μου λειπει η οικογενεια μου....

[Nikole00]

μενουν μακρια (στο εξοχικο) και αν δεν παω να τους δω δεν ερχεται κανεις. χρειαζομαι την παρουσια τους (στο παρελθον και την βοηθεια τους) αλα οταν το λεω μου λενε, ε, εισαι μακρια τωρα, που να ερχομαστε, που να παρκαρουμε κτλ. ξερουν πως τα καταφερνω σε σχεδον ολα και θεωρουν οτι αφου ειμαι ενταξει δεν χρειαζεται τιποτα αλλο.ο αντρας μου και η οικογενεια του το βλεπουν πως υπαρχει αποσταση αλλα ολο δικαιολογω. το παιδι μου οποτε τους βλεπει τους κοιταει καλα καλα σαν ξενους. και αλλα πολλα......

απλα ηθελα να το πω καπου

[ELENA1974]

NICOLE00

εμένα δεν είναι ότι μου λέιπουν συνέχεια, αλλά αν περάσει ένας μήνας και δεν συναντηθούμε κάτι αρχίζει και με τρώει. Οι δικοί μου μένουν σε απόσταση 300 χλμ ( στη Σκύδρα) και βλεπόμαστε μία φορά το μήνα. Σκέφτομαι όμως τί θα γίνει αργότερα που δεν θα μπορούν λόγω ηλικίας να μετακινηθούν ή εμείς λόγω υποχρεώσεων

[aggeliki]

το καλυτερο θα ητανε να τους μιλαγες,οπως τα λες σε εμας τωρα,εξηγησε τους οτι μπορει να τα καταφερνεις αλλα δεν ειναι εκει το θεμα.δειχτους να καταλαβουν οτι χρειαζεσαι την παρουσια τους!

[ELENA K.]

το καλυτερο θα ητανε να τους μιλαγες,οπως τα λες σε εμας τωρα,εξηγησε τους οτι μπορει να τα καταφερνεις αλλα δεν ειναι εκει το θεμα.δειχτους να καταλαβουν οτι χρειαζεσαι την παρουσια τους!

 

Ακριβώς αυτό ! Πόσο μακριά είναι ? Σε κατάλαβαίνω απόλυτα γιατί και μένα μου λείπουν είναι στη Θεσ/νίκη , μια απόσταση 513 χλμ , που όπως και να το κάνεις ειδικά με παιδί δεν είναι εύκολο να την κάνεις συχνά !

Και ΄γω τους βλέπω 4-5 φορές το χρόνο και τις περισσότερες κατεβαίνουν αυτοί !

[IOKASTH]

ΚΙ εμενα μενουμ μακρια σχετικα στην πατρα κ μου λειπουν πολυ!ειδικα η μητερα μου που λατρευω σε καταλαβαινω απολυτα..

[mata]

Συμφωνώ με τα κορίτσια. Ίσως να μην έχουν έχουν καταλάβει σε ποιο βαθμό τους λείπεις. Όλοι, καποιες στιγμές στη ζωή μας, ξεχνάμε κάποια πράγματα που θα ευχαριστούσαν την οικογένεια μας. Είναι καλό να τους τα θυμίζουμε και να λέμε πάντα πώς νοιώθουμε. Εδώ εγώ μένω στην ίδια πολη με τους γονείς μου και κάποια στιγμή είπα στη μαμά μου ότι θα ήθελα να έρχεται σπίτι να καθόμαστε και λίγο παρέα γιατί συνήθως πάω εγώ, επειδή δεν οδηγεί. Της είπα όμως ότι θα ήθελα να παίρνει το αστικό και να έρχεται στο σπίτι να περνάμε λίγο χρόνο και στο δικό μας χώρο, γιατί και ο μικρός χαίρεται όταν έρχονται οι δικοί μας σπίτι. Μόλις της το είπα, μου απάντησε ότι δεν είχε αντιληφθεί πόσο το ήθελα και ότι επειδή βλεπόμασταν, θεωρησε ότι δεν εχει σημασία ο χώρος. Από τότε έρχεται συχνά όπως πάω κι εγώ φυσικά. Έτσι νοιώθω ότι την υποδέχομαι και την ευχαριστώ με τον τρόπο μου, κερνώντας την ένα γλυκό ή έστω και έναν καφέ!!

[Marilena]

Ενω εμενα που μενουν πολυ μακρυα... 17 σκαλια πιο κατω και δεν τους βλεπω καθολου ???

Παρηγορηθειτε...

[Jean]

Κι εμενα οι γονεις μου μενουν σε άλλη χωρα... Δεν σου κρύβω οτι στη δυσκολη εγκυμοσύνη μου, στον προωρο τοκετό μου και στους εφιαλτικούς μηνες που ακολουθησαν ήθελα τη μαμα μου. Δεν μπορουσε να ερθει γιατι είναι πολύ άρρωστη. Επισης επρεπε να ακουγομαι και χαρουμενη στο τηλέφωνο γιατι η κατασταση της επιδεινώνεται αμέσως αν συγκινηθει ή αγχωθει. Γελαγα ψευτικα στο τηλέφωνο κι οταν το έκλεινα το χάιδευα κι ελεγα "μαμα μου..."

Τελικά, οσο χρονων και να παμε... η μαμα ειναι μαμα κι εμεις θα ειμαστε παντα "το μωρό της"

 

ΜΙΛΑ ΤΟΥΣ!!

[maryp]

Jean... με κομμάτιασες... Να είσαι πάντα γερή κοπέλα μου!

[Jean]

Σορυ ρε παιδια, ειμαι λίγο down σημερα...

Οντως ακουμε πολλά ασχημα στο φορουμακι μας τελευταια... Ας ειναι όλα περαστικά.

[eleana]

ελενα1974 απο τον ιδιο νομο ειμαστε...πελλας...παντρεμενη θεσσαλονικη εγω.... οσο για τις αποστασεις ολοι οι γονεις το ιδιο λενε <ε αφου ειστε καλα τι να κανουμε ναρθουμε>βεβαια εγω παω καθε σαββατοκυριακο δεν μπορω τρελαινομαι εδω στην πολη....

[eleana]

Ενω εμενα που μενουν πολυ μακρυα... 17 σκαλια πιο κατω και δεν τους βλεπω καθολου ???

Παρηγορηθειτε...

εισαι πολυ τυχερη μακαρι ναμουν και γω ετσι

[Nikole00]

ειναι οντως δυσκολη κατασταση. και εμενα με ρωταει αν ολα ειναι καλα και της λεω ναι. οκ και καποια προβληματακια που εχω τα συζηταμε αλλα δεν της δειχνω το μεγεθος. ειναι και αυτη αρρωστη και αυτο μου λεει συνεχεια. ναρθω παιδι μου, αλλα πως να ανεβω τις σκαλες, με πιανει ζαλαδα, ειμαι κουρασμενη, πως θα φυγω μετα (δεν οδηγει) κτλ. αταν γεννησα και της ελεγα οτι δεν ειμαι καλα μεσα μου μου ειπε απλα οτι καιαλλες γυναικες γεννησαν αλλα δεν ξερει καμια να κανει ετσι....και οτι και αυτη ηταν μονη της χωρις την μητερα της και στα τρια παιδια αλλα τα καταφερε. και αν θελω θα κοιταξει να τα παρατησει ολα και ναρθει, αλλα αφου ειναι η πεθερα μου κοντα τι την χρειαζομαι αυτην και τετοια. οποτε καταλαβαινετε οτι δεν εχει νοημα να συνεχισω να ζηταω να ερθει. μονο αν παω εγω

[eleana]

νικολ μην σταναχωριεσαι κοριτσαρα ετσι ειναι ολες....εγω βεβαια δεν εχω παραπονο μου κοιταζει την μεγαλη μου,αλλα για ναρθει ετσι στο ξεκαρφωτο δεν το κανει λιγο η αποσταση λιγο η κουραση δεν πειραζει μωρε...μην σε παιρνει απο κατω...

[BIZELI]

Tι να λεμε ρε παιδιά...εδω μου λειπουν και μενα που μενουν Καλλιθεα (3 λεπτα με το αυτοκίνητο) και παρολα αυτα τους βλεπω 2 φορες το μήνα....

[ευδοκία]

μετα την jean νομίζω πως κατέχω την δεύτερη θέση! μένω Κρήτη και είμαι από Γιαννιτσά Πέλλας και βλεπόμαστε 3 φορές το χρόνο... ειδικά τώρα με το παιδί στεναχωριέμαι γιατί κάθε φορά που θα το βλέπουν θα είναι και άλλο παιδάκι...

αχ,αυτή η θάλασσα να μην ήταν.....

και μένα μου λείπουν πολύυυυ οι δικοί μου.........

ας είναι γεροί και τί να κάνουμε...

[Marilena]

ΟΦ ΤΟΠΙΚ αυτο αλλα Ευδοκια μου συμφωνω στο να μην υπηρχε αυτη η θαλασσα !!! Τοτε θα περνουσα την μιση μου ζωη στην Κρητη !!! Αχ αχ αχ !!!

[ssidi]

Κι εγώ ετοιμαζόμουν να πω υπάρχουν και χειρότερα αλλά διάβασα την απάντηση της Jean...

Κι εμένα μου λείπουν οι δικοί μου, κι εγώ τους λείπω και πιο πολύ το εγγόνι τους! Είναι και το πρώτο...και είναι μακριά τους...

Εμείς βλεπόμαστε πλέον μια φορά τον χρόνο, όταν είχα πρωτοέρθει έλεγα θα πηγαίνω κάθε 3 μήνες αλλά με το μωρό είναι αλλιώς τα πράγματα...

Μένουμε στην Ικαρία και οι δικοί μου είναι στην Δράμα. Αχχχχ αυτή η θάλασσα...

[Ελένη]

και εγώ τα τελευταία χρόνια τους βλέπω μια φορά το χρόνο. παλιότερα με πείραζε αλλά λιγότερο αν και πάλι στεναχωριόμουν που ήμουνα μακρυά και κυρίως που δεν έβλεπα τα αδέρφια μου. Ένιωθα λίγο "εκτός". Τώρα με το μικρό όμως νιώθω ότι μεγαλώνει χωρίς την παρουσία τους και ότι φυσικά λείπει πάρα πολύ και σε αυτούς. Άλλωστε είναι το πρώτο εγγόνι στην οικογένεια. Τις γιορτές που ήρθαν παρά την κούραση περάσαμε ωραία και όταν έφυγαν έπεσα σε μελαγχολία αλλά ευτυχώς μου πέρασε γρήγορα.