Άγχος με το φαγητο στον παιδικο...

[naya23]

Καλημέρα και καλή χρονιά!

Θα ήθελα τη γνώμη σας για μια συμπεριφορά της μικρής μας (2,5 χρονών) που δεν ξέρω πως να αντιμετωπίσω.

Αρχές Δεκεμβρίου ξεκίνησε να πηγαίνει στον παδικό. 3 πρώτες μέρες όλα καλά, πήγαινε με χαρά και ενθουσιασμό. Μετά αρρώστησε λίγο και έμεινε σπίτι παρασκευή-τρίτη. Όταν γύρισε στον παιδικό όλα πάλι καλα για 2 μέρες και την Παρασκευή ξαφνικά ξέσπασε, της βγήκε όλο το άγχος και όλα όσα περνάνε τα παιδάκια στην "προσαρμογη" (δε θέλω να παώ σχοελίο, μη φύγεις να κάτσεις να με περιμένεις κτλ κτλ). Αυτό το περιμέναμε ότι θα συμβεί κάποια στιγμή, αυτό που με προβλημάτισε ήταν μετά στο σπίτι (αλλά και στο σταθμό από ότι με ενημέρωσαν) της βγήκε ένα τρομερό άγχος με το φαγητό. Τρώει στο σταθμό φαγητό που της βάζω από το σπίτι, αλλά ξαφνικά εκει που έπαιζε δίπλα κι εγώ τάιζα τον μικρό της αδελφό, άρχισε να λέει "εγώ στο σχολείο το τρώω όλο μου το φαγητό". Καλά κάνεις της λέω κι εγώ ανυποψίάστη και ξαφνικά αρχίζει να επαναλαμβάνει την ίδια φράση συνέχεια, κλαίγοντας στην αρχη παραπονιάρικα και μετά με λυγμούς κι εγώ να μην μπορώ να την ηρεμήσω..

 

Η περιβόητη αυτή Παρασκευή ήταν πριν κλείσει ο παιδικός για Χριστούγεννα κι εμεις περάσαμε (και περναμε) 2 βδομάδες και απίστευτα κλάματα κάθε μέρα ότι θα φάει όλο το φαγητό της στο σχολέιο. Της είπαμε ότι τρώμε όσο θέλουμε, μέχρι να χορτάσουμε, μέχρι να γεμισει η κοιλίτσα και άλλα τέτοια αλλά αδύνατο να την πείσουμε! όσο προσπαθόυσαμε να της μιλήσουμε τόσο χειρότερα γινόταν. Οπότε το αφήσαμε και δε λέγαμ τίποτα ή απλά ένα "καλά" και λίγο ηρέμησαν τα πράγματα, το έλεγε πάλι κάθε μέρα αλλά με λιγότερα κλαματα.

Κάποια στιγμή που ήταν απαρηγόρητη της είπα ότι αν θέλει μπορούμε να τρώμε μεσημεριανό μαζί όταν γυρίσει και να πάρει στο σχολείο τοστάκι. Ενθουσιάστηκε και κόλλησε μετά σε αυτό, δλδ κάθε μέρα "μαμά στο σχοελίο να μη μου δωσεις ταπεράκι να μου δώσεις τοστάκι".

 

Είχα λοιπόν σκοπό όταν επιστρέψουμε να μιλήσω στις κοπέλες (γιατι σίγουρα κάτι παιχτηκε στο σχολείο) μήπως αν της μιλήσουν αυτές (και συγκεκριμλενα μια βοηθός που λέει μερικές φορές το όνομα της, π.χ. εγώ με την κα Τάδε θα φάω όλο μου το φαγητό) την πείσουν και λίγο ηρεμήσει.

 

Το πρόβλημα μου είναι ότι από χθες διαπίστωσα ότι μάλλον δε θα έχω βοήθεια από το σταθμό. Ήταν να ξεκινήσει χθές αλλά ήθελε να μείνει στη γιαγια της μερικές μέρες και την αφήσαμε κι εκει σε φάση παιχνιδιού (της πήρε η νονα της το σχολείο της kitty κτλ) άρχισε να λέει διάφορες ιστορίες όπως: όταν δεν τρώμε όλο το φαγητό πάμε τιμωρία στο άλλο δωμάτιο, όταν δεν τρώμε όλο το φαγητό μας το πετάνε (αυτό το είχα υποψιαστεί γιατί όταν της έλεγα στο σπίτι, φάε όσο θες και το υπόλοιπο θα το βάλουμε στην κατσαρόλα/ψυγείο/αλουμινόχαρτο ηρεμούσε κάπως).

 

Πώς μπορώ λοιπόν εγώ να μιλήσω/πείσω τη μικρή για τη σωστή συμπεριφορά σε σχέση με το φαγητο (που μέχρι τώρα δεν είχαμε κανένα σχετικό πρόβλημα)???

Και πως να μιλήσω πλέον και στις κοπέλες στο σταθμό (θα την παώ τη Δευτέρα) για να μπορέσω με την όποια βοήθειά τους να βοηθήσω το παιδί μου να ξεπεράσει το πρόβλημα που δημιούργηθηκε???

 

Σας ευχαρισ΄τω πολύ για τις συμβουλές σας!!

[mmdad]

Μηπως της βαζεις περισσοτερο φαγητο απο οσο μπορει να φαει? Μηπως δεν τρωνε την ιδια ωρα που τρωτε στο σπιτι και δεν εχει πεινασει ακομη?

[naya23]

Της έβαζα κανονική μερίδα και φαγητά που συμπαθεί γιατί σκέφτηκα οτι μπορει να ζοριστεί πρώτες μέρες στον παιδικό...

 

Αυτο με την ώρα είναι ίσως θέμα, στο σπίτι έτρωγε φρούτο γύρω στισ 11.30 - 12.00 και μεσημεριανό κατα τις 3.00 - 3.30. Στο σταθμό τρώει μεσημεριανό γύρω στη 1.00. Είναι κάτι που συζητήσα με τη δασκάλα της και της είχα πει ότι στην ουσία πάμε να αλλάξουμε τις ώρες φαγητού της.

Δεν ξέρω αν και κατά πόσο μπορώ να εμπιστευτώ πλέον το τί μου λένε από το σταθμό... Γι αυτο ψάχνω τρόπο να την καθοδηγήσω εγώ.

[mmdad]

Εδω στο Βελγιο στον παιδικο τρωνε στις11μιση και στο νηπιο που ειναι τωρα τρωνε στις 12... Οταν τους πηγα στον παιδικο ειχα πει να μην τους ζοριζουν να φανε γιατι θα τους επερνα στις 12 ουτως ή αλλως και θα τους ταιζα στο σπιτι κατα τις 2,,, Παντως τωρα εχουν συνηθισει πια και πινανε 12-12μιση

Αν τρωει λιγο αρχισε να της βαζεις λιγοτερο για να μην αγχωνεται οτι εχει να φαει μεγαλη ποσοτητα. Δεν ξερω αν τους πεις να μην την πιεζουν τι θα γινει. Πχ αν μενει τελειως νηστικια???Σιγουρα το να τα βαζουν τιμωρια σε αλλο δωματιο ειναι βαρυ, αν ομως ξεσηκωθουν ολα και δεν θελουν να φανε???

Μιλησε με το σχολειο να δεις ποσο τρωει. Πχ ο μικρος μου ειχε συνηθησει που σχολαγε στις 12 περισι και φετος ελεγε οτι δεν θα φαει γιατι θα τον παρει η γιαγια του. Σιγα σιγα συνηθισε στην ιδεα. Επισης περισυ ειχαμε πολλα κλαματα με την σουπα που τους δινουν για δεκατιανο. Δεν ηθελε να την δοκιμασει! Και παλι ειχα πει οτι δεν με πειραζε αν δεν ετρωγε γιατι θα σχολαγε αλλα επεμεναν (βασικα καλο τους κανει η σουπα λαχανικων - αν και ειμαι σιγουρη οτι αν τους εδιναν κεικ θα το ετρωγε).

Επισης ισως θα πρεπει να κοιταξεις αν τα βοηθανε να φανε ή οχι. Πχ μπορει το παστιτσιο να ειναι το αγαπημενο της, αν της κοψουν ομως το κομματι στην μεση μπορει να το φαει ή χρειαζεται μικροτερες μπουκιτσες? Εδω απο τα 2μιση 3 δεν τα ταιζουν στο προνηπιο. Το φαγητο που τους σερβιρουν ειναι ομως μπουκιτσες,,,

[naya23]

Σε ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον

Το φαγητο της το έβαζα πάντα κομμένο, έτοιμο έτσι όπως το έτρωγε στο σπίτι. Γενικά τρώει και μόνη της αλλά πολύ αργά.

Τώρα θα της βάζω ένα τοστάκι και θα τους πω ότι θα τρώει στο σπίτι.

 

Γενικά η μικρή μου έδωσε την εντύπωση ότι την ίδια δεν την πολυζόρισαν αλλά την άγχωσε η γενικότερη κατάσταση (ίσως ζόρισαν άλλα παιδάκια) γι αυτο προσπαθώ να της εξηγήσω πως είναι σωστό να τρώμε όσο θέλουμε κτλ.

Ή ας πουμε φαίνεται να την αγχωνει το γεγονός ότι πετάνε όσο φαγητό μένει. Αυτό μάλλον είναι αναπόφευκτο, ακόμα και αν δεν πετάνε το δικό της, μερικά παιδάκια τρώνε φαγητό από την κουζίνα του σταθμού οπότε φυσικό είναι να πετάνε ό,τι αφήνουν.

 

Νομίζω ότι το καλύτερο που μπορώ να κάνω είναι να της μάθω πώς είναι το σωστό να φέρεται αυτή και πώς δεν πρέπει να αγχωνεται / ενοχλείται αν οι άλλοι διαλέγουν να φέρονται διαφορετικά από αυτό (στο θέμα του φαγητού πάντα) αλλά δεν ξέρω πως να το κάνω αυτό, αντιδράει πολύ άσχημα όταν πάω να της μιλήσω...

[mmdad]

Με τον καιρο θα συνιθισει ή θα αποδεκτει καποιες καταστασεις. Θα μεγαλωσει κιολοας και καποια πραγματα θα τα "δει" διαφορετικα. Αν την αγχωνει το θεμα του φαγητου μην συζητας μαζι της για το φαγητο. Δες και πως θα πατε με το τοστακι.

[Anga]

Εμείς σχεδον 3ων ετών ξεκινησαμε σταθμο το Σεπτεμβριο. Μαγειρευουν εκει και τους προσφερουν πρωινο γυρω στις 9 & μεσημεριανο στις 12:30.

Η μικρή έκανε να απλώσει να φάει 3,5 μηνες εκεί. Καταλαβα πως ενιωθε άβολα να καθεται στο τραπεζι με ολα τα παιδια μαζί, και εκτος αυτού επειδή προσπαθουσαν με χαζομαρες να την κοροιδεψουν για να φαει, αυτη τα στειλωσε και δεν ηθελε. Εκτός απο εκεί στο σπιτι πλεον εγινε δυστροπη στο φαγητο, κυρίως εμενε νηστικη δηλαδη... & οταν ετρωγε ηθελε μονη της χωρις εμας.

Ολο αυτό σταματησε μολις εφαγε πρωτη φορα εκεί. Μετά επανηλθε και στο σπιτι οσον αφορα τουλαχιστον το φαγητο...

[naya23]

Κάπως έτσι εξελίχθηκε τελικά κι εμας η κατάσταση.

Το γυρισαμε στο τοστακι και ηταν καπως καλυτερα αλλά έκοψε και το φαγητο στο σπίτι. Η καυμένη αδυνάτισε πολύ...

 

Ευτυχώς 5 μέρες τώρα έχουν αλλάξει τα πάντα! Δεν ξέρω τι ήταν αυτό που έκανε το "κλικ" αλλά νομίζω έχει να κάνει πιο πολύ με τον αδελφό της και με το ότι άρχισε να κοιμάται στον παιδικό. Της άρεσε πολύ η διαδικασία του ύπνου εκει, άρχισε να τρώει καλύτερα, ξαναγυρίσαμε στο ταπεράκι χωρίς πολλά κλάματα, άρχισε να τρώει στο σπίτι και μάλιστα περισσότερο από όσο πριν και κυρίως έχουμε πάλι το γλύκο μας κοριτσάκι χωρίς εκεινη τη συνεχή κατάσταση άγχους, γκρίνιας, δυσαρέσκειας κτλ, κτλ.

 

Ελπίζω να έχει περάσει ανεπιστρεπτεί!!

Τι ζόρια τραβάνε κι αυτά τα καημένα τα πιτσιρίκια μας...