Ερωταπαντήσεις από το σωματείο για νέους ΛΟΑΤΚΙ Colour Youth
Στα πλαίσια της προσπάθειάς μας για ενημέρωση του κοινού μας για διάφορα θέματα γονεϊκότητας, εντάσσονται σε αυτή την θεματολογία και οι ανησυχίες γονέων με παιδιά που βρίσκονται στην εφηβεία ή είναι ήδη ενήλικα και έχουν δηλώσει ότι ανήκουν στην ομάδα ΛΟΑΤΚΙ, ή οι γονείς που υποψιάζονται κάτι τέτοιο.
[ΛΟΑΤΚΙ: Λεσβιακά, Ομοφυλόφιλα, Αμφισεξουαλικά, Τρανσεξουαλικά, Κουήρ, Ίντερσεξ άτομα ,διεθνώς LGBTQ, περισσότερες πληροφορίες δείτε εδώ: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%9F%CE%91%CE%A4 ]
Ζητήσαμε από την Colour Youth να μας απαντήσει κάποια ερωτήματα που πιστεύουμε ότι θα έχουν ενδιαφέρον για τους γονείς ή μελλοντικούς γονείς που διαβάζουν.
1) Τι νομική μορφή έχει η Colour Youth;
"Η Colour Youth είναι Σωματείο, έχει τη νομική μορφή του Μη κερδοσκοπικού Οργανισμού και απαριθμεί αυτήν την περίοδο γύρω στα 80 μέλη. Κάθε Σάββατο πραγματοποιούνται οι καθιερωμένες μας Σαββατιάτικες συναντήσεις στον χώρο μας όπου μέλη και μη συζητάμε για θέματα σχετικά με τις ΛΟΑΤΚΙ ταυτότητες, όπως το Bisexuality, το Coming out, τα θέματα Questioning και πολλά άλλα, με σκοπό την ενημέρωση κυρίως της LGBTQ+ νεολαίας. Ο αριθμός των ατόμων που συμμετέχουν σε κάθε μία από αυτές είναι αρκετά μεγάλος με έναν μέσο όρο κοντά στα 35 άτομα. Εδώ και λίγο καιρό η Colour Youth απέκτησε και ιστότοπο (www.colouryouth.gr) ο οποίος εκτός από νέα της οργάνωσης σχετικά με δράσεις και συναντήσεις της, περιλαμβάνει και άλλο χρήσιμο υλικό, όπως ορολογίες ή κάποιες εκδόσεις μας."
2) Με ποιά αφορμή πότε και από ποιόν ξεκίνησε, ποιός είναι ο ιδρυτής;
"Ιδρυτής δεν υπήρξε ποτέ με την έννοια που έχουμε συνηθίσει. Γεννήθηκε το 2011 από νέα ΛΟΑΤΚΙ άτομα, εθελοντές του Athens Pride τα οποία συνειδητοποίησαν ότι είχαν ανάγκη να δημιουργήσουν μια ομάδα που να μπορεί να γίνει ασφαλής χώρος για εκείνα να εκφράσουν ή να μιλήσουν για το σεξουαλικό προσανατολισμό ή/και την ταυτότητα φύλου τους. Μια παρέα νέων ανθρώπων ήταν μάλλον παρά ένας μεμονωμένος άθρωπος που αποφάσισε να ιδρύσει μια ομάδα. Προέκυψε ως ανάγκη κοινοτική, μιας κοινότητας ανθρώπων που δεν μπορούσαν να βρουν τη φωνή τους διαφορετικά σαν νέα ΛΟΑΤΚΙ άτομα. "
3) Πώς υποστηρίζεται οικονομικά & μπορεί κάποιος να υποστηρίξει με τη σειρά του αν ναι πως;
"Η Colour Youth σαν σωματείο έχει μέλη τα οποία πληρώνουν μια συγκεκριμένη ετήσια συνδρομή. Επειδή αυτή η συνδρομή απευθύνεται σε νέα άτομα, δε θα μπορούσε παρά να είναι αρκετά χαμηλή.
Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο λαμβάνει χρηματοδότηση από ιδιωτικούς φορείς και ιδρύματα για την υλοποίηση του έργου «Πες το σ’εμάς» που είναι πρόγραμμα καταγραφής περιστατικών ομοφοβικής, αμφιφοβικής και τρανσφοβικής βίας και διακρίσεων.
Ωστόσο, τα χρήματα αυτά χρησιμοποιούνται μόνο για τις ανάγκες του έργου. Οπότε ναι, οποιοσδήποτε θα μπορούσε να βοηθήσει την οργάνωση με δωρεές. Περισσότερες πληροφορίες για τους τρόπους υποστήριξης μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα μας, www.colouryouth.gr. "
4) Ποιές είναι οι δράσεις/υπηρεσίες της Colour Youth;
"Η Colour Youth δραστηριοποιείται σε πολλά πεδία. Αρχικά, όλα τα χρόνια της ύπαρξής της διοργανώνει Σαββατιάτικες συναντήσεις υπό μορφήν σεμιναρίων ή εκπαιδεύσεων σε θέματα που άπτονται της πραγματικότητάς μας ως ΛΟΑΤΚΙ άτομα (όπως θέματα σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας φύλου, ορολογιών, βίας και διακρίσεων και τρόπων διαχείρισής τους κλπ).
Πριν ένα μήνα ξεκίνησε τη λειτουργία τριών ανοιχτών και βιωματικών Ομάδων Ενδυνάμωσης (Ομάδα σεξουαλικού προσανατολισμού, Ομάδα ταυτότητας φύλου, Ομάδα γυναικών) οι οποίες συντονίζονται από ειδικούς ψυχικής υγείας, ενώ η συμμετοχή είναι δωρεάν. Παράλληλα, στα πλαίσια του έργου «Πες το σ’ εμάς» παρέχει δωρεάν Ψυχολογική και Νομική υποστήριξη σε θύματα βίας ή διακρίσεων ή σε αυτόπτες μάρτυρες περιστατικών.
Η οργάνωση ωστόσο δραστηριοποιείται και στον τομέα της άσκησης πολιτικής πίεσης και είναι σε συνεχή επικοινωνία με την πολιτεία κάνοντας εκπαιδεύσεις και ενημερώσεις σε κόμματα ή υπουργεία προκειμένου να διεκδικήσει τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ ανθρώπων που καταπατούνται στην Ελλάδα (και σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου, επίσης). "
5) Μπορεί κάποιος να σας επισκεφθεί κάπου;
"Με πολύ μεγάλη μας χαρά η απάντηση σε αυτή την ερώτηση είναι ΝΑΙ! Πριν λίγους μήνες ανοίξαμε το νέο μας χώρο ο οποίος είναι στην καρδιά της Αθήνας (και στη δικιά μας) συγκεκριμένα στη Σαχτούρη 3, στου Ψυρρή στο Μοναστηράκι. Όποιο άτομο θέλει μπορεί να έρχεται στις συναντήσεις μας, οι οποίες ανακοινώνονται και στην ιστοσελίδα μας και στη σελίδα μας στο facebook. "
6) Εάν ένας γονέας υποψιάζεται ότι το παιδί του ανήκει στην ομάδα ΛΟΑΤ τι μπορεί να κάνει;
"H συγκεκριμένη ερώτηση δεν έχει απόλυτη απάντηση, δυστυχώς και ευτυχώς. Εξαρτάται πάρα πολύ από τον κάθε γονέα ξεχωριστά και από τη σχέση που έχει ή θέλει να έχει με το παιδί του.
Σε μια πρώτη φάση, είναι πολύ καλό να προσπαθούν οι γονείς να αποφεύγουν τη χρήση προβληματικής ή προσβλητικής και κακοποιητικής γλώσσας προς οποιαδήποτε ΛΟΑΤΚΙ ταυτότητα και δει προς την ταυτότητα που υποψιάζονται ότι μπορεί να έχει το παιδί τους.
Πολλές φορές παίρνει χρόνο, και χρόνια ίσως, για ένα παιδί να καταλάβει την ταυτότητά του ή να την αποδεχτεί και σίγουρα το να ακούει να την προσβάλλουν λεκτικά μέσα στο ίδιο του το σπίτι δε θα το βοηθήσει σε τίποτα.
Σε μια δεύτερη φάση, η διαβεβαίωση του γονιού ότι θα είναι δίπλα στο παιδί του και θα το αγαπάει ανεξάρτητα από το ποια ταυτότητα έχει είναι πολύ σημαντική όπως πολύ σημαντικό είναι να καταλάβουν όλοι οι γονείς ότι οι ΛΟΑΤΚΙ ταυτότητες ΔΕΝ είναι επιλογή.
Όπως πχ κανένα ετεροφυλόφυλο παιδί δεν «επέλεξε» να έλκεται από άτομα του αντίθετου φύλου, έτσι και κανένα ομοφυλόφυλο παιδί δεν «επιλέγει» να έλκεται από άτομα του ίδιου φύλου. Το μόνο που κάνει είναι απλά να το ανακαλύπτει. Η εκπαίδευση και η ενημέρωση είναι επίσης καθοριστικές και για τον ίδιο το γονιό, αλλά και για το παιδί. Τέλος, υπάρχει η ομάδα «Υπερήφανοι Γονείς» μια ομάδα της οργάνωσης Οικογένειες Ουράνιο τόξο, η οποία ομάδα συνίσταται από γονείς ΛΟΑΤΚΙ παιδιών και κάνει συναντήσεις με την εποπτεία ψυχολόγου. Η συμμετοχή σε αυτές είναι σίγουρα κάτι που θα πρότεινα σε κάποιο γονιό. "
7) Εάν κάποιος προέφηβος/έφηβος αισθάνεται ότι είναι ΛΟΑΤKI μπορεί να απευθυνθεί σε εσάς για βοήθεια/υποστήριξη;
"Ναι. Στην πραγματικότητα αυτή είναι μία από τις βασικές λειτουργίες την Colour Youth: να είναι ένα μέρος στο οποίο ένα νέο ΛΟΑΤΚΙ άτομο μπορεί να έρθει και να συζητήσει ή να ακούσει συζητήσεις για θέματα που έχει ήδη σκεφτεί αλλά δεν έχει νιώσει την ασφάλεια να εκφράσει σε κάποιον άλλο χώρο της χωής και της καθημερινότητάς του. "
8) Συγκεκριμένα για τα τράνς αγόρια και κορίτσια, τα οποία βιώνουν σωματικά όπως και νομικά μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση, υπάρχει μήπως κάποια συγκεκριμένη αρθρογραφία που θα είχατε να μας προτείνετε είτε για τα παιδιά είτε και για τους γονείς;
"Δυστυχώς η –καλή- ελληνική αρθρογραφία και βιβλιογραφία σχετικά με τα ζητήματα που αντιμετωπίζουν τα τρανς άτομα, και συγκεκριμένα τα τρανς παιδιά, είναι δυσεύρετη. Για όσους γονείς –αλλά και παιδιά- ενδιαφέρονται υπάρχει το περιδικό T-Zine (http://t-zine.gr/), στο οποίο δημοσιεύονται άρθρα σχετικά με τρανς ζητήματα. Σε αυτό μπορείτε να βρείτε και ξενόγλωσσα άρθρα μεταφρασμένα, από γονείς τρανς παιδιών, όπως αυτό ( http://t-zine.gr/ola-afta-pou-den-gnoriza-stirizontas-to-trans-pedi-mou/ ).
Ακόμη, πρόσφατα κυκλοφόρησε από την ομάδα Diversitas ένας οδηγός για coming out (http://pubhtml5.com/vebs/psvj/basic) που απευθύνεται συγκεκριμένα σε τρανς άτομα. Τέλος, στην Colour Youth ετοιμάζουμε έναν οδηγό, ο οποίος θα καλύπτει ένα μεγάλο έυρος θεμάτων που απασχολούν τα νέα τρανς άτομα. Ο οδηγός θα δημοσιευτεί μέσα στους πρώτους μήνες του 2017 και θα είναι διαθέσιμος στην ιστοσελίδα μας."
9) Feedback από τα μέλη σας: Ποιό είναι το πιό συνηθισμένο παράπονο; Υπάρχουν συγκεκριμένα παράπονα, που ακούτε συχνά από τα παιδιά ΛΟΑΤKI όσον αφορά τους γονείς τους;
"Το πιο σύνηθες παράπονο είναι ότι οι γονείς δεν είναι ανοιχτοί στο να ακούσουν τις ανάγκες του παιδιού τους και ότι αρνούνται να αποδεχτούν την πραγματικότητα, πιέζοντας το παιδί να «αλλάξει» ή ακόμα θεωρώντας ότι είναι μια φάση.
Ένα άλλο παράπονο είναι ότι δεν ενημερώνονται για τα ΛΟΑΤΚΙ ζητήματα και όσο κι αν τα ίδια τα παιδιά προσπαθούν να τους ενημερώσουν ή να τους εκπαιδεύσουν, στην πραγματικότητα δυσκολεύονται πολύ να ακούσουν ή και να ξανασκεφτούν τα στερεότυπα που έχουν ήδη διαμορφωμένα.
Κάτι άλλο που ακούμε συχνά είναι ότι οι γονείς δεν θέλουν τα παιδιά τους να είναι out στον υπόλοιπο κόσμο ή να «φαίνονται», το οποίο είναι πολλές φορές πιο κακοποιητικό και καταπιεστικό για ένα παιδί από το να μην αποδέχονται αυτό που είναι.
Απ’ ό,τι έχουμε δει και σαν οργάνωση αλλά και σαν ΛΟΑΤΚΙ άτομα εμείς τα ίδια, το μεγαλύτερο άγχος που βιώνουμε έχει να κάνει με τις αντιδράσεις ή τις αναμενόμενες αντιδράσεις των γονιών μας, ένα άγχος το οποίο είναι καθημερινό και εντεινόμενο και πολλές φορές τρομερά δυσλειτουργικό.
Καλούμαστε να σηκώσουμε το βάρος του να «προστατεύσουμε» τους γονείς μας από πληροφορίες που ξέρουμε ότι θα τους πληγώσουν, η γνωστοποίηση των οποίων όμως είναι ζωτικής σημασίας για τη δική μας ύπαρξη."
10) Τι κατά τη γνώμη σας μπορεί να κάνει ένας γονέας στην δική του σχέση με το παιδί του, έτσι ώστε να το προετοιμάσει ότι οι ΛΟΑΤ νέοι είναι μέρος της κοινωνίας;
"Το καλύτερο πράγμα που έχει να κάνει ένας γονιός είναι να προετοιμάσει, να ενημερώσει και να εκπαιδεύσει τον εαυτό του γι’ αυτό. Τα νέα άτομα βρίσκουν συχνά διεξόδους πλέον δεδομένης και της εύκολα προσβάσιμης πληροφορίας στο διαδίκτυο και ενημερώνονται επαρκώς για τα θέματα που τα αφορούν από πολύ νεαρές ηλικίες. Αυτό που είναι δύσκολο είναι η αλλαγή νοοτροπίας των μεγαλύτερων ανθρώπων από την ομο/τρανς/αμφιφοβία στο σεβασμό της μοναδικότητας – γιατί κάθε ΛΟΑΤΚΙ ταυτότητα δεν είναι απλά διαφορετική, είναι μοναδική όπως και η ταυτότητα κάθε ανθρώπου γενικά. Η μεγαλύτερη χάρη που μπορεί να κάνει ένας γονιός στο παιδί του είναι να αφιερώσει χρόνο στη δική του εκπαίδευση και ενημέρωση."
11) Ποιό είναι το πιο συχνό λάθος που κάνουν οι γονείς σε σχέση με το θέμα ΛΟΑΤ;
"Εξαρτάται ποιο παιδί ρωτάτε. Κάθε παιδί θεωρεί λάθος κάτι διαφορετικό στη συμπεριφορά των γονιών του. Αν πρέπει ωστόσο να «διαλέξω» ένα, αυτό είναι η λανθασμένη εντύπωση των γονιών ότι οι ΛΟΑΤΚΙ ταυτότητες είναι καταδίκη στη δυστυχία.
Επειδή πολλά χρόνια τώρα οι ταυτότητες αυτές προβάλλονται από τα ΜΜΕ και τις ταινίες σαν «ασθένεια» (γελάω πολύ αμήχανα όποτε χρησιμοποιώ αυτή τη λέξη και θυμάμαι ότι διανύουμε το 2016 μΧ) ή στην πιο σύγχρονη εκδοχή τους σαν προβλεπτικός παράγοντας της μοναξιάς, οι γονείς τείνουν να πιστεύουν ότι το τρανς, ή ομοφυλόφιλο, ή ασέξουαλ παιδί τους θα περάσει τη ζωή του μόνο και δυστυχισμένο, χωρίς να μπορέσει να «καρπωθεί τα οφέλη και την ευτυχία μιας οικογένειας».
Και αντί να αναρωτηθούν τι πραγματικά σημαίνει η οικογένεια (κι αν το παιδί τους θέλει να δημιουργήσει δική του) και δευτερευόντως τι τρόποι εναλλακτικοί του «παραδοσιακού» υπάρχουν για τη δημιουργία της, προαποφασίζουν ότι αυτό δε θα συμβεί και πενθούν την ευτυχία του παιδιού. Άρα αν ρωτάτε εμένα, το μεγαλύτερο λάθος είναι αυτή η υπερβολικά τρομοκρατημένη και φυσικά τελείως άσχετη της πραγματικότητας αντίδραση η οποία φυσικά επιστρέφει σαν επιπρόσθετο άγχος στο παιδί, αν καταφέρει να μην την εσωτερικεύσει.
Γιατί αν κάτι μπορεί να κάνει δυστυχισμένο ένα νέο ΛΟΑΤΚΙ άνθρωπο, στο τέλος της ημέρας αυτό δεν είναι η ίδια η ταυτότητά του αλλά το γεγονός ότι δεν μπορεί να την εκφράσει ελεύθερα χωρίς να ρισκάρει να πληγώσει τους πιο κοντινούς του ανθρώπους. "
12) Οι νέοι ΛΟΑΤΚΙ στην επαρχία αντιμετωπίζουν περισσότερα προβλήματα από ότι όσοι διαμένουν σε μεγαλύτερα αστικά κέντρα; Αν ναι ποιά είναι αυτά συνήθως; Υπάρχουν περισσότερα περιστατικά λεκτικής/σωματικής βίας; (εάν ναι) Σημαίνει αυτό ότι οι νέοι ΛΟΑΤΚΙ στην επαρχία διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο;
"Για αρχή έχει νόημα να έχουμε κατά νου ότι οι νέοι – ΛΟΑΤΚΙ και μη – που ζουν σε μεγάλα αστικά κέντρα δεν κατάγονται απαραίτητα από αυτά. Πολλοί νέοι βρίσκονται σε αυτά για σπουδές ή για δουλειά, γεγονός που σημαίνει ότι δε θα ηταν ακριβές να διαχωρίσουμε αυστηρά την επαρχία από τις μεγάλες πόλεις γιατί στην πραγματικότητα πολύς κόσμος έχει εμπειρίες διαβίωσης και στα δύο πλαίσια, οι οποίες ζυμώνονται σε μια νέα ταυτότητα.
Η κατάσταση ωστόσο – με αρκετή επιφύλαξη λόγω της γενίκευσης – έχει ορισμένες διάφορες ανάλογα με το μέγεθος του τόπου κατοικίας. Οι διαφορές δεν είναι ποσοτικές αλλά μάλλον ποιοτικές, οπότε σε μια πρώτη προσέγγιση οι ΛΟΑΤΚΙ νέοι και νέες στην επαρχία αντιμετωπίζουν διαφορετικά προβλήματα από αυτούς που διαμένουν σε μεγάλα αστικά κέντρα. Εξηγούμαι: Ενα ΛΟΑΤΚΙ άτομο στην επαρχία αντιμετωπίζει το πρόβλημα της ορατότητας και του "coming out" κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι δυσκολεύεται να φανερώσει την ταυτότητά του στον περίγυρό του. Η εγγύτητα των διαπροσωπικών σχέσεων θα το εξέθετε σε πολλαπλές ερωτήσεις, αντιδράσεις και προβληματισμούς που θα καλούνταν να απαντάει και να διαχειρίζεται σε καθημερινή βάση. Ενα άλλο πρόβλημα σχετικό με την ορατότητα, είναι η σαφώς μεγαλύτερη δυσκολία να συνάψει ερωτικές σχέσεις με το άτομο του επιθυμητού φύλου ή να ζητήσει από τον περίγυρο του να του απευθύνεται με κάποιο άλλο όνομα, γιατί και πάλι θα έχει να διαχειριστεί αντιδράσεις και συζητήσεις πάνω από τις δυνάμεις του. Ενα άλλο ζητούμενο για ένα νέο άνθρωπο είναι η διασκέδαση. Η επαρχία δε φημίζεται για τα φιλικά προς την κοινότητα μαγαζιά της ενώ όσο μικρό και να φαντάζει ως πρόβλημα, αν πάρει κανείς το ρίσκο να "φανερώσει" την ταυτότητά του μπορεί να μείνει χωρίς φίλους και χωρίς εναλλακτικές λόγω του μικρού και περιορισμένου πληθυσμού.
Τα προβλήματα της ορατότητας σχεδόν λύνονται ή τουλάχιστον είναι πολύ μικρότερα στα μεγάλα αστικά κέντρα. Δεν έχουμε γίνει περισσότεροι συν τω χρόνω, απλά φαινόμαστε περισσότερο γιατί νιώθουμε μεγαλύτερη ασφάλεια. Είναι πιο εύκολο να κυκλοφορήσει κανείς έξω χωρίς να κρύβει τη ΛΟΑΤΚΙ ταυτότητά του γιατί η ανωνυμία του διασφαλίζει αυτό το αίσθημα. Επιπλέον, η "φανέρωση" της ταυτότητας γίνεται μόνο στα περιβάλλοντα που το ίδιο το άτομο επιλέγει ενώ οι χώροι για κοινωνικοποίηση, συναναστροφή και δημιουργία διαπροσωπικών σχέσεων είναι σαφώς περισσότεροι. Ωστόσο, τα περιστατικά βίας (λεκτικής ή/και σωματικής) και διακρίσεων προς ΛΟΑΤΚΙ άτομα, ήταν πολύ περισσότερα στη Αθήνα από ό,τι στην επαρχία με βάση την ετήσια έκθεση του Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας για το 2015 (http://rvrn.org/wp- content/uploads/2016/04/Report_2015gr.pdf). Δεν μπορεί κανείς να είναι σίγουρος για τα αίτια του μικρότερου αριθμού καταγραφών στην επαρχία, αλλά ο αριθμός των περιστατικών στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη είναι ενδεικτικός των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Συνοψίζοντας, η βία και οι διακρίσεις κατά ΛΟΑΤΚΙ ατόμων είναι υπαρκτά προβλήματα. Λεκτική ή σωματική βία, Διάκριση ή εσωτερικευμένη ψυχολογική βία, το ποιο από όλα τα είδη βλαβών είναι πιο επικίνδυνο ή αν διατρέχει κανείς μεγαλύτερο κίνδυνο στην επαρχία ή σε μεγάλες πόλεις είναι πάρα πολύ σχετικό. Όπως στα περισσότερα θέματα, εξαρτάται ποιον άνθρωπο ρωτάς."
Τις απαντήσεις τις έχει δώσει η Χρυσούλα Ηλιοπούλου – Υπεύθυνη Ομίλου Υποστήριξης με εξαίρεση την ερώτηση 8 (Συγκεκριμένα για τα τράνς αγόρια και κορίτσια) την οποία απάντησε ο πρόεδρος της οργάνωσης Φίλιππος Παγάνης.
Colour Youth – Athens LGBTQ youth community
+30 6945583395
Σαχτούρη 3, ΨυρρήΑθήνα / ΤΚ: 10553
http://colouryouth.gr/
Προσεχώς:
-Γονείς ΛΟΑΤΚΙ – Οικογένειες
-ΛΟΑΤΚΙ & το δικαίωμα στην οικογένεια:
Οι έφηβοι & ενήλικοι ΛΟΑΤ που επιθυμούν να τους δοθεί το δικαίωμα στην οικογένεια χωρίς εμπόδια ή γραφειοκρατικούς περιορισμούς, όπως ακριβώς δίνεται το δικαίωμα σε ένα ζευγάρι ετεροφυλόφιλων να μπεί σε διαδικασίες εξωσωματικής γονιμοποίησης ή υιοθεσίας, χωρίς καμία διασφάλιση σχετικά με την δυνατότητά ή ικανότητά τους να φροντίσουν υλικά και πνευματικά ένα παιδί.
Το θέμα του δικαιώματος στην οικογένεια για ομοφυλόφιλα ή ζευγάρια ή με γονέα τράνς αφορά και τις δύο ομάδες – τους ίδιους τους ΛΟΑΤΚΙ αλλα και τους γονείς & συγγενείς τους.
Εάν θα θέλατε να προσφέρετε χρήσιμο υλικό για τα επόμενα αυτά άρθρα μπορείτε να μας το στείλετε στο editor(at)parents.org.gr
Σημείωση: Η πολιτική της ιστοσελίδας μας σε σχέση με τα δικαιώματα της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ (Λεσβιακά, Ομοφυλόφιλα, Αμφισεξουαλικά, Τρανσεξουαλικά, Κουήρ, Ίντερσεξ άτομα),διεθνώς LGBTQ, ταυτίζεται με την διεθνή αποδοχή νομικά και κοινωνικά, των ίσων δικαιωμάτων σε θέματα συμφώνων συμβίωσης, γάμου, υιοθεσίας κ.α. όπως ήδη αυτά ισχύουν στα εξής κράτη/κρατίδια για παράδειγμα στην Ευρώπη:
Γάμος: Νόμιμος στα 12 από τα 28 κράτη-μέλη.
Υιοθεσία: Από κοινού υιοθεσία νόμιμη στα 13 από τα 28 κράτη-μέλη. Υιοθεσία παιδιού του συντρόφου νόμιμη στα 16 από τα 28 κράτη-μέλη.
Συμφωνούμε με τους νομοθέτες αυτών των 13/16 χωρών ότι η ταυτότητα του φύλου ή η ταυτότητα του σεξουαλικού προσανατολισμού, δεν είναι ιδιότητες που αποκλείουν το να μπορεί να ανταποκριθεί κάποιος ικανοποιητικά στον γονεικό του ρόλο ή ικανές να αφαιρέσουν από αυτά τα άτομα το δικαίωμα στην οικογένεια.
Διαφημίσεις (5)
