Ψυχολογία στην εγκυμοσύνη (12η εβδομάδα, πρώτο τρίμηνο)

[christi11112]

Καλησπέρα και καλή χρονιά, 

Έχω μπει αισίως στην 12η εβδομάδα κύησης..

Αυτούς τους δύο μηνες εχω εμμετους πόνους έχω χάσει την όρεξη μου στο φαι και τώρα τελευταία έχω και θέμα με την τουαλέτα που μπορεί να φαίνεται απλό αλλά εμένα με ταλαιπωρεί..

Ο γιατρός μου, μου είπε ότι πρέπει να προσπαθήσω από μόνη μου να επανέλθω.

Αλλά ειλικρινά η όρεξη μου είναι σχεδόν μηδενική.

 

Έχω παραμελήσει τον εαυτό μου 

Έχω σταματήσει τη δουλειά μου.

 

Δεν ξέρω πως να επανέλθω. 

 

Νομίζω ότι με καταρακοσαν όλα τα συμπτώματα, εμμετοι ,ζαλάδες, καούρες, πόνοι. 

 

Ο άντρας μου βοηθάει όσο μπορεί γιατί δεν έχω άλλη βοήθεια.

 

Και δεν ξέρω πως να το χειριστω.

 

Είναι φυσιολογικό όπως λένε όλοι 

Με τις ορμόνες; 

Έχει περάσει κάποια κάτι παρόμοιο;

 

 

[belleblue]

πόσο με θυμώνει όταν διαβάζω ότι ένας ειδικός, 

λέει σε μια γυναίκα να βρεί μόνη της την άκρη όταν όλοι ΟΛΟΙ οι ειδικοί ψυχολογιας λένε ότι είναι σημαντικό να έχουμε υποστηριξη γιατί στην εγκυμοσυνη η κατάθλιψη είναι κάτι που επηρεάζει τόσα τόσα πράγματα αλλά και την σχέση μετά με το μωρό, και την εξέλιξη της εγκυμοσύνης; 

Γιατί ρε φίλε... ! 

Δηλαδή οι ψυχολόγοι είναι μόνο για όταν  φτάσουμε στα πρόθυρα; Να έχουμε χάσει  ήδη δηλαδή μήνες πολύτιμου χρόνου της ζωής μας προσπαθώντας να παλαίψουμε με κάτι που είναι πραγματικά τόσο δύσκολο για κάποιες και οφείλεται στην χημική αλλαγή που συμβαίνει;

Που δεν είναι στο κεφάλι, στην φαντασία μας; Που αλλάζει το σώμα μας, η ζωή μας.....  

Είναι μήπως από αυτούς που πιστεύουν ότι η γυναίκα είναι φτιαγμένη για αυτό.... και δεν πειράζει θα την βρεί την άκρη γιατί έτσι είναι η φύση;

Βλακείες λέω εγώ. 

Παλιά, στους πρωτόγονους ανθρώπους οι έγκυες ήταν όλες μαζί σε μια σκηνή του χωριού να παρηγορεί η μία την άλλη! Μαζί και οι μαμάδες τους νέες να τις προσέχουν. 

Δεν ήταν οι έγκυες απομονωμένες σε ενα δωμάτιο μόνες τους να κοιτάνε έναν τοίχο!  Βρε αντε να πάει απο εκεί ο άνθρωπος λέω εγώ! 

Φρόντισε τον εαυτό σου και πάρε βοήθεια από όπου χρειάζεσαι... Είναι εντελώς νορμαλ να περάσεις δύσκολα και εντελώς καλό να ζητήσεις και βοήθεια, 

αλλα δεν σημαίνει το τέλος του κόσμου, καθόλου. Είναι απλά μια δύσκολη στιγμή γεμάτη αλλαγές, που ενας μία θεραπεύτρια σίγουρα θα σε βοηθήσει να επεξεργαστείς με έναν τρόπο που θα σου κάνει καλό και θα σε φέρει και παραπέρα στην ζωή σου! Θα ξέρεις περισσότερα για τον εαυτό σου και πως να μεταχειριστείς τέτοια συναισθήματα. 

Γιατί μετά την γέννα, είναι αρκετά πιθανό να έχεις τα ίδια συναισθήματα... οπότε καλύτερα να προετοιμαστείς για το πως να τα διώξεις όσο πιο γρήγορα για να απολαύσεις το μωράκι σου. 

Αν δεν το κάνεις, μπορεί να εμποδίσει το bonding σου με το μωρο σου ή να το καθυστερήσει, οπότε εξοπλίσου με τα  κατάλληλα όπλα!! 

Με το καλό να έχεις το μωράκι σου σύντομα στα χέρια σου για πολλές αγκαλιές!