Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Συμβολικό παιχνίδι - φανταστικοί φίλοι


Recommended Posts

να πώ απλώς πως ο γιός μου,μοναχοπαιδι μέχρι τα 5 του,είχε τον τελευταίο χρόνο "φιλες" και "φιλους",τα τέρατα της μυθολογίας... Rolling Eyes λατρεύει τη μυθολογία,όμως μου έκανε εντύπωση το οτι πχ μέσα στο αυτοκίνητο έρχονταν μαζί,όχι κάποιος θεός/ήρωας κλπ.,αλλά...η Σκύλλα,ηΜέδουσα,η Αελλώ...φιλαράκια κανο΄νικά λέμε,στυλ,τώρα μαμά θα μείνει στο δωμάτιο η Ευρυάλη κι εγώ θα παίξω με τη Σθενώ,ή,ο Τυφωέας θα κάνει παρέα στον τάδε... Rolling Eyes

 

 

:D:D:D αυτό θα πει το παιδί να έχει κουλτούρα!!! :D:D:D

df306542d5.pngbb1d25814b.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 75
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

  • 2 εβδομάδες μετά...

Χαίρομαι που θίξατε αυτό το θέμα με τον φανταστικό φίλο γιατί ήθελα και εγώ να το μοιραστώ. Με την διαφορά όμως ότι με κάνει πολύ χαρούμενη και περήφανη :oops: για την μικρή μου!

 

Η Ειρήνη είναι 28 μηνών και παίζει με φανταστικούς φίλους , τα ζωάκια της και τα κουκλάκια της. Είναι κάτι που και εγώ και η γιαγιά της κάνουμε δίνοντας φωνή στα κουκλάκια και βάζοντάς τα μεσ' την ζωή μας! ( π.χ. σε περιμένει στο κρεβάτι σου ο Γουίνι - Λέει "που είναι η Ρηνούλα? )

 

Μου αρέσει πάρα πολύ όταν φτιάχνει μια ιστορία μόνη της και έρχεται κρατώντας ένα σκυλάκι και μιλώντας με διαφορετική φωνή !! Έχει φοβερή φαντασία και το παιχνίδι αυτό είναι πολύ δημιουργικό!!

 

Αυτή την εποχή που έχει την αγωνία της προσαρμογής στον παιδικό έχει δυο κουκλίτσες , την μαμά και το κοριτσάκι της και αναπαριστά τις δικές μας συζητήσεις : - γεια σου μωρό μου πάω στην δουλειά δεν θα αργήσω...- γεια σου μαμά θα πάω στο σχολείο μου ...για λίγο! Δραματοποιώντας την κατάσταση που ζει νομίζω ότι ξελαφρώνει λίγο και βγάζει την αγωνία της έτσι.

 

Ένα από τα πιο συχνά παιχνίδια είναι τα επαγγέλματα: κουλουράς , μανάβης , κομμωτής, γιατρός , μάστορας όπου πάντα υπάρχουν πελάτες, ο μπαμπάς και η μαμά η γιαγιά , φίλοι και εδώ και ένα μήνα...ο Μενούσης! Ξεκίνησε από το τραγούδι η γιαγιά της μια μέρα αλλά μετά έγινε ιστορία, παραμύθι και τώρα σίριαλ σε συνέχειες!! ( έχει και η γιαγιά φοβερή φαντασία ! ) Έτσι καθημερινά ο Μενούσης είναι σπίτι μας!!!

Για μένα είναι φανταστικό αυτό το παιχνίδι και έχει περισσότερη αξία από πολλά άλλα!

 

Πάντως και εμένα η μικρή - ακόμα σε προσαρμογή στο σταθμό - δεν παίζει με άλλα παιδάκια στον σταθμό! Από ό,τι μου λέει η δασκάλα είναι μαζί της . Μόνο όταν υπάρχει δραστηριότητα πάει με τους άλλους! Αλλά και η δική μου σαν της Sofia είναι αρκετή ώριμη για την ηλικία της! Νομίζω ότι αντιμετωπίζει τους συμμαθητές της σαν μικρά γιατί τα παιδάκια που κάνει παρέα - ισότιμα όμως - είναι 5,6 ετών και πάνω. Η "φίλη" της που περάσανε μαζί το καλοκαίρι ήταν 7,5 ετών και η Ειρήνη 2 !! Νομίζω ότι στο σχολείο θα μάθει να συναναστρέφεται με παιδάκια της ηλικίας της και να παίζει μαζί τους! Αλλά δεν αγχώνομαι... Σιγά - σιγά !

Link to comment
Share on other sites

Θέλω και εγώ τι γνώμη σας. Ο μεγάλος μου γιος έχει ταυτιστεί πλήρως με τη Ντόρα και τον Μπομπ το μάστορα.

Πολλές φορές μου λέει ότι εγώ είμαι η Ντόρα και αυτός είναι η μαϊμού ο Μπουτς...

Αλλά ΟΚ με αυτό. Το θέμα μας είναι άλλο.

Λατρεύει τον Αντρέα τον εκσκαφέα (για όσους δε γνωρίζουν ο αντρεας είναι ένας γερανός που χρησιμοποιεί ο Μπομπ στα μαστορέματα του)... Επιπλέον υπάρχει και ο Ρουλης ο γερανούλης, ο τάκης ο οδοστροτάκης, η ροζα η μπουλντοζα κτλ... Όλα τα έχει και θέλει να παίζει συνέχεια με αυτά. Αυτος όμως που δεν αποχωρίζεται με τίποτα είναι ο Αντρέας. Με τίποτα όμως... Το ένα του χέρι κρατάει μονίμως τον Αντρέα... Μαζί τρώμε, μαζί κανουμε μπάνιο, μαζί κοιμόμαστε...Μόνο στον παιδικό δεν τον παίρνει μαζί του.

Γενικά του αρέσει να παίζει πολύ με μπουλντόζες, γερανούς κτλ. Όλα για αυτόν είναι κλαρκ (κλαρκ τρακτερ, κλαρκ μπουλντόζα κτλ).

Δε μπορώ να πω μου αρέσει που παίζει και κάνει «δουλείες» με τα ... κλαρκ. Προσποιείται ότι είναι ο Μπομπ και κάνει μαστρορέματα, φορτώσεις εκφορτώσεις κτλ, μιλανε κιολας μεταξύ τους, του δίνει οδηγίες... «Έλα Αντεα, πάμε Αντεα, καλή δουλειά Αντέα»...

 

ΑΛΛΑ τόσο κόλλημα βρε παιδί μου... Κάποια στιγμή που τον ρώτησα ποιον έχει φίλο μου λέει τον «Αντέα, κικικο κλακ» δηλ. τον Αντρέα το κίτρινο κλαρκ ...Δε μου αρέσει που το ένα χέρι είναι μονίμως διαθέσιμο για τον Αντρέα, φαίνεται αστείο αλλά αναγκάζεται να κάνει τις όποιες δουλείες (να κατεβάσει το παντελόνι του, να βγάλει την μπλούζα του κτλ) με το ένα χέρι γιατί δε θέλει να τον αφήσει ούτε για μια στιγμή...

 

Ααα το βράδυ που λέμε παραμύθια πριν κοιμηθεί ο Αντρέας είναι πάντα εκεί και κάνει βόλτες πάνω μου...

 

Και ρωτάω τώρα εγώ μήπως πρέπει να τον εξαφανίσω...

Κάποιες φορές που τον έχουμε χάσει για λίγο (και αυτόν αλλά και τα υπόλοιπα κλαρκ) τα ζητάει για λίγο αλλά μετά μια χαρά, τον ξαναθυμάται βέβαια...

 

Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω... Μίσω τον Αντρέα, τον Ρούλη και τους υπόλοιπους φίλους του Μπομπ :evil:

 

 

«Γιατρε γιατί φογάς ροζ, Είσαι κοριτσάκι???»

Link to comment
Share on other sites

  • 1 χρόνο μετά...

Θα ήθελα και εγώ τη γνώμη σας η μικρή μου έχει αρχίσει μερικές μέρες και μου λέει ότι ο φίλος της ο "Παναγιώτης" παίζει μαζί της ότι του αρέσει το δωμάτιο της ότι πχ.του αρέσει η Minie γιατί εκείνος δεν έχει κτλ.Τέτοιο όνομα δεν μου έχει ξαναφέρει από το σχολείο της αλλά δεν έχουμε και κάποιο παιδάκι φίλων με τέτοιο όνομα , η μικρή είναι μοναχοπαίδι και συνήθως εκτός από τον παιδικό στο σπίτι 1-2φορές την εβδομάδα έχει επαφή με παιδάκια.Είναι δυνατόν από τόσο μικρή να έχει φανταστικό φίλο.??

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • 4 εβδομάδες μετά...

Σημερα ο 2,5 ετων γιος μου,ξαφνικα αρπαξε ενα βιβλιο με παραμυθια το ονομασε Μαρια και απο εκεινη την ωρα ειναι αχωριστοι.Παιζουν μαζι μιλανε μαζι.Μεχρι που μου ειπε να μην τραγουδαω εγω γιατι τραγουδαει η Μαρια.Η αληθεια ειναι οτι στην αρχη σαστισα.Διαβασα εδω τις αποψεις των κοριτσιων και της κ.Στυλλιανακη οτι ειναι φυσιολογικο και υσηχασα λιγο.Παρολα αυτα δεν μπορω να καταλαβω απο που ξεκιναει π.χ. η αναγκη ενος παιδιου να εχει ενα φανταστικο φιλο(ειδικα οταν υπαρχουν παιδακια που κανουν παρεα και παιζουν οπως επισης υπαρχει και αδερφακι στο σπιτι που παιζουν μαζι)μηπως του λειπει κατι,η το προβληματιζει κατι και γενικοτερα μηπως υπαρχει κατι πιο βαθυ που πρεπει να προσεχω?Πως πρεπει να αντιδρασω εγω απο εδω και περα?Παιζω το παιχνιδι του και ενισχυω τη φαντασια του η μηπως πρεπει να βαλω καποια ορια σ'αυτο?

Τα παιδιά μου....η ζωή μου

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Και εμένα η κόρη μου έχει φανταστικούς φίλους κάποιες φορές.

Δεν ξέρω αν η συνομιλία με κούκλες εμπίπτει σε αυτή την κατηγορία, αλλά αυτό είναι κάτι που της το έμαθα εγώ από πολύ νωρίς και το ενισχύω ακόμα και τώρα. Δηλαδή φερόμαστε λες και οι κούκλες έχουν ζωή. Τρώνε, κοιμούνται, μαλώνουν μεταξύ τους, κάνουν αταξίες και τους βάζουμε τιμωρία ή να ζητήσουν συγγνώμη κτλ. Μου λέει ότι είναι τα παιδιά της και βλέπω ότι μιμείται εμένα ως προς την ανατροφή τους! :-)

Εκτός από τις κούκλες, κάποιες φορές μου αναφέρει κάποια παιδάκια που γνωρίζει (ότι και καλά έχουν έρθει στο σπίτι μας) και πρόσφατα μου ανέφερε ένα "κύριο" που ήταν στο ντουλάπι της κουζίνας και της έλεγε να ανέβει και εκείνη στο ντουλάπι!

 εχω δυο μπουμπουκακια

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Γεια σας και από εμένα. Η δική μου κόρη αν και ξεκίνησε με το να μιλάει και να κανακεύει τα μωράκια της, που έχουν όλα όνομα παιδιών φίλων, τώρα έχει αρχίσει να αποκτά ολόκληρη νέα οικογένεια. Ο άλλος της αδερφός Αντρέας, ο οποίος δεν την ενοχλεί, η άλλη της μαμα η Μαρία η οποία θελει να έρθει σπίτι μας αλλά δεν μπορεί γιατι δεν το ξέρει, και ο μπαμπάς της ο οποίος τώρα τελευταία της λέει ψέματα από το τηλέφωνο και του κάνει συνεχώς παρατηρήσεις. Α!, και αυτός θελει να έρθει σπίτι μας αλλά μένει μακρυά και δεν μπορεί. Όταν λοιπόν της είπα να πάμε εμείς να τους πα΄ρουμε να έρθουν σπίτι μας , μου είπε πως δεν γίνεται γιατι δεν αγόρασε ακόμα το κόκκινο αυτοκίνητό της.

Σίγουρα όλα αυτά είναι φυσιολογικά?? Αν και παίζουμε πολύ όλοι μαζί, εγώ άρχισα να ανησυχώ.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

.....απο οτι βλεπω ολα τα παιδια εχουνε τετοιους φιλους...και ειχα αρχισει να ανησυχω.το μαριαννακι μου ειναι 26 μηνων...και τους τελευταιους 3 μηνες θελει μονο παιχνιδια ρολων......εσυ μαμα...εγω νινι....με γατακια...σκυλακια.....κουκλες.....ατελειωτες περιπετειες....

Link to comment
Share on other sites

κοριτσια μην μπερδευεστε αλλο να μιλαει με τις κουκλες κ να δινει ρολους ,απολυτως φυσιολογικο, κ αλλο οι φανταστικοι φιλοι. η ανηψια μου ειχε εναν φανταστικο φιλο τον Φιλιππο (ονομα που δεν ειχε ακουσει πουθενα απ τον κυκλο μας) απο σχεδον 2 ετων κ επι 1 χρονο. τρωγαμε π.χ κ φωναζε ξαφνικα μην καθεσαι εδω διπλα μου καθεται ο φιλιππος!! ελα να χορεψουμε της ελεγε ο ανηψιος μου, δεν με αφηνει ο Φιλιππος ζηλευει. που ειναι κ εμεις δε τον βλεπουμε? την ρωτουσαμε. ντρεπεται μονο εγω θελει να τον βλεπω. βαλε φαι κ για τον Φιλιππο μαμα. γιατι δεν παει σπιτι του ολο εδω θα ειναι? γατι δεν εχει γονεις μονο εμενα εχει....ανατριχιαζαμε με την σιγουρια κ τις απαντησεις της. η αδερφη μου ρωτησε ειδικο κ της ειπε ειναι ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ κ δειγμα εφυιας μεχρι 3 ετων περιπου αν ομως συνεχιστει... δεν συνεχιστηκε ομως. μια μερα ειπε μονη της ο φιλιππος εφυγε δεν θελω να του ξαναμιλησω Γιατι εφυγε ? ΕΤΣΙ δε ειναι φιλος μου πια! ειναι δευτερακι τωρα κ πανεξυπνη οπως παντα. μην τρελαινεστε φαση ειναι αν κ λιγο ανατριχιαστικη!

age.png

το παιδι σου δεν ειναι η συνεχεια της ζωης σου,

ειναι η αφετηρια της δικης του ζωης!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • 3 months later...

εδώ και 1,5 μήνα περίπου ενώ είμασταν 32 μηνών ο μεγάλος μας ξεκίνησε να βλέπει με πολύ πάθος τους μικρούς Αινστάιν.

Αυτό ήταν! σε κάθε μας παιχνίδι γινόμαστε ο Κίμωνας ο ίδιος, ο Τζίμης εγώ, ο μικρή μας η Αννα, και η γυναίκα μου η Λυδία!!! Ευτηχώς είμαστε 4 και (2 αντρες 2 γυναίκες)!!

α και ο σκύλος μας είναι ο Ρόκετ......!!! έρχονται συγγενείς και φίλοι και άντε να τους εξηγήσεις το παιχνίδι!!

Link to comment
Share on other sites

  • 2 εβδομάδες μετά...
κοριτσια μην μπερδευεστε αλλο να μιλαει με τις κουκλες κ να δινει ρολους ,απολυτως φυσιολογικο, κ αλλο οι φανταστικοι φιλοι. η ανηψια μου ειχε εναν φανταστικο φιλο τον Φιλιππο (ονομα που δεν ειχε ακουσει πουθενα απ τον κυκλο μας) απο σχεδον 2 ετων κ επι 1 χρονο. τρωγαμε π.χ κ φωναζε ξαφνικα μην καθεσαι εδω διπλα μου καθεται ο φιλιππος!! ελα να χορεψουμε της ελεγε ο ανηψιος μου, δεν με αφηνει ο Φιλιππος ζηλευει. που ειναι κ εμεις δε τον βλεπουμε? την ρωτουσαμε. ντρεπεται μονο εγω θελει να τον βλεπω. βαλε φαι κ για τον Φιλιππο μαμα. γιατι δεν παει σπιτι του ολο εδω θα ειναι? γατι δεν εχει γονεις μονο εμενα εχει....ανατριχιαζαμε με την σιγουρια κ τις απαντησεις της. η αδερφη μου ρωτησε ειδικο κ της ειπε ειναι ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ κ δειγμα εφυιας μεχρι 3 ετων περιπου αν ομως συνεχιστει... δεν συνεχιστηκε ομως. μια μερα ειπε μονη της ο φιλιππος εφυγε δεν θελω να του ξαναμιλησω Γιατι εφυγε ? ΕΤΣΙ δε ειναι φιλος μου πια! ειναι δευτερακι τωρα κ πανεξυπνη οπως παντα. μην τρελαινεστε φαση ειναι αν κ λιγο ανατριχιαστικη!

 

Ο γιος μου (τώρα 17 ετών) είχε όταν ήταν μικρός ένα μόνιμο φανταστικό φίλο, τον ΜΠΑΟΥΚΑ! Για πολλά χρόνια ο Μπαούκας ήταν σύντροφος στο παιχνίδι και αποδιοπομπαίος τράγος για ότι γινόταν στο σπίτι. Για ένα διάστημα είχε και ένα δεύτερο φίλο, τον ΚΕΣΤΗ. Στην αρχή γελάσαμε, μετά δεν δίναμε και πολλή σημασία, μέχρι που μεγάλωσε (περίπου 5-6 ετών) και ο Μπαούκας εξαφανίστηκε. Κατά τη γνώμη μου, και ήθελε παρέα, και βρήκε έναν καταπληκτικό τρόπο να συμφιλιωθεί με καταστάσεις που τον στενοχωρούσαν (νομίζω ότι το μπαούκας βγήκε από το μπαμπούλας - ανεπιβεβαίωτο).

Link to comment
Share on other sites

Ο δικος μου γιος δεν θα ελεγα ακριβως οτι εχει φανταστικο φιλο , εχει μια πορωση ομως με την ντορα , οποτε θεωρει οτι οσα βλεπει μαλλον ειναι αληθινα , δηλαδη ζηταει να παμε βολτα σε μερη οπου βλεπει στην Ντορα , ζηταει να κουβαλαει πραγματα που βλεπει στην Ντορα λ.χ εχω , λεει , 20 ευρω στο σακιδιο μου (το σακιδιο της Ντορας ) . Δεν ανυσηχω , ισα ισα το θεωρω δειγμα οτι χρησιμοποιει τη φαντασια του , αλλες φορες δεν το κανει καν , αλλες φορες συζηταμε συνεχεια για την Ντορα .

QRyOp2.png

Link to comment
Share on other sites

Εχουμε φανταστικους φιλους.....και role playing με τα παπακια της και τον winnie the pooh που τα ντυνε τα κοιμιζει, τα ξεντυνει, τα πλενει, τα ταιζει, τα παει βολτα και τα βαζει να βλεπουν οτι βλεπει. Τους μιλαει και γενικα τους κανει, οτι ......της κανω.....απολυτα φυσιολογικα ολα αυτα.......τωρα για φανταστικους φιλους δεν εχουμε ακομα. Αλλα αμα θελει να ριξει το φταιξιμο αλλου και της πεις 'Στεφη εσυ το εκανες?' σου λεει 'οχι εσυ μαμα'........εμ.....καλα......οκ

Don't give me love, i've had my share. Give me the truth instead.....

Link to comment
Share on other sites

  • 2 εβδομάδες μετά...
Θέλω και εγώ τι γνώμη σας. Ο μεγάλος μου γιος έχει ταυτιστεί πλήρως με τη Ντόρα και τον Μπομπ το μάστορα.

Πολλές φορές μου λέει ότι εγώ είμαι η Ντόρα και αυτός είναι η μαϊμού ο Μπουτς...

Αλλά ΟΚ με αυτό. Το θέμα μας είναι άλλο.

Λατρεύει τον Αντρέα τον εκσκαφέα (για όσους δε γνωρίζουν ο αντρεας είναι ένας γερανός που χρησιμοποιεί ο Μπομπ στα μαστορέματα του)... Επιπλέον υπάρχει και ο Ρουλης ο γερανούλης, ο τάκης ο οδοστροτάκης, η ροζα η μπουλντοζα κτλ... Όλα τα έχει και θέλει να παίζει συνέχεια με αυτά. Αυτος όμως που δεν αποχωρίζεται με τίποτα είναι ο Αντρέας. Με τίποτα όμως... Το ένα του χέρι κρατάει μονίμως τον Αντρέα... Μαζί τρώμε, μαζί κανουμε μπάνιο, μαζί κοιμόμαστε...Μόνο στον παιδικό δεν τον παίρνει μαζί του.

Γενικά του αρέσει να παίζει πολύ με μπουλντόζες, γερανούς κτλ. Όλα για αυτόν είναι κλαρκ (κλαρκ τρακτερ, κλαρκ μπουλντόζα κτλ).

 

Ax! Tα ίδια και χειρότερα είχαμε πάθει με τον Κεραυνο Mc Queen τον έπαιρνε και στον παιδικό μαζί του ! Το άτιμο ήταν ένα αυτοκινητάκι τόσο δα μικρούλη κι όλο στα χέρια του το είχε κι όλο χανότανε και ΚΛΑΜΑ όταν χανότανε μέχρι να το βρούμε...! Εγώ δεν ξέρω αν έκανα καλά αλλά δεν έκανα τίποτα απλά κάποια ήρθε η στιγμή που δεν τον συγκινούσε πια. Έτσι απλά!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • 6 months later...

Καλημέρα!

Ο γιος μου είναι 3,5 χρόνων και εδώ και κάνα δίμηνο έχει αναφέρει φανταστικούς φίλους, κυρίως ένα Γιάννη, μερικές φορές και έναν Κώστα. Δεν είναι ιδιαίτερα κοινωνικός στην πραγματικότητα, θα έλεγα ότι είναι ντροπαλός και του βγαίνει σε θυμό-επιθετικότητα... δηλαδή του μιλά κάποιος και αυτός κάνει το θυμωμένο και δεν μιλά ή λέει κάτι δικό του. Γενικά δεν πολυπαίζει με άλλα παιδάκια. Τώρα θα αρχίσουμε παιδικό.

Του αρέσει να παλεύει με τον παππού και τον μπαμπά του. Με τους φανταστικούς του φίλους λοιπόν παλεύει... Πέφτει στο κρεβάτι, χτυπιέται από δω και από κει, φωνάζει σαν να πονάει, ή λέει "τώρα θα σου δείξω", κανονικό ματς δηλαδή. Πολλές φορές ο φίλος του τον δέρνει, δηλαδή ο γιος μου χάνει. Κάνει πως πονάει κλπ. Μερικές νικάει, αλλά νομίζω ότι κυρίως τις τρώει. Δεν μου αρέσει αυτό... Τι μπορεί να σημαίνει; Ηττοπάθεια, φόβο; Δεν θα ανησυχούσα με φανταστικούς φίλους πολιτισμένους, ακόμα και με φανταστικούς φίλους που θα ξεσπούσαμε πάνω τους :lol:... Αλλά όχι και να τρώμε ξύλο...

Το ΑΓΓΕΛΑΚΙ μας...

 

53d74c016a.png

 

Together we stand, divided we fall...

Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

Να μπω και εγω να πω λιγο την 'ανησυχια' μου. Διαβασα το νημα και ηταν ενδιαφερον και ειδα οτι δεν ειμαστε μονες μας. Η μικρη 3 χρονων τωρα εχει μια φαντασια που οργιαζει. Απο το καλημερα μεχρι το καληνυχτα ΠΛΕΟΝ παιζει με τις κουκλες της. Παπακια, νεραιδες οτι βρει. Τους δινει ρολους και φτιαχνει ιστοριες (κυριως τραβηγμενες απο τα παραμυθια που διαβαζουμε). Αν πχ διαβασουμε τον κακο λυκο και τα 7 κατσικακια αυτο θα παιζει ολη μερα δινοντας ρολους. Αν την Χρυση χηνα αντιστοιχα εκεινο. Αν το πουλακι, το ποντικακι και το λουκανικο τα ιδια. Επισης αλλαζει τα παραμυθια με χαρακτηρες που της αρεσουν. Δλδ τον κακο λυκο με τα 7 παπακια, με τα 7 πιονια (του σκακι) κλπ. Φυσικα το κανει και μονη της αλλα θελει να παιζουμε και μαζι. ΣΥΝΕΧΕΙΑ......ολα καλα μεχρι εκει. Καταλαβαινω οτι ενδειξη φυσιολογικου και φαντασιας κλπ. Τωρα που εχει θεμα? στην παιδικη χαρα ας πουμε. Προτιμαει να παιξει με τα κουκλακια της ΠΑΡΑ με αλλα παιδακια. Ενω καλοκαιρι επαιζε μια χαρα (και με τσακωμους και με ολα) τωρα αστα να πανε. Φυσικα τωρα εχει κλειστει και μεσα γιατι εχει αρρωστησει πολυ και εχουμε σταματησει και μπαλετο με εντολη γιατρου για να συνελθει και να μην παρει αλλη αντιβιωση. Οποτε δεν ξερω τι να υποθεσω. Οτι αυτος ο αυτοαποκλεισμος απο τα παιδακια ειναι λογω κλεισουρας ή λογω του οτι προτιμαει τις κουκλες της. Και αν ειναι το δευτερο ανησυχω ή οχι? Σκεφτηκα να την πιεσω και να της πω οχι κουκλες στην παιδικη για να την αναγκασω να παιξει με παιδια. Αλλα νομιζω θα φερει το αναποδο. Δεν θα θελει να παει καθολου παιδικη χαρα.

 

Να συμπληρωσω πως δεν παει παιδικο αλλα μονο μπαλετο στο οποιο ειναι μια χαρα με ολα τα παιδια και με την δασκαλα που μου λεει οτι ειναι εκπληκτικα ανεξαρτητη. Επισης να συμπληρωσω οτι εχουμε να δουμε ΠΟΛΥ καιρο την φιλη μας την Μαρια και τα ξαδερφακια μας την Ματινα και την Στελλα λογω αρρωστιων αλλα με αυτα τα 3 παιδακια τα θεωρει φιλους της......

 

ΥΓ: Επισης βγαζει μια ντροπη με τα συνομηλικα αλλα αν την πλησιασουν τρεχει να παιξει και παιζει καλα μαζι τους. Με τα μικροτερα δεν την παλευει γιατι προσπαθει να επικοινωνησει και δεν μπορει και δεν αντιδρα καλα με την σωματικη επιβολη των μικροτερων (που δεν καταλαβαινουν) και της βγαινει σε επιθετικοτητα.

 

Καμια ιδεα κανεις?

Don't give me love, i've had my share. Give me the truth instead.....

Link to comment
Share on other sites

... Τωρα που εχει θεμα? στην παιδικη χαρα ας πουμε. Προτιμαει να παιξει με τα κουκλακια της ΠΑΡΑ με αλλα παιδακια. Ενω καλοκαιρι επαιζε μια χαρα (και με τσακωμους και με ολα) τωρα αστα να πανε. Φυσικα τωρα εχει κλειστει και μεσα γιατι εχει αρρωστησει πολυ και εχουμε σταματησει και μπαλετο με εντολη γιατρου για να συνελθει και να μην παρει αλλη αντιβιωση.

Χμ, τι της είπες για το μπαλέτο; γιατί σταμάτησε; μήπως έχει κάνει τη σκέψη "αποφεύγουμε τα παιδάκια γιατί μας αρωσταίνουν";

Να συμπληρωσω πως δεν παει παιδικο αλλα μονο μπαλετο στο οποιο ειναι μια χαρα με ολα τα παιδια και με την δασκαλα που μου λεει οτι ειναι εκπληκτικα ανεξαρτητη......

Μια χαρά λοιπόν :D

ΥΓ: Επισης βγαζει μια ντροπη με τα συνομηλικα αλλα αν την πλησιασουν τρεχει να παιξει και παιζει καλα μαζι τους. Με τα μικροτερα δεν την παλευει γιατι προσπαθει να επικοινωνησει και δεν μπορει και δεν αντιδρα καλα με την σωματικη επιβολη των μικροτερων (που δεν καταλαβαινουν) και της βγαινει σε επιθετικοτητα.

 

Καμια ιδεα κανεις?

Λογικό να μη γουστάρει τα μικρότερα. Κάνει πολύ προσπάθεια για να μεγαλώσει και τα μικρότερα την τραβάνε πίσω.

 

Φιλάκια και στις δυο σας :D

 

Σας έχουμε πεθυμήσει

etCDp3.png hk8kp3.png

 

Η μαμά του Ευριπίδη και της Ιφιγένειας

Link to comment
Share on other sites

Καμια ιδεα κανεις?

Εδω, εγω.

Θυμάσαι όταν σου έλεγα για τις δικές μου?

Εγω δεν το θεωρώ (πλέον) αφύσικο αυτό, ούτε ότι πρέπει να κάνεις κάτι. Αστην να παίζει με ότι και όπως της αρέσει.

Με την πίεση, τίποτα δεν θα καταφέρεις.

Οι δικές μου και κυρίως η Α. ξέρεις ότι δεν παίζει με άλλα παιδιά πουθενά ούτε σε παιδότοπο, ούτε σε παιδική χαρά. Ολο δίπλα μου είναι.

Οτι και να έχω κάνει, απλά δεν...

Οπότε πλέον την αφήνω να παίζει όπως και αν θέλει.

Αυτό να κάνεις και εσυ.

Θα σου άρεσε σε μία συγκέντρωση ας πούμε να σε πιέζουν και να σε υποχρεώνουν να μιλάς με αγνώστους?

Δεν νομίζω....:wink:

Είναι αφελής όποιος πιστεύει ότι θα πάει στον παράδεισο μιας θρησκείας και δεν θα διακινδυνεύσει να καταλήξει στην κόλαση μιας άλλης.

 

 

 

TbSdp2.png

Link to comment
Share on other sites

εμενα παντως ο διχρονος γιος μου δεν ασχολειται καθολου με ρολους ή καποιο αλλο φανταστικο παιχνιδι

 

εμενα ή θα παιζει με τις μπαλες του και οπου βρει καλαθι, κουβα δοχειο θα βαλει "γκολ" δηλαδη "καλαθι" στο μπασκετ, ή θα παρει τα αυτοκινητα του να τα τσουλαει στο πατωμα, στο τζαμι στον τοιχο πανω στον παγκο πανω στην κουζινα κλπ ή θα παρει το λαπτοπ και θα παταει τα κουμπια και το ποντικι ή καποια μουσικα οργανα για να κανει φασαρια. τωρα τελευταια καποιες φορες τον βλεπω με το κατσαβιδι και οπου βρει τρυπα το χωνει και το στριφογυρναει.....

 

δεν ταϊζει κουκλες, δεν ξεσκονιζει δεν σκουπιζει δεν κανει οτι μιλαει στο τηλεφωνο, οπως διαβαζω οτι κανουν αλλα παιδια. βεβαια δεν μιλαμε οποτε μαλλον το παραδειγμα με το τηλεφωνο ακυρο :lol::lol::lol:

 

τι να κανω; να του δειχνω εγω ή να περιμενω να τα κανει αυθορμητα;

Ερασιτέχνες έχτισαν την Κιβωτό. Επαγγελματίες έχτισαν τον Τιτανικό!

Link to comment
Share on other sites

Χμ, τι της είπες για το μπαλέτο; γιατί σταμάτησε; μήπως έχει κάνει τη σκέψη "αποφεύγουμε τα παιδάκια γιατί μας αρωσταίνουν";

Μια χαρά λοιπόν :D

 

Λογικό να μη γουστάρει τα μικρότερα. Κάνει πολύ προσπάθεια για να μεγαλώσει και τα μικρότερα την τραβάνε πίσω.

 

Φιλάκια και στις δυο σας :D

 

Σας έχουμε πεθυμήσει

 

Και εμεις πολυ Ντεμς μου!

 

Ευχαριστω για τον χρονο σας κοριτσια. Δλδ λετε να την αφησω? Ρενα πιστευεις οτι ειναι και θεμα χαρακτηρα ή πιστευεις οτι κουτσοβολευονται κιολας με τις κουκλες και τα απομονομενα παιχνιδια? Εχω φτασει τοσο μακρια οσο να νομιζω οτι της ειναι πιο 'ευκολο' να διαχειριστει τα παιχνιδια αυτου του τυπου γιαυτο τα προτιμαει.

 

Επισης εντυπωση μου κανει και στεκομαι σε αυτο οτι παλιοτερα πηγαινε ντουγρου στα παιδια και επαιζε. Τωρα εχει βγαλει μια απιστευτη ντροπη.....απο το πουθενα.....ή ειναι απο καπου και δεν το πιανω?

 

Ντεμς νομιζω πως οντως της το ψιλοπερασα αυτο 'Δεν πλησιαζουμε παιδακι αρρωστο'. Ειδικα με αυτο που τραβηξαμε τελευταια που αρρωσταιναμε ανα βδομαδα. Αλλα δεν ειναι αυτος ο λογος....νομιζω οτι απλα εχει αποτραβηχτει απο τα εν δημο. Αυτη την εντυπωση μου δινει. Αλλα απο την αλλη αμα δει ενδιαφερον παιζει. Μαζεμενα στην αρχη αλλα μετα παιζει......δεν ξερω. Ειναι ντροπαλο και δεν το ειχαμε καταλαβει? Βγαινει η ντροπη μετα απο καποια ηλικια? Δεν ξερω τι να πω.......

Don't give me love, i've had my share. Give me the truth instead.....

Link to comment
Share on other sites

εμενα παντως ο διχρονος γιος μου δεν ασχολειται καθολου με ρολους ή καποιο αλλο φανταστικο παιχνιδι

 

εμενα ή θα παιζει με τις μπαλες του και οπου βρει καλαθι, κουβα δοχειο θα βαλει "γκολ" δηλαδη "καλαθι" στο μπασκετ, ή θα παρει τα αυτοκινητα του να τα τσουλαει στο πατωμα, στο τζαμι στον τοιχο πανω στον παγκο πανω στην κουζινα κλπ ή θα παρει το λαπτοπ και θα παταει τα κουμπια και το ποντικι ή καποια μουσικα οργανα για να κανει φασαρια. τωρα τελευταια καποιες φορες τον βλεπω με το κατσαβιδι και οπου βρει τρυπα το χωνει και το στριφογυρναει.....

 

δεν ταϊζει κουκλες, δεν ξεσκονιζει δεν σκουπιζει δεν κανει οτι μιλαει στο τηλεφωνο, οπως διαβαζω οτι κανουν αλλα παιδια. βεβαια δεν μιλαμε οποτε μαλλον το παραδειγμα με το τηλεφωνο ακυρο :lol::lol::lol:

 

τι να κανω; να του δειχνω εγω ή να περιμενω να τα κανει αυθορμητα;

 

2 χρονων και εμενα ετσι ακριβως επαιζε. Με το που μπηκε 3 εγινε το γυρισμα με το συμβολικο παιχνιδι. Μεσα σε 3 μερες συγκεκριμενα. Οποτε θα ελεγα ειναι λιγο μικρος για συμβολικο ακομα......

Don't give me love, i've had my share. Give me the truth instead.....

Link to comment
Share on other sites

Και εμεις πολυ Ντεμς μου!

 

Ευχαριστω για τον χρονο σας κοριτσια. Δλδ λετε να την αφησω? Ρενα πιστευεις οτι ειναι και θεμα χαρακτηρα ή πιστευεις οτι κουτσοβολευονται κιολας με τις κουκλες και τα απομονομενα παιχνιδια? Εχω φτασει τοσο μακρια οσο να νομιζω οτι της ειναι πιο 'ευκολο' να διαχειριστει τα παιχνιδια αυτου του τυπου γιαυτο τα προτιμαει.

 

Επισης εντυπωση μου κανει και στεκομαι σε αυτο οτι παλιοτερα πηγαινε ντουγρου στα παιδια και επαιζε. Τωρα εχει βγαλει μια απιστευτη ντροπη.....απο το πουθενα.....ή ειναι απο καπου και δεν το πιανω?

 

Ντεμς νομιζω πως οντως της το ψιλοπερασα αυτο 'Δεν πλησιαζουμε παιδακι αρρωστο'. Ειδικα με αυτο που τραβηξαμε τελευταια που αρρωσταιναμε ανα βδομαδα. Αλλα δεν ειναι αυτος ο λογος....νομιζω οτι απλα εχει αποτραβηχτει απο τα εν δημο. Αυτη την εντυπωση μου δινει. Αλλα απο την αλλη αμα δει ενδιαφερον παιζει. Μαζεμενα στην αρχη αλλα μετα παιζει......δεν ξερω. Ειναι ντροπαλο και δεν το ειχαμε καταλαβει? Βγαινει η ντροπη μετα απο καποια ηλικια? Δεν ξερω τι να πω.......

Ναι, είναι φάση που περνάει, και διαρκει αρκετα. Ρωτησα τον γιατρό για αυτό το θέμα και μου είπε ότι ειναι απόλυτα φυσιολογικό. Μόνο μετά τα 6 αν συνεχίσει, τότε το ψάχνουμε παραπέρα.

Σίγουρα ειναι θέμα χαρακτήρα.

Η Κ. δεν ειναι καθόλου έτσι, είναι πιο κοινωνική, δεν της αρέσουν τα παιχνίδια ρόλων ιδιαίτερα, δεν έχει φανταστικούς φίλους.

Η Α. είναι το αντίθετο. Δεν μπαίνει εύκολα σε παρέα, τρελαινεται για παιχνίδια ρόλων, έχει φανταστικούς φίλους και ...παίζει μαζί τους.

Αφησέ την. Μόνη της θα το σταματήσει κάποια στιγμη.

Είναι αφελής όποιος πιστεύει ότι θα πάει στον παράδεισο μιας θρησκείας και δεν θα διακινδυνεύσει να καταλήξει στην κόλαση μιας άλλης.

 

 

 

TbSdp2.png

Link to comment
Share on other sites

Ναι, είναι φάση που περνάει, και διαρκει αρκετα. Ρωτησα τον γιατρό για αυτό το θέμα και μου είπε ότι ειναι απόλυτα φυσιολογικό. Μόνο μετά τα 6 αν συνεχίσει, τότε το ψάχνουμε παραπέρα.

Σίγουρα ειναι θέμα χαρακτήρα.

Η Κ. δεν ειναι καθόλου έτσι, είναι πιο κοινωνική, δεν της αρέσουν τα παιχνίδια ρόλων ιδιαίτερα, δεν έχει φανταστικούς φίλους.

Η Α. είναι το αντίθετο. Δεν μπαίνει εύκολα σε παρέα, τρελαινεται για παιχνίδια ρόλων, έχει φανταστικούς φίλους και ...παίζει μαζί τους.

Αφησέ την. Μόνη της θα το σταματήσει κάποια στιγμη.

 

Δεν θελω να την σταματησω προς Θεου Ρενακι μου. Ξερεις και εγω ΕΤΣΙ ακριβως ημουν. Λες να της το περασα χωρις να το καταλαβω? Απο μικρη επλαθα ιστοριες....(ακομα και τωρα το κανω). Βεβαια καποια στιγμη κοινωνικοποιηθηκα με αυτους που ηθελα οποτε λογικα θα βρει τον δρομο της......απλα δεν θελω να την πιεσω, αλλα ουτε και απο λαθος να της δειξω μονοδρομους......καταλαβαινεις.....?

Don't give me love, i've had my share. Give me the truth instead.....

Link to comment
Share on other sites

Δεν θελω να την σταματησω προς Θεου Ρενακι μου. Ξερεις και εγω ΕΤΣΙ ακριβως ημουν. Λες να της το περασα χωρις να το καταλαβω? Απο μικρη επλαθα ιστοριες....(ακομα και τωρα το κανω). Βεβαια καποια στιγμη κοινωνικοποιηθηκα με αυτους που ηθελα οποτε λογικα θα βρει τον δρομο της......απλα δεν θελω να την πιεσω, αλλα ουτε και απο λαθος να της δειξω μονοδρομους......καταλαβαινεις.....?

Ναι καταλαβαίνω. Ξέρεις, είχα τον ίδιο φόβο στις αρχές με τις κόρες μου.

Αλλά αν εσύ ήσουν έτσι, ε, λογικό να είναι και το παιδί. Δεν της δείχνεις μονόδρομους.

Πάρτο αλλιώς και ηρέμησε και απόλαυσέ το όπως το απολαμβάνει και αυτή. Αυτό θέλει τώρα. Αργότερα, θα αποφασίσει κάτι άλλο.

Δες το αλλιώς.

Πες πως απλώς κάνει μία αποχή για λίγι καιρό και θα επανέλθει δριμύτερη...:wink::P

Ρε ποιανού μοιάζει το παιδι....:roll:

Είναι αφελής όποιος πιστεύει ότι θα πάει στον παράδεισο μιας θρησκείας και δεν θα διακινδυνεύσει να καταλήξει στην κόλαση μιας άλλης.

 

 

 

TbSdp2.png

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...