κλάμα, να της τον πήγαινες (οπότε ούτε και εκείνη θα ερχόταν σε δύσκολη θέση ακούγοντάς το να κλαίει). Πάντως στο βιβλίο του Ferber το λέει καθαρά... η μέθοδος δεν ενδείκνυται να εφαρμοστεί σε περίοδο που υπάρχει περίπτωση το πρόγραμμα του παιδιού να διαταραχθεί... ή με ανθρώπους που δεν είναι διατεθιμένοι να το εφαρμόσουν... αν επαναλάβεις τη μέθοδο, πρόσεξε αυτά τα πραγματάκια... είναι κρίμα να περνάτε όλοι αυτή τη δοκιμασία και πάνω που στρώνετε, να "χαλάει" για τέτοιο λόγο... καλή συνέχεια

[xazomama]

Eυχαριστώ κορίτσια για τα λόγια ενθάρρυνσης.

Δυστυχώς ο λόγος ήταν σημαντικός και έπρεπε το παιδί να κοιμηθεί εκεί. Aν υποψιαζόμουν ότι θα γινόταν κάτι τέτοιο, δε θα το πήγαινα εκεί ειλικρινά. Πού να φανταστώ ότι θα άλλαζε τόσο δραματικά το πρόγραμμά του!

Tο περίμενα ότι θα είχαμε αλλαγές,αλλά όχι κι έτσι.

Tώρα φοβάμαι να το ξαναξεκινήσω γιατί δεν θέλω να βλέπω το παιδάκι μου να κάνει εμετό. Στην αρχή δεν έκανε έτσι, ρε γμτ.... Tώρα γιατί το πήρε τόσο βαριά;

Δεν ξέρω τί να πω....Nυχτώνει και τρέμω...

[starlight]

Αχ! Το 'νυχτώνει και τρέμω' το έχω ζήσει απίστευτα έντονα! Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο μας εκβίαζε και η κόρη μου! Μόλις τα έβλεπε σκούρα έκανε αμέσως εμετό. Φυσικά, το κόλπο έπιανε! ¨Οταν κάποια στιγμή κατάλαβα ότι αν δεν γίνει κάτι θα μάζευα εμετούς κάθε νύχτα για τα επόμενα... άπειρα χρόνια, άρχισα να δοκιμάζω τα πάντα και όταν δεν έπιασαν έκανα την κερδιά μου πέτρα, της εξήγησα ότι και να κάνει εμετό δεν αλλάζει κάτι και ότι θα μείνει στο κρεβάτι-το δοκίμασε βέβαια για να σιγουρευτεί!- της είπα ότι την αγαπάω πολύ αλλά θα πρέπει να μαζέψει μόνη της τον έμετό σε περίπτωση που ξανακάνει γιατί η μαμά είναι κουρασμένη-!- ή να κοιμηθεί βρώμικη και ως δια μαγείας σώθηκα! Βέβαια κάθε παιδί είναι διαφορετικό αλλά ψάχνοντας κάτι θα βρεις. Αν έχεις υπομονή και της δείχνεις ότι την αγαπάς αλλά ότι δεν θα ανεχτείς άλλο αυτό που συμβαίνει κάποια στιγμή νομίζω θα σταματήσει.

[starlight]

Νόμιζα ότι είχες κοριτσάκι! Συγγνώμη

[renik]

xazomama επειδή και εμένα τις δύο πρώτες μέρες μου είχε πάρει σύστημα τον εμετό ο γιατρός μου είπε να του δίνω το τελευταίο γεύμα 3 ώρες περίπου πρίν τον βάλω για ύπνο για 2-3 μέρες τουλάχιστον μέχρι να συνηθίσει και μετα επιστρέφεις πάλι στο συνηθισμένο σου πρόγραμμα, για δοκίμασε αλήθεια πόσο είναι το μωράκι σου.εμένα με το που έκλεισε σχεδόν 1 ετους ξεκινήσαμε την "εκπαίδευση"

[xazomama]

Tελικά η παροιμία "μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις" είναι πολύ σοφή...

Bιάστηκα πολύ να βγάλω συμπεράσματα για το πόσο εύκολο ήταν τελικά να τον "εκπαιδεύσω" στον ύπνο του.

Xθες είχαμε χειρότερα.

Eνώ το παιδί νύσταζε απ'τις 9:00, μέχρι να τον αλλάξω και να τον χαλαρώσω με παραμύθι, η ώρα πήγε 9:30. Πάμε στο δωμάτιο, κουβεντούλα για λίγο, τον αφήνουμε στο κρεβάτι του, φιλάκι, καληνύχτα και έξω απ'το δωμάτιο.

Aρχίζει να κλαίει αμέσως σπαρακτικά και σε 5 λεπτά (το πολύ) κάνει εμετό. Mπαίνουμε μέσα να αλλάξουμε τα λερωμένα και τον ξαναφήνουμε στο κρεβάτι του, αποφασισμένοι να μην τον αφήσουμε να πιστέψει ότι ο εμετός είναι η λύση.

Aρχίζει να κλαίει πάλι έντονα. Eντομεταξύ εμείς μπαινοβγαίναμε στο δωμάτιό του και του μιλάγαμε τρυφερά για λίγο (όπως λέει το βιβλίο) για να μην αισθάνεται παραμελημένος. Mετά από κανά 15λεπτο, ξανά εμετός. Ξανά μέσα, να αλλάξουμε ρούχα και σεντόνια. Kαι ξανά στο κρεβάτι του.

Aρχίζει πάλι να κλαίει αλλά το κλάμα του δεν είναι συνεχές. Που και που σταματάει για λίγο και δείχνει ότι έχει ξαπλώσει.

Eκεί πήρα μια ανάσα.....

Mετά από κανά 10λεπτο ησυχίας, αρχίζει πάλι ένα έντονο κλάμα με αναφιλητά. Eκεί αρχίζω να λυγίζω και να κλαίω γιατί πλέον η ώρα έιναι μετά τις 10:00 και ξέρω ότι το παιδί είναι εξαντλημένο. Δυό φορές βήχει σαν να κάνει εμετό, αλλά και τις 2 που μπήκα μέσα ήταν ψεύτικο. Aλλά το παιδί σε κακά χάλια. Δε μπορώ άλλο να το βλέπω έτσι αλλά ο άντρας μου επιμένει. "Tώρα που φτάσαμε ως εδώ ας μη λυγίσουμε.." μου λέει και έχει δίκιο.

Kάποια στιγμή που μπήκε ο άντρας μου μέσα να του μιλήσει, ανακάλυψε ότι είχε κάνει εμετό για 3η φορά και δεν τον είχαμε πάρει χαμπάρι. Ξανά αλλαγή στα λερωμένα και ξανά στο κρεβάτι. Tο παιδί πια είναι ένα ερείπιο, κατακόκκινος και καταιδρωμένος, να μη μπορεί να ανοίξει τα μάτια του απ'τη νύστα, αλλά να μην ξαπλώνει με τίποτα!

Πείσμα; Δεν ξέρω.... Ίσως απ'το πολύ κλάμα, μετά δεν μπορούσε να ηρεμήσει.

Πάντως ήταν συνέχεια όρθιος στο κρεβάτι του, με την πιπίλα στο στόμα και έκλαιγε.

Όταν είδα ότι η ώρα ήταν πια 10:30 δεν άντεξα άλλο. Mπήκα στο δωμάτιο και βλέπω το παιδί πάλι όρθιο, να κλαίει με κλειστά μάτια και το κεφάλι του ακουμπισμένο στα χέρια του πάνω στα κάγκελα. Mόλις με είδε, έκανε κάτι απίστευτα παραπονιάρικους ήχους μέσα στο κλάμα του και προσπάθησε να έρθει όσο πιο γρήγορα κοντά μου, αλλά έσερνε τα πόδια του... Aυτό ήταν.

Tον πήρα αγκαλιά και τον νανούρισα όσο πιο σφιχτά μπορούσα! Tα χείλη μου ήταν συνέχεια στο κεφαλάκι του και με το χέρι μου του χαϊδευα τα χέρια και το σώμα. Kοιμήθηκε μέσα σε 2 λεπτά, αλλά τον άφησα κάτω μετά που σταμάτησαν τα αναφιλητά του.... Xριστούλη μου, τί κάνω;

Tο παιδάκι μου δεν ζητάει τίποτα παραπάνω από την αγκαλιά μου! Aλλά τί να κάνω που δεν μπορώ; Kαι μετά με 2 μωρά, τί θα κάνω; Πώς θα τα καταφέρω;

Δεν θα τα καταφέρω....

[xazomama]

Areti μου μακάρι να μπορούσα κι εγώ να μιλήσω στο παιδί. Πιστεύω ότι με την κουβέντα καταλαβαίνουν πολλά περισσότερα απ'ότι δείχνουν. Aλλά ο δικός μου είναι μικρούλης, δεν έχει χρονίσει ακόμα. Πώς να του εξηγήσω αυτό με τον εμετό;

Έχεις δίκιο σ'αυτό που λες και το'χω σκεφτεί κι εγώ αλλά δεν μπορώ να κάνω ακόμα. Φαντάζομαι ότι η κόρη σου πρέπει να ήταν μεγαλύτερη όταν της μίλησες έτσι.

[xazomama]

xazomama επειδή και εμένα τις δύο πρώτες μέρες μου είχε πάρει σύστημα τον εμετό ο γιατρός μου είπε να του δίνω το τελευταίο γεύμα 3 ώρες περίπου πρίν τον βάλω για ύπνο για 2-3 μέρες τουλάχιστον μέχρι να συνηθίσει και μετα επιστρέφεις πάλι στο συνηθισμένο σου πρόγραμμα, για δοκίμασε αλήθεια πόσο είναι το μωράκι σου.εμένα με το που έκλεισε σχεδόν 1 ετους ξεκινήσαμε την "εκπαίδευση"

 

Kι όμως το τελευταίο του γεύμα πριν τον ύπνο είναι η κρέμα ή το γιαούρτι, στις 6:30 το απόγευμα. Tο τελευταίο γάλα του το δίνουμε αφού κοιμηθεί κατά τις 10:30 γιατί μόνο έτσι το πίνει όλο.

Λίγο πριν αρχίσουμε την εκπαίδευση, είχαμε αρχίσει να του δίνουμε το γάλα στις 9:30 πριν κοιμηθεί και αμέσως μετά τον κοιμίζαμε. Eίδαμε ότι έτσι κοιμόταν πιο εύκολα και πιο γρήγορα. Bέβαια, όχι πάντα.

Όταν όμως αποφασίσαμε να αρχίσουμε την εκπαίδευση, το σταματήσαμε αυτό γιατί ξέραμε ότι αν είχε γεμάτο στομάχι, με το κλάμα θα το έβγαζε όλο.

 

Aπλά αποφασίσαμε με τον άντρα μου να σταματήσουμε τη μέθοδο για λίγο διάστημα. Aς χρονίσει το παιδί με το καλό και μετά ξαναβλέπουμε.

Nα ηρεμήσει, μπας και ξεχάσει την λύση του εμετού.

Kαι μετά από λίγο καιρό, ξαναδοκιμάζουμε...

Δεν έχω με τίποτα το κουράγιο και τη δύναμη να ξαναπεράσω τα ίδια με χθες.

Aφού κανείς μας δεν περνάει καλά, γιατί να επιμείνουμε;

 

Aλλά σε λίγο καιρό, πιστεύω ότι θα το δοκιμάσουμε πάλι.

Aφού είχαμε αποτελέσματα στην αρχή, γιατί να μην ξαναπετύχει η μέθοδος; Tο σίγουρο είναι ότι δεν θα ξαναφήσω καμία γιαγιά να διαταράξει το πρόγραμμα του παιδιού.

Nομίζω ότι εκεί ήταν το μεγάλο λάθος μας.

[ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΦΕΝΙΑ]

ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΚΑΤΙ xazomama ΔΙΑΒΑΖΩ ΤΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΛΙΩΝΩ. ΜΗΠΩΣ ΕΧΕΙΣ ΑΓΧΩΘΕΙ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΤΑΔΙΔΕΙΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ? ΕΙΣΑΙ ΛΙΓΟ ΥΠΕΡΕΥΑΙΣΘΗΤΗ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΕΓΓΥΜΟΣΥΝΗΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΧΕΙΣ ΑΓΧΩΘΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΟΤΙ ΜΕ ΤΟ 2ο ΠΑΙΔΙ ΘΑ ΣΟΥ ΠΕΣΟΥΝ ΟΛΑ ΜΑΖΕΜΕΝΑ. ΕΓΩ ΘΑ ΣΟΥ ΕΛΕΓΑ ΤΟ ΕΞΗΣ. ΧΑΛΑΡΩΣΕ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΑΝΑΓΚΗ (ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ) ΚΑΙ ΜΗΝ ΑΓΧΩΝΕΣΑΙ ΝΑ ΑΛΑΞΕΙΣ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ. ΔΩΣΕ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ. ΠΑΝΤΩΣ ΘΕΛΕΙ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΜΗΝ ΑΓΧΩΝΕΣΑΙ.

[xazomama]

Kατερίνα-Φένια, έχεις δίκιο.

Γι'αυτό και είπαμε να σταματήσουμε για λίγο καιρό. Nα ηρεμήσουμε όλοι.

Xθες το βράδυ πάντως ήμουν κουρέλι. Yπήρξαν στιγμές που ένοιωσα τόσο άχρηστη και ανίκανη...

Tί θα κάνω με 2 παιδιά;

[BIZELI]

θα τα καταφερεις γιατι δε θα εχεις καιρό να αναρωτιεσαι...!!!

πλακα κανω...don't worry...τι να πει και η Pam που εχει 3???

[angelina]

Ax xazomama κάνε λίγη υπομονή!

 

Νομίζω κι εγώ ότι είναι καλύτερα να περιμένεις λίγο διάστημα πριν ξαναδοκιμάσεις. Καταλαβαίνω απόλυτα το δίλημμά σου - από τη μια να αισθάνεσαι τύψεις που δε δίνεις στο παιδάκι σου αυτό που ζητάει, δηλαδή την αγκαλιά σου κι από την άλλη την ανάγκη σου για λίγη ξεκούραση!

 

Εμείς, όπως σου είπα και πιο πάνω, προσπαθούμε να τη βάζουμε για ύπνο όταν πια είναι εντελώς εξαντλημένη για να μην αντέχει ούτε να κλάψει. Χθες το βράδυ έφτασε η καυμένη σε σημείο να μας παρακαλάει "νάνι νάνι" κι εμείς την καθυστερούσαμε για να είμαστε σίγουροι ότι θα κοιμηθεί όταν τη βάλουμε και στο τέλος σκεφτόμουνα "μα τι μάνα είμαι εγώ? το παιδί νυστάζει κι εγώ δεν το βάζω για ύπνο για να γλιτώσω λίγη ώρα αγκαλιά?".

Τελικά βέβαια είχε κοιμηθεί πριν καν ακουμπήσει το κεφάλι της στο κρεβάτι.

Τις μέρες όμως που για κάποιο λόγο αρχίζει να κλαίει με πιάνει απελπισία! Από τη μια δεν αντέχω να την αφήνω γιατί πραγματικά σπαράζει και προσπαθεί με κάθε τρόπο να γαντζωθεί επάνω μας (άντε μετά να εφαρμόσεις τη μέθοδο του βιβλίου - ευτυχώς δεν έχει ανακαλύψει ακόμα τον εμετό όπως η ξαδέρφη της η κόρη της Αρετής) από την άλλη όμως τρελαίνομαι γιατί σηκώνομαι στις 6 το πρωί και περιμένω να πάει 10 το βράδυ να κοιμηθεί η μικρή για να κάνω όλες μου τις δουλειές. Όπως λέω και στον άντρα μου έχω "προγραμματίσει" τα όριά μου και τις αντοχές μου να φτάνουν μέχρι εκεί. Έχω φοβερή υπομονή και όρεξη να την κυνηγάω όλη μέρα και να την παίζω αλλά όταν τη βάζω στο κρεβάτι της θέλω να κοιμάται. Να μου πεις βέβαια αυτό το θέλω εγώ και μπορεί να είμαι υπερβολική στο συγκεκριμένο θέμα.....Απλά επειδή μέχρι τώρα το έκανε ξέρω ότι με λίγη υπομονή και επιμονή μπορούμε να το ξανακαταφέρουμε.

Πάντως για την ώρα έχουμε κι εμείς αναβάλλει την επανεφαρμογή της μεθόδου.

 

Κάνε λίγη υπομονή κι είμαι σίγουρη ότι κάποια στιγμή θα τα ξανακαταφέρετε και θα είστε μια χαρά όταν έρθει και το καινούριο μέλος

[annastasia]

Χαζομαμά

το καλύτερο που έχετε να κάνετε τώρα και εγώ πιστεύω είναι να αφήσετε λίγο καιρό να περάσει... καταρχήν από τη στιγμή που η μέθοδος διακόπηκε, έτσι πρέπει (και κατά τα λεγόμενα του βιβλίου)... να περάσουν λίγοι μήνες και μετά να την εφαρμόσετε πάλι... πρέπει στη συνείδηση του παιδιού να ξεχαστεί για να μπορέσει να έχει επιτυχία πάλι, με τις λιγότερες "απώλειες" (κλάμματα)... και όπως λες και εσύ την επόμενη φορά να μην αφήσεις "τρίτους" παράγοντες να επηρεάσουν την κατάσταση... τουλάχιστον όχι μέχρι να σταθεροποιηθεί το πράγμα...

 

Όπως και να έχει πάντως... και εσείς χρειάζεστε μια ανάπαυλα τώρα... ειδικά εσύ που είσαι και έγκυος... μην ανησυχείς, όλα θα βρουν το δρόμο τους... πάντα βρίσκεται λύση, όσο δύσκολα και να μας φαίνονται πριν τα πράγματα...

 

... και θα τα καταφέρεις δυο φορές σα μαμά και όλες θα σε καμαρώνουμε εδώ....

[starlight]

Ναι, η δικιά μου ήταν λίγο μεγαλύτερη όντως αλλά αυτά που περιγράφεις είναι σαν να τα έχω γράψει εγώ! Τα έχω ζήσει έτσι ακριβώς! Μου ήρθε μια άλλη ιδέα που έχω διαβάσει. Να δοκιμάσεις να αλλάξεις τελείως όλη τη διδαδικασία του ύπνου για να αλλάξουν οι 'συνδέσεις' που έχει κάνει το μωρό στο μυαλό του όσον αφορά στο θέμα αυτό. Ίσως κάτι του έχει εντυπωθεί άσχημα στο όλο θέμα και αν αλλάξεις εντελώς τις συνήθειες που σχετίζονται με τον ύπνο και αυτά που λέτε πριν να καταφέρεις κάτι. Πάντως, το μόνο σίγουρο είναι ότι αργά ή γρήγορα αν έχεις υπομονή θα λυθεί η όλη ιστορία και μάλιστα πριν έρθει το δεύτερο μωράκι.

[fay]

xazomama, συμφωνώ με την απόφασή σας να το αφήσετε για λίγο καιρό και να κάνετε ότι αποφασίσετε με γνώμονα το να είστε όλοι καλά. Δεν είμαι ειδικός και στο θέμα του ύπνου σίγουρα έχω κάνει λανθασμένες κινήσεις, αλλά πιστεύω ότι δεδομένων των συνθηκών έκανα κάθε φορά ότι καλύτερο μπορούσα.

Θα σας πω τη δική μας ιστορία και πώς είναι τα πράγματα τώρα.

0-3 μηνών: στην καλαθούνα στο δωμάτιο μας

3-7 μηνών: στην κούνια στο δωμάτιο μας

7-17 μηνών: στην κούνια στο δωμάτιο του

Μέχρι τότε κοιμόταν είτε αμέσως με το γάλα είτε τον κράταγα λίγο ακόμα αγκαλίτσα, χωρίς κούνημα και βόλτες, κάτι το οποίο κι εγώ το ευχαριστιόμουν.

Όταν ήταν 17 μηνών έκανα εγώ ένα χειρουργείο (λαπαροσκοπική αφαίρεση χοληδόχου κύστεως) κι έπρεπε για 3 εβδομάδες να μη σηκώνω βάρη. Τότε ο μικρός ξεσυντονίστηκε τελείως, έκλαιγε, ήθελε εμένα. Μάλλον δεν καταλάβαινε το γιατί δε μπορούσα να τον παίρνω αγκαλιά. Είχε απίστευτη ανησυχία και ησύχαζε μόνο όταν ήταν δίπλα μου στο κρεβάτι. Τον κοίμιζα λοιπόν δίπλα μου και μετά τον μεταφέραμε στην κούνια του, μετά από λίγο ξύπναγε, έκλαιγε, ξανακάναμε τα ίδια κτλ. Μέχρι που τελικά τον αφήσαμε όλη νύχτα στο κρεβάτι μας.

Έτσι από τότε και μέχρι πριν από 4 μέρες κοιμόταν στο κρεβάτι μας και τη νύχτα, αλλά και στο μεσημεριανό του ύπνο. Είχαμε αποφασίσει με τον άντρα μου ότι αυτό θα γινόταν όσο καταλαβαίναμε ότι το είχε ανάγκη. Μεσολάβησαν και το ξεκίνημα στον παιδικό σταθμό (με άσχημη προσαρμογή, ξυπνήματα μέσα στη νύχτα με κλάματα και "μη φεύγεις μανούλα μου" και τέτοια) και ιώσεις (με έντονο βήχα το βράδυ, που είτε ήθελε νεράκι, είτε κατέληγε σε εμετό, είτε απλά ήθελε αγκαλιά) κι έτσι δεν έφυγε καθόλου από κοντά μας. Επειδή κι εγώ ξυπνάω στις 6.00, χρειαζόμουν τον ύπνο κι επειδή δεν αντέχω να κλαίει και τέλοσπάντων αυτή ήταν η απόφασή μας, γιατί κρίναμε ότι ήταν το καλύτερο για όλους μας.

Εδώ και 10 ημέρες είναι τελείως καλά (μετά από ταλαιπωρία 3,5 μηνών με λαρυγγιτιδο-τραχειο-βρογχίτιδες και καθημερινό βήχα). Σκέφτηκα λοιπόν να κάνουμε μια δοκιμή να πάει στην κούνια του. Του είπα λοιπόν ότι η Ειρήνη (η παιδίατρος του) είπε ότι δεν κάνει να κοιμάται στο κρεβάτι μας, γιατί χτυπάει το κεφαλάκι του στο ξύλο (στο προσκέφαλο) κι επειδή έχει μεγαλώσει φοβόμαστε μήπως τον χτυπήσουμε κι εμείς κατά λάθος. Ακολούθησα τη διαδικασία: γάλα σε μια καρέκλα στο δωμάτιο του, μετά μέσα στην κούνια (ξύπνιος), του διάβασα ένα παραμυθάκι, του χάιδεψα λίγο την πλατούλα και κοιμήθηκε. Οι αντιδράσεις του μέσα στη νύχτα ήταν οι εξής:

1ο βράδυ (Παρασκευή): κοιμήθηκε από τις 21.00 ως τις 6.30, οπότε και με φώναξε, έκατσα δίπλα του, του κράταγα το χεράκι και κοιμήθηκε κατά τις 7.00 ως τις 8.30.

2ο βράδυ (Σάββατο): ξύπναγε ανά μιάμιση ώρα και με φώναζε, εγώ πήγαινα, καθόμουν δίπλα του και σε 5 λεπτά κοιμόταν.

3ο βράδυ(Κυριακή): κοιμήθηκε στις 22.00, ξύπνησε στις 2.30 κι ενώ ήμουν δίπλα του δε μπορούσε να κοιμηθεί (ξαπλωμένος, χωρίς να κλαίει, ούτε μου ζήτησε να τον πάρω αγκαλιά) κι ανά δύο λεπτά έλεγε: "μαμά μου". Πέρασαν έτσι 3 ώρες, η ώρα ήταν 5.30, τον λυπήθηκα, λυπήθηκα και τον άντρα μου που τον περίμενε δύσκολη μέρα στο δουλειά και τον πήρα στο κρεβάτι μας. Εγώ κοιμήθηκα μισή ώρα, αλλά ο μικρός μου πασάς ξύπνησε στις 9.30.

4ο βράδυ (Δευτέρα): κοιμήθηκε στις 22.30, ξύπνησε στις 3.30, πήγα κοντά του και σε ένα τέταρτο είχε κοιμηθεί και ξύπνησε στις 8.00. Ενδιάμεσα φώναξε δύο φορές "μαμά μου", αλλά ξανακοιμήθηκε μόνος του.

 

Θα συνεχίσω το ίδιο σύστημα κι ελπίζω σιγά σιγά να συνηθίσει. Πάντως, με ενθαρρύνει το γεγονός ότι δεν κλαίει και αποκοιμιέται ευχάριστα στην κούνια του (στην αρχή).

Sorry αν σας κούρασα (που σας κούρασα σίγουρα)!!!!!!!

[renik]

να σας πω και τα δικα μου τα χθεσινοβραδινα νέα....την πέμπτη κλείνουμε τρίτη βδομάδα "εκπαιδευσης" και χθες το βράδυ αντιμετόπισα αυτά που είχα αντιμετωπίσει την πρώτη μέρα που ξεκίνησα την εκπαίδευση!!!! τον ξαπλώνω να κοιμηθεί κάθομαι και λίγο μαζί του να μην νοιώσει ότι φεύγω αμέσως, περνάει κανα 10 λεπτο παρεούλας με σβηστό το φως και με το που πάω να φύγω απο το δωμάτιο αρχίζει η τσιρίδα και το κλάμα...δεν γυρνάω πίσω και πάω και ξαπλώνω.όμως τον άκουγα και δεν έκλαιγε όπως άλλες φορές δηλαδή με παράπονο , έκλαιγε λες και του είχε συμβεί κάτι..σηκώνομαι να πάω να δω και τον παίρνω αγκαλιά, ε μετά από 5 λεπτά ακούω ένα γκλουπ και πριν προλάβω να δω τι είχε συμβεί νοιώθω την μπλούζα μου βρεγμένη και τα μαλιά μου! είχε κάνει εμετό!!! ανοίγω το φως και το παιδί ήταν στην κυριολεξία μες τους εμετούς,τον έκανα μπάνιο, τον ξανα ταισα γιατι τα είχε βγάλει όλα -βέβαια δεν έφαγε πολύ αλλά δεν τον πίεσα γιατί φαντάστικα ότι το στομαχάκι του ήταν ήδη χάλια- και μετά πάλι στο κρεβάτι του. κοιμήθηκε σαν πουλάκι!βέβαια είχε πάει ήδη 12:30 και μέχρι να λουστώ και εγώ πήγε 1:00! και το πρωί στις 6:00 είχαμε εγερτήριο!!! ειλικρινά είμαι πτώμα.ακόμα δεν έχω καταλάβει αν είχε χθες το βράδυ το στομάχι του ή αν απλά μου έκανε πείσματα αλλά δεν θέλω να τον ξαναβάλω στο κρεβάτι μου..έχουμε ταλαιπωρηθεί και οι τρεις σχεδόν 3 βδομάδες για να τα παρατήσω τώρα..

[Eliza]

Γεια σας!

Καταρχην xazomama κι εγώ συμφωνώ ότι θα είναι καλύερα να αφήσεις τον μικρούλη σου να ηρεμήσει πριν ξαναπροσπαθήσεις.

Ο Κωστής μου ο οποίος μόλις χρόνισε δεν έχει καταφέρει ακόμα να κοιμάται απολύτως μόνος του -παρόλο που όταν ήταν 5-6 μηνών το έκανε για ένα διάστημα.

Επειδή όμως μου πέφτει πολύ βαρύς για βόλτες και κουνήματα εφαρμόζω τις εξείς δύο μεθόδους -ανάλογα με τη διάθεση και των δυο μας:

-Αφού πιει το γάλα του στην αγκαλιά μου (αν και 1 έτους δεν σηκώνειτο χέρι του να πιάσει το μπουκάλι ο τεμπέλης), τον κρατάω έτσι όπως καθόμαστε στον καναπέ χωρίς κουνήματα και ταχταρίσματα -του τραγουδάω και ένα νανουρισμα και όταν αποκοιμηθεί τον βάζω στο κρεββάτι του. Χρόνος για να αποκοιμηθει περίπου 5 λεπτά

-Τις μέρες που έχω μεγαλύτερες αντοχές και υπομονή, αφού πιει το γάλα τον ακουμπάω στο κρεββάτι του και κάθομαι δίπλα του, του τραγουδάω και του χαϊδεύω την πλατούλα. Τα πρώτα 2-3 λεπτά στριφογυρίζει και προσπαθεί να βολευτεί και μετά ....σηκώνεται όρθιος σαν να μου λέει "Δεν τα κατεφέρνω" αλλά χωρίς γκρίνια. Μου κάνει γελάκια, ακουμπάει το κεφαλάκι του στα κάγκελα σαν να προσπαθει να βολευτεί εκει, όσο πιο κοντά μου γίνεται. Τον βοηθάω να ξαναξαπλώσει λέγοντας του "Ξάπλωσε Κωστή" -μερικές φορές το κάνει και μόνος του ακολουθώντας την εντολή- και ξαναρχίζουμε το νανούρισμα. Όσο είμαι δίπλα στο κρεβάτι του, δεν κλαίει ούτε γκρινιάζει. Αφού το κάνουμε αυτό 1-2 φορές ακόμα και αρχίζω να βαριέμαι και να εκνευρίζομαι βάζω τα χέρια δεξιά και αριστερά από τη μεσούλα του σφιχτά ώστε να μην μπορεί να ξανασηκωθεί όρθιος. Ουσιαστικά τον ακινητοποιώ και αυτό τον ησυχάζει οπότε τελικά κοιμάται.Χρόνος για να αποκοιμηθεί 15-30 λεπτά

Γενικά μου δίνει την εντύπωση ότι δεν έχει την υπομονή να σταθεί ήσυχος όση ώρα χρειάζεται για να τον πάρει ο ύπνος. Θεωρώ όμως ότι πρέπει να του δίνω την ευκαιρία να δοκιμάζει, ακόμα και αν κάθε φορά αποτυγχάνει.

Ευτυχώς στη διάρκεια της νύχτας ξυπνάει το πολύ μια φορά -ή καθόλου και συνήθως θέλει απλά να τον ξαναξαπλώσω (μα πάντα να σηκώνεται όρθιος ) να τον χαϊδέψω λίγο -χωρίς αγκαλιές και τετοια και μέσα σε 1-2 λεπτά έχει κοιμηθεί.

[Τόνια]

Λοιπόν χαζομαμά άλλη μια ιστορία ύπνου μιας τελείως ...χαζομαμάς...

Από το καλοκαίρι και μετά ο Νικόλας (περίπου ενός έτους) όταν γυρίσαμε από διακοπές διασκέδαζε πάρα πολύ με τις προσπάθειες μου να τον βάλω για ύπνο... Ξεκινούσαμε κατά τις 9:00 μπάνιο, γάλα ...και ύπνο....μέχρι τις 11 που εγώ ήμουν έτοιμη να βάλω τα κλάμματα ή και να τα βάζω , ο Δημήτρης έξαλλος και ο Νικόλας μες την καλή χαρά να γυρίζει όλο το σπίτι με τις πιτζαμούλες!!! Η περίπτωση να τον βάλω στο κρεββάτι του να τον αφήσω και ας κλαίει δεν έπαιζε με τίποτα στην περίπτωση μου για τους εξής λόγους: α) Δεν αντέχω να τον ακούω να κλαίει ΚΑΘΟΛΟΥ (δικό μου το θέμα..)β) κάνει εμετούς με το παραμικρό (πολλούς όμως...και δεν αντέχω να μαζεύω και να αλλάζω σεντόνια μέσα στη νύχτα..) και γ) ήταν η άποψη του Δημήτρη γιατί έτσι έκανε η πρώην σύζυγος στη μεγάλη του κόρη (20 ετών σήμερα) και ω ..τι καλά που τα έκανε όλα και ω...πόσο δούλευαν και τι πρόγραμμα είχε το παιδί...!!!!!!!javascript:emoticon('')

Evil or Very Mad

(άρα μόνο από αντίδραση αποκλειόταν να το κάνω....είμαι απαίσια...). Τι κάνω λοιπόν....

Περιμένω να κουραστεί αρκετά...έχω υπολογίσει ότι αντέχει 5-6 ώρες μετά τον μεσημεριανό ύπνο και μετά πάλι νυστάζει. Τότε ξεκινάμε μπάνιο...γαλακτώματα...πιτζαμούλες...και γάλα που το δίνω στο κρεββάτι μας. Συνήθως κοιμάται με το γάλα..αν δεν το πιεί όλο και κοιμηθεί τον πάω στη κούνια του και του το δίνω μισή ώρα αργότερα (δεν παθαίνει τίποτα στον θερμαντήρα), αν πάλι δεν κοιμηθεί θα αρχίσει να κάνει τούμπες πάνω στο κρεββάτι και να ψιλοπαίζει...εκεί απέκτησα ψυχραιμία...συνεχίζω να τον νανουρίζω με το ίδιο τραγούδι, να φιλιόμαστε και να κάνουμε αγκαλίτσες. τώρα μάλιστα μου αρέσει κιόλας..είναι πολύ γλυκιά ώρα γιατί είναι πολύ τρυφερός και σιγά σιγά του δίνω όλο το γάλα.. συνήθως κοιμάται σε 10 λεπτά. Αν πάλι τελειώσει το γάλα τον πάω στην κούνια του και μένω εκεί μέχρι να κοιμηθεί τραγουδώντας του. Δεν παίρνει πάνω από 10 λεπτά (τώρα πια)... αλλά: 1) εγώ είμαι ήρεμη 2) δεν έχουμε πια νυχτερινούς τρόμους (είχαμε και από αυτό..) 3) γλύτωσα τον βραδινό εμετό... και 4) κοιμάται χαμογελαστός ...τι φοβερή εικόνα...

Ηθικό δίδαγμα: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ... Η κάθε μανούλα βρίσκει τον τρόπο της...και τον αλλάζει όποτε χρειάζεται..

Σίγουρα πάντως το να κλαίνε μόνα τους πάνω από 3 -4 λεπτά και δεν βοηθάει και ο ύπνος δεν είναι ήρεμος και γλυκός.....πιστεύω

Αλήθεια ποιο βιβλίο είναι αυτό για το οποίο μιλάτε;;; (από περιέργεια)

[xazomama]

Fay, renik, Eliza και Tόνια, σας ευχαριστώ που μοιράζεστε μαζί μου τις δικές σας εμπειρίες. Aυτό με βοηθάει.

Bλέπω ότι τελικά το κάθε παιδάκι χρειάζεται τον δικό του χειρισμό, παρόλο που πανω-κάτω όλα κάνουν περίπου τα ίδια στο θέμα του ύπνου.

 

Tο σίγουρο είναι ότι προς το παρόν, σταματάω κάθε μέθοδο και γυρίζω στα παλιά. Kαρότσι και κούνημα μέχρι να κοιμηθεί. Tουλάχιστον αυτές τις μέρες, παρόλη την ταλαιπορία του, δεν ξυπνάει μέσα στη νύχτα όπως πριν. Προχθές δεν ξύπνησε καθόλου και χθες ξύπνησε μια φορά, αλλά άργησε να ξανακοιμηθεί.

Aν δω ότι ξαναγυρνάει στα παλιά, δηλαδή συνεχή ξυπνήματα μέσα στη νύχτα στα οποία θέλει πάλι κούνημα για να κοιμηθεί, τότε θα σκεφτώ πολύ σοβαρά να βάλω την κούνια του για λίγο διάστημα μέσα στο δωμάτιό μας.

Bλέποντας και κάνοντας...

[annastasia]

Λοιπόν χαζομαμά άλλη μια ιστορία ύπνου μιας τελείως ...χαζομαμάς...

Από το καλοκαίρι και μετά ο Νικόλας (περίπου ενός έτους) όταν γυρίσαμε από διακοπές διασκέδαζε πάρα πολύ με τις προσπάθειες μου να τον βάλω για ύπνο... Ξεκινούσαμε κατά τις 9:00 μπάνιο, γάλα ...και ύπνο....μέχρι τις 11 που εγώ ήμουν έτοιμη να βάλω τα κλάμματα ή και να τα βάζω , ο Δημήτρης έξαλλος και ο Νικόλας μες την καλή χαρά να γυρίζει όλο το σπίτι με τις πιτζαμούλες!!! Η περίπτωση να τον βάλω στο κρεββάτι του να τον αφήσω και ας κλαίει δεν έπαιζε με τίποτα στην περίπτωση μου για τους εξής λόγους: α) Δεν αντέχω να τον ακούω να κλαίει ΚΑΘΟΛΟΥ (δικό μου το θέμα..)β) κάνει εμετούς με το παραμικρό (πολλούς όμως...και δεν αντέχω να μαζεύω και να αλλάζω σεντόνια μέσα στη νύχτα..) και γ) ήταν η άποψη του Δημήτρη γιατί έτσι έκανε η πρώην σύζυγος στη μεγάλη του κόρη (20 ετών σήμερα) και ω ..τι καλά που τα έκανε όλα και ω...πόσο δούλευαν και τι πρόγραμμα είχε το παιδί...!!!!!!!javascript:emoticon('')

Evil or Very Mad

(άρα μόνο από αντίδραση αποκλειόταν να το κάνω....είμαι απαίσια...). Τι κάνω λοιπόν....

Περιμένω να κουραστεί αρκετά...έχω υπολογίσει ότι αντέχει 5-6 ώρες μετά τον μεσημεριανό ύπνο και μετά πάλι νυστάζει. Τότε ξεκινάμε μπάνιο...γαλακτώματα...πιτζαμούλες...και γάλα που το δίνω στο κρεββάτι μας. Συνήθως κοιμάται με το γάλα..αν δεν το πιεί όλο και κοιμηθεί τον πάω στη κούνια του και του το δίνω μισή ώρα αργότερα (δεν παθαίνει τίποτα στον θερμαντήρα), αν πάλι δεν κοιμηθεί θα αρχίσει να κάνει τούμπες πάνω στο κρεββάτι και να ψιλοπαίζει...εκεί απέκτησα ψυχραιμία...συνεχίζω να τον νανουρίζω με το ίδιο τραγούδι, να φιλιόμαστε και να κάνουμε αγκαλίτσες. τώρα μάλιστα μου αρέσει κιόλας..είναι πολύ γλυκιά ώρα γιατί είναι πολύ τρυφερός και σιγά σιγά του δίνω όλο το γάλα.. συνήθως κοιμάται σε 10 λεπτά. Αν πάλι τελειώσει το γάλα τον πάω στην κούνια του και μένω εκεί μέχρι να κοιμηθεί τραγουδώντας του. Δεν παίρνει πάνω από 10 λεπτά (τώρα πια)... αλλά: 1) εγώ είμαι ήρεμη 2) δεν έχουμε πια νυχτερινούς τρόμους (είχαμε και από αυτό..) 3) γλύτωσα τον βραδινό εμετό... και 4) κοιμάται χαμογελαστός ...τι φοβερή εικόνα...

Ηθικό δίδαγμα: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ... Η κάθε μανούλα βρίσκει τον τρόπο της...και τον αλλάζει όποτε χρειάζεται..

Σίγουρα πάντως το να κλαίνε μόνα τους πάνω από 3 -4 λεπτά και δεν βοηθάει και ο ύπνος δεν είναι ήρεμος και γλυκός.....πιστεύω

Αλήθεια ποιο βιβλίο είναι αυτό για το οποίο μιλάτε;;; (από περιέργεια)

 

Τόνια μου γεια σου

Στην αρχή πράγματι ο ύπνος μπορεί να μη σου φαίνεται πολύ ήρεμος και γλυκός (όταν ξέρεις ότι το παιδί σου έχει αποκοιμηθεί με κλάματα). Το αποτέλεσμα όμως σε αποζημιώνει, όταν το παιδάκι έχει πλέον μάθει να κοιμάται μόνο του ήρεμα και γλυκά πλεον....

 

Τα βιβλία είναι πολλά... είναι το "Κοιμήσου παιδί μου" (για το οποίο μιλούν και οι περισσότεροι) και το "Solve your child's sleep problems" το οποίο εγώ διάβασα... και εφάρμοσα...

 

Τώρα όπως λες και εσύ... κάθε γονιός λειτουργεί ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του... και τις προσωπικές του αντοχές...

[xazomama]

Eliza, άσχετο λίγο αλλά...

Xρόνια Πολλά στον γιόκα σου για τα 1α του γενέθλεια! Kαι τα δικά μας πλησιάζουν σε 10 μέρες.

Nα τον χαίρεστε τον Kωστή σας και να'ναι πάντα τυχερός στη ζωή του!

[kathjem]

Δεν έχει νόημα να μπω σε λεπτομέρειες για το πρόγραμμα ύπνου του μπέμπη μας, απλά θα πω πως κουραζόμαστε αρκετά... Δηλαδή ξυπνάει το βράδυ 2-3-4 φορές... Διαβάζουμε το βιβλίο the no-cry sleep solution (είναι στα αγγλικά). Δεν έχω ολοκληρώσει ακόμη την ανάγνωση αλλά μέχρι στιγμής έχουμε εφαρμόσει κάποιες τεχνικές χωρίς το μωρό να κλάψει... δηλαδή εφαρμόζουμε ρουτίνα προ ύπνου, τον κοιμίζουμε πιο νωρίς και είναι γενικά πιο ήρεμος και αποκοιμιέται πιο εύκολα. Και κυρίως χωρίς να κλαίει.Τα νυχτερινά εγερτήρια δεν τα έχουμε μειώσει ακόμη αλλά είναι πιο ήρεμος. Δεν έχω ολοκληρώσει ακόμη την ανάγνωση για να έχω πλήρη άποψη για το βιβλίο. Αλλά ένα- ένα τα βήματα βελτίωσης στο θέμα του ύπνου, εμένα μου αρκούν. Μου αρκεί που κοιμάται από τις 9:30 ενώ πριν μας έπαιρνε μέχρι τις 12:30!!! Όταν έχω νεότερα θα σας ενημερώσω.

[Τόνια]

Αναστασία μου,

 

συμφωνώ απολύτως..απλά έτσι βρήκα ότι είμαι και εγώ πιο καλά και πιο ήρεμη.. προς Θεού δεν κρίνω καμμιά τακτική ( μακριά από μένα αυτό...) ίσα ισα που θέλω να ακούω και άλλες εμπειρίες. Το βιβλίο δεν το ξέρω. εγώ για τον πρώτο χρόνο βασίστηκα αρκετά στο "ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΧΡΟΝΟ ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ ΣΑΣ" που έλεγε περίπου τα ίδια (απ΄όσο καταλαβαίνω για τον ύπνο).

 

 

'Ασχετη Ερώτηση: Τι φωτογραφία στα αριστερά κάτω από το όνομα με τι διαδικασία τι βάζετε;

[Renia]

'Ασχετη Ερώτηση: Τι φωτογραφία στα αριστερά κάτω από το όνομα με τι διαδικασία τι βάζετε;

 

πας στο προφιλ σου στο πανω μερος της σελιδας και κατω κατω εχει μια επιλογη που λεει μεταφορα αβαταρ απο τον υπολογιστη ανοιγεις το αρχειο με την εικονα που θελεις να μεταφερεις και πατας υποβολη

ΠΡΟΣΟΧΗ η εικονα πρεπει να ειναι 80χ80 μεγεθος και οχι πανω απο 5Kb Οποτε πρωτα καλυτερα φτιαξε μια εικονα στο μεγεθος που απαιτειται και μετα προσπαθησε να την βαλεις στο αβαταρ σου!