ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΣΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ-ΕΚΡΗΞΕΙΣ ΘΥΜΟΥ

[bitchoni]

Καλημέρα.

Θέλω να σας εκθέσω και γω την εμπειρία μου για τις πρώτες εβδομάδες της μικρής μου στον παιδικό σταθμό και να ακούσω ανάλογες εμπειρίες ή συμβουλές.

Η μικρή μου είναι 3 χρονών και είναι η τρίτη εβδομάδα στον παιδικό σταθμό. Να σημειώσω ότι μέχρι τότε η μικρή ήταν σπίτι με babysitter, την οποία και λάτρευε. Ωστόσο, οι πρωινές σκηνές αποχωρισμού δε μας έλειπαν ποτέ!

Αν και φρόντισα να διαβάσω πολύ πριν ξεκινήσουμε και να προετοιμάσω όλους μας για αυτήν τη μετάβαση, τα πράγματα ξεκίνησαν δύσκολα και συνεχίζουν με διάφορες παραλλαγές να είναι.

Θετικά:

1. Μετά την πρώτη εβδομάδα, στον παιδικό, δεν κλαίει πλέον εκτός από τη στιγμή του αποχωρισμού μας το πρωί που θα την πάω.

2. Από τη δεύτερη εβδομάδα, άρχισε να τρώει κανονικά δεκατιανό και μεσημεριανό. Το τρικ που χρησιμοποιήσαμε ήταν ΄τοι "η μαμά σου έστειλε το φαγητό".

3. Δε φοβάται πλέον να πλησιάσει παιδιά, όπως παλαιότερα. (Να σημειώσω ότι είναι μοναχοπαίδι και το πρώτο παιδί στον κύκλο μας).

4. Μιλάει για το σχολείο και προσπαθεί να διαχειριστεί το άγχος για τις νέες εμπειρίες της μέσα από παιχνίδι ρόλων με τα κουκλάκια της.

 

Αρνητικά:

1. Εκφράζει έντονο θυμό με νεύρα. Κρίσεις θυμού κατά τις οποίες προσπαθώ στο μέτρο του δυνατού να της μιλάω ήρεμα. Κατά τη διάρκεια της μέρας περνάει από ήρεμες φάσεις σε έντονες κρίσεις θυμού από το πουθενά.

2. Κάθε πρωί έχουμε κλάματα, άγχος και πείσματα μέχρι να φύγουμε. Δε θέλει να ντυθεί,να αλλάξει πάνα κλπ

3. Από εκεί που ήταν πολύ συνεργάσιμη και πειθαρχημένη, περάσαμε στη φάση του ΟΧΙ

4. Με τεστάρει σε ακραίο βαθμό. Μου λέει ότι θέλει να με χτυπάει (και πολλές φορές το κάνει), να τσιρίζει και ότι είναι κακό κορίτσι. Προσπαθώ να την πί9σω ότι δεν υπάρχουν κακά παιδιά,απλά μερικές φορές κάνουν κακά πράγματα, αλλά εκεί πάνω με ρωτάει προκλητικά "αν κάνω αυτό (κάτι κακό συνήθως), τι θα κάνεις????

 

Δε θεωρώ τον εαυτό μου τέλειο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αδιαφορώ για την ψυχή του παιδιού μου, φροντίζοντας να κάνω συνεχώς προσπάθειες να αποφύγω τις καθημερινές συγκρούσεις. Ωστόσο, τα νεύρα μου έχουν γίνει κρόσια -ειδικά λόγω έλλειψης βοήθειας- με αποτέλεσμα να γεμίζω ενοχές που δε βλέπω κάποια αισθητή βελτίωση.

 

Sorry για το σεντόνι, αλλά θα ήθελα να γράψω άλλα τόσα για να περιγράψω το τι περνάμε.

[vickyboo]

Καλησπέρα

Σήμερα κλείνουμε κι εμείς τρίτη εβδομάδα στον παιδικό.Πριν από αυτό τα ίδια...Babysitter που την αγαπούσε πολύ και την πρώτη εβδομάδα,κλάμα,άρνηση,δυσκολία.Την δεύτερη εβδομάδα τα ίδια.Την Δευτερα της τρίτης εβδομάδας τα ίδια,λίιγο καλύτερα.Την Τρίτη μου μπήκε εύκολα σχετικά και την Τετάρτη ντύθηκε άρον άρον να πάμε!Το οτι την αφήνεις και μετά σταματά το κλάμα είναι καλό νομίζω..το οτι τα βάζει μαζί σου επειδή την αφήνεις εσύ εκεί είναι λογικό...(ξεσπάει σε σενα που είσαι το πιο οικείο της πρόσωπο).Δώσε έμφαση στο τι γίνεται μέσα στο σχολείο.Ρώτα τους πως αντιδρά...τρέλανε τους στα τηλέφωνα και μην ντρέπεσαι!Εγώ τους εχω πρήξει και δεν με νοιάζει.Είναι σημαντικό να την κερδίσουν εκείνοι.

Αντιμετώπισε το θυμό της σαν κάτι που δεν σου κάνει εντύπωση(ξέρω οτι είναι δύσκολο).Εμένα με βοήθησε να του λέω ιστορίες από τη δική μου εμπειρία στον παιδικό...οτι με πήγαιναν και στην αρχή έκλαιγα και ήθελα τη μαμά μου,αλλά μετά άρχισε να μου αρέσει.Με ψυχραιμία και συνέπεια θα τα καταφέρετε.Απλά μπορεί να θέλει περισσότερο χρόνο.Τα παιδάκια μας δεν είναι ρομπότ.Μια εβδομάδα,ούτε δυο φτάνουν.Για οτι άλλο θες να με ρωτήσεις ευχαρίστως...

[stella261011]

το μονο σιγουρο ειναι οτι καθε παιδι με βαση το χαρακτηρα του αντιδρα διαφορετικα,ο γιος μου κ αυτος με νταντα σπιτι ηταν με μεχρι τωρα ειναι 28 μηνων,τριτη εβδομαδα στο σταθμο ,στην αρχη εκλαιγε μαμα μου μαμα μου οταν τον αφηνα,μετα αρχισε να μπαινει στο σχολικο την δευτερη εβδ. με κλαμματα αλλα συγκρατημενος,κ τωρα μπαινει χαρουμενος! ναι ....αλλα....

οταν γυριζει ενω ειναι μεσα στα χαμογελα μετα αρχιζει η γκρινιααααααααα μαμα μαμα μαμα μαμα γκρινια για ολα,που μεχρι τωρα δεν ειχε προβλημα!καταλαβαινω οτι του λειπει η θαλπωρη του σπιτιου μας κ τον δικαιολογω,αλλα κοιμαται με κλαμματα και ξυπναει παλι με γκρινια,το απογευμα με τρελαινει!!!ελπιζω να περασει γρηγορα,για να δουμε και τι αλλο θα μας βγαλουν.αχ υπομονη.

[nikol*]

Καλησπέρα σας,

 

Μια απο τα ίδια κι εμεις....ο γιος μου ειναι 29 μηνών , 3η εβδομάδα στον παιδικό.Τους τελευταιους 10 μηνες ειμαστε μαζι (απολυμένη) και πριν γιαγιά-μαμά-μπαμπάς.

ενω στην θεωρία τα λεει μια χαρα ,θα παω σχολείο να παιξω με τα παιδιά κλπ,

καθε πρωι ''δεν θελω παω σχολειο'' , μετα χοροπηδάει ''παμε σχολείο,περναω ωραία'' αλλά οταν τον αφήνω να μπει κλαίει.Μια μερα μονο μου ειπε ''πηγαινε'' κι εκανα τον σταυρό μου.

Μια κλαίει ,μια σταματαει...η συμπεριφορά του δεν εχει αλλαξει στο σπιτι,παιζει,τρωει ,κοιμαται αλλα με θελει πιο πολυ κοντα του.Προχθες ειχαμε παει σε ενα παιδοτοπο και μας ηθελε μεσα μαζι του (ενω πριν δεν το εκανε)

Είναι δύσκολο για τα μικράκια μας !!!

[bitchoni]

Καλημέρα!

 

Εμείς διανύουμε πλέον την 4η εβδομάδα και προοδεύουμε μέρα με τη μέρα. Στο σχολείο έχουμε τσιρίδα την ώρα του αποχωρισμού,αλλά μετά μου λέει η δασκάλα ότι σταματάει. Συμμετέχει όλο και περισσότερο στις δραστηριότητες και παίζει με έναν μικρούλη που της έχει τάξει βόλτα με άλογο!!!!

Μου λέει ότι της αρέσει το σχολείο, αλλά ακόμη δε μπορώ να πω ότι μου αναλύει χαρτί και καλαμάρι το πως περνάει τη μέρα της. Μου λέει αρκετές από τις εμπειρίες, εκτός από αυτές που έχει τη φωλιά της λερωμένη!!!

Η δασκάλα της μου είπε ότι είναι πολύ πεισματάρα. Αν μαλώσει με κανένα παιδάκι, παίρνει επικριτικό ύφος και τα μαλώνει υποδεικνύοντας το σωστό. Μου κάνει εντύπωση γιατί εμείς εκτός από σοβαρές αταξίες ποτέ δεν της περάσαμε τις φωνές, την τιμωρία ή την έντονη λεκτική επίπληξη.

 

Τα απογεύματα μας στο σπίτι έχω επιστρατεύσει όλες μου τις δυνάμεις, έχω αναβάλλει οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα και είμαι δίπλα της σε παιχνίδια ρόλων και ατέλειωτες συζητήσεις. Έχει ηρεμήσει αισθητά,αλλά έχουμε να δουλέψουμε ακόμη το άγχος. "Είναι σήμερα?Θα πάμε ξανά σχολείο?Το αύριο θα πας στη δουλειά?κλπ

 

Ελπίζω μετά από έξι μήνες να έχουμε να διηγούμαστε διαφορετικές εικόνες από την προσαρμογή των παιδιών μας στον παιδικό ;)

[μητσουκο]

Εμένα ο δικός μου 22 μηνών σχεδόν,από την τέταρτη μέρα πάει με μια χαρά κάθε πρωί!Με το που φτάσουμε τρέχει να μπει κι ούτε γεια δε μου λέει....Ευτυχώς το μεσημέρι που πάω να τον πάρω τρέχει όλο χαρά να μ αγκαλιάσει γιατί αλλιώς θα μ΄έπαιρνε απο κάτω

[nikol*]

Ευτυχώς και εμεις παμε καλύτερα.το πρωι παει με χαρα ,λεει ''θα πω καλημέρα παιδιά κλπ'',αλλα οταν φτάνει στην πόρτα θέλει και την μαμά .....

τρωει και πρωινο και μεσημεριανό ,παιζει και οταν παω να τον παρω,θελει να ξαναμπέί στο σχολείο!!!

[bitchoni]

Καλημέρα και καλή εβδομάδα.

Πως πάει η προσαρμογή?

Η δική μας πάντως από το κακό στο χειρότερο. Κάθε πρωί έχουμε κλάματα, γκρίνια και θυμό με αποτέλεσμα όλη την τελευταία εβδομάδα να αναγκάζομαι να τη βάλω με το ζόρι στο αμάξι και να καθυστερώ μονίμως στη δουλειά μου.

Το απόγευμα μία από τα ίδια.

Στον παιδικό, η δασκάλα της μου λέει ότι είναι μια χαρά. Με εξαίρεση τον αποχωρισμό όταν την πηγαίνω, μετά είναι πολύ καλή. Εκφράζεται, συμμετέχει παίζει, διεκδικεί, τρώει και γενικά εκδηλώνεται φυσιολογικά.

[stella261011]

εμεις παμε τελεια πλεον,προσαρμοστηκε τελειως.ουτε γκρινια πια εχουμε στο σπιτι.δειξε αοφασιστικοτητα ,πρεπει να καταλαβει οτι ειναι μερος της καθημερινοτητας σας...μαλλον δεν βοηθαει πολυ που την πηγαινεις εσυ .υπομονη,σταθεροτητα και θα στρωσει!

[alexele]

Καλημέρα και καλή εβδομάδα.

Πως πάει η προσαρμογή?

Η δική μας πάντως από το κακό στο χειρότερο. Κάθε πρωί έχουμε κλάματα, γκρίνια και θυμό με αποτέλεσμα όλη την τελευταία εβδομάδα να αναγκάζομαι να τη βάλω με το ζόρι στο αμάξι και να καθυστερώ μονίμως στη δουλειά μου.

Το απόγευμα μία από τα ίδια.

Στον παιδικό, η δασκάλα της μου λέει ότι είναι μια χαρά. Με εξαίρεση τον αποχωρισμό όταν την πηγαίνω, μετά είναι πολύ καλή. Εκφράζεται, συμμετέχει παίζει, διεκδικεί, τρώει και γενικά εκδηλώνεται φυσιολογικά.

 

Eμάς η προσαρμογή κράτησε μέχρι τα Χριστούγεννα. Κάθε μέρα κλάμα, αγκαλιά και σχολείο. Μόνη μου σκεφτόμουνα ότι πρέπει να είμαι πολύ "σκύλα" μάνα για να μην το βάζω κάτω. Αν όμως έκανα μία μέρα το χατίρι του και τον κράταγα σπίτι θα το "χάναμε το παιχνίδι".

Αυτό που μου έκανε κι΄εμένα εντύπωση ήταν ότι στο σταθμό μέσα ήταν άλλο παιδί. Η δασκάλα του μου έλεγε ότι είναι πολύ καλός και θα είναι πολύ κρίμα να το σταματήσω επειδή το πρωί έχει αυτή τη συμπεριφορά.

Τώρα στο νηπιαγωγείο πια πάμε πετόντας. Τρέμει μην αρρωστήσει και πρέπει να μείνει στο σπίτι!

[bitchoni]

:( :(

 

Είμαι πολύ ψύχραιμη, όμως με τέτοια αντίσταση νομίζω ότι θα κλατάρω και γω και η μικρή.

[vickyboo]

Νομίζω είναι φάσεις...Μόλις αντιλαμβάνονται οτι είναι κάτι μόνιμο,μια ρουτίνα,πισωγυρίζουν.Ο δικός μου μια μέρα έμεινε σπίτι με πυρετό και σήμερα...γκρίνια...οτι είναι άρρωστος και δεν θέλει να πάει.Αργήσαμε μισή ώρα και από το κανονικό μας αλλά προσπάθησα να μείνω ψύχραιμη.Όταν φτάσαμε μπήκε χωρίς κλάματα και δεν με χαιρέτησε καν!Πήρα και τηλ.και μου είπαν όλα καλά.Είμαστε η πηγή της διαμαρτυρίας τους..όσο καλά και να περνάνε εκεί,θέλουν να εκφράσουν τη δυσαρέσκεια για τον αποχωρισμό.Θέλει υπομονή και γερά νεύρα.Για μένα το πιο δύσκολο απ'όλα θα ταν να μου πουν ότι κλείει όλη μέρα στο σχολείο.Αυτό δεν ξέρω πως το αντιμετωπίζεις μετά.Πάντως γενικά έχω καταλάβει οτι μια εβδομάδα μόνο ΔΕΝ είναι προσαρμογή-αυτά είναι μπούρδες!Μπορεί να πάρει και μήνες.

[mutty]

Κι εμένα τα διδυμάκια μου ξεκινήσανε σχολείο φέτος,και τις πρώτες δύο βδομάδες κλαίγανε γιατί δεν ήταν μάζί με την θεία τους (την αδελφή μου) που μέχρι πέρυσι περνούσανε τα πρωινά μαζί της και την βοηθούσανε στο κομμωτήριο...Αλλά τους υποσχεθήκαμε πως θα πηγαίνουν το απόγευμα, έτσι τώρα τους αρέσει πολύ,έχουν κάνει φιλους,παίζουν,ζωγραφίζουν (ολοκληρη πινακοθήκη με τα εργα τους έχουμε φτιάξει).

[baggi]

bitchoni το πρώτο μνμ σου είναι σαν να το έγραψα εγώ. Για την παραμονή της στον παιδικό δεν ανησυχώ αφού οι δασκάλες εκεί μου τόνισαν ότι είναι πολύ συνεργάσιμη και καλή.Να αναφέρω ότι είναι 3η βδομάδα και η μικρή μας είναι 2,5 χρονών,μοναχοπαίδι και μέχρι τώρα στο σπίτι έμενε με τον μπαμπά όταν δούλευα και μαζί μου όταν δούλευε ο μπαμπάς. Το πρόβλημα μου είναι ότι 2 φορές την εβδομάδα λείπω και απόγευμα από το σπίτι λόγω ενός μεταπτυχιακού και εκεί είναι που χάνω την μπάλα. Δεν μπορώ αυτές τις 2 μέρες να αφιερώσω χρόνο για κείνη αφού απλά δεν την βλέπω καθόλου. Ο άντρας μου με ενημέρωσε ότι αυτά τα δυο απογεύματα που είναι μαζί της στο σπίτι..μονίμως κλαίει. Γενικότερα είναι όλο γκρίνια. Μάλιστα την τελευταία εβδομάδα μου λέει συνεχώς "Δεν σ αγαπάω μαμά καθόλου γιατί με αφήνεις" Προσπαθώ να της εξηγήσω ότι όλα τα παιδάκια πάνε στο σχολείο και οι γονείς στη δουλειά τα πρωινά και επειδή το σχολείο είναι πολύ καλό και περνάμε όμορφα η μανούλα πάει κι αυτή στο σχολείο 2 μέρες. Δεν λέει να το καταλάβει και συνεχίζει να γκρινιάζει και να ουρλιάζει " Δεν σ αγαπώ μαμά"...Αποτέλεσμα: μόλις κοιμάται η μικρή η μαμά (εγω) λιώνω στο κλάμα και σκέφτομαι τι δεν κάνω καλά. Τι??????

[baggi]

Να συμπληρώσω ότι ακόμη κλαίει τα πρωινά. Από τη στιγμή που θα ξυπνήσει μέχρι τα πρώτα 5 λεπτά που θα μπει μέσα στον παιδικό κλαίει γοερά, δεν συνεργάζεται μαζί μου, θέλει μόνο τον μπαμπά της, φωνάζει ότι δεν θέλει να πάει σχολείο, δεν θέλει να την πλείνω , να τη χτενίσω να την αλλάξω.Σήμερα μάλιστα μου είπε Να πάμε στην Εκκλησία και όχι στο σχολείο γιατί είναι Κυριακή...Γέλασα πολύ μπορώ να πω..Επίσης έκρυψε την τσάντα της μέσα σε μια σκηνή που έχουμε στο δωμάτιο της προφανώς για να μην την πάμε το πρωί στον παιδικό...Φοβάμαι για το τι σκέφτεται και στενοχωρίεμαι πολύ!!!!

[bitchoni]

Για μένα το πιο δύσκολο απ'όλα θα ταν να μου πουν ότι κλείει όλη μέρα στο σχολείο.Αυτό δεν ξέρω πως το αντιμετωπίζεις μετά.Πάντως γενικά έχω καταλάβει οτι μια εβδομάδα μόνο ΔΕΝ είναι προσαρμογή-αυτά είναι μπούρδες!Μπορεί να πάρει και μήνες.

 

Θα συμφωνήσω απόλυτα. Και μένα αυτό μου δίνει κουράγιο. Στο σχολείο είναι καλά -κατά τα λεγόμενα της πάντα και της δασκάλας της.

 

Να συμπληρώσω ότι ακόμη κλαίει τα πρωινά. Από τη στιγμή που θα ξυπνήσει μέχρι τα πρώτα 5 λεπτά που θα μπει μέσα στον παιδικό κλαίει γοερά, δεν συνεργάζεται μαζί μου, θέλει μόνο τον μπαμπά της, φωνάζει ότι δεν θέλει να πάει σχολείο, δεν θέλει να την πλείνω , να τη χτενίσω να την αλλάξω.Σήμερα μάλιστα μου είπε Να πάμε στην Εκκλησία και όχι στο σχολείο γιατί είναι Κυριακή...Γέλασα πολύ μπορώ να πω..Επίσης έκρυψε την τσάντα της μέσα σε μια σκηνή που έχουμε στο δωμάτιο της προφανώς για να μην την πάμε το πρωί στον παιδικό...Φοβάμαι για το τι σκέφτεται και στενοχωρίεμαι πολύ!!!!

 

Για μένα αυτό είναι το χειρότερο. Δυστυχώς ο σύζυγος φεύγει από τις 05:00 το πρωί για δουλειά και επιστρέφει βράδυ, οπότε όλο το βάρος της αναχώρησης πέφτει πάνω μου μιας και δεν έχω βοήθεια. Η μικρή ξυπνάει από τις 06:00 και τσιρίζει. Για να αποφύγω το ντύσιμο της φοράω καθαρά άνετα ρούχα από το βράδυ. Έχουμε ωστόσο θέμα με την αλλαγή της πάνας (πισωγυρίσαμε και σε αυτό!) και για να της βάλω παπούτσια αναγκάζομαι να την ακινητοποιώ. Δε με αφήνει να ετοιμαστώ και περνάει έντονα ξεσπάσματα. Δυστυχώς δεν ηρεμεί με τίποτα και το χειρότερο είναι ότι δε συνεργάζεται να μπει στο αυτοκίνητο. Δύο μέρες αναγκάστηκα να πάρω άδεια από τη δουλειά γιατί καθόταν 2 ώρες έξω από το αμάξι και έκλαιγε.

Η άδεια μου ωστόσο τελειώνει με αποτέλεσμα να αγχώνομαι ακομη περισσότερο. Από χθες, για την πείσω τη φέρνω στη δουλειά και έρχεται από εδώ το σχολικό. Καμία διαφορά. Το κλάμα και τα νεύρα πάνε σύννεφο.

 

Το θετικό είναι ότι ηρέμησε ακόμη περισσότερο τα απογευματα. Βέβαια, εκτός από τουαλέτα , άντε και κανένα τσιγάρο στο μπαλκόνι ΔΕΝ κάνω απολύτως τίποτα για να ασχολούμαι αποκλειστικά μαζί της, τουλάχιστον όταν δεν κάνουμε κάποια δραστηριότητα εκτός σπιτιού.

[KonstantinaDimitris]

Κορίτσια την βοήθεια σας!!! Ο γιος μου ειναι σχεδόν 2,5 χρονων κ αποφάσισα να τον πάω παιδικό για να γίνει πιο κοινωνικός, να κάνει δραστηριότητες κτλ. Παρόλο που πληρώνω εναν σκασμό λεφτά, τον παίρνω 12.30 ώστε να τρώει κ να κοιμάται σπίτι. Δεν ήθελα να τον αφήνω πολλές ώρες. Το κλάμα στην αρχή ηταν σπαρακτικό, ήμουν έτοιμη να τον σταματήσω. Τωρα 4 εβδομάδες μετα με μια μικρη διακοπή λόγω ίωσης, σηκώνεται ευχάριστα, ντύνεται, λέει "πάω λείο" κ μεχρι να τον παραλάβουν ολα καλά. Μολις με αποχωριζεται λίγη γκρίνια κ μετά κατα διαστήματα λιγο κλάμα στην τάξη (έτσι μου λένε). Σημερα όμως είδα κατι που με ενόχλησε....την ωρα που πήγα να τον παρω έκαναν κούνια. Ο δικός μου έκλαιγε σε μια γωνία μόνος του. Γύρισε το μάτι μου....μολις με αντιλήφθηκε ήρθε κοντα μου με τα χέρια τεντωμένα...μετα απο 1-2λεπτα με είδε κάποια παιδαγωγός κ με πλησίασε. Μου ειπε οτι έκλαιγε επειδη με είδε. Της είπα οτι δεν ισχύει αυτό κ οτι το παιδι έκλαιγε ήδη. Δεν ειμαι υπερβολική σαν άνθρωπος, απλα ρε κορίτσια δεν πιστεύετε κ σεις οτι οταν ένα παιδάκι κλαίει πρεπει να ειναι κοντα του κάποια κοπέλα;;; Με στεναχώρησε που τον είδα μόνο του να κλαίει κ κανεις να μην δίνει σημασία. Ειναι παιδαγωγική μέθοδος;;; Δεν ξέρω! Απλα επειδη ο γιος μου δεν μιλάει καλα ακόμα, δεν μπορει να με πληροφορήσει για το τι γίνεται...εγω τον στέλνω για να περνάει καλα, αλλιώς καλυτερα σπίτι!

[sofi@p]

Κορίτσια την βοήθεια σας!!! Ο γιος μου ειναι σχεδόν 2,5 χρονων κ αποφάσισα να τον πάω παιδικό για να γίνει πιο κοινωνικός, να κάνει δραστηριότητες κτλ. Παρόλο που πληρώνω εναν σκασμό λεφτά, τον παίρνω 12.30 ώστε να τρώει κ να κοιμάται σπίτι. Δεν ήθελα να τον αφήνω πολλές ώρες. Το κλάμα στην αρχή ηταν σπαρακτικό, ήμουν έτοιμη να τον σταματήσω. Τωρα 4 εβδομάδες μετα με μια μικρη διακοπή λόγω ίωσης, σηκώνεται ευχάριστα, ντύνεται, λέει "πάω λείο" κ μεχρι να τον παραλάβουν ολα καλά. Μολις με αποχωριζεται λίγη γκρίνια κ μετά κατα διαστήματα λιγο κλάμα στην τάξη (έτσι μου λένε). Σημερα όμως είδα κατι που με ενόχλησε....την ωρα που πήγα να τον παρω έκαναν κούνια. Ο δικός μου έκλαιγε σε μια γωνία μόνος του. Γύρισε το μάτι μου....μολις με αντιλήφθηκε ήρθε κοντα μου με τα χέρια τεντωμένα...μετα απο 1-2λεπτα με είδε κάποια παιδαγωγός κ με πλησίασε. Μου ειπε οτι έκλαιγε επειδη με είδε. Της είπα οτι δεν ισχύει αυτό κ οτι το παιδι έκλαιγε ήδη. Δεν ειμαι υπερβολική σαν άνθρωπος, απλα ρε κορίτσια δεν πιστεύετε κ σεις οτι οταν ένα παιδάκι κλαίει πρεπει να ειναι κοντα του κάποια κοπέλα;;; Με στεναχώρησε που τον είδα μόνο του να κλαίει κ κανεις να μην δίνει σημασία. Ειναι παιδαγωγική μέθοδος;;; Δεν ξέρω! Απλα επειδη ο γιος μου δεν μιλάει καλα ακόμα, δεν μπορει να με πληροφορήσει για το τι γίνεται...εγω τον στέλνω για να περνάει καλα, αλλιώς καλυτερα σπίτι!

 

πω πω .....πιάστηκε η καρδιά μου.... ελπίζω να ήταν τυχαίο και μεμονωμένο γεγονός.

εννοείται πως δεν αφήνουν τα παιδάκια να κλαίνε μόνα τους. πόσες κοπέλες ήταν στο χώρο?

 

εγώ θα έκανα αιφνιδιαστικές επισκέψεις σε διάφορες ώρες για να δω τί παίζει γενικότερα.

[KonstantinaDimitris]

Ειναι 3 κοπέλες για 11 παιδάκια....οπότε υπαρχει χρόνος για να ασχοληθούν με ένα παιδάκι που κλαίει....οταν μετά μίλησα με την διευθύντρια μου είπε οτι ο γιος μου έμεινε λιγο πίσω στην προσαρμογή επειδη έλειπε 7 ημέρες λόγω ίωσης...της είπα οτι ειναι κατανοητό αυτό αλλά επειδη ειναι ένα ευαίσθητο παιδάκι θελει λίγη προσοχή παραπάνω. Δε λέω να στερήσουν χρόνο απο τα άλλα παιδάκια , αλλα 3 κοπέλες ειναι υπεραρκετές για τοσα λίγα παιδια ανά τμήμα. Κ στο κατω κατω γί αυτό τον πήγα σε ιδιωτικό σταθμό...δεν θα ειχα τις ίδιες απαιτήσεις απο μια κοπέλα που εχει να φροντίσει 25 παιδιά με μισθό 600 ευρώ.

[sofi@p]

Ειναι 3 κοπέλες για 11 παιδάκια....οπότε υπαρχει χρόνος για να ασχοληθούν με ένα παιδάκι που κλαίει....οταν μετά μίλησα με την διευθύντρια μου είπε οτι ο γιος μου έμεινε λιγο πίσω στην προσαρμογή επειδη έλειπε 7 ημέρες λόγω ίωσης...της είπα οτι ειναι κατανοητό αυτό αλλά επειδη ειναι ένα ευαίσθητο παιδάκι θελει λίγη προσοχή παραπάνω. Δε λέω να στερήσουν χρόνο απο τα άλλα παιδάκια , αλλα 3 κοπέλες ειναι υπεραρκετές για τοσα λίγα παιδια ανά τμήμα. Κ στο κατω κατω γί αυτό τον πήγα σε ιδιωτικό σταθμό...δεν θα ειχα τις ίδιες απαιτήσεις απο μια κοπέλα που εχει να φροντίσει 25 παιδιά με μισθό 600 ευρώ.

 

δίκιο έχεις.

εγώ πάντως θα τις έκανα τις αιφνιδιαστικές επισκέψεις σε δαφορετικές ώρες.

[Λαΐδα]

Εχεις δικιο εσυ αλλα συνηθως δεν τα ΄κανακευουν ΄ δυστυχως....Αν τυχει και πεσεις σε καμια νεα κοπελα που δεν εχει ΄συνηθισει ΄ το κλαμα του παιδιου, εισαι τυχερη....στα δημοσια δεν προλαβαινουν και στα ιδιωτικα λενε ψεμματα οτι το κανουν

[KonstantinaDimitris]

Εγώ στεναχωρήθηκα γιατι μπήκα στην θεση του γιου μου. Ένα παιδακι μόνο του να κλαίει κ να μην εχει κανέναν κοντά του. Τον έπιασε πανικός. Κοίταζε γύρω σαν χαμένος. Την Δευτέρα θα τους πω να τον εχουν από κοντά......οτι το ψέμα παει σύννεφο ειναι σίγουρο! Την ημέρα που έκλαιγε μου έγραψαν στο καθημερινό φυλλάδιο που μοιράζουν για ενημέρωση : άριστη συνεργασία....Δλδ η χάλια συνεργασία πως ειναι;;

[Λαΐδα]

Πηγα σημερα τα παιδια μου στο σχολειο, ιδιωτικο, και αργησα λιγο....Οπως κατεβαινα, χωρις να με αντιληφθουν 'επιασα ' μια απο τις δασκαλες να τρομοκρατει ενα πρωτακι, πως αν δεν σταματησει το κλαμα θα φωναξει την αστυνομια....οχι δικο μου παιδι....

Ε, εγινε χαμος....και τι δεν της ειπα. Αλλα και που της το ειπα?? Απο μονες τους πρεπει να 'νιωθουν' και οχι να θελουν μπαμπουλα πανω απο το κεφαλι τους...

Πηρα πιο εκει το παιδακι και το ηρεμησα...ευκολα ομολογω. Δεν θα της ηταν κοπος δηλαδη να αφιερωσει 5-10 λεπτακια για να το ηρεμησει...

Γιατι δεν το αλλαζω σχολειο? Γιατι πιστευω οτι ολα τα σχολεια εχουν τις 'κακες' στιγμες τους.

[elenip]

Ειναι 3 κοπέλες για 11 παιδάκια....οπότε υπαρχει χρόνος για να ασχοληθούν με ένα παιδάκι που κλαίει....οταν μετά μίλησα με την διευθύντρια μου είπε οτι ο γιος μου έμεινε λιγο πίσω στην προσαρμογή επειδη έλειπε 7 ημέρες λόγω ίωσης...της είπα οτι ειναι κατανοητό αυτό αλλά επειδη ειναι ένα ευαίσθητο παιδάκι θελει λίγη προσοχή παραπάνω. Δε λέω να στερήσουν χρόνο απο τα άλλα παιδάκια , αλλα 3 κοπέλες ειναι υπεραρκετές για τοσα λίγα παιδια ανά τμήμα. Κ στο κατω κατω γί αυτό τον πήγα σε ιδιωτικό σταθμό...δεν θα ειχα τις ίδιες απαιτήσεις απο μια κοπέλα που εχει να φροντίσει 25 παιδιά με μισθό 600 ευρώ.

 

Με συγχωρεις αλλα εγω θα ειχα τις ιδιες απαιτησεις απο ολους :p δηλ. η αποδοση σου στη δουλεια εχει να κανει με το ποσα χρηματα παιρνεις??? μιλαμε για παιδια ειτε πανε στο Δημοσιο ειτε πανε στο ιδιωτικο... ειναι σαν να πηγαινω εγω στη δουλεια μου και να λεω οτι με 600 ευρω π.χ. που μου δινετε θα κανω τα μισα.... ασε που δεν νομιζω οτι στον ιδιωτικο χωρο οι κοπελες που δουλευουν σε ιδιωτικα πληρωνονται καλυτερα απο τις κοπελες που δουλευουν σε σταθμους του δημοσιου.. μην σου πω οτι οι κοπελες στα ιδιωτικα πρεπει να παιρνουν και λιγοτερα χρηματα... απο εκει και περα προσωπικα πιστευω ειναι και που θα τυχεις... εαν δεν δουλευεις μπορεις να περνας να ριχνεις καμια ματια παντως, ειδικα τωρα που εχει και καλο καιρο και τα βγαζουν εξω μπορεις να περνας χωρις να σε δουν να δεις τι παιζει.... λιγο σε james bond μου κανει αυτο αλλα δεν χανεις τιποτε... εκει το πας το παιδι για να περνα καλυτερα (που θεωρητικα περνανε καλυτερα απο κλεισμενα στο σπιτι με ενα ατομο) αλλα αμα δεν του δινουν και καμια προσοχη μπορει να νιωθει τελειως μονο....

[vivien9]

Κορίτσια την βοήθεια σας!!! Ο γιος μου ειναι σχεδόν 2,5 χρονων κ αποφάσισα να τον πάω παιδικό για να γίνει πιο κοινωνικός, να κάνει δραστηριότητες κτλ. Παρόλο που πληρώνω εναν σκασμό λεφτά, τον παίρνω 12.30 ώστε να τρώει κ να κοιμάται σπίτι.

Λίγο άσχετο αλλά πόσα πληρώνεις?

 

Απλα επειδη ο γιος μου δεν μιλάει καλα ακόμα, δεν μπορει να με πληροφορήσει για το τι γίνεται...εγω τον στέλνω για να περνάει καλα, αλλιώς καλυτερα σπίτι!

Είναι και μένα ο μόνος μου ενδοιασμός στο να τον στείλω 2 χρονών ότι δεν θα μπορεί να μου το πει αν κάτι δεν πάει καλά..