Πληροφορίες & ιστορία
Το συμπαθητικό και το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα είναι δύο κλάδοι του αυτόνομου νευρικού συστήματος που συνεργάζονται για να ρυθμίσουν πολλές από τις ακούσιες («αυτόματες») λειτουργίες του σώματος, όπως ο καρδιακός ρυθμός, η αναπνοή και η πέψη.
Η ανακάλυψη του συμπαθητικού και του παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος χρονολογείται από τον 19ο αιώνα.
Ο Walter Cannon επιβεβαίωσε την έννοια του συμπαθητικού και του παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος μέσω της έρευνάς του σχετικά με την απόκριση «μάχομαι ή φεύγω» (fight or flight) στα ζώα.
Παρατήρησε ότι όταν τα ζώα εκτέθηκαν σε στρεσογόνους παράγοντες, όπως το κρύο ή ο φόβος, το σώμα τους ανταποκρινόταν με ένα συντονισμένο σύνολο φυσιολογικών αλλαγών που περιελάμβαναν
τα οποία ήταν όλα ενδείξεις για την ενεργοποίηση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος
Ο Cannon παρατήρησε επίσης ότι το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα λειτουργούσε σε αντίθεση με το συμπαθητικό νευρικό σύστημα, βοηθώντας στην αποκατάσταση της φυσιολογικής φυσιολογικής λειτουργίας όταν ο στρεσογόνος παράγοντας είχε περάσει.
Αυτές οι παρατηρήσεις παρείχαν ισχυρές αποδείξεις για την ύπαρξη του συμπαθητικού και του παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος ως διακριτών κλάδων του αυτόνομου νευρικού συστήματος.
Φυσικά, έχει γίνει μεγάλη πρόσφατη έρευνα σχετικά με το συμπαθητικό και το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα στους ανθρώπους. Η πρόοδος της τεχνολογίας, όπως η παρακολούθηση της μεταβλητότητας του καρδιακού ρυθμού και η λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI),
έκαναν εφικτή τη μελέτη αυτών των συστημάτων με μεγαλύτερη λεπτομέρεια και την καλύτερη κατανόηση του ρόλου τους στην υγεία και τις ασθένειες.
Για παράδειγμα, πρόσφατη έρευνα έχει συνδέσει το χρόνιο στρες και το άγχος με αυξημένη δραστηριότητα του συμπαθητικού νευρικού συστήματος και μειωμένη δραστηριότητα του παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος, που μπορεί να συμβάλει σε μια σειρά προβλημάτων υγείας, όπως καρδιαγγειακές παθήσεις, κατάθλιψη και αγχώδεις διαταραχές.
Άλλες έρευνες έχουν διερευνήσει τα αποτελέσματα παρεμβάσεων με μη φαρμακευτικές πρακτικές, με ορισμένες μελέτες να υποδηλώνουν ότι αυτές οι πρακτικές μπορεί να βοηθήσουν στη μείωση του στρες και στη βελτίωση των αποτελεσμάτων υγείας.
Συνολικά, η συνεχιζόμενη έρευνα για το συμπαθητικό και το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα βοηθά στην εμβάθυνση της κατανόησής μας για την περίπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ σώματος και νου και στον εντοπισμό νέων στρατηγικών για την προαγωγή της υγείας και της ευεξίας.
*Ο Walter Cannon διεξήγαγε την έρευνά του σχετικά με το συμπαθητικό και το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα στις αρχές του 1900, με μερικά από τα πιο σημαντικά έργα του να δημοσιεύτηκαν στις δεκαετίες του 1920 και του 1930. Ήταν καθηγητής φυσιολογίας στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ και συνέβαλwε σημαντικά στην κατανόηση πολλών πτυχών του αυτόνομου νευρικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένης της απόκρισης «πάλης ή φυγής» και του ρόλου του συμπαθητικού και του παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος στη ρύθμιση της φυσιολογικής λειτουργίας.
Το έργο του έθεσε τα θεμέλια για μεγάλο μέρος της έρευνας για το αυτόνομο νευρικό σύστημα που έχει διεξαχθεί τα τελευταία χρόνια.
Δημοσιεύουμε το άρθρο αυτό με αφορμή συζητήσεις του φόρουμ με θέμα το άγχος/τις φοβίες.
Δείτε περισσότερα για το καφέ της ηρεμίας που δημιουργήσαμε στο Parentscafe.gr, εδώ:
Άγχος φοβίες & πανικός στην εγκυμοσύνη
Διαφημίσεις (5)