Τι μπορείτε να κάνετε και τί μπορείτε να πείτε στο παιδί σας για να το προστατέψετε απο κακόβουλα άτομα.
Μια έρευνα στις Η.Π.Α. δείχνει ότι τουλάχιστον 20% του γυναικείου και 5-10% του ανδρικού πληθυσμού έχουν ζήσει κάποιας μορφής σεξουαλικής παρενόχλησης στην παιδική τους ηλικία.
Οι περισσότερες περιπτώσεις σεξουαλικής παρενόχλησης γίνονται απο άντρες (90%) και άτομα που γνωρίζουν το παιδί (70-90%) απο τα οποία περίπου το ένα τρίτο είναι μέλη της οικογένειας του παιδιού, ενώ το άλλο τρίτο άτομα που γνωρίζει το παιδί απο την γειτονιά του.
Θύματα βιασμού πέφτουν 29% αγόρια και κορίτσια κάτω των 11 ετών, 32% παιδιά μεταξύ 11 και 18 ετών.
Ο λόγος που κακόβουλα άτομα καταφέρνουν να παρασύρουν ή να δελεάσουν παιδιά οφείλεται κυρίως στην έλλειψη ενημέρωσης που έχουν τα παιδιά.
Είναι λοιπόν η υπευθυνότητα του γονέα να ενημερώσει το παιδί του και να το βοηθήσει να αναγνωρίζει και να συνειδητοποιεί πιθανό κίνδυνο.
Είναι απαραίτητο να ξεκαθαρίζονται απο τους γονείς οι εξής απαράβατοι όροι. Αυτοί θα συζητιούνται απο την πρώτη στιγμή που το παιδί θα περπατήσει μόνο του π.χ. ώς το σχολείο.
Εξηγήστε στο παιδί σας ότι εάν ένας ενήλικας πραγματικά χρειάζεται βοήθεια, δεν θα ζητήσει απο ένα παιδί να τον βοηθήσει αλλά θα ζητήσει βοήθεια απο έναν ενήλικα (πάρα πολύ συχνά, κακόβουλα άτομα ζητούν την βοήθεια των παιδιών σε κάτι).
Κίνδυνος δεν προέρχεται απαραίτητα απο «ξένους» ανθρώπους. Ακόμα και κάποιος που γνωρίζουμε μπορεί να έχει κακόβουλα κίνητρα.
Όταν φτάσει η στιγμή που θα περπατήσει μόνο του ώς το σχολείο δείξτε του τη διαδρομή και πως να περπατάει με ασφάλεια στο δρόμο (φωτισμός, κυκλοφορία, μέρη όπου μπορεί κάποιος να κρυφτεί και να ξεπροβάλλει ξαφνικά), όπως και τι να κάνει εάν κάποιος το ακολουθεί.
Ένα κακόβουλο άτομο μπορεί να χρησιμοποιήσει πολλές τεχνικές για να δελεάσει ένα παιδί: παγωτά, ηλεκτρονικά παιχνίδια, φωτογραφίσεις, σούπερ ήρωες, να πεί ότι συνέβη κάτι στους γονείς του παιδιού, να κάνει ότι τραυματίστηκε, ή να του ζητήσει απλώς βοήθεια.
Κακόβουλα άτομα μεταχειρίζονται την αθωότητα και ευαισθησία των παιδιών και χρησιμοποιούν αυτά τα χαρακτηριστικά των παιδιών για να τα δελεάσουν:
Προσεγγίζουν συχνά μοναχικά παιδιά – θα προσπαθήσουν να τα κάνουν να αισθανθούν σημαντικά και ότι τα αγαπούν – και χρησιμοποιούν μετά την απώλεια αυτής της αγάπης σαν απειλή. Προσεγγίζουν επίσης παιδιά που είναι πρόθυμα να βοηθήσουν, παιδιά που εμπιστεύονται εύκολα ένστολα άτομα, παιδιά/έφηβους που χρησιμοποιούν το διαδίκτυο στον υπολογιστή – και αυτά βρίσκονται στο στόχαστρο ενός κακόβουλου ατόμου.
Εξηγήστε πόσο προσεκτικοί πρέπει να είναι στην επιλογή των σημείων συνάντησης με φίλους/παρέες αλλά και ζητήστε πάντα να συνοδεύονται απο φίλες ή φίλους κατά τη διάρκεια βραδυνών εξορμήσεων.
Σχεδιάστε πλάνο δράσης στην περίπτωση που κάποιος μένει μόνος του από λάθος ή παρεξήγηση στην συνεννόηση της ομάδας.
Πληροφορηθείτε και μεταδώστε στα παιδιά σας όσες γνώσεις έχετε που να αφορούν τεχνικές άμυνας, έτσι ώστε να γνωρίζουν τι μπορούν να κάνουν σε περίπτωση που κάποιος έχει περισσότερη δύναμη απο αυτά.
Ακόμα και εάν δεν επιτρέπονται βραδυνές εξόδοι, είναι ανάγκη να γνωρίζουν πως να αμυνθούν – οι επικίνδυνες καταστάσεις δεν είναι απαραίτητο ότι συμβαίνουν μόνο στους δρόμους.
Οι έννοιες όπως σεβασμός και ευγένεια απέναντι σε άλλους ενήλικες, μπορεί να είναι αντίθετες με αυτές τις οδηγίες που ίσως δώσουν οι γονείς.
Όμως, οι γονείς μπορούν να εξηγήσουν στα παιδιά τους ότι όταν πρόκειται για κάτι περίεργο ή επικίνδυνο, η ασφάλειά τους προέχει έναντι των καλών τρόπων.
Πηγές:
https://www.heidisearchcenter.org
www.staysafe.org
https://www.dps.state.mn.us/bca/Invest/documents/Page-06-03.html
Διαφημίσεις (5)