Η παχυσαρκία αποτελεί την αιτία εμφάνισης σημαντικών ιατρικών προβλημάτων, μεταξύ άλλων και του μυοσκελετικού συστήματος
Η παχυσαρκία είναι μείζον πρόβλημα της δημόσιας υγείας και αποτελεί την αιτία εμφάνισης σημαντικών ιατρικών προβλημάτων, κυρίως του μυοσκελετικού συστήματος
Ξεκινώντας από τα παιδιά, οι διεθνείς στατιστικές δείχνουν ότι το 16% είναι υπέρβαρα (ΒΜΙ>95% για το φύλο και την ηλικία τους).
Ø Τα παιδιά που έχουν μεγαλύτερο βάρος από το «φυσιολογικό» (όχι απαραίτητα υπερβολικό βάρος) παρουσιάζουν πολύ συχνά κατάγματα, καθώς και προβλήματα στο μυοσκελετικό τους σύστημα. Συνήθως διαμαρτύρονται για μυοσκελετικούς πόνους (πόνο στα γόνατα, οσφυαλγία).
Ø Τα υπέρβαρα παιδιά παρουσιάζουν περιορισμένη κινητικότητα σε σχέση με τα παιδιά με φυσιολογικό βάρος (αυτό αυξάνει την παχυσαρκία και εμμέσως τον κίνδυνο εμφάνισης κατάγματος).
Ø Αν θέλουμε να αναλύσουμε τον κίνδυνο κατάγματος στα υπέρβαρα παιδιά, εκτός από τα αυξημένα φορτία στον σκελετό τους από τον λιπώδη ιστό και τη χαμηλή προστασία από τον μυϊκό ιστό, τα υπέρβαρα παιδιά παρουσιάζουν και διαταραχές στην ισορροπία τους. Συνακόλουθα, αυξάνεται ο κίνδυνος για κάταγμα κατά τη διάρκεια των καθημερινών τους δραστηριοτήτων.
Ø Εμφανίζονται πιο συχνά διαταραχές του άξονα και της ευθυγράμμισης των κάτω άκρων (γόνατα περισσότερο βλαισά ή ραιβά, όπου τα δύο κάτω άκρα ενωμένα σχηματίζουν «Χ» ή «Ο», αντίστοιχα). Μερικές ορθοπεδικές παθήσεις που εμφανίζονται στην παιδική ηλικία (π.χ., η αρκετά σπάνια ολίσθηση της μηριαίας κεφαλής) οφείλονται κατά κύριο λόγο στο αυξημένο σωματικό βάρος.
Πολύ σημαντική γι’ αυτά είναι η ενθάρρυνση για φυσική δραστηριότητα, όπως είναι το ποδήλατο και το κολύμπι, που θα «διαρρήξουν» τον φαύλο κύκλο της παχυσαρκίας και, ταυτόχρονα, δεν θα «υπερφορτίσουν» τις αρθρώσεις τους, επιτείνοντας έτσι τα πιθανά προβλήματά τους από το μυοσκελετικό σύστημα.
Αναφερόμενοι στους ενήλικες, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι τα αυξανόμενα ορθοπεδικά προβλήματα στους ηλικιωμένους (αρθρίτιδες, εμφάνιση πιο εύκολα καταγμάτων), σε συνδυασμό με την αύξηση του βάρους τους, μπορεί να έχουν καταστροφικές συνέπειες για το μυοσκελετικό τους σύστημα.
Ø Το σημαντικότερο ορθοπεδικό πρόβλημα σε παχύσαρκα άτομα είναι ότι το υπερβολικό βάρος συσχετίζεται με την ανάπτυξη και την εξέλιξη της εκφυλιστικής αρθρίτιδας ή οστεοαρθρίτιδας. Η συσχέτιση αυτή αφορά κυρίως την άρθρωση του γόνατος (κνημομηριαία άρθρωση), αλλά και άλλες αρθρώσεις, όπως το ισχίο, το χέρι και η επιγονατιδομηριαία άρθρωση. Θεωρείται πιθανότερο ότι στα παχύσαρκα άτομα υφίσταται σημαντικές βλάβες ο αρθρικός χόνδρος των φορτιζόμενων αρθρώσεων.
Ø Μια άλλη ορθοπεδική πάθηση, που επηρεάζεται άμεσα από το υπερβολικό βάρος, είναι η οσφυαλγία (πόνος χαμηλά στη μέση). Αν και υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις για το κατά πόσον συνδέεται η οσφυαλγία με την παχυσαρκία, εμφανίζονται όντως πιο βαριά συμπτώματα στην πληθυσμιακή ομάδα των παχύσαρκων. Επίσης, τα άτομα με φυσιολογικό βάρος, τα οποία πάσχουν από οσφυαλγία, επιστρέφουν γρηγορότερα στην εργασία τους και εμφανίζουν λιγότερες βλάβες στη μαγνητική τομογραφία (στους μεσοσπονδύλιους δίσκους) απ’ ό,τι τα υπέρβαρα άτομα.
Ø Το αυξημένο σωματικό βάρος έχει συσχετιστεί και με άλλες παθήσεις, όπως η διάχυτη ιδιοπαθής σκελετική υπερόστωση (DISH), που σχετίζεται και με την ηλικία και δημιουργεί αυξημένη παραγωγή οστού στις καταφύσεις των τενόντων και στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης.
Ø Επίσης, όσον αφορά τους υπέρβαρους ασθενείς, αν και θεωρείται ότι δεν κινδυνεύουν από οστεοπόρωση (μέσω διάφορων μηχανισμών αύξησης της οστικής πυκνότητας), έχει αποδειχθεί ότι η παχυσαρκία αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την ανεπάρκεια της βιταμίνης D στον οργανισμό, καθώς και ότι δεν είναι τόσο ο λιπώδης ιστός που προστατεύει από την οστεοπόρωση, όσο ο μυϊκός ιστός, ο οποίος μπορεί, λόγω της παχυσαρκίας και της αδράνειας, να ελαττωθεί σημαντικά.
Ø Άλλη σημαντική ορθοπεδική πάθηση, η οποία σχετίζεται με την παχυσαρκία, είναι η ουρική αρθρίτιδα (κρύσταλλοι ουρικού οξέος στις αρθρώσεις, πόνος στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού και σε άλλες αρθρώσεις, όπως τα γόνατα).
Ø Η ρευματοειδής αρθρίτιδα (φλεγμονώδης νόσος των αρθρώσεων, που προσβάλλει αρχικά τον αρθρικό υμένα και τελικά προκαλεί παραμορφώσεις) εμφανίζεται τρεις φορές περισσότερο σε παχύσαρκα άτομα απ’ ό,τι στον γενικό πληθυσμό.
Ø Επίσης, παχυσαρκία εμφανίζεται συχνότερα σε άτομα που πάσχουν από συστηματικό ερυθηματώδη λύκο, μια σοβαρή πάθηση του συνδετικού ιστού.
Τα παχύσαρκα άτομα δεν εμφανίζουν μόνο συχνότερα ορθοπεδικά προβλήματα, αλλά δυσκολεύονται ακόμα και να τα αντιμετωπίσουν. Δυστυχώς, «τα πάχη μου, τα κάλλη μου», αν συνδυάζονται με ορθοπεδικά προβλήματα, γίνονται «τα πάχη μου, οι πόνοι μου». Δεν πρέπει να λησμονάμε ότι η πρόληψη μπορεί και εδώ να κάνει θαύματα…
Περισσότερα εδώ: http://www.diatrofi.gr/index.php?module=articles&position=center&ArticleId=3087&CategoryId=141
Αρθρογράφος: Δρ Σπύρος Δαρμανής, M.Sc. ορθοπεδικός χειρουργός
Διαφημίσεις (5)
