Τι είναι η οστεοπαθητική & σε τι βοηθάει την έγκυο, την λεχώνα ή το νεογέννητο;
Η οστεοπαθητική είναι άρρηκτα συνεδεμένη με την ιατρική πρακτική, στο εξωτερικό, δυστυχώς όμως όχι ακόμα τόσο πολύ στην Ελλάδα.
Ειδικά σε ευαίσθητες ομάδες όπως λεχώνες & νεογέννητα, είναι εξαιρετικά βαρυσήμαντες οι παρεμβάσεις που μπορούν φέρουν άμεση απαλλαγή από πόνους που σχετίζονται με τις ορμονολογικές αλλαγές (που επηρεάζουν το μυοσκελετικό της λεχώνας) ή τον φυσικό τοκετό – ειδικά στα νεογέννητα είναι κρίσιμη η παρέμβαση, καθώς ο πόνος από απειροελάχιστες μετακινήσεις των σπονδύλων/αρθρώσεων στον τοκετό, μπορεί να προκαλέσει πολύωρες αυπνίες και συνεχές κλάμα επι σειρά μηνών, χωρίς ποτέ να μπορεί κάποιος να διαγνώσει τον λόγο.
Για να μας απαντηθούν κάποια εύκολα ερωτήματα αρχικά που αφορούν την οστεοπαθητική, στραφήκαμε στον κο.Αντώνη Κατσιμίχα, Οστεοπαθητικό (Oxford Brookes University M. Ost) μέλος του Πανελλήνιου Συλλόγου Οστεοπαθητικής www.osteopathy.gr
“Οστεοπαθητική είναι ένα ολοκληρωμένο σύστημα εκτίμησης και θεραπείας. Δίνει ιδιαίτερη σημασία στη δομή και τη μηχανική του σώματος με κύριο μέλημα να εντοπίσει περιοχές δυσλειτουργίας στο σώμα του ασθενούς. Ο οστεοπαθητικός έπειτα επεμβαίνει σε αυτές τις δομές με επιδέξιους χειρισμούς στο σώμα του, έτσι ώστε να απελευθερώσει και να βελτιστοποιήσει τη λειτουργία και την κίνηση αυτού. Με τον όρο δομές εννοούμε τα οστά, τους μύες, τους συνδέσμους, τα όργανα και τις απονευρώσεις. Η αρμονική λειτουργιά του μυοσκελετικού συστήματος και του νευρικού συστήματος είναι ο σκοπός της θεραπείας και ο λόγος της αποτελεσματικότητας αυτής της μεθόδου.”
“Οι διαφορές των δυο κλάδων είναι περισσότερο ιστορικές και σε θεωρητικό επίπεδο. Πρακτικά και οι δυο ιδιότητες μελετούν την μηχανική του σώματος. Η χειροπρακτική περιστρέφεται περισσότερο γύρω από την σπονδυλική στήλη και τα δομικά προβλήματα ενώ η οστεοπαθητική έχει μια ολιστική προσέγγιση του προβλήματος. Οι κύριες διαφορές, από την εμπειρία μου μέχρι τώρα, είναι στον επαγγελματία που εμπιστευόμαστε και μας ταιριάζει η αντιμετώπιση του. Υπάρχουν πολλοί χειροπρακτικοί που προσεγγίζουν τους ασθενείς τους ολιστικά και υπάρχουν οστεοπαθητικοί που ασχολούνται αποκλειστικά με τις ανατάξεις της σπονδυλικής στήλης. Άρα στην αναζήτηση σας για θεραπεία ρωτήστε για το πλάνο και μιλήστε με τον θεραπευτή σας για ότι σας απασχολεί, έτσι ώστε να μπορέσετε να δείτε εάν σας ταιριάζει η προσέγγιση του.”
“Όχι, οι οστεοπαθητικοί δεν είναι γιατροί. Ως οστεοπαθητικός εκπαιδεύτηκα εκτενώς στη φυσιολογία, παθολογία, ανατομία και πιο εξειδικευμένα στην διάγνωση και αντιμετώπιση μυοσκελετικών προβλημάτων, καθώς και στο να μπορώ να κρίνω εάν ο ασθενής μου χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση (ακτινολογικό έλεγχο, εξετάσεις) ή παραπομπή σε κάποια άλλη ειδικότητα.
Όλοι οι αναγνωρισμένοι οστεοπαθητικοί είναι εγγεγραμμένα μέλη του συλλόγου, κάτι που επιτρέπει στον σύλλογο να διασφαλίσει την αυθεντικότητα τον πτυχίων, την επιστημονική εγκυρότητα, όπως και την ποιότητα τον υπηρεσιών που παρέχονται από τα μέλη. Οι ασθενείς μπορούν να αναζητήσουν τα μέλη ανάλογα με την περιοχή τους στον παρακάτω σύνδεσμο: http://www.osteopathy.gr ”
“Σε ορισμένες χώρες π.χ. Γάλλια, Αγγλία, Βέλγιο και Σουηδία δεν είναι απλά μια τάση αλλά κάτι που έχει εμποτιστεί στην καθημερινότητα των πολιτών. Έχει να κάνει κυρίως με την έκθεση αυτών των λαών στα manual therapies και την αντίληψη τους για την υγεία και την ευημερία. Στην Ελλάδα, αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι πόσος κόσμος έχει επισκεφτεί οστεοπαθητικούς, ακόμα και άτομα μεγαλύτερης ηλικίας πριν 20-30 χρόνια!”
“Κάτι άλλο (που έχει ενδιαφέρον) είναι το πόσος κόσμος θα επισκεφτεί κάποιο οστεοπαθητικό ή χειροπράκτη ως τελευταία λύση, κυρίως λόγω απελπισίας ή αναποτελεσματικότητας άλλων ειδικοτήτων να βοηθήσουν στο πρόβλημα τους. Αυτό είναι κάτι που δυσκολεύει την δική μου δουλειά, γιατί όταν έρθει σε μένα, πλέον το πρόβλημα έχει γίνει χρόνιο και η αντιμετώπιση του είναι πιο μακροχρόνια.”
“Συνηθισμένα περιστατικά είναι ασθενείς που έχουν προβλήματα με την σπονδυλική στήλη αυχένα και μέση, αλλά έχω και ασθενείς οι οποίοι ταλαιπωρούνται από πιο ιδιαίτερα θέματα, όπως π.χ. στη γνάθο, πρόβλημα για το όποιο κάποιος δεν θα σκεφτόταν να επισκεφτεί οστεοπαθητικό.”
“Επιπρόσθετα, συναντάω και πιο χρόνια ή οξεία περιστατικά που άπτονται του μυοσκελετικού συστήματος, όπως και ασθενείς με άσθμα και αλλά αναπνευστικά προβλήματα ή ασθενείς με εντερικά προβλήματα. Και για αυτό γιατί, η οστεοπαθητική είναι μια θεραπεία, όπου μέσω του μυοσκελετικού συστήματος είναι δυνατόν να βοηθήσεις όλο το σώμα και τα συστήματα που το απαρτίζουν.”
“Η οστεοπαθητική μπορεί να βοηθήσει και την μητέρα αλλά και το νεογέννητο μωράκι. Για τις μητέρες λόγω της αλλαγής που υπάρχει στο σώμα τους αυτούς τους 9 μήνες –παραπάνω βάρος, αλλαγή στάσης και χαλάρωση συνδέσμων- πολλές φορές αντιμετωπίζουν προβλήματα πόνου και αστάθειας. Ανάλογα με τον σωματότυπο της κάθε γυναίκας και τα προϋπάρχοντα προβλήματα που μπορεί να έχει το σώμα της πριν τον τοκετό, εκεί είναι και το πιο πιθανό να νιώσει παραπάνω ενοχλήσεις ή πόνο. Δεν είναι φυσικά κανόνας, αφού πολλές γυναίκες δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα, αλλά καλό θα ήταν εάν μια μητέρα αντιμετωπίσει κάποιο επίμονο πόνο ή ενόχληση να αναζητήσει βοήθεια όσο πιο νωρίς μπορεί.”
“Ο λόγος είναι ότι όσο πιο νωρίς παρέμβει κάποιος σε ένα οποιοδήποτε πρόβλημα τόσο πιο γρήγορα μπορεί να επιλυθεί χωρίς να προκαλέσει άλλα θέματα στο σώμα μας. Ένα πρόβλημα στο γόνατο εάν το αφήσεις πολύ καιρό θα σε επηρεάσει στην μέση – ένα πρόβλημα στον αγκώνα θα επηρεάσει τον ώμο, ένα πρόβλημα στην πλάτη θα επηρεάσει τον αυχένα. ”
“Όσο για το νεογέννητο, ανάλογα με τις συνθήκες που πραγματοποιήθηκε η γέννα ή διάφορα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν μετά, όπως κολικοί, αϋπνίες, ραιβόκρανο κ.α.
Η θεραπεία νεογέννητων είναι μια εξειδίκευση και δεν παρέχεται από όλους τους οστεοπαθητικούς. ”
“Αυτό εξαρτάται από το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο καθένας και δεν είναι προϋπόθεση. Για ότι χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση θα σας καθοδηγήσει ο οστεοπαθητικός σας. Εάν πάλι είναι κάτι που δεν χρειάζεται απεικονιστικός ή άλλος έλεγχος θα προχωρήσει κανονικά στην θεραπεία. Υπάρχει έτσι και αλλιώς μια τεραστία υπερβολή στον απεικονιστικό έλεγχο και καλό θα ήταν, εάν δεν κρίνεται αναγκαίο από τον ειδικό, να μην οδηγούμαστε αμέσως εκεί, μιας και τις περισσότερες φορές δεν προσφέρει κάτι στην εξέλιξη της θεραπείας. Εάν πάλι κάποιος έχει ήδη κάνει εξετάσεις για το πρόβλημα που τον απασχολεί συστήνεται να τις έχει μαζί του κατά την εξέταση.”
“Ο αριθμός θεραπειών έχει να κάνει με την πάθηση και με τον χρόνο τον οποίο πάσχει κάποιος με το πρόβλημα που μας επισκέπτεται. Όσο πιο γρήγορα απευθυνθεί στον Οστεοπαθητικό, τόσο καλύτερα για την πρόγνωση. Τείνω να μην δίνω συγκεκριμένο αριθμό θεραπειών από την πρώτη επίσκεψη –εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, σε περιπτώσεις θλάσης ή άλλων συνηθισμένων τραυματισμών- λόγω του ότι ο κάθε ασθενής έχει διαφορετικό ιστορικό, διαφορετικό τρόπο ζωής και συνήθειες. Αυτά, μαζί με την χρονιότητα του εκάστοτε προβλήματος, είναι παράγοντες που επηρεάζουν τον χρόνο αποθεραπείας. Συνήθως, μετά από 2-3 θεραπείες βλέποντας τον τρόπο αντίδρασης του σώματος μπορώ να σχηματίσω μια πιο σωστή και εμπεριστατωμένη άποψη γύρω από το χρόνο αποθεραπείας. Θεωρώ σημαντικό οποιοδήποτε πλάνο θεραπείας να το συζητάω πρώτα με τον ασθενή, ώστε σε κάθε περίπτωση να γνωρίζει και ο ίδιος.”
“Οστεοπαθητικό μπορούν να επισκεφτούν όλες οι ηλικίες από νεογνά μέχρι μεγάλοι σε ηλικία ασθενείς. Προσωπικά, ο μεγαλύτερος σε ηλικία ασθενής μου ήταν 93 ετών και μας επισκέφτηκε στην κλινική που εργαζόμουν στην Οξφόρδη. Όπως είπα και παραπάνω κάθε οστεοπαθητικός έχει κάποια εξειδίκευση, οπότε κάποιος εξειδικευμένος σε παιδιά θα μπορούσε να δει και νεογνά ακόμα και εβδομάδων. Η δική μου ειδικότητα εστιάζεται σε ενήλικες ή παιδιά με μυοσκελετικά κυρίως προβλήματα από την ηλικία των 10 ετών (ανά περίπτωση).”
“Στην πρώτη του επίσκεψη θα συζητήσουμε με τον ασθενή το ιστορικό του, λεπτομέρειες για τον πόνο που αισθάνεται , το οποίο με βοηθάει να δω παράγοντες που συνέβαλαν στο πρόβλημα, αλλά και τι μπορεί να το συντηρεί. Έπειτα ακολουθεί το κομμάτι της εξέτασης το οποίο είναι αρχικά παρατήρηση του τρόπου που λειτουργεί το σώμα του ασθενούς και μια σειρά από κινήσεις και ορθοπεδικά τεστ που θα με βοηθήσουν να έχω μια καλύτερη εικόνα για την κατάσταση του. Τέλος, αυτό που θεωρώ σημαντικό είναι η επεξήγηση στον ασθενή των ευρημάτων της εξέτασης , η επίλυση τυχών αποριών και η παρουσίαση του πλάνου θεραπείας.”
“Η εκπαίδευση μας και τα πρωτόκολλα εξέτασης που ακολουθούνται είναι εκεί για να ελαχιστοποιήσουν τους οποίους κινδύνους μπορεί να υπάρχουν. Οι ασθενείς που επισκέπτονται έναν αναγνωρισμένο οστεοπαθητικό, μπορούν να αισθάνονται ασφαλείς.”
“Αυτό είναι δύσκολο μιας και υπάρχει πληθώρα θεραπευτικών προσεγγίσεων και ένας ασθενής δεν θα μπορούσε να το κρίνει. Βεβαίως ένας κανόνας είναι ο έξης: ρωτήστε και ενδιαφερθείτε για διαδικασία της θεραπείας, και εάν αισθάνεστε πόνο ή άσχημα κατά την διάρκεια της θεραπείας ενημερώστε τον θεραπευτή σας. Η επικοινωνία με τον θεραπευτή και η σχέση εμπιστοσύνης είναι σημαντική. Πολλές φορές έχω δει ασθενείς οι όποιοι έρχονται φοβισμένοι και όταν πάω να τους αγγίξω ή να κάνω κάποια κινητοποίηση στο σώμα τους λένε «μην με πονέσετε», γι’ αυτό και φροντίζω να προετοιμάζω τον ασθενή για τη θεραπεία.”
“Είναι λογικό, στα 5 χρόνια που εργάζομαι στην Ελλάδα να έχω συναντήσει και περιστατικά στα όποια υπήρχε κακή πρακτική, παρόλο που αυτό δεν είναι ο κανόνας. Αυτό που μπορεί να γίνει κάποιες φορές είναι ο ασθενής να μην έχει εξεταστεί από τον θεράποντα ιατρό του και να του δίνεται φαρμακευτική αγωγή ή εντολή για θεραπεία χωρίς σαφή διάγνωση, το οποίο όπως καταλαβαίνετε δεν οδηγεί στη λύση του προβλήματος του ασθενούς.”
Πρωτόκολλο εξέτασης
“Από την εμπειρία μου στο εξωτερικό, αυτά είναι προβλήματα που αποφεύγονται με τη χρήση πρωτοκόλλων εξετάσεων, τα οποία αναγκάζουν τους θεραπευτές να κάνουν συγκεκριμένα τεστ που υποδεικνύονται ανάλογα την συμπτωματολογία του ασθενούς. Στην Ελλάδα κάποιες φορές αναλαμβάνει η εμπειρία, πράγμα επικίνδυνο και για τον ασθενή που μπορεί να πάρει λάθος διάγνωση αλλά και για τον οποιοδήποτε γιατρό, φυσιοθεραπευτή, οστεοπαθητικό, ο όποιος είναι πιθανόν ότι δεν θα μπορέσει να εντοπίσει την πιο σπάνια παθολογία που μπορεί να του χτυπήσει την πόρτα. Γι΄αυτό επαναλαμβάνω ότι είναι πολύ σημαντικό ο ασθενής να ενημερώνεται με τη σωστή διαδικασία για διάγνωση και θεραπεία, ώστε να μπορεί να αναγνωρίσει εγκαίρως τυχόν κακές πρακτικές.”
“Η συμβουλή μου είναι η εξής: απευθυνθείτε σε μελή του Συλλόγου Οστεοπαθητικής και αξιολογήστε τα λεγόμενα του οποιουδήποτε θεραπευτή επισκεφτείτε. Ο κάθε ασθενής χρειάζεται διαφορετική αντιμετώπιση και διαφορετική προσέγγιση. Έτσι θα μπορέσετε να βρείτε αυτόν/αυτήν που θα σας βοηθήσει στο πρόβλημα σας.”
“Λόγω της ενασχολήσεως μου με τις πολεμικές τέχνες σε επίπεδο πρωταθλητισμού, από μικρός ήθελα να κάνω κάτι με το όποιο να είμαι κοντά σε αθλητές και να μπορώ να τους βοηθάω, όπως μας βοηθούσαν και εμάς τότε όταν είχαμε ανάγκη. Επίσης, λόγω του οικογενειακού μου περιβάλλοντος, καθώς ο πατέρας μου είναι Ορθοπαιδικός, άρχισα να ψάχνω και να ενδιαφέρομαι από νωρίς για τα προβλήματα υγείας που είχαν να κάνουν με το μυοσκελετικό σύστημα. Αυτό με έκανε να ψάξω μια σχολή που να τα συνδυάζει και τα δύο και βρήκα την Οστεοπαθητική. Στη σχολή αυτό που με έκανε να αγαπήσω αυτό που κάνω ήταν η εμπειρία στον 2ο χρόνο σπουδών με τον πρώτο μου ασθενή. Θυμάμαι, ότι είχε έρθει με τρομερούς πόνους στον αυχένα και μετά από μόλις 5 θεραπείες όχι μόνο σταμάτησε ο πόνος στον αυχένα του, αλλά δεν έπαιρνε πλέον ισχυρότατα παυσίπονα ανά 4 ώρες. Η ικανοποίηση που πήρα από τις ευχαριστίες του, αλλά και η αλλαγή που είδα με τη θεραπεία στην εικόνα του, είναι κάτι που κρατάω μέχρι σήμερα και με κάνει να συνεχίζω να μελετάω για να μπορώ να παρέχω στους ασθενείς μου τις πιο σύγχρονες και αποτελεσματικές θεραπείες.”
Ευχαριστούμε πολύ για την συνέντευξη !
Εδώ και πολλά χρόνια, Oστεοπαθητικοί εργάζονται στην Ελλάδα θεραπεύοντας χιλιάδες ασθενείς. Τα μέλη του Συλλόγου είναι διπλωματούχοι σπουδών πανεπιστημιακού επιπέδου από χώρες όπως η Αγγλία, η Γαλλία, το Βέλγιο. Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Οστεοπαθητικής (Πρώην Ελληνικός Σύνδεσμος Εγγεγραμμένων Οστεοπαθητικών) ιδρύθηκε στην Αθήνα στις 6 Ιουνίου 1992 με κύριο σκοπό:
Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Οστεοπαθητικής είναι εγγυητής στην Ελλάδα της επαγγελματικής ικανότητας και της επιστημονικής κατάρτισης των μελών του. Πανελλήνιος Σύλλογος Οστεοπαθητικής
(Πρώην Ελληνικός Σύνδεσμος Εγγεγραμμένων Οστεοπαθητικών)
Ηροδότου 19, ΚΟΛΩΝΑΚΙ 10674, Αθήνα. Τηλ.: 210 6819179 . Φαξ: 21 06 64 63 80 secretariat(at)osteopathygr.com
Διαφημίσεις (5)
