Οι εποχές άλλαξαν και ο σημερινός τρόπος επικοινωνίας με τα παιδιά διέπεται απο άλλους κανόνες που σέβονται περισσότερο τα συναισθήματα τους.
“Αν δε φας πως θα μεγαλώσεις / δεν θα μεγαλώσεις.” Ένα παιδί αν ακούσει αυτό μπορεί να ανησυχήσει για το αν θα μεγαλώσει όπως τα άλλα παιδιά. Μπορείτε να πείτε: “Αυτό το φαγητό θα σε κάνει να τρέχεις πιό γρήγορα και να έχεις πάρα πολύ δύναμη!” ή εάν φάς αυτό (την σωστή ποσότητα σε φαγητό που το παιδί γνωρίζετε ότι τρώει) μόνο τότε μπορούμε να πάμε παιδική χαρά/να παίξεις με τον φίλο σου – για να
“Αδειασε το πιάτο σου.” Είναι καλό να αφήνουμε τα παιδιά να τρώνε όσο αυτά θέλουν – με αυτό τον τρόπο τα βοηθάμε να αναγνωρίζουν το συναίσθημα του κορεσμού. Περισσότερα για το θέμα του φαγητού εδώ.
“Πάρε το ψαλίδι/μαρκαδόρο με το καλό χέρι (δεξί).” Έρευνες έχουν αποδείξει ότι η ενθάρυνση ενός παιδιού να χρησιμοποιήσει το δεξί χέρι, όταν αυτό προτιμά το αριστερό, επιδρά αρνητικά την ανάπτυξη των δεξιοτήτων του.
Σε περίπτωση που κάποιος απεβίωσε: “Κοιμάται στον ουρανό”. Ένα παιδί εάν ακούσει αυτό, ίσως φοβηθεί ότι ο ύπνος κάνει κάποιον να πεθαίνει.
“Μην κλαίς” ή “Τα αγόρια δεν κλαίνε” ή “Τα καλά κορίτσια δεν κλαίνε”: Αυτές οι φράσεις οδηγούν τα παιδιά στο συμπέρασμα ότι το κλάμα είναι κακό και τους προκαλούν στα παιδιά ενοχές. Ένας καλός τρόπος για να κάνετε ένα παιδί να σταματήσει να κλαίει, είναι να πείτε ουδέτερα “Δεν καταλαβαίνω τι λες, τι είναι αυτό που θέλεις; Μίλα κανονικά για να σε καταλάβω.” Έτσι το βοηθάτε να εστιάσει στο να λύσει την κατάσταση που το ενοχλεί – περιγράφοντας και ζητώντας αυτό που έχει ανάγκη. Προσφέρετε μια αγκαλιά ως επιβράβευση! Είναι καλό να κλαίμε για να εκφραστούμε αλλά δεν έχει νόημα να κλαίμε χωρίς να κάνουμε προσπάθεια να λύσουμε το πρόβλημα που μας έκανε να κλάψουμε!
Διαφημίσεις (5)
