Πρόγραμμα Δημοτικών παιδικών σταθμών

[little lamb]

πρίν από 15 λεπτά , ninaki80 είπε:

Μην αγχώνεσαι κ εμένα που με θελει παντού μαζί στο σχολειο μπορει να γκρινιάξε εκλαψε κατά την είσοδο μετα απο 5 λεπτά μέσα σταματάει. Δεν σημαίνει ότι επειδή κλαίει πριν το κάνει δεν πρέπει να την αφήσεις κ ότι δεν θα προσαρμοστει. 

 

Κοίτα απλα αν δεν δουλεύεις και αν δεν είναι υποχρεωτικό όπως το προνήπιο, δυσκολεύει λίγο παραπάνω και για εσένα, γιατί σκέφτεσαι ότι αφού παρακαλάει κ δεν έχω κάποια δουλειά κ δεν είναι και υποχρεωτικό γιατί το "βασανίζω"  (για το καλό του, που λέει κι ο Μηλιωκας!) Αν ξέρεις ότι δεν υπάρχει επιλογή είναι αλλιώς και για τον γονιό.

[vicky86]

κ ο μικρος μου ειναι κολλημενος σε μενα,μπορω να πω ακομη 5χρ.αλλα για το σχολειο μια χαρα με αφηνει

εγω δ ειχα τοσο θεμα με το φαγητο,οποτε δ το σκεφτηκα τοσο πολυ.κ με διαφορα που εχω ακουσει ηταν νορμαλ στον παιδικο μας,γτ πχ υπηρχε κ γαλα,κ γιαουρτι,χυμο πορτοκαλι,ψωμι με μελι η μαρμελαδα η ταχινι,κουλουρι απλο η με τυρι,αυγοφετες,ελιοψωμο,δημητριακα,οποτε μια φορα την εβδομαδα τα δημητριακα πχ ηταν οκ για μενα.κ ηταν απλα,οχι τπτ σοκολατενια

πρίν από 15 λεπτά , little lamb είπε:

 

Κοίτα απλα αν δεν δουλεύεις και αν δεν είναι υποχρεωτικό όπως το προνήπιο, δυσκολεύει λίγο παραπάνω και για εσένα, γιατί σκέφτεσαι ότι αφού παρακαλάει κ δεν έχω κάποια δουλειά κ δεν είναι και υποχρεωτικό γιατί το "βασανίζω"  (για το καλό του, που λέει κι ο Μηλιωκας!) Αν ξέρεις ότι δεν υπάρχει επιλογή είναι αλλιώς και για τον γονιό.

ε κοιτα ομως,εσενα θα ειναι 3,5.εχει τοσα να παρει απο τον παιδικο,που αν προσαρμοστει σε κανα 2βδομαδες αξιζει η ταλαιπωρια

ασε που θα ειναι καλη προβα για το προνηπιο που εκει θα παει αναγκαστικα

εμενα που το ζητουσε κ δ δουλευα,σκεφτομουν οτι θα τον παω μονο μεσω εσπα,γτ ειδικα για ιδιωτικο δ προκειται να πληρωνα.κ τωρα ζηταει να μενει ολοημερο,αλλα τον παιρνω

δ ξερω αν θα σε βολευε κτ τετοιο,αν δ δουλευει καποιος.επειδη εχω φιλες που κανουν ιδιαιτερα,πανε τα παιδια το απογευμα παιδικο.εχουμε 2-3ιδιωτικους εδω που ειναι τουλ ως τις 7.οποτε θα την πηγαινεις σαν δραστηριοτητα μετα το μεσημεριανο για καποιες ωρες.δ εχω ακουσει να τα κοιμιζουν,ειδικα σε τετοια ηλικια(μιλαω για παιδακια 2-4χρ)

[little lamb]

πρίν από 20 λεπτά , vicky86 είπε:

κ ο μικρος μου ειναι κολλημενος σε μενα,μπορω να πω ακομη 5χρ.αλλα για το σχολειο μια χαρα με αφηνει

εγω δ ειχα τοσο θεμα με το φαγητο,οποτε δ το σκεφτηκα τοσο πολυ.κ με διαφορα που εχω ακουσει ηταν νορμαλ στον παιδικο μας,γτ πχ υπηρχε κ γαλα,κ γιαουρτι,χυμο πορτοκαλι,ψωμι με μελι η μαρμελαδα η ταχινι,κουλουρι απλο η με τυρι,αυγοφετες,ελιοψωμο,δημητριακα,οποτε μια φορα την εβδομαδα τα δημητριακα πχ ηταν οκ για μενα.κ ηταν απλα,οχι τπτ σοκολατενια

 

Ναι ξέρω ότι γενικά κάνουν υγιεινά, απλά οπως έχω πει και παλιότερα -οποτε μην το αναλυσουμε please- ο άντρας μου τα ψάχνει παααρα πολύ αυτά, το θέμα του δεν είναι η ζαχαρη δηλαδή όπως σε όλο τον κόσμο. Ακομα και για εμάς δηλαδή θα κάτσει να δει τις ετικέτες στα πάντα για το τι διογκωτικα, ενισχυτικά γεύσης κλπ κλπ έχουν (και τα βρεφικά μπισκότα, κρέμες, γιαουρτακια ας πούμε τα απορρίπτει γι'αυτους τους λογους- εκεί συμφωνώ), στα αυγά θα κοιτάξει κάτι νούμερα που γράφουν πάνω κλπ, στο τυρί δεν θα πάρει από τα μπαστούνια που κόβουν σε φέτες κλπ. Αλλά εντάξει μην τα αναλύσουμε αυτά, εξηγώ απλώς έναν ακόμα λόγο που θα προτιμούσαμε να τρώει σπίτι αν ακόμα τότε κάποιος είναι σπίτι. 

Πέραν αυτού, αν μια οικογένεια είναι μια χαρά με το μενού, απλά έχει δυνατότητα για μεσημεριανό στο σπιτι, που σημαίνει οτι πιθανότατα αργοτερα στο νηπιαγωγείο κ στο δημοτικό δεν θα το αφήνει στο ολοήμερο να φάει, είναι περίεργο γιατί να υποχρεωθεί ειδικά για τη χρονιά του σταθμου να τρώει εκεί! Γιατί τόσο υποχρεωτικό δηλαδή.

Τέλος πάντων, ευχαριστώ για όλες τις πληροφορίες!!

[vicky86]

ναι,καταλαβα πως το λες.οπως ο γιος μου.στον παιδικο ετρωγε εκει.δυο χρονια τωρα νηπιο οχι μεσημεριανο.κ δ ειναι κ σιγουρο οτι του χρονου θα τα αφηνω ολοημερο η κδαπ

αλλα τουλ απο οσο ξερω,για τους δημοτικους παιδικους ειναι στανταρ πρακτικη.δ εχω ακουσει να μπορεις να το παρεις πριν το μεσημεριανο.σε ιδιωτικο πιο πιθανο

[ninaki80]

πρίν από 59 λεπτά , little lamb είπε:

 

Κοίτα απλα αν δεν δουλεύεις και αν δεν είναι υποχρεωτικό όπως το προνήπιο, δυσκολεύει λίγο παραπάνω και για εσένα, γιατί σκέφτεσαι ότι αφού παρακαλάει κ δεν έχω κάποια δουλειά κ δεν είναι και υποχρεωτικό γιατί το "βασανίζω"  (για το καλό του, που λέει κι ο Μηλιωκας!) Αν ξέρεις ότι δεν υπάρχει επιλογή είναι αλλιώς και για τον γονιό.

Ίσα ίσα επειδή δεν είναι υποχρεωτικό θα το περάσεις κ πιο ανώδυνα. Δηλαδη θα το βάλεις σιγα σιγα σε μια ιδέα που σε ένα χρόνο θα είναι η καθημερινοτητα του. Δηλαδη φέτος πχ εγώ με τις ιώσεις κ με όλα τα συναφή δεν μπορώ να πω ότι έχουμε κλείσει μηνα ολόκληρο.  Όμως εχει μπει σε μια ιδέα το παιδι ότι δεν είναι κάτι τόσο τρομερό ότι μπορεί να περνάει κ μονο του καλα . 

Κ επίσης δεν είναι κλεισμένο σε 4 τοίχους με μια μαμα . Αυτο δεν το λυπάσε κάθε μέρα σπίτι με εσένα κ λίγες ώρες αντε αν έχει καλό καιρό παιδική χαρά? 

Εγώ πάντως τον λυπάμαι όταν αναγκαζομαστε λόγο covid που ειναι πια πολύ αυστηρά στον παιδικο σταθμο να μην πηγαίνουμε. Βαριετέ κ ο ίδιος κ ας γκρινιάζει τα πρωινά που πηγαίνει σχολειο μετα το ευχαριστίετε. 

 

πρίν από 55 λεπτά , little lamb είπε:

 

Ναι ξέρω ότι γενικά κάνουν υγιεινά, απλά οπως έχω πει και παλιότερα -οποτε μην το αναλυσουμε please- ο άντρας μου τα ψάχνει παααρα πολύ αυτά, το θέμα του δεν είναι η ζαχαρη δηλαδή όπως σε όλο τον κόσμο. Ακομα και για εμάς δηλαδή θα κάτσει να δει τις ετικέτες στα πάντα για το τι διογκωτικα, ενισχυτικά γεύσης κλπ κλπ έχουν (και τα βρεφικά μπισκότα, κρέμες, γιαουρτακια ας πούμε τα απορρίπτει γι'αυτους τους λογους- εκεί συμφωνώ), στα αυγά θα κοιτάξει κάτι νούμερα που γράφουν πάνω κλπ, στο τυρί δεν θα πάρει από τα μπαστούνια που κόβουν σε φέτες κλπ. Αλλά εντάξει μην τα αναλύσουμε αυτά, εξηγώ απλώς έναν ακόμα λόγο που θα προτιμούσαμε να τρώει σπίτι αν ακόμα τότε κάποιος είναι σπίτι. 

Πέραν αυτού, αν μια οικογένεια είναι μια χαρά με το μενού, απλά έχει δυνατότητα για μεσημεριανό στο σπιτι, που σημαίνει οτι πιθανότατα αργοτερα στο νηπιαγωγείο κ στο δημοτικό δεν θα το αφήνει στο ολοήμερο να φάει, είναι περίεργο γιατί να υποχρεωθεί ειδικά για τη χρονιά του σταθμου να τρώει εκεί! Γιατί τόσο υποχρεωτικό δηλαδή.

Τέλος πάντων, ευχαριστώ για όλες τις πληροφορίες!!

Όσο για το φαγητό μην αγχώνεσαι το πιθανότερο είναι να μην πολυ τρωει εκεί  σκέψου έχουν συγκεκριμένο χρονο φαγητού πρέπει το παιδι να είναι πολύ καλοφαγάς για να φαει κανονικό γεύμα στον παιδικο. Το κυρίως γεύμα θα το τρωει στο σπιτι. Εκεί αντε να τρωει ίσα ίσα για την πείνα του . Δυσκολο να καλοφαει στον παιδικο ολόκληρο γεύμα 3 χρονων 

[Mamaloulou]

1 ώρα πρίν, little lamb είπε:

 

Ναι ξέρω ότι γενικά κάνουν υγιεινά, απλά οπως έχω πει και παλιότερα -οποτε μην το αναλυσουμε please- ο άντρας μου τα ψάχνει παααρα πολύ αυτά, το θέμα του δεν είναι η ζαχαρη δηλαδή όπως σε όλο τον κόσμο. Ακομα και για εμάς δηλαδή θα κάτσει να δει τις ετικέτες στα πάντα για το τι διογκωτικα, ενισχυτικά γεύσης κλπ κλπ έχουν (και τα βρεφικά μπισκότα, κρέμες, γιαουρτακια ας πούμε τα απορρίπτει γι'αυτους τους λογους- εκεί συμφωνώ), στα αυγά θα κοιτάξει κάτι νούμερα που γράφουν πάνω κλπ, στο τυρί δεν θα πάρει από τα μπαστούνια που κόβουν σε φέτες κλπ. Αλλά εντάξει μην τα αναλύσουμε αυτά, εξηγώ απλώς έναν ακόμα λόγο που θα προτιμούσαμε να τρώει σπίτι αν ακόμα τότε κάποιος είναι σπίτι. 

Πέραν αυτού, αν μια οικογένεια είναι μια χαρά με το μενού, απλά έχει δυνατότητα για μεσημεριανό στο σπιτι, που σημαίνει οτι πιθανότατα αργοτερα στο νηπιαγωγείο κ στο δημοτικό δεν θα το αφήνει στο ολοήμερο να φάει, είναι περίεργο γιατί να υποχρεωθεί ειδικά για τη χρονιά του σταθμου να τρώει εκεί! Γιατί τόσο υποχρεωτικό δηλαδή.

Τέλος πάντων, ευχαριστώ για όλες τις πληροφορίες!!

Γενικα  μη νομίζεις πως θα τρωει στο σχολείο τα πάντα η ολόκληρο το γεύμα ώστε να μην τρωει μετά στο σπίτι,εμένα ο γιος μου συνήθως το μεσημεριανό δεν το τρωει γιατί τις περισσοτερες ημερες έχει φαγητά που δεν του αρέσουνε,θα φάει μόνο όταν έχει κάτι που του αρέσει,το ίδιο ισχύει και για  πρωινό.Τωρα από τη στιγμή που σε απασχολεί τόσο πολύ η ώρα του φαγητού και κατ'επέκταση η ποιότητα του φαγητού εφόσον θέλεις να στείλεις το παιδί παιδικό ψάξε ιδιωτικό που σίγουρα υπάρχει ευελιξία στα ωράρια.

[little lamb]

πρίν από 15 λεπτά , ninaki80 είπε:

Ίσα ίσα επειδή δεν είναι υποχρεωτικό θα το περάσεις κ πιο ανώδυνα. 

 

Αν όταν κλαίει δεν το αφήνεις ναι το περνάς πιο ανώδυνα, αν σε παρακαλάει και "πρέπει" να το αφήσεις για να συνηθίσει ενώ δεν έχεις κάτι άλλο να κάνεις ε δεν το λες και εύκολο. Όχι ότι αν το αφήνεις υποχρεωτικά επειδή δεν υπάρχει άλλη λύση είναι εύκολο. Προφανώς όχι, απλά εκεί δεν υπάρχει επιλογή.

 

πρίν από 18 λεπτά , ninaki80 είπε:

Κ επίσης δεν είναι κλεισμένο σε 4 τοίχους με μια μαμα . Αυτο δεν το λυπάσε κάθε μέρα σπίτι με εσένα κ λίγες ώρες αντε αν έχει καλό καιρό παιδική χαρά?

 

Δεν είπα να μην πάει καθολου. Για το φαγητό κ ύπνο είπα ότι μας φαίνονται λίγο περιττές ωρες. Αλλά γενικά δεν είναι όπως τα λες, είμαστε και οι δύο γονείς στο σπίτι οπότε εναλλάσσεται ο φροντιστής ανά 5λεπτο, πάμε σχεδόν κάθε μέρα πολύωρες (4 ώρες πχ) βόλτες όλοι μαζί, πχ σούπερ μαρκετ+θαλασσα+κουνιες/παιδότοπο, 1-2 φορές τη βδομάδα πάμε για σχεδόν όλη τη μέρα στους παππούδες ή έρχονται αυτοί αντίστοιχα όλη μέρα ή διανυκτερεύουν κιόλας κλπ κλπ.

Ε και 2 φορές τη βδομάδα έχει τη δραστηριότητα που μετά παλι θα πάμε κάνα σούπερ μάρκετ, καμία θαλασσα ή κούνιες. Συν ότι το σπίτι είναι σε εξοχή. Γενικά μόνο βαρετή καθημερινότητα και κλεισούρα δεν έχουμε. Το αντίθετο, δεν υπάρχει κανένα πρόγραμμα θα έλεγα πέραν της δραστηριότητάς της, οπότε θα μας έβαζε όλους λιγο σε πρόγραμμα ο σταθμός, χαχαχα! Ζούμε λίγο ασυνήθιστα η αλήθεια είναι τώρα που δεν δουλευουμε 

πρίν από 38 λεπτά , Mamaloulou είπε:

Γενικα  μη νομίζεις πως θα τρωει στο σχολείο τα πάντα η ολόκληρο το γεύμα ώστε να μην τρωει μετά στο σπίτι,εμένα ο γιος μου συνήθως το μεσημεριανό δεν το τρωει γιατί τις περισσοτερες ημερες έχει φαγητά που δεν του αρέσουνε,θα φάει μόνο όταν έχει κάτι που του αρέσει,το ίδιο ισχύει και για  πρωινό.

 

Δεν με απασχολεί το αν θα φάει/ξαναφάει στο σπίτι. Δεν ξέρω πως να το θέσω, κάπως σαν ότι είναι λίγο χαμένη ώρα το να κάθεται εκεί για φαΐ/ύπνο ένα παιδί που υπάρχει δυνατότητα να είναι σπίτι εκείνη την ώρα και που ουσιαστικά θες να το στείλεις για την απασχόληση, κοινωνικοποίηση κλπ. Το να είναι οι μισές ώρες φαΐ και ύπνος δηλαδή. Πόσο μάλλον αν πληρώνεις.

 

Τέλος πάντων νομίζω καλύφθηκα. Αφού λέτε ότι δεν είναι και υποχρεωτικός ο ύπνος ακόμα κι αν μενουν εκεί, οκ. Το φαΐ δεν με πειράζει τόσο γιατί αν κάτσουν όλο το ωράριο προφανώς πρέπει να φάνε και όπως λέτε εμπεριέχει και μια αλληλεπίδραση, ενω το κοιμισμα με χάλαγε γιατί μου φαινόταν λίγο σαν να τα παρκάρουν. Αλλά αφού δεν τα υποχρεώνουν οκ.

[Zuchi]

Μην το βλέπεις σαν χαμένο χρόνο το φαγητό. Είναι κ αυτό κοινωνικοποίηση. Σκέψου πως κ οι μεγάλοι πηγαίνουμε για φαγητό με φίλους όχι μόνο για να γεμίσουμε το στομάχι μας αλλά και για την παρέα. Εξάλλου θα είναι μόνο τα 2 από τα 5 γεύματα της ημέρας εφόσον δεν θα κάθεται πολλές ώρες , τα υπόλοιπα θα είναι μαζί σας  Ο ύπνος μην σε απασχολεί καν. Αν δεν θέλει/θέλεις απλά δεν θα κοιμάται.

Όσον αφορά την ποιότητα του φαγητού, υπάρχουν σταθμοί που δεν έχουν κουζίνα και στέλνει ο γονιός το φαγητό από το σπίτι. Υπάρχουν κ άλλοι μου μπορεί να έχουν κουζίνα αλλά να δέχονται και ταπερακια. Ιδιωτικοί βέβαια όσους ξέρω, συνήθως οι δημοτικοί έχουν κουζίνα και δεν σου δίνουν τη δυνατότητα να στείλεις εσύ από το σπίτι.

Θα σου πρότεινα να επικοινωνήσεις άμεσα με τους σταθμούς στην περιοχή σου για να μάθεις πληροφορίες. Σε κάποιες περιοχές, καλή ώρα η δική μας, οι θέσεις έχουν σχεδόν κλείσει ήδη για του χρόνου.

[mama16]

11 ώρες πρίν, little lamb είπε:

 

Ναι ξέρω ότι γενικά κάνουν υγιεινά, απλά οπως έχω πει και παλιότερα -οποτε μην το αναλυσουμε please- ο άντρας μου τα ψάχνει παααρα πολύ αυτά, το θέμα του δεν είναι η ζαχαρη δηλαδή όπως σε όλο τον κόσμο. Ακομα και για εμάς δηλαδή θα κάτσει να δει τις ετικέτες στα πάντα για το τι διογκωτικα, ενισχυτικά γεύσης κλπ κλπ έχουν (και τα βρεφικά μπισκότα, κρέμες, γιαουρτακια ας πούμε τα απορρίπτει γι'αυτους τους λογους- εκεί συμφωνώ), στα αυγά θα κοιτάξει κάτι νούμερα που γράφουν πάνω κλπ, στο τυρί δεν θα πάρει από τα μπαστούνια που κόβουν σε φέτες κλπ. Αλλά εντάξει μην τα αναλύσουμε αυτά, εξηγώ απλώς έναν ακόμα λόγο που θα προτιμούσαμε να τρώει σπίτι αν ακόμα τότε κάποιος είναι σπίτι. 

Πέραν αυτού, αν μια οικογένεια είναι μια χαρά με το μενού, απλά έχει δυνατότητα για μεσημεριανό στο σπιτι, που σημαίνει οτι πιθανότατα αργοτερα στο νηπιαγωγείο κ στο δημοτικό δεν θα το αφήνει στο ολοήμερο να φάει, είναι περίεργο γιατί να υποχρεωθεί ειδικά για τη χρονιά του σταθμου να τρώει εκεί! Γιατί τόσο υποχρεωτικό δηλαδή.

Τέλος πάντων, ευχαριστώ για όλες τις πληροφορίες!!

Έτσι όπως τα λες ότι δεν θες για αυτό το λόγο να τρώει πιο δύσκολο θα είναι το πρόγευμα παρά το μεσημεριανό. Γιατι στο μεσημεριανό πόσο "λάθος" να κάνουν στην ποιότητα των φαγητών?

[Anna3011]

10 ώρες πρίν, little lamb είπε:

 

Αν όταν κλαίει δεν το αφήνεις ναι το περνάς πιο ανώδυνα, αν σε παρακαλάει και "πρέπει" να το αφήσεις για να συνηθίσει ενώ δεν έχεις κάτι άλλο να κάνεις ε δεν το λες και εύκολο. Όχι ότι αν το αφήνεις υποχρεωτικά επειδή δεν υπάρχει άλλη λύση είναι εύκολο. Προφανώς όχι, απλά εκεί δεν υπάρχει επιλογή.

 

Η προσαρμογή είναι ένα στάδιο που θα το περάσει το παιδί είτε πάει σχολείο αυτό το Σεπτέμβρη είτε τον επόμενο που θα είναι και υποχρεωτικό οπότε δεν υπάρχει λόγος να νιώθεις τύψεις που την άφησες ενώ είχες επιλογή. Στρώνεις απλά το δρόμο για του χρόνου. Εμείς που ζοριστήκαμε πολύ στην προσαρμογή έχουμε πλέον ένα παιδί που δε μπορεί να διανοηθεί ότι δε θα πάει μια μέρα σχολείο.

10 ώρες πρίν, little lamb είπε:

 

Δεν είπα να μην πάει καθολου. Για το φαγητό κ ύπνο είπα ότι μας φαίνονται λίγο περιττές ωρες. Αλλά γενικά δεν είναι όπως τα λες, είμαστε και οι δύο γονείς στο σπίτι οπότε εναλλάσσεται ο φροντιστής ανά 5λεπτο, πάμε σχεδόν κάθε μέρα πολύωρες (4 ώρες πχ) βόλτες όλοι μαζί, πχ σούπερ μαρκετ+θαλασσα+κουνιες/παιδότοπο, 1-2 φορές τη βδομάδα πάμε για σχεδόν όλη τη μέρα στους παππούδες ή έρχονται αυτοί αντίστοιχα όλη μέρα ή διανυκτερεύουν κιόλας κλπ κλπ.

Ε και 2 φορές τη βδομάδα έχει τη δραστηριότητα που μετά παλι θα πάμε κάνα σούπερ μάρκετ, καμία θαλασσα ή κούνιες. Συν ότι το σπίτι είναι σε εξοχή. Γενικά μόνο βαρετή καθημερινότητα και κλεισούρα δεν έχουμε. Το αντίθετο, δεν υπάρχει κανένα πρόγραμμα θα έλεγα πέραν της δραστηριότητάς της, οπότε θα μας έβαζε όλους λιγο σε πρόγραμμα ο σταθμός, χαχαχα! Ζούμε λίγο ασυνήθιστα η αλήθεια είναι τώρα που δεν δουλευουμε 

 

Ναι όντως ζείτε λιγο ασυνήθοστα αλλά εφόσον έχετε την πολυτέλεια να το κάνετε μιά χαρα! Το παιδί σίγουρα στην ηλικία που είναι το ωφελεί να ζει μια καθημερινότητα με 2 γονείς διαθέσιμους και πολλές δραστηριότητες. Αν συνεχίσετε να μη δουλεύετε και του χρόνου και παράλληλα ενισχύσετε το πρόγραμμα με ομαδικές δραστηριότητες για να έχει πια συγκεκριμένες "παρεούλες" θα σου έλεγα ότι ο σταθμός δεν είναι απαραίτητος. Αν όμως πχ ο άντρας σου δουλέψει και εσύ αναγκαστείς να είσαι στο σπίτι με τη μικρή τα πρωινά χωρίς προσβάσεις σε διάφορα μέρη (ζείτε σχετικά απομονωμένα από ότι θυμάμαι και δεν οδηγείς) καλύτερα να βρίσκεται στο σταθμό, να απασχολείται και να έχει και παρέα με παιδάκια. Σε κάθε περίπτωση ότι και να πούμε εμείς εσύ είσαι αυτή που θα δει τις συνθήκες ζωής σας και θα επιλέξει.

[little lamb]

2 ώρες πρίν, Zuchi είπε:

Σε κάποιες περιοχές, καλή ώρα η δική μας, οι θέσεις έχουν σχεδόν κλείσει ήδη για του χρόνου.

 

2 ώρες πρίν, Zuchi είπε:

Σε κάποιες περιοχές, καλή ώρα η δική μας, οι θέσεις έχουν σχεδόν κλείσει ήδη για του χρόνου.

 

Δεν γίνονται συγκεκριμένη εποχή οι αιτήσεις;

 

Όσο για τα υπόλοιπα, η ποιότητα του φαγητού δεν είναι το κυριότερο. Αν δουλεύουμε ας πούμε οκ θα τρώει εκεί. Αλλιώς πραγματικά δεν υπάρχει λόγος. Ναι κοινωνικοποίηση το φαγητό αλλά το κάθε μέρα εκει ενώ υπάρχει στο σπίτι και φαγητό και γονιός μου φαίνεται λίγο χωρίς λόγο. Άλλο κάποιες φορές. Κι εμείς όπως λες θα βγούμε και για φαγητό αλλά δεν θα τρωμε κάθε μέρα μεσημεριανό ο καθένας αλλού! Μόνο όποιος δουλεύει και εκ των πραγμάτων λείπει από το σπίτι.

 

Αλλά οκ, και το φαγητό γενικά ήταν ο δεύτερος προβληματισμός, ο κύριος ήταν ο ύπνος, που καλύφθηκα αφού δεν τα υποχρεώνουν να κοιμηθούν. Μου φαίνεται λίγο παρκάρισμα το να κοιμίσουν παιδί που δεν το έχει πια ανάγκη, ιδίως αν μπορείς να το έχεις σπίτι και το πας εκεί για την  κοινωνικοποίηση και τις δραστηριότητες (πόσο μάλλον αν πληρώνεις για αυτό). Και γενικά αν από τις 8 πχ ώρες που είναι εκεί, οι μισές είναι φαγητό και ύπνος. Έχω ακούσει κι άλλα, πχ ότι τους βάζουν dvd, αλλά αυτά φαντάζομαι είναι πιο δύσκολο να τα αποφύγεις. Αν δουλεύουν οι γονείς και αναγκαστικά το παιδί πρέπει να είναι κάπου, είναι αλλιώς (πάλι βέβαια μπορεί να σε πειράζει το κοιμισμα αν ήταν υποχρεωτικό). Αν όμως είσαι σπίτι και το στέλνεις εκεί για την κοινωνικοποίηση, τις δραστηριότητες, το παιχνίδι κλπ κλπ και τελικά το κοιμίζουν 2 ώρες ας πούμε, ε είναι κάπως (2 ώρες δεν κοιμήθηκε ούτε στο σπίτι ποτέ!) Αλλά εντάξει αφού δεν ισχύει οκ! Απλά εξηγώ το σκεπτικό μου. Και φυσικά δεν λέω να έκαναν όλη την ώρα δραστηριότητες. Το ελεύθερο παιχνίδι, βιβλία κλπ την ώρα που όσα θέλουν κοιμούνται είναι μια χαρά.

 

πρίν από 32 λεπτά , Anna3011 είπε:

Η προσαρμογή είναι ένα στάδιο που θα το περάσει το παιδί είτε πάει σχολείο αυτό το Σεπτέμβρη είτε τον επόμενο που θα είναι και υποχρεωτικό οπότε δεν υπάρχει λόγος να νιώθεις τύψεις που την άφησες ενώ είχες επιλογή. Στρώνεις απλά το δρόμο για του χρόνου. Εμείς που ζοριστήκαμε πολύ στην προσαρμογή έχουμε πλέον ένα παιδί που δε μπορεί να διανοηθεί ότι δε θα πάει μια μέρα σχολείο.

 

Τη λογική την καταλαβαίνω, εννοείται. Και το ότι σε λίγο καιρό θα θέλει. Απλά πρακτικά είναι κάπως συναισθηματικά δύσκολο να ξέρεις ότι θα γυρισεις απλά στο σπίτι ή θα κάνεις απλά βόλτες κι εκείνο θα το αφήσεις εκεί ενώ δεν θέλει.

 

Γίνεται άραγε στην αρχή μέχρι να συνηθίσει να το πηγαίνεις αρχικά κάποιες φορές, ας πουμε μία την εβδομάδα (πχ όταν έχεις όντως κάποια δουλειά να κάνεις) ; Και πάλι βέβαια θα είναι με κάποιους που δεν έχει ξαναδεί ποτέ (δεν το ήξερα ότι δεν μπαίνουν πλέον γονείς). Αυτό πώς τους το εξηγησατε; Ότι εσείς θα φύγετε κι εκεινα θα κάτσουν εκεί; Προς το παρόν η μόνη περίπτωση που μας έχει τύχει να είναι χωρίς κανέναν από τους δυο μας είναι το να κάτσει με παππού & γιαγιά μια φορά τη βδομάδα περίπου, που φυσικά εκεί δεν έχει κανένα θέμα γιατί τους ξέρει. Αλλά ενώ όλο ρωτάει με χαρά πότε θα μεγαλώσει και θα πάει σχολείο, αν πάω να πω μέσα από κάνα βιβλίο ας πούμε ότι τα παιδάκια πάνε χωρίς γονείς, παρακαλάει από τώρα να πάμε μαζί! Αν έμπαινε τουλάχιστον στη δραστηριότητα μόνη, που έχουμε μπει τόσους μήνες μαζί και ξέρει το περιβάλλον, θα βοηθούσε ίσως και για το σχολείο (πιθανώς πολύ, αλλά λέω "ίσως" γιατί τώρα τα πρόσωπα της δραστηριότητας τα έχει συνηθίσει σαν οικογένεια-φιλους, όλη μέρα γι'αυτα μιλάει, ενώ στο σταθμό δεν παύουν να είναι άτομα που θα δει πρώτη φορά κ θα πρέπει να κάτσει κατ'ευθειαν μόνη. Όπως όλα δηλαδή, δεν λέω ότι είναι κάτι ιδιαίτερο το παιδί μας, απλά ίσως θα είναι λίγο μεγαλουτσικη όταν πρωτοσυμβει το να μην είναι με την οικογένεια και ισως δυσκολεύει έξτρα). 

[irin]

πρίν από 22 λεπτά , little lamb είπε:

 

 

Δεν γίνονται συγκεκριμένη εποχή οι αιτήσεις;

 

Όσο για τα υπόλοιπα, η ποιότητα του φαγητού δεν είναι το κυριότερο. Αν δουλεύουμε ας πούμε οκ θα τρώει εκεί. Αλλιώς πραγματικά δεν υπάρχει λόγος. Ναι κοινωνικοποίηση το φαγητό αλλά το κάθε μέρα εκει ενώ υπάρχει στο σπίτι και φαγητό και γονιός μου φαίνεται λίγο χωρίς λόγο. Άλλο κάποιες φορές. Κι εμείς όπως λες θα βγούμε και για φαγητό αλλά δεν θα τρωμε κάθε μέρα μεσημεριανό ο καθένας αλλού! Μόνο όποιος δουλεύει και εκ των πραγμάτων λείπει από το σπίτι.

 

Αλλά οκ, και το φαγητό γενικά ήταν ο δεύτερος προβληματισμός, ο κύριος ήταν ο ύπνος, που καλύφθηκα αφού δεν τα υποχρεώνουν να κοιμηθούν. Μου φαίνεται λίγο παρκάρισμα το να κοιμίσουν παιδί που δεν το έχει πια ανάγκη, ιδίως αν μπορείς να το έχεις σπίτι και το πας εκεί για την  κοινωνικοποίηση και τις δραστηριότητες (πόσο μάλλον αν πληρώνεις για αυτό). Και γενικά αν από τις 8 πχ ώρες που είναι εκεί, οι μισές είναι φαγητό και ύπνος. Έχω ακούσει κι άλλα, πχ ότι τους βάζουν dvd, αλλά αυτά φαντάζομαι είναι πιο δύσκολο να τα αποφύγεις. Αν δουλεύουν οι γονείς και αναγκαστικά το παιδί πρέπει να είναι κάπου, είναι αλλιώς (πάλι βέβαια μπορεί να σε πειράζει το κοιμισμα αν ήταν υποχρεωτικό). Αν όμως είσαι σπίτι και το στέλνεις εκεί για την κοινωνικοποίηση, τις δραστηριότητες, το παιχνίδι κλπ κλπ και τελικά το κοιμίζουν 2 ώρες ας πούμε, ε είναι κάπως (2 ώρες δεν κοιμήθηκε ούτε στο σπίτι ποτέ!) Αλλά εντάξει αφού δεν ισχύει οκ! Απλά εξηγώ το σκεπτικό μου. Και φυσικά δεν λέω να έκαναν όλη την ώρα δραστηριότητες. Το ελεύθερο παιχνίδι, βιβλία κλπ την ώρα που όσα θέλουν κοιμούνται είναι μια χαρά.

 

 

Τη λογική την καταλαβαίνω, εννοείται. Και το ότι σε λίγο καιρό θα θέλει. Απλά πρακτικά είναι κάπως συναισθηματικά δύσκολο να ξέρεις ότι θα γυρισεις απλά στο σπίτι ή θα κάνεις απλά βόλτες κι εκείνο θα το αφήσεις εκεί ενώ δεν θέλει.

 

Γίνεται άραγε στην αρχή μέχρι να συνηθίσει να το πηγαίνεις αρχικά κάποιες φορές, ας πουμε μία την εβδομάδα (πχ όταν έχεις όντως κάποια δουλειά να κάνεις) ; Και πάλι βέβαια θα είναι με κάποιους που δεν έχει ξαναδεί ποτέ (δεν το ήξερα ότι δεν μπαίνουν πλέον γονείς). Αυτό πώς τους το εξηγησατε; Ότι εσείς θα φύγετε κι εκεινα θα κάτσουν εκεί; Προς το παρόν η μόνη περίπτωση που μας έχει τύχει να είναι χωρίς κανέναν από τους δυο μας είναι το να κάτσει με παππού & γιαγιά μια φορά τη βδομάδα περίπου, που φυσικά εκεί δεν έχει κανένα θέμα γιατί τους ξέρει. Αλλά ενώ όλο ρωτάει με χαρά πότε θα μεγαλώσει και θα πάει σχολείο, αν πάω να πω μέσα από κάνα βιβλίο ας πούμε ότι τα παιδάκια πάνε χωρίς γονείς, παρακαλάει από τώρα να πάμε μαζί! Αν έμπαινε τουλάχιστον στη δραστηριότητα μόνη, που έχουμε μπει τόσους μήνες μαζί και ξέρει το περιβάλλον, θα βοηθούσε ίσως και για το σχολείο (πιθανώς πολύ, αλλά λέω "ίσως" γιατί τώρα τα πρόσωπα της δραστηριότητας τα έχει συνηθίσει σαν οικογένεια-φιλους, όλη μέρα γι'αυτα μιλάει, ενώ στο σταθμό δεν παύουν να είναι άτομα που θα δει πρώτη φορά κ θα πρέπει να κάτσει κατ'ευθειαν μόνη. Όπως όλα δηλαδή, δεν λέω ότι είναι κάτι ιδιαίτερο το παιδί μας, απλά ίσως θα είναι λίγο μεγαλουτσικη όταν πρωτοσυμβει το να μην είναι με την οικογένεια και ισως δυσκολεύει έξτρα). 

Aν πηγαίνει μία φορά τη βδομάδα δεν θα προσαρμοστεί εύκολα. Οι σταθμοί λένε φέρνε τα κάθε μέρα, πρώτη μέρα μισή/μία ώρα, δεύτερη λίγο παραπάνω κλπ. Και με ένα μαγικό τρόπο, το πολύ σε 2 εβδομάδες έχουν προσαρμοστεί!

Αν στο ζητάει,ακόμα καλύτερα! Θα της πεις ότι μεγάλωσε και πηγαίνει σχολείο,και αν νιώθεις περίεργα που εσείς είστε σπίτι και νιώθεις ότι πρέπει να δικαιολογηθείς, πες ότι όλα πηγαίνουν, είναι υποχρεωτικό! (εντάξει, μικρό ψέμμα,γιατί το προνήπιο είναι υποχρεωτικό..)

[Deena]

πρίν από 16 λεπτά , little lamb είπε:

 

 

Γίνεται άραγε στην αρχή μέχρι να συνηθίσει να το πηγαίνεις αρχικά κάποιες φορές, ας πουμε μία την εβδομάδα (πχ όταν έχεις όντως κάποια δουλειά να κάνεις) ; Και πάλι βέβαια θα είναι με κάποιους που δεν έχει ξαναδεί ποτέ (δεν το ήξερα ότι δεν μπαίνουν πλέον γονείς). Αυτό πώς τους το εξηγησατε; Ότι εσείς θα φύγετε κι εκεινα θα κάτσουν εκεί; Προς το παρόν η μόνη περίπτωση που μας έχει τύχει να είναι χωρίς κανέναν από τους δυο μας είναι το να κάτσει με παππού & γιαγιά μια φορά τη βδομάδα περίπου, που φυσικά εκεί δεν έχει κανένα θέμα γιατί τους ξέρει. Αλλά ενώ όλο ρωτάει με χαρά πότε θα μεγαλώσει και θα πάει σχολείο, αν πάω να πω μέσα από κάνα βιβλίο ας πούμε ότι τα παιδάκια πάνε χωρίς γονείς, παρακαλάει από τώρα να πάμε μαζί! Αν έμπαινε τουλάχιστον στη δραστηριότητα μόνη, που έχουμε μπει τόσους μήνες μαζί και ξέρει το περιβάλλον, θα βοηθούσε ίσως και για το σχολείο (πιθανώς πολύ, αλλά λέω "ίσως" γιατί τώρα τα πρόσωπα της δραστηριότητας τα έχει συνηθίσει σαν οικογένεια-φιλους, όλη μέρα γι'αυτα μιλάει, ενώ στο σταθμό δεν παύουν να είναι άτομα που θα δει πρώτη φορά κ θα πρέπει να κάτσει κατ'ευθειαν μόνη. Όπως όλα δηλαδή, δεν λέω ότι είναι κάτι ιδιαίτερο το παιδί μας, απλά ίσως θα είναι λίγο μεγαλουτσικη όταν πρωτοσυμβει το να μην είναι με την οικογένεια και ισως δυσκολεύει έξτρα). 

 

Όχι αυτό δεν γίνεται, ούτε θα την βοηθήσει κάτι τέτοιο στην προσαρμογή, να πηγαίνει αραιά και πού, όταν ο τελικός στόχος είναι να πηγαίνει κάθε μέρα.

 

Η εξήγηση για εμένα ήταν πολύ απλή, η μαμά πάει στην δουλειά και εσύ πας σχολείο, και τα δυο περάσανε 7-10 μέρες που δυσανασχετούσαν, άλλοτε ήπια άλλοτε έντονα, αλλά τελικά προσαρμόστηκαν.

 

Επίσης, ούτε τότε επιτρεπόταν να είμαστε οι γονείς μέσα στην τάξη (μιλάω για έτη 2014-2016). Κατά την προσαρμογή ήμασταν έξω από το κτίριο και αν κάποιο παιδί αντιδρούσε έντονα, το φέρνανε έξω να σιγουρευτεί ότι η μαμά του ήταν εκεί και το περίμενε και αφού ηρεμούσε το ξαναπαίρνανε. Τις πρώτες μέρες μένανε λίγο και η ώρα σταδιακά αυξανόταν. Τα δικά μου στο τέλος της πρώτης εβδομάδας μένανε ήδη μέχρι τις 16.30, όχι ευχάριστα αλλά δεν υπήρχε και άλλη επιλογή.

 

Αν δεν δουλεύετε, μπορείτε να ψάξετε και για κέντρα δημιουργικής απασχόλησης που έχουν πρωινά τμήματα 2-3 ωρών για απασχόληση των παιδιών, όχι απαραίτητα κάθε μέρα. Τον γιο μου τον πήγαινα σε ένα τέτοιο 3 φορές την εβδομάδα όταν ήταν 2 και είχε γεννηθεί η αδερφή του, ώστε να παίρνω μια ανάσα με το νεογέννητο. Δεν ξέρω όμως πόσα υπάρχουν και σε ποιες περιοχές, εκεί που πηγαίναμε εμείς δεν σε βολεύει.

[ninaki80]

11 ώρες πρίν, little lamb είπε:

Αν όταν κλαίει δεν το αφήνεις ναι το περνάς πιο ανώδυνα, αν σε παρακαλάει και "πρέπει" να το αφήσεις για να συνηθίσει ενώ δεν έχεις κάτι άλλο να κάνεις ε δεν το λες και εύκολο. Όχι ότι αν το αφήνεις υποχρεωτικά επειδή δεν υπάρχει άλλη λύση είναι εύκολο. Προφανώς όχι, απλά εκεί δεν υπάρχει επιλογή.

Βασικά πρέπει να έχεις υπόψη σου ότι όσο καθυστερείς την προσαρμογή του τόσο πιο πολύ αυτή παρατείνετε. Ξέρεις ότι κ 1 δημοτικού να το πας πρώτη φορά σχολειο παλι θα κλαίει κ θα οδειρετε.  Οσο πιο μικρο ειναι τόσο πιο εύκολα ξεχνιέται κ προσαρμόσετε. Οι φοβίες κ το άγχος ενός παιδιού μεγαλώνουν όσο αυτο μεγαλώνει. 

Δεν  θα αποφύγεις κάτι αν το παιδί μεγαλώσει κ καταλαβαίνει καλητερα ειναι ένα στάδιο αποχωρισμού που όλα τα παιδιά περνάνε. Κ ίσα ίσα όσο πιο μικρά το περνάνε τόσο πιο εύκολα προσαρμοζονται. Οσο πιο πολύ αυτοκολλητοι είστε τωρα τόσο πιο  κολλημένο θα γινετε . Η συνήθεια βλέπεις.  Το άγχος κ το κλάμα δυστυχώς δεν θα το αποφύγεις.  Τωρα που ειναι πιο μικρά ειναι κ πιο χαλαρό το περιβάλλον μέσα στον παιδικο σταθμο. Δηλαδη λιγότερες δραστηριότητες κ λιγότερη πίεση μέχρι να συνηθίσουν τα παιδια . Οταν ξαφνικά μπει σε ένα σχολικο περιβάλλον  πιο απαιτητικό τότε το παιδι θα νιώσει την αδυναμία του σε σχέση με άλλα παιδάκια.  Γιαυτο ο παιδικος σταθμος ειναι βασικά ένας χρόνος προσαρμογης κ για τους γονείς κ για το παιδί. Όχι υποχρεωτικοτητα πιο χαλαρό προγραμμα κτλ

. Φυσικά δεν εννοώ να το περνεις πίσω καθε φορα που θα κλαίει απλα να είσαι πιο χαλαρή στις μέρες που θα πάει από άποψη αν θέλεις να κάνεις κάποια άλλη δραστηριότητα αν έχει κρύο αν θέλεις να ξεκουρασεις το παιδι κτλ . 

[vtgian]

14 ώρες πρίν, Ilaeira είπε:

 

Λόγω κόβιντ, οι γονείς δεν επιτρέπονται πλέον μέσα. Στους δημόσιους σίγουρα όχι, αλλά νομίζω και στους ιδιωτικούς. Η ομαλή προσαρμογή περιορίζεται στο να αφήνεις το παιδί λίγη ώρα που θα αυξάνεται καθημερινά. 

Είχα διαβάσει κι εγώ για το μοντέλο του Βερολίνου και πήγα μες στη χαρά να το εφαρμόσω, και μου κόπηκε ο βήχας. 11 μηνών, εκείνος έκλαιγε μέσα κι εγώ απέξω. Ήταν με διάφορα η χειρότερη εμπειρία μου ως μαμά. Απλά ήμασταν τυχεροί και ειχε μόνο τρία παιδάκια στο βρεφικό τμήμα, με δυο δασκάλες και μια βοηθό, οπότε πρακτικά η καθεμία περνούσε όλη τη μέρα με ένα παιδί στην αγκαλιά, και προσαρμόστηκαν σχετικά γρήγορα. 

Ελάχιστοι δημόσιοι σταθμοί άφηναν γονείς μέσα έτσι και αλλιώς, ακόμα και προ covid. Επίσης ελάχιστοι γονείς είχαν τη δυνατότητα να ακολουθήσουν το συγκεκριμένο μοντέλο (το οποίο ανάλογα με το παιδί, μπορεί να κάνει και τρεις εβδομάδες για να το εντάξει ομαλά στο νέο χώρο). Επίσης, ο στόχος του δεν είναι να μην κλάψει το παιδί, αλλά όταν κλάψει να μπορεί άμεσα να το παρηγορήσει η δασκάλα, να καταφέρει να το ηρεμήσει και να κερδίσει την εμπιστοσύνη του. Γενικά, το κλάμα είναι υγιέστατη αντίδραση σε αυτές τις ηλικίες, εμείς οι γονείς είναι που δεν μπορούμε εύκολα να το διαχειριστούμε  

Γενικότερα, πολλοί σταθμοί ονομάζουν μοντέλο Βερολίνου τη σταδιακή προσαρμογή με ολιγόωρη παραμονή, αλλά δεν είναι καθόλου έτσι. Η βάση του μοντέλου είναι το χτίσιμο εμπιστοσύνης και κάθε παιδί είναι διαφορετικό στο χρόνο που χρειάζεται. 

Πιθανόν όλα αυτά να τα ξέρεις, δεν τα γράφω για εσένα, αλλά για άλλους γονείς που μπορεί να διαβάζουν για Βερολίνα και Λονδίνα και να λένε τιναφτο ρε  

 

14 ώρες πρίν, Mamaloulou είπε:

Ναι ισχύει αυτό που λες πως δεν  επιτρέπονται γονείς ουτε στους δημόσιους ουτε στους ιδιωτικούς.Οπως επισεις είναι αδύνατον με τα δεδομένα που έχουμε αυτή τη στιγμή (covid)να εφαρμοστεί το μοντέλο Βερολίνου.

Ποτέ δεν απαγορευόταν η είσοδος των γονέων, ούτε πριν, ούτε τώρα. Όλα είναι στη διάθεση του κάθε σχολείου και στο τι ελέγχους είναι διατεθειμένο να κάνει. 

 

πρίν από 39 λεπτά , little lamb είπε:

 

Γίνεται άραγε στην αρχή μέχρι να συνηθίσει να το πηγαίνεις αρχικά κάποιες φορές, ας πουμε μία την εβδομάδα (πχ όταν έχεις όντως κάποια δουλειά να κάνεις) ; Και πάλι βέβαια θα είναι με κάποιους που δεν έχει ξαναδεί ποτέ (δεν το ήξερα ότι δεν μπαίνουν πλέον γονείς). Αυτό πώς τους το εξηγησατε; Ότι εσείς θα φύγετε κι εκεινα θα κάτσουν εκεί; Προς το παρόν η μόνη περίπτωση που μας έχει τύχει να είναι χωρίς κανέναν από τους δυο μας είναι το να κάτσει με παππού & γιαγιά μια φορά τη βδομάδα περίπου, που φυσικά εκεί δεν έχει κανένα θέμα γιατί τους ξέρει. Αλλά ενώ όλο ρωτάει με χαρά πότε θα μεγαλώσει και θα πάει σχολείο, αν πάω να πω μέσα από κάνα βιβλίο ας πούμε ότι τα παιδάκια πάνε χωρίς γονείς, παρακαλάει από τώρα να πάμε μαζί! Αν έμπαινε τουλάχιστον στη δραστηριότητα μόνη, που έχουμε μπει τόσους μήνες μαζί και ξέρει το περιβάλλον, θα βοηθούσε ίσως και για το σχολείο (πιθανώς πολύ, αλλά λέω "ίσως" γιατί τώρα τα πρόσωπα της δραστηριότητας τα έχει συνηθίσει σαν οικογένεια-φιλους, όλη μέρα γι'αυτα μιλάει, ενώ στο σταθμό δεν παύουν να είναι άτομα που θα δει πρώτη φορά κ θα πρέπει να κάτσει κατ'ευθειαν μόνη. Όπως όλα δηλαδή, δεν λέω ότι είναι κάτι ιδιαίτερο το παιδί μας, απλά ίσως θα είναι λίγο μεγαλουτσικη όταν πρωτοσυμβει το να μην είναι με την οικογένεια και ισως δυσκολεύει έξτρα). 

 

Η δραστηριότητα που πάτε τώρα είναι άλλο πράγμα και είναι περιστασιακή. Το παιδί δεν προλαβαίνει να νιώσει ασφαλές για να μπορέσει να μείνει μόνο του. Η προσαρμογή θέλει συνέπεια. Μπορεί να είναι για ελάχιστο χρόνο στην αρχή, αλλά είναι σημαντικό να καταλάβει το παιδί ότι πλέον αυτή είναι η ρουτίνα του. Εμείς το δουλέψαμε ως εξής. Είχε ο άντρας μου άδεια Ιούλιο, οπότε καθημερινά πήγαινε το παιδί την ώρα του παιχνιδιού της αυλής, καθόταν σε ένα παγκάκι στην άκρη και αναλάμβανε η δασκάλα να πάρει τη μικρή και να την βάλει στην ομάδα. Την πρώτη φορά έπαιξε και την πήρε χαρούμενη και έφυγαν, αν και το παιδί ήθελε να μείνει και άλλο. Σταδιακά, αύξαναν το χρόνο στην ομάδα ενώ ο μπαμπάς ενημέρωνε ότι θα φύγει και αύξανε το χρόνο απουσίας του. Σε δύο εβδομάδες, το παιδί καθόταν φουλ πρόγραμμα (αποχώρηση μετά το μεσημεριανό) και περίμενε τον Σεπτέμβρη πως και πως. Ξαναλέω, τότε ήταν έτοιμη συναισθηματικά. Στα 2,5 που το προσπαθήσαμε για σχεδόν 2 μήνες, το παιδί είχε εφιάλτες το βράδυ, όλη την ημέρα ήταν πανικόβλητο, ανέβαζε πυρετό από την εξάντληση, έκλαιγε με το παραμικρό. Στα 3,5 καμία σχέση.

 

 

πρίν από 10 λεπτά , ninaki80 είπε:

Βασικά πρέπει να έχεις υπόψη σου ότι όσο καθυστερείς την προσαρμογή του τόσο πιο πολύ αυτή παρατείνετε. Ξέρεις ότι κ 1 δημοτικού να το πας πρώτη φορά σχολειο παλι θα κλαίει κ θα οδειρετε.  Οσο πιο μικρο ειναι τόσο πιο εύκολα ξεχνιέται κ προσαρμόσετε. Οι φοβίες κ το άγχος ενός παιδιού μεγαλώνουν όσο αυτο μεγαλώνει. 

Δεν  θα αποφύγεις κάτι αν το παιδί μεγαλώσει κ καταλαβαίνει καλητερα ειναι ένα στάδιο αποχωρισμού που όλα τα παιδιά περνάνε. Κ ίσα ίσα όσο πιο μικρά το περνάνε τόσο πιο εύκολα προσαρμοζονται. Οσο πιο πολύ αυτοκολλητοι είστε τωρα τόσο πιο  κολλημένο θα γινετε . Η συνήθεια βλέπεις. 

 

Δε συμφωνώ καθόλου. Από πουθενά δεν προκύπτει ότι όσο μικρότερο είναι και ευκολότερο. Και έχω παράδειγμα πέρα από το δικό μου παιδί που στα 2,5 του ήταν αδύνατο να πάει παιδικό, ήταν φοβερά προσκολημμένη, ενώ στα 3,5 δεν δυσκολεύτηκε καθόλου και εντάχθηκε άμεσα, χωρίς τριβές. Στο νηπιαγωγείο μας επίσης, όπου πολλά παιδάκια πήγαν προνήπιο πρώτη φορά, σε σύγκριση με τον παιδικό. Στον παιδικό πολλά δυσκολεύτηκαν και τους πήρε μήνες η προσαρμογή. Στο προνήπιο, ακόμα και για το πιο δύσκολο παιδί ήταν θέμα το πολύ εβδομάδας. Το να μην μπορεί να προσαρμοστεί παιδί στο νηπιαγωγείο είναι γενικά πολύ σπανιότερο από το να μην μπορεί να προσαρμοστεί στον παιδικό. Επιπλέον, στις μικρές ηλικίες το έντονο στρες της προσαρμογής τα επηρεάζει πολύ και στην υγεία τους. 

 

Σε κάθε περίπτωση άλλες συναισθηματικές ανάγκες και ωριμότητα έχει ένα παιδί 0-2, άλλες 2-4 και άλλες άνω των 4 που αρχίζει η υποχρεωτική εκπαίδευση. Και σίγουρα κάθε παιδί είναι διαφορετικό, οπότε δεν υπάρχει ένας τρόπος που να δουλεύει για όλους. 

 

 

[Ilaeira]

πρίν από 31 λεπτά , vtgian είπε:

Ελάχιστοι δημόσιοι σταθμοί άφηναν γονείς μέσα έτσι και αλλιώς, ακόμα και προ covid. Επίσης ελάχιστοι γονείς είχαν τη δυνατότητα να ακολουθήσουν το συγκεκριμένο μοντέλο (το οποίο ανάλογα με το παιδί, μπορεί να κάνει και τρεις εβδομάδες για να το εντάξει ομαλά στο νέο χώρο). Επίσης, ο στόχος του δεν είναι να μην κλάψει το παιδί, αλλά όταν κλάψει να μπορεί άμεσα να το παρηγορήσει η δασκάλα, να καταφέρει να το ηρεμήσει και να κερδίσει την εμπιστοσύνη του. Γενικά, το κλάμα είναι υγιέστατη αντίδραση σε αυτές τις ηλικίες, εμείς οι γονείς είναι που δεν μπορούμε εύκολα να το διαχειριστούμε  

Γενικότερα, πολλοί σταθμοί ονομάζουν μοντέλο Βερολίνου τη σταδιακή προσαρμογή με ολιγόωρη παραμονή, αλλά δεν είναι καθόλου έτσι. Η βάση του μοντέλου είναι το χτίσιμο εμπιστοσύνης και κάθε παιδί είναι διαφορετικό στο χρόνο που χρειάζεται. 

 

 

Ναι, ακριβώς. Εμάς η προσαρμογή κράτησε έναν μήνα. Αρχικά σκοπός ήταν να κατέβει από την αγκαλιά και να εξερευνήσει τον χώρο, μετά να δεχτεί να φάει (αλεσμένα τότε ακόμα) και τελευταίο βήμα να κοιμηθεί. Μας ευνόησε πολύ ο μικρός αριθμός των παιδιών στο τμήμα. 

Για το κλάμα που λες. Δεν του έφτανε που έκανε προσαρμογή την πρώτη φορά, μετά με τις καραντίνες έκανε άλλες δύο. Και κάθε φορά εμείς εντελώς φρικαρισμένοι, και μας έπαιρναν στο πεντάλεπτο οι δασκάλες να μας πουν ότι μόλις ανέβηκε πάνω πήγε γραμμή στα παιχνίδια και ήταν μια χαρά, ενώ στην είσοδο χαλούσε τον κόσμο. Το ίδιο και φέτος τον Σεπτέμβρη. Όταν ανέβαινε πάνω όχι μόνο ήταν εντάξει, αλλά επειδή είχε πολλά καινούργια παιδάκια που συνέχιζαν να κλαίνε, τα βοηθούσε κιόλας να ηρεμήσουν επειδή τους έφερνε παιχνίδια, τον έβλεπαν να παίζει και να τρώει, και σιγά-σιγά εντάσσονταν κι εκείνα καλύτερα. Αλλά το κλάμα στην είσοδο, κλάμα.

 

Τα παιδιά ακόμα κι όταν μιλάνε δεν μπορούν να εκφράσουν αυτά που νιώθουν, και το κλάμα είναι μια φυσιολογική αντίδραση για να σου δείξουν όχι απαραίτητα ότι φοβούνται ή δεν ξέρουν ότι θα περάσουν ωραία, αλλά ότι απλά δεν γουστάρουν που η καθημερινότητά τους αλλάζει έτσι δραστικά. Κι εγώ όταν ξαναγύρισα στη δουλειά να κλάψω ήθελα. :p

 

Βέβαια μιλάμε για εντελώς διαφορετικό πράγμα εδώ. Το 11 μηνών είναι βάρβαρο ό,τι κι αν κάνεις, όπου κι αν είναι, και δεν έχει καμία σχέση με τα 3+. Ο δικός μας μπήκε στα βάσανα από πολύ μικρός. 

 

 

[Mamaloulou]

2 ώρες πρίν, vtgian είπε:

Ποτέ δεν απαγορευόταν η είσοδος των γονέων, ούτε πριν, ούτε τώρα. Όλα είναι στη διάθεση του κάθε σχολείου και στο τι ελέγχους είναι διατεθειμένο να κάνει. 

Την φετινή χρονιά (είναι η πρώτη χρόνια που στέλνω  το παιδί μου σχολείο )δεν επιτρέπετε κανένας γονείς να μπει μέσα στο σχολείο πάρα μόνο μέχρι τον προθάλαμο να τους αλλάξουμε παπούτσια.Αυτο δεν ισχύει μόνο στο δικό μας σχολειο αλλά και σε άλλα ,έχω 6 φίλες  με παιδιά που πηγαίνουνε βρεφικό και παιδικό όλα σε διαφορετικά σχολεία δημόσια και ιδιωτικά και κάνεις δεν επιτρέπετε να μπει μέσα.Τι γινότανε τις άλλες χρονιές δεν το γνωρίζω αλλά προ covid σίγουρα επιτρεπότανε να μπούνε μέσα οι γονείς ίσως σε κάποια σχολεία γίνετε και τώρα.

[Zuchi]

5 ώρες πρίν, little lamb είπε:

 

 

Δεν γίνονται συγκεκριμένη εποχή οι αιτήσεις;

Τυπικά ναι, Μάιο για τους δημοτικούς, γύρω στο Μάρτιο για τους ιδιωτικούς ανάλογα με τον σταθμό. Επίσης τέλος Αυγούστου γίνονται κανονικά οι εγγραφές μέσω ΕΣΠΑ, αφού βγουν δηλαδή τα αποτελέσματα. 

Στην πράξη αν πας τέλος Αυγούστου δεν υπάρχει περίπτωση να βρεις θέση. Συνήθως γίνεται προεγγραφή για να κρατήσεις τη θέση και ολοκληρώνεται όταν είναι η αντίστοιχη περίοδος. 

Εμείς που ζούμε σε "δύσκολη" περιοχή κρατήσαμε θέση τον Ιανουάριο για τον επόμενο Σεπτέμβριο και ήδη τον Ιανουάριο κάποιοι σταθμοί μας είπαν ότι δεν υπήρχαν κενά. (Αναφέρομαι σε ιδιωτικούς). Σε άλλες περιοχές είναι πιο εύκολα τα πράγματα βέβαια.

[ninaki80]

5 ώρες πρίν, vtgian είπε:

Ελάχιστοι δημόσιοι σταθμοί άφηναν γονείς μέσα έτσι και αλλιώς, ακόμα και προ covid. Επίσης ελάχιστοι γονείς είχαν τη δυνατότητα να ακολουθήσουν το συγκεκριμένο μοντέλο (το οποίο ανάλογα με το παιδί, μπορεί να κάνει και τρεις εβδομάδες για να το εντάξει ομαλά στο νέο χώρο). Επίσης, ο στόχος του δεν είναι να μην κλάψει το παιδί, αλλά όταν κλάψει να μπορεί άμεσα να το παρηγορήσει η δασκάλα, να καταφέρει να το ηρεμήσει και να κερδίσει την εμπιστοσύνη του. Γενικά, το κλάμα είναι υγιέστατη αντίδραση σε αυτές τις ηλικίες, εμείς οι γονείς είναι που δεν μπορούμε εύκολα να το διαχειριστούμε  

Γενικότερα, πολλοί σταθμοί ονομάζουν μοντέλο Βερολίνου τη σταδιακή προσαρμογή με ολιγόωρη παραμονή, αλλά δεν είναι καθόλου έτσι. Η βάση του μοντέλου είναι το χτίσιμο εμπιστοσύνης και κάθε παιδί είναι διαφορετικό στο χρόνο που χρειάζεται. 

Πιθανόν όλα αυτά να τα ξέρεις, δεν τα γράφω για εσένα, αλλά για άλλους γονείς που μπορεί να διαβάζουν για Βερολίνα και Λονδίνα και να λένε τιναφτο ρε  

 

Ποτέ δεν απαγορευόταν η είσοδος των γονέων, ούτε πριν, ούτε τώρα. Όλα είναι στη διάθεση του κάθε σχολείου και στο τι ελέγχους είναι διατεθειμένο να κάνει. 

 

 

Η δραστηριότητα που πάτε τώρα είναι άλλο πράγμα και είναι περιστασιακή. Το παιδί δεν προλαβαίνει να νιώσει ασφαλές για να μπορέσει να μείνει μόνο του. Η προσαρμογή θέλει συνέπεια. Μπορεί να είναι για ελάχιστο χρόνο στην αρχή, αλλά είναι σημαντικό να καταλάβει το παιδί ότι πλέον αυτή είναι η ρουτίνα του. Εμείς το δουλέψαμε ως εξής. Είχε ο άντρας μου άδεια Ιούλιο, οπότε καθημερινά πήγαινε το παιδί την ώρα του παιχνιδιού της αυλής, καθόταν σε ένα παγκάκι στην άκρη και αναλάμβανε η δασκάλα να πάρει τη μικρή και να την βάλει στην ομάδα. Την πρώτη φορά έπαιξε και την πήρε χαρούμενη και έφυγαν, αν και το παιδί ήθελε να μείνει και άλλο. Σταδιακά, αύξαναν το χρόνο στην ομάδα ενώ ο μπαμπάς ενημέρωνε ότι θα φύγει και αύξανε το χρόνο απουσίας του. Σε δύο εβδομάδες, το παιδί καθόταν φουλ πρόγραμμα (αποχώρηση μετά το μεσημεριανό) και περίμενε τον Σεπτέμβρη πως και πως. Ξαναλέω, τότε ήταν έτοιμη συναισθηματικά. Στα 2,5 που το προσπαθήσαμε για σχεδόν 2 μήνες, το παιδί είχε εφιάλτες το βράδυ, όλη την ημέρα ήταν πανικόβλητο, ανέβαζε πυρετό από την εξάντληση, έκλαιγε με το παραμικρό. Στα 3,5 καμία σχέση.

 

 

 

Δε συμφωνώ καθόλου. Από πουθενά δεν προκύπτει ότι όσο μικρότερο είναι και ευκολότερο. Και έχω παράδειγμα πέρα από το δικό μου παιδί που στα 2,5 του ήταν αδύνατο να πάει παιδικό, ήταν φοβερά προσκολημμένη, ενώ στα 3,5 δεν δυσκολεύτηκε καθόλου και εντάχθηκε άμεσα, χωρίς τριβές. Στο νηπιαγωγείο μας επίσης, όπου πολλά παιδάκια πήγαν προνήπιο πρώτη φορά, σε σύγκριση με τον παιδικό. Στον παιδικό πολλά δυσκολεύτηκαν και τους πήρε μήνες η προσαρμογή. Στο προνήπιο, ακόμα και για το πιο δύσκολο παιδί ήταν θέμα το πολύ εβδομάδας. Το να μην μπορεί να προσαρμοστεί παιδί στο νηπιαγωγείο είναι γενικά πολύ σπανιότερο από το να μην μπορεί να προσαρμοστεί στον παιδικό. Επιπλέον, στις μικρές ηλικίες το έντονο στρες της προσαρμογής τα επηρεάζει πολύ και στην υγεία τους. 

 

Σε κάθε περίπτωση άλλες συναισθηματικές ανάγκες και ωριμότητα έχει ένα παιδί 0-2, άλλες 2-4 και άλλες άνω των 4 που αρχίζει η υποχρεωτική εκπαίδευση. Και σίγουρα κάθε παιδί είναι διαφορετικό, οπότε δεν υπάρχει ένας τρόπος που να δουλεύει για όλους. 

 

 

Κοίτα κάθε παιδί έχει το ρυθμό του. Μπορώ να σου πω κ εγώ στην πλειοψηφία των εργαζομένων μαμάδων που πήγαν τα παιδια τους από 1.5 το πολυ 2 χρονων παιδικό δεν κλαψαν σχεδον καθόλου προσαρμοστηκαν άψογα . Όπως επίσης επειδή έχω κ νηπιαγωγο στην οικογενεια παιδάκια νηπιου να κλαίνε απαρηγόρητα.  

Φυσικά κ πρέπει να δεις τις ανάγκες του παιδιού αν αυτό είναι επιμονο κ δεν αντέχει με τίποτα. Αλλα όχι χωρίς να δοκιμάσεις να λέμε ότι τα βασανιζουμε. Το 4 χρόνο μπορεί να διαχειριστεί κάποια πράγματα καλητερα αλλα αν δεν θελει κάτι δύσκολα το ξεχνάει. Ένα μωρό ξεχνάει πιο εύκολα αυτό είναι γεγονός.  

 

[vicky86]

11 ώρες πρίν, little lamb είπε:

 

 

Δεν γίνονται συγκεκριμένη εποχή οι αιτήσεις;

 

Όσο για τα υπόλοιπα, η ποιότητα του φαγητού δεν είναι το κυριότερο. Αν δουλεύουμε ας πούμε οκ θα τρώει εκεί. Αλλιώς πραγματικά δεν υπάρχει λόγος. Ναι κοινωνικοποίηση το φαγητό αλλά το κάθε μέρα εκει ενώ υπάρχει στο σπίτι και φαγητό και γονιός μου φαίνεται λίγο χωρίς λόγο. Άλλο κάποιες φορές. Κι εμείς όπως λες θα βγούμε και για φαγητό αλλά δεν θα τρωμε κάθε μέρα μεσημεριανό ο καθένας αλλού! Μόνο όποιος δουλεύει και εκ των πραγμάτων λείπει από το σπίτι.

 

Αλλά οκ, και το φαγητό γενικά ήταν ο δεύτερος προβληματισμός, ο κύριος ήταν ο ύπνος, που καλύφθηκα αφού δεν τα υποχρεώνουν να κοιμηθούν. Μου φαίνεται λίγο παρκάρισμα το να κοιμίσουν παιδί που δεν το έχει πια ανάγκη, ιδίως αν μπορείς να το έχεις σπίτι και το πας εκεί για την  κοινωνικοποίηση και τις δραστηριότητες (πόσο μάλλον αν πληρώνεις για αυτό). Και γενικά αν από τις 8 πχ ώρες που είναι εκεί, οι μισές είναι φαγητό και ύπνος. Έχω ακούσει κι άλλα, πχ ότι τους βάζουν dvd, αλλά αυτά φαντάζομαι είναι πιο δύσκολο να τα αποφύγεις. Αν δουλεύουν οι γονείς και αναγκαστικά το παιδί πρέπει να είναι κάπου, είναι αλλιώς (πάλι βέβαια μπορεί να σε πειράζει το κοιμισμα αν ήταν υποχρεωτικό). Αν όμως είσαι σπίτι και το στέλνεις εκεί για την κοινωνικοποίηση, τις δραστηριότητες, το παιχνίδι κλπ κλπ και τελικά το κοιμίζουν 2 ώρες ας πούμε, ε είναι κάπως (2 ώρες δεν κοιμήθηκε ούτε στο σπίτι ποτέ!) Αλλά εντάξει αφού δεν ισχύει οκ! Απλά εξηγώ το σκεπτικό μου. Και φυσικά δεν λέω να έκαναν όλη την ώρα δραστηριότητες. Το ελεύθερο παιχνίδι, βιβλία κλπ την ώρα που όσα θέλουν κοιμούνται είναι μια χαρά.

 

 

Τη λογική την καταλαβαίνω, εννοείται. Και το ότι σε λίγο καιρό θα θέλει. Απλά πρακτικά είναι κάπως συναισθηματικά δύσκολο να ξέρεις ότι θα γυρισεις απλά στο σπίτι ή θα κάνεις απλά βόλτες κι εκείνο θα το αφήσεις εκεί ενώ δεν θέλει.

 

Γίνεται άραγε στην αρχή μέχρι να συνηθίσει να το πηγαίνεις αρχικά κάποιες φορές, ας πουμε μία την εβδομάδα (πχ όταν έχεις όντως κάποια δουλειά να κάνεις) ; Και πάλι βέβαια θα είναι με κάποιους που δεν έχει ξαναδεί ποτέ (δεν το ήξερα ότι δεν μπαίνουν πλέον γονείς). Αυτό πώς τους το εξηγησατε; Ότι εσείς θα φύγετε κι εκεινα θα κάτσουν εκεί; Προς το παρόν η μόνη περίπτωση που μας έχει τύχει να είναι χωρίς κανέναν από τους δυο μας είναι το να κάτσει με παππού & γιαγιά μια φορά τη βδομάδα περίπου, που φυσικά εκεί δεν έχει κανένα θέμα γιατί τους ξέρει. Αλλά ενώ όλο ρωτάει με χαρά πότε θα μεγαλώσει και θα πάει σχολείο, αν πάω να πω μέσα από κάνα βιβλίο ας πούμε ότι τα παιδάκια πάνε χωρίς γονείς, παρακαλάει από τώρα να πάμε μαζί! Αν έμπαινε τουλάχιστον στη δραστηριότητα μόνη, που έχουμε μπει τόσους μήνες μαζί και ξέρει το περιβάλλον, θα βοηθούσε ίσως και για το σχολείο (πιθανώς πολύ, αλλά λέω "ίσως" γιατί τώρα τα πρόσωπα της δραστηριότητας τα έχει συνηθίσει σαν οικογένεια-φιλους, όλη μέρα γι'αυτα μιλάει, ενώ στο σταθμό δεν παύουν να είναι άτομα που θα δει πρώτη φορά κ θα πρέπει να κάτσει κατ'ευθειαν μόνη. Όπως όλα δηλαδή, δεν λέω ότι είναι κάτι ιδιαίτερο το παιδί μας, απλά ίσως θα είναι λίγο μεγαλουτσικη όταν πρωτοσυμβει το να μην είναι με την οικογένεια και ισως δυσκολεύει έξτρα). 

ειτε δουλευουν οι γονεις ειτε οχι,για μενα δ ειναι δυσκολο να πεις γτ πρεπει να παει μονη σχολειο

αφου πρωτα εχετε αποφασισει κ ειστε σιγουροι οτι θελετε να παει του χρονου,απο τη στιγμη που θα ξεκινησει,δ γινεται να την πηγαινετε μια φορα την εβδομαδα που θα εχεις κτ να κανεις.δ θα προσαρμοστει ετσι

ακομη κ που δ ειναι υποχρεωτικος ο παιδικος,απο την στιγμη που γραφεται  ενα παιδακι,καλο ειναι να του περναμε,εφοσον  ειναι κ σε ηλικια που καταλαβαινει,οτι ειναι μια καθημερινη του υποχρεωση.ειδικα εσεις που θα το κανετε κ για προετοιμασια του νηπιου

ολα τα παιδακια πανε σχολειο,κ η μαμα κ ο μπαμπας οταν ηταν μικροι πηγαιναν.το σχολειο ειναι για τα παιδακια ,οχι για τους γονεις

δ ειναι το ιδιο με την δραστηριοτητα,εκεινο ειναι κ λιγοτερη ωρα

ολα τα αλλα παιδακια ειναι μεγαλυτερα κ μπαινουν μονα;

ισως θα μπορουσες να αναφερεις καποια στιγμη οτι αργοτερα η του χρονου θα μπαινει κ κεινη μονη

μπορει η μερα σας να ειναι γεματη,κ να μην βαριεται.αλλα ειναι καλη η ρουτινα,οι σταθερες παρεες,κ φυσικα που θα ειναι καπου χωρις τους γονεις

[little lamb]

Απαντάω λίγο συγκεντρωτικά γιατί τη μέρα δεν πρόλαβα 

 

14 ώρες πρίν, Anna3011 είπε:

Αν συνεχίσετε να μη δουλεύετε και του χρόνου και παράλληλα ενισχύσετε το πρόγραμμα με ομαδικές δραστηριότητες για να έχει πια συγκεκριμένες "παρεούλες" θα σου έλεγα ότι ο σταθμός δεν είναι απαραίτητος. Αν όμως πχ ο άντρας σου δουλέψει και εσύ αναγκαστείς να είσαι στο σπίτι με τη μικρή τα πρωινά χωρίς προσβάσεις σε διάφορα μέρη (ζείτε σχετικά απομονωμένα από ότι θυμάμαι και δεν οδηγείς) καλύτερα να βρίσκεται στο σταθμό, να απασχολείται και να έχει και παρέα με παιδάκια. Σε κάθε περίπτωση ότι και να πούμε εμείς εσύ είσαι αυτή που θα δει τις συνθήκες ζωής σας και θα επιλέξει.

 

Καλά ναι, τίποτα δεν είναι σίγουρο ακόμα. Μπορεί και να δουλεύω εγώ. Και οι δύο ψάχνουμε, κι εμένα μπορεί και να μην έχει ολοκληρωθεί το πρόγραμμα στο οποίο είμαι. Γι'αυτό τα έχω και λίγο μπερδεμένα στο κεφάλι μου επειδή ο σταθμός είναι καθαρά επιλογή προς το παρόν, όχι ανάγκη λόγω απουσίας μας.

Όπως επίσης μπορεί να τύχει στο ξεκίνημά της χρονιάς να μη δουλεύουμε και ξαφνικά να αλλάξουν τα δεδομένα και να έχουμε χάσει τις αιτήσεις... Ή να τύχει και φέτος αυτό, οπότε υποθέτω θα πρέπει να πάει ιδιωτικό, δεν νομίζω να δέχονται οι δημόσιοι έτσι στα μισά ή στο τέλος της χρονιάς. Μπορεί και να προκύψει εγκυμοσύνη (θέλουμε εδώ και κάποιους μήνες) οπότε να μην πάει όσο το άλλο θα είναι πολύ νεογέννητο. Όλα τελείως μα τελείως φλου είναι.

 

14 ώρες πρίν, irin είπε:

Αν στο ζητάει,ακόμα καλύτερα! Θα της πεις ότι μεγάλωσε και πηγαίνει σχολείο,και αν νιώθεις περίεργα που εσείς είστε σπίτι και νιώθεις ότι πρέπει να δικαιολογηθείς, πες ότι όλα πηγαίνουν, είναι υποχρεωτικό! (εντάξει, μικρό ψέμμα,γιατί το προνήπιο είναι υποχρεωτικό..)

 

Ε ναι, ψέμα θα παίξει σίγουρα, αν και δεν μ'αρεσει. Αλλιώς πως να πούμε ότι χωρίς να είναι υποχρεωτικό την αφήνουμε κάπου που δεν θέλει χωρίς εμάς ενώ δεν έχουμε άλλη δουλειά; (Αν έχει θέμα, μπορεί και να μην έχει ως τότε φυσικά)

 

13 ώρες πρίν, ninaki80 είπε:

Το άγχος κ το κλάμα δυστυχώς δεν θα το αποφύγεις.  Τωρα που ειναι πιο μικρά ειναι κ πιο χαλαρό το περιβάλλον μέσα στον παιδικο σταθμο. Δηλαδη λιγότερες δραστηριότητες κ λιγότερη πίεση μέχρι να συνηθίσουν τα παιδια . Οταν ξαφνικά μπει σε ένα σχολικο περιβάλλον  πιο απαιτητικό τότε το παιδι θα νιώσει την αδυναμία του σε σχέση με άλλα παιδάκια.  Γιαυτο ο παιδικος σταθμος ειναι βασικά ένας χρόνος προσαρμογης κ για τους γονείς κ για το παιδί. Όχι υποχρεωτικοτητα πιο χαλαρό προγραμμα

 

Βασικά δεν κλαίει, που είναι λογικό όπως γράφουν κι οι άλλες κοπέλες, απλά θετει προκαταβολικα τόσο σαφώς ότι δεν θέλει μόνη, που νιώθεις λίγο ότι παραβιάζεις τα όρια της με το να κάνεις κάτι που έχει δηλώσει σαφώς ότι δεν θέλει... Εδώ το νιώθω όταν λέει μες στην ανησυχία ότι δεν θέλει να κλείσουμε ραντεβού στην παιδίατρο για εμβολιο (που προφανώς αυτό δεν τίθεται θέμα να μη γίνει), φαντάσου πως νιώθω για κάτι μη απαραίτητο/μη υποχρεωτικό/μη αναγκαίο λόγω συνθηκών. Μπορεί να είμαι υπερβολική, οκ!

Για το αν θα πιεστεί από το πρόγραμμα και τις δραστηριότητες δεν ανησυχώ καθολου, πιστεύω πώς θα ξετρελαθει. Όπως και στη δραστηριότητα, δεν ακολουθεί μεν πάντα γιατί παρατηρεί τα άλλα, αλλά της αρέσει πολύ, δεν διαμαρτύρεται ποτέ. Η μόνη ανησυχία είναι το ότι θα είναι χωρίς εμάς.

 

12 ώρες πρίν, vtgian είπε:

Εμείς το δουλέψαμε ως εξής. Είχε ο άντρας μου άδεια Ιούλιο, οπότε καθημερινά πήγαινε το παιδί την ώρα του παιχνιδιού της αυλής, καθόταν σε ένα παγκάκι στην άκρη και αναλάμβανε η δασκάλα να πάρει τη μικρή και να την βάλει στην ομάδα. Την πρώτη φορά έπαιξε και την πήρε χαρούμενη και έφυγαν, αν και το παιδί ήθελε να μείνει και άλλο. Σταδιακά, αύξαναν το χρόνο στην ομάδα ενώ ο μπαμπάς ενημέρωνε ότι θα φύγει και αύξανε το χρόνο απουσίας του. Σε δύο εβδομάδες, το παιδί καθόταν φουλ πρόγραμμα (αποχώρηση μετά το μεσημεριανό) και περίμενε τον Σεπτέμβρη πως και πως. Ξαναλέω

 

Πάρα πολύ ωραία προσαρμογή κάνατε, μπράβο στους δασκάλους και σε εσάς!

 

12 ώρες πρίν, vtgian είπε:

Στα 2,5 που το προσπαθήσαμε για σχεδόν 2 μήνες, το παιδί είχε εφιάλτες το βράδυ, όλη την ημέρα ήταν πανικόβλητο, ανέβαζε πυρετό από την εξάντληση, έκλαιγε με το παραμικρό. Στα 3,5 καμία σχέση.

 

 

Ελπίζω κι εγώ να αλλάξει στους καλοκαιρινούς μήνες κ να μην μας ζητάει. Να ψιλοξεχασει, αν γίνεται, ότι μπαίναμε μαζί της στη δραστηριότητα. Γιατί στα 2,5 ήταν λογικό που δεν έμπαινε, αλλά στο μεταξύ δεν μεσολάβησε κενό, μεσολάβησε μια χρονιά που μπαίναμε μαζί, οπότε δεν ξέρω αν οι 2-3 μήνες το καλοκαίρι θα είναι αρκετοί για να το ξεχάσει.

 

12 ώρες πρίν, Ilaeira είπε:

αλλά ότι απλά δεν γουστάρουν που η καθημερινότητά τους αλλάζει έτσι δραστικά. Κι εγώ όταν ξαναγύρισα στη δουλειά να κλάψω ήθελα

 

Αυτό ξαναπές το, χαχα! Την αλλαγή της καθημερινότητας (είτε βρω δουλειά είτε απλα πρέπει να ξυπνάμε κάθε μέρα για να πάει σταθμο) τη θρηνω κι εγώ προκαταβολικά 

 

2 ώρες πρίν, vicky86 είπε:

ειτε δουλευουν οι γονεις ειτε οχι,για μενα δ ειναι δυσκολο να πεις γτ πρεπει να παει μονη σχολειο

αφου πρωτα εχετε αποφασισει κ ειστε σιγουροι οτι θελετε να παει του χρονου,απο τη στιγμη που θα ξεκινησει,δ γινεται να την πηγαινετε μια φορα την εβδομαδα που θα εχεις κτ να κανεις.δ θα προσαρμοστει ετσι

ακομη κ που δ ειναι υποχρεωτικος ο παιδικος,απο την στιγμη που γραφεται  ενα παιδακι,καλο ειναι να του περναμε,εφοσον  ειναι κ σε ηλικια που καταλαβαινει,οτι ειναι μια καθημερινη του υποχρεωση.ειδικα εσεις που θα το κανετε κ για προετοιμασια του νηπιου

 

 

Δεν εννοούσα να είναι γραμμένη για φουλ πρόγραμμα και να πηγαίνει περιστασιακά για καιρο. Εννοούσα στην αρχή αρχή στην προσαρμογή. Να πήγαινε μια φορά να γνωρίσει το χώρο και τις δασκάλες, να πάει μετά από λίγες μέρες, μετά μέρα παρά μέρα πχ για μια βδομάδα κι έτσι να έφτανε στο κάθε μέρα. Αλλά μάλλον δεν έχουν τέτοια προσαρμογή.

Δεν είμαστε γενικά του περιστασιακού, μη νομίζεις. Και στη δραστηριότητα ας πουμε είμαστε οι μόνοι που δεν έχει χάσει ούτε ένα μάθημα, ακόμα και κάτι Κυριακές που κάνανε κάτι αναπληρώσεις. Εκεί ας πούμε έρχονταν μόνο 2-3 και γενικά από τα 10 παιδιά παντα στο μάθημα είναι το πολύ 5-6, εναλλασσονται. Εμείς βράχοι εκεί, χαχα 

 

Δεν θα πάμε σταθμό για προετοιμασία του νηπιαγωγείου πάντως, δεν θεωρώ ότι το νηπιαγωγείο χρειάζεται απαραιτήτως κάποια προετοιμασία, αφού είναι η πρώτη βαθμίδα που καλούνται να φοιτήσουν όλα και αποτελεί το ίδιο το νηπιαγωγείο μια προετοιμασία για την κυρίως σχολική ζωή. Μπορεί να κάνει προσαρμογή και κατ'ευθειαν τότε ένα παιδί. Τον σταθμό τον θέλουμε για την επαφή με τα παιδάκια, την κοινωνικότητα και τις δραστηριότητες, ερεθίσματα κλπ.

 

2 ώρες πρίν, vicky86 είπε:

ολα τα αλλα παιδακια ειναι μεγαλυτερα κ μπαινουν μονα;

ισως θα μπορουσες να αναφερεις καποια στιγμη οτι αργοτερα η του χρονου θα μπαινει κ κεινη μονη

 

Ναι είναι η πιο μικρή. 3 παρά δύο μήνες γεμάτους. Τα αμέσως μεγαλύτερα κλείσανε τα 3 αρχές του χρόνου. Και υπάρχουν μέχρι 4μισι περίπου. Αλλά τα υπόλοιπα 3χρονα μετά από 4-5 μαθήματα μπήκαν μόνα. Όλα πάνε σταθμο όμως, και μου είπαν οι γονείς ότι στο σταθμό είχαν δυσκολευτεί.

Το ότι θα μπει μόνη το αναφέρω και το ανέφερε και η δασκάλα αλλά αν είναι εκείνη την ώρα αντιδρά πολύ, αν αφορά το μέλλον δηλώνει απλά "μικρούλα", "δεν έχω δύναμη" και κάτι τέτοια (οι ίδιες δηλώσεις γίνονται και για το βγάλσιμο της πάνας) 

 

Στα θετικά ξέχασα να αναφέρω ότι έχουμε πάει 4 φορές σε έναν παιδότοπο, την πρώτη φορά που επιτρεπόταν συνοδός στα παιχνίδια μπήκα εγώ και τη δεύτερη η διαμαρτυρία της που δεν θα έμπαινα ήταν ελάχιστη. Την τρίτη ούτε που ασχολήθηκε, πήγε κατ'ευθειαν. Την 4η υπήρχε καινούργια παιδαγωγός και πάλι δίστασε, αλλά ελάχιστα. Μακάρι να γίνει έτσι και στο σχολείο (και στη δραστηριότητα του χρόνου). Στον παιδότοπο βέβαια έχει οπτική επαφή με εμάς όποτε θέλει, προφανώς δεν είναι σαν το σχολείο αλλά είπα να πω και κάτι καλό!

 

2 ώρες πρίν, vicky86 είπε:

μπορει η μερα σας να ειναι γεματη,κ να μην βαριεται.αλλα ειναι καλη η ρουτινα,οι σταθερες παρεες,κ φυσικα που θα ειναι καπου χωρις τους γονεις

 

Τη γεμάτη μέρα δεν την ανέφερα σαν λόγο να μην πάει. Θέλουμε να πάει, μόνο σε περίπτωση νεογέννητου θα αλλάξει αυτό. Τη μέρα μας την ανέφερα απλως επειδή είπε η ninaki ότι αν δεν πάει θα είναι όλη μέρα κλεισμένη με μια μαμά.

 

15 ώρες πρίν, mama16 είπε:

Έτσι όπως τα λες ότι δεν θες για αυτό το λόγο να τρώει πιο δύσκολο θα είναι το πρόγευμα παρά το μεσημεριανό. Γιατι στο μεσημεριανό πόσο "λάθος" να κάνουν στην ποιότητα των φαγητών?

 

Α τι να σου πω. Βρήκαμε το νόμο για το πρόγραμμα γευμάτων και μου έλεγε ο άντρας μου πχ ότι τα ψάρια κ τα θαλασσινα δεν ξέρεις αν είναι φρέσκα ή κατεψυγμένα ή Ειρηνικού κλπ 

[ninaki80]

12 ώρες πρίν, little lamb είπε:

κοπέλες, απλά θετει προκαταβολικα τόσο σαφώς ότι δεν θέλει μόνη, που νιώθεις λίγο ότι παραβιάζεις τα όρια της με το να κάνεις κάτι που έχει δηλώσει σαφώς ότι δεν θέλει... Εδώ το νιώθω όταν λέει μες στην ανησυχία ότι δεν θέλει να κλείσουμε ραντεβού στην παιδίατρο για εμβολιο (που προφανώς αυτό δεν τίθεται θέμα να μη γίνει), φαντάσου πως νιώθω για κάτι μη απαραίτητο/μη υποχρεωτικό/μη αναγκαίο λόγω συνθηκών. Μπορεί να είμαι υπερβολική, οκ!

Για το αν θα πιεστεί από το πρόγραμμα και τις δραστηριότητες δεν ανησυχώ καθολου, πιστεύω πώς θα ξετρελαθει. Όπως και στη δραστηριότητα, δεν ακολουθεί μεν πάντα γιατί παρατηρεί τα άλλα, αλλά της αρέσει πολύ, δεν διαμαρτύρεται ποτέ. Η μόνη ανησυχία είναι το ότι θα είναι χωρίς εμάς.

Καταλαβαίνω πως το λες απλα όταν δεν την αφήνεις δεν μπορεί να ξέρει κ πως είναι να είναι μονη της. Δηλαδη αυτο που σου ζητάει είναι κάτι μέσα στο μυαλό του παιδιού που απλα θα του περάσει. 

Κ του χρόνου πάλι τα ίδια θα σου λέει. Πιο παιδακι θελει να αφήσει την βολή του κ να είναι ανάμεσα σε αγνωστους που δεν του κάνουν τα χατίρια? 

Σκέψου πόσο βίαια θα μπει σε κάτι υποχρεωτικό. Ενώ φέτος θα μπορούσες απλα να την προετοιμάζεις.  Δηλαδη να πηγαίνει σ το σχολείο της αλλα να μπορείς κ καποιες μερες να την πας κ σε άλλες δραστηριότητες. Πχ φέτος θα μπορούσες να πεις ότι ξέρεις εγώ θα λείψω τις παρασκευές θα πηγαίνουμε εκδρομή.  Η αν αρρωστήσει να την κρατήσεις παραπάνω να ξεκουραστει. Η να πάτε 1 μηνα διακοπές το Πάσχα. Του χρόνου ξαφνικά θα της πεις αυτό είναι θες δε θες . Πιο βίαιο δεν ακούγετε? 

[little lamb]

On 24/2/2022 at 12:41 ΜΜ, ninaki80 είπε:

Καταλαβαίνω πως το λες απλα όταν δεν την αφήνεις δεν μπορεί να ξέρει κ πως είναι να είναι μονη της. Δηλαδη αυτο που σου ζητάει είναι κάτι μέσα στο μυαλό του παιδιού που απλα θα του περάσει. 

Κ του χρόνου πάλι τα ίδια θα σου λέει. Πιο παιδακι θελει να αφήσει την βολή του κ να είναι ανάμεσα σε αγνωστους που δεν του κάνουν τα χατίρια? 

Σκέψου πόσο βίαια θα μπει σε κάτι υποχρεωτικό. Ενώ φέτος θα μπορούσες απλα να την προετοιμάζεις.  Δηλαδη να πηγαίνει σ το σχολείο της αλλα να μπορείς κ καποιες μερες να την πας κ σε άλλες δραστηριότητες. Πχ φέτος θα μπορούσες να πεις ότι ξέρεις εγώ θα λείψω τις παρασκευές θα πηγαίνουμε εκδρομή.  Η αν αρρωστήσει να την κρατήσεις παραπάνω να ξεκουραστει. Η να πάτε 1 μηνα διακοπές το Πάσχα. Του χρόνου ξαφνικά θα της πεις αυτό είναι θες δε θες . Πιο βίαιο δεν ακούγετε? 

 

Εντάξει, είναι και μεγάλη η διαφορά υποθέτω ενός παιδιού στα 4μισι κι ενός παιδιού στα 3μισι. Δηλαδή κάποιος λόγος υποθέτω υπάρχει που το ένα είναι υποχρεωτικό και το άλλο οχι. Αλλά ξαναλέω, δεν τίθεται θέμα να μην πάει κάπου του χρόνου, εκτός αν υπάρξει νεογέννητο (λόγω ιώσεων και κορωνοϊου). Πάντως δεν είναι θέμα "χατιριων" το να μη θέλει να μπει, είναι απλά θέμα απουσίας μας. Μέσα εκεί τέλεια περνάει και μάλιστα από τις γιορτές και μετά δεν είμαι καν δίπλα της (πιο πριν έκανα τις ασκήσεις μαζί της για να με μιμείται -ολοι οι γονείς που έμπαιναν μαζί στην αρχή έτσι έκαναν, το ήθελε κι η σχολή έτσι για πριν τα 3). Μετά τις γιορτές όμως είναι σαν να μην είμαι μέσα, παρακολουθεί κανονικά τη δασκάλα, μιλάει (παραπάνω από όσο χρειάζεται  ), τα κάνει σχεδόν όλα και ούτε που με κοιτάει. Απλά θέλει να ξέρει ότι είμαι σε μια γωνιτσα. Κάτι που μεγάλωσε, κάτι που στις γιορτές που βλέπαμε κόσμο τους έδειχνε με χαρά τι μαθαίνει, κάτι που έτυχε στα πρώτα μαθήματα μετά τις γιορτές να είναι μόνο 3-4 παιδάκια, κάτι που κάποια γύρω στα 4μισι-5 μεταφέρθηκαν σε άλλο τμήμα (κι έτσι και λιγόστεψαν και είναι όλα μικρότερα), λύθηκε γενικά.

 

 

Παμε τώρα στο θέμα ΚΔΑΠ. Εν μέσω της σκιάς του πολέμου () έκανα μια αναζήτηση και μπερδεύτηκα. Άλλο πράγμα νόμιζα ότι ήταν τα κδαπ. Νόμιζα ότι ήταν ιδιωτικά κέντρα που γράφεσαι σε κάποια συγκεκριμένη δραστηριότητα που είναι μόνο κάποια απογεύματα για 1-2 ώρες σαν απλή εξωσχολική δραστηριοτητα πχ ζωγραφική, κινητικές δραστηριότητες, θεατρικά κλπ κλπ κλπ. Όχι κάτι καθημερινό σαν σταθμος. Καμία σχέση ε; Μπερδεύτηκα γιατί στο δήμο μας απ'ο,τι κατάλαβα είναι ένα και το αυτο οι δημόσιοι σταθμοί (δύο υπαρχουν) και το κδαπ. Μάλιστα έχουν μια κοινή σελίδα. Ανήκουν μαζί σ' ένα ΝΠΔΔ απ'ο,τι είδα.

Τελικά τι ακριβώς είναι τα κδαπ; 

[vicky86]

πρίν από 45 λεπτά , little lamb είπε:

 

Εντάξει, είναι και μεγάλη η διαφορά υποθέτω ενός παιδιού στα 4μισι κι ενός παιδιού στα 3μισι. Δηλαδή κάποιος λόγος υποθέτω υπάρχει που το ένα είναι υποχρεωτικό και το άλλο οχι. Αλλά ξαναλέω, δεν τίθεται θέμα να μην πάει κάπου του χρόνου, εκτός αν υπάρξει νεογέννητο (λόγω ιώσεων και κορωνοϊου). Πάντως δεν είναι θέμα "χατιριων" το να μη θέλει να μπει, είναι απλά θέμα απουσίας μας. Μέσα εκεί τέλεια περνάει και μάλιστα από τις γιορτές και μετά δεν είμαι καν δίπλα της (πιο πριν έκανα τις ασκήσεις μαζί της για να με μιμείται -ολοι οι γονείς που έμπαιναν μαζί στην αρχή έτσι έκαναν, το ήθελε κι η σχολή έτσι για πριν τα 3). Μετά τις γιορτές όμως είναι σαν να μην είμαι μέσα, παρακολουθεί κανονικά τη δασκάλα, μιλάει (παραπάνω από όσο χρειάζεται  ), τα κάνει σχεδόν όλα και ούτε που με κοιτάει. Απλά θέλει να ξέρει ότι είμαι σε μια γωνιτσα. Κάτι που μεγάλωσε, κάτι που στις γιορτές που βλέπαμε κόσμο τους έδειχνε με χαρά τι μαθαίνει, κάτι που έτυχε στα πρώτα μαθήματα μετά τις γιορτές να είναι μόνο 3-4 παιδάκια, κάτι που κάποια γύρω στα 4μισι-5 μεταφέρθηκαν σε άλλο τμήμα (κι έτσι και λιγόστεψαν και είναι όλα μικρότερα), λύθηκε γενικά.

 

 

Παμε τώρα στο θέμα ΚΔΑΠ. Εν μέσω της σκιάς του πολέμου () έκανα μια αναζήτηση και μπερδεύτηκα. Άλλο πράγμα νόμιζα ότι ήταν τα κδαπ. Νόμιζα ότι ήταν ιδιωτικά κέντρα που γράφεσαι σε κάποια συγκεκριμένη δραστηριότητα που είναι μόνο κάποια απογεύματα για 1-2 ώρες σαν απλή εξωσχολική δραστηριοτητα πχ ζωγραφική, κινητικές δραστηριότητες, θεατρικά κλπ κλπ κλπ. Όχι κάτι καθημερινό σαν σταθμος. Καμία σχέση ε; Μπερδεύτηκα γιατί στο δήμο μας απ'ο,τι κατάλαβα είναι ένα και το αυτο οι δημόσιοι σταθμοί (δύο υπαρχουν) και το κδαπ. Μάλιστα έχουν μια κοινή σελίδα. Ανήκουν μαζί σ' ένα ΝΠΔΔ απ'ο,τι είδα.

Τελικά τι ακριβώς είναι τα κδαπ; 

τα κδαπ ειναι κεντρα δημιουργικης απασχολησης κατα βαση για ηλικιες 5-12χρ,νηπιο εως δημοτικο

το κλασικο κδαπ δ σας καλυπτει αυτην την στιγμη

ειναι μια λυση για εργαζομενους κυριως γονεις,να πηγαινουν τα παιδια μετα το σχολειο

συνηθως ειναι δυο ζωνες 1:30-5:30 κ 5:30-9:30

εκει τρωνε το φαγητο απο το σπιτι,διαβαζουν,κ εχουν κ καποιες δραστηριοτητες.πχ η κορη μου πηγαινε σε ενα που ειχαν μαγειρικη,γυμναστικη.αλλα δ ηταν στανταρ ωρες,κ μερες

ειναι πιο διευρυμενα απο τα κεντρα μελετης

καποια εχουν ρομποτικη.ο ανηψιος μου παει σε ενα μονο στην ρομποτικη μια ωρα την εβδομαδα

παντως σιγουρα οι δημοτικοι σταθμοι κ τα κδαπ δ ειναι το ιδιο.πιθανον τα ειδες μαζι γτ κανεις μαζι αιτησεις για βαουτσερ.καποιοι δημοι εχουν κ δικα τους κδαπ(υπαρχουν ο για αμεα),ο δημος μας εχει,οι θεσεις πολυ περιορισμενες,νομιζω ειναι δωρεαν.τα κανονικα ιδιωτικα δ τα λες κ φθηνα

δ ειναι σαν μια δραστηριοτητα,αλλα ουτε κ σαν παιδικος.

ισως μπερδευτηκες με αυτο που εγραψε η ντινα.ψαξε για κεντρα δημιουργικης απασχολησης νηπιων να εχει απο 3χρ,δ ειναι ιδιο με το κδαπ που ακουγεται συνεχεια

(προσωπικα αυτα ξερω,δ ξερω αν μου λειπει καποια πληροφορια.κ βαση επαρχιας τι εχουμε)

[ninaki80]

3 ώρες πρίν, little lamb είπε:

Δηλαδή κάποιος λόγος υποθέτω υπάρχει που το ένα είναι υποχρεωτικό και το άλλο

Χα χα καλά αυτό με το υποχρεωτικό στα 4  κ το οχι νομίζω εχει γίνει μόνο για πρακτικούς λόγους.  Δηλαδη μέχρι πριν καποια χρονια που ήταν υποχρεωτικό μονο το δημοτικό κ μετα έγινε κ το νηπιαγωγείο κ μετα κ το προνηπιο νομιζω σε καμια 20αρια χρονια θα δεις υποχρεωτικο κ τα τρίχρονα.  Αυτά τα υποχρεωτικά σε τόσο μικρές ηλικίες εξυπηρετούν κ άλλους σκοπούς εκτός απτο ότι τότε μπορούν τα παιδια δεν είναι δηλαδη το πρωταρχικό κριτήριο