Πεθερικα διπλα!

[misscherry]

Γεια σας κοριτσια. Θελω να σας συστηθω και να πω οτι χαιρομαι πολυ που μπηκα στην παρεα! Εχω ένα κοριτσακι 13 μηνων και μενω ακριβως διπλα απο τα πεθερικα μου. Με τον αντρα μου νομιζω οτι εχουμε αρκετα καλή σχεση, γιατι πιστευω αν δεν ειχαμε γερες βασεις θα ειχαμε χωρισει με ολα αυτα που κατα καιρους εχουν γινει. Ο πεθερος μου ειναι ενας τυπος γεματος επαρση που νομιζει οτι ολος ο κοσμος του ανηκει. Οταν δεν πινει. Γιατι πινει. Οχι συχνα αλλά πινει. Κι οταν πινει εχει ακομα εντονοτερες φασεις επαρσης, μιλαει ασχημα και τελευταια με κατηγορει για διαφορα επιτηδες απο το σπιτι του ετσι ωστε να ακουω εγω στον δικο μας σπιτι. Η πεθερα μου γραφική, έτοιμη να χωσει την μυτη της εμμεσα η αμμεσα με πονηρια μέσα απο γλυκομιλητη συμπεριφορα. Προσπαθω να μη δινω σημασια αν και ολα αυτα είχαν το δικο τους κοστος στη δικη μου υγεια. Εργαζομαι και καποιες μερες την εβδομαδα αναγκαζομαι να τους αφηνω το παιδι. Οσο για τις υπολοιπες που το κραταει ο αντρας μου, καθε μα καθε απογευμα πρεπει να τους το παμε να το δουνε. Ο αντρας μου βρισκει δικαιολογια οταν εγω ειμαι απασχολημενη (οταν μπω π.χ. να κανω μπανιο) και το παει διπλα για να ηρεμησω (λέει...). Δεν αντεχω άλλο πραγματικα, εχω ανεχτει πολλά. Το Καλοκαιρι οταν γυρναγα απο τη δουλεια και εβγαινε ο πεθερος μου με το μωρο αγκαλια, αντι να του πει που ειναι η μαμα του έλεγε επιδειχτικά "που είναι ο μπαμπάς?" σα να μην υπηρχα. Εγω εντωμεταξυ ειμαι "η φτωχουλα" γιατι δεν ειχα σπιτι δικο μου. Πολλά πολλά κι άλλα πολλά που χρειαζονται τονοι μελανι για να τα γραψεις και τονοι γομα για να τα σβηχω απο την ψυχη. Καλως σας βρηκα!

[xazomama]

Καλωσήρθες κοπέλα μου, στην παρέα μας!

Να χαίρεσαι το κοριτσάκι σου και τον αντρούλη σου.

Όσο για τους υπόλοιπους, πραγματικά στεναχωριέμαι που υπάρχουν γονείς που συμπεριφέρονται έτσι στα παιδιά και τα εγγόνια τους.

 

Δε μπορώ να πω ότι έχω τις ΑΡΙΣΤΕΣ σχέσεις με τα πεθερικά μου, αλλά τουλάχιστον δεν ζω ένα καθημερινό δράμα.

Πριν γεννήσω, είχα αρκετά προβλήματα με την πεθερά μου, γιατί δεν ήθελε να δεχτεί ότι ο γιός της είναι πια με μια άλλη γυναίκα. Απ'την 1η γέννα και μετά όμως, δεν έχω παράπονο γιατί μας βοηθάει πολύ χωρίς πολύ "ανακάτεμα". Φυσικά έβαλα κι εγώ αρκετό νερό στο κρασί μου, αλλά δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω την μεγάλη της συμμετοχή και βοήθεια στα παιδιά. Ακόμα και οικονομικώς. Όσο έχει τα παιδιά σπίτι της, αναλαμβάνει και όλα τους τα έξοδα, δηλ. φρούτα, κρέατα, λαχανικά, πάνες, γιαούρτια, κρέμες, ακόμα και τα φάρμακά τους. Και χωρίς αυτή τη βοήθεια, τολμώ να παραδεχτώ ότι δεν θα τα καταφερναμε.

Οπότε "παραβλέπω" τις ατασθαλίες της.

 

Εσύ φυσικά, ξέρεις καλύτερα πόσο εύκολο είναι να τους αγνοήσεις. Καμιά φορά, όταν μαζεύονται πολλά είναι πολύ δύσκολο να μην εκραγείς.

 

Δεν έχετε συζητήσει με τον άντρα σου να πάτε να μείνετε κάπου αλλού; Νοικιάστε το σπίτι αυτό και βρείτε ένα άλλο λίγο πιο μακρυά, σε απόσταση ασφαλείας. Να μην μπορείτε να τους ακούτε, ούτε να σας ακούνε, αλλά να μπορείτε να πάτε εύκολα για να τους αφήσετε το παιδί.

Και γιατί πρέπει να το βλέπουν ΚΑΘΕ απόγευμα;

Άμα μένετε πιο μακρυά, θα είναι μια καλή δικαιολογία για να μην πάτε και αν θέλουν να το δούν να έρθουν εκείνοι.

 

Το βασικότερο απ'όλα πάντως είναι ότι όλα αυτά είναι θέματα που πρέπει να λύσει ο άντρας σου. Εσύ δεν πρέπει να ανακατευτείς.

Σκέψου, αντίστοιχα να είχατε προβλήματα με τους δικούς σου, θα ήθελες να ανακατευτεί ο άντρας σου;

Συζήτα μαζί του ό,τι σε απασχολεί και ενοχλεί και από κει και πέρα, εκείνος πρέπει να αναλάβει να βάλει τα όρια και να φέρει τις ισορροπίες. Μόνο εκείνος μπορεί και πρέπει να τους μιλήσει.

Όσο εσύ ανακατεύεσαι, απλά θα είσαι η κακιά.

 

Σας εύχομαι ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ και το νέο έτος να έρθει με λιγότερες έννοιες!

[kit_katerina]

Γεια σου miss cherry με το ωραιο avatar!!

Το θεμα με τις πεθερες και τις νυφες δε θα το καταλαβω ποτε. Ξερω, διεκδικουμε ολες τον ιδιο αντρα, αυτο ομως το ξερουμε εξ αρχης. Πώς πεφτουμε στην παγιδα και εμεις και οι "σοφοτερες" (λογω ηλικιας) πεθερες?

Εγω, λοιπον, για να μην εχω τετοια προβληματα εφυγα μακρια και απο τα πεθερικα μου αλλα και απο τους γονεις μου, γιατι αντιστοιχα προβληματα πιθανον να αντιμετωπιζε ο αντρας μου. Τα πεθερικα μου ειναι ξερολες, "πανεπιστημονες", γεματοι προκαταληψεις, εχουν γνωμη και αποψη για ολα και το χειροτερο ειναι οτι εμμενουν και επιμενουν σ' αυτη κι ας τους δειχνεις οτι ειναι λαθος. Δε θα μπορουσα να ζησω κοντα τους ουτε περιστασιακα. Ευτυχως ο αντρας μου αντιλαμβανεται καποια πραγματα (δυσαρεστα γι' αυτον) και δε με πιεζει. Βοηθεια δε δεχτηκα απο αυτους για να μη δημιουργω προηγουμενα, αντιθετα τους βοηθησα πααααρα πολυ (εγω, οχι ο αντρας μου) αλλα ευχαριστω δεν ακουσα, επειδη συν τοις αλλοις ειναι και ψωροπερηφανοι. Κανω χρηση της 9μηνης αδειας που δικαιουμαι. Αμα ληξει και χρειαστει να αφησω καπου το παιδι μου και η μονη μου επιλογη ειναι τα πεθερικα μου, προτιμω να το παρω μαζι μου στη δουλεια αν και ειναι εξωτερικη, ακαταλληλη για παιδια, σου μιλαω ειλικρινα.

Αν λοιπον θες τη γνωμη μου, σηκωθειτε και φυγετε απο το στομα του λυκου, κοριτσακι μου. Ουτε νοικια, ουτε σπιτια. Φτιαξτε τη ζωη σας οπως τη γουσταρετε και μην ξεπουλατε την ευτυχια σας. Δεν αξιζει να χαλας το στομαχι σου για τριτους και τεταρτους, ειμαι σιγουρη οτι εχετε σοβαροτερα προβληματα να αντιμετωπισετε. Απο μακρια κι αγαπημενοι, σοφη ρηση.

 

Συγνωμη αν ακουγομαι καπως, εχω κι εγω τα δικα μου που αντιμετωπιζω.

[SC]

Πω πω Miss Cherry ούτε ψήλος στον κόρφο μου...

Πως την γλύτωσα αυτή την λούμπα ακόμα δεν ξέρω

Θέλανε τα πεθερικά μου να χωρίσουν το σπίτι τους να μείνουμε μαζί τους

Ευτυχώς την γλύτωσα, και μένουμε σε ενοίκιο κοντά τους

Είμαι και εγώ η φτωχούλα και δεν έχω σπίτι

Δεν ξέρω τι να σε συμβουλέψω

Εκεί που είσαι βρεφικούς σταθμούς έχει?

Θα θέλει ο άντρας σου?

Εκείνος πως αισθάνεται?

Τα βλέπει όλα καλά?

Εμένα η πεθερά μου είναι τρελλή χώστρα

με παίρνει μια μέρα και μου λέει

"Να σου πώ , τι έχει ο γιός μου γιατι τον βλέπω μελαγχολικό!"

Ακου το άτομο

Με πήρε να μου ζητήσει τα ρέστα

Η προφανής λύση στο πρόβλημά σου είναι ενοίκιο και βρεφικός σταθμός αλλά μπορείς?

Εχεις την δύναμη?

Σας βοηθάνε οικονομικά?

Ολα είναι το οικονομικό

Γενικώς παίζει πολύ αυτό στην Ελλάδα με τα πεθερικά.

Και είναι πολύ δύσκολο όταν για λόγους οικονομικούς πρέπει να κάνεις υπομονή

Χρόνια πολλά!

[naina]

Πω πω Miss Cherry ούτε ψήλος στον κόρφο μου...

Πως την γλύτωσα αυτή την λούμπα ακόμα δεν ξέρω

Θέλανε τα πεθερικά μου να χωρίσουν το σπίτι τους να μείνουμε μαζί τους

Ευτυχώς την γλύτωσα, και μένουμε σε ενοίκιο κοντά τους

Είμαι και εγώ η φτωχούλα και δεν έχω σπίτι

Δεν ξέρω τι να σε συμβουλέψω

Εκεί που είσαι βρεφικούς σταθμούς έχει?

Θα θέλει ο άντρας σου?

Εκείνος πως αισθάνεται?

Τα βλέπει όλα καλά?

Εμένα η πεθερά μου είναι τρελλή χώστρα

με παίρνει μια μέρα και μου λέει

"Να σου πώ , τι έχει ο γιός μου γιατι τον βλέπω μελαγχολικό!"

Ακου το άτομο

Με πήρε να μου ζητήσει τα ρέστα

Η προφανής λύση στο πρόβλημά σου είναι ενοίκιο και βρεφικός σταθμός αλλά μπορείς?

Εχεις την δύναμη?

Σας βοηθάνε οικονομικά?

Ολα είναι το οικονομικό

Γενικώς παίζει πολύ αυτό στην Ελλάδα με τα πεθερικά.

Και είναι πολύ δύσκολο όταν για λόγους οικονομικούς πρέπει να κάνεις υπομονή

Χρόνια πολλά!

 

Συγγνώμη κορίτσια, αλλά δεν ξέρω... υπάρχουν βρεφικοί σταθμοί που να κρατάνε το παιδί από τις 7:30 το πρωί μέχρι τις 7 το βράδυ? γιατί εμένα αυτό είναι το ωράριό μου... οπότε τι να γίνει, θα ανεχτώ και πεθερά και τον Πάπα της Ρώμης αφού έχω ανάγκη. Αφού ήθελα να κάνω οικογένεια πρέπει να προσαρμοστώ στις νέες συνθήκες... Λυπάμαι αν ακούγομαι κυνική, αλλά ακούω και διαβάζω όλες αυτές τις πεθερο-ιστορίες και δεν βλέπω φως στο τούνελ, άμα δεν μπορούμε να γίνουμε όλες ανεξάρτητες και αυτοσυντηρούμενες τι θα κάνουμε δηλαδή? Θα αυτοκτονήσουμε ή θα διαλύσουμε το σπιτι μας?

[marye]

Εμείς μένουμε από κάτω τους. Και εγώ είμαι "φτωχούλα". Η πεθερά δεν παίζεται. Ο πεθερός κάνει ό,τι του πει εκείνη. Χτυπάνε την πόρτα, ανοίγω εγώ κι αντί να ρωτήσουν τι κάνω ή να πουν μια καλησπέρα, ρωτάνε αμέσως "που είναι ο Μανώλης?". Απόψε δεν άντεξα και της είπα "Τι κάνετε, είστε καλά?" με στόμφο για να καταλάβει. Μου λέει "γιατί είσαι σφιγμένη?"

Της λέω "επειδή έχω να κοιμηθώ 4 νύχτες".

"Ε, συμβαίνουν αυτά όταν έχεις παιδιά..."

"Ναι, αλλά εγώ πάω και στην δουλειά" της λέω προσπαθώντας να διατηρήσω την υπομονή μου.

"Κι εγώ αυτή την εβδομάδα ζορίστηκα που έχω τον Βαγγέλη" αναφερόμενη στον μεγάλο μου γιο που τον κράτησε κατ' εξαίρεση αυτή την εβδομάδα πρώτη φορά στα 7 χρόνια επειδή το παιδί έχει κάνει ράμματα.

"Ναι, αλλά αυτή ήταν ιδιάζουσα περίπτωση" της απάντησα πολύ ευγενικά μη μπορώντας να πιστέψω ότι μου χτύπαγε κάτι τέτοιο.

"Η κόρη μου δουλεύει πιο πολύ κι από τον καθένα. Είναι σύζυγος, μητέρα, καθαρίστρια, οδηγός κλπ" αναφερόμενη στην κόρη της η οποία δεν ξέρει τι θα πει δουλειά, ζει σε νησί όπου οι αποστάσεις είναι μηδενικές, έχει ένα σπίτι βίλα, δύο κορίτσια που πιο ήσυχα δεν έχετε δει και είπε σε εμένα τέτοιο πράγμα που δουλεύω από τα 19 μου, έχω πρόβλημα με την καρδιά μου, έχω πολύ ζάχαρο, έχω δυο αγόρια (ζωή να έχουν) ζωηρά σε ένα σπίτι-τρύπα και ο άντρας μου καθόταν και την ακουγε απαθέστατος!!!

 

Αν δεν σας έγραφα δεν ξέρω τι θα πάθαινα. Δεν απάντησα τίποτα, δεν ήθελα να γίνει καβγάς. Αλλά δεν θέλω και να το αφήσω έτσι. Τι με συμβουλεύετε?

[χαρα25]

ΕΧΕΙΣ ΜΙΛΗΣΕΙ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ? ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙΣ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΕ ΕΝΟΧΛΟΥΝ? ΕΚΕΙΝΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΒΕΒΑΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΑΛΩΣΕΙ ΟΥΤΕ Μ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΟΥΤΕ ΜΕ ΕΣΕΝΑ ΔΕ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΣΕ ΣΥΜΒΟΥΛΕΨΩ ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΔΟΞΑ ΤΟ ΘΕΟ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΟΝΤΑ ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΓΩ ΠΑΩ ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΛΥ ΣΠΑΝΙΑ ΕΡΧΕΤΕ. ΠΑΩ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΠΟ ΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ 2 ΚΑΙ 3 ΑΝΑΛΟΓΑ ΤΑ ΚΕΦΙΑ ΜΟΥ. ΑΥΤΑ ΔΕ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΑ ΄ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΛΛΑ ΝΟΜΙΖΩ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ

[Thaumataki]

Εμείς μένουμε από κάτω τους. Και εγώ είμαι "φτωχούλα".

Τί σημαίνει ''είμαι φτωχούλα''; Είσαι σοβάρη;;;;;;; Δέχεσαι να αυτο-θεωρείσαι έτσι επειδή ΈΤΥΧΕ να μείνετε σπίτι του άντρα σου! Επειδή καλώς ή κακώς έτσι σας βόλεψε οικονοκικά αυτή η κατάσταση. Κορίτσι μου, φτωχός δεν είναι όποιος δεν έχει κεραμμύδι πάνω από το κεφάλι του, αλλά αυτός που δεν έχει φιλότιμο και σεβασμό. Την υγειά σου να 'χεις και γράψ'τους όλους στα παλιά σου τα παπούτσια! Και τί δηλαδή έπρεπε να προικίσεις τον άντρα σου για να είσαι η ιδανική νύφη;;;; Δηλαδή θα δέχονταν να ''σπιτώσεις'' το γιό τους ;

Εμείς από την αρχή τα ξεκαθαρίσαμε αυτά και για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις πουλήσαμε ο καθένας κάποια κομμάτια ακίνητης περιουσίας που μας ανήκαν, βοήθησαν κι οι γονείς μας και αγοράσαμε απο κοινού δικό μας σπίτι. Έτσι δε μένει ούτε σπίτι μου, ούτε κι εγώ στο δικό του, αλλά στο δικό μας!!!! Άσε που δε θα άντεχα ποτέ πάνω σε κάποιο τσακωμό μας να μου 'λεγε ''στο σπίτι μου ζείς''...

[vicky12061]

Καλησπερα σας κοριτσια!Ειμαι και εγω καινουργια στην παρεα και θα ηθελα να μοιραστω και την δικη μου εμπειρια σχετικα με την "κοινη" συμβιωση με τα πεθερικα μου...Με την μονη διαφορα πως το προβλημα δεν το εχω με την πεθερα μου αλλα με τον..πεθερο μου!!!

Ειμαι παντρεμενη εδω και 9 μηνες και συντομα περιμενω το πρωτο μου παιδακι(ειμαι 37w εγκυος)...Παρα το γεγονος οτι εχω και εγω σπιτι και ο αντρας μου,αποφασισαμε να μεινουμε στο σπιτι του αντρα μου λογω μεγαλυτερου χωρου αλλα και επειδη το σπιτι ειναι εκτος Αθηνων σε παραθαλασσια περιοχη ενω το δικο μου μεσα στην Αθηνα,σκεφτηκαμε πως θα ηταν καλυτερα σαν επιλογη για την ποιοτητα της ζωης μας αλλα και των παιδιων μας μελλοντικα.Μεχρι εδω καλα.Το θεμα ειναι πως το σπιτι μας ειναι διπλα στο σπιτι των πεθερικων μου!Στην ουσια ειναι και τα δυο σπιτια μεσα στο ιδιο οικοπεδο!!!!Βεβαια τα σπιτια μπορει να εχουν ξεχωριστες εισοδους και γκαραζ,αλλα ολα τα υπολοιπα ειναι ενας κοινος χωρος!Δεν υπαρχει καποιος τοιχος να τα χωριζει με αποτελεσμα να υπαρχουν φορες(τις περισσοτερες θα ελεγα)που τα πεθερικα μου ερχονται στον κηπο μου η στο σπιτι μου ανα πασα στιγμη!

Ενω τα ειχα σκεφτει καλα ολα αυτα πριν παρω την αποφαση να μεινουμε διπλα τους,δεν τους εδωσα ιδιαιτερη σημασια γιατι ολο το διαστημα που με γνωριζαν τα πεθερικα μου και καθως πλησιαζε ο γαμος,μου εδωσαν την εντυπωση πως θα καλοπερασω μαζι τους,με εκαναν να νιωθω σαν παιδι τους μιας και δεν ειχαν ποτε κορη και χαιροντουσαν που θα ειχαν μια νυφη σαν εμενα...Γενικα ειμαι ανθρωπος χαμηλων τονων,προσπαθω να κραταω ισοροπιες στις σχεσεις μου μεταξυ των αλλων,ωστε να υπαρχει αρμονια και γαληνη των πραγματων.Το ιδιο εκανα και τωρα,σεβαστηκα τους κανονες του σπιτιου τους,τις ιδιοτροπιες του πεθερου μου με τα λουλουδια του,τους κηπους του,τις ωρες ησυχιας,το πως θελει να προσεχουμε με τον αντρα μου το σπιτι μας που το εφτιαξε μονος του και τετοια σχετικα.Με αποτελεσμα να το εκμεταλευτει και να μας πατησει.Γιατι οτι κανει,επηρεαζουν και το παιδι του,οχι μονο εμενα.

Το πρωτο μεγαλο θεμα εγινε οταν ημουν 3,5 μηνων εγκυος.Εγω με τον αντρα μου εχουμε παρεες στην Αθηνα που πολλες φορες οταν πηγαινουμε να τους επισκεφτουμε,μας φιλοξενουν για μια η δυο μερες.Σαν ανεξαρτητο ζευγαρι,δεν νιωθαμε ποτε την αναγκη και την υποχρεωση να ενημερωνουμε καποιον για τις κινησεις μας.Τι ποιο φυσιολογικο δηλαδη!Ο πεθερος μου ομως ειχε αλλη αποψη.Ειχε την απαιτηση να τον ενημερωνουμε που θα παμε και ποτε θα γυρισουμε!!!Λες και ειμαστε 5χρονα παιδακια!Ευτυχως ο αντρας μου εχει πεισμα πολυ και δεν υποχωρει αν του πανε κοντρα!Εκεινη τη φορα λοιπον λειψαμε απο το σπιτι 4 μερες,με αποτελεσμα να μας κραταει μουτρα και να μην μας μιλαει για 2 εβδομαδες!Εκεινες τις μερες ενιωθα φυλακισμενη στο ιδιο μου το σπιτι!Εβλεπα ποτε θα μπει στο σπιτι του για να βγω εγω και το αντιθετο!Ματαια παρακαλουσα τον αντρα μου να ριξει νερο στο κρασι του για να ηρεμησουν τα πραγματα γιατι ηθελα ηρεμια και αρμονια και στην κατασταση που ημουν,φοβομουν οτι θα κανω κακο στο παιδι μου απο τη στενοχωρια!Τελικα δεν αντεξα και εκανα εγω το πρωτο βημα και επιασα τον πεθερο μου και του μιλησα μπας και ηρεμησουν τα πραγματα και ηρεμησω και εγω.Οπως και εγινε,γιατι απ'οτι καταλαβα,αυτο ηθελε!ΝΑ υποχωρησουμε εμεις και οχι αυτος...

Αν και βρηκαμε την κλασικη ποη των πραγματων,δεν επαυε να βρισκει κατι να πει για οτιδηποτε τον ενοχλουσε.Για παραδειγμα ερχονταν φιλοι στο σπιτι μας και καθομασταν εξω στον κηπο και γελουσαμε και μιλουσαμε μεχρι αργα.Την επομενη μερα θα ερχοταν να μου κανει παραπονα οτι δεν μπορουσε να κλεισει ματι και πως ηταν στο τσακ να βγει με το σωβρακο να μας την πει και να μας κανει ρεζιλι στους φιλους μας!!!Η ερχονταν οι κουμπαροι μας που εχουν ζωηρο παιδακι και οταν εφευγαν,μου αρχιζε για το παιδι που ειναι κακομαθημενο και θα πει καμαι κουβεντα στους δικους του που το αφηνουν να αλωνιζει και διαφορα σχετικα!!!Και εννοειται πως ολα τα ελεγε σε μενα οταν ο αντρας μου ελειπε γιατι ηξερε πως εγω θα τα καταπιω(με εχει παρει χαμπαρι τι χαρακτηρας ειμαι) ενω αν τα πει στον γιο του θα ακουσει καμια κουβεντα που δεν θελει...

Το τελειωτικο ηταν 10 μερες πριν,που εμαθε πως θα ερθουν οι κουμπαροι μου να με παρουν βολτα απο το σπιτι και αρχισε να λεει τα χειροτερα γι'αυτους!Για τον τροπο ζωης τους,διαπαιδαγωγησης των παιδιων τους,τα παντα!Ξεχνοντας πως ειναι συγγενεις μου(η κουμπαρα μου ειναι ξαδερφη μου),ειναι καλοι μου φιλοι και τους αγαπω και τους δεχομαι οπως ειναι και φυσικα ξεχνοντας πως μολις ειχα μπει στον μηνα μου και μια ταραχη ακι στενοχωρια προκαλει προωρο τοκετο!Εκεινη την μερα δεν αντεξα,μιλησα με τον αντρα μου και με ακουσε χαλια και του τα ειπα ολα!Εγινε εξαλλος!Πηρε τον πατερα του και του τα ειπε μια και καλη!Πολλα απο οσα ειπαν δεν τα ξερω,μαλλον ειναι βαρια και ο αντρας μου δεν θελει να με στενοχωρησει στην κατασταση μου.Το αποτελεσμα?Να με παρει ο πεθερος μου τηλεφωνο και να μου πει:αυτη ειναι η αγαπη σου για μενα?Και βεβαια να μου πει με επιτακτικο υφος πως δεν θελει να ξαναπατησουν το ποδι τους οι κουμπαροι μου "στο σπιτι του"!!!!!!!Το σπιτι που μενω,το αποκαλεσε σπιτι του!!!Αυτο που φοβομουν αλλα δεν τολμησα ποτε να το πω στον αντρα μου!Πως επειδη ο πατερας του ειναι πολυ μετριοφρων και υπερηφανος για οτι εχει κανει στη ζωη του,το σπιτι που μας παραχωρησε να μεινουμε,δεν το εκανε ποτε μεσα απο την καρδια του αλλα για να δειχτει!Και το μονο που ξερει να λεει ειναι για τους δικους μου που ακομα δεν εχουν αλλαξει τα συμβολαια του σπιτιου μου στο ονομα μου!Λες και οι δικοι μου θα μου φανε το σπιτι!Επειδη σκεφτεται αυτος ετσι,νομιζει πως ολοι το ιδιο σκεφτονται!Και επισης νομιζει,πως επειδη εκανε αυτος στην ακρη ολους τους συγγενεις του και οσους μπορει να μην συμβαδιζαν τα θελω και οι αποψεις του,θα κανουμε και εμεις το ιδιο με τον δικο μας κυκλο!

Εννοειται πως συνεχιζει ακομα να μην μας μιλαει και υποψιαζομαι πως απο τον εγωισμο του δεν θα ερθει ουτε στο μαιευτηριο οταν γεννησω!!!Δεν καταλαβαινει πως με αυτον τον τροπο κανει πιο πολυ κακο στο ιδιο του το παιδι που το πληγωνει και το απομακρυνει απο αυτον!Αλλοι γονεις παρακαλανε να εχουν κοντα τα παιδια τους και αυτος με την παιδιαστικη συμπεριφορα του μας διωχνει πιο πολυ!Μας κανει να νιωθουμε ξενοι στο σπιτι μας και εμενα να μετραω αντιστροφα τις μερες μου εδω...Η μονη μου παρηγορια ειναι ο αντρας μου που με αγαπαει και ευτυχως δεν ειναι απο αυτους τους μπουληδες που θα βαλει πιοπανω απο την οικογενεια του τον μπαμπα και τη μαμα!Και τους το εχει πει απο την αρχη αυτο!Παντρευτηκα?Την γυναικα μου και τα παιδια μου θα τους βαλω πιο πανω απο ολους!

Συγχωρεστε με αν σας κουρασα με το μεγαλο μηνυμα.Ηθελα να τα πω να φυγουν απο μεσα μου και θελω να πιστευω πως θα με βοηθησετε με τις συμβουλες σας η με παρομοιες ιστοριες.Παντως το ρητο που λενε:απο μακρυα και αγαπημενοι,ισχυει περα για περα!!!

[mrlna]

Με το καλό να δεχτείς το παιδάκι σου vicky μου.. Αν είναι να τραβάς όλα αυτά κάθε μέρα δεν νομίζω ότι το παιδάκι σου θα κερδίσει από την ποιότηα ζωής στη θάλασσα. Η ποιότητα είναι πρώτα από όλα σε αυτά που θα του δώσουμε εμείς σαν άνθρωποι και ύστερα η τοποθεσια και όλα τα άλλα δευτερεύοντα. Σκέψου δηλαδή να γεννήσεις θα σου κάνουν συνέχεια υποδείξεις για την διαπαιδαγώγηση του παιδιού σου; Ή θα είναι όλη μέρα στο σπιτι (σου,του,μου δεν έχει σημασια) για να βλέπουν το εγγόνι τους; Αν δεν μπορείτε να τα βρείτε στα λόγια δεν θα ήταν καλύτερο να βρείτε αλλού σπίτι; Πολύ φοβάμαι μην χειροτερέψουν τα πράγματα με τον ερχομό του μωρού...

[Niki81]

Καλησπερα κοριτσακι και με το καλο το μωρακι σου.Σαφεστατα το καλυτερο ειναι να φυγετε απο εκει.Βαλε κατω τον αντρα σου και εξηγησε του οτι δεν αισθανεσαι ανετα να μενεις εκει και πλεον εφτασες να νιωθεις φιλοξενουμενη μεσα στο ιδιο σου το σπιτι .Πιστευω θα δειξει κατανοηση.Παρτε το παιδακι σας και μακρυα...για να εχετε το μυαλο σας ηρεμο.

 

Αν παλι αυτο δε γινεται και πρεπει σωνει και ντε να μεινετε εκει...αλλαξε τακτικη εσυ.Βαλε καλα στο μυαλο σου οτι εφοσον εσεις ζητε σε αυτο το σπιτι ειναι δικο σας και μπα να χτυπιεται ο πεθερος σου...ξυδακι.ΚΑι μη καθεσαι και ακους οτι σου λεει αφωνη...πες και καμια κουβεντα.Σε εχει δει που δε μιλας και παει να σε καβαλησει.Μην εισαι χαζη.Δε χρειαζεται να τσακωθεις...απλα με κοφτες κουβεντες του κοβεις τον αερα.Στην τελικη τα παραπονα του να τα λεει στο γιο του..εσενα τι σε πριζει?

[vicky12061]

mrlina μου θελω να πιστευω πως ολα γινονται για ενα λογο!Και απο την αλλη οσο περνανε οι μερες και συνεχιζεται η ιδια συμπεριφορα,πεισμωνω παρα στενοχωριεμαι!Και αν θελει,μπορω να γινω και σαν μερικες νυφες που "τιμωρουν" τα πεθερικα τους με το να μην αφηνουν να δουν το εγγονι τους!Αυτο θελει?Ουτε καν για το παιδι δεν υποχωρει!Οπως στρωνει λοιπον,θα κοιμηθει!Και το σκεφτηκα και εγω να φυγω απο εδω,αλλα ειναι οντως η φυγη η καλυτερη λυση των προβληματων?Δε νομιζω!Εδω θα μεινουμε για να του δωσουμε να καταλαβει πως αυτη η απαραδεκτη συμπεριφορα δεν θα περασει αυτη τη φορα!Και πως τους κανονες του σπιτιου μας τους επιβαλλουμε εμεις και οχι αυτος!Και αν πιστευει πως θα αντεξει ετσι οπως ειμαστε,μπραβο του!Αν δεν μας θελει,ας ερθει να μας διωξει!Εμεις δεν φευγουμε ετσι με κατεβασμενα τα οπλα!Και ο Θεος ειναι ψηλα και βλεπει...Και ας μας φωτισει για το ακλυτερο της οικογενειας μας!

[vicky12061]

Niki μου ακριβως τα ιδια σκεφτομασταν!!!Θα προσπαθησω να εχω σαν τελευταια λυση να φυγουμε απο εδω.Και απο ξυδακι.....να φαν και οι κοτες!!!

[maria- elpida]

καλησπερα κοριτσι μου, διαβασα πολυ προσεχτικα το μην. σου και η γνωμη μου ειναι πως οταν με το καλο γεννησεις να μετακομισετε στο δικο σου σπιτι, το συντομοτερο.

οχι απο κακια και για να "τιμωρησετε" τον πεθερο αλλα για να ζησετε εσεις καλυτερα και τοτε που θα μεινει μονος του ισως καταλαβει το λαθος του.

βεβαια την παροιμια που λεει "ο λυκος κι αν εγερασε και αλλαξε το μαλλι του μητε την γνωμη αλλαξε μητε την κεφαλη του", ετσι θα γινει και με αυτον, δεν θα αλλαξει, αλλα κοιταξτε να φτιαξετε την ζωη σας και οχι τον χαρακτηρα του πεθερου σου..

 

με το καλο να καλωσορισεις το μωρακι σου....

φιλικα μαρια- ελπιδα

[mrlna]

vicky μου αν σας χωρίζει μία πόρτα όπως λες και γενικά είναι λίγο "μπάτε σκύλοι αλέστε" με το να έρχονται σπιτι σου όποτε θέλουν δεν νομίζω να μπορεσεις να τους απαγορέψεις να βλέπουν το εγγόνι τους. Εύχομαι με τον ερχομό του μωρού να ξεχάσετε τα οποια προβλήματα σας, γιατί η ένταση και η νευρικότητα μόνο κακό μπορούν να κάνουν και στην ψυχολογία σου αλλά και του μωρού σου. Γιατί μην νομίζεις ότι επειδή είναι μωρά δεν καταλαβαίνουν, διαισθάνονται ΄ποτε είμαστε καλά και πότε όχι..

[Danielaki]

μονο και μονο στην ιδεα σκιαχτηκα...χαρα στο κουραγιο σου..

συμβουλες δε μπορω να δωσω τους εχω μακρια..

[mrlna]

Τουλάχιστον daniela μου εσένα μπορεί να είναι να σε φάει η πεθερά αλλά τουλαχιστον μένει μακριά. Και εμένα ευτυχώς ακόμα πιο μακρυά..

[Danielaki]

Τουλάχιστον daniela μου εσένα μπορεί να είναι να σε φάει η πεθερά αλλά τουλαχιστον μένει μακριά. Και εμένα ευτυχώς ακόμα πιο μακρυά..

Μακρια κι αγαπημενοι...:grin::grin:

[αγγελακια]

καλημερα viky

λοιπον ακου τωρα ακριβως τα ιδια κ με εμενα μονο που ειμαι πανω κατω...κ δεν εχω χωριστη εισοδο, για να ανεβω στο σπιτι περναω αξω απο την πορτα τους , οποτε κανονικη καρτα, κ εγω σαν κ εσενα ετσι νομιζα, οτι κ καλα τι εγινε ,,,θα το κουμανταρω....κ μεχρει να ερθουν τα παιδια κατι γινοταν, μετα τα παιδια ομως να ξερεις οτι τα παντα θα ειναι χειροτερα, κ εγω εχω σκεφτει να φυγω αλλα δυστυχως δεν γινεται...πρεπει να μαθουν λοιπον τα οεθερικουλια μας οτι οταν παντρευεται το παιδακι τους εχει πλεον το δικο του σπιτικο..υπαρχει μια παροιμια που λεει .....οσο μενει σοιτι το παιδι σου ειναι ..παιδι σου...μετα γινεται γειτονας...καπως ετσι το λενε ...λοιπον γειτονες ειστε κ αυτο να το βαλουν καλα στο μυαλο τους....εγω κατι αχω κατααφερει τωρα πια μετα απο 2,5 χρονια που εχω τις μικρες...απλα να εισαι προετοιμασμενη να αντιμετωπισεις πολλα κουφα , παραξενα , κ ενοχλητικα....αν υπηρχε τουλαχιστον τροπος να χωρισετε την αυλη με καποιο φραχτη...να μην τους ενοχλειτε κ ολας....διαβασε κ τα ααλλα post που λενε για τα πεθερικα σιγουρα θα μαθεις πολλα, κ καλυτερα να εισαι ενημερωμενη.....να ξερεις παντος, οτι θα εχεις το αγχος τους συνεχεια, οσο κ αν θα προσπαθησεις να το διωξεις.....στα γραφω αυτα γιατι τα ζω........

κ κατι αλλο , απο την αρχη να κρατησεις την ιδια σταση απεναντι τους...κ καλα εγω ετσι ειμαι , αυτους τους κανονες εχει το σπιτι μου

[vicky12061]

Και εγω τα ιδια πραγματα σκεφτομαι "αγγελακια" μου!Αυτο ακριβως θελω να καταλαβουν,πως μενουμε ΔΙΠΛΑ και οχι ΜΑΖΙ!!!!Αν συνεχιστουν τα πραγματα ετσι,μου φαινεται θα συζητησουμε και τη λυση του φρακτη.Και επισης διαπιστωνω πως για να επιβιωσω εγω εδω με τον χαρακτηρα που εχω,θα πρεπει να γινω πολυ αναισθητη και να μπαινουν απο το ενα αυτι και να φευγουν απο το αλλο.Και επισης καταλαβαινω πως παντα το προβλημα το εχουν με εμας τις "εκτος οικογενειας"!Στην αρχη θα σου κανουν διαφορα καλα να σε παρουν με το μερος τους και μετα θα σε πατησουν και αν τους πας και κοντρα,θα σε μισησουν!!!Αυτες τις μερες εμαθα πως ο πεθερος μου περιμενει μια συγνωμη απο εμενα επειδη εκανα παραπονα στον αντρα μου και δεν επιασα τον ιδιο να του πω τι με ενοχλει!Να με κανει να νιωσω και τυψεις που μιλησα στον αντρα μου για ενα θεμα που αφορα τον πατερα του!!!Αν ειναι δυνατον!Εχω πεισμωσει ομως πλεον,δεν υποχωρω.Δεν νιωθω ενοχη για τιποτα για να ζητησω συγνωμη!!!

[μανουλα-ελενη]

αχ ασε να μην πω εγω τωρα εμπειριες

παντως ο χαρακτηρας δεν αλλαζει

χειροτερα γινονται καλυτερα δε γινονται αυτα

ευτυχως που ο αντρας σου "δε μασαει"

ξερεις τι ασχημα που θα ενιωθες αν δε σε υποστηριζε και ο αντρας σου για να μην τους στεναχωρησει και στο τελος να σκαει εσενα;;;

[vicky12061]

αχ ασε να μην πω εγω τωρα εμπειριες

παντως ο χαρακτηρας δεν αλλαζει

χειροτερα γινονται καλυτερα δε γινονται αυτα

ευτυχως που ο αντρας σου "δε μασαει"

ξερεις τι ασχημα που θα ενιωθες αν δε σε υποστηριζε και ο αντρας σου για να μην τους στεναχωρησει και στο τελος να σκαει εσενα;;;

δεν θα ηθελα καν να το σκεφτομαι γιατι τοτε η μονη λυση θα ηταν η να φυγω μακρυα απο ολους(ισως και απο τον αντρα μου) η να βαλω μια πετρα στο λαιμο μου και να "πηδηχτω στη θαλασσα"!!!!!:lol::lol::lol::lol:

[μανουλα-ελενη]

δεν θα ηθελα καν να το σκεφτομαι γιατι τοτε η μονη λυση θα ηταν η να φυγω μακρυα απο ολους(ισως και απο τον αντρα μου) η να βαλω μια πετρα στο λαιμο μου και να "πηδηχτω στη θαλασσα"!!!!!:lol::lol::lol::lol:

I KNOW WHAT YOU MEAN :mrgreen:

[αγγελακια]

Και εγω τα ιδια πραγματα σκεφτομαι "αγγελακια" μου!Αυτο ακριβως θελω να καταλαβουν,πως μενουμε ΔΙΠΛΑ και οχι ΜΑΖΙ!!!!Αν συνεχιστουν τα πραγματα ετσι,μου φαινεται θα συζητησουμε και τη λυση του φρακτη.Και επισης διαπιστωνω πως για να επιβιωσω εγω εδω με τον χαρακτηρα που εχω,θα πρεπει να γινω πολυ αναισθητη και να μπαινουν απο το ενα αυτι και να φευγουν απο το αλλο.Και επισης καταλαβαινω πως παντα το προβλημα το εχουν με εμας τις "εκτος οικογενειας"!Στην αρχη θα σου κανουν διαφορα καλα να σε παρουν με το μερος τους και μετα θα σε πατησουν και αν τους πας και κοντρα,θα σε μισησουν!!!Αυτες τις μερες εμαθα πως ο πεθερος μου περιμενει μια συγνωμη απο εμενα επειδη εκανα παραπονα στον αντρα μου και δεν επιασα τον ιδιο να του πω τι με ενοχλει!Να με κανει να νιωσω και τυψεις που μιλησα στον αντρα μου για ενα θεμα που αφορα τον πατερα του!!!Αν ειναι δυνατον!Εχω πεισμωσει ομως πλεον,δεν υποχωρω.Δεν νιωθω ενοχη για τιποτα για να ζητησω συγνωμη!!!

ειδες? ολα το ξερεις οπως ολες αλλα πιστευουμε οτι θα αλλαξουν τα πραγματα κ οτι θα τα καταφερουμε.....αχ!!! κοπελα μου δεν αλλαζουν το μονο σιγουρο ειδικα οι μεγαλοι ανθρωποι που πιστευουν οτι εχουν την πειρα της ζωης κ αυτα που πιστευουν ειναι κ τα σωστα...εμαις ειμαστε μικρες δεν εχουμε πειρα δεν ξερουμε.......

οτι ειναι να κανεις να το κανεις τωρα πριν ερθει το μωρο...η συμπεριφορα σου , ο φραχτης ισως,...οτι εσυ θελεις να διαφυλαξεις απο αυτους....τωρα ΟΧΙ μετα ...γιατι θα πουν ακομα χειροτερα για εσενα κ θα αλλαξει η σχεση σου με τ αντρα σου....σου μιλαω απο πρωτο χερι...εγω απο την αρχη τους εκοψα τ αερα...στραβωσαν, το συνηθισαν κ μετα τα παιδια αρχισαν χειροτερα...κ ακομα τα εχω...το παλευω το προσπαθω, μεχρι τωρα κραταω καλες ισσοροποιες αλλα αν τυχον κ αφησω χαλαρο το σχοινι θα με τσαλαπατησουν..να ξερεις οτι εχεις μπει σε δυσκολο παιχνιδι που δυστυχως δεν ξεμπερδευεις ευκολα...απλα να εχεις την υπομονη κ την δυναμη να το αντιμεπωπισεις περισσοτερο για το παιδι σου αργοτερα ,

 

βρες απο τωρα την μεση λυση ωστε να μπορεις να εισαι ηρεμη στο σπιτι σου...ισως μια κουβεντα εξω απο τα δοντια να ηταν το καλυτερο , τουλαχιστον ξεκαθαριζεις την θεση σου...εγω θα την ειχα κανει αλλα δ με αφησε ο συζηγος.....

[πιγκουινακι]

κοριτσια απο αυτα που διαβαζω,,,εβγαλα το εξης συμπερασμα

 

αμα πεθανω και παω στην κολαση τελικα,ο διαολος αυτη την τιμωρια θα μου βαλει,να βραζω στο ιδιο καζανι μαζι με την πεθερα μου!

 

 

 

για κατι τετοια ελεγε γνωστη μου ψυχολογος,δεν υπαρχει χειροτερη εφευρεση απο τα ελληνικα τριωροφα(οι γονεις στον ένα όροφο,και απο ενα οροφο το καθε παιδι με την οικογενεια του...)