Τι είναι οι διατροφικές διαταραχές και πως να αναγνωρίσετε ενδεχόμενα σημάδια σε αγόρια ή κορίτσια που βρίσκονται στο στάδιο της εφηβείας ή της προεφηβείας.
Η διατροφή στην εφηβεία
Κατά τη διάρκεια της προεφηβείας και εφηβείας, θεωρείται φυσικό να υπάρχουν σκαμπανεβάσματα στο βάρος ενός αγοριού ή κοριτσιού. Όσο διαφορετική ή περίεργη όμως να είναι η στάση που έχουν σε αυτή τη περίοδο της ζωής τους ώς προς τη διατροφή τους, δεν δικαιολογούνται τα ακόλουθα σημάδια, τα οποία θα πρέπει να προβληματίσουν όποιον τα αναγνωρίσει & να προκαλέσουν έναυσμα προσεκτικής διερεύνησης:
Διαφημίσεις
Ανησυχητικά σημάδια
Aπότομη απώλεια βάρους.
Σχόλια γεμάτα κριτική και κατωτερότητα για το δικό του/της σώμα ή μια εξαντλητική ενασχόληση με την εμφάνιση.
Σημαντικές αλλαγές στη διατροφή του/της ή στις συνήθειες σχετικά με την άθλησή του/της. Ζυγίζεται κάθε μέρα και μετράει κάθε γραμμάριο ή θερμίδα; Φεύγει μετά το φαγητό γρήγορα στην τουαλέτα;
Παράπονα για στομαχόπονο, ζαλάδα ή εξάντληση τα οποία δεν έχουν κάποια εμφανή ένδειξη μιας παθολογικής κατάστασης.
Το φαγήτο και η υπερβολική του πρόσληψη ή άρνηση μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν εργαλείο ελέγχου κάποιων άλλων προβλημάτων, ο οποίος στο άτομο αυτό, φαίνεται αποτελεσματικός: φέρνει στο προσκήνιο την ενασχόληση με το φαγητό και αυτόματα παραγκωνίζει άλλα σημαντικά ζητήματα που το απασχολούν κατά βάθος.
Αυτό κάνει την αντιμετώπιση μιας διατροφικής διαταραχής πολύπλοκη μιας και η εμφάνιση της αποτελεί απλά σύμπτωμα και όχι την αιτία του προβλήματος – για αυτό το λόγο είναι αναγκαία η συνεννόηση με κάποιον ειδικό έτσι ώστε να αναζητηθούν και τα βαθύτερα αίτια και να βοηθηθεί ένα αγόρι ή κορίτσι στο να βρεί άλλους τρόπους, αποτελεσματικούς για να λύσει τα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζει.
Κάποια σημαντικά στατιστικά στοιχεία σχετικά με τις διατροφικές διαταραχές :
Αφορούν κυρίως άτομα απο 12 ετών εώς και 30 ετών, απο τα οποία μόνο το 10% είναι αγόρια/άντρες.
Το 0,2% εώς και 4% των γυναικών, στις δυτικές χώρες πάσχουν απο νευρική ανορεξία, ή βουλιμία.
Το 60% ξεπερνά εντελώς αυτή την ασθένεια με την βοήθεια ειδικών, σε 4 εώς και 7 χρόνια.
Δυστυχώς στις ομάδες που πάσχουν απο σοβαρές διατροφικές διαταραχές (π.χ. νευρική ανορεξία) υπάρχει θνησιμότητα μέχρι και 20% όταν δεν υπάρχει κάποια άλλη αντιμετώπιση της ασθένειας (π.χ. η συνεργασία με ψυχολόγο/ψυχίατρο).
Τι μπορείτε να κάνετε:
Προσπαθήστε να μην σχολιάζετε ή να κατηγορείτε το παιδί σας για το πόσο έφαγε. Αφήστε το να αναγνωρίζει το συναίσθημα του κορεσμού απο μόνο του και δεχτείτε τις επιλογές του.
Προσπαθήστε να μην σχολιάζετε την αύξηση του βάρους του στην περίοδο της προεφηβείας ή εφηβείας. Το βάρος ενός εφήβου είναι φυσιολογικό να αυξάνεται μέχρι και 20 κιλά. Αντιθέτως ενθαρύνετέ τον/την να αθληθεί περισσότερο.
Δώστε και εσείς το παράδειγμα: εάν σας βλέπει να κάνετε μία δίαιτα μετά την άλλη, ή να καταναλώνετε υπερβολικές ποσότητες φαγητού, τότε είναι πολύ πιθανό να δώσει και αυτό μεγαλύτερη σημασία στη διατροφή του απο ότι χρειάζεται και να γίνει επιρρεπής σε μία διατροφική διαταραχή.
