χωρίζω;

[Yovanna]

10 minutes ago, λουκουμαδάκι said:

Εδώ το ίδιο το παιδί όταν αρρωσταίνει και ιδρώνει ξεϊδρώνει στα σεντόνια τα αλλάζεις όπως και όλα του τα ρούχα που κοιμάται το ίδιο και μόνο και του φαίνεται λογικό να ξαπλώσει το παιδί του;  Τραγικός ο τύπος. 

Μα ναι ρε 'σύ Λουκουμαδάκι.. Θα τρελαθώ πραγματικά. Μια επιπεφυκίτιδα έπαθε ο μικρός και του αλλάζω σκεπάσματα κάθε μέρα για να μην ξαναμολυνθεί. Εδώ σου λένε από το νοσοκομείο δεν σκοτώνεται ο ιός στους 60 βαθμούς στο πλυντήριο. Δεν θα αλλάξει σεντόνια για το παιδάκι? Πώς να τον εμπιστευτείς μετά? Δεν θα προστατεύσεις το παιδί σου για να μην τσακωθείς?

[teacher40]

On 1/4/2022 at 6:48 PM, samsympan said:

@teacher40 

 

Η αληθεια ειναι οτι μαλλον οντως η σχεση μας φαινεται να ειναι ακρως προβληματικη. Οσο ακολουθουσα τις επιθυμιες του ηταν ολα καλα....οταν ηρθε το παιδι κ εβαλα τις επιθυμιες του παιδιου πιο πανω αλλαξαν ολα. Ειναι σα να ζουμε σε παραλληλο συμπαν...λεει οτι θεωρησα καποια πραγματα δεδομενα και επειδη μου εκανε τα χατιρια πηρα τα λαθος μηνυματα. Δεν ξερω ποια χατιρια εννοει. Υποθετω το οτι ανακαινισαμε το σπιτι συμφωνα με τα γουστα του( το εχει αναφερει παλιοτερα). Επισης δεν καταλαβαινω τι εννοει οτι δε σε βαστηκα ποτε καμια επιθυμια του. Οταν παμε ταξιδι κ οδηγω εγω (εκεινος δεν ξερει)  αποφασιζει εκεινος ποτε θα φυγουμε γιατι δε θελει να φτασει νωρις αθηνα γιατι βαριεται!!!!! Θα πρεπει να κοιμηθει μεσημερι κ να φυγουμε απογευμα. Φυσικα δε γινεται ετσι αλλα παντα μαλωνουμε....

 

Σημερα επεσα πανω σε κατι αρθρα για ναρκισσισμο κ τρομαξα. Μηπως προκειται για τετοια ψυχοπαθολογικη κατασταση και πρεπει απλα να τρεξω μακρια; απο την αλλη δε φταιει...μεγαλωσε μονο με τη μητερατου γιατι ο πατερας τουςτους ειχε εγκαταλειψει....θα μου πειτε και θα πληρωσεις εσυ τα λαθη των γονιων του; 

 

Δε θελω να τον αφησω μονο και με το προβλημα υγειας του αλλα ποσο ευκολο ειναι να ζησεις με εναν τετοιο ανθρωπο; και τι μηνυματα παιρνει το παιδι απο μια τετοια σχεση; 

 

Χθες του ειπα μετα απο αυτα που ειπε περι δεδομενου κ οτι  θελω να χορευουν στο ρυθμο που χτυπαω οτι αν το πιστευει αυτο δε μπορω να κανω κατι και θελω διαζυγιο. Κ σημερα εστειλε μηνυμα οτι του πηγε η φιλη του φαγητο, του ειπα  εισαι τυχερος που εχεις φιλους κ μου ειπε οτι ειναι ωραιο να εχεις φιλους αλλα αμομα καλυτερο να εχει; μια συντροφο. Του ειπα ναι...αρκει να ειναι οπως τη θες και απαντησε να ειμαστε μαζι μονιασμενοι κ αγαπημενοι κ ευτυχισμενοι...δεν εχω απαντησει....

 

Δεν ξερω.....

[tzenaki1982]

6 ώρες πρίν, teacher40 είπε:

 

Η αληθεια ειναι οτι μαλλον οντως η σχεση μας φαινεται να ειναι ακρως προβληματικη. Οσο ακολουθουσα τις επιθυμιες του ηταν ολα καλα....οταν ηρθε το παιδι κ εβαλα τις επιθυμιες του παιδιου πιο πανω αλλαξαν ολα. Ειναι σα να ζουμε σε παραλληλο συμπαν...λεει οτι θεωρησα καποια πραγματα δεδομενα και επειδη μου εκανε τα χατιρια πηρα τα λαθος μηνυματα. Δεν ξερω ποια χατιρια εννοει. Υποθετω το οτι ανακαινισαμε το σπιτι συμφωνα με τα γουστα του( το εχει αναφερει παλιοτερα). Επισης δεν καταλαβαινω τι εννοει οτι δε σε βαστηκα ποτε καμια επιθυμια του. Οταν παμε ταξιδι κ οδηγω εγω (εκεινος δεν ξερει)  αποφασιζει εκεινος ποτε θα φυγουμε γιατι δε θελει να φτασει νωρις αθηνα γιατι βαριεται!!!!! Θα πρεπει να κοιμηθει μεσημερι κ να φυγουμε απογευμα. Φυσικα δε γινεται ετσι αλλα παντα μαλωνουμε....

 

Σημερα επεσα πανω σε κατι αρθρα για ναρκισσισμο κ τρομαξα. Μηπως προκειται για τετοια ψυχοπαθολογικη κατασταση και πρεπει απλα να τρεξω μακρια; απο την αλλη δε φταιει...μεγαλωσε μονο με τη μητερατου γιατι ο πατερας τουςτους ειχε εγκαταλειψει....θα μου πειτε και θα πληρωσεις εσυ τα λαθη των γονιων του; 

 

Δε θελω να τον αφησω μονο και με το προβλημα υγειας του αλλα ποσο ευκολο ειναι να ζησεις με εναν τετοιο ανθρωπο; και τι μηνυματα παιρνει το παιδι απο μια τετοια σχεση; 

 

Χθες του ειπα μετα απο αυτα που ειπε περι δεδομενου κ οτι  θελω να χορευουν στο ρυθμο που χτυπαω οτι αν το πιστευει αυτο δε μπορω να κανω κατι και θελω διαζυγιο. Κ σημερα εστειλε μηνυμα οτι του πηγε η φιλη του φαγητο, του ειπα  εισαι τυχερος που εχεις φιλους κ μου ειπε οτι ειναι ωραιο να εχεις φιλους αλλα αμομα καλυτερο να εχει; μια συντροφο. Του ειπα ναι...αρκει να ειναι οπως τη θες και απαντησε να ειμαστε μαζι μονιασμενοι κ αγαπημενοι κ ευτυχισμενοι...δεν εχω απαντησει....

 

Δεν ξερω.....

Για μένα δεν χρειαζόταν να αναλύσεις όλα αυτά για να καταλάβω πως στη σχέση σας βάζεις πάνω από εσένα τον σύζυγό...γιατί για μένα η μεγάλυτερη απόδειξη είναι πωσ παρόλες τις υποψίες με τα μηνύματα..κ παρόλα τα πρόβληματα..έμεινες εκεί για να τον φροντίζεις στο θέμα της υγείας του..

Αλλά καμμία φορά όταν βλέπουμε ότι οι πράξεις μασ δεν έχουν ανταγνωριση φτάνουμε κ στο αμήν...

Τον αγαπάς??? Ή είσαι τόσο ενοχική που γι ΑυΤο δεν φεύγεις?? Το χεισ ψάξει??? Γιατί είσαι με έναν άνθρωπο ενω βλεπεισ πωσ η σχέση είναι προβληματική?? Φοβάσαι να μην μείνεις μόνη?? Γιατί καταπιέζεται τόσο?Τι υπάρχει από πίσω?? Μα πόσο να παλέψεις όταν υπάρχει ένα χάσμα?? Δεν καταλαβαίνω την σύμβουλο πραγματικά?? 

[kotsifikos]

Αλήθεια @teacher40 αναρωτιέσαι για το τι μηνύματα παίρνει το παιδί σου ζώντας σε μία κατάσταση όπως αυτή που περιγράφεις?

 

[teacher40]

H αλήθεια είναι ότι ναι...τον αγαπάω.....ένα παιδί που μεγάλωσε μόνο με τη μαμά του είναι...ολομόναχος στον κόσμο και άρρωστος...αν δεν έμαθε να αγαπά δε φταίει αυτός...δεν τον έμαθαν. θα μου πείτε δε φταίω κι εγώ....χθες πάλι η ψυχολόγος μου επέμενε να επιστρέψω, της διάβασα όλον το διάλογό μας, μου είπε ότι βλέπει ένα σκάσιμο και από τους δυο, δυο ανθρώπους που αγαπιούνται αλλά είναι πολύ πληγωμένοι, μου ζήτησε σαν άσκηση να γράψω σε ένα χαρτί όλα αυτά που μπορώ να σκεφτω για τα οποία τον ευγνωμονώ...επειδή νιώθει ότι δε τα αναγνωρίζω. 

 

δέχτηκα να το κάνω αλλά μέχρι εκεί...να γυρίσω πίσω δε δέχομαι, τουλάχιστον όχι ακόμα....καταρχήν δε νιώθω δυνατά ώστε να μπορέσω να αντιμετωπίσω τις αντιρρήσεις του στις  αποφάσεις μου. Δεν  ξέρω αν ποτέ νιώσω έτοιμη να το κάνω αυτό....μου είπε ότι όλοι οι άνθρωποι έχουμ μέσα μας το μικρό παιδί που πρέπει να το φροντίζουμε. Αυτά είναι που συγκρούονται σε εμάς τους δυο. Πρέπει πρώτα να μάθω να φροντίζω το δικό μου σα μαμά....και μετά το δικό του....

[kotsifikos]

27 minutes ago, teacher40 said:

χθες πάλι η ψυχολόγος μου επέμενε να επιστρέψω, α τον ευγνωμονώ...επειδή νιώθει ότι δε τα αναγνωρίζω.

Θα σταθώ σε αυτή τη πρόταση και θα σου πω πως ένας ψυχολόγος ΠΟΤΕ δεν θα έπρεπε να το κάνει αυτό!!Να επιμείνει να κάνει ο ασθενής του κάτι για το οποίο δεν έιναι σίγουρος. Ένας ψυχολόγος μέσα από την θεραπεία μας βοηθάει να καταλάβουμε μόνοι μας τι είναι αυτό που πραγματικά θα μας κάνει να γιατρευτούμε μέσα μας!!!

Ειλικρινά δεν ξέρω αν αυτά που λες είναι αλήθεια ή όχι, εύχομαι να μην είναι αλήθεια, αν όμως δε λες ψέματα άλλαξε ψυχολόγο.

 

[vtgian]

On 5/1/2022 at 5:48 ΜΜ, Yovanna είπε:

Δεν αρπάζομαι καλέ! Καμία σχέση! Απλά μου φάνηκε υπερβολική η διάσταση που έδωσες με τα περιπολικά κτλ! Το ξέρω ότι υπάρχουν παιδιά που ζουν σε πολύ άθλιες συνθήκες. Εγώ θα φροντίσω για το παιδί μου να είναι σε ένα υγιές περιβάλλον. Επίσης όλα έχουν να κάνουν και με την ηλικία. άλλο τηλεόραση μέχρι τα μεσάνυχτα στα 14 και άλλο στα 4. Επίσης προσωπικά κατανοώ την ατάκα της θεματοθέτριας "δεν μπαίνει εκεί μέσα", όταν ο πατέρας για ανεξήγητο λόγο αρνείται να προστατεύσει το παιδί του κάνοντας απλά τα βασικά. 

 

Συγνώμη μωρέ, κάποιες φορές ο τρόπος που γράφεις μου φαίνεται απότομος. Το σκεπτικό σου είναι σωστό. Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι ειδικά σε "εντονα" διαζύγια, όσο και να θέλεις, δε μπορείς πάντα να φροντίσεις όπως θέλεις ή όπως πρέπει το παιδί σου. Είναι γεγονός αυτό. Να σου πω πραγματική ιστορία; Γονείς χωρισμένοι, παιδί 8 ετών. Μένει με τη μαμά. Κολλάει ψείρες. Η μαμά δεν το παίρνει πρέφα. Το καταλαβαίνει ο μπαμπας που παίρνει το παιδί σκ. Πάει παίρνει αντιφθειρικά, χτενάκια κλπ Το γυρίζει Κυριακή καθαρό, το λέει της μαμάς, της δίνει οδηγίες για μεσοβδόμαδα. Το άλλο ΣΚ έρχεται και η μαμά δεν έχει κάνει τίποτα. Το παιδί ξύνεται σα τρελο.  Και φτου και από την αρχή. Προτείνει, να πηγαίνει ο ίδιος μεσοβδόμαδα να φροντίσει το παιδί. Η μαμά αρνείται, θα το φροντίσει λέει. Το άλλο ΣΚ έρχεται, λέει ότι το φρόντισε. Εν τέλει δεν έκανε τίποτα από αυτά που έπρεπε. Ο μπαμπάς της εξηγεί ότι αν δεν έχει συνέπεια, δεν πρόκειται να λυθεί το πρόβλημα, το παιδί υποφέρει. Τους καλούν από το σχολείο. Η μαμά ζητά συγνώμη, λέει ότι προσπαθεί, και πάλι δεν κάνει και πάλι τίποτα. Όποτε ο μπαμπάς πίεζε, η μαμά έκλεινε τηλέφωνα, εξαφανίζονταν όταν ήταν να δώσει το παιδί, έβρισκε δικαιολογίες και τελικά το έδινε αργότερα. Τελικά το παιδί καθάρισε τα Χριστούγεννα που το πήρε ο πατέρας 15 ημέρες. Μιλάμε για ζευγάρι καλοστεκούμενο, σε υψηλές θέσεις, με καλά σπίτια και οι δύο. 

 

Όσο για αυτό που έγραψα με τα περιπολικά, δυστυχώς δεν είναι καθόλου υπερβολικό. Δεν μπορείς να φανταστείς σε τι ακρότητες μπορεί να φτάσει ένα ζευγάρι σε διάσταση.  

 

@teacher40 διάβασα και τα παλαιότερα μηνύματά σου... Δεν ξέρω πόσο προβληματικός είναι ο άντρας σου (δεν αντιλέγω, μπορεί να είναι), αλλά σίγουρα βλέπω ότι όσο εγωιστικά μπορεί να συμπεριφέρεται αυτός, άλλο τόσο ανώριμα φέρεσαι και εσύ. Θα πω και εγώ με τη σειρά μου όπως και η @kotsifikos αναρωτιέσαι αλήθεια "τι μηνυματα παιρνει το παιδι απο μια τετοια σχεση"; 

Σε έχει απατήσει και για εκδίκηση τον έχεις απατήσει και εσύ. Έχεις φτάσει όπως είπες να μην αναγνωρίζεις τον εαυτό σου και άσκησες και βία. Δεν ξέρω αν έχει κάποιο ψυχοπαθολογικό ο σύζυγός σου, διαβάζοντας όμως τα δικά σου μηνύματα [...να δω αν μπορώ να τον συγχωρήσω ή όχι. Η μάλλον όχι να τον συγχωρήσω...αυτό δεν πρόκειται....να του δώσω ευκαιρία να δω αν κατάλαβε το λάθος του όντως] φαίνεται ότι δεν μπορείς και δεν θέλεις να πας παρακάτω.

Προσωπικά, δε βλέπω ότι μπορεί να υπάρξει λύση όσο το αντιμετωπίζεις έτσι. Δεν είσαι έτοιμη-ώριμη ακόμα.

[Yovanna]

43 minutes ago, vtgian said:

Συγνώμη μωρέ, κάποιες φορές ο τρόπος που γράφεις μου φαίνεται απότομος. Το σκεπτικό σου είναι σωστό. Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι ειδικά σε "εντονα" διαζύγια, όσο και να θέλεις, δε μπορείς πάντα να φροντίσεις όπως θέλεις ή όπως πρέπει το παιδί σου. Είναι γεγονός αυτό. Να σου πω πραγματική ιστορία; Γονείς χωρισμένοι, παιδί 8 ετών. Μένει με τη μαμά. Κολλάει ψείρες. Η μαμά δεν το παίρνει πρέφα. Το καταλαβαίνει ο μπαμπας που παίρνει το παιδί σκ. Πάει παίρνει αντιφθειρικά, χτενάκια κλπ Το γυρίζει Κυριακή καθαρό, το λέει της μαμάς, της δίνει οδηγίες για μεσοβδόμαδα. Το άλλο ΣΚ έρχεται και η μαμά δεν έχει κάνει τίποτα. Το παιδί ξύνεται σα τρελο.  Και φτου και από την αρχή. Προτείνει, να πηγαίνει ο ίδιος μεσοβδόμαδα να φροντίσει το παιδί. Η μαμά αρνείται, θα το φροντίσει λέει. Το άλλο ΣΚ έρχεται, λέει ότι το φρόντισε. Εν τέλει δεν έκανε τίποτα από αυτά που έπρεπε. Ο μπαμπάς της εξηγεί ότι αν δεν έχει συνέπεια, δεν πρόκειται να λυθεί το πρόβλημα, το παιδί υποφέρει. Τους καλούν από το σχολείο. Η μαμά ζητά συγνώμη, λέει ότι προσπαθεί, και πάλι δεν κάνει και πάλι τίποτα. Όποτε ο μπαμπάς πίεζε, η μαμά έκλεινε τηλέφωνα, εξαφανίζονταν όταν ήταν να δώσει το παιδί, έβρισκε δικαιολογίες και τελικά το έδινε αργότερα. Τελικά το παιδί καθάρισε τα Χριστούγεννα που το πήρε ο πατέρας 15 ημέρες. Μιλάμε για ζευγάρι καλοστεκούμενο, σε υψηλές θέσεις, με καλά σπίτια και οι δύο. 

Ο δικός μου??

Τί φάση αυτή η μάνα?? Τόση αδιαφορία πιά?? Δεν την ένοιαζε να ταλαιπωρείται το παιδί? δεν την ένοιαζε που κολλάει τα άλλα παιδιά? Δεν την ένοιαζε που γίνονταν οικογενειακώς  ρόμπα στο σχολείο? Άντε να την εμπιστευτείς για το οτιδήποτε.

[vtgian]

πρίν από 15 λεπτά , Yovanna είπε:

Ο δικός μου??

Τί φάση αυτή η μάνα?? Τόση αδιαφορία πιά?? Δεν την ένοιαζε να ταλαιπωρείται το παιδί? δεν την ένοιαζε που κολλάει τα άλλα παιδιά? Δεν την ένοιαζε που γίνονταν οικογενειακώς  ρόμπα στο σχολείο? Άντε να την εμπιστευτείς για το οτιδήποτε.

 

Καλά και αυτό δεν είναι τίποτα που σου λέω... Λοιπόν, αν γνώριζες αυτή τη μητέρα θα έλεγες τι καταπληκτικός άνθρωπος, τι καλή φίλη, ωραία στη παρέα. Δεν είναι ότι δε νοιάζονταν για το παιδί, το υπεραγαπάει. Έχει απλά ένα θέμα με την εμφάνιση-καθαριότητα, ειλικρινά αυτή η γυναίκα ντόνατ να σου έχει πέσει στη μπλούζα, δε το βλέπει! Και επιπλέον οτιδήποτε είχε να κάνει με τον πρώην σύζυγο, είναι εξορισμού λάθος, είναι ο εγωισμός που λέγαμε. Ότι και να της λέγαμε εμείς, φίλες και οικογένεια. Ακόμα και αυτό με το σχολείο, επειδή πρώτα το ανέφερε ο πρώην της, πίστευε ότι το κάνουν σοβαρό θέμα επειδή αυτός το ανακινεί και θύμωνε κιόλας. Θα μου πεις δεν έβλεπε ότι το παιδί υπέφερε; Θα σου πω ότι το παιδί μπροστά της, επειδή είχε πάρει πρέφα τη διαμάχη, καταπιέζονταν να μη ξυθεί, να μη δείξει ενόχληση, το ρωτούσε αν φαγουρίζεται και αυτό έλεγε όχι! Σε ένα διαζύγιο πολλά παιδιά νιώθουν τρομερά ευάλωτα έως και υπεύθυνα. Επίσης αντιλαμβάνονται την πίεση του γονέα και προσπαθούν να μην επιβαρύνουν. Αν μάλιστα ο γονιός είναι και κάπως αυταρχικός, πραγματικά προσπαθούν να γίνουν αόρατα. 

 

Σχετικά με το άλλο, my bad, είναι ο γραπτός λόγος που δίνει λάθος εντυπώσεις. Και εγώ αν "ακούγομαι" κάπως, σπανίως είμαι.

[teacher40]

3 hours ago, vtgian said:

 

Συγνώμη μωρέ, κάποιες φορές ο τρόπος που γράφεις μου φαίνεται απότομος. Το σκεπτικό σου είναι σωστό. Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι ειδικά σε "εντονα" διαζύγια, όσο και να θέλεις, δε μπορείς πάντα να φροντίσεις όπως θέλεις ή όπως πρέπει το παιδί σου. Είναι γεγονός αυτό. Να σου πω πραγματική ιστορία; Γονείς χωρισμένοι, παιδί 8 ετών. Μένει με τη μαμά. Κολλάει ψείρες. Η μαμά δεν το παίρνει πρέφα. Το καταλαβαίνει ο μπαμπας που παίρνει το παιδί σκ. Πάει παίρνει αντιφθειρικά, χτενάκια κλπ Το γυρίζει Κυριακή καθαρό, το λέει της μαμάς, της δίνει οδηγίες για μεσοβδόμαδα. Το άλλο ΣΚ έρχεται και η μαμά δεν έχει κάνει τίποτα. Το παιδί ξύνεται σα τρελο.  Και φτου και από την αρχή. Προτείνει, να πηγαίνει ο ίδιος μεσοβδόμαδα να φροντίσει το παιδί. Η μαμά αρνείται, θα το φροντίσει λέει. Το άλλο ΣΚ έρχεται, λέει ότι το φρόντισε. Εν τέλει δεν έκανε τίποτα από αυτά που έπρεπε. Ο μπαμπάς της εξηγεί ότι αν δεν έχει συνέπεια, δεν πρόκειται να λυθεί το πρόβλημα, το παιδί υποφέρει. Τους καλούν από το σχολείο. Η μαμά ζητά συγνώμη, λέει ότι προσπαθεί, και πάλι δεν κάνει και πάλι τίποτα. Όποτε ο μπαμπάς πίεζε, η μαμά έκλεινε τηλέφωνα, εξαφανίζονταν όταν ήταν να δώσει το παιδί, έβρισκε δικαιολογίες και τελικά το έδινε αργότερα. Τελικά το παιδί καθάρισε τα Χριστούγεννα που το πήρε ο πατέρας 15 ημέρες. Μιλάμε για ζευγάρι καλοστεκούμενο, σε υψηλές θέσεις, με καλά σπίτια και οι δύο. 

 

Όσο για αυτό που έγραψα με τα περιπολικά, δυστυχώς δεν είναι καθόλου υπερβολικό. Δεν μπορείς να φανταστείς σε τι ακρότητες μπορεί να φτάσει ένα ζευγάρι σε διάσταση.  

 

@teacher40 διάβασα και τα παλαιότερα μηνύματά σου... Δεν ξέρω πόσο προβληματικός είναι ο άντρας σου (δεν αντιλέγω, μπορεί να είναι), αλλά σίγουρα βλέπω ότι όσο εγωιστικά μπορεί να συμπεριφέρεται αυτός, άλλο τόσο ανώριμα φέρεσαι και εσύ. Θα πω και εγώ με τη σειρά μου όπως και η @kotsifikos αναρωτιέσαι αλήθεια "τι μηνυματα παιρνει το παιδι απο μια τετοια σχεση"; 

Σε έχει απατήσει και για εκδίκηση τον έχεις απατήσει και εσύ. Έχεις φτάσει όπως είπες να μην αναγνωρίζεις τον εαυτό σου και άσκησες και βία. Δεν ξέρω αν έχει κάποιο ψυχοπαθολογικό ο σύζυγός σου, διαβάζοντας όμως τα δικά σου μηνύματα [...να δω αν μπορώ να τον συγχωρήσω ή όχι. Η μάλλον όχι να τον συγχωρήσω...αυτό δεν πρόκειται....να του δώσω ευκαιρία να δω αν κατάλαβε το λάθος του όντως] φαίνεται ότι δεν μπορείς και δεν θέλεις να πας παρακάτω.

Προσωπικά, δε βλέπω ότι μπορεί να υπάρξει λύση όσο το αντιμετωπίζεις έτσι. Δεν είσαι έτοιμη-ώριμη ακόμα.

Δεν εχεις αδικο...εχω κ εγω τεραστιες ευθυνες.....αν δεν ειχα ισως να μην το σκεφτομουνα ακομα....