Το κλάμα σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να γίνει συνήθεια. Πώς να δείξετε στα παιδιά σας να ζητούν αυτό που θέλουν χωρίς κλάμα ή κλαψούρισμα (για παιδιά απο 3 ετών).
Ένα παιδί που μιλά με υψωμένη (δυνατή), ψηλή (τσιριχτό) ή γκρινιάρικη (με κλαψούρισμα) φωνή αντί απλώς να ζητήσει κάτι ευγενικά, χρησιμοποιεί την φωνή του έτσι, ίσως επειδή δεν γνωρίζει ότι μπορεί να πάρει την προσοχή των γονέων και αλλιώς.
Είναι σημαντικό να προσπαθήσετε να αισθανθείτε εάν το παιδί σας όντως είναι στεναχωρημένο για κάποιο λόγο ή χρησιμοποιεί σε σταθερές επαναλαμβανόμενες στιγμές μέσα στην ημέρα, το κλάμα ή την γκρίνια ως εργαλείο για να καταφέρει αυτό που επιθυμεί.
Είναι σημανικό να διαχωριστεί το πεισμωμένο κλάμα, το κλαψούρισμα, η γκρίνια από αυτό που προέρχεται απο πραγματική δυσφορία/στεναχώρια – και να υπάρχει μία πολύ διαφορετική αντιμετώπιση.
Σας στεναχωρεί να βλέπετε το παιδί σας να διεκδικεί με κλάμα ή κλαψούρισμα – σας αγχώνει ή σας στρεσσάρει αυτή η ένταση;
Για να αξιολογήσετε τα δικά σας συναισθήματα, είναι βοηθητικό να προσπαθήσετε να φανταστείτε πως θα αντιδρούσατε εάν μπροστά σας βρισκόταν ένα άλλο παιδί το οποίο δεν γνωρίζετε και χρησιμοποιούσε τις μεθόδους αυτές.
Εάν έχετε έντονα αρνητικά συναισθήματα, ενδεχομένως να είναι απαραίτητη μια προσεκτικά στοχευμένη παρέμβαση.
Τα παιδιά συνήθως δοκιμάζουν διάφορους τρόπους να πετύχουν αυτό που θέλουν. Σε αυτή τους την προσπάθεια κάθε φορά που καταφέρνουν να μεταπείσουν τους γονείς τους με το να κλαψουρίζουν, ενθαρρύνονται να χρησιμοποιούν και μετέπειτα αυτή τη μέθοδο για να ζητήσουν κάτι.
Εάν εσείς θέλετε λοιπόν να σταματήσετε αυτές τις μεθόδους, το πιο απλό που έχετε να κάνετε είναι να να μην ενδίδετε πια όταν αντί για τον επιθυμητό τρόπο διεκδίκησης (ευγενικός τόνος φωνής & λέξεις), ακούτε φωναχτά, τσιριχτά, θυμωμένο τρόπο ομιλίας, κλαψουρίσματα. Δείτε πιο κάτω πως μπορείτε να εφαρμόσετε αυτόν τον οικογενειακό “κανόνα”.
Τι μπορείτε να πείτε: “Δεν καταλαβαίνω τι λές, μίλα μου με κανονική φωνή, να έτσι” – μιμηθείτε τη φωνή ενός παιδιού που ζητά ευγενικά κάτι, χωρίς νάζι στον τόνο φωνής. “Παρακαλώ μου δίνεις το τάδε πράγμα;”
Απαντήστε στην υποτιθέμενη ερώτηση. “Θα σου το δώσω σε λίγο μετά το μεσημεριανό φαγητό/όταν ξεκουραστεί το παιχνίδι γιατί τώρα κοιμάται. Πάμε να κάνουμε κάτι άλλο.”
ή “να πάρε λίγο αφού μου το ζήτησες τόσο ευγενικά”.
Μην πείτε αυτές τις φράσεις κοροιδευτικά ή απαξιωτικά απέναντι στο παιδί. Προσπαθήστε όσο γίνεται να είστε πιστευτοί όσον αφορά το ότι πραγματικά δεν καταλαβαίνετε εξαιτίας του ότι η φωνή του είναι αλλαγμένη απο το κλαψούρισμα.
“Παρακαλώ – αν μου μιλήσεις με την κανονική σου φωνή μπορεί να σκεφτώ εάν θα κάνουμε αυτό που θέλεις”
“Κλάψε όσο θέλεις, αλλά αυτό που θέλεις δεν θα γίνει εάν δεν το ζητήσεις ευγενικά, χωρις να φωνάζεις, με την κανονική σου φωνή, χωρίς να χτυπιέσαι ή να κλαψουρίζεις”.
Ειδικά εάν ένα παιδί είναι ιδιαίτερα θυμωμένο και πεισμωμένο και κλαίει δυνατά, μπορεί να μήν μπορέσει να ακούσει και να καταλάβει – για αυτό το λόγο είναι απαραίτητο να ειπωθεί αυτή η φράση 1-2 φορές, πάντα με απαλή και ευγενική φωνή.
Είναι σημαντικό να ενδώσει ο γονέας μόνο εάν το παιδί έκανε αυτό που του ζητήθηκε.
Μην τιμωρείτε το παιδί για τον τρόπο που διεκδικεί – χρησιμοποιούσε τον τρόπο αυτό επειδή έχει ανακαλύψει ότι σε κάποιες περιπτώσεις είναι πιο αποτελεσματικός, επειδή ξαφνικά όλοι γυρνούν να το κοιτάξουν.
Απλώς εξηγήστε με τις παραπάνω φράσεις ποιό είναι το ζητούμενο και ότι έτσι θα καταφέρει αυτό που θέλει.
Έτσι ώστε να αλλάξετε δηλαδή αυτή την συμπεριφορά, θα χρειαστεί να διαψεύσετε αυτή την διαπίστωση του παιδιού σας και να του δείξετε ποιά συμπεριφορά είναι η πιο αποτελεσματική για να καταφέρει αυτό που επιθυμεί.
Θα χρειαστεί να είσαστε πολύ σταθεροί κάθε φορά που ζητάει κάτι με κλαψούρισμα και να ενδώσετε μόνο όταν χρησιμοποιήσει την κανονική της/του φωνή.
Κατά την διάρκεια αυτής της αλλαγής, μην άλλαξετε τους συνηθισμένους κανόνες συμπεριφοράς που έχετε θέσει.
Σύντομα το παιδί σας:
Μ.Στυλιανάκη
Διαφημίσεις (5)
