Πλαστά μηνύματα Ηλεκτρονικού Ταχυδρομείου (Hoaxes - Chain)

[chamsof17]

Κάπου είχα διαβάσει οτι δεν ισχύει κάτι τέτοιο...αλλά πάλι ποτέ δεν ξέρεις...

[Γιωτούλα]

Πλάκα είναι έτσι;;;;;;;;;;;;;;

ρε θα τρελαθούμε!

δεν πάει καλά ο κόσμος....

[salted_sugar]

εγω ξερω το ιδιο για το καρφουρ!

[ANABELA]

Πως χανετε ενα παιδι? Πραγματικα αναρωτιεμαι...

Ειμαι απο τις μαμαδες που παω παντου με το παιδι μου... Στα ψωνια στη βολτα, ακομα και στη δουλεια μου τον παιρνω...

Παρολο που ειναι πολυ μικρος εχει τυχει πολλες φορες να τον αφησω να περπατησει μονος του, χωρις να του κραταω το χερι.. Πχ προχτες πηγαμε στο φακτορι.. ηθελε να πηγαινει μονος του και να χαζευει τα ρουχα.. τα κοιτουσε μιμουμενος τους μεγαλους, κουνουσε τις κρεμαστρες..

ΟΜΩΣ... οσο αυτος "χαζευε" τα ρουχα εγω δεν "χαζευα" αριστερα και δεξια..

Τον αφησα μεν μονο του ωστε να αισθανεται πιο ανεξαρτητος, πιο ελευθερος , να εξερευνησει το χωρο αλλα δεν "χαζευα"

τα ματια μου ηταν πανω στο παιδι.. και εγω ημουν σε αποσταση τετοια απο το παιδι που αν καποιος εστω πωλητρια προσπαθουσε να περασει αναμεσα μας, σε ενα κλασμα δεπτερολεπτου του ειχα κλεισει το δρομο..

Στις κουνιες δεν καθομαι στο παγκακι να τον κοιταω που παιζει με τα αλλα παιδακια.. Για να κατσω θα πρεπει να υπαρχει και καποιος αλλος μαζι για να ειναι απο πισω του..

Και ξαναρωταω.. Πως χανονται τα παιδια?

Οταν πηγαινα στο γυμνασιο πηγαιναμε πρωι-απογευμα αφου συστεγαζομασταν με αλλο σχολειο..

Δεν θυμαμαι ποτε ακομα και στην 3η γυμνασιου να γυρισα μονη μου στις 7 το απογευμα που τελειωναμε. παντα εξω απο την πορτα ηταν ο μπαμπας μου για να μας συνοδεψει..

το ιδιο γινοταν σε οποιαδηποτε απογευματινη μας δραστηριοτητα ...

Θυμαμαι τοτε που το θεμα στα καναλια ηταν η εξαφανιση του Αλεξ.. μου ειχε δημιουργηθει πολυ εντονα η απορια γιατι αυτο το παιδι ηταν εξω μονο του τετοια ωρα...

 

 

παντα γυριζα μονη μου σπιτι απο το σχολειο αλλα ειμασταν τσουρμο παιδια,παντα γυριζα κι απο τα αγγλικα κ απο ολες τις δραστηριοτητες.

εβγαινα εξω κ γυριζα 12 κτο βραδυ κ οι γονεις μου πεθαιναν απο ανησυχια αλλα εμενα δεν με ενοιαζε.ειχα δει πολλους κινδυνους με τα ματια μου.γενικως ημουν ριψοκινδυνη κ επαναστατρια.

τωρα οσο τα σκεφτομαι αναρωτιεμμαι πως δεν επαθα κατι.τωρα καταλαβαινω τους γονεις μου για τις ανησυχιες τους τωρα που εγινα μανα!

[yogini]

Καλα πια με αυτη την ιστορια καθε εξάμηνο....το παιρνω χρονια αυτο το μαιλ!

Εντάξει πρεπει να προσεχουμε αλλα εχετε κι εσεις λιγο καχυποψία...αν συνεβαινε κατι τετοιο θα γινοτανε χαμος στις ειδησεις και δεν θα το κουκουλωνε κανεις!

[monbebe]

και εγω το εχω ακουσει για τα Village.... τι εγινε, σε ολα το ιδιο συνεβη... παντως περα απο το αν ειναι μουφα ή οχι η ιστορια, εξυπακουεται η προσοχη που πρεπει να δειχνουμε στα παιδια...

[Maya]

Ένα παιδί μπορεί να χαθεί, όχι εύκολα, αλλά είναι δυνατό να γίνει (δεν μου έχει συμβεί, ευτυχώς, αλλά δεν το αποκλείω, όσο επιμελής και να είμαι). Το μόνο που μπορώ να κάνω γι αυτό είναι να τον μάθω όσο πιο νωρίς γίνεται

1. να λέει καθαρά το όνομά του και αργότερα θα του βάζω πάντα στην τσέπη ένα χαρτάκι με το κινητό μου

2. να ξεχωρίσει τους υπαλλήλους σε κάθε χώρο (πχ. στο σούπερ μάρκετ είναι οι κυρίες που κάθονται στο ταμείο

3. Να μάθει ότι αν χαθεί πρέπει να πλησιάσει έναν υπάλληλο και να του πει καθαρά: με λένε τάδε και έχω χάσει τη μαμά μου, χωρίς κλάματα και φωνές, ώστε να μπορεί να τον βοηθήσει

4. Να τον τρομοκρατήσω ότι αν δεν τα κάνει αυτά μπορεί να μην ξαναβρεθούμε ποτέ! (δεν ξέρω αν αυτό είναι αντιπαιδαγωγικό, όμως στο δικό μου παιδί πιάνει )

5. Τέλος, του τονίζω ότι είναι και ΔΙΚΗ του ευθύνη να μην χαθούμε. Δεν πρέπει να περιμένει μόνο από τους μεγάλους, πρέπει να φροντίζει να μην μας χάνει από τα μάτια του, όπως φροντίζουμε κι εμείς.

[alexandroulis]

Εκτός από το χιλιοειπωμένο πρέπει να έχουμε τα μάτια μας δεκατέσσερα, θα πω ότι το συγκεκριμένο mail το πἐρνω ανά τακτά διαστήματα τα τελευταία 2 χρόνια. Την πρώτη φορά, αν και δεν είχα τότε το τσουρεκάκι μου, είχα τρομοκρατηθεί και το είχα στείλει σε όλες τις φίλες και γνωστές με παιδιά.

Σημαντικό είναι να βρεις την χρυσή τομή ανάμεσα στον έλεγχο του παιδιού και την απαραίτητη ελευθερία.

Εννοείται βέβαια ότι στο μέλλον πολύ θα ἠθελα να υπάρχει ειδικό τσιπάκι gps που να εντοπίζει το παιδί ανά πάσα στιγμή..

[angela_kgr]

Εννοείται βέβαια ότι στο μέλλον πολύ θα ἠθελα να υπάρχει ειδικό τσιπάκι gps που να εντοπίζει το παιδί ανά πάσα στιγμή..

και θα τσιπαριζες το παιδι σου?

εγώ ειλικρινα δε ξερω....

[underage]

....τωρα οσο τα σκεφτομαι αναρωτιεμμαι πως δεν επαθα κατι.τωρα καταλαβαινω τους γονεις μου για τις ανησυχιες τους τωρα που εγινα μανα!

 

....τώρα όπως λεω εγώ περάσαμε απέναντι, γίναμε σαν του γονείς μας γιατί απλά γίναμε γονείς.

... εγώ από τότε που γέννησα ούτε σε μηχανάκι σβηστό δεν ανεβαίνω, δεν κάνω πλεόν κόντρες με το αυτοκίνητο, δεν γκρινιάζω που η μαμά μου με παίρνει τηλέφωνο να δει αν είμαστε καλά, δηλαδή να μάθει τι ώρα θα γυρίσουμε σπίτι και γενικώς προσέχω πάρα πολύ τα παιδιά μου...

[KINDER]

Παντως κι εγω εχω ακουσει πολλακις τον Κ. Γιαννοπουλο (Χαμογελο του παιδιου) να διαψευδει κατηγορηματικα τετοιου ειδους φημες, λεγοντας πως τετοια περιστατικα δεν εχουν συμβει στην Ελλαδιτσα μας και πως προκειται για αστικους μυθους ή κακοηθεστατες φαρσες (αν ειναι δυνατον ).

Ας μη διαδιδουμε τετοιες, μη επισημα διασταυρωμενες, ''ειδησεις'' και σπερνουμε αδικα τον πανικο.

Εννοειται πως πρεπει να προσεχουμε πολυ τα παιδια μας, στο βαθμο που υπαγορευει η κοινη λογικη, χωρις υπερβολες.

Δεν ειμαι σιγουρη πως οι καιροι εχουν αλλαξει τοσο πολυ, ειναι καλο που ο κοσμος ειναι πιο αφυπνισμενος και ευαισθητοποιημενος και τα περιστατικα καταγγελλονται και δημοσιοποιουνται. Καθαρματα δυστυχως υπηρχαν και θα υπαρχουν παντα...

 

Παρεμπιμπτοντως, θα ηθελα να καταθεσω τον σεβασμο και την απεριοριστη εκτιμηση που τρεφω στο προσωπο του Κωστα Γιαννοπουλου, δημιουργου του "Χαμογελου του παιδιου". Ο υπεροχος,αυτος,ανθρωπος εκανε τον προσωπικο του πονο αγαπη,δυναμη και πραγματικη προσφορα στους συνανθρωπους του.

Μακαρι να τον εχει ο Θεος καλα.

[baduz]

Μου ήρθε με e-mail!

 

 

Το αγόρι και η κούκλα

 

 

Βρέθηκα σε ένα κατάστημα, στο διάδρομο με τα παιχνίδια.

 

Με την άκρη του ματιού μου, παρατήρησα ένα αγοράκι γύρω στα πέντε, το οποίο κρατούσε μια κούκλα.

Δε σταματούσε να της χαϊδεύει τα μαλλιά και να τη σφίγγει προσεκτικά πάνω του.

 

Αναρωτήθηκα για ποιον προοριζόταν αυτή η κούκλα.

 

Το αγοράκι γύρισε κάποια στιγμή προς την κυρία που βρισκόταν πλάι του:

«Θεία μου, είσαι σίγουρη ότι δε μου φτάνουν τα λεφτά;»

 

Η γυναίκα του απάντησε χάνοντας κάπως την υπομονή της:

«Είπαμε ότι δεν έχεις αρκετά λεφτά για να την αγοράσεις.»

 

 

Έπειτα, η θεία του του ζήτησε να μείνει εκεί και να τον περιμένει για λίγο, κι εκείνη έφυγε βιαστικά. Το αγοράκι κρατούσε ακόμη στα χέρια του την κούκλα.

 

Τελικά, κατευθύνθηκα προς το παιδί και το ρώτησα σε ποιον ήθελε να δώσει την κούκλα.

 

«Αυτή την κούκλα την ήθελε η αδερφή μου περισσότερο από καθετί για τα Χριστούγεννα. Ήταν σίγουρη ότι θα της την έφερνε ο Άι-Βασίλης..»

 

Του είπα τότε ότι μπορεί και να της την έφερνε, κι εκείνο μου είπε θλιμμένο:

 

«Όχι, ο Άι-Βασίλης δεν μπορεί να πάει εκεί που είναι τώρα η αδερφή μου... Πρέπει να δώσω την κούκλα στη μαμά μου να της την πάει.»

 

Τα μάτια του ήταν πολύ θλιμμένα ενώ έλεγε αυτά τα λόγια.

 

«Πήγε να συναντήσει τον Χριστούλη. Ο μπαμπάς λέει ότι και η μαμά θα πάει να συναντήσει το Χριστούλη σε λιγάκι. Έτσι, σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να πάρει την κούκλα μαζί της και να την πάει στην αδερφούλα μου.»

 

Η καρδιά μου πήγε να σταματήσει.

 

Το αγοράκι σήκωσε το βλέμμα προς εμένα και μου είπε:

 

«Είπα στον μπαμπά να πει στη μαμά να μη φύγει αμέσως. Ζήτησα να περιμένει μέχρι να γυρίσω από το μαγαζί.»

 

Μετά, μου έδειξε μία φωτογραφία που απεικόνιζε το ίδιο το αγοράκι μέσα στο κατάστημα να κρατάει την κούκλα, και μου είπε:

«Θέλω η μαμά να πάρει κι αυτή τη φωτογραφία μαζί της, για να μη με ξεχάσει. Την αγαπάω τη μαμά και δε θέλω να μʼαφήσει, αλλά ο μπαμπάς λέει ότι πρέπει να πάει μαζί με την αδερφούλα μου.»

 

 

Ύστερα, χαμήλωσε το κεφάλι του κι έμεινε σιωπηλό.

 

Έψαξα στην τσάντα μου κι έβγαλα από μέσα ένα μάτσο χαρτονομίσματα και ρώτησα το αγοράκι:

«Τι λες να μετρήσουμε τα λεφτά σου μια τελευταία φορά για να σιγουρευτούμε;»

 

Εκείνο απάντησε:

 

«Εντάξει, όμως πρέπει να βγουν αρκετά.»

 

Έριξα κρυφά κάποια χρήματα μαζί με τα δικά του και αρχίσαμε το μέτρημα. Έφταναν με το παραπάνω για την κούκλα. Περίσσευαν κιόλας αρκετά.

 

Το αγοράκι ψιθύρισε:

«Ευχαριστώ Χριστούλη που μου έδωσες αρκετά λεφτά.»

 

Έπειτα με κοίταξε και είπε:

«Είχα ζητήσει από το Χριστούλη να κάνει να έχω αρκετά λεφτά για νʼαγοράσω την κούκλα και η μαμά μου να μπορεί να την πάει στην αδερφούλα μου.

Εκείνος άκουσε την προσευχή μου.

Ήθελα να έχω αρκετά λεφτά για νʼαγοράσω και ένα λευκό τριαντάφυλλο για τη μαμά, όμως δεν τόλμησα να του το ζητήσω.

Εκείνος μου έδωσε αρκετά λεφτά για νʼαγοράσω την κούκλα και το λευκό τριαντάφυλλο.

 

Ξέρετε, αρέσουν πολύ τα λευκά τριαντάφυλλα στη μαμά...»

 

Λίγα λεπτά αργότερα, η θεία του ξαναγύρισε, κι εγώ απομακρύνθηκα σπρώχνοντας το καροτσάκι μου.

 

Τέλειωνα τα ψώνια μου με ένα συναίσθημα εντελώς διαφορετικό από ότι όταν τα άρχιζα.

 

 

Δεν μπορούσα να βγάλω απʼτο μυαλό μου το αγοράκι.

 

 

 

Μετά θυμήθηκα ένα άρθρο στην εφημερίδα, λίγες μέρες πριν, που μιλούσε για έναν οδηγό σε κατάσταση μέθης που είχε χτυπήσει ένα αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε μια νεαρή γυναίκα με την κόρη της.

 

Το κοριτσάκι είχε πεθάνει ακαριαία και η μητέρα ήταν σοβαρά τραυματισμένη.. Η οικογένεια έπρεπε να αποφασίσει εάν θα της διέκοπταν την αναπνευστική στήριξη....

 

 

Να ήταν άραγε η οικογένεια του μικρού αγοριού;

 

 

 

Δυο μέρες μετά, διάβασα στην εφημερίδα ότι η νεαρή γυναίκα ήταν νεκρή.

Δεν μπόρεσα να μην πάω νʼαγοράσω ένα μπουκέτο λευκά τριαντάφυλλα και να βρεθώ στην αίθουσα όπου εκθέταν τη σωρό της.

 

Ήταν εκεί και κρατούσε ένα όμορφο λευκό τριαντάφυλλο στο χέρι της, μαζί με μία κούκλα και τη φωτογραφία του μικρού αγοριού από στο κατάστημα.

 

Έφυγα από την αίθουσα κλαίγοντας και με την αίσθηση ότι η ζωή μου θα άλλαζε για πάντα.

 

Η αγάπη που είχε αυτό το αγοράκι για τη μαμά του και την αδερφή του ήταν τόσο μεγάλη, και μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου ένας μεθυσμένος οδηγός του τα πήρε όλα μακριά...

 

 

Τώρα έχεις δύο επιλογές:

 

 

1) Να στείλεις το μήνυμα αυτό στους φίλους σου.

 

2) Να προσποιηθείς ότι δεν το διάβασες και ότι δε σε άγγιξε.

 

 

Αν το στείλεις, ίσως εμποδίσεις κάποιον από το να οδηγεί ύστερα από κατανάλωση αλκοόλ, και ίσως να επαναπροσδιορίσεις μέσα του την αντίληψή του περί ζωής

 

 

Axxx μέσα στο μεσημέρι κλάματα

[DALIA]

Μου το έστηλαν άπειρες φορές σήμερα.Θεωρώ πολύ κακόγουστο αυτό που κάνουν κάποιοι πάντως μέσα από τον νετ.τλπ,,,

[Afroditi D]

Ντάλια μου συγνώμη πως το εννοεις αυτο που έγραψες ;

πάντως εμένα μου φάνηκε άκρως συγκινητικό ... και τα δάκρυα μου δεν μπόρεσα να τα συγκρατήσω ...

[baduz]

Αλήθεια, Dallia πως το εννοείς ???

[nea mamaka]

[DALIA]

Ντάλια μου συγνώμη πως το εννοεις αυτο που έγραψες ;

πάντως εμένα μου φάνηκε άκρως συγκινητικό ... και τα δάκρυα μου δεν μπόρεσα να τα συγκρατήσω ...

 

αφροδίτη μου..ακριβως αυτό που είπε ΑΚΡΩΣ ΣΥΓΚΙΝΙΤΙΚΟ αλλά θεωρώ ότι είναι ένα από τα χιλιαδες μαιλ spam που κυκλοφορουν και δεν βασιζοντε σε αληθινα γεγονοτα.

ειδικα οταν βλεπω αυτο το να το στηλεις

 

οχι δεν ειμαι τοσο σκληρη ώστε να μην με αγγιξει ενα τετοιο κειμενο

[gavrias]

Είναι όσο συγκλονιστικό χρειάζεται για να το σκεφτεί καλά κάποιος που επιμένει να οδηγεί με οποιονδήποτε τρόπο ανέυθυνα...

Υπερβολή? Ίσως αλλά με στόχο να κάνει τους ανθρώπους να σκεφτούνε.

Θα μπορούσε να έιναι ταινία,πάλι θα είχε μύνημα όμως...

[fysalida]

πολυ αληθινο και με σπουδαιο μηνυμα.

[baduz]

Είναι όσο συγκλονιστικό χρειάζεται για να το σκεφτεί καλά κάποιος που επιμένει να οδηγεί με οποιονδήποτε τρόπο ανέυθυνα...

Υπερβολή? Ίσως αλλά με στόχο να κάνει τους ανθρώπους να σκεφτούνε.

Θα μπορούσε να έιναι ταινία,πάλι θα είχε μύνημα όμως...

 

Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο μαζί σου!

 

Έτσι είναι όπως το γραφεις gravias μου!

Μακάρι εμείς οι άνθρωποι να σκεφτόμαστε πριν πιάσουμε το τιμόνι στα χέια μας!

[fotini33]

Πολύ συγκινητικό....

[elias-christina]

Eμενα παντως με αγγιξε τοσο που κλαιω στην δουλεια...

[Afroditi D]

οχι δεν ειμαι τοσο σκληρη ώστε να μην με αγγιξει ενα τετοιο κειμενο

[Pipi]

Η ιστορία είναι πάρα πολύ συγκηνητική δεν το αμφισβητεί κανείς.

 

Αλλά θα σας εξηγήσω τι γίνεται με αυτά τα μέιλ που λέγονται chain-mail (αλυσιδωτά μηνύματα σε ελεύθερη μετάφραση). Όταν σας έρχεται ένα τέτοιο μνμ έχετε δει πόσοι είναι οι παραλήπτες; Κάθε φορά που το κάνετε προώθηση η λίστα αυξάνεται. Κάποια στιγμή το μήνυμα επιστρέφει στον αρχικό αποστολέα και μαντέψτε.... έχει όλα τα μειλ σας, των γνωστών σας που τα στείλατε, κλπ κλπ κλπ. Μετά μπορεί να σας στείλει ότι θέλει, από ιούς, διαφημήσεις για viagra κι άλλα τέτοια "κομψά" που σίγουρα θα έχετε δει όλοι.

 

Δεν διαφωνώ ότι η ιστορία μπορεί να είναι αληθινή αλλά αν θέλετε να την στείλετε και σε άλλους πχ. για να σκεφτούν την επόμενη φορά που θα οδηγήσουν μεθυσμένοι όπως λέει το μειλ παραπάνω, τότε σβήστε όλους τους παραλήπτες και παρακαλέστε και τους επόμενους παραλήπτες να το κάνουν. Έτσι σπάει η αλυσίδα.

[baduz]

Η ιστορία είναι πάρα πολύ συγκηνητική δεν το αμφισβητεί κανείς.

 

Αλλά θα σας εξηγήσω τι γίνεται με αυτά τα μέιλ που λέγονται chain-mail (αλυσιδωτά μηνύματα σε ελεύθερη μετάφραση). Όταν σας έρχεται ένα τέτοιο μνμ έχετε δει πόσοι είναι οι παραλήπτες; Κάθε φορά που το κάνετε προώθηση η λίστα αυξάνεται. Κάποια στιγμή το μήνυμα επιστρέφει στον αρχικό αποστολέα και μαντέψτε.... έχει όλα τα μειλ σας, των γνωστών σας που τα στείλατε, κλπ κλπ κλπ. Μετά μπορεί να σας στείλει ότι θέλει, από ιούς, διαφημήσεις για viagra κι άλλα τέτοια "κομψά" που σίγουρα θα έχετε δει όλοι.

 

Δεν διαφωνώ ότι η ιστορία μπορεί να είναι αληθινή αλλά αν θέλετε να την στείλετε και σε άλλους πχ. για να σκεφτούν την επόμενη φορά που θα οδηγήσουν μεθυσμένοι όπως λέει το μειλ παραπάνω, τότε σβήστε όλους τους παραλήπτες και παρακαλέστε και τους επόμενους παραλήπτες να το κάνουν. Έτσι σπάει η αλυσίδα.

 

Σωστόοοο!

 

Δεν το ήξερα ότι γίνεται έτσι!

Ευχαριστώ για την ενημέρωση!